장음표시 사용
81쪽
66 C. VELLEII PATER C v LInis; pollicitusque toti italiae civitatem, simul etiam promulgatis agrariis legibus,' omnibus statum concupiscentibus, summa imis miscuit; & in praeruptum atque anceps periculum adduXit remp. ' Octavioque collegae,pro bono publico stanti imperium abrogavit: IlI viros agris dividendis Τ coloniisque deducendis creavit se, socerumque suum consularem Appium, & Gracchum fratrem,
3 admodum juvenem. Tum P. ' Scipio Nasica, ejus qui optimus vir a senatu judicatus erat, nepos; ejus qui cen-
I. Omnibus statum eoncupiscentibus. JNobis haec impura. Quid est concupiscere flatum e aut quis sic e prisco Latio 3 Quid hoc etiam ad Gracchi leges 3 Emendo: omnium statum concutientibus. Et prosecto verum est. Leges istae Tiberii, inquit, omnium fortunas & statum concutiebant. Quo
modo quia agros jamdiu possestas,
alienatos, venditos, in dotem datos, iterum vindicabant in publicum , dcausetebant dominis priscis. Itaque omnes in metu, & fortunae plurium incertae. Appianus & Plutarchus pulchre hoc diducunt: ille primo Civi-Jium, hie in Gracchis. Tu vide. Quod ad phrasim, imo quod ad mentem, pariter Velleius infra de Caji legibus :Nilui immotum, nihil tranquilium, nihil denique in eodem flatu sinebat. Lips. Omnibus starum concupiscentibus. J Status est conditio vitae certa ac stabilis. Ita& infra: Muippe nultam habentibus fla
tum, quilibet dux erat trimus. Nemo
enim , paullo humanid , Sempronia legsagros plebi communicatos nescit. De eadem hac lege Cicero in Sextiana:
Agrariam Ti. Gracchus legem ferebas: grata erat populo fortuna constitui tenuiorum videbantur. Non necessaria itaque emendatio Lipsi, omnium flatum
a. octavioquρ. J Cuius Cicero modicam de Reipiab. tolerabilem, & plebi necessariam largitionem vocati adi Plutarchum in Gracchis, Epitomen Livii. Scheg . . Guni que de lueendis. J Colonias ergo deduxit Tiberius 3 Cave credas Litterula ne te induxerit, quin magis tolle. Nam scripsit Uest eius, colonisque. Intelligit autem hos quibus agri adsignati, quique in eos deducendi futuri
nisque deducendis. J Colonisque Hd legit ex fide historiae Lipsius. Ita malim
cane, quam cum Grutres hic colonias pro colonis, eodem sensu, acci Pere .
4. Scipio Nasica.J Quid ergo sibi viae vetus Scholiastes jurinalis, dum ad Sat.
Numinis Idai. ista annotat Scipio Nasica, quem tropter probitarem vitae senarus elegit, ut simulacrum matris Deum de Phrapa aE tum domi suae basore, dum ei templum fieret. Hie e I Scipio, qui Uprsit Tiberium Gracchum, leges atriariis me comm tem. Certe non hic erat, sed eius ne pos, ut recte Velleius. BMeseri . Optimus. J DP. 20,r . it. 76, C O
alibi. elogium quod sibi quisque maVet, quam ulta impenia Mndirivesufragio fe par xum fu plebis delatos . scut recta judicat idem scriptor. BOecier. I. P. A -
82쪽
HisTORIAE ROMANAE, LIB. II. 67sor porticus in Capitolio secerat, filius; pronepos autem Cn. Scipionis, celeberrimi viri, P. Africani patrui, ' privatusque& togatus, cum csset consobrinus Tib. Gracchi , patriam cognationi praeferens, & quidquid publice
salutare non esset, privatim alienum cXiltimans sob eas virtutes primus omnium absens pontifex max. factus est
x. h. Asii caui patrui. Jvulgo p.rtruus. Sed manifestum mendum . nam, si est proneeos Cn. scipionis qui cum Publio fratre. Africani maioris patre, Hasdrubalis insidiis in Hispania oppressus, interiit, non video, qui possit esse patruus P. Africani minoris: qui cum ab Africani maioris filio fuerit adoptatus , ita pronepos fuit P. Scipionis, quem in Hispania caelum diximus, ut hie Nasica ejus Cn. Scipionis, qui eum fratre suo Publio occisus est. Puto igitur legendum : P. Africani patrui , is privatus , m togat , .c. ut intelligatur de Africano superiore 3 reuius patruus fuit Cn. Scipio, hie, quia Velleio vir celeberrimus appellatur, abavus huius Scipionis. quo auctore Ti. Gracchus est intersectus. M et LP. Aficani patruin. J Legendum ρο- trui. I ta opti me primus emendavit sive magnus Erasmus, sive alius, qui sexennio post eius excessum, editionem Basileensem anni CIPI xtra, nomen Erasini praeferentem, procuravit. Et
sane Cn. Scipionem Africani maioris patruum fuisse, Velicio infra,& aliis, constat. Hoc notandum fuit, quia Aldus id parum candide videtur dissimulasse. modus. 2. Privatuique o togarus, e. J Propinquus Ciceroni in Laelio. Si Canones auctorum iuris sequeris, Sobrinu , non consobrinus fuit. Sed hoc tralatitium his promiscue uti, notavit doctissimus sui aevi Junitus in Nomenclatore ex Cicerone. Quod notandum propter lassium peccatum eruditissimorum virorum in stirpe Seipionum. Deinde opponit togatum sive privatum , qui in magistratu est , vel suit. infra : Sia Hispanis in triumphum si
Pomi casum ad urgeret, feretque ex privato cιnfularis. Sch h. 3. Circumda a. JQuod vulgo legitur, eum data laevo brachio tuae lacinia, mendo non vacat. nec dinicilis correctio videtur ; ipsa enim sententia, circumdata, reponendum ostendit. Quod valerii. lib. III. cap. r. hane hi no-riam recitantis, confirmat auctoritas. Manutius. Circumdata. J Non cum data: ut egregie emendabat Aldus. Μο-ris enim fuit, ut in repentinis turbis imperator laciniam togae, exerto dextro brachio, ita sinistrorsum in tergum rejiceret, ut ea revocata illum cinperet. Atque hunc habitum cinctum Gabinum vocabant. Quae colligere possis ex Servio ad vii. reneidos, Isi
doro lib. xix. cap. xx v. , ac vetere
scholiaste Persi ad Satyram v. Ute bantur etiam eo, qui sacris belli causa operabantur. Quod observatum Tur
nebo Adversariorum lib. XX II., c. X X.
Item , qui urbem essent condituri. Quod docuit ine Cato apud Servium ad v. Abneid. Condituri inquit) civitates , tauνum in dextra, vaccam in sinistra jundibant: tar cincti risu Gabino, id eii , tua partem capitis velati, partem ecincti , lenibant stivam obliquam , ut hcbae omnes intrinsecus cadcrent, C c. Ita locus hic scribendus est. Eodem habitu etiam indutus apud Corippum lib. iv diuum is, cum de senatoribus ditandis E a agitaret.
83쪽
68 C. VELLEII PATER C VOCapitolii, summis gradibus insistens, hortatus est,' qui
salvam vellent rem p. se sequerentur. Tum Optimates, senatus, atque equestris ordinis pars metior & major, &intacta perniciosis consiliis plebs, inruere in Gracchum, stantem in area' cum catervis suis, & concientem paene totius Italiae frequentiam. is fugiens , decurrensque clivo
Capitolino, fragmine subsellii ictus, Vitam, quam glo
riosissime degere potuerat, immatura morte finivit. Hoc initium in urbe Roma civilis Canguinis, gladiorumque impunitatis fuit. inde jus vi obrutum, potentiorque habitus prior , discordiaeque civium, antea' condicionibus sanari solitae, ferro dijudicatae; bellaque non caussis inita, sed prout eorum merces fuit . quod haud mirum
agitaret. Verba elus ita constituenda sunt: Purpureos augens habitus, ritu que ga-
Corruptissime editum est: CCH id aspiciens radiabvi prerpura
Error ex eo, quia Id ris scriptum
erat. Vinius. Circumdata. J Communi consensu doctorum valuit haec emendatio, cum Dissit, cum data. caussam hujus habitus reddit triplicem Appian. I. LE. eiν. sive quod voluerit multiiudin m ad se hoc signo contrab e , sive pugnae e u ιε eram proferre, sive re frentia Deorum sua coepta v lut obtegere. Quartam ex Plutarebo colligas : ut fr-cilius ρον obvios per umperet hoc habitu, quo de ceteri eum sequebamur. Loe-
I. Qui falvam vel&nt Rem J De formula hac vide Servium ad initium VI I I. A.nedos. Vinius. Qui salvamvrigent Remp. J Haud dubie respicitur his verbis ad morem Sc solennia decervin Z Paesentioris in ultimis casibui auxilii , ni mirum ne quid resp. detrimenticaperet. quale decretum a ceteris senatoribus postulatum esse, diserte testatur Valerius: cunctis censentibus , ut Consul armis re . tueretur eadem enim vis est hujus sententiae, ac si dixisset, vidcres consul, in quid resp. dit i- menti caperet, conser SVLIl. Catil. 29. Caesar. I. bcli. eiv. Cicer. orat. Casu. I. e. I. . 2. Dion. 48. n gaviι Scaevola se quidquam vi esse acturum. Boedier. 2. Cum catervit fuis. J Nam Gracchus
domo cum proficisceretur, nunquam mInus terna , aut quaterna miPia hominum fe-
quibantur. A teli io apud Agellium Iib. 2. cap. II. Schea . 3. Conditionibus. J Pactionibus & conventionibus. Conditionim desinit Donatus in Andria , Use paectionem in se
certam ligem continentem non tamen d insimulo scripturam Bonlio m. eoudicctionibus. etiam non male . Condicere enim veteribus denunciare. Hinc Festo, Condictio in diem cretam ejus rei de qua agitur denuntiatis; de Duodecim tabulis, condictus dies, judicii causa constitutus. Us Plautus Curculione, APulcius, Cic. I. Ossic. λωῖ .
84쪽
HIs TORIAE ROMANAE, LIB. II. 69 est. y non enim ibi consistunt exempla, unde coeperunt; sed quamlibet in tenuem recepta tramitem, latissime evagandi sibi viam faciunt: &, ubi semel recto deerr tum est, in praeceps pervenitur : nec quisquam tibi putat turpe, quod alii fuit se uiniosum. interim dum haec in Italia geruntur, ' Aristonicus, mortuo rege Attalo, a quo Asia populo Romano Τ hereditate relicta erat, sicut relictu postea est a Nicomede Bithynia, mentitus regiae sti
pis originem, armis eam occupat. is.victus a M. Perperna ductusque in triumpho; sed Τ M . Aquillio capite a
I. Non consistunt exempla. J Pertinet hue eximius locus ex oratione Caesaris apud Salius . Catil. h. omnia mala exempla ex bonis initiis orta sunt: sed ubi imperium ad ignaros, aut minus bonos pervenit , novum iEud ex inplam ab dignis Cy idoneis ad indignos cir non idoneos transfertu . Vide omni no, quae sequinutur , ubi exemplis illustrat , exempla non consistere ibi, unde cor re ἱ sicut Noster loquitur. Loecter. 2. friponitus. J Non iusto matrimonio, sed ex pellice Ephesia Citharisae cuiusdam filia genitus. Justinus L3 6. Florus, Livius & Strabo l. I 4.
Sobogi Hylinicus. J Flor. o, 4. regii sanguinis juvenem vocat. Quod de origi
ne extra c=njugium, adeoque δε filio uriu-νali Eumenis accipiendum est. nam
V. Et ius de luitima γ civili ratione firpis sentiens , merito mentitum ait retiam stirpem, ut Asiam, inluti paternum νεguum invaderet natus ex Pellice .
vide Iustin. 36,q,6. Boetier. 3. Her ditate. i Romanos doli mali in adeunda hereditate Attali insimu lat Mithridates apud Sallustium, de
Horatius Oda I 8. Carm. 2.-- n que Attali Ignotus lares retram occupavi. Scheph.
Hereditare. J Itaque Romani se iustinsimo titulo possidereAsiam gloriabant irr. Et sane, alienari quadam imperia
fuse eae melis compluribus cimet quae etiam haee nostra ostendit H. cyntius
de jur. ιεβ. Cr par. partim I, 7, 12. a partim in An t .ura ad illum locum.
4. M. Per rna J Qui consul antequam civis, Valerius lib. 7. cap. q. Et quem triumphasse cum nostro, si vulgatam sequimur, innuere videtur contra mentem reliquorum alictorum. ,
qui in provincia mortuum relinquunt. Soberbus. . M'.J Recte. Non M. ut vulgo. Ω- ne Manius dicitur non soluin Val. Μaximo , sed & in Fastis. Atque ita etiam apud Strabonem lib. xiv. in editis olim exemplaribus legebatur. modnon bene in sua editione mutavit maximus Calaubonus. Apud Justinum
tamen lib. xxxvi. Marcus AquilLus dieitur. Sed .afanius rescribendum .
Us. Md M'. Aquilis. J S d a M'. .iuisito legendum e strabone lib. xiv. Val. Max. 5e Justino lib. xxxvii. Manutius. futita distinguatur, ductuque in triumpho, sed a M. Aquitis , .c. Ursinus Fid delet. J Sed M'. Aqua σ.J Scripserat velleius, Aristonicum a Perperna victum : desiderabatur, ut de eodem triumphasse illum diceret. Id salulum erat, quia Perperna in provincia erat mortuus . Sed cum ei iiiccensorem l datus M'. Aqui Ilius, is reliquias belli consectis, egit triumphum, quem PerPerna meruerat. Ob hanc causam
85쪽
o C. VELLEII PATER C VLI poenas dedit; cum initio belli Crassum Mucianum, virum juris scientissimum, decedentem ex Asia proconsulem interemissct.' Et P. Scipio Africanus EZmilianus, qui
Carthaginem deleverat, post tot acceptas circa Numantiam clades, creatus iterum consul, missusque in Hispaniam, fortunae virtutique expertae in Africa, respondit in Hispania; & intra annum ac tres menses , quam eo
Venerat, circumdatam operibus Numantiam excisamque aequavit lolo. nec quisquam ullius gentis hominum
ante cum clariore urbium eXcidio nomen suum perpetuae commendavit memoriae. quippe, excisa Carthagine ac Numantia ab alterius nos metu, alterius vindicavit
frequenti Velleio more. Ita infra : ex pulsum civitate L. Sarurninor & deinde , cum proxima regio castνis Pompejor tinetur: item, proruto vulta militibus receptus est: posteaque, hoc M. AHυ-nio acto illis legionibus saluti fuit. Nisi tamen dandi casu haec intelligere malis. Et hoc verius. Illud vero, capise poenas dedit, nequaquam ad Aquillium
reserti debet. Nam Aristonicus, ut Eutropius, Orosiusque, referunt, senatus iussa in carcere est strangulatus. Caete-Tum τι cum strangulationis illius causam reddit. Quae non monuissem, nisi locus hic vehementer viros doctos vexasset, atque acriter etiam ab iis esset vexatus. Vinius. Haec tamen lectio, quae in textu est, etiam retineri potest :
. enim Aquillio triumphanti jussu
senatus capite poenas dedit. I. Crassum Mucianum. J Apud Agellium, sive A. Agellius est , ait Sempronius Asellio, quinque habuisse rerum bonarum maxima, re praecipua Squod esset ditissimus', quod nobilissimus, quod eloquentissimus, quod Jurisconsultissimus , quod Pontifex max. Hunc consulem mistum Cicero 2. Philipp. Justinus, Otosus, Livius, &Ω-quentibus consulibus, hoc est, proconsulem interemtum, noster cum obsequente narrant . in eo variat Florus lib. 2. cap. 2z. qui non occisum, sed captum vult. Scheg . Crassum Mucianum. J Dissent iunt autores super morte hujus Crassi. Strabo lib. xiv., epitΟ-mator Livii lib. Ox., Eutropius i. v. sproelio victum, & interemtum , narrant. Valerius lib. m. cap. Iv. , Florus lib. ii. cap. ultimo. Orosius lib. v. cap. X., tradunt, a Thrace quorum maximus numerus erat inter praesidia
Aristonici in occisum. Neutiquam vero ita super dignitate ejus pugnant auctores, ut ad Florum vinetus, ad Justini lib. xxxvi. arbitrabatur Bongar-sius. Nam Strabo , epitomator Livii, Justinus, Orosius, loquuntur de profectione ejus in Asiam, cum consulem vocant. At velleium de reditu ejus loqui, constat. Nam addit, decedentem ex Asia proconsulem. Itaque consulatus tempus sine dubio exspiraverat. Et sic etiam capiendus Florus , qui natorem dicit. Nam praetoris,& preeonsutis appellatio promiscue sumi solet. Vosus. 2. El. J Deleo est, repetitum e verbi
praecedentis ultima Hllaba, iniremisisset. Acidalius.
86쪽
H1sTORIAE ROMANAE, LIB. II. 71 contumeliis . ,Hic, cum interrogante ' tribuno Carbone quid de Tib. Gracchi caede sentiret λ respondit: si is occupandae rei p. animum habuisset,' jure caesum. Et, cum
T. Tribum Ginstine. J Homine eloquentissimo, & stellionis admodum perverse nequam . Cicero in Bruto: Utinam in Tiberio si/accho, C. αque Carbone , talis mcns ad Rempust. gerendam Dissi, quale ingenium ad benedicendum fuit ; profecti, nemo ius vi/is gliria prasitisset. De contentione cum Africano idem in Miloniana , di lib. 2. de Orator. Cum L. Opimii causim d findebat apud populum audiente me Antonius loquitur) C. Carbo consul, nihil de C.
lute patriae I adium Oe diceιat; ut eidem Carboui Trib. plib. alia cum mente R. m-pμιι cap mi , P. As ea ius de Tib. Graccho interroganti responderet , jure -- fum videri. de idem hunc cum C. Catone Gracchum secutum scribit. Poenam itaque non effugit. accusatus a
L. Crasso annos xix. nato, auctore
Tacito de Oratoribus , Cantharidassumsisse dicitur. Cieeto Epistola ad Paetutu . SAT ius. 2. Iure casum. J Diserte hanc historiam exequitur V al. Max. 6, 2, 3. adde Lir. epit. 39. Plutarch. apvlah. Quid autem jurtue eaesus Tib. Vracchus, sicut exi jumavit Scipio ,.qui de apud Numantiam statim citin inaudivi siet demitu Gracchi, Homericum illud protulit :Ω ς 'Hάλει b E-οπς ιαυταγε ρi 'οι ;Auctoritatis sane non parum est in dicente, sive prudent lana ejus spectamus, sive cum Graccho necessitudinem, de qua Valerius. Unde Martianus Capelia lib. s. de argumentis agens , .d aucti ritate peti argumentum , nobili hoc exemplo monstrat; Asii canum dixisse,
jure casum esse Tiberium Gracchum. . Du .
bitandi autem rationem suggeti: Pἰκ- itarchu/, quod conspiratis, divisum e pressus sit: dc Noster Messeius, qui cap.
tionis; dc Fab. I .intilianus, qui S.Iῖ. instit. Orat. s Nasca 'Ii occisum Gracchum di findatur exemplo Hala , a quo Melius ciὶ interfectus. dici posse Inonet, Melium regni affictatorim fui se se , a graccho lues modo latas esse popula es : Halam magistrum equitum fui Pse, Nasicam privatum esse. Excusatur tamen illa eaedes de inter exempla pIasentius vindicatae seditionis resertur a Politicis, magnificeque commendatura Vri. Max. ,3,2., quippe cum deseditioso Gracchi animo factoque dubitari prorsus nequeat. nisi quod hoc ipsum exemplum cautionem debet iuppeditare circa seditiones compe- Icendast ubi in honorem salutis publicae multa sane severitas concess. existimanda est, sed severitas illa nee ab uno in rep. libera pendere debet, nec quovis modo adhibita proderit. Digna prosecto morte commiserat Gracchus, atque illa mors, auctoritate supreinae legis, id est, salutis publicae, citra obstaculum aliarum legum, irrogari poterat : sed a Nasica, non exspectato senatus decreto. spreta consulis contradictione, commissas in publica concione eivium manus esse, id non cati . turum prava consequentia. ut loquuntur, multi prudentum, nec citra ratio nem, verebantur. Pro Scipione equidem est, quod senatores plerique omistuendam νειη . censuerant,quibus Consul resistere non videbatur debuisse rsed quaedam remedia praesentiora sunr. quam ut illa capiat publicae tranquillitatis de civilis societatis libertat itque
87쪽
V7Σ C. VELLEII PATER CvLI omnis coneso acclamasset: Hostium, inquit, armatorum totiens clamore non territus, qui possum vestro moveri,quorum ' noverca est Italia λ Reversus in urbem, intra breve tempus, M'. Aquillio, C. Sempronio Cos. a hinc annos CL, 'post duos consulatus, duosque triumphos, & bis excisos terrores rei p. mane in lectulo repertus est mortuus, ita ut quaedam elisarum faucium in ce Vice reperirentur notae. De tanti viri morte nulla habitacit quaestio: ejusque corpus Τ velato capite elatum est, cujus opera super totum terrarum orbem Roma extulerat caput . seu fatalem, ut plures, seu ' conflatam insidiis, ut aliqui prodidere memoriae, mortem obiit, vitam certe
dignissimam egit, quae nulliuὐ ad id temporis praeterquam avito fulgore vinceretur. Decessit anno ferme L v a. de quo si quis ambiget, recurrat ad priorem consulatum
Similiter Petronius in Eumolpiano carmine, quod vulgo inscribunt, De
dibus emtas ac viles opera: quorum cit mea Romanoverca. Acidal.
2. POR duos consulatus. J Cur omittis Censuram & Auguratum quae ullaque in prisco lapide: P. CORNELIUS PAVLI. F. SCIPIO AFRICA Nus Coss. II. CENS.ΑvGvR.ΤRIVMPHAVIT. II. Uus.
oueratus e i vir, qui reipub. tantum no fuerat. tanto plus valuit praesens indignatio quam prateritagratia. atque hoc quantumcunquefuit,aucta iura fiditionis Gracchanae fuit. Boecier.
. Constatam insidiis. J variae suspiciones de huius obitu. Appianus lib. r. Bellor. civit. Veneno sublatum testatur: Plutarchus in Fulvium reiicit; Cicero Epistola ad Paetum in C. Carbonem: Plin. lib. . cap. 44. in Metellum Macedonicum: Livii Epitomacum Cicerone in Somnio in Semproniam uxorem Gracchorum sororem. Scheisus. . Anno serme xvi.J Metae tempo- .rum,quasvelleius mox ponit,evincunt scripsisse eum in v. Lipsus. Annos fre- me xvi. J Lipsius, emendat xxv. Antonius L minudus potius sequentia corrigit , dc legit, in quem creatus eti anna xxxv III. pro xxxv I. , quod in li
88쪽
Η i s T ORI A RO M ANAE , DI B. II. 73latum ejus, in quem creatus est anno XXXVI: ita dubitare desinet. Ante tempus excisae Numantiae, praeclara in Hispania militias A. Bruti fuit: qui, penetratis omnibus Hispaniae gentibus, ingenti vi hominum, urbiumque potitus numero, aditis quae vix ' audita erant, Gal
laeci cognomen meruit. Et ante eum paucis annis tam
severunt illius Q Macedonici in his gentibus imperium
fuit, ut, cum urbem Τ Contrebiam nomine in Hispania oppugnaret, pulsas praecipiti loco quinque cohortes legionarias, eodem protinus subire juberet: facientibus. que omnibus ' in procinctu testamenta, velut ad certam mortem eundum foret, non deterritus proposito, pe
I. A. Bruti. J Is est, qui de Gallaecis, structus eR. sic procincta classis. pr de Lusitanis ex ulterior. Hispania cin ta autem id O , quod tuis incincti triumphavit, Decimus, non Aului , a ad purnam ire selisi furiunt. Unde σCicerone, & aliis nominatus. Utvel tectam via in procinctu fieri dicia, quae mendum sit hic in praenomine, vel, factu, ad pugnam ituri , sicut colligi- adoptatus ab A. Postumio Albino, tur ex sietinentis Festi. adde Geli. Io, pr. t nomen adoptantis, ex vetere con- I . Vide & Instit. Jur. lib. 2. tit. suetudine, sumpserit. quod nummus i Ic. de ibi Annotata Cl. Vinnii. In indicat argenteus patricii veneti no- procinctu. J vocabulum mulaeum , dc bilissimi, Andreae Lauretani, sic in- varis veteribus ulurpatum. Apud A scriptus: Α. POSTUMIUs. ALBI-lgellium l. in . cap. IV. Fabius Pictor
Nus. COS. BRUTI. F. 11anui. A. classem procinctam , interpretatur ex- muti. J omnino D. Bruti legendum ercitum armatu tri t. Et Apuleiun est . non Q. Bruti. nam A. Postumius lib. II. proeliatas Pompa, adparatuin
Albinus Bruti filius, qui habetur in Pompae, denotat. Et, Habere in pro- argenteo denario, non ad eum, de quo cinctu, idein, quod habere in mundo h .c agit velleius, sed ad D. Brutum, sive promtu. Quinctilianus pro Mili Caesaris percussorem resertur , qui M. te d Neque in milisiam eravissimo , Bruti consanguineus fuit, de ab A. Po-i perrimoque bello ita υrnit, ut msciret stumio Albino Cos. ut videtur, ad- sia mortim in procincta habendam. Se optatus, BRUTI F. ex adoptionis sol. neca lib. I. de Clementia, cap. I. Ne mula dictus est. Vide Plutarchum dc monon, cui alia disint, hominis nomina Dionem. IT M. t apud me gratiosus εHinseveritatem ab-2. - udata. JQuidam libri,adita erant. diram, cism ntiam in procinctu vul- de Gallaecis vide Strabonem lib. 3.lgo in promtu , ut de notavit doctissi-M5N ius. mus Modius ) habeo. Et, νενεν ἐ3. Contrebiam. J Quae Floro fe vale-lnoeinctu, idem Amnaiano libro xtra. rio Maximo est Debia..Scheskius. quod ex bello. Adi Ciceronem, lib. I. . In yracinctu. J Procinitum mili-ide Nat. Dcor. Agellium, Festum tem ἀxerunt antiqui, cum exercitui in- l Scbegit.
89쪽
severantia ducis, quem moriturum miserat, militem victorem recepit. tantum essecit mistus timori pudor, spes. que desperatione quaesita. Hic virtute ac severitate facti;
at Fabius AEmilianus, Paulli exemplo, disciplinae in Hu6 spania fuit clarissimus. Decem deinde interpositis annis,
qui Tib. Gracchum, idem C um, fratrem ejus occupavit sitror, tam virtutibus ejus omnibus, quam huic cr- rori similem, ingenio etiam' eloquentiaque longe praestantiorem. qui cum summa quiete animi, civitatis princeps esse posset, vel vindicandae fraternae mortis gratia, Vel praemuniendae regalis potentiae , ejusdem exempli
tribunatum ingressus, longe majora Τ & acriora repetenS, dabat civitatem omnibus italicis, extendebat eam paene
usque Alpes; dividebat agros , Vetabat quemquam Ci-Vem ' plus D jugeribus habere: quod aliquando lege Licinia
I. At Fabius ae milianus, Paulii exim-
mus. J N oli audire Lipsium , qui se malebat distingui: Aι Fabius 2Emi- lianus Paulli, exemplo disciplina, c.
Paulli enim disciplina laudatur pisim
Livio, Plutarcho, &cui non 3 Vulgata praeterea lectio multo magis ad gustum Velleii. Sic alibi, acre selii, muni- fetutiae essi mus , latus animi. Ita &virgilius in I v. reneidos , fuνens ani--r de x , animi miserata: item Terentius Eunucho Act. M , Sc. Hi , fassius animi. Ubi hanc auctorum eos*ς--ον notat etiam Donatus. Nec dubitem similiter, ex nostro optimae notae Μ s. reponere apud Lucretium lib. I. de Reru in Natura:
Nee me animi fallit si jorum obscura
Dispelle inlustrare Iarinis ore silus esse. Ubi vulgo, animus factis: quod perperam retinet Gilanius. Quibus adde, ut ad velleti verba revertar. quod nemo veterum facile in prosa oratione dicturus fuerit, Fabiuι aemilianus Paulli, pro Paulli filius. Quamvis non ignorem, hellenismo hoc Poetas aliquando
ulos. Vinius. 2. Eloquentiaque.J Contra omnium tamen lententiam Tiberium fratrem
facile principem, eloquentiae laudat Florus. Schegibus. 3. Et acνiora. J Acutius veriusque, Er acrior repetens. Ipse, inquit, Caius maiora molitus est quam frater, bc eodem illo acrior. Ita est. vis ingenii 3coris apud Ca jum multo maior. Lipsius. D acriora. J Iipsius maluit acrior,approbante Grutero. 1ed fortasse nulla ratio est, cur potius id nobis placere debeat, quam acriora r sicut intuenti planum
. Plus ti jugeribus. J Idem tradunt Plutarchus, Appianus , Aurelius Victor, aliique . Atque ita etiam apud epitomatorem Livii legendum esse , docuerunt Sigonius, & Antonius A gustinus. Sine dubio itaque in mendo cubat Siculus Flaccus de conditione agrorum : Gracchus inquit legem tulit, ne quis in Italia amplius, quam duo-
90쪽
HisTORIAE ROMANAE, LIB. II. 7ς
cinia cautum erat: nova constituebat portoria; novis coloniis replebat provincias; ' judicia a lenatu transferebat ad equites; frumentum plebi dare instituerat; nihil immotum, nihil tranquillum , nihil quietum denique in eodem statu relinquebat: quin alterum etiam continuavit tribunatum.' hunc L. Opimius consul,qui pretiorFregellas exciderat, persecutus armis, ' unaque Fulvium Fla
cum, consularem ac triumphalem Virum, aeque prava cu
pientem , quem C. Gracchus in locum Tiberii fratris III virum nominaverat, eumque secium regalis asium- strat potentiae, morte afficit. id unum ne serie ab Opimio proditum, quod capitis, non dicam Gracchi, sed civis Romani pretium se daturum, idque auro repensum mproposuit. Flaccus in Aventino armatos ad pugnameenta jugera 'sid ret, me. Omnino legendum est: quingenta jugera. Hinc
quoque apparet, corruptam esse Columellae Iectionem lib. I. de R. R. cap. III. ubi ait: Criminosum tamen senatori
fuit , supra quinquaginta jugera p4s disse.
Suaque lege C. Licinius damnatias e B, quod agri modum, quim in magJatu rogatione
tribunitia promulgaverat, immodica possideis si lisidine trabiscendisset. Nam dc hie similiter rescribendum, οπι Cnta. vossius. I. Iudicia a a u. J Fuse historiam praeter Valerium lib. s. Plinium l. 33. Augustinum lib. 3. De civit. D. Appianus & Plutarchus. De iudicibus triga hie discordantium opinionum. Epito me Livii libo 6 . sexcentos equites,
trecentis senatoribus admistos adfirmat. Plutarchus trecentis senatoribus, trecentos equites ait adscriptos, hoc est, inter utrolque communicata judicia. Uerior, dc majoribus tibicinibus nixa opinio, qui cum nostro a senatoribus ad equites translata prodere insistunt. Varro. Cicero, Appianus, Padiatras. Sιbet .
2. Hunc L. Opimius, oecJ Facto scis Cto , quo iubebatur Cos. Opimius σώζειν τα πιλιν οπως δίνα b , ri
νωλυειν τους - πνους , sive, ut Latini efferunt, vitre ne quid HII . detrimentι capiat. quae potestas Dictatoria est, ut recte animadvertit Plutari in si acch de explicat Sassus I Catil. 29. primum consuli tum concessa, de vice Dictaturae postea usurpata, nisi quod aliquando ad plures magii iratus,quam ad Cost . pertinebat, sicut ex Iul. Cas. I. best. civ. intelligimus. Quod contilium veluti arcanum tuendae adversum
seditiosos publicae majestatis, laudat
3. Unaque Fulvium Flaccum. J Epit me Livii de Appianus, Fulvium Flae cum, dc C. Carbonem creatos agro dividundo produnt. Cicero praeter C. Carbonem de C. Catonem si libis non mendo si) Tiberium secutum dicit. apud Plutarchum solius Fulvii mentio.