장음표시 사용
21쪽
est nullo modo includi posse Demetrium in eam notam, quam vocauit: neque enim in ipsa quicquam adhibetur sedatum ac placidum : contraque
omnia concitata atque turbulenta: eodemque pacto non magno negotio in icili
gitur ipsum notam dicendi magni ficam,excelsamque non colui siccita oratoribus enim illis Cicero ipsum, enumera sici, quos amplos, copiosses, graues,appellat. non omnino praetcrea ipsum tenuem demissumq; csse Ciceroncm putas sepem spicitur: remouit enim aperte illum a forma orationis humili atque subtili,&in altiore aliquantum ornatio que collocauit. Vt opinor igitur mixtus quidam ille suit e sorma sit inmissa atque venusta: eademque forciate ac modice ornata. nam pluri naum etiam studi) diligentiaeque Demetrium hic in ea nota cxprimenda adllit,uisse notum est: delectatumque ea ii una suisse signis non malis intelligitur: neque enim potuisset tam apposite sedes atque clementa leporum illorum& elegantiarum tradere, si animo ab ipsis ac voluntatc abhorruissct. Idem etiam alio loco planius apertiusque Cicero testatui clam enim in Bruto quid sui iudicii esset de Demosthene, 'iacm persectum orator in , di omni vii tute cumulatum semper putauit, ostendi siet; ct ut de illo, ita ctiam de aequalibus ipsius Myperide, Lycurgo alusque non nullis, in ipss naturalem leporem,non lucatum titi e affirmauit: stat rinque, cum illis senibus adolescentem successisse Phalereum dixissici, de ipso etiam quid sentirct, indicauit, S ut intelligere licet, nitorem sine inco plurimum sui sie: sid illum cura factum, nil nisque exquisitum ex illimau ita ad extremumque, quod perspicue hoc doceret, de illo inquit. Hic primus inflexit orationem: ct eam teneram mollemque reddidit: & sitaui sic ut suit, videri maluit quam grauis: sed ea silauitate qua perfunderct animos, non qua pe
si ingeret. & tantum ut memoriam concinnitatis siue, non quemadmodum de Pericle scripsi Eupolis, cum desectatione aculeos etiam relinquerct In animis eorum a quibus essct auditus. Videndum igitur ac urate an posterius hoc ipsius de Phalereo iudicium d isentiat aliquantulum apricie: inclius enim mihi videtur moratore de ipso existimare. cum reliquis illic eum anteponat qui in ea forma, quae valde frequentata est: laudemq; saepe inuenit,nomeu aliquod dignitatem tuu consecuti sunt: in Bruto vero ipsiam videatur notare tanquam orationem Cneruarit,& dum nimis suavem ipsem, politainque cincere studet cam lanni idiorem reddiderit. Sed hac quaestione relicta, de qu i nihil cirti & explorata praeter supcri orae iceronis testimo ma ad serra potest: nam inutilem prorsus illam suisie non arbitror. quia si Demcti io nos addicimus, Opim 'nemque eiusquam habuit de hac re sequimur, eam sermam orationis eu m putasse Ohrimam existimare dc mus, quam exprimere conatus est, de ad quam totum se finxit atque insornraui .hacanquam quaestione omissa,ea quae restant, si qua illa sunt,
explicemus me utilitate huius operi quantos stuctus serre positi illis qui diligenter ipsum legerint, nihil attinet disputare: & si enim alia quoque sunt munera oratoris di non si tum oratione uti,arsque ipsi dicendi constat pluribus partibus, qui tamen praeclare hoc sacere potucrit: didiceritque apte & copiose et qui, non male ad ea instructus erit: cxcellet enim prosccto ipia inter ccteras, unde etiam sola nomen oratori dedit . ut autem iti reliquis, quas sbi vc dicat orator , ruris aliquid se habere putant aliae non nullae arici ac scientiae, ita eloquentiam propriam esie oratoris falcmur, atque ipsam illi sine ulla cot troucilia re. linquunt . hanc igitur, quae tantam vim habet, in primis ipsum tenere & validam undique, Dinniq; ratione auctam exornatamq; possidere oportet. Quantum vero leporem venustatemque auctoi admistet subtilium harum rerum ac
22쪽
sepe minutarum expositioni non facile aliquis narraret . nam ct exemplis illustribus cuneta illuminat,&locos plures optimorum poetarum declarat, diu
ces non paucas acutorum hominum commemorat . quae omnes res splendore& varietate sua plurimam suauitatem gignunt: atque omne fastidium, quod alia ter inde nasceretur, expellunt ne exoriri illic positi essiciunt Cu auit m comtingat aliquando aliquid constituere, ac fidem auctoritatemque cuipiam sentemtiae comparare, utitur plerunque ratione illa,quae&magnam lucem rebus ince
tis dubiIsque asserin eodem tempore in memoriam riaigit,quod notitia sui vehementer oblectet, & quasi noua quadam voluptate pcrfundat. idest simile aliquid arripit: ac quod illic fit,planum omnibus atque exploratum, idem etiam φsu venire in eo quod non tam perspicuum erat, docet. quod facit etiam saepe Aristoteles in libris illis, quibus vitam & mores hominum excolit, ac de rebus nis ac malis disputat. Est igitur lectio huius libri & siua sponte iucunda: &pr
pter condimenta etiam, quibus ipsius epulae commendantur' libentius vora da . ipse quoque quacunque ratione valui: & quantum lcnuis ingenii mei vires emta potuerunt, ipsum exornare &iucundiorcm undique reddere conatus s. m. quid autem effecerim, eruditi viri,& qui existimare de his rebus possunt, rudicabunt. Sed cum omnia quae dicere in animo habebam, explicarim: ad ipsum auctorem transeamus, & quae saciunt ad hanc partem eloquentiae expoliendam, ex ipsius suauissimis uberrimisque sontibus hauriamus, quos ego cum propemodum aperuerim, ac turbidos multisque faedissimis rebus inquinatos olim pursa aerim, nunc rursiis studio magno in hac reposito : infinitisque laboribus ea de causa susceptis, liquidos ipses purosq; undique reddere elaboraui. quod, praeterquam quod toto animo prodesse cupio studiosis litterarum: nec ullum unquam laborem recusaui, ut eorum utilitatibus seruirem, libentius adhuc feci, ut fidem meam scrvarem, ac quod aliquando pollicitus estem perscerem. Custodiui au-lcm hic quoque, non tam iudicium meum sequutus, quam voluntatem ali xum, quod in altero illo labore meo in librum primum Aristotelis minnat seruaui, ut I ntentias cunctas audioris Latine exprimerem, quo sicilius illae santiam collocationemque verborum aptam,quam veritatem fidelitatemq; sententiarum spectaui. Sed cum eo loco accuratius de hoc disputaram, nihil nune addere decreui, quod faciat ad hanc partem vigiliarum mearum, quae valde te nuis pusillaque eit,consit tuendam. tantum rogabo doctos & di sertos viros, ut qui bonique hoc faciaut, & ne patiantur, ut unde ipse nullam unquam laudem quaesiui, inde aliquid maculae iniustaeque repreliensionis traham . nam ij, quo rum inscitiae eius sci monis mederi volui,detabunt mihi opitulari, & quod sua illorum gratia non sine periculo aliquo commisi, Videre ne existimationi meae aliquando obsit. sed cum hoc etiam, quod vehementer me pungit, non omnino indefensum reliqucrim, desinam: atque omnia in leccoris probitate, aequitateque Mitini, relinquam,
23쪽
24쪽
Uemadmodum posis id tur mereis .em semimetris vahexametris, mel alijs, se interpretationem mentis, qua
t 'o ii . . V o D nou 1im alἰquibus , atque inauditum videri potuit, probat diuidi solutam etiam profanaque orationem , quibusdam partibus, quae, sumpto a partibus animantium nomin e. Graeco sermone 4 α vocentur : eas aciem Cicero , imitans G taeeos huius artis doctores, ausus de ipse est o 4 Oxppellare membra, ut ipsemet testatur, utitur aute in ut fi- dom faciat , in illi: 'uod probationis genus, ic elegans
est , de familiare huic politissimo scrin toti, de in primis huic Uli materiae accommodatum .i Nam quam crebro
Te potuerunt,qui iplos accuratu legeruat. Ide ui igitur in oratione soluta usu venia re inquit, quo in ea quae vinista est uulneris qui hucia in eeitis,ae poesis dieituri NI P milia nanque diuiditur,ut omnes intelligunt, versibus, quorum gener x x ipse docet & minimos ipsorum , & maximos longii limosq; appellans nanque & non integra metra, quae ἀμφιτρα vocat videntur locum mInlvatia sunt ut dimidiata
thithnq; vellisum tenere: contra hi amet talongissimorum. quamuis enitri inquae maris se exscudant, ac prolixiora uni, hqc tamen . longorum n
25쪽
didit i. .: ζψcere euim vi hus is luis quasi glim ac conforma per se stabant. Cicero tamen orilinem
mei obtinuerent, en mill a Infre Pietat ora sint, vi se eriam insta testatim nest Alitem quod qi squam putet hie naci gnῖ h qrc.: co ueri r ue sertar Uini eniςonuellere,cum constanter os aes calanio exarati libri c. ῖ -- Labcari sed Scauo ire tiam. cmux libri nuper et iustini 4; Alter et artim it sine d hi iὀs i et u- , ditionis, ita legit: Arbitraturque μί orto vocatum hic fuisse a Demetrio μω Miτt, ede quo etiani subtiliter insputat. dit Demetrius hilh carini tui in i ait illii . - . . . , α numero pedum K3gam etiast loqui de ill sensitum nostror plueat in , qu emis si notiata animo co-dita est quam intell, ns Aristotiles, G ipse libri a sui tin ei e n minio inscrἰpsit.
nam illius etiasta interpre es vi indauius hornini fraeclarantes, assirmarunt no idem valere ipsum apud doctorem suun qtiost aput Demettium valere,ut ia de indice libri hidia disputans assiniatii. Noremabha uia autem citiri dixisset δα -, statim ad- I ia palliti x eis iniiqnis zdiui squς parti-e n ip bis, q4ae aptea corJasse crant , necatinorum verborum, quinis uidentur rei pondere, immutauit. lnqpiis nim ly VHωρ , C acus ecimo distinguere, atque diuidere illa quemadmodum diceren ur . bili nortasse non utrunque Graeciana Verbum exprimere vqluiti sed alterum tantum . ut distinguere. illic gla , quod Graecis est Τ... Vi Aristoteles in rPiri seii Siaria taponenda, nono libro do ista δέ moribus ad Niso machum locutus. Osi,ctinis haec verba sunt.n11c u raquod ut aς quid commodi inde ni scatqr o tendere volens, M: -λε
scat aliquantulum ac respiret. verunta me quia non omninσeari opsori tu elu . ut requiete largiantur orationi: neque enim oratio est in genere earum rerum , quae Participes huius boni sunt: animantes e 'iiu. cum multui' l aborarRRI,d et Rusa ' posteaque requielestiui non res eoip sinperis stlydeo part Hilam ωαM: alit --P' p Cp suis, uς rem immin irat , cin Hii ivm si s reiihi a m habero ostendat, ut Cicero inholiis Ioe; I litus est.in Oratore is itur, quod nuc succurrit Est enim illa quas iniurix eius oratot s ac ni ulti, post eodem in libro In verbi, quasi materia qua dam . quoque.inquit cuin si siere, terna Inare orationem iisn incare vellet: usi enim dimet in desiima dueehdi i quae ab ipso rei dytr. 'vocatur , cuius inodi rartes tri rus osse debeant praeci
requiri illic docens, πλε, ν - - i. . . Sed passim ille
eonstituam quae in quid bonita soli abeat, a comrario ostedit: harens epi in lusi vis terminis oratio, ea longa, & infiniri foret;qutas i γlii Isqnqm ac ni sita est nec rehcipi comm 'detote is,&iv rem ipsam aperte re saria ps: ii ahimb ipsius penitiis ρxpliceolus iiiiiocat oratoreti ait imamque ipsius sui eicludit irius rinissa ivalet de oratione ab ipsa prolatum qua Grx est it c di te noscii Meila rubom viem admotum etiam ἰnt tremoloe libro locutus eis Isuo loco de sta
26쪽
Debent sanesententium ad quare me ra iaciat quando quidem totam sententiam. ceu Hecataeus inquit in principio hi sonae. inhal σος ἀδε μιρῶται. Comprehensa enim e LI sententia memἶro toto tota: amboque simul desinunt. AIqstando tamen membrum totam quidem n
Nelsententiam: partem autem totius totum. Vt erum cum manussit totum
quodda , partes ipsius totae totius stat. ceu digit in cubili: propria eram circumscriptionem habet harumpartium mnaquaeyuς ω proprias partes ,
Ac , sententiae a cuius, quae tota sit magna, comprehendi in ea possem
p πω quadam i ius integrae ex lantes in ipsae.
uiueniri in seluta orat one membra haec docu Isset: utilitatςmque Ipsqrun monstramet; naturam nunc eorum ae cu usmodi sint, declarat. debere nanque il- a lenteriam explere, atque adaequare tradit. ut membrum antequam sentetia ab- 'ima sit, non finiatur; neque longius e eurrari quod tamen non omnibus tempori clem pacto fit. nune enim plenam integramque sententiam explent. nunc totius integraeque sententii partem aliquam quae sane & ipsa ut pars, tota est , M
Hecataei Milesii, qui nomen suum posuit initio ipsius ops ris, ut mos erat priscorsi scriptorum. Idem autem fecit Herodotus, ac Thucydides, quorum etiam primae Ierda eodem loco posita eidem rei confirmandae conueniebant. Hecataeus Llilesius inquit hoc pacto narrata statim autem exemplum id emcere quod dixit. Phalereus
cocet a mimans uniuersam sententiam contineri membro toto:amboque, inebrum
inquam ac sententiam simul desinere , ac finiri. Aliquando autem Inquit, quoatrequens est,& in periodis semper iit, membrum uniuersam sententiam non clauia ita eqtie una cum illa terminaturi sententiam tamen aliquam tunc quoque eom Plectitur: nec eam quidem inchoatam aut mancam , sed quς quamuis intcgra, pars sit integrς illius. Nee durum autem dissicileque aliquibus videretur partes etiam totas, integrasq; diei,simili id illustratae verum esse docet:ollendens idem quoque an humana manu contingere, cuius,cum ipsa sit totum quippiam integrumq;, par aes etiam quaedam sunt totae, atque perfectae, ut digiti inquit, cubitus. Hoc auarem eum oculis sentiatur, magnam lucem affert rei illi, quae animo tantum intelliam tur, unde cum possunt auctores, huc te conferunt, reique alicuius imagine sens- Ira, declarant tem, quae sensus ipsos fugit, ac mente solum percipit uti hoc enim in Primis aptum est ad omnem caliginem pellendam. Anim duertendum autem D metrium hic vocare se brachium ipsum, ut veteres GrFi saepe netebant.na Demosthenes etiam pro Ctesiphonte cum inquit . x-λῆα, u otae
intellexiste. Cicero tamen locum euin conuertens, manu red
didit, idem.& ipse tortasse intelligens: brachia enim in contentionibus proiiciebator Or . Galenus certe in libro secundo de utilitate partium nostii corporis , illo modo id verbum cepit: uniuersamque manum In tres magnas partes secari inquit. illius enim inquit pars D da, ea scilicet quae humero h et,' αλ ων appcllatur: altea.Hic Itia amrinidest summa, dc extrema manus, quae nunc a nobi manu
27쪽
vocatur. Ne qui autem eontra verum nimi, pertinax, pugnet: negetqtie digltos en bitumque seorsiim integra esse, id probat certa ratione, ostendens singulas illas partes habere suos terminos , qui circunseribant illas di nec non prςditas ct ipsas esse suis quibusdam partibus: simili alitem explicato Phalereus redit ad qua voeant ridemque contingere In hac re inquit. ut sciliceti sententia sippe quapia ina agna comprehendam i qu da ipsius partes, quς sint & ipse absolute, atq; integrae.
uema odum in principis Analos Xenophontas hoc ipsum.
Δα re κρα-ρυοαπιδες vsique uil Nεω τὸ ac si iωρος. persecta omns sent tiaea: quae autem in ipse sunt membra duo, partes quidem iesus Nirumque eorum es.sententia autem in miroque impleor quaedam proprium nem habens .ceu Δαρε ο κ diat δου μνομμα πω Aς: habet enim quan
dam inteiritatem tentia ipsa per se ipsam: quod Daris, Paeostidinati sunt silij. in eodem pacto alterum membrum, quod nex V E irae
Uἱώἱlις, νεωτῖ - Α κυρος. uare membrum, mi ais, sententiam co tinebit aliquam omnino, siue totam , e to us partcm totam.
Exemplo politissimi se tiptoris id quod dix t, confirmat. prIncipio inquam librorum illorum Xenophotis, quibus scripsit Cyri minoris militiam, cum regnum fratri eripere voluit: eam autem Hraxm auctor appellaui trinquit igἰtur, nam Demetrius breuitatis causu quia erat valde notus locus, prima tantum . ac postrema verba ponit. E Dareo & Parysatide nati sunt duo filii: quorum maior natu fuit Artaxerxes minor eero Cyrus,omnem autem sententiam assirmat Demetrius perfecta, absolutamque esse cum ad finem huius clausul peruentum est.membra Vero, quς in ea continentur, partes sane illius est e ambo. sententiam tamen ex utroq; seiuncto ab altero, plenam constare, que suum propriumque finem, ac terminum habeati quod o stendit eam absolutam elle. supra enim quoque eodem argii merito Vsus est, cum digitos cubitumque partes esse manus totas, integrasque confirmauit .nam illud inquit, E Dareo,& Parysatide nati sunt duo filii. Integritatem quandam ipsum Per se habet: sententiaque prorsus perfecta est: significat enim e Darco , & Pary vide procreatos este liberos . Eodem etiam pacto inquit alterum membrum . na rat enim maiorem ex illis natu fuisse Artaxerxem: minorem vetb Curum. quare ait Phalereus,totam orat Ionem concludens, membrum , quod dixi, sententiam quandam omnino complectetur. cum autem quandam addidisset,explicat quid breuis-gnificarit dicens. siue totam,integramque,sue integrae illius partem, M ipsam in men quoque integram .
28쪽
Oportet autem neque valde longa membra facere: quia β Fcitur ne
mensura compositio: vel talis ut aegre psit abqus i am animo persequin que enim poetis vra hexametrum venit,nis Eicubi in paucis. ridiculum
enim metrum mensura carere, ' definente metro oblisos nos esse,Nel quando incepit. neque igitur longitudo membrorum conueniens est orationi, propter vacuitatem mensurae: neque breuitas, quiasic efficeretur, quae moc tur arida compositio. ceu huiusinodi Ozκβραγυ:: ή ήχη μακρα: ὁ κ-ρος
. dissem enim iidetur haec compstior in minutra partes incisa, ω talu Vt contemni merito post, quia pus ti cuncta babet.
Cum membrum omne plenam Integramque sententiam In se habere docuisset, ostendit qui modus horum membrorum tenendus sit. nam & longitudine, & breuitate in illis sorinandis peccati pollet. primum autem tradit ipsa valde longa essς
non debere:eiusque rei vitium statim exponit dicens: nam compositio Ips de c0nstructio verborum hoc pacto mensura vacaret: inuenta autem membra timi metiendae orationi, aut si omnino immoderata infinitaque non essent: sunt enim in ea quo
que termini , sed nimis longinqui, aegre possunt hi qui audiunt eam percipere, mmente consequi prolixitatem ipsius. Exemplo autem statim artis poetarum praeceptum hoc confirmat.cum enim haec studia paria Inter se sint, rationes etiam ipsaxum similes esse debent. unde etiam initio libri simili ipsius usus est. sed ne poetica quidem inqtiit vltra hexametrum versum extendituri nisi raro admodum rauci enim versus sunt qui numerum eum pedum transeant. est tamen inde ζηαμ ne Vocatus. Errorem autem declarans e iis, qui hoc non seruaret: irridensq; stultitiam ipsus inquit. ridiculum enim est metrum metro mensuraque carere . videtur au
tem lepide in hoc suci se Demetrius nec non Insulsum est,cum membrum desinit .
quod naturam metri habet: illique rei essietendae inuentum est,nos iam oblitos eis: principῖum ipsius. Perturbata autem hic videtur lectio in Graeco exemplari: eum. enim legatur . ori Iαra particula . ind eat desecisse alterum membrum. cuius membri I, scriptis libris vestigium nullum extat, quidam tamen cum haberet in coni xtu verborum auctoris fim ri trura in margine postea adnotatum habebat, scribi debere πλδαra putauit autem fortasse auctor huius emendationis in eo peccatum sutile a librario, quod pron littera, quae coli rere deberet cum consequentibus tribus , perperam. formasset. Patefacta autem culpa huius rei: exagitatoque studio prauo illorum,qui membra orationis prolixa facerent,concludit piaus membrum: simulque posterioris vitii rationem affert, dicens. Non est igitur manifesto longitudo membrorum apta orationi: neque conuenit illi, quia ossicium suum non facit: nec suis locis ipsam distinguit,ac terminat. neque etiam exiguitas: qui nanque illam affectarent in iustam reprehesionem inciderent. essicereturque, quae vocata est vitioso nomine, de quod culpam indicat, arida compositio . Exemplum ipsius ponere in animo habens, confugit ad initium aphorismorum Hippocratis: nihil autem magis aptum adferre potui eodem etiamintra utitur ad eandem culpam demonstrandam: polito autem illo disputans de culpa huius compositionis: eaq; exa- Sitatis ait. intelligitur enim haec constructio verborum esse concisa: de in minutas
29쪽
partes dissecta, quaeque demum dignitatem nullam habeat ac possit merItb eoniaiani, quia euncta putilla, minutaque in se habeat . Cum verb Priore quoque eorum nominum quae verbi naturam et v se feruntisignificetur orat o concisa & fracia, posteriore tamen magis declaratur exiguitas, tenuitasq; illarum partium Hst amn que, unde verbum conserinatum est, valet minutas exilesque admodum partes .
Fae tit igitur aliquando γ longi membri temptu, ceu in magnitudinia
denti enim numerus profecto sinis, non pugnantiis berois.
Mala, quς accurate exposuerat, perpetua non esse docet: sunt enim qu dam tempora,quibus quod alias reprehenditur, atque exploditur, laudem habet . primum igitur ostendit quando longa membra tarmati debeant. idest cum res ample gra-desque exponuntur. utitur autem exemplo Platonis:cuius ea verba sunt in sermone, qui πολιτικὸe inscriptus cst vel de regno. ita enim hospes, qui inducitur cum S crate loquitur, τε 'na παύτόδε risi ιμι - - . Θ, ee t una, ει πKLe- , α συνκυκλει , &quae sequuntur. manifesto enim membrum illud prolixum est: ac non parum superat mensuram usitatorum , modicorumque membrorum : quamuis illic egregie quadrarit. quod testatur Phalereus,amrmans quasi granditatem quanda, sublimi tatemque illud attulille orationi: unaque cum amplitudine ipsius oratione elle in altum lublatam. Quod vero statim adiungit, postquam artificium si immi seriptoris comendauit, qui cum vellet orationem amplificare membria auxit. valet ad id econfirmandum. amplitudinem scilieet membrorum conuenire expositioni rerum magnarum . nullam enim inquit aliam ob causam hexametrum carmen heroum appellatur nisi ob longitudinem, existimaturque aptum esse factis heroum canendis. qiiod etiam a eontrario patet ut ostendit. neque enim pollet alῖqitis Iliade Homeri scribere apte,ae decore Archilochi versibus vocatis grex, σιν idest breuibus, minutisque; cuiusmodi est illud ipsius αλνς, ων σκυταλω . neque enim tantum sententiam horum verborum, quantum breuitatem carminis spectare debemus. videtur tamen valere. tristis ac moeroris plena epistola. σκυφλω, enim genus fuisse literarum, quo Ephor Lacςdemoniorum obscure significabant copiarum suarum ducibus, quod vellent, notum est. Athenaeus autem in tertio libro δε - ω,οκῶ Indicat Aristophanem grammaticum librum scripsisse de Scutale hae achnrmene. Sed interpres etiam Pindari testatur, hune verticulum sui ne Archilochi, cum explicaret illud e sexta ode Olympi rum . o. 6 σκώψ . μοισπι Hammonius pi terea diligens
grammaticus, in libello dz paribus,& dispalibus vocibus plenius hoc testimonium Archi
30쪽
Archilochi citauit: ubi euim docet quid Intersit inter ανει & παροiuiαν, posito Ia uno exemplo Archilochi, quod valet ad ostendendum quid proelieia re sit, addidit. -
Poeta sumptu posuit eiusdem rei exemplum.τασα - eius. N e verba autem sunt apud eum pronuntiata 1 filiabus Lycambis , quas finxit Archilochus ut turpiorem notam inureret illi, cui valde inimicus, & infestus erat, patrem amentiae accusare quod rem tam foedam ipsis suaderet. grandiore versu, qui hunc antecedit,id perspicitur: est autem hic in He λυκαμβοι ποι:ν ζο ισω Nn . leguntur autem ambo apud Hephallionem, quo capitem Z μμαν - μα disputauit. Sed neque etiam, ut auctor adiungit, minutis versibus Anacreontis commode, & cum dignitate grande illud argumentum tractati posset ut cum ille puerum vini ministrum vocans, ceciniti' 'Aν, ω-: est enim inquit aperte numerus ille proprius temulenti senis, non pugnantis herois aut personet alicuius grauioris, in praeclaro aliquo mune- rc occupatae . nam quod pugnantis herois inquit, respexit ad id, quod supra dixit, nullo modo conuenire hos breues, de minutos versus Iliadi Homericae: personet nanque hae illic tractantur & vi in bello fit, sepe cum hostibus proeliantes.
ἰγvγνετο ὁ λεγόαρος ψυnoc . 1 --οουμΔ. . Loui quidem iam membri tempus existeret aliquando propter haec. MAAZeret etiam contra ad Parido breuis . ceu sue rem atquam paruam exponentibus nobis, it Xenophon inquit. quod venerunt Graeci ad Teleboum
fluvium: siti si lis, sάγας μῶ eo, Mi λοξ si enim cum paruitate, se concisione numeri apparuitparuita uvij ω men M. Si autem sic seupra modum extenso Ego, dixisset. hic autem magnitudine quidem erat minor multis e pulchritudine autem superabat omnes, eo quod decet excidit et: θ
extitisset, quae vocatur m eida, sed de gore postea disteremus.
Finem imponit disputationi, qua probauit reriam, argumentique granditatἰ a commodata esse membra longa, & nullo modo breuia . aggrediturque ostendere tempus quod requirit breuia membra: illa autem duo sunt. de cum res pusillaeO- memoratur. 5 cum orator commotus valde est, in formaque illa dicendi versatur. quae acris,ae vehemens est. & Gt eδ-ἰrae vocatur. exemplum Prioris sumit a Xenophonte, qui ut eruditus,ae diligens scriptor, hoe praeclare seruauit, in quarto libro Haes α.- , ubi narrat Grecos redeuntes peruenisse ad tenuem quendam fluuium Teleboam voeatii in sedibus Teribaeti praefecti regij, qui amnis ut magnitudine eatebat, ita speciem non paruam habebat . Inquit igitur Xenophon , ut coia memorat PhalereusA' μ - μοῦνο; A. apud auctorem en m nunc alia ter legitur immutato ordine verborum , sententia tamen formaque dicedi eadem , Ita Enim illle est Dio: Ri --:μ α Aia. quod factum este puto quia Phalereus, cum scriberet, memoriam sequeretur: librum Xenophontis in manibus non haberet, Ut alijs la exemplis ponendis hoe in eommentatio cepe facit. Laudat a