장음표시 사용
221쪽
-s C. V n L Lx I I PATIRCvLI scriptus est ; ab itaque sceleri Antonii ' vox publica est. cum ejus salutem nemo defendisset, qui per tot annos &publicam civitatis & privatam civium defenderat Nihil tamen egisti, M. Antoni: cogit enim excedere propositi formam operis, erumpens animo ac pectore indignatio ) nihil, i nquam, egisti, mercedem caelestissim oris& clarissimi capitis abscissi Τ numerando, ' auctoramentoque funebri ad conservatoris quondam reipub. tantique Cos. Τ irritando necem. Rapuisti tu M. Ciceroni lucem solicitam, & aetatem senilem, & vitam ρ miseriorem te principe, quam siub te triumviro mortem : famam vero gloriamque factorum atque dictorum adeo non abstultiti, ut auxeris. Vivit vivetque per omnium saeculorum memoriam. Dumque hoc vel Z forte vel providentia vel utcumque constitutum rerum naturae corpus, quod ille paene solus Romanorum animo vidit, ingenio complexus est, eloquentia illuminavit, manebit incolume: coiari item aevi tui laudem Ciceronis trahet ; omnisque posteritas illius in te scripta mirabitur, tuum in eum rictum execrabitur; citiusq; in mundo genus hominum , ' quam cadet. Hujus totius temporis fortunam ne deflere quidem
Aut si iiD. J Lipsius Iegit, Multa a. mox publica. J Lingua, qua Cicero velut publieam vocem edidit. 2. Nihil tamen egisti. J Hane egressionem velleianam non immerito, etiam eloquentiae nomine eximiam praedicavit Rhenanus. Ceterum de exitu & elogio Ciceronis auctores Plerique iam saepius nominati, quibus adde omnino, Esuaseriis Senecae ultimas; ubi tum cetera magnifice, tum hoc verissime dicitur: in Ciceronis laudo sequem uocerone laudaιονe opus esse. adde Flin. , 3C. Fontam. i locat. 22 . B cierus 3. Numerando. J Popilio Menati. o. An Di amemop. J Suirutur hoc vo-
cabulum pro obligatione , & preti
ejus, qui sit obligatus. a . Distando. JLipsinvitando. Irritan- Δ. J Alit,invisaB A. Male. Haterius apud M. Sςnecam Suasoria vD. feres inquam , in iterum irritare inι--
cum in moram tuam cus'es. Vositus.
6. Miseriorem. JUulgo,infra rim. MAfriorem. J Si alias legitur, in seriorem iverosimile est luisse in autographo infeliciorem. Gruter. 7. Forte vel providensia. J Dubitatio
8. suam cadet. J Vulgo', redet. Quam cadet. J Apparet hie aliquid deesset ς torte legendum est , quam huIus mmcncadet. Rhenan. abam cassit, J Ner
222쪽
H1sTORIAE ROMANAE, LIB. II. dem qui squam satis digne' potuit, adeo nemo eXprimere verbis potest. Id tamen notandum est, fuisse ' in proscriptos uxorum 6 dem summam, libertorum mediam, servorum aliquam, filiorum nullam. adeo dissicilis est h minibus utcumq; conceptae spei mora.' Ne quid ulli sanctum relinqueretur, ' velut in dotem invitamentumquosceleris, Antonius L. Cqsarem avunculum, Lepidus Paullum fratrem proicrip serant. Nec Planco gratia defuit ad impetrandum, ut Dater ejus Plancus Plotius proscrib retur. Eoque inter jocos militares, qui currum Lepidi Plancique iecuti erant, inter eXecrationem civium usu pabant
dolam hoc esse, omnes satentur. Alii alia addunt. Patet, nihil addendo, mini matere mutatione . ita legi: citiusque in mundo genus hominum concidit. Manut. Quam eadet. J Paullo Manutio placuit: genus hom num concidet. Nos explemus : quam ea cadet. Ea , nempe laus Ciceronis , de qua praedictum. Vide textum. Uni versus autem hie loeus expressus ab Aratio Fusco :Muoad hum mum genus incolume manserit , quamdiu usus 'licto is , honor fum
ma eloquentia pretium erit, quamdiu re. mm natura aut fortuna steterit, aut me
moria dura rit , admiratile pleris πι- g bis ingenium , uno prascriptus δε- eulo pras bes Automum omnibus. ubi a seγώς legi velim: honor nria , eloquentia metrum eriι, elegantius magisque membratim. atque etiam verius, quia non honos tantum eloquentiae pretium, sed opes bc fructus. scribo item: rerum naturae aut forma steterit non fortuna. Lipsius. V M.t,n cadet. J Lacunulam alii aliter atque aliter explent. mihi videtur, Tulita cognomen una liteia filiae expressina . , ideoque mox intercidisse. belle profecto omnia e haerent, si legatur, citi que in mundo g nus hominum, quam
potuis: recte. Lipsius. 'Potuit. J Superfluum sorte, ut placet viris in hac literatura eminentissiinis, vox potuit: sed
non ideo etiam temere eXpunxerim.
comparet enim in editionum omnium prima, neque aliter fuisse in authentico, inde colligamus, quod Burerius tantum subnotet in eo conspici, nee dissere. Si licet & mihi indulgere coniecturae, malim , nec desere quidem qui quam digne potuit , nedum ex imere eve bis; omitto illo postremo, potest.
2. In proscriptos Mem. J Copiose Appianus.
3. Ne quid ulli. J Scribo , QTU
Lipsius. 4. V.lut in dotem inνitamentumque sceleris. J Per mutuas dominationis pactiones nimirum , & ah Μαγας δυνας ζῶν . quas Dis vocat. qui non tantum hanc atrocitatem , sed etiam, quae Velleius de fide, uxorum , servo
rum, . e. tetigerat, exemplis memora
bilibus illustrat Γι.4 .ut & Appiam 1 - ἐμφυλ. ubi amplius liberorum in patentes impietas annotatur. Bomer. 3. L. f. - avunculum. J Dio l. L v I. 1. Amomum Caesiarem vocat. sed gentile Antoniorum nomen videtur irre
223쪽
fo8 C. VELLEII PATER C VLI pabant hunc versum: ' De germanis, non de Gallis, 3 duo 68 triumphant consulas. Suo praeteritum loco referatur. neaque enim periona umbram actae rei capit. ' Dum in acie
Pharsalica Africaque de summa rerum Caesar dimicat, Coelius vir eloquio animoque Curioni simillimus, sed in utroque perfectior, nec minus' ingeniose nequam, .
T. De Gyrmanis. J Captat ιεν acumen ex ambiguo, ut nomen gentis videatur, quod alterius gentis nomini Uponitur , cum in-
rarim fgnificentur fiatγει, in illo versu:
capit. J Umbrosum lioc sane, quid s
dem e umbram ac ten bras capit. Non
ille Caelius, inquit, homo genere ingenioque nobilis, qui latere in umbra
silentii ae tenebris debeat. Extraham etiamnunc, etsi alieno loco de tarde . δεῖ μι. q. Dum in acie Pharsalica Asiicaque. JConsidera, fallum reperies hunc contratum.Τempus seditionis Caelianae indicare voluit ι an hoc igitur, cum Caesar in pharsalia & Asrici dimicat De Pharsalia, verum est : sed de Africa, erte diu post Caelii motum de mortem illud bellum. Quin praecessit Abgyptium sive Alexandrinum, alterumque cum Pharnace. Denique Cariar etiam interea in urbe. Omnino falsa haec signatio: per Velleianam ne incuriam,
an scriptoris 3 Hunc culpari mitius est, de Z ρος fortasse emendem ei dum ria acie Tharsalica circaque. Nihil pronius, quam Aficam ex eo secisse, slittera finalis adhxsit, ut solet, capiti sequentis. intelrctcr aut cin . Dum
Caesat in Pharsalia pugnat di ei rea
nempe ad Dyrrhachium vicini Rue locis oppositis Pompeio. Pugnas autem 5: ibi aliquot fuisse, notum. Quod tueri vulgatam aliqvss conetur, quasi de Africano bello Curionis in Iubam
5e varum sentiat: frustra sit. Nam nec fur ibi dimicavit: n e certe desum- 'ma r νum. quod utrumque hie scriptuna. Lipsus. Dum in acie Pharsa lea ficaque. J Lipsius reponit: In acie Pharsalica et caque. Potest tamen vulgata defendi. Licet enim tum in Africa luctu non militabat Caesar, tamen auspicio, dc per suos. Atque non de fumma rerum, inquis. Imo vero: de sum ma rerum et a κρινῶ refertur ad Pharsaliam Africanaque, ut sortasse sumisceret, sensum phrmeos praecise ad unum membrum, determinari, licet συν- ξις ad utrunaque congruar, qualia exempla non desunt. Sed quid a gutamur Z Utique etiam tum per suos de fiamma rerum dimicavit Caesar in Africa : nili quis credat, summam re. rum ad Caesarem venire potuisse, partibus pompejanis tam valide bellum alibi sustentantibus. De seditione M.
Calii sive caedii si in ut de Milonis, vide
f 3. b. c. BOeescr. . ./s. Calius. J Caecilium RufomU-vius Itb. Ita. corrupte. Caesar lib. 3. Bel. Civit. Ii cm temporibus Romae M. Caeliur Rufus. praetor , calussa debitorum fuscepta, initio magistrarus fritanal suum, juxta C. Trebonii praeto/is urbani festam cotticavit. Schegh.
6, Ingenii se nequam.J Nam ac ita de
224쪽
H1sTORIAE ROMANAE, LIB. II. 9' cum ne modico quidem servari posset' 'uippe prior illi
res familiaris quam mens erat) in praetura noVarum tabularum auinor extitit: nequiitque senatus &Τ auctorit
te Coss. deterreri, accito etiam Milone Annio, qui non impetrato reditu Julianis partibus infestus erat, in urbe
seditionem,' haud magis occulte bellicum tumultum movens, primo summotus a rep. moX consularibus armis auctore senatu circa Thurios oppressus est . Incepto p
ri similis fortuna Milonis fuit; qui Z Compsam in Hirpinis
Curione sepra : Suae adicnaque oe fortunae oe su citia 'odiam , homo ing ni M. - usquam. Acidal. I. Cum ue modica quid m. J Vulgo , i modica. Cum ne modico quidem. J Alii aliter. Ego quoque, si est indulgendum conjecturae, legerem : Cum ne modica quidem re servari posset. Nulla enim ei res erat, quod Ostendunt verba, Guae sequuntur. Manut. 6κm ne in m,dica quissim. J Grypta. & alii, cum ne a Diu quidem fervari possi. Bene ad sententiam, non ad verba. persuasum mihi ab audaci correctoris manu esse, qui
ad illud Plauti Terentiique, Ipsa si farus, Iupiter, Iuno, Opi, fervare cuiat, non siit, reipexerit. Scheth. Cum nemorico quidem. J Ita castigandum. Frigent hie plane aliorum contemitae :quas cui bono recenseam. ius.
a. Quis pept ιν illi re familiari, J Ethoe idem infra de Ruso Egnatio repetit, solemni sui ipsius imitatione. Cum
Uset omisi flagitiorum scrinumque conscientia mersus, nec meliιν illi rei familiaris, quammtns foret. Acidal. 3. Auctoritate Cus J Hoc valet, consulum. Atqui, ne iuventus erret,cos sive consulis scribendum est. quia unus Servilius tunc in urbe , cui
Caesar collega, sed absens & in bello. 1ipsius. 4. Haud magis. J Quantum ex vetusto codice conjicere potui, legendum videt ut:.Inm bifidisic'ini m. a. ι
Burr. Haud magis. J Argutabar: in agris occulte. Nam ita res fuit, Romae seditionem , in agris bellum movebat per Milonem. Caesar lib. MI .. clam nunciis ad Milonem misisr, evocatoque in Italiam i eum in Thurinum ad filicitan-λι ρadores praemisit .si Lipsus. Haud
magis. J Haec lectio 3c dii tinctio est avet. exemplari. Alii tamen malunt, aut malis Occulte bulicum tumuli. m. B clerus.
. Thurios. J Urbs haec in Salentinis. 6. Inet o pari. J Minime habuerim pro lectione meliori coniecturam rescribentium , intersecta pari, similis. sic enim perit auctori dogma suum, quo innuit eosdem sortiti eventus, qui similibus auspiciis res minime similes exorsi sunt. de Caelio de Milone sic breviter Epitoma Livii cxi. uterque cum bellum molixentur, interempti funt. Griit. Incepto pari. J Lego, in corpio pari, oec. Epitoma Livii, lib. c x I. Ocrque cumbetiam molirentur, occisi iunt. Acidalius conjecerat, interfecto pari. Quod merito refellit Gruterus. Vin ius. . compsam in Hirpinis. J Caesar ad O-fam scribit intei fectum in agro Thurino. Etiam Eusebius , sed a nobis corrigendus : M. Caelius meaetor, T. Annius in iis exsul oppressit, res novas in Ti-riano Brixioque agro molientcs. Scribendum : in Thurino Trutioque. Lipsus.
o fam in Hirpinis. J Quid rutidius, o quain
225쪽
oppugnans, ictusque lapide, tum P. Clodio, tum patriae, quam armis petebat, poenas dedit ; vir inquies, & ultra
fortem temerarius. Quatenus autem aliquid ex omissis peto, notetur immodica & intempestiva libertate usos φ adversus Ccq sarem, Τ Marullum Epidium,' Flaviumque Caesetium trib. pl. dum arguunt in eo regni volunt tem , paene vim dominationis expertos. In hoc tamen
quam hic cum Cluverio in trudero,
Cay.inum m astro Thurim oppugnam 'Nititur tamen te defendere auctoritate Plinii Nat. Hist. lib. I r. cap. xv. Addit
praeterea majorem fidem Caecati habendam, quam. velleio ; cujus verba ex m. de bello civili ita emendat r. Milo, quibusllam s. tis e . stulis, cis,f
Ubi omnes quidem codices, tam 319s quam impressi, habent, Cini m. Quorum auctoritate motus, nihil temere mutare ausim. Per Cosam vero intelligimus eandem urbem- , quae velleio
Compse. Nam hodieque appellatur CUD. Scio quidem, illam elle Hirpino.
rum proprie , non Thurinorum. Sed tuetur me satis strabo lib. I v. qui, ubi studiose de his gentibus agit, fatetur, eas vix certis terminis posse distingui. Unde etiam est, quod Compsam Lucaniae attribuat Ptolomaeus. Nec minus vulgatam Casaris scripturam fit mant verba Eusebii qui palam in Thurinis id factui refert. Sic enim ille, in Chronico: M. Calius praetor, o
Multo autem infirmior Cluverit argumentatio petita ex verbis Plinii, qui laco iam ante memorato, Milonem apud eastodum Cariss inum periisse tradidit. Restituebat ille, Castanum. Sed
cur non eodem iure mihi reponere liceat, Cosianum, alit, o sinum Z De
Dique quo sana esse vel lei i vel ba magis conitet, addo, falsum este, quod scri pierat Cluverius, natratione in Coelii
praecedentem multis esse verbis mutilatam. Non tamen leviter corruptam fuisse negem. V ius. I. Utira fortem temerarias. J Magis ara dax scilicet, quam pro conditione Cκ-sulis, cujus est iacere sere, necationi. MIN. Legitur etiam ultra forum. Ultra suem ι in rarim J Id est, temerarior quam fortior. sic noster infra cap. 83- iasia fγγοι cliens. dc cap. 88. -l tiis ulira seminam statur. denique cap. Il8. iatra barba, um promptus ingenio. Alii revocant conjectaneum Rhenani,m ultra fortem timerarius. sed non viis deo , cui Miloni exilium moderari debuerit temeritatem, homini feroci ci alteri, ut dicam, Coriolano. eriet. Adurius C. Caesarem. JJulium Caesarem capies. Quod non monerem,
nisi fuissent, qui Augustum intellexisse
viderentur. Adi Valerium Maximum lib. v. cap. v r. Suetonium in Caesare, de Dionem lib. x Liv. Vinius. 3. XIarutam F pidium , cyc. t Sueton. ses 7 9. Vid. Ma . I, 7, 2. Pist. Cas. t pian. ἐμφυλ. r. led nemo accura lius Dioneo . p. 277. Boecter. q. Flaviumque C et mm.4 Duo gentilitia nomina non debent coniungi.
Bene ergo in Gryphiana, & aliis quibusdam editionibus, emendatum est, Flavumque. Flavi autem.cognomen Caesetio tribuunt Livius, suetonius, Plutarchus, aliique . Nam in Dione lib. x xv I it. mendose legitur, Λι 5-
226쪽
Hrs TORIAE ROMANAE, LIB. II. Grsaepe lacessiti principis ira excessit, ut censoria potius
contentus nota, quam animadversione dictatoria summoveret eos a rep. testareturque, esse sibi miserrimum, quod aut natura tua ei excedendum foret, aut mi nuenda
dignitas. Sed ad ordinem revertendum est. Jam & Dola- 69 bella in Asia C. Trebonium consularem, ' cui succcd
bat, fraude deceptum Τ Smyrnae occiderat, virum adve
sitis: merita Cae siris ingratissimum participemque credis eius, a quo ipse in consulare prouectus fastigium fuerat: Sc C. Cassius, acceptis a Statio Murco & Crispo Marcio, praetoriis viris q imperatoribusque, praevalidis in SP ria legionibus, inclusum Dolabellam, qui praeoccupata
Asia in Syriam pervenerat, Z Laodicea expugnata interk- cerat ;
nus hune ub que sit titia' nominat. Errore, ut puto, non librarii, sed ipsius Appiani. Tr. C. Trit seiuni P e Trebonii interitu . ipsiusque quod sequitur Dolabellae fato,vide Dion. ij. p.;92. & j0ῖ.
2. Cui ccia bard Succedebat non alenatu, sed a se &seelere suo missus. Nam provincia illi Silia erat, atque in eam ibat. tipsius. 3. Sms r . J Urbs in Ionia. Hodie
quoque mercatura celebris. 4. Statio Almeo. J Alias,. Sexto Mur. co. Rliena n. St.ttro Murco. J Statius Mur cos in argenteo etiam denario I M P. dicitur. De hoc autem Murco videndus liber noster de Familiis. V sinus.
Statio Murco. J Statis, inon Statio legendum , ut bene ex nutndinate emendat Ursinus. Vocabatut autem hic I. Statius Murcus. Ut constat ex Cicerone, ae Dione Cassio. Appianus non uno
loco Sexti praenomen ei tribuit. Sed sallitur. Vinius. . croo Marcio. J Falluntur, qui ex Dionis lib. xxv D. reponunt, Di, o
Marco, via M. C. iiD. Nam ipse Dion mendosus, & apud eum pro Μαρκες
K mris legendum, Me κίου. Similiter etiam apud Hirtium lib. de bello Africano, Marcium Cri pum, non Marcum, optimi Ms. fide reponendum censeo. Docet hoc Cassius apud Cicero nem lib. xii. epist. ad Fam. ac ipse Cicero Philipp. rr. Appianus hunc saepiuscule Minutium Crispum vocat Sed in hoc quoque eum fugit ratio. V. U. 6. Imperatoribus ue invalidis. J Non quor Sellegi tum, qui probabat: imperatoribusque, validis, Cre. Quod in Bonlio minaei editione invenerat. Mihi vera temo videtur di imperatoribusque me fidit. Quod Aldo etiam moni
diee apud Justin. Sie Laumedon pro Iaο-medon, Lautumia pro Dolui uiae. Ita di Ih Usus,'Thimosius apud Claudianum, & alios: item in epigrammate veteri, quod libro III. Catalectorum
Pythoei legitur: Omnia I si dosis cedunt, Fbuique
227쪽
eti et C. VELLEII PATER C v I Icerat ;' ita tamen,ut ad ictum servi sui Dolabella non se gniter cervicem daret; & decem legiones in eo tractu sui juris fecerat. & M. Brutus C. Antonio fratri M. Antonii in Macedonia, Vatinioque circa Dyrrachium' volentes legiones extorserat: sed Antonium bello lacessierat; Uatinium dignatione obruerat: cum & Brutus cuilibet d cum praeferendus Videretur; Vatinius Τ nulli nomini non esset postferendus. in ' quo deformitas corporis cum turpitudine certabat ingenii, adeo ut animus ejus ' dignissia
bri vet. Laodicea expugnata ea urbe fc- cerat sta t. min. Ex quo Rhenan. leg. censet, Iudicea expugnata interse νat ita tamin, Laodicea expugnata. J Ita Rhenantis , non male meo iudicio, nam ad vocem in ersceraι , rectius quadranI,
quae mox per DKπληξιν, sive quendam εγανοὶ ο πως δεο σμθν adduntur. Quamquam ne sic quidem locum per-
sanatum credana. Mosiana emendatio ista est : Iaudice , expugnata ea urbe, et rat sita tameυ, c. Boeeser. 2. Ita tamen, oec. J si haec parenthesi
includantur, haud paullum ad periodilucem factura judicat Lipsius. a. Volantes. J Ursinus legit, volenti. Volentes. J Quid si, valentes ' sane sic paullo ante etialia , praevalidis legionibus , dixit. Tamen nil muto. pro vulgati lectione M s. de quod infra smili modo protulerit velleius: pecuniasique
a volentibus acceperant. Frustra vero
Uisnus scribebat, volenti. Nam quomodo cohaeret, va mi extorseraις Est
hoc plane contra Velleii mentem, qui paullo post etiam subiicit de Bruto ,
Vatinitim dignatione ιιιιιενα. vonius. 3. Nulli nomi . J Puteanus legit,nusii minimo. Aliquando putant legendum, nutri homini. Posset & illud ubmini deIeri , tamquam glossema ad το nulli, cum prius glossema esset, nemini, ex quo facti uia sit, nomini. Manut. Nulti
nomini. J Correcitotes velut agmine sacto ruunt ad delendum istud, nomin Ego si impetum sustinere possim , iubeam quiet cete . Nultam nomen, est nemo. Sic tibique nomin I manum , pro Romanis: rem ut pro nomine intelligas. Epicedio Drusi Albinovanus:
pro iplis locis. Caecilius apud Nonium
in De integrare: Nomen viνs nis, nisi mirum est, deintegra iri qpro virgine ipsa. Ausonius epist. ad Theonem: Et iacula, fundas' nomina et Pica lini.
Obscurus auctor, Diris: Et castisnees, σflix nomen agelli. Ad Velleium ut redeam, ea vis est ibi defensae locutionis. Cum Brutus cuilibet ducum esset praeponendus; vatinius non modo non nulli duci, sed vel
alii . cuilibet vilissi ino nomini, id es t homini,erat postponendus Ut iam desinant sibi nescio quas glossas somnia-l re . Qui admittere hoc tamen nolet,l potius quam deleat, liceat illi legere,
nudi omnium. Acidal. q. In quo di firmitas. J Cicero in eum Icujus ti limonium propter turpis udinem vitae, I des dom sticas nutrius momenti putaretur. Et in Bruto ait, eum ex fum--ι O fortunae , . vita frdibus consu
228쪽
HisTORIAE ROMANAE, LIB. II. 2. Iῖmo domicilio inclusus videretur. eratque septem leg;onibus validus. ' Et lege Pedia, quam consul Pedius collega Caesaris tulerat, omnibus qui Caesarem patrem in- aerfecerant, aqua igniq; ' damnatis interdictum erat. quo tempore' Capito, patruus meus, vir ordinis senatorii,
' Agrippae subscriptit in C. Cassium. Dumque ea in Italia geruntur, acri atque prosperrimo bello Cassius Rho
dum, rem immanis operis, ceperat ; Brutus ' Lycios devicerat ; & inde in Macedoniam cXercitus trans jecerant, cum per omnia repugnans naturae suae Cassius, ctiam Bruti clementiam vinceret. Neque reperias,' quos aut pronior fortuna comitata sit, aut veluti fatigata maturius
Digni fimo domicilis. J Pulchre in
hanc rena ait Eumenius Paneg. Const. dicto : N.itur.tm frui magnis mentibus domicilia corporum digna metari. Voss.
I. Eu lege. J Li plius . At lege. Et lege Fidia. J Addet a Dion. 46. p. 367. Appian. 3. b c. p. 386. Liv. I 2O. qui Caesarem hanc legem tulisse dicunt.
ferre iusserat. Sigon. comment. in fas .m tr. Ris ad ann. DCC x. & Onus ius Comment. in μι ad ann. DCCXI. Hanc legem, cum neque in univerium,
neque in futurum sit lata, pro lege non habendam e ,Rο - notat 8,a .
2. Damnatis. J Petrus Dei benius tol- Iit, damnaris. Manut. 3. Capito paιruus meus.J An Atteius
Capito Jurisconsultus ille nobilis 3 Factum sit non abhorrens ab ingenio viri, qui adulator, dia cujus obfquium
dominantibus potabatur , ait Tacitus. Sed vereor, ut tune non tam grandidi Senatoria aetate suerit. quippe qui obiit demum nono Tiberiani imperii
anno. vide Tacit. III. Ann. extremo.
Li ius. Capito parruus meus. J Miror ambigere Lipsum, num hic sit Atteius Capito, cujus tertio Annal. meminit Tacitus. Cum enim hunc patruum dicat Velleius, illud nullo modo verum esse potest: nisi statuas illum adoptione in Atteiam familiam transisse. Praeterea tempora vix illud patiantur. Quod tamen Lipsum non fugisse fateor. V. ius. Capito patruui meus. J Jactat Vettitui suorum in Caesares merita , aulicique obsequii artes ab stirpe sibi conciliatas, vult intelligi. Lotcl. 4. Agrippaefiteris sit. JMoris recepti subscribere qua in crimen, qua in poe nam, de illa multi ex Verrinis de pae-diano, de hac quae principum proprie,
Suetonius Nerone: Cum risupplicio cujusdam capite damnati , ut ex more se scriberet, admoneretur, quam Uilhm, in quit, nescire litieras. Schegh.
Appia'. 4. ἐμφυλ. Plut . in Brut. 6. IIcios. J Lycia Ptolemaeo & caeteris Asiae regio. 7. Quos aut pranis ortuna.J Fortun torum notabilis est in pari fortuna dinparitas. Quorundam eximias virtutes ac prudentiam comitatur sortuna fido& assiduo successu ; quosdam, ubi diu comitata est , ad extremum deserit. luosdam per vices, & miscens adversaecundis beat: quosdam in omni vir-
229쪽
2 I4. C. VELLEII PATER C v I 17o destituerit, quam Brutum &Cassium. Tum Caesar &Antonius transiecerunt exercitus ' in Macedoniam, &apud urbem Philippos cum M. Bruto Cassioque acie
contutis conatu destituit fugitque: quorundam lana initia, in progrelitu, aut ante progressiim, stili in abrumpit. quibusdam te melitas etiam , de ignavia ubique procedit i plurimi majore fortuna. quam sapientia utuntur. verum,
quidquid divellitatis habent illae Felicium nolae, commune omnibus, sed maxime praefidenter de silccessu sentientibus, ancipitium imminet. Boecter. I. In Mac doniam, apud urbem Philithoi. J Sic est. Philippi isti in Mace.
donia extrema Ptolomaeo locantur,
aliis in Thracia prima. Sunt ad Strymonem fluvium, & subjacet planicies aptissima pugnae. Victus in ea Cassius re Brutus. Divers omnino ab istis Philippi lunt in Thessalia, ubi Pompeius victus , ad Peneum flumen. Ergo jure miror, quid poetis aliquot in mentem venerit confundere hac loca & urbes, quasi si utrumque civile bellum inii Ddem campis depugnatum. Lucanus innuit :Romanas acies iterum iidere Philippi. quem tamen excuses,quasi Philippi iterum viderint, sed non iidem. Manilio quid facias qui sic lib. I.
-- ducibus jurata cruculis Arma Flutinos implexuut agmine
m x etiam sicca miles Romanus a na. Ossa vi um lacerosque 'iui superastitit
Perque patris pater Anustus vcsigia: cit.
Nam vult in iisdem campis atque adeo vestigiis pugnas te Augustinia, quibus patrem: & milites superstitisse eadavera Sc ossa. Quid poetas culpo 3 Florus historicus idem peccat: B utus Casiius, comparatis ingentibus copiis, e dem iliam , quae fatalis Cn. Pore ja sint, trinam i ta .mi. Hoc autem tam verum est, ut centum aliquot mi iliaria sint interiecta. Vide Dionem xxv II. de Appianum I v. Civit. quorum uterque situm Philipporum, ubi Brutinum proelium, accurater designat & describit. 1ipsius. In Mac doniam, oe apud Mibem Philippos I Recte Manilium i , Florum, di alios refellit Lipsius, qui Philippensem pugnam in iisdem philippicis campis commissam seribular, in quibus Caesar cum Pompeio ante di
micaverat. Immerito autem in cor se
sortionem ciulpae trahunt quidam Virgilium, quod sub finem primi Georg. dixerit: manas acies iterum videre Philippi. Nam ipse postea se explicat, cum ait: Nee fuit indignum Iuperis bis sanguinans οAEmathiam γ' LIM IEmi pinguescere
Ut non siit dubium, quin geminos Philippos intelligat Maro : illos, qui in Thessalia sunt, di alteros, qui in Macedonia ad Haemum montem. Reliqui omnes poetae lapsi; inter quos Zc Ovidius xv. Met. Nisi excipere lubeat auctorem epigrammatis, quod extat in Caialectis veterum Poetarum: In a Iacetum campis nitus jam Caesaris
Sum patris, Aetustus iactaque a mj-que svo usi Namque meos sinsit fugiens Antonius enses, Erc. At quid hic Augustum bello contra Antonium Caesaris manes ultum esse ait omnino id de Bruto Cassioque accipiendum. Lege igitur: yamque meos sensit, ic. Nihil enim certius, quam duo proelia intelligi. Vinius. In inacedoniam o apud urbem Philippos.J Scriptores huius bellii notavit ad Hor. Φ, P camera. Dis
230쪽
Hrs TORIAE RO M A NAE, LIB. II. a. Is concurrerunt. Cornu, Cui Brutus praectat, impullis hostibus castra Caesaris cepit. nam ipse Caesar, etiam ii m- firmissimus valetudine erat, obibat munia ducis, ' oratus etiam ab Artorio modico, ne in castris remaneret, ma
nifeste denuntiatione ' quietis territo. Id autem in quo
Cassius fuerat, fugatum ac male multatum i m altiora fereceperat loca. Tum Cassius ex sua fortuna eventum collegae testimans, ' cum dimisisset evocatum justilletque
Dio 7. dc zonariis t. r. qui prolixius ferme, quam alias solet, exponit, qua
a Dione mutuatur. Lotes . I. Oratus etiam ab νιο io medico. JValde celebre est hoe somnium &-e--ventu ipso nobile, ideoque diligenter scriptoribus huius belli annotatum . AlDiui inter argumenta providentiae haec talia etiam gentilibus oblata ponunt, vivinitusque immitti credunt; alii praestigiis Diabolicis accensent sui de de hoc ipso somnio Artorii aliisque Lictant. 2. 8. quidam naturae quandam vina hic comminiscuntur, praelesti in qui H meri propositum disquirunt, Heroibus tantum somnia tribuentis. Verum ut de .iali se innio , quale hic habemus, valde durum fuerit at
firmare , ex eo sis naturalibus ortum
esse: ita cetera dubitatio non parum dissicultatis videtur habere . se ν spe Deum etiam gentilium H Das m e periculis ereptos majoribus ribui adhibuisse, negari nec potest , nec debet. o- circa nec pugnat cum Divina Plii losophia , si dicas ; Incolumitatem taliuin virorum curae Deo fuse que cuiae partem somniorum fatidicorum imma ν-sione M.quando ostensam. At vero aio
Dania ex iplis spetiebus per somnium
oblatis non uniusmodi sunt, aut una a stimatione comprehendi queunt. Quae in Sacris eodicibus leguntur exempla, nullas habent imagines idblola.
νic ι um simulacra, quanquam ethnicis ostensa, praeserimi sed in se innio A rtorii, Minerva virum monet, alibi lupi ter in templo suo, sinu suo fututa promit. Unde merito ambigas, an Deus mittendis homini pagano somniis, protomi culius imagines a nil re voluexit.
gnas, unde oe quomodo Diabolus praescire eventum pugna Pt is p nsis potuit tHic ergo videatur forte distinitio facienda inter istas Eounas species, quatenus ρ causiis naturalibus . quotidiani Q νι liquus phant ire ostruntur , dcinio diJ Uitiovem di 'inam, qua emergentibus naturaliter simulacris significa-
rigere potest. Contule Textu I. n. lib. de
2. uictis. J Somnii inquiete. 3. In altiora si rec*cνα loca. J Ita Gruterus, Solis ius, aliique edidere. Potest tamen omitti illud, se; quoniam ii .principe editione abest, quod jam
Mosii re notae advertere. Meia r. . Cum dim sessit evocasum. J Titinnium Centurionem Valerius lib. . c. 9.nominat, uterque bene. Dio lib. 33. Sicut cir evocatorum summam dicere nomp ssum , uti tyis Am Hus coepit, tum
primum, cum vel anu patris tontra Antonium convocavit, fruavisque deinde ,
funt una adhuc legis, peculiarcs suas balans vim ,. sic malo cum Cujacio