장음표시 사용
141쪽
116 C. UELLE II PATER C v LIdabiliter jurasset, se in nullam provinciam eX eo magi- stratu iturum, idque servasset, post biennium' A. Gabinius tribunus legem tulit, ut, cum belli more non latrociniorum, orbem classibus jam, non furtivis expeditionibus ' piratae terrerent, quasdam etiam Italiae urbes diripui sient; Cn. Pompeius ad eos opprimendos mitteretur; essetque ei imperium sequum in omnibus provinciiscum proconsulibus, usque ad quinquagesimum miliarium amari. Τ quo S. C. paene totius terrarum orbis ' imperium
tur. Arridere potest primum aspicienti ea emendatio: sed penitius expensa
non carebit dubitatione. Merier.
I. bessi civ. extremor ubi reconciliati Coss. Pompeius Zc Crassus, exercitur dimissionem edixere. Seon. comment . in f EZ tr. R. ad ann. DC. xxx xtat, existi- . mat apud ranaram t. a. I 2. in ver
I. A. Gabinius-J Quin rogationem d. b Eo Pisatico tulisset, Win clo . Nesate . improbitate inactus pirinicam ipse fecissi. Cicero. SAN . 2. Piratae.J De piraticae licentiae origine successibusque vide accuratissimum Dionem lib. 36. γ Plut . in Pompeio. Boecter. 3. VnOSC.J Aperte salsum aut vel Ieius in mendo. Magnus ille Iurisconsin observationibus rescribit P. s. id est, Plibi to, invitis libris, volente veritate. Emendaverim Icito. facili &prono errore imperiti librarii, το scito in Scio mutantis. Etscisceνε sivescitum verbum proprie plebis, notum ex Plauro, Cicerone, aliis, immo generale ad omnia decreta pertinens. Livius I. I. HAE publica, qua privata sacra Pontificis scitisse eis, Plinius lib. 33. c. 2. Non genti Uscahantuν ex nominibus flecti ade orienda fusagiora in Icita in comitiu. a me Lipsius ad Tacitum. Hac uti protuli, opinor; magis, velleium peccasse , cum & statim Catoni Senatus consulto Cyprum commisium recitet. Scher ius. VuOSC. J Viri eruditi, inter quos etia in summus I. C. JacobusCujacius, pro S. C. restituunt hic. P. S. Nimirum quia satis constet, Gabinio tribuno legem ferente, populum eam scivisse. Ego nil temere mutaverim. Nam licet illud P. S. fuerit, tamen a senatu, quamvis invito, com probatum fuisse videtur. Vide Dionem
lib. xxvi. Extant praeterea duo numismata , apud Occonem Adolphum, quorum unius inscriptior
Unde colligo, P. S. quoque, quae se natus vi approbare coactus, S. C. DO-men obtinere. Hine est, quod infra Cyprum S.C. provinciam factam dicat velleius. Satis enim constat ex Catone Plutarchi, aliisque, & hoc plebiscitum sui sie, ae P. Clodium via senatu extorsisse , ut Cato in eam ins Iam mitteretur. Imo & ipse Paterculus postea ait: Idem P. Clodius in fenatu , sub honorificensifimo ministerii tiatulo , M. Catonim a Rep. relegavit. Cu- iacius , aliique viri eruditi, es in f natu, ab aliena manu esse arbitrantur. Ego illuc retineri posse puto. Ut
142쪽
HisTORIAE ROMANAE, LIB. II. I 27 uni viro deferebatur: ' sed tamen idem hoc ante biennium in M. Antonii praetura decretum crat.' sed inter
dum persena, ut exemplo nocet, ita invidiam auget aut levat. in Antonio homines aequo animo passi erant. raro enim invidetur eorum honoribus, quorum Vis non timetur. Contra in iis homines extraordinaria reformidant,
P. Clodius in senatu egisse dicatur,
quod senatum pro rato habere computetit. Vinitas.
Imperium uni viro. J Plutarchus r
Πτρυς 9 ναρχίαν -- σιμ iis , δι-αρειν ἐπὶ -Γα ἀνθρωπους αἰνυ που θαυον. Adde quae sequuntur. Boeci. I. Sed tamen idem hoc. J Gruterus duas priores voces omnino irreptilias esse censet. Mihi non videtur. Μirandum esse inquit velleius, P. R. adeo libertatis studiosum , uni Pompeio totius maris decrevise imperium. Demere tamen admirationem,quod idem hoc ante biennium M. Antonio esset decretum, homini non nimis magnae existimationis. Per M. vero Antonium intellige triumviri patrem; qui quam vis adversus Cretenses improspererem gesserit, tamen Cretici nomen retulit; ut ex Appiani excerptis legationibus cognoscat. In Plutarchi Antonio male cognomentum Critiei ei tribuitur. Quod facile cuivis emendare.
Absque huius historiae ignoratione
fuisset, non corrupisset Lactantium Thomasius, lib. t. cap. x I. ubi vulgo legas ; cujus regnum tale fuis dicimus, quate M. Antonii fuit infitillum iEod
imperium, cui totius orae maritima pote-patem senatus decreverat. Maluit ille, Pompeii, ex quibusdam biss. Sed, praeter citatos auctores, eum satis refellit Cicero Verrina I. cuius ipsis verbis utitur Lactantius. Vide etiam, quae de hoc Antonio ad eandem orationem
adnotavit Asconius Padiantis. Atque hunc etiam innuere videtur Florus lib. m. cap. v III. quod est de bello Cretico. Sed more suo erravit, quod a Pompeio missum dicat . captandae laudis ex aliena provincia. Octavium igitur cum Antonio confundit. Illum enim nominat in hac re Dio, l. xxxv I,& Plutarchus la Pompeio. Vinitas.
a. Sed interdum persona, ut exemplo
nocet. J Quid noxa exemplorum hic ad rem Examina , videbis frigidum hoe
totum esse aut ineptum. Censeo legendum : Int Hum persona, ut ea empla δε-rent , aut in vidiam auget. Hoc scilicet per occasionem, sententiae modo, addit: Saepὰ in eadem re aut culpa invidiam maiorem minoremve esse, & voces attolli aut minui, aspectu personae magis quam meriti. idque exempla testari. Supra hoc ipsum dixerat; miliare esse hominibus iuvidiam rerum non ad caussam, sed ad voluntatem persona ue dirigere. Liplius. Sed interdum
persona, ut exemplo nocet. J Haec nonnulis
iis frigida aut inepta: itaque emendationibus incumbunt: quae meis tamen oculis minus satisfaciunt, qua in vutagatum. quo vult Velleius; quemadmodum alia atque alia peribina minus magisve nocet exemplo suo; sic quoque unam eandemque rem huic vel illi
majorem minoremve creare invidiam.
quo nihil verius ; ut pluribus adstruo
suis locis . nam omnia huc cumulare, non est meum. haud omitto tamen
velleianum istud capitis trigesimi:
miliare ea hominibus , omnia sibi ignoscere, nihil aliis remittere ἱ m invidiam rerum non ad causam, sed ad volui ια mi p/rsu sius dirig re. Grui.
143쪽
H8 C. VELLEII PATER CULI qui ea suo arbitrio aut deposituri aut retenturi videntur,& modum in voluntate habent. Dictbadebant optim 3Σ tes: sed consilia impetu victa sunt. Digna est memoria Catuli cum auctoritas tum verecundia: qui ' cum diΩsuadens legem in concione dixisset, esse quidem praeci rum virum Cn. Pompeium, scd nimium jam liberae reip.
huic acciderit, quem in ejus locum substituetis 3 succi mavit univcrsia concio, Te Catule. Tum ille victus
consensu omnium,&tam honorifico civitatis testimonio,
e concione discessit. Hic hominis verecundiam, populi justitiam mirari libet: hujus quod non ultra contendit ;plebis, quod dissuadentem & adversarium voluntatis suae vero testimonio fraudare noluit. Τ Per idem tempus Cotta judicandi munus, quod C. Gracchus ereptum senatui ad equites. Sulla ab illis ad senatum transstulerant, aequaliter ' inter utrumque ordinem, partitus est. & ' Otho Roscius
I. cum dissuadens ligem. J vide quantum ex egregia oratione Catuli apud Dion. 7 6. superest.kq. siti vi Noster ipsam vim consilii complexus est: EFGOptimatibus e Populo valde periculinum,s uni alicui extraordinaria, aut summa, aut crebra potes.ta d feratur: cum prasενιλ Pompeii magnitudo jam nimia sit σαρος io ὀι δημεί κίω ρισυμμε- α , ut Plutarchi voce utar. Quales nimium observandos esse cavendosque inrep. libera, peritissimi quique Politicorum monent. Arist. 3. pol. 9. Potest quodammodo ad M. Lesanam de Pompeio sententiam accommodari, quod de Manlio timui iudieat 6, 2o.
quem virum vocat, nisi in libera civitatenatus esst , memorabilem. Boecier. 2. Si quid huis acciderit. Verba sollemnia vitandi ominis in mortis mentione. Sueton. extremo A ugusto: Putias filiam, neptem .s quid his accidisset, Wirit se pulch/οβο inferri. Indubie hue spectat fragmentum it Iud e lib. s. historiarum Sallustii. Nam si Pompeio
humani quid evenisset. quod etiam N bilissimo DouZae in mentem venisse iam video: narrat historiam Plutarchus & valerius. Scheg . 3. Pre idem tempus Cotta.' Immo biennio ante Pompeio & Crasso Cos. quod actiones in Verrem, aliaque testantur exempla. Itaque cogor hic, nisi
vitiosi libri lunt, velleti diligentiam
requirere. Manut. Per idem ιempus Ootta. J Conser 2, 3, 2,I3,2. De re tota late Sasonius antiqJur. civ. Rom.2, I 8. Boecterus. q. Inter virumque ordinem. J Dissentita Pediano, & aliis: qui inter tres ordines a Cotta communieata j udicia,
tradunt. Manu . Inιεν utrumque ordinem. J Senatorium puta, & eqiaest rem. Equestri annumerat Cl. vir. Ant. Augustinus Tribunos aerarios testimonio
Plinii lib. 33. cap. 9. Hoc magis Livius
144쪽
H Is TORIAE ROM A N AE, LIB. II. I 29 Roscius lege sua equitibus in theatro loca restituit. At Cn. Pomprius,' multis & praeclaris viris in id bellum a s sumtis, descriptoq; in omnes recessus maris praesidio navium, ' brevi, inexsuperabili manu, terrarum orbem liberavit, praedonesque in per multa proelia multis locis victos,
vius lib. 0 . ad equites solos transa ta iudicia conflanter asseverat. Sch g. cap. 29. De L. Roscia, quae tantum de Scena , non Curulibus ludis caverat, quaedam non e vulgo, vir omnia do- οι Γο Roscivi. J vulgo corrupte,Πα-ictus Lipsius, ad Taciti libr. r. Addo
rasitus. Otho RUUM. J Legem Rosciain loca ipsa Equistria dicta; hine sedere theatralem quis iam , qui modo histo- l in Equestribus ex simplici & puro in
riain quamvis leviter attigerit, igno iobscenum detorquet sensum ancillarat testis Cicero, Pedianus, Plinius, Chrysis apud Petronium i : merint alii. ut, monere lectorem de repo- matνona, qua fulgorum usigia incunendo L. Roscii nomine, extruso Im- roscis putidum paene videatur. Id etiam adulterinum puto, loca restituit: quasi eadem equites antea habuissent. quod falsum est. primus enim Roscius
lantur. Uσ etsi aritalia I m , numquam
tuordecim absolute. Idem: Ex haenata domina est mea , usique ab Oreb straqua uordecim transilit, . in extrema
Iloe sua lege induxit. Itaque vel consti- plebe quaerit quod diligat. Ex aliis nulla ruit, vel, disti simi, rectius opinor. Nec l profero consulto. Sche, ius. Otho Rο- displicet , quod Puteanus pro Horo- fraus, Cre. ν siluit. J Rursum vid. Si-HM , Otho Rosivi reponit: familiare t Iou. de antiq. Jur. R. e. 2, I9. BOccle enim est velleio, cognomina praepO-irus. nere nomini gentilicio. ut, Manci- j r. Mullis prae lapis visis. J Dele-nM Hostilius , Camia Popiram , I 'dμε gatis capiendum. Nam lege Gabinia 2Emitius, Scaurus IF milius, Suturnin continebat ut etiam, ut multis legatis puleius, in Pa Lucretiui, M rccitas Vinii Qγους' Dis vocat
dies psiluit non stum dignitar m, sed letiam voluptatεm. iraque lex haec, quae I l ς qu C PACad ludos 'νtinet. ed omnium 1, filia i criptisque a Camerte Aucto cibus to-- , qua honssimo ordini cum stlen. dore, fiuctus quoque jucunditatis eli repitutus e Pro Muraena. Vides hoc verbum bis repeti, nec frustra. in vario namque significatu veteribus praepositio, Re. Hinc apud Tacitum Jib. I. Annal. legas . νε-ttrae, pro permitterer Rem sis , inquit. Caesar ad Manti moderationcm , ut notavit vir nunquam satis laudatus Cujacius Observat. lib. 2 I. tius belli Piratici historiam petas licet.
vit.J Distincte Florus: a uidpriui in
die pota ciὶ an felicitatem , quod ne una quidιm uamis amissa ed an vera post tuitatεm , quod amplius pirata non fuerint f Schegsiui. 3. Per multa praelia. J primae editi
145쪽
s3o C. VELLEII PATER CULI circa ' Ciliciam classe aggrestus fudit ac fugavit. & quo maturius bellum tam late distulam conficeret, reliquias
eorum contractas, ' in urbibus remotoque a mari loco,incerta sede constituit. Sunt qui Τ hunc carpant. sed quamquam in auctore satis rationis est, tamen ratio quemlibet magnum auctorem faceret. data enim facultate sine
3 3 rapto vivendi, ' rapinis arcuit. Cum esset in fine bellum Piraticum, & L. Lucullus qui ante septem annos Z CX consulatu sortitus Asiam, Mithridati oppositus erat, magnasque ac memorabiles res ibi gesserat, Mithridatoni saepe multis locis fuderat, egregia' Cyzicum liberarat viactori a ,
mi abest vox praelia. Addita explendae
sententiae videtur. & fortean fuit, peν miatos, multis locis. Per multos, legatos nempe Pompeii & duces. Lipsius. γρο multa praelia. J prima editio , praed. per multa a multis locis victos. ut videri possit, prius fuisse, ρνadonesque pomultis locis victos. Grute.
r. Ciliciam.J Quae regio minoris Asia, Syriae proxima. 2. In urbibus. J A ut illud, in urbita , supervacuum est , aut sequens, in μνια fide. G tuter. 3. Hunc copant. J Lege, Me. sic editio Gryphiana, aliaeque eam secuta. Vosius. 4. Rapinis arcuit. J Florus quoque simulare hic ducis consilium agnoscit: equi maritimum g nus a co pectu longe removit maris , o m diterraneis avis quasi obligavit. Quae transsatio natio num hominumque ferocium ex assue tis sedibus in diversae indolis loca , etiam alibi arcanis frinandi imperii sta-hiliendaeque tranquillitatis servit. Boe
. Et L. Metilius. J vetus editio t cum G L. Luculta , O c. Quod cur rejicerent, nulla erat causa. Vosivi.
6. Qui ante septem annos. J Solenne est vellato dicam, an exsatrio Ierus Velleii, per magnas parentheses orationem luspendere. id quod aliquando
non caret molestia. Ceterum, quae de Lumlti hic tanguntur, Perlcripta lege apud Plutines . in Lucul7. Appian. Mι- thridas. Dion. 3 .Flor. 3, . σα BO
7. Ex consulatu. J Licet lixe lectio non displiceat, magis tamen placeret , si ita legeretur: Qui, ante septem annos ex s. C. finitus e I . iam , crc. nam in antiqua editione est, ex Conquod videri potest factum ex , ex S. C. quae usitata erat formula in decernendis provinciis. insinus. Ex eonsu latu J Ursinus legit, ex S. C. Sed vulgata lectio mutari non debet. Velleius infra i Domitius cum ex confula tu ob ineret Hilpani.tm ,gνa,isimi, comparandique antiquis lxempli, auctor fuit. Ita & Cicero in Bruto: Cotta ex con fulatu si proferius iis Galgiam. Item valerius Maximus libro III. capi- i
te v II. eum ex consulatu provinciam Gaia
liam obtineret. Quod Colerus non intellexit. Sed perinde est , ex eo sulatu , ac sileonsul dixisset. Vos
8. Oxicum. J De Cygico nobilissima & Romanis amicissima Asiae urbe Cicero, pro L. Manilia, Muraena, o roliva. dc . I. Ex L
146쪽
HIs ΤORIAE ROMANAE, LIB. II. Igictoria, Tigranem regum marimum in Armenia vicerat , ultimamque bello manum paene magis noluerat imponere quam non potuerat, qui alioqui per omnia laudabilis,& bello paene invictus pecuniae eXpellebatur cu
pidine, idem bellum adhuc administraret, Manilius tria
bunus plebis semper venalis &' alienae minister potentiae, legem tulit, ut bellum Mithridaticum per Cn. Pompeium administraretur. Accepta ea, magnisque cert tum inter imperatores jurgiis: cum Pomprius Lucullo in infamiam pecuniae , Lucullus Pompejo,intermin tam cupiditatem objiceret imperii, ' neuterque ab eo,
Iahatur : Acidalius, excisiebatur, id est, superabatur: Gruterus nova voce, ex-
LlZibMur. Si quid mutandum, Linsana emendatio Per omnia ceteris melior esset. Sed quae illa necessitas correctionis Certe eu debatur provincia rebellione militum & calumniis inimicorum, ipsiusque Pompeii ambitione: expellebatur, inquam, Pompeiusque non tam belli quam triumphi succestor mittebatur. quod facturn non esset se. nis milites propter avaritiam sebi insenses habuisset. Lege Plutarchi Luculum, ubi clare notamur, qua innui .
Σ. Alienae minser potentiae. J Tales plerique tum tribuni, qui decus ac libertatem populi, cujus custodes esse debebant, alienae pol iae gratifica-hantur. Itaque nemo immoderata ni. miaque concupivit aut molitus est quin tribunis plebis tanquam satelliti. hus pravae lubidinis, ad opprimendas leges ,capiendamque vi remp. uteretur. Goservabunt autem studiosi prudentiae iterum hoc loco, verissimum esse in Rep. quod Aristoteles in Philosopitia posuit : niis absurdo dato, cetera accidere. Nimium rei p. liberae bl incertissimum Iibertatis praejudicium erat iturum, cum ad bellum piraticum tanta pompeio tamque monarchica potestas deserretur: nune, ne quid ad absoluti dominatus speciem deesset, continuatur, augetur, suppletur illa potentia. Dum enim lege Manilia Limculli legiones & Provinciae, Bithynia item, id est, quaecunque anica non habuerat, decernuntur, classisque & imperium maritimum continuatur ἱ quid hoc aliud erat, qu.im uni semel imperium Romani orbis transcribere: του γ
notante Appiam Mittiid. p. 238. Vide tamen callidas astutasque lationes, quibus inducti duo iummi viri Cicero Cr Caesar hane legein Maniliam probarunt atque desenserunt, apud Diov. 36. p. 23. videbis eadem opera, Remp. Romanam non fuisse iam rem
3. Infamiam. J Puto rectius, infamem: & refero ad cupiditatem. 14 us.
q. Neuterque abes. J Vide num verius, certe clarius : neuterque adeo, quod arguebat, numitus amuiplis. Neuter
saltius convinci arguique in eo P0siet, quod arguebat. Uterque utrique veram culpam objiciebat. DUAi. . 1
147쪽
132 C. VELLEII PAΤrn CVLI quo arguebatur, mentitus argui posset. nam neque Pom- pejus, ' ut primum ad rem p. aggressus est, quemquam in animo parem tulit: & in quibus rebus primus esse ' de bebat , solus esse cupiebat. neque eo viro, quisquam aut alia omnia minus, aut gloriam magis concupiit. in appetendis honoribus immodicus, in gerendis verecundissimus: ut qui eos, ut libentissime iniret, ita finiret aequo animo; & quod cupisset arbitrio suo sumere, alieno deponeret.& Lucullus, summus alioqui vir, profusite hujus in aedificiis' convictibusque & apparatibus luxuriae primus auctor
I. suo arguefatur. J Vulgo , quod argutiatur. Quod arguebatur. J Si dili
genter attendatur, patebit, a uebat, este rectius. Manut. Quo arguebatur. J
Putidum est, doctissimos viros hele implicari circa et ossa m. nam nihil s
milius vero, quam manasse tantum a calamo Velleii, muterque mentitus --
gui posset, adlitumque deinde a scriba
aliquo , ab eo quod arguebatur. belle prorsus: belle . nisi & Tacitus seripsisset lib. I. Histor. cap. 24. mox Pasrix.mtes supra in flagitia invicem obje
2. Ut primum ad MN. J Alii, in primum se . a res 3. Animo parem. J Animorum ergo inspector de arbiter Pompejus 3 non opinor. nec hoc illi aegre, siquis animo
aequaretur . sed si re dc specie externa. Fortasse, omnino, pro animo legendum.
Quid si etiam vox alia incluta in simili
priore i ut si quemquam .equo animo parem. Lips Animo parem J Haud necesse videtur aliquid hoc loco novare. nam ut haud fuerit Pompeius animorum inspector de arbiter, poterat tamen de eis iudicari ex actionibus ho
ιbcbai. J Non video, cur primus esse debuerit Romae Pompeius. quare inspicor, illa , esse debebat, aliunde invecta; dc repetendam vocem , cupiebat ἀtanquam expressisset, in quibus rebus cupiebat esse primus,cupiehat essesMur. Gruta D/bebat. J Ita Cicero loquitur I. Usic. I9. ubi de nimia principatus cupiditate agit. ut qui ue animi magnit ine maxime excellit, ita maxime vult princvs Omnium, vel potius situs esse. Boeci. . Ut qui eos. J Lego, e r qui eos item, fumeret. Haec ipsa autem Cato de Pompeio iam mortuo apud Lucanum in i x. - invasit ferrum , sed ponere norat. Praetulit arma togae, fd pacem arma
Iuvit sumpta ducem , juvit dimissa Pisas. Lipsius. 6. Profusa, Gysi luxuriae. J Depr fusione in aedificando Cicero in ossic. Varro lib. 3. de re Rustic. de Luxuria Athenaeus lib. 6. Sci et . 7. Conricii fusique. J Planius esset, conviviisque. Manut. Convictibusque. Aldus, conviviis e. Sed alterum idem est. Sie Juvenalis Sat. xI I I :
Convictus, therma, flationes, omne the
Ita omnes libri impressi , & nostri Μ . optimae fidei. Ubi etiam glossa
adscripta το convictus interpretatur eou-
νiνia. Nolim itaque Lipsium audiri
148쪽
HisTORIAE ROMANAE, LI P. II. 133 auctor fuit. quem ob injectas moles mari, dc receptum 'stitassis montibus in terras mare,haud infacete Magnus Pomprius ' Xerxem togatum Vocare assueverat ..Per id 34 tempus a Q Metello) Creta insula in populi R. potestatem redacta est. quae ducibus Panare & Lasthene, xxiv millibus juvenum coactis, Velocitate pernicibus, armo rum laborumque patientissimis, sagittarum usu celebem rimis, per triennium Romanos exercitus fatigaverat. Ne ab hujus quidem ' usura gloriae temperavit animum Cn. Pompejus, quin Victoriae partem conaretur Vindic re. Sed & Luculli & Metelli triumphum cum ipsorum singularis virtus, tum etiam invidia Pompeii apud optimum quemque secit favorabilem. Per haec tempora M. Τ Cicero, qui omnia incrementa sua sibi debuit, vir novitatis
qui ex unico codice M s. emendat, conventus. vocabulo eadem significatione usus etiam valerius Maximus, lib. II. cap. v II: Interdιxit etiam ei convicium hominum , usumque balnearum. Vide locum. Item Tacitus II. Annalium: Atque interim Libonem ornat pratina, convictibus adhibit, me. Vossus. I. Sulli sis montibus. J Sic M. Varro de Re Rust. cap. xv o. contra ad Neapolim , inquit, L. Lucultat, postquam perfidisset montem, ae maritima flumina
immisissi in piscinas, quae reciproce fuerem , ipse Neptuno non cederet de pi
2. xerxem togatum.J In Plutarcho leges, cognomen hoc iocosium Lucullo inditum a in Alio Tuberone. Iipsius. xerxem togatum. J Vide minarchum in LucMPO, ibi & de molibus mari iniectis, &c. Idem Scriptor, non a Pιmptis, sed a Tuberone Stoico, xerxem toga ιum esse appellatum memorat. quanquam de Pi mus cum Nostro facit 9, 4: Lucullus excise etiam monte juxta Neapolim majore impendis , qκam villam aedifica rat, euripum maria admi-H. Qua de eaussa Magnus Pom jus
3. creta infula. J Arx altera praed num , prius malo Rei p. a M. Antonio tentata. Livius lib. x C i x. Valerius, i lutarchus in Pompeio, Dio, alii. Scheg . Creta infda. J Vide de bello Cretico
Floum g, 8..& quos ibi camera notavit. quibus adde Diom. 36. principio. Plutarch. in Pomp. Boecier. 4. a gloriae. J Ita reposui , cum antea legeretur: usurae gloria. Manut. . Cicco , qui omnia incrementa sua
sibi diluis. J Hinc ipse Tullius in L. Pisonem : Me cum quaestorem in primis, aedilem priorem , praetorem 'imum, cunctis Ofragiis populus R. faciebas ὁ Γο-
mini idi honorem , non gineri e moribus, nou majoribus nitis , et: νtκti pis icta , non audita nil:litari detulerunt. Item
Philipp. 7. Quid enim non debes vobis, Quirites, quem vos a se ortum hominitus nobili seimis omnisus honoritas praesulistis' sed de aliis locis ita de se, ut est hominis ingenium, frequentissime AEdaeius. I. Utris se
149쪽
134. C. VELLE II ΡΑΥΕRCvLI vitatis nobilissim ,& ut vita clarus,ita ingenio maximus; qui effecit, ne quorum arma viceramus, eorum ingenio vinceremur; consul, Sergii Catilinae Lentulique & Cethegi & aliorum ' utriusque ordinis virorum conjurati nem singulari virtute, constantia, vigilia, curaque' ap ruit. Catilina metu consularis imperii urbe pulsus est. Lentulus consularis &Τ praetor iterum, Cethegusque &alii clari nominis viri, auctore senatu, jussu consulis in 3 s carcere necati sunt. Ille senatus dies, quo haec acta sunt, virtutem M. Catonis, jam multis in rebus conspicuam atque praenitentem ' altissime illuminavit. Hic genitus
I. Utriusique ον linis. J Biarr. Μς. ut Hus lordinis, antique. Sic quidam vetereseditiones Agellii r3. cap. 22. in verbis 2. Aperuit. J Ita alii. vulgo, eripuit. Eripuit. J Forsitan ita scripsit Velleius rut iit. Eνipuit e rep. Sed aptius videba-Μ. Catonis : Si quid et I quod utaν; tur, de usitatius , exstinxit, aut uppresutor : s nsn eR; ego fbum cui salias sit. Quod attingendum putavi, nequis cuique) per me uti licit. Scherbius. me gloriae causa putet insignia tantum rariusique ordinis. J Μs. utrius. Quod persequi, humiliora contemnere. M. antique dictum putabat Schegkius. nutius. Aperuit. J Inepte, eνipuit. Re- Sed tuerit ill ad contra mentem Pri Dipone, eruit. Nam hoc Cicero ipse ubiciant; qui lib. vis postquam probavit, que in laude sua ponit, quod conjura-
ut veteres, tru , plera, plerum, aliaque tionem reteIerit, in lucem produx
id generis, absque que, soliti fuerint efferre ; ita de hac voce subi ungit:
Uter vero, Er utet que, diversis habent s-gnificationes. Uter enim πόπιρο- , di γiduam vim habet; uterque , eosiectivam ; ubi ποῦ, οπου , ubique πανοι, ου. In his ergo, o similibus , Γψε si conjunctiouem accipiamus , com
p, ita furat En 6siabam , derivativa. Vix tamen Prisciano assenserim. Quadrigarius apud Agellium lib. ix. epistol. x MI : I raris fummostudio pugnantibus. Sie enim fuit in ris . Giselini, testante Lipso, epist. Qu. xst. lib. I v. cap. II. Nec dubitat idem ejusdem lib. epist. Ir. quin apud Livium lib. xxxv I.
ex bis. sit reponendum: Frumenti spes, quae in oeulo fueras, utros pariter fu-srara e I. Audaciae ergo sit nimiae, ve- terem Velleii lectionem ci turbare . Vsit r. rit, vindicandam comprimenda mque Senatui praebuerit. Et iam Florus: I doriarem patefecit. Lipsilis. 3. Prator iterum. J Post consulatum praeturam ea propter repetiit, ut senatorium ordinem censorio iudicio obmollitiem amissam iure & beneficio magistratus reciperaret. Dio lib. 37. Et P. Lentulum , qui post consulatum ge- sum senatu exciderat r ac senasoria digni
tarit recuperanda: causa praturam tune
nrebat. ubertim hune morem disertissimus Manutius diducit. Scheth. 4. Ahisime illuminavit Ita cum matera legimus , cum sui Tet antea , in alii imo lamin init. ubi si tuminanda vox toleraretur, speFMς tamen tota insolentior videri potest. Botcl. t Luminandi Verbo usiis est Prudentius , Capella, Caelius Aurelianus. sed ex iis autoribus Latinitas petenda non est. J
150쪽
HIs TORIAE ROMANAE, LIB. II. ipsproavo M. Catone, principe illo ' familiae Porciae, homo virtuti simillimus, & per omnia ingenio diis quam h minibus propior, qui numquam recte fecit, ut facere videretur, sed quia aliter facere non poterat ; cuique ad statum visium est rationem habere, quod haberet justitiam, omnibus humanis vitiis immunis, semper' fortunam in sua potestate habuit. hic tribunus pl. designatus, adhuc
admodum adolescens, cum alii suaderent, ut per mimo pia Lentulus conjuratique custodirentur, paene inter ultimos interrogatus sententiam, tanta vi animi atque ingenii invectus est in conJurationem, i ut ardore Dira mationem omnium lenitatem suadentissim, societate consilu
suspectam fecerit: ' sic impendentia ex ruta is incendituque urbis & commutatione status publici pericula expo-
I. Familia Porciae.' Nota Familiam pro Genter nisi si dictio Porciae aliena sit, & a glossula. Tamen infra quoque Caesarem genuum nobilissima γα- luxum familia dixit. Lipsius. Familia Porciae J omnino familiam pro genteposuit Uelleius. Similiter & valerius
Maximus lib. III. cap. II: Porcia familiae dixit: item nostet infra de Caesare : Nobilisima Tullorum genitus fa- lia. Nihil certius. Vinitus. 2. Fortunam in sua potistare habuit. JEleganter Cicero Paradox. Nesit --
sane, nescis, quantas vires virtur habeat. nomen tantum Oirtutis usurpas e
quid ipsa valeat ignoras. nemo poteIR, mn Malisimus esse, qui eH totus aptus ex sese, quique in se uno fua ponit omnia. cuius autem spes omnis , in να io m cogitatio pendeι ex fortuna , lauac nihil ρο- ιεH esse eerii. Horatius lib. 2. Satyra I s
Quem neque pauperiri, neque mors, n que vincula terrent r
R ponsare cupidinibus, contemnere bo
Fortii, oe in seipso totus tores atque
Externi ne quid valeat pre lave morari: In quim manca ruri semper Jortuna.& quae sequuntur. Comparationem Catonis & Caesaris habes in Sallustio
de Dione. Schei . . Ut ardore oris. J Ed. vet. oe ardore oris, ut orationem. Hinc Lips pro σlegit, eo. Et Postea, indore oris, ut ora
. Sic impendemia ex ruinis incendiisque urbis. J Nihil mutandum. Senius est: Catonem praevidisse, ac exposuisse impendentia pericula, qua partim ex ruinis dc incendiis , partim commutatioue status publici, constabant. Et i ne ex Catilinariis Tullii, ac Sallustii bello Catilinatio, aliisque, noturn est, Catilinam minatum palam se ineendium suum ruina exstincturum. Florus breviter lib. iv. cap. I. In praesentem νεum Cicero perora rit: sd non amplius profectum, quam ut hostis evaderes ,sque palam professo, incendium suum resim
cturum ruina minMetur. Ubi quaestini
viti docti, quidnam sit, pro lso. Ego eos hac molestia libero. Scribendum