장음표시 사용
271쪽
HisTORIAE ROMANAE, LIB. II. i s ' per M. Agrippam ' secure ei posse contingere non existimarent; magnificentissimo munere sedilitatis edito Τ decessit,admodum juvenis; sine, ut riunt, ingenuarum virtutum, laetusque animi & ingenii, fortunaeque,in quam
alebatur, capax. Post cujus obitum Agrippa, qui sub specie ministeriorum principalium profectus in Asiam ; ut
fama loquitur, ob tacitas cum Marcello offensiones,prae
senti se subduxerat tempori ; reversus inde ' filiam Ctesia- is Juliam, quam in matrimonio Marcellus habuerat, duxit uxorem; feminam neque sibi necive reip. felicis uteri. Hoc tractu temporum, Tib. Claudius Nero, quo bimo 94. nato, ut praediXimus, Livia Drusi Claudiani filia, de
spondente ei Nerone, cui ante nupta fuerat, Caesari nupserat, innutritus caelestium praeceptorum disciplinis,juvenis genere, forma, celsitudine corporis, optimissi
I. Per M. Agrippam. J Agrippa enim lsummopere a populo diligebatur, ne- lque parum meritis suis in temp. & Augustum, fidebat. ideo nec Augustus ausus σst Marcellum ei praeserre. Unde prima offensionum inter Marcelium lAgrippam semina ; quae ne erumpe Ient , Augustus sub specie mini lietiorum principalium Agrippam ablega Vit. Dio 33. p. 9ῖ. ubi etiam de magnificentissimo Marcelli munere. adde
quo legendum conjicit Lipsius securo. 3. Dusit.J Ait in Stabiam visum numquam satis laudato Scaligero ad
Propertium , non Lipso, cui quem adi ad Tacitum. Sche' . . l*. Filiam Casarra Iuliam. J Coactus lxepudiare priorem uxorem , quamvis lesset sororis A ligusti filia. Mattimonii hujus caussa duplex : altoa h temporibus de negotiis petita: volebat enim
Augustus , cum abesse Roma cogeretur , ad coercendas subnascentes tur-lbas praeficere urbi AgrisOm ; qui sin-ldentia tantae rei par, etiam dignitate principalis matrimonii ad venerationem publicam provehendus videbatur). e profunda ratione status. quam vocant, sive potius e consiliis dominationis ἱ dum callidissi inus Maecenas in aurem Principi insusurrat tAgrippam jam tantum fecisi, ut vel gen ν tibi asciscendira vel Occiden 1 st. Heu i quantus ab extremo in extremum saltus i nimium ille quidem, nimium magnis pulis familiatis. adeo inter summa & ima apud Stalistas, si volunt ita appellari, nihil medium est. Adi Dionem 3;. p. 6Oo. BOecier. . Quo bimo nato.J Nemo non videt. legendum esse, trimat ex loco supe
riore p. s. nam etsi bimum nominavit , tamen ab eo tempore ad n ptias annus sere intercessit. Manutius.
Quo prius nato..Legebatur: qκο primo, unde Aluus secerat, quo trimo. In va-
272쪽
diis, maximoque ingenio instructissimus, qui protinus quantus eli sperari potuerat, visusque praetulerit principem i, quaestor undeVicesimum annum agens, capessere coepit rem p. ' maximamque disticultatem annonae ac rei frumentariae inopiam, ita Τ Ostiae atque in urbe mandato
vitrici moderatus est; ut per id , quod agebat, quantus
videlut ita emerulandi .msi pie prae tulerat principem, oec. nam Praecedit,ste ari iratureat, M. Sententia vero rer
a. 1Iaximamque Hor cultatem annonini Suetonitu etiam in Tiberio, c. s. testatur et eum curam administra m om- me, qua arctior incidorat. crebra ea difficultas Romae: indeque magna laus aut odium recte secusve administrantibus. sane annonae cura aliquando Pompeio non minuM addidit gloriae , quam pusu. ambitus eamps, exactus hostis mari, oricus triuml ars, Meldensique lustrat M. t se Plinis in muV r. 20. vide Dion. s . ' Litselin. I, 8. Ceterum quae illa, de euius tam sollers cura, sumeere potnit rei annonariae Romanorum ac in longum satis providere 3 Non immerito aliquis miretur tanti imperii tam perieul Osuin Jc anceps vitium. ut ali posset populus Romanus, peregre & longi quis e locis advehe a erat annona. adeo quidem, ut horreum Romano rum , AEgyptus vel armis oceupata veIsterilitate depleta, fame potuerit Italiam urgere Tat. I. A. 9, . Igitur haec
inter intimas de secreti silinas princi pum solicitudines non postrema fuit: sicut Tibrem, fateri opus habuid, apud Tacit. 3. A. 34, 6. in gravissima illa ad
buntur. Hane ι'. C. curam sustinet Prime ps. haec omissa rem funditus trahet.
Neque tamen potuit ille ipse, qui de
hae cura gloriatur hoc loco, Providere,quin subindevoitate anno Juxta fdition m veniret κr. Tac. 6. A. I et , r.
Caussa hujus mali primo ex divitiis deam uentia , quam tot victoriae pepererant. hinc a labore & studio agri cultura in otium & voluptates versa plebs annonam accipere potius quam parare assuevit. Altera caussa latet in visceribus degenerantis rei p. dum magistratus quidam aisectatione popula ritatis largitioni frumentariae studebant; & mox perturbata assiduis novis molitionibus republica, qui cun
que dominationem cupiebant, anno populum inescabant; sive quod Tacitus. etiam inter arcanas Augusti artes re
seri I. A. 2, 2. Piciebant. Quid hoc erat aliud , quam ad otium de cessationem ab agri cultura , veluti signu in Omnibus sustollere 3 Scilicet ita obnoxiam sibi fidamque plebem reddebant, si ejus vitam de necessitates, copiam inopiamque veluti in manu haberent. Testatus quidem in ipse Augustus, prodente rationis Aug. 42. se aliquando impetum e pisse, fiumentationei publi
eas in ptrpetuum abolendi , quia earum Muria cultura agrorum cessint r neque amen perjiverse, quia cotum haberet,
posse per ambitioneis quandoque restitui. vide, qu e ad hoc argumentum perti
nentia P. Cunam commentatus est l. I. ανγ. in . e. 3. B cier.
3. Osiae.J urba sita inTiberinis ostiis
273쪽
His Ton In ROMANI, LIB. II. evasurus esset, eluceret. Nec multo post missiis ab eodem vitrico cum exercitu ad . Visendas ordinandasque, quae sub Oriente sunt, provincias, praecipuis omnium virtutum experimentis in eo tractu editis, cum legionibus ingressus Armeniam, redacta ea in potestatem P. R. regnum ejus ' Artavasdi dedit. ' cujus rex quoque Pa thorum tanti nominis fama territus, liberos suos ad Caesarem misit obsides. Reversum inde Neronem, Caesar 9s haud mediocris belli molem experiri statuit, adjutore operis dato fratre ipsius Druὶ Claudio, quem intra Caesaris penates enixa crat Livia. Τ quippe uterque, divisis
r. Aνtaua l. J De Artavasde legere non memini, de Tigrane monet Dio; Suetonius Tiberio V. D inde ducto ad
Orientem exercitu , riguum cir Armenia
Tigraui restituit, ac ργο tribunali diadema imposuit. Taeitus et . Annal. Datus a Caesare Armsniis Tigranes , deductusque in regnum a Tiberio Nerone. nte Tis grani diuturnum imperium fuit, neque liberis ejus , quariquams aris more externo in matrimonium, riguumque di injussu Au sti imp situs Artavasdes , C non sine clade uost a dei e s. Patet dis sensio, non eonciliatio, nisi si Grte dixeris cum velleio, ἴe istum a Tiberio deductum. nam erroris velleium, qui ejus aevi, arguere haut ausim te me. re. SIT inst. Ariai . Ti. J Consensualiter Romani extetiqtie scriptores. Omnes Tigrani regni nil datnm a Tiberio asserunt, tum Artavasdi: Tacitus, Suetonius, Dio. Josephus. Nostra, si vis, ad II. Annal. vide. Ergo Velleius solus hoc nescivit, aut melius scivit durum dicerει de certe in rebus Tiberii sui, tam recenti memoria, foed Eerrasse Vellei uin piacularis sit eulpa. Mihi sedet mutilum desectumque locum este nonne multa in hoc libello di
fuiste antea : regnum ejus Art Udi ενemum , Tigrani tradidit. aut tale in hune
sensim . Nam etsi Tacitus ec Josephus
Artaxiam regno deiectum volunt,non Artavasdem e tamen pro velleti haescriptione etiam Dio sit, qui lib. xiv. in actis anni occxxxiv. diserte scribit, Tib rium missum ut Artabaetent idem ille eum Artavasde) regno ρ Mirit, σTigranem ei imponerit. Lips. Anauasidissidit.J vulgo, tradidit. Et cur hic quoque non maluerunt, Artavasdi dedit, cum in M s. fuerit, Ariandi dedit e Carterum vehementer hic vapulat Velleius, quod Artavasdi a Tiberio regnum datum scribat, cum alii Tigranem substituant. Non excutiam aliorum conatus. Ego vulgatam lectionem satis ferri posse censeo. Movet locus ille Taciti II. Annal. Datus a Casue Armeniis Tigranei,diductuque in riguumὰ Ti. Neme. Nec Tigrani diuturnum
non fine clade nostra d rotas. Videtur igitur Uel leius Tigranem omissasse, quod, ut ait Tacitus, brevi tantum spatio imperarit. Nec est, quod quis Artavasdem iussu Augusti deductum dicat. Nam de idem de Tigrane ex Tacito cognoscas. suffieit, si a Tiberio, iussa A ugusti, regno impositum statuamus. Vinius.
2. Cujus rex , .c. J Puto, cum rex.
274쪽
16o C. VELLEII PATER CVLLpartibus ' Raetos Vindelicosque adgressi, multis urbium& castellorum oppugnationibus, nec non directa quoque acie feliciter functi, gentes locis tutissimas, aditu dissicillimas, numero frequentes, feritate truces, majore cum periculo quam damno Romani eXercitus, Τ plurimo
cum earum sanguine, perdomuerunt. Ante quae tempora
'censura Planci & Pauli adta inter discordiam,neque ipsis honori neque reip. usui fuit: cum alteri vis censoris, al
rvi. q. Carm. q. ubi Interpretes. Dis sq.
p. 6i 3. Cr 6sq. Strabo I. pr. BOeeser γ. Raetor. J Rhaeti, Uαῖτοι , populi Cisalpini & Transalpini, apud Strabonem & Plinium. Sine assia tu ubique in marmoribus, Raeti. item Raeti, si Smetio, de Goliato fides. Ptolemaeus Rhaetiam circumscribit linea, quaestin ter capita Rheni & Danubii, parte Danubii a capite ad oeni ostia , renofluvio, Sc montibus supra Italiam extensis. Hi limites Rhaetiam Maiorem ut mihi fide dignissimus tcstis Μ. vcl- serus) id eli, Rhaetiam propriam, quae postea Rhaetia prima : & vindelico. rum, quae Rhatia Secunda dicta, complectuntur. Inde est quod Tacitus &Atrianus renum inter Rhaetos & No.ricos fluere scripserunt. Rhaeti autem proprii ad Lycum, uti Ptolemaeus Pr didit; sive verius ad lacum Brigantinum, ut Strabo significat, a Vindelicis dividebantur, & hi sere sunt qui
hodie C νυα en , de Gravpuntner Cermanice , miseni Rimice vocantur, Scudo auctore. Oariel.
1. Vindelicosique.J VAddicia, Ο'υιν-δὶ λίκια, Ptolemaeo regio, quae Lyco, Danubio, Ano, & Alpibus circumscribitur: idque verissime. P rimis
Rom.m r. temporibus Rhatia Secunda di
zgoru Scudus. Verum ad Straonis memtem , qua Ptolemaeo multis argumentis praeferenda , magnam tum Boiorum SMediorum, tum , qui nunc funt, partem complectitur. Haec ad me suis litteris Clariss doctissimusque M. Vel serus Augustanus Vindelicus , fide dignus. O
I. Plurimo cum earum sanguine.J Florus lib. q. Strabo in fine . Horat. l. q. Carin. Od. q. & I4.
Drusus Genaunos , implacidum genus, Menninque Ueucris , m arctis Alpibus impositas tremendis , Ddecis acer, plos vice simplici. Major Neronum mox grave proelium commisit: immauersique R Metos
Auspiciis p pullis cunssis. Ad quod vir doctus , hic Velleium
adulati opinatur Tiberio, quia constet ex Suetonii Augusto tantum coercui sese. non recte. deceptus fuit mendosa Suetonii scriptura: nam ita in eo, ut inplerisque vulg. legendum: Domuit
Cantabriam, Aquitaniam , Pannoniam, Dalmatiam cum Ilbrico ιmni r itim fisae iam γ Vindelicos ac Salassos inalpinos r coercuit cir Daconum incnψο-nes, tribus eorum ducibus casis. & vero
aperte adstruit Strabo dicto loco. Schegibus. . q. Censura Planci. J Dio 34. m. Sivn. comment. in fast. γ triumlb. R. ad ann. V. C. Dcc3 xx. Lo es f. I. Im
275쪽
HisTORIAE ROMANAE, LIB. II. 26rteri vita deesset: Paullus vix posset implere censorem, Plancus 'timere deberet, ne quidquam objicere posset adolescentibus aut objicientes audire, quod non agnoΩceret senex. Mors deinde Agrippae qui novitatem tuam 96 multis rebus nobilitaverat, atque in hoc perduxerat, Ut& Neronis esset socer; cujusque liberos, nepotes suos,
D. Augustus, praepositis Τ Caji ac Lucii nominibus adoptaverat) admovit propius Neronem Caesari. quippe filia ejus Julia,quq fuerat Agrippae nupta,Neroni nupsit. Subinde bellum Pannonicum, ' quod inchoatum Agrippa
. Implere censrem. J Velleius elegantissime, cen rem pro censura: ut Apuleius noster adjum pro aeduitate.
Lib. I. Metam. Annonam curamus ait,
aedilem gerimus i in si quid Asinare
cupis . utique commodasimus. Nee aliter
Propertium audio in vertumno lib. q. GPastorem ad baculum possum curare, vel idem Sirpiculis medio puisere ferre rosam. Nam pastorem orare nil aliud , quam pastoris munus obire, pastorem esse. Acidalius.1. Timere dcberet. J Argutius & verius : timere deberet. nec quidquam : Periodum totam vide. Lipsius. Timeredibisti. J Prorsus restituit hunc locum risis distinctione ac emendatione: Paullus vix puset implere censerem, Plancis timere deberet. nee quidquam objicere possit adolescentibus aut si icientes audire , quod um agnoseret Scnex. Egre gie , timere censerim dicitur debere, qui
probrorum sibi & inquinati motis
conscius est. cuν ergo Augustus tales constituit censeres, cum Me magistratu
nihil diberi usigravius sancti que e An
voluit hac ratione caussam struere &magnificam in publicum speciem quaerere , cur in posterum censuram perpetuam , quam hactenus per accismum recusaverat, Princeps deberet suscipere Ita enim nec discordiis locum, de ossicio dignitatem dari,vitiis huius
censurae moniti, credituri erant cives. Certe non abhorret talis calliditas ab illa Augusti arte, qua paularim, per occasiones & machinamenta, munia magistratuum legumque ita in se traxit, ut sponte & merito concessa
3. Case ae Lucii nominiisti adoptaverat. J Emtos a patre Agrippa per aes &libram. Sueton. Aug. cap. 6. Tacit. I. Annal. Schegit. q. Muod luchoatum Agrippa.J verbalc notatio, quae viros doctos late induxit in errorem. Nam censent ii, qui
Fastos nobis industrie& peri te collegerunt Sigonium & Onustium me dicere palam est: in censent inquam, Agrippam vipsanium quartum fuisse
consulem; atque ita adnotant, alter
in anno DCCXXXIIII. alter DCCXXXV.
Quinetiam mirantur in Lapide Colotiano, ubi accurata reeensio susiectorum Consulum . Vinici uin poni, ne glegi aut non exprimi Agrippam. Ego illos ab errore non revoco abierunt in communem locum) sed lectori caveo & inclamo, ne cum iis erret. Non fuit hoc anno aut alioM. Agrippa quartum Consul. Tertium ille consulatum non transscendit. Quo teste 3 ipso Velleio supra , ubi de Agrippae laudibus:
Quem usique in tertium Consulatum amia
276쪽
α62 C. VELLEII PATER C VLr Marcoque Vinicio avo tuo Cos. magnum atroXque leperquam vicinum imminebat Italiae, per Neronem gestam est. Gentes ' Pannoniorum, ' Dalmatarumque
ritia principis evexerat. Nonne maius
aliquid esset, si in quartum: dc velleius hoc neglegat aut omittat Quin
testes Fastos veteres de memorias omnes advoco: nusquam Agrippa nisi tertium consul. Ita & Μaritalis aper. te, libro v III. Epigr. LXVI. Felix purpura , teritu ue consul, Pompeio dederit licet Senatus, Et Caesar genero sacras honores , Quorum pacificus ter ampliavit
quae ad ternos Agrippae consulatus spectant: de licet interpretes non ultra errent. Tertium igitur Consul, non quartum. Atqui Velleius hie clare. Numquam ipse, num qiram. Librarius erravit, cum ille scripserit: quod 'inchoatum ab Agν pa, Marco Vmicio να tuo COUEe.. Possis de legere: --
choatum Agrippi. J Hoc dicit, Agrippam missiam ad hoc bellum, eumque id primum administrasse, illo anno quo
Vinicii avus Consul. IIa etiam insia tinicum Consulem citas: Patre tuo P. Vinicio Consule Tib. Nero reversus. Non.
ne hae clara, &, quod dicitur, Solis radio scripta ite nebulae, de locumdate huic luci. Colotianum marmor, quod sallere non potest, Consules hosita digerit: c. SENTIVS SATURNINVS, u iam cRENUS VIS PILIOS . M. VINUCIUS. P. F. nee collegam ullum vinucio adiungit: quiane solus fuit an potius, quia cum Q Lucretio Vespillone quem ex Dione in actis bHus anni Oxxxv. disco serius paullo electum , de cum Saturninus aliquantisper solus in Consulatu fuisset. merito igitur diutius etiam
eundem gessit. Sed quidquid hujus rei si nec est tanti: credetne aliquis M. AgripPam, illum generum Augu- isti, illum Tribunitia potestate praeditum , inter suilectos consules fuisse, de quidem post sentium de vinucium
non qui res moresque antiquos noverit. LV s. Duod inclavium Agrippa. JMale Fastorum scriptotum concinna tores . qui ex isto loco adstruunt Agrippae consulatum quartum: sed nee bene illi, qui emendationibus incumbunt , voluntque ad bellum istud minsum Agrippam . non, non. auctor duos annos heic ponit, primum,quo natura est bellum Pannonicum , nempe Consulatu Agrippae et secundum quo adolevit , nimirum vinicio Consule. Certe totum istud bellum adminis ravit Tiberius. de Vinicio, de Agrippa, eos ad id missos; ne gry quidem hi storiarum auctores ; si modo non fallit memoria. Gruter. I. Pannoniorum. J Pannonia Ptole o Europae regio ; quam in Superiorem , dc Inferiorem dividit. Pannonias tres habet optatus Aser, contra omnes scriptores. de nummos vetcr S.
Hae Pannoniae sub Impp. Romanis, Arcadio, Honorio, Ac sequentibus, uti ex Rufo , Marcellino, de Libro Notitiarum patet) pluribus vocabulis distincta silete et uti sunt Pannonia Priama , eadein forte cum Superiore: Secumda , eadem cum Inferiore. Saria, sive
si pensis, Oparienses habet lib. Notitiarum, Zc Valeria. Pannoniae LM tiae; item Sabaria meminit Aurel. Victor, in vita Decii de Didii Juliani
Inapp. Hanc eandem cum Savia, a Savo flumine, illam a Bubali civitate sic nominatam puto. Pannoniam cibaliensem, a Cibali urbe, squam Ptolemaus in Inseriore Pannonia ponit
habet Diaconus. Pannoniam Sirmieni quondam Gothorum sedem, no
277쪽
HIs TORIAE ROMANAE, LIB. IL 263
nationes, situmque regionum ac fluminum, numerumque
& modum virium, excelsissimasque & multiplices eo bello victorias tanti imperatoris , alio loco explicabimus. Hoc opus servet formam suam. Hujus victoriae compos Nero, ovans triumphavit. Sed dum in hac parte 97 imperii omnia geruntur prosperrime, ' accepta in Germania clades sub legato ' M. Lollio, homine in omnia
ad Colosseum. Amantina Pannonia est etiam, apud OZium I ex Ptolemaeo &Plinio. Superior Pannonia hodie ab Austria, Carinthia , & cumibia occupatur. Inserior tota nostro tempore lubHaetaria est, quae Stavonice murra a nomen habet. Savia Pannonia , a Lagio Slaevonia indigitatur. valeriam, Rhenanus Κrabalen vocat. Ortilius.. Dalmatarum. J Dalmatia, Illyridis pars, versus Macedoniam. Ptolemaeus,
eum Strabone & Plinio. scribit Petrus Ranzanus in sua Hungaria universam Dalmatiam cum sibi conterminis Illy ride atque Liburnia, uno vocabu- ab omnibus fere orbis nationibus
sive, desis trium-μαι, vocatur. quid quod Velleius infra similiter. Ac nulla quidem necessitate cogente, dixerit Quis enim dubitat , quiu ex Armenia recepta , m rege ei praeposito , ovans triumphare διue is lvalerii quoque Maximi est libro i r.
cap. v II. uamvis qui praeclaras res , maximeque reip. ut ιles, civili beltig fisset: Imperator tamen eo nomine appellatus
non eII, neque aut Oνans, aut curru trium
phavis. Nemini igitur posthac dubium fore arbitror , quin ovatio ἀπλῶς intelligi debeat. Vinius. 2. Accepta in Germania clades. J MD
' , . . - . . . t loris infamiae quam detrimenti. Suc-
Sclavomam vulgo vocari. Et quicquid ' - , - . . c ἡ i , - tomus iustoriam , Dio q*. & Lubei trans Savum, per quos sit . . , - , , ' ... . , est agrorum trans bavum, per quos iter Italiam versius, croatiam nominari : Dabaιεn Germani pronuntiant Orielius
I. Ovans triumphoit J Suo more noster ovare de triumphare iungit. Infra de triumphis Tiberii: ordinarisique rebus Orientis ovans triumphare diluerit. Acidal. ovans tνiumphavit. J Falli-bius. Schul Accepta in Germani clades. J Hic antequam clade a Germanis assiceretur, eosdem deviecrati si fides sit Oblequenti. Ait enim : Insidiis v.
manorum Germani circumventi sub λ1. ἔα lio legato graviter vexati. Et, nequid
mutes , idem in Chronico prodidit Eusebius. Mirum tarnen de Germanis devictis flere Dionem lib. M v. ubitur Barthius; qui hinc adstruere Π lsi, ita di Lollio Bessios fui te debella'
tur, ovationem triumpho aliquando
fuisse conjunctam. Nam & ovatio est ltriumphus, sed minor. Servius ad
I v. Abneid. Proprie ovatio is minis triumphus. Constat autem eam a triumpho,
Ubi tescribe, Μαρκω- Λολλι . Pighius, corrupta Dionis lectione deceptus, a Claudio Marcello Bessos victos putabat. Et iam pro Κοκκυγ repone
sub finem l. ix. item Eulebio in Chro- i Κοπ: Hoc enim Thracium nomennico , ad numerum MDccccxxxxv. esse constat. Emendemus hae occasio-R ne loculo
278쪽
264. C. VELLEII PATI nc vi rpecuniae quam recte faciendi cupidiore, inter summam vitiorum dissimulationem vitiosissimo ; amissaque legi nis V aquila vocavit ab Urbe in Gallias Caesarem. Cura deinde atque onus Germanici.belli delegata ' Drulo
Claudio fratri Neronis,adolescenti tot tantarumque virtutum, quot & quantas natura mortalis recipit, vel indus ita 'perficit , cujus ingenium utrum bellicis magis operibus, an civilibus su tacerit artibus, in incerto est. Morum certe dulcedo ac suavitas, & adversus amicos
aequa ac par sui aestimatio inimitabilis fui sie dicitur. nam
pulcritudo corporis proxima fraternς fuit. Sed illum, magna ex parte domitorem Germaniae, plurimo ejus gentis variis in locis profuso sanguine, fatorum iniquitas, consulem agentem annum tricesimum, rapuit. Moles deinde ejus belli translata in Neronem est, quod is sua &virtute & sortuna administravit, peragratusque victor Omnes partes Germaniae, sine ullo detrimento commissi exercitus, quod praecipue huic duci semper curae fuit; sic perdomuit eam, ut in formam paene stipendiariae redigene locum corruptum in epist qla Chionis ad Matridem: ἐπ' ἐμε s ηκε πις Ἀραξ hρυφορο- αυτοῦ omnino scribendum est . ut in As s. nostro legitur:- με b ἡπι Κοτυς, dcc. V ius. Accepta in Gemmania clades.J Dιο S . p. 6I2. Suέton. g. 23. ad quem locum notat Ca- fauίonus, unum esse Eusebium , qui Lollii huius non eladem sed victoriam memoret. Veiba, haec sunt, chronis. lib. Wiore: Gremanos in aνma versos I. Iostius furr.it. Non putandus est autem pugnate cum ceteris Lusebius: acceperat quidem Lollius cladem aliquam, sed victus non erat plane: quin potius , cum mox hostes apparatum eius audirent, in suam terram regressi, obsidibus datis pacem acceperunt, teste mone. 1 dZc antea victos a Lollio, ex Obsequen .e probari potest. Meret
minit eius cladis Tuc. I. A. IC. 6. Brea
I. Drus Claudis. t Periit lapsu equi, fracto crure intra tricesimum diem, Livius. Conditum corpus in tumulum Caesaris Augusti, Dio. Laudes ejus apud Horat. lib. 4. Carmin. & Albinovanum elegia ad Liviam matrem.
sch gbus. r. Premit. J vulgo percipit. Ego omnino r velimu indψriaperficit. Nam semina quaedam & igniculi virtutum in nobis sunt, quos elicit industria di ad j fiugem maturitatemq; perduci t.Quin-l chiliamis eo sensu : mrius es quosdam
impetus a natu 1 ianit, tamen persierinda doctrina es I. Lips. Percipit. J Μalo cuna Lipso, perficit. Siclupra de Graccho
legitur: Tantis drarique adornatus virtutibus , quantas te feria natura
279쪽
HI sT ORIAE ROMANAE,'LIB. II. Σουret provinciae. Tum alter triumphus, cum altero consulatu, ei oblatus est. Dum ea, quae praediximus, in Pan- 98nonia Germaniaque geruntur,' atrox in Thracia bellum ortum, omnibus ejus gentis nationibus in arma accentis,
d . Pilbnis, quem hodieque diligentissimum atque cundum lenissimum securitatis urbanae custodem habemus, virtus compressit. Quippe legatus Caesiaris triennio cum his bellavit l, gentesque ierocillimas, plurimo cum earum excidio, nunc acie, nunc expugnationibus, in pristinum pacis redegit modum; ejusque patratione, Asiae securiatatem, Macedoniae pacem reddidit. De quo viro hoc omnibus sentiendum ac praedicandum est, esse mores ejus ' vigore ac lenitate mixtissimos, & vix quemquam reperiri posse, qui aut otium validius diligat, aut facilius sussiciat negotio , & magis, quae agenda sunt, curet sine ulla ostentatione agendi. Brevi interjecto spatio Tib. Nero, duobus confulatibus, totidemque triumphis actis. tribuniciae potestatis' consortione aequatus Augusto, cuvium post unum s&hoc, quia volebat eminentissimus. ducum maximus; fama fortunaque celeberrimus, & vere alterum ' reipubl. lumen & caput, mira quadam & ' in-
E i ut sem sensus illud Catonis in Disti
Constantia enim pro rigore ponitur. Vbid.M. Vrguere.J In eam mentem dc infra de Seiano : Priscam Pavitatem sue λ humavi:atem temptν s. Et infiitius de eodem: Visum fure latis laetifimae , hilaritatis priscae. Apuleius a. Florid. Pulcherrime, Gravitas Jucunda. mitis austeritas, placida constantia, blandusique rigor animi. Sie enim ibi irps cum Antiquitatis di doctrinae omnis
coryphaeo J. Lipso. & veneris Gratia rumque e Lipsiana corte pullo Jano
Dousa F. Aulon. Parentalibus: Et fravitas comis, lataqueFeriet ac Acidalius. 3. Consertione.J Usi hac voce Cicerol. 3. Ome. Dissuνatur nec φ est omnis humana conserito. Lucillius lib. I9 apud Nonium; Consertium. Schegh. q. vj. lumm . caput.JScite admodum lumen Ec eaput iunxit: ut de supra
280쪽
166 C. VELLEII PATER CULI credibili atque inenarrabili pietate cujus caussae mmdetectae sunt) cum C. Caesar sumsisset jam virilem im
gam , Lucius item maturus esset viris, ne fulgor suus orientium juvenum obstaret initiis, dissimulata caussa consilii sui, commeatum ab socero atque eodem Vitrico, acquiescendi a continuatione laborum petiit. Quis fuerit eo tempore civitatis habitus, qui singulorum animi, quae digredientium a tanto viro omnium lacrymae, quam paene ei patria manum i Recerit, justo servemus operi. Illud etiam in hoc transcursit dicendum est, 1 ta septem annos Rhodi moratum, ut omnes, ' qui pro consulibus
legatique, in transmarinas profecti provincias, visendi ejus gratia' ad eum convenientes, semper privato si illa
duo R ip. capita, eis sum' alterum Rom.
Incredibili atq, inenarrabili pietare. JAdulatorie haec de Tiberio Vestellis, ut alia multa. calliditatem enim potius dixerit, qui Tiberium novit, quam
pietatem. Suetonius di serte in Tib. Io. totam rem complectitur. Tot pro risconfluentifus , integra atrie γ valetudine saluiι repente scedere, 'ne δ modio quam ungi me amovere. Dubium ωxonsee tadio , quam neque eriminari aut dimittere auderet , neque ultra per ferre posset λ an vi vitato asiduitas is fasidis , auctoritatem a Ventia tueretur at-
- etiam augeret, si quando indig-UFι hi Ria M. Guidam existimant, adullis
jam Augurii liberis , loco m quas psis Dise usurpati a se diu secundi gradus, Iponte resis , excmplo rare. Agrippa,
qui M. Marcisio ad munoa publica admoto , Mit lenas abierit ἱ ne δει obflare, aut ιἷtreelare praesens videretur, quam
Hadidit. Tune autem honorum satietatem, ae requiem laborum praetendem com
meatum petiit. adde Dionem l. s. p. 63 S. Quis non videt , concurrisse omnes illas causas, quarum prima, e necessi-
tate domestim; at rea, e consilio dominationis ἀ tertia, e sollertia & instia tutis vitae aulicae exoriri putanda est. Meminit huius secessit Tacitus I. A. q, Q. Boecier. I. Dissimulata causa ransiliisei. J veram pete ex Suetonio dc Dione. non illa quam monstrat manet pium istud Tiberianum. intimam caussam Tacitus
suisse seribit Iuliam. Schex . 2. Qui proconsulibus. J Illud unum
monendum,me,'ο consulibus restituisse fide codicis bis. Mutaverant illud alii, in proconsules, quibus omnia pervertere moris, ouae se iudicio eorum non statim probent. Atqui cur minus dicere liceat, pro consulibus, quam pro confulaevossius. 3. Ad eum convenientes.J Hoc pacto nulla, certe levi licentia rescribo ; eum antea, visendi Hus Patia, ad quem cora- venienies fuere Wivatos illa majι sp. v. fuit. Hinc Rhenan. ut omnes qui procoss. legatis i. t. p. p. v. e. g. atque conveniendi semper primatui ille. majis ι W. nunquam fuit θ fasces θω. Doctiss. vero lapsus , visendi εjus V tia atque conveniendi . fuere pri σο