C. Velleius Paterculus cum selectis variorum notis. Antonius Thysius J.C.edidit, & accurate recensuit

발행: 1659년

분량: 373페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

1 C. VEL LED PATER C v LIullum nisi quem vellet nosset modum, malorum propositorum executor acerrimus, infamis etiam sororis stupro,& actus incesti reus ob initum ' inter religiosissima P. R. sacra adulterium; cum graves inimicitias cum M. Cicerone exerceret quid enim inter tam dissimiles amicum

esse poteratλὰ &Τ a patribus ad plebem ' transiret, legem

in tribunatu tulit: Qui civem R. indemnatum in te emisset, ei aqua & igni interdiceretur. Cujus verbis cisi non nominabatur Cicero, tamen solus petebatur. ita vir optime meritus derep. conservatae patriae pretium V calamitate exilii tulit. Non caruerunt' suspicione oppressi Ciceronis Caesar & Pomprius. Hoc sibi contraxiste videbatur Cicero,' quod inter xx viros dividendo agro Campano

I. Actus inest mi , J Prolixe habes

historiam apud Plui. in Caes. Dion. 37. Sueton. Cas. 6. Boecier. 2. Inter religiosissim.i P. facia. JBonae Deae Graecis Gynaecia; cujus sollemni sacrificio, sive ut Festus nominat , Daunio, Consulis, praetoris, aut Pontificis aedes vacabant, meliori procul remoto sexit locis Sacrarium Floro. Cicero Paradox. Opretum Bonae Dea

vocat, &sic spretanea Plinio, qua in operto, id est occulto , sive secreto fiunt. Schegbus. R. patribus ad Frbem.J Traduxit Caesareo diem die horaque nona, legelata de adoptione eius. ScbTh. ρο- ινibus ad plebem. J Caesare in invidiam

Ciceronis eum transductate. Sacton. CV. ro. nimirum ut tribunatum , qui

patriciis non patebat, impetrare posset. Tales autem tribuni, qualis Clodius deseribitur, rebus novandis idonei, ideoque molitoribus dominationis grati sunt. Mecter. q. Transiret. J Imo,transisset. Ita bene a Gryphio, aliisque editum. Vos s. Qui civem indemnatum. J Vulgo

male, damnatum. Qua civim indem

natum .d M. Ciceronem praecipue legi Clodia notabat, qui coniuratos indi

cta caussa necaverat, quod cum omnes

historiae, tum ipse Cicero in epistolis,

de orationibus commemorat. Manut.

Qui civem R. indemnaeum. J Plui. in Cicer. 5c praesertim Dis 38. ubi de iniquitas huius luis declaratur, Sc quo consito, quibus Potentum fraudibus oppressus sit Cicero, egregie ostenditur. Appian. 2. besi. civ. Boeeser. 6. Calamitate. J Gryphio, Marnesso, aliisque editum calamitatem. Et ita reponendum. Mositur.

. Subpicione. J Nec suspicio erat, sed

manifesta fides. Vide Dionem. Boccl. 8. suod inter xx. viros. J A Cicerone epi q. r. lib. ix. ad A ti. xx. viri, ut hic, nominantur. item epist. 6. lib. 2. ad eundem: cum quo consentit Diolib. xxxii κ. Contra, de v. viris, de provinciis cons. dc epist. . l. r. ad Att. Et in oratione in Pisonem , eum dixit,

municavit , me socium esse voluit: videtur significare quinque potius, quain viginti viros. quid enim honoris Pompeius, de Piso consulares, ac Ciceroi pse consecutus esset. accepto inter viginti viros loco i Haec igitur, Inani seste

172쪽

HisTORIAE ROMANAE, LIB. II. Is 7 pano esse noluisset. idem ' intra biennium, sera Cn. Pompeii cura, Τ verum ut coepit interrita, votisque Italiae ac decretis senatus, virtute atque actione ' Annii Milonis

tribuni pl. dignitati patriaeque restitutus est. Neque post

Τ Numidici exsilium aut reditum, quisquam aut expulsus invidiosius, aut receptus est laetius. Cujus domus, quam infeste a Clodio disjecta erat, tam speciosic a senatu restituta est. idem P. Clodius' in senatu, ' sub honorificentissimo ministerii titulo, M. Catonem' a rep. relegavit.

quippe

seste inter se pugnantia, dissicultatis

afferunt plurimum in diiudicanda veritate. Quamobrem relinquo,quod ii, qui iuruio, ingenioque praestant , ac curatius considerent: quibus aliquid asserentibus, quo videamur In alterutram partem impelli, libenter assen

tiemur. Manutius. Iuod inter xx. vi-

νος. J Caesar enim, ut Occultaret nova consilia, optimum & clarissimum quemque dividendis agris adhibere cupiebat, quasi nimirum non sua, sed

ipsorum auctoritate illa res gereretur. quod animadvertens Cicero, decusatque dignitatem suam noluerat alienae dominationi gratificari. BME . I. Intra sic nutum. J satis laxe seriptum. Omnino intra biennium : atque adeo absuit tantum Cicero menses ipsos quattuordecim. Pulsus enim anno nc xcv. circiter Kal. Aprilis : rediit anno insequenti, Mense Sextili. Plu

tarchus tamen menses xv I. computa

vit, parum exacte. Disius. 2. Stra Cn. Pompeii cura. J Tu obierva infidam hic quoque Potentum amicitiam : Modo abjiciunt, si utile suis rebus existimant: modo attollunt, si ex erecti restitutione aliquem suae potentiae usum commenti sunt. Ut beneficio obligare possint adversarium, iniuria eo redigunt, ut beneficii capax

3. Verum ut coepit interiata. J vulgo, verum cupit initi ita. Pol te justa Rhenanum, cupito interitu. Ursinus ita

legit, sicuti in textu potuimus. Idem censent Lipsius , & Schesbius. 4. Annii Misinis. J Extat pro eo in

eaede Clodii Ciceronis disertissima

oratio.

Numidiei exilium. J Fuit enim vere gloriosum Ciceroni hoc exilium, sicut & Philis ira in egregio illo cum Cicerone colloquio judicaverat apud

Dion. 38. Boecter.

6. In senatu. J Cui acius censet voces in senatu delendas, quippe repetitas esuperioribus lineis. Lipis etiam honorifernti mi. . Sub honorificenti fimo ministerii tituli. J Vide Plutarch. Cat. Min. Ita scilicet lupi apud oves , in fabula, de removendis canibus agunt. Ceterum

quam alias late pateat istud arcanum, quo specie honori, hominis sponuntur, eximia dissertatione pertractat Grute- his, di is ad illud Taciisi 2. A. 2. 2. Tiberius amoliri juvenem Germani cunn bprete honorissatuit. Ii .4. 'lit. Iss, C. In Nostro exemplo non fefellit sane Catonis prudentiam Clodius, qui ut

troclamavit, ο ς vi ac ra

ροπηλακισμυς, ά μως ἐων ; insidiarum m contumeliae caussa sibi id ministhmum a Clodio imponi. Sed quomodo poterat voluntati populi , quem pet rata nare trahebat Clodius, resistere 3 Botiare. 8. .ri L p. relegarii. J Recte rei

173쪽

1s8 C. VELLEII PATIRCvLIquippe legem tulit,' ut is quaestor cum jure praetorio, adjecto etiam quaestore, mitteretur in insulam Cyprum, ad

spoliandum regno Ptolemaeum, ' omnibus morum vitiis cana contumeliam meritum. Sed ille sub adventum C tonis, vitae suae vim intulit: unde pecuniam longe sper ta maiorem Cato Romam retulit. Τ cujus integritatem

gavit. non enim, inquit Cicero pro se

tio , uti M. Catonem , sed rei gandum, non uti committendum, iliacimgocium , sed imponendum putaverunt. caussam expressit pro Domo. Provinci Consul. Plutarchus, Dio. Scheg -

. . I. Ut is quasi=ν.J Atqui diu ante Cato Quaestor, quod notum est. Medetur Aldus , & lcgit: Quaesitor. ego felicius: Quaestorias. Lipsius. Ut is quae Πν. J Bene suasor. Ita Psinciteriorem Hil aniam quastor pro pratore Missus cli. Sal lustius. at extra ordinem. Suetonius. Caesar: Cn. Pisui obfu*ieionem conjurationis urbana Hispania provincia a senatu extra ordinem data id. retineamus igitur vulgatam. Sch g ibi ma. Omnibus morum vitiis. J Mirum Schema velleti. quasi morum vitia Ptolemaeum regno exuere,& Romanis spoliandum tradere debuerint. Aliter Ec verius Ammianus Marc limus I ,27. de Cypro loquens : nec piget dicere, avide magis hane insulam populum R. invasisse, quam juste. Ptolemaeo enim reges linato nohis in scio, ob aerarii nostri an -

que hausto veneuo voluntaria morte dele-

o , . tributaria facta eR , velut ho- siles qui exuviae clasi imposita, in urbem advectae sunt 'ν Catonem. Florus quoque non obscure indignitatem rei in D ait, cum 7, 9, 3. inquit: Divitiarum 1aota Gai fama, nee falso , ut victor gentia m populus , i donare rigua consuetur , P. Clodio Ioibuno duce, i , ii vivique regis confiscationem mandaverit. Vil denda, quae ad Marcellinum H nr. mini t sui ; ad Florum, Fretnsbimius, duo clarissimi viri, notavere. Alii alios colores quaesivere, ac in Clodium omnem ejus rei culpam rejecere. verum hi colores sunt, quibus appingendis valde sollertes sunt, magistri deministri dominationis: ut iniquitas, Mitia, a itio sub virtutum juris

nomini bos lateant. Boedier.

tonem conserri , credibile non est , cuius per omnem vitam laudata a bonis omnibus integritas. Addendum igitur puto, non : ut sit non laudari, nefas est. Manutius. Cuius integritatem. JAldum hic culpat Rob. Titius, qui immissa negatione legit profecto male) non laudari. Sed Titius ipse an extra culpam Lectionein retinet, insensu parum videt. Nam sic explicat: adeo praestabilim esse Catonis integritatem, ut quasi postuatur, si laudibus eum quis 'ο- sequi velit. Et dat auctorem eius interpretamenti Aristotelem , qui primo ad

Nicomachum ait: ΟΠ τ- κὲς ν ἔπαυνο- : quod optima. um rerum non siti laudatio. Itaque γ Deos felices beatosique praedicamus, . virorum eos qui Diis Woximi: non autem laudamus. Sed

nos Titi jam libere a te discedimus, quam tu a recto saepe & a vero. Nihil minus Velleius voluit. Quid ergo 3 hoc argute saltein dixit, Nefas esse laudati in Catone integritatem & a pecunia abstinentiam, cum aliae stat ejus magis

eximiae, magis rarae virtutes. Integritas in alium aliquem etiam er vulgo cadat : in Catone laudetur, quidquid in

174쪽

H 1 sT ORI A ROMANAE, LIB. II. in laudari, nefas est: insolentia paene argui potest, quod una

cum consulibus ac senatu est usa civitate obviam, cum per Tiberim subiret navibus, non ante Τ is egressus est, quam ad eum locum pervenit, ubi erat exponenda pecunia. Cum deinde ' immanes res, vix multis voluminibus explicandas, C. Caesar in Gallia ageret; nec contentus plurimis ac felicissimis victoriis, innumerabilibusque caesis & captis hostium millibus, etiam in Britanniam trans-jecisset exercitum, alterum paene imperio nostro ac suo quaerens orbem: invictum par consulum Cn. Pompejus& M. Crassus, alterum iniere consulatum qui ' neque

petitus honeste ab his, neque probabiliter gestus est. Caesari

alio haud temere exstet. Ita Claudianus in laudatione Mallii: Nam spretas quis opes, intaἱlaque pectora

decora ,

Nasta potis laus esse tibi quae crimina

purget. . '

Plane ad lianc sententiam est etiam illud Taciti de Agricola: Integritatem

asque Estinentiam in tanto viso referre,

injuria virtutum fuerit. Ibi psius. Cujus integritarem. J Quare 3 quia ita ab omni vitio utique remotus, ut minime laudi ducat, facere officium suum. Et hoc est quod innuit Plinius, Panegyrici cap. 42. ubi laudato Traiano quod dominos liberasset ab accusatione servili, inlati: Non vis interim laudari , nec fortasse laudanda sint: grata

furit tamen recordantibus, o c. Grutc- is

I. Laudari nefas esῖ. J Quia omnes laudes superat. 2. Effusa civitate. J More, tam in urbe , quam provinciis vulgato. Cicero alibi: Quid habet admirationis tali citro adνeuienti candida o consulari obviam trodisse multos, quod nisi sis factum,magis mirandum videretur. quod se etiamiltad addam, quod a consuetudine non ab horret. Schegli.

3. Ii egressus eli. J Lego, Iis egressus

sar. & Dionem lib. o. . Invictum par consulum. J Cum in V. C. sit: Victus par Consulum, oec. pot-set legi: M.tus par Consulum,oec. Ursin. Invictum paν Consulum. J Age, Pompeius invictus esto etsi Caesar aliter docuit: quid 3 etiamne Crassus Inconveniens

plane verbum. Scribo: inclutum par. Lipsius. Invictum par consulum. J Forte in visum: ut quorum occultam conspi rationem jam populus olfecerat. Acidal. 6. Neque petitus Mnse , circ. J Nam&factiose ac paene per vim, ex arbitriositarum partium, invaserant consulatum, &magistratus quos vellent constituerant, & omnia potentiae augendae patrabant novabantque. inter quae etiam decretae in alterum quinquennium tDio de triennio meminit, sed intellexerim de consultatione potius,

quam de decreto Caesari Galliae,pom- pejo Hispania & Africa; Crasso Syriade vicinae provinciae, referri debent. Dio 39. Plut. 6 . . crus Appia'.

175쪽

16c C. VELLEII PAT ARCULI Cae sari lege, quam Pomprius ad populum tulit, prorogat se in idem spatium temporis provinciae: Crasso bel

lum Parthicum in animo molienti, Syria decreta. qui vir, ' cetera sanEtissimus immunisque voluptatibus, neque in pecunia neque in gloria concupiscenda aut modum norat, aut capiebat terminum. hunc proficiscentem in Syriam ' diris cum ominibus, tribuni pl. frustra retinere C Mati. quorum exsecrationes ii in ipsum tantummodo Ualuissent, ' utile imperatoris damnum salvo exercitu fui se set rei p. Transgressum Euphratem Crassum petentemque 'Seleuciam, ' circumtus, immanibus copiis equitum, q rex Orodes una cum parte majore Romani eXercitus I. Cetera functifimui J E Graecia

vectum sermonis genus, usitatum ab Optimo quoque. Tacitus; cetera esu strifamilia; & ruvenis alia clarus. Agellius, pleraquι doctas. Apuleius pleraque udus. Et Florid. I. Mas. ει PMdix cetera, hi barus. scheph. 2. Diris cum omiuibus. l Minutius in

c assus oe m ruit oe i rasit. Quales fuerint , de quia mire huc faciunt, Ac antiqui ritus , supra repetam ex Appiani

sessisum facisns, lilansique insuper , diri

eum devovebat exscrationibus, nova horrenda nomina Debium invocans. eas

plutarctius in Crasso. SH Uus. Di istum sm nilus. J De his devotionibus, diris, imprecationibus sollent iter publiceque conceptis vide omnino do ctis imi B, imis. r. s mus. fi nn. ubi Fc hujus his oriae occurrit declaratio ex

Iucam. Adde Nostium supra 2, 12, a.

ite Imp ratoris damnum. J Ne crede tam maligne de Crasso sensisse aut scripsisse Velleium , ut censeat utilem patriae filisse ejus mortem. Hone stius veritisque: et iis Imperator s damnum. id est , exigua, nec in magno, iactura. Iipsius. Utile Imps, at oris damnum. J Iissus, vile reponit. Ceterum

seriptores belli Parthici vide notatos ad Flis. 3 , II. Est autem memorabile cumprimis in exitu Crassi exemplum, qualis Oindicta in juistis ma b G , avaria' titimque in x elisim soleat et: qui. nam id magno consensu agnoscutit scriptores observantque hoc loco. Ge-

q. Seleuciam. Plures sunt Sese ieies. Hic intelligitur ea, quae ad Euphra

tem.

. Circumfusis. J V. C. circumfuses. Forte, circumfusum. Vollius.

176쪽

HisTORIAE ROMANAE, LIB. II. 16 i. tus interemit. reliquias legionum C. Cassius, atrocissimi mox auctor facinoris, tum quaestor conservavit; Syriamque adeo in P. R. potestate retinuit, ut transgressos in eam Parthos, felici rerum eventu fugaret ac funderet.

Per haec insequentiaque & quae praediximias tempora, 4.7' amplius quadringenta millia holitum a C. Caesare caesa sunt, plura capta. pugnatum saepe directa acie, 'saepe in agminibus, saepe eruptionibus: bis penetrata Britannia. est Γνώ ς : Asricano apud Eusebium

H ρω ς. Malim utrobique legere,opώλς. Ex velleio, Floro, Appiano,

Dione, & aliis. Morarim hunc vocare videtur Selvius ad xi. AEneidos. Sed videtur tantum. Nam omnino locus illius est mendosus. Nos eum inte. grum adscribemus, non solum, ut prodeat emendatior, sed etiam quia historiam hancee Crassi illustrat. Romana, inquit,si' figebantur in castris: γ cum ad bilium eundumorti, ea aris auguriis evillibantuν ὸ terea. Num alibi εa figi non licebat. Sed inter anguria hoc habibatur, si εν Lent m facile fqueremur. Adeo ut

eum filio in inodis sem sita lege, non, Moredis) H Crassis occisus, qui iturus ad Parthiam v. C. legit, praelium) evelleresigna ix potuis. Refert inde historia in similem Flaminii ; in qua pro Thras,niminam , Thrasimenum , legendum, apparet. Vinius. I. Ampliu/ quadringenta. J valde alte. xit Caesarianam laudem si modo lause eaedibus: atterit inquam prae aliis& libat. Nam ecce Plinius scribit,

Praeter civiles victori.u , undecres centena

m nonaginta duo misita hominum oecis ab eo prceliis. Et Appianus in Celticis Μυρμα ι τε γο ἁνδρῶν se γε ων , c.

Quadrar: es centena millia fractum hostium cs quis partes in unum in semmam redigat decem illis annis, quibus Galliae trafuit , manus cum eo cons-νune. ὸ quibus decies centena mira e

pta fuere, decies attera in iis certamine peritrer reliquis scilicet elapss. Nee aliter Plutarchus per occasionem enumerat, in Pompejo. Quis ergo ambiget hie rescribere nee e. ideli, omnis genta millia instium φ Etiam si quis amplius volet, per me liceto. NU. Amplius quatingenta. J Malim ci c. Nam Plinius . Solinusqtie scribunt, prater

naginta duo millia Occisa ab eo praeliis. Nisi malis cum Lipso , ocre . Nam Appianus in Celticis decies centena millia tantum occisa esse tradit. Vf-sius et . Saepe in agminibus. J Malim ad Livianum exemplum, saepe agminibus.

Ille xxi. Magis agmine , quam acie , in via concurrerum. Agminibus concurrere est, non explicatis ordinibus distinctaque acie. LUM. Saepe in ag-nibus. J Etiam malim cum aliis abesse voculam in. nam quod habemus Livii lib. ro. sub finem e Saepe in acie , saepe in agmine , sape circa imam uνbem a visus eruptiones Usium pugnatum ; forte & ibi abiicienda utraque praepositio. Grustr. Saepe in agminibus. J Ex definitione agminis intelleges quam ad posite hie nostet locutus sit. adi Isidor. lib. I9. cap. 3. Scbea .

177쪽

ounia. novem denique aestatibus vix ulla non justissinius triumphus emeritus. ' Circa Alesiam vero tantae res gestae, quantas audere ViX hominis , perficere, paene nullius nisi Dei fuerit. ' Septimo ferme anno Caesar morabatur in Galliis, Τ cum medium jam ' ex invidia potentiae

male

T. eis a Aisam. J Sie malui cum veteribus libris &doctis viris , quam

Alexiam. Condita autem ab Hercule, totius Galliae Metropolis, libera ac sui juris usque ad C. Caesaris aevum. Diodorus libr. s. Si tum ejus Caelar libr. . beli. Gall. dc Strabo habent descriptum. Schet . Circa Alexiam. J Repone, Absitam, ex bis. Ita semper Graeci, feruinque etiam Latini. Non ignoro

tamen, x. dc S. crebro commutari. Florus lib. m. cap. x. scribit, totam

belli molem circa Gergoviam fuisse; non Alesiam , ut Velleius , aliique. Cujus errorem iam olim etiam depre hendit Anonymus seu Caesitis, seu Julii Celsi exscriptor. Et sane nil manifestius. Nec facile invenias , iuxta Romam olim a Senonibus captam , quae Gallis Romanos infestiores reddiderint, quam pericula apud Alesiam adita. Insignis de hoc est Taciti luviis, lib. xi. Annalium 1 sed etiam summi viri Iusti Lipsi lententia, tam prodigiose corruptus , ut ne Attius Navius quidem pater augurum , ei sine libris mederi queat. Verba Taciti haec sunt, ex Oratione contra proceres Galliae Comatae ; qui nuper jus civitatis consecuti, etiam ius adipiscendorum in

urbe honorum petebant. Ospleturos o-mma dixitis ritis , quorum avi proavique hostilium narionum duces , exercitus nostros ferro vique ccciderint ; divum Iulium apud Alsam obsedirnit. Recentia haec : quid si memoria eorum in rcietur , qui Capitolis , m ara Romana , manibus eorund V pr ratis. Fru rentur sane voca uti civitatis e infigi ira patrum, decora magistratuum ne vulga-rcvt. Ego tamen mihi bene persanasse visus sum. Scribo : cuid si memoria

eorum inoreretur, qui Capitolio, oe ara Romana, maenibA eorundem prostraris, tremis ne vocabulum civitatis ἔinsignia patrum, decora magistratuum ne Uularem. Per aram Romanam, Maximam intelligit Tacitus ; quam, ut re Capitolium, non fuisse pro stratam, eκ Plinio, Solino, aliisque, satis constat. Sed nolo pluribus coniecturaria nostram fumare. Jam enim satis orbitam excessisse videor. Μerebatur interim hoe Taciti Ioeus. UUA . Circa Alesiam J Florus Alexiam vocat, 3, IO, 2 3. vide ipsum Caes. bH. GEL . Plutarch.

clerus.

2. Septimosi me anno.J Septimumfere annum , UO. Lipsius. 3. Cum mediam jam. J Apposte tune demum Iuliam pignus concordiae coohaerentis dixit. nam antea sane non erat opus tali obside. Gruter. q. Ex invidia potentiae. J Vulge ,Pompeii. Displicet suspectumque est in primore loco nomen Pompeii. Si rectum,

quid ita statim P, dum repetit 3 cui non potius scribit, inter eum m C. Cae- νιm l series & mos stili si e postulabat. Cur etiam solum Pompe jum causiam facit infidae hujus concor dia 3 peccavit enim non minus Caesar. Denique primogenia lectio nulla habet

178쪽

HisTORIAE ROMANAE, LIB. II. 163 male cohaerentis inter Cn. Pompeium & C. Caesarem concordiae pignus, Iulia uxor Magni decessit ; atque omnia inter destinatos tanto discrimini duces dirimente fortuna, ' filius quoque parvus Pompeii, Iulia natus, in-

. . . S. o. trahabet Pompeii nomen. Illa sic: ex ἰuvidia Ponti ae Camille. Prosecto legendum et ex invidia potentiae male. Nam suit compendio scriptum , pontra. Bona prae vulgata veraxque haec sententia. Obiit, ait, Iulia unicum pignus sive vinclum concordiae male iam haerentis , quia alter alterius potentiae invidebant: hic illius crescenti, ille hujus adultae. Lucanus ad Iuliam:

Morte tua discussa fides, tiliamque --

vere

Permissum ducibus. simulos dedit amu

la virtus.

Amulationem mutuam expressit, uti& lite Velleius. Lipsius. Ex invidia ρο- tentiae. J Rhen. & Burr. cum monstro suo lectionis Morboniam ablegavimus. Lucanus . lib. de Iulia ;- nam pignora Juncti Sanguinis , c diro foratiis emine te das Abstulit ad maneis Parcarum Iulia, saeva Intercepta manu , quod , si tibi fata δε-

dissint

Maiores in luce moras, tu sta furen

Inde virum poteras, atque hinc retintreparinum, Armat que manus excpo Juniere ferros

O generos seceris media junxere Sa-

Morte tua discussa Hes , O c. Schegli. Ex invidia potentiae. J Florus

lib. q. cap. 2. Exinde quoniam muι uometu tenebantur, Crini morte apud PM-ιωs, γε morte Iulia, Caesaris siliae , quae nupta Pompijs , rancri Iocerique concον-diam matrimonii fata re teucar, statimamuhitio erupis. Simillima Lucanus libro I. Acidat. Ex invidia poteritae. JGruterus legebat: ex invidia potentia amula , c harentis. Qiiod non placet: Neque enim dicit Velleius, Iuliam ex

invidia potentiae aemulae discessisse; sed

ob invidiam male cohaesisse concordiam inter Pompe jum , & Caesarem. Verior ergo coniectura Lipsit: ex invidia potentia , male cohaerentis, e c. vossius. I. Rlius quo 'parvus Pompeii. J Laudat hunc locum Belgii nostri Lumen Electorum lib. 2. cap. I . ubi defen-- Suetonium, damnatque Dionem Cassium, quorum hic adserirerat, neptem natam e Iulia C. Caesaris; ille vero nepotem. Et verum est, stat a Tranquillo praeter Velleium nostrum etiam Lucani versus, volentibus ms. pluribus Bibliothecae Palatinae : deque tribus Tranquilli codici bus, unus tan tum praesert, mptem. Sed tamen tantum abest , ut ego Dionem deserendum putem tanquam reum ; ut contral ad letam, habui sie non solum auctos rem quem sequeretur Plutarchum ; sed etiam Senecam. Is enim diserte consolatione ad Helviam cap. ῖ4. Imari Sextus Pomp/Jus , primum serari se se sies , cujus msνte optime cohaerentis -l manae pacis vincula refluta sunt, παl ad eum locum summus ille vir fatetur,

nihil le videre, nihil extricare. quae enim haec seror Sexti Pompeii, quam neptis Iulii 3 quam silia Cn. Pompeii haec produxi, ut constet summos quoque viros, homines este, id est, errare & labi; neque si ii in scurriliteriis insultandum, si quid forte committant , quo se probent humanos. Ulul D

179쪽

164. C., UELLE II PATER C vi Itra breve spatium obiit. ' Tum in gladios caede sque civium furente ambitu, cujus neque finis reperiebatur, nec modus, ' tertius consulatus soli Cn. Pomprio, etiam adversantium antea dignitati ejus judicio delatus est. cujus ille honoris gloria, veluti reconciliatis sibi optimatibus,

maxime a C. Caesare alienatus est. sed ejus consulatus omnem vim ) in coercitionem ambitus ' exercuit. Quo tempore P. Clodius a Milone candidato consulatus, 'cXemplo inutili, facto salutari reip. circa ' Bovi lias, contracta ex occursu rixa, jugulatus est. Milonem reum non

magis invidia facti, quam Pompeii damnavit voluntas. quem quidem ' M. Cato palam lata absolvit sententia.

r. Tum in gladios eadesque civium. JTribunorum praesertim plebis ferocia tumultus excitabat, comitia turbabat, pro eonsulibus tribunos militum postulabat squo nimirum plures remp. capesserent) populo suis malis applaudente & in perniciem suam saeviente.

multuZbantur invicem tu abantque tum largitionibus invita, tum pleraque certa-

κ in bus gerentes ae eaedibus , inquit D ν o. p. IS9. apud quem plura antecedentium & consequentium vide. ut aestimes, quantum brevitate mirifica, signanter tamen, expresserit Velieius. similia habet Plut. in Casp. I. B ecl. 2. Tertius consul. me. adves. J Decatone praesertim & Bibulo Plus, chus in Pomp. de totius senatus consilio Diodo. fiisse inter artes Aristocraticiis, ut Pompeio soli delatus Consulatus de eiciaturam impediret, quam tribuni pl. Pompeio magnis iam clamoribus destinabant; Sc Pompeium a plebe avoearet,atque ad optimatium partes traducereti denique ne duriore in servitio essent Romani, s cum Pompeio Caesar, quod timebant, consul factus esset. Sed quid est τα νοωαγα πιλιτ solet, si hoc non est Nulli iam prudentiae,

nul li arti sua vis. mutabantur miseriae, non tollebantur. Et iam ωδῖνες rei p. regnum parturientis Occo Perant. ει

clarus

3. In coercitioncm ambitus. J Vide Dion. I. Appian. 2. b. e. Plui. Pomp.

Seon. de judic. 2, 29. Boecter. 4. Exercuit. J Potius , ex ruit. Lipc . P. Clodius, cre t Quod tantii in tumultum in urbe excivit. ut SC . Ω-ctuna sit ; Dent Operam interrex , Tribuni plebis, Cn. Pompejus procos. ne via δε- trimenti Ress. eapiat. Paedian. in Milon. Epitoliae Livii cura. M M. 6. Ex mpla mutili.J In V. C. fuerat: exemplo inutiliter facis , . e. Forte in codice Μ s. quaedam liturae ob vetustatem fuerant extri tae , legendumque, exemplo inutili , interim facto salutari R ip. me. Vossius.

. Bovilias. J urbs haec in via Appia

ad undecimum ab urbe lapidem, teile Cicerone & Cornuto in Persium. 8. 11. Cato absolvit sentensia. J Dubitat doctissi Ciceronis interpres, Asco niua Pedianus, comaeentationibus ianito

180쪽

HisTORIAE ROMANAE, LIB.)II. I 6squam si maturius tulisset, non defuissent qui sequerentur

exemplum; probarentque eum civem occisum, quo nemo perniciosior rei p. neque bonis inimicior vixerat. Intra breve deinde spatium belli civilis exarserunt initia :cum justissimus quisque & a Caesare & a Pomprio vellet

dimitti exercitus. quippe Pompeius in secundo consulatu Hispanias sibi decerni voluerat, easque per triennium absens ipse ac praesidens urbi, per Afranium & Petreium consularem ac praetorium, legatos suos administrabat ;& iis qui a Caesare dimittendos exercitus contendebant, assentabatur; ' iis, qui ab ipse, adversabatur. qui si Τ ante biennium quam ad arma itum est, ' perseetis muneribus theatri & aliorum operum quae ei circumdedit, gravissima tentatus valetudine decessisset in Campania quo qui

Milonianam. Cuius corrupta verba partim velleti, partim ipsius Asconii causa , ad scri bonus : Fuerunt inquit

Miloni, γ NO assuerat. Nomrnaverat quoque cum Cicero prasinum, er i paruierat, eum audisse a M. Favonis,ante diem tertium , quam cadesfacia erat, Cudium dixisse , periturum est tνiduo Milonem. Sed Milonis quoque notam audaciam v

tiri e ρ utile visum e R. Barthius quidem

Advers. lib. xvi. cap. xv. rescribit JSed Milonis quoque nota audacia obviami i νeipublicae utile visum eH. Verumeni in vero quam expedita laret ratio lueteres emendandi, si ita in eorum icti piis grassari liceret Equidem uni. ea tantum litera addita . scribendum

puto: Sed Milonis quoque notam audaciam verti a xv. utile visum cs . Verti, pro averti: quomodo Valerius Flaccus lib. II. ait:

- P iami sed quii jam ventre regnis Fata qucat. Vossius. r. Assentabatur. J Lips semiebatur. Assentari tamen aliquando sumitur, pro assentiti , ut Gruterus docet, in

iuspie. libr. a. Iis qui ab ipso. J Rhenani editio, iis qui ab ipse quoque. non debuit mu

3. Ante biennium. J Ex fide historiae

Lipsius mallet annum. q. Persectis muneνibus theatνi. J velleius instar quam magnifico animi temperam nto Cn. Pompeia munira assumpta iani ν pituit. Nil itaque mutandum. Notandam tamen significationem rariorem , muneris, cenici Gruterus. Et sane non clse vocabulum er vulgo, satis indicat Frontinus, libello de Α- quaeductibus urbis Romae; his ver

bis: quantum publicis operihus , quantum muneribus cita enim tultiυνο appel

lant θ quantum taculus , circ. beneficio principis detur. Sic recte ecidit onu-phtius. Et ita etiam, ante visum onu-phrii codicem, legendum conieceram , usus sola editione Florentina Iuniae; in qua perperam , aspi Pon κ .vositas. L r I. Vota

SEARCH

MENU NAVIGATION