P. Bertii Commentariorum rerum Germanicarum libri tres : primus est Germanie veteris, Secundus, Germaniæ posterioris, a Karolo Magno ad nostra vsq[ue] tempora, cum principum genealogiis, Tertius est præcipuarum Germaniæ vrbium cum earum iconismis et

발행: 1616년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

91쪽

mω Haraxerunt. Sora, quoque qui bonam partem

Thuri agite occupauerant, pelluntur a Saxonibus usque ad Albim. Thuringorum autem rex Radulfus quum ad Francos desecuset, vincitur, cogiturque tributum iblue re. Nec multo post, si1b Pipino Fri11;s annunciatur Christus a VUilfrido Eboracenii Episcopo, qui pulsus a rege

Anglorum Ecifrido, quum nauem constend1sset Italiam peeiturus, ut ait Beda, flante Fauonio pulsus est in Fri-11am, receptusque honorifice ab Aldgulo PIisiorum rege, praedicauit ipsis Euangelium. S. quoque Kilianus ex Hibernia profectus religionem Christianam docet in Franciae Orientalis oppido urigburg, sed a Geila Gos

herii ducis uxore occisus est cum sociis duobus. Anno DCXC Egoertius natione Anglus profectus ex Hibernia in Italiam , impetum Cepit conuertendi in Germania paganos Oceano vicinos, Beda vocat F rimnes, Rugmos, Danos , Hunnos , antiquos Saxones , Boruch ruarios. Veniens ergo in Frisiam duobus annis Continuis regi

Radbodo verbum Dilutis praedicauit. Reaersus in patriam, misit in Frisiam V Uilberium, & post eum V Vil librordum qui idem quoque Clemens dictus fuit, cum. Vndecim aliis, pulti, jam e Frisia Radbodo pet Pipnarim Franciae ducem . V Villibrordus iste Traiectum venisse dicitur , Radbodo 1nterea in insula Fostelandia agente, atque inde ipsum oppugnante ; Et quia in V Viliorum gente munitis ista Traiectensis fuit , idcirco creditur 1 raiectum 1psium tunc dictum fuisse VMIoenburgum. Sed & Durolladii , qui ingens tunc vicus fuit , Prae dicasse dicuntur Suuibertus erens redus , & MarcellinUS, Uuobus Orientem versus a Traiecto milliaribus.

Inde Suuibertus per Frisiain , Hollandiam nec ODfendo altiorem nutus nominis memoriam) ac Teister

bandiana profectus , deuenit ad vicum principatus Hollandiae Hagenstein: ibiqpe docuit. ἰ lac multo post RO-

ERUM GERM

mam a Pipino missiis Archiepiscopus rediit , offendi que Suuiberti opera consecratas Ecclet1M S. Vincentio in Zam M ch prope Tirum; S. Dei genitrici in Arcsibi: Dionysio Areopagitae In memaer. In Agapen vero vico TOI-stiirbandiar haud procul a Lecca sito iuper amnem Ongam miraculum Patrarum : Subdit autemi eiuS remporis historicus Mascelimus haec verba, Erat ciuitaου Puer o

licet Paeana Fb potestate Christ=anorrem principum, scilicet rogis Francia O Pipini ducis , ut rota fere vicinitas O pr titheia Christianae fidei erat subata , Utpote Brabantia , Fiandria, ct pars Hostan . Porro Suuibertus Archiepiscopo aduentanti obviam prodiisse usque Embricam dicitur, ac de totius fere Baduae Insula inte Iigenda est Batauorum iconuersione ipsum feciti e Certiorem: Post harc Traiecti exstructa fertur in fundo baliticae S. Thomae Ecclesia c thearalis in honorem S. Martim Episcopi Turonensis. Quinquaginta etiam atqtae amplius Ecclesiis paroecialeS dedicatae. Quanta Vero fuerit eo tempore Frisiorum bar baries, liquere potest eX Constitutione quadam, qua V

uos homines machari Dijs solitos significatur; Est autem lex ea lata a V V ulmaro, Q i fanum e fregerit O ibi aliquid de cras talerit, daeritur ad mare, ct in fanis quod accesimmisis operire boles, ' Vtrar auro erus, ct ca Iratur, ct smmolatur Tis qMoyμm templa violauit, Fuisse etiam eodem tempore opida haud inuenusta per Hollandiam , apparet ex matricum Ecclesiarum Catalogo, qui eas quinque numero recenset, Flardi gom: Kirci perviam quae nunc OOst geest vocatur, Vffer burgum , quod puto esse Vessen , Hecst Da H IOo. & inest m2- . Pagurum indiculum conci

cipere licet ex numero face orum, Haranchemum,Arkom,

92쪽

εAlcmera, senemum Misitem, Mognemam, libendora γ', Sc Vronta. In Batua etiam populum in Esit de PVoste πoiri docuisse Creditur oe enfridas , atque in posteriore etiam Ecelesia conditus acere. S. Adelbertas in E momda Hollandis: oratorium exstruxit inque eo sepultus est. Lebainus prope Gandalium martyr Obi Tn fertur. Annus Christi DCXC v Io, nobilis est martyrio Lamberti Tun

grensis Episcopi qui postquam in Taxandria docui si et, occisus est in villa Legia, qua nunc Leodicum vocant. Nec

multo post V Vulfrannus Senonesis Episcopus regis Fran corum Childeberti & Pipini principis volantate in Frisia profectus est ad gentem Frisionum , quam ex Hibernia &Anglia milli aliquot doctores coeperant ad Christum conuertere. HeirΠCram mus Quoque Episcopus Rati ponen iis a Theuderico Batiariae Principis filio Latatberto morti clarus, quod crederetur, licet falsio, o tam principis filiam stuprasse. Suuibertus Episcopus Anglus poli praedicati nem factam Bruns coichensibus, ad Bructeros Marcellitanus qui vitam Suiberti descripsit, Boruchaarios vocat conuertendos profectus dicitur in villam mel senserch, ac promouit se nonnihil, sed quum Bruno Samnum Princeps per Bructeros iter faciens in vico Raungen primice rium eius loci occidiisset, eoque ipse etiam Per tumultum esset Interemptas , coactus est desiertis iIIis tedibus Colonia m proficisci; ubi a Plectrude Pipini uxore exceptus honorifice vicum Merdam in instila Rheni obtinuit in quo monasterium exstruxit ;Vnde ad vicinos Saxones identidem proficiscebatur, eosque ad fidem Christi inuitabat. Circa haec tempora praeclaram Victoria' retulit Carolus

Martellus filius eius quem diximus Pipini, a Chilperico

Rege,& Raainfrido, quem rex maiorem domus creaverat.

Scedae Pithceanar. Septingentesimo decimo septimo anno RGg, pridis oe Chilpersem Rex in Vincimo die Dominica ante Tascha caim Carois p uanici terga verte 'mi, quos Car. Ufuviente, caedendo prosequitur usque Farisios. Ex Anglia ve- An. Chriro. quae tunc Saxonia Occidentalis dicebatur , profectus ismi π.UVinfridus Romam, nomen sumpsit Bonifacij,& munus per Germaniam docendi, instigante etiam sua sponte ardentem Gregorio Pontifice. is ergo superatis Alpibus per Boioariam, & Thuringiam iter faciens Ecclesias multaS Constituit; quo tempore in Frasia obijsse ferunt Radbodam principem Paganum, postquam a baptismo quod

petierat pedem retraxisset, fra stra reclamantibus VVuI-franno Episcopo Senonensi, dc UUillebrordo cognomen to Clemente Archiepiscopo Traiectino; a quo profectus Bonitacitas abiit ad Cattos, Conterminos Saxonibus i Vnde Romam euocatus Epit copiis Germaniae factus est, praesta

to iuramento fidelis obsequit. Datae sunt ipsi a Gregorio M. Chrilittore ad Carolum Martesium qui Francorum regnum ac Mil. moderabatur ,&ad principes Germaniae Orientali Rheni parti adsitos , atque imprimis ad Thuringos , atque Alisa ΣOnes. H S ergo litteris instruchus venit in Germaniam ad Carolum Maroelium, a quo ad Cattos di cessit, docuitquς in loco qui Geis mer dicitur. Eodem fere tempori S tractu fertur Grimoaldus Theodonis ducis Baliariae filius Piltr dem fratris siti Theudoaldi V1duam uxorem duXIsse, reprehensus eo nomine a Corbiniano Episcopo Frisingensi Euocauit etiam ex Anglia Bonifacius auxilia piorum &eraditorum utriusque sexus, quorum opera uti posset infalutaris dod inar propagatione In his praecipui fuere isti sex, Burchardus, Lullus, olli boldus, UVilibaldus fra

ter eius , VVitta, dc Gregorius. In λminis autem fuere, Cunigildis matertera S. I ulli, & filia eius Berigistis, cum Cunitrudi, Thecla,Lioba, & alpulgi sorore V v i- liboldi & 61libaldi. Ex his Cunigildis cum filia in Thuringia Consedere: Ciani trudis missa est in Boioariam. 1 hecia mansit ad fluuium Moganum Ochi furti: Lioba virginibus sacris apud Bisichofeshemium praefecta est. Eo

93쪽

ro COMMENT RERUM GER M.

dem anno Carolus Martellus in Frisios duxit exercitum nauaIem tunc adhuc idololatras, o rvmiaque caede& flamma quum impleuisset, dirutis finis in Franciam rouersis

ecti. Gregorio II succei sit Gregorius III, sub quo victi sint a Carolo Martello in Francia Sarraceni. Bonas cius in Thuringia consiliit Episcopos Anglicanos , An co- iugium dissoluendum sit, erus , qui quii adoptassetque

dam in filium, postea eius matrem viduam uxorem dus

Ais chri rat . Nec multo post Romam prosectas Pontificem adiit, de ex xx exposuitque successiam siuae in Germaniam legationis; divi s. scedenti datae sunt ad Episcopus Germaniae litterae syst ticae. Offendo quoque in Tomo Conciliorum Epistolam Gregorij ripae ad optimates & populum prouinciariam Germaniae , Thur1ngos , & Thelos, & Borrnaros, dc Ni-stres os, Vnedredos, Sc Lognaos, Sudnodos, & Grametros, omnesque in Orientali plaga constitutos, quam ad haec rempora referendam puto. Sequenti anno constituit Epr- scopos in Boioaria, Ioannem Salisburgi, Erimbertum Frisingae, Gunibaldum Ratisiponae, quae erat totius illius tractus Metropolis, ac bienno post Augustae vel alibi ad Danubium Celebrauit synodum totius Boioariae & Alle--. Chr. manniae Episcoporum. Exstant quoque litterae Lach iacae iv. riae P. qui Gregorio III successit, ad Bonifacium, de s Cerdote, quodam apud Boioarios, qui quum esset Latinae linguae imperit or, infantes voce canora & ricta Stentoreo baptizare solebat IN NOMINA PR-

magis Vocaliti sonitu, quam actionis sacrae mysterio des etatus, quasi ad maiestatem boatus faceret : Sedita baptizatos rebaptizari uictiit Bonifacius ς quod ubi intellexit

Pontifex, hisde verbis rescripsit. Retulerunt mihi, quod fu-Wit σu prouincia Boioaria sacerdos, qui Latinam linguam peVirm igno .dat, O dum baptizaret , neliam Laum eloqui', u-fringens linguam diceret, apti O te in niamina Patriar coe Bbact Spiritua Sancta, Et per hoc tua reuerendosanctitas confidινauit 1gss rebaptizetre. Sed, sanctissime frater, si iste qui bapti-rauit non errorem lxtroducens ac haresim, sita pro sola ignorantia Romanae locutionis instimendo linguam, visupra Dei sumus , bapti ara dixisset, non possumuι consentire ut denuo Mis tetentur : quia s quod bene tua compertum habet sani fatemnitas quicumque baptι at fuerit ab herericis in nomine Patris O Fil, o Spiritus Sancti, nullo moda r baptizari debeat, sed per solam mamo impositionem purgari debeat. Post haec, An. Cis. Carolomanno iubente Synodus habita est Moguntiae in Omis. qua exauctoptus est Episcopatu Geruilio, inque eius i cum surrogatus Bonifacius et Quanam id occasione factum sit, operae est pretium intelligere ex vita Bonifacit. Ea rempestate , inquit eius historiae autor, Saxonibvi Thuringetam vastantibud, eiis prouincra homines Camolomanni ope implorabant. Iste mox exercitum mittit, est cum eo Geroliam

Moguntinum 'scopum Gemistonu patrem. In ipso autem conssctu sieroldus cam plersque albs eaesius est. Ueruilis verosilius qui tum adhac laicus in palatio versabatur, in clerum a ciscitur leniendi doloris causa, quem ex patris dolore acce perat , eidemque in Moguntino Pontificatu μbroserar. 2 ondiu pou Carolomannus rursus corgit militem, prosiescitarcontra Saxonci, Geruiliouem siecum durit. Exercitu stroque

ultra citraque ripam fluminis Misiur is considente, Veruilio iu-het puerum sum ire solam ad hostiam casti , diligenter illie

quirere nomen eius qua patrem Vsius interfecerat. Abit puer,d est ex quodam, non Ionge abesse eum quem quareret: rogat, mi ad domini fui cosioquitim properare velis. venis iri, O ainentu eias denuntiato paratis equis si rMilio ei procedit obuiam,

ct quum in medio semine inter se colloquerentur , Uemilio clam ferent gladium, hominem confodit, ita ricens, Accipe iam ferrum, quo pGram Massico carum.

94쪽

LIBER I

Iste mox in equo corruens in flamine exhalat stritum. Repente aut- eius comperta caede ,sublato clamore utrimque ad arma coucurritur. Fit pugna atrox. S4xonibus victis , Carolomanum ad siuase recipsi, nemine tum id quod Gerurbofecerat pro homicidio ei imputante. Ita reuersis domam perrexit solito more Episivi munia obire. At sancim Bonifacrus intεν catera hoc etiam promιnclauis , Neminem qni bominis caede polluim sit sacerdotio fungi posse. Ergo exauctoratus est. Eo autem deposito, sancitus Bonifacius a Carolomanno Piptino bratreeims Moguntina sedi prasitatur. Et is eius dignita3 esset eminentior,statuerunt iidem principos Ecessam e Moguntinam,

qua μm alteri bubiecis erat, in totius Germante metropolim prouehere; missaque mox legatione, a Romano pontisice νd impetrarunt. Etsi vero in monastica narratione ista quaedam fabulosia intercurrant, ut erant tunc tempora, tamen non

est a vero alienum quod imitur de sede Moguntina, dequer . os . bello SaXOm O, S Bonifacit ad illam sedem evectione,

. isisti . cuius etiam cura factum est, Vt non multo post coenobi iam Fuldense iuxta Fuidam amnem in 1blitudine Buchonia exstrueretur in fundo ipsi a Caro omanno dato regio nis Grapheldensis. Eius primus abbas fuit Stunnis Eopse anno quoque Ornatum opibus monasterium S. Galli ordinis Benedicti, quum e Francia in Iraliam pergeret Car Iomannus ad coenobium Cassinense. Thasilio Bauariae ducatu a Grimone pulsus per Pipinum restituitur , qui G iiD11em in Franciam secum abductum donat ducatu Denteleno, Cum duodecim Comitatibus in Neustria. Erant autem tunc in Germania Episcopi, David Spirensis, Barchardus VVirceburgensis , Agilolfus Coloniensis, AEtherius Taruanensis, Treuuartus Cameraeensis , Foleticus Tungrensis, Otto Stras burgensis, alijque sicut patet ex epistola Zachariae Pontificis Romani, quibus addi pos sunt, Ludgerus Monasteriensis , Rixfridus Traiectens quorum singulare fuit in Pipinum stud im Saxones

estphalos tunc debellantem, Tello quoq; Curiensis, &Sidonius Constantiensis. Subiectis autem fuisse dicuntur Archiepiscopami Moguntino ciuitates istae, Tungris, C lonia, Uormatia, Spiratia, & 1 rectis , Cum omnibus Germaniae gentibus , quas Bonifacius ad Christum con uerterat. Nec multo post obijsse fertur S. Hubertus Leo- dimisis Episcopus qui omnem Arduennam ab idolis do Cendo repurgarat, &in Taxandria ac Brachbanto fidem propagarat, quod & Monon ibidem fecisse fertur, cui a sicariis occiso Pipinus decimas pendi iussit quas habebat

inter Letiam &Vrcam. Refert autem Chronici Francorum a Pitharo edit1 autor, circa haec tempora desurbatum regno auito Chil dericum a Pipino, facti eius Confirmatio nem consequatum esse a Papa Z icharia. Burchar 3 , in quit, Marceburoensis Ep/μορ- ω Fulradus Capellanm msssunt a Pipino Rremam , ad Zachariam Tapam , Ut consulerene Fontisicem de caussa regMm , qui in isto tempore fuerunt in Francia, qui namen tantum restis sed stam potestatem regiam habebant. Per quos dictus Pontifex manaatiit, melius esse rialum vocari regem, apud quem summa potestaι consisteret. Dataque autoritate sua iussit Pipinum Francorum re em institui. Hoc ergo anno secundum Romani Ponti is μEtionem Pia P I N V s Rex Francorum appellatu3 HE . oe ad huius dignita tem honoris undius sacra undisone , manu sancta memoria B ni ciν Archiepisivi ct ε Martyris, Ur more Francorχm et uatus in solium regni Suessione cimtrate. Stupendum facinuS. Rex a ciue suo deijcitur de fastigio dignitatis e Pontifex factum probat, & non tantum facinoris tanti autorem evehit, sed ipsum quoque Regem cuculla monastica or natum deturbat in monasterium. Scilicet ut sceptrum a rege desertum vel ipse arripiat, vel donet cui vult. Nec M. citi multo post orta est Bonifac1o Archiepiscopo Moguntino Hcis. contentio cum Coloniensi Episcopo, quae effecit ut Boni-

facius in Frisiam praedicatum iret atque ibi interficeretur

95쪽

ga COMMENT RERUM GERM

a Paganis. Quam ego narrationem quantum fieri potest ipse se ad iter comparauit. Hucis post diebus timuit at verbis ipsuis Bonifaci, expedita. Dm tempore Sergi , inquit in epistola ad Stephanam , Apostolica hedis PMitisicis, venit ad limina janctorum Apostolorum prae serier qaidam nomia

ne misiebrord , ct talio nomine Clemens vocatus , quem praes tus Papa Episcopum ordinauit, cr ad praedicandam ad yManam gentem Fr; sonum transemisit in lutoribus oceani occidat, qMi per quinquaginta annos praedicans , sedem Episcopalem sEcclesiam in honore Iane Ualuatoris constituit in loco oe castello qui dicitur Taiectum. Princeps autem Francorum Carol mannus commendauit mihi illam sierim ad constituendam ct

ordinandam Episcopum, quod oe Isci. Nunc aurem coloniensis Episcopus istam sede, predicti Episcopi Clementis a Sergio Papa Grinalisb; usurpat O ad se pertinere dicit, propter fundamenta citiusdam uestructae a Faganis Ecclesia, quam missibrordus diratam inque ad solum in castella Traiecto retor vitae Bonifacij navim, cum delectis ad iter illud si ijs ingressus per Rheni alueum ad Frisionum regionem incolumis peruenit, Sc Eobanum Episcopum Traiecti insti-UM. Quum autem ad Bortuam flumen peruenisset,quod est in confinio eorum quos vulgati idiomate vocant O

ster & mestir- ircbe, Bonifacius stipatus sochs sitis tu sit ibi figi tentoria, quot statuisset illic confirmare baptizatos. Sed postquam dictus ei rei dies illuxit, irruerunt in ipsum & socios mutata sententia Frisij, cunctos'; ba hara feritate trucidarunt. Corpus primum Traiectum, inde Moguntiam, ac postremum Fuidam deportatum est. Pipino haud multo post ex Italia redeunti occurrit cum suae gentis primoribus Thasilio Boioariorum Rex, seque Francorum beneficiariti profitetur. Mox orto bello AquitanIco , Vatiarus Aquitaniae Dux interimitur. Atque ita bello illi finis 1mpolitus est, cui nec ipse Pipinus diu superit, ct eam proprio labore a fundamento cootraxit, ct iη ἡ perstes fuit: octauo enim Kal. O stobris obijsse dὶcitur,norem sancti iam artini consecrauit. Et rcfert, qΗρd ab o ti- duobus relictis liberis ex uxore V Verthrada, Carolo , qui quo rege Francoram Dgοberto castellum Trarectum cum de- postea Magnus dictus est, & Carolomanno: Illi Neustri structi Eccisa ad coloniensem paraeciam donatum cum ζώ cum Burgundia & Aquitania: Huic Austrasia cumdatione fuisset, ut Episcum Coloniensis entem Frisonam adf- Germanis Transrhenanis. Iste Suess1onibus sedem ii 'dem Christi caniserteret, O eorum praedicator essu; quod tamen huit: ille Noviodunt. Sed Carolomannus rex tr1ennio pse non fecit: non praedicauit , non conuertit Frisones ad idem Christi , sed pagana remansit gens Frisonum usquequo venerari- dux Pontifex Romanae sedis Se iusso radi tum seruum Dei mistobris dum Episcoptim ad praedican m supradict4 ge ti I I a . t a mictit. Et moia vult Gotoniensis Episcopis sedem supra- poribusque notata ottendimus , tamen quia sub Carolo disci, praedicatoris Mikeyraria sibi contrahere τι non sit Episco- Magno mitium postea fuit noui imperil , malui ea quae impam sied s*biecis Romano ponsistet ρ adicans genti Frisionam. tercesserunt ad aptius usque tempora , ad priorem Ger- impleto imperi, obiit. Videor autem hoc loco commode finem impositurus breuiario historicoGermaniae antiquae, ob insignem periodum mutationis. Erit enim iam ante hoc se pus multa innovata sint, quae nos siais locis tem-Petiit ergo , ut Coloniensi Ep scopo auctoritate sua Inter

dceret, ne sibi ob stiret quominus curaret ut constituto

Traiecti Episcopo Frisiis Euangeliu praedicaretur. Itaque postquani commendasset Ecclesiam Moguntinam Lutio, maniae statum quam ad posterionem referre. Estque difficile in tanta mutatione & successione rerum fluentibus cum tempore hominibus hominumque actionibus peretuo succedet ibus figete alicubi clauum tanquam vi re stabili:

96쪽

stabili; prassertim quum posteriorum mutationum Caussaeptioribus rebus implexae sint, pendeantque alia ex alijs perpetua serie.

CAP. XVIII.

terem uniuersam & partes eius singulas a priscis scriptoribus nominatas disponere ita ut naturali positioni respondeant, vel ex eo quilibet aestimare potest, quod inter antiquos tam pauci sint qui in eius descriptione consentIunt: aliter enim partes istas Strabo peragit, aliter Mela, aliter Plinius , aliter T citus , aliter Ptolemaeus. Etsi enim in quibusdam inter se conueniant, tamen, ubi ad limites totius tractus par tiumque designationem, & populorum sedes ventum est,

dici non potest quam illi ipsi inter se dissentiant. Neque

vero aliter fieri potuit. Nam quum scriptores illi aliena fide inter1ora referrent, neq; adhuc Romanis exacte Germania omnis nota esset, singulaeque insissiper eius partes variis mutationibus ob incolentis populi migrationes esset obnoxiae , non est mirum, si vel regiones Quasdam alij praetereant, ab aliis sorte commemoratas , vel quas hic pro sto aruo ita desicripsit, alius aliter mutatis gentiabus disponat; neque enim gentes a locis quas incolebant, sed loca ipsa a gentibus plerumque nomen habuerunt,

Quod si loca ipsia sedesque nationum propriam ce In

que habuissent appellationem, potuissent ut in domicilias urbibusque ita in terrarum tractibus mutatis cultori bus seruari semper eadem regionum nomina e sed quia a POptH.S terrae sua nomina tr erunt, euenit neCessario, ut cum migratione populorum ipsae quoquo appellationes regionum mutarentur. Veteres enim Germaniae incola: non se urbibus continebant, quas nullas habebant, ac nustata quidem sedibus distingue, latur, sed ut inultabant pabula , vel Cedens aut sequens hostis exigebat, vel ipsi modo passebant alios modo ab aliis pellebantur , ita res opesque secum trahebant, castra ut plurimum aut tugu ria in castrorum speciem habitantes. Quae Caussa est, cur Germani qui duee Ariovist , Rhenum transgressi Gallias sab C. Caesare depopulabantur , terant autem Haru des, Marcomanni, Tribocci, Vangiones , Nemet , Edu- res, Sueui lactarent, se totis annis quatuordecim tectam non subisse. Bellatores igitur , liberi, indomiti, ac Iibertatis studio hostibus immanes quandoque , & a roce ,

non ante UIdentur sedes nunquam mouetidas figere voluisse, quam Romana nos pulsos tuis finibus, Gallia etiam atque Hispania Britanniaque ei jcerent, & in sua quoque

Italla opprImerent relictis quacumQue irent Victoria rum suarum monumentis. Iri hac ergo populorum mutatione quis non videt quam sit difficile Germaniam te Iam , CuiuS non eadem perpetuo facies fuit una tabula I

praesentare t Neque vero si M. Ciceronis hodie exstarent γεωγραφικοὶ scripsisse enam sede hoc argumento te' statur ipse ad Atticum multum ipsius obseruationibus juvaremur; iam, enim Gei mania Ciceroni fuit cognita .C. quippe Caesare &Antonio Ccuisulibus mitΓ Iunt primum

Modetae Graeci a Senatu in Septentrionem , qui traci millum omnem metirentur, deque eo ad Senatum referrent, insumptis in eam rem anni XXIX, mensibus V k I Sis

diebus decem. Ootatim sane illa quae Theodotus tanC L ij consi i

97쪽

a COMMENT R

consignauit etiam hoclie exstate; sed si meliora illa certio raque non sunt iis quae ab Aethico, qui se illa proditurum

inirio suae Cosmographiae pollicetur, notata sunt, non video quomodo ec iis distinctam locorum notitiam haurire potuissemus. Agrippae obseruationes multo cem tiores misse existimo. Nam Theodotum Plinius , accur ruS Vt aliarum rerum omnium ita istarum lector & obstiuator, in toto sito opere quo naturae historiam complexus est, ne citat quidem. Auget praeterea difficultatem ipse scribendi modus vix enim est ut ista quis tractet, sine ac solarum δc confinium gentium commemoration Quum autem sine astis vel ob rei ipsius naturam , vel ob gentium

migrationes Germania ipsa describi non pollit, tamen tractare Illa velle in Germania , infiniti laboris est , &aliena propr1o operi immiscentis. Accedit, quod quae colitigua I uni plerumque ancipitas δἴ controuersi iuris esse soleant, neque quicquam sit difficilius, quam limititem velle statuere ubi de limitibus contenditur. Enim- Uero naturam si sequii mir; non est tanti operis, flumina, montes, littora, maria, sinus ac promontoria describere: Sed quinam populi singulis locis olim consederint, quaeque mutariones etIenerint accurate referre, id vero summi & ingenii dc judicii est. Quam multae enim gentes sese extulerunt quas prius aeuum ignorauit λ Nos ergo in Brabonis hisce no1tris Commentariis senem a quemur tempO- is /'ist rum , orsi a Strabone Cappadoce, qui illorum quidzm

quorum exstant de hac re monumenta omn1um est anti-Sib. VII. quidimu S, scripsit enim Geographiam suam Romae sub Augnito & Tiberio , & in Germania destribenda ea tantum prodidit, quae sto tempore innotuerunt occasione bellorum illic gestorum ab Augusto, Drui, Germanico SI Tiberio. Hic ergo, statim trans Rhenum post Galliae populos orientem versus Iocat Germaniam, ita ut Rhenus a sontibus usque ad pstia occiduum eius latus cla

dat. Porro eorum qui ad ripam habitabant ait quosdam in Galliam 3am tum traductos a Romanis; Vbios puta&Sicambrorum partem: quosdam penitiora petiuisse, ut Marsos , paucis adhuc ad ripam relictis Sicambras. Inter Rhenum vero Se Albim qui pari ductu in Oceanum sese exonerant, dicit flumen esse A M A s I A M , in quo BRv-C T E R O s Drusis nauali praelio vicit. Ad Austrum ait

Germaniam ALDEs contingere, dc elus nominis montes

orientem versus sed Italicis minores spargere. Esse in eadem SYLVAM HERCYNIAM, τον ερκυνιον δρυμον, &Sv EVORVM Σουηνων gentes, quarum quaedam intra siluam habitent, aliae extra eam, sicut Jc Co Lovo Κολδουλοι, in quibus &

λειον. haemum.

M vGILON ES Mουγιλωνες.S191ΝΙ Σιcim. SEM NON ES Σεμνονες. Fuit enim maxima Sueuorum natio, ut quae a Rheno ad Albim usque pertingeret. & trans Albim quoque habit ret, Getis contermina. Trans Albim fuere

Germaniae gentes, in quibusi CHER

98쪽

LIBER

C A v L C I Καοῦλκοι. CAMPSIANI Καμψιανοι. Di, Eodem cum Amasia fluere ait Hisurgim & Lupiam BDpουρ-ser. γιν τε κῆ Λουπιο ἰ in quo tamen fallitur : Lupias enim nora Oceanum sed in Rhenii se exonerat. Commemo-' rat quoque Salam fluuium, iniet quem & Rhenum Drusus obiit. Inter insulas quoquo quae littori obriculiatur ait esse B Vehem . BVRCHANIM Bu ί . ad Utimis a Dru expugnatam . Sed in descriptione triumphi

Amasi Germanici ubi deuictos populos recens et, mutat nomina'. quaedam gentium , nam quos Gallicos UOCauerat vocat rhalcos Κα Θουλκους quos ante omnianos , eos ibi Amsanos dicit A λιψο ους 3 addit Vero praeter jam ante commemoratos Bructeros, Chaerocos, Chattos, Chast rata, etiam non positas gentes, Vsp.rei. N V S I Ρ Ο S Naec τους.

si quis recta linea iter illud posset conficere. In medio Hercyni, saltus ait situm esse Boiohaemum jam ante a

nobis commemoratum. Nec procul inde esse originem Istri & Rheni: Lacus quoque inter horum fontes , & paludes a Rheno effusas. Vnum singularem, cuius ambitus sit stadiorum amplius CCC, traiectus C c : in eoque insulam, qua pro receptaculo usi is sit Tiberius, quum na- uali pugna certaret cum Vindelicis. A lacu illo ad Istrum, inde ad Hercyniam sylvam perueniri. Tiberium a lacu unius diei itinere progressum fontes Istri vidisse. Attingere vero lacum illum exigua parte Rhaetos , maioro Helvetios, & Vindelicos; inde esse Boiorum eremum V que ad Pannonias. Ab hisce omnibus montanas incoli planities , sed maxime ab Helvetiis & Vindelicis : nam Rhaetos & Noricos ad Alpium juga adsurgere. Esseptaeterea in Germania syluam quae dicatur GAvBRETA Γαυβρ ἶμ υλη. Gabreta

Postea commemorantur a Strabone Psol.

ῖοι οὶ περρονησον οι κῆντες. Caetera Germaniae ultra Albim ignorari ait, Sc quinam ultra Geomnos degant, anne Bastarnae sint proximi, an aul quidam interiecti,siue Iazyges,sive Roxolani, siue Hamaxoeci. Latus Vero Germaniae meridionale ultra AlbIm incoli a Sueuis, post hos es iet Getas secundum Istrum. At que haec quidem Strabo. At Mela Germania ita describit. In Vallia, inquit, ab Osisin s ad Septentriones frons littorum Meti di r scit, pertimnque ad ultimos Vallicarum gentium sorsNos, seriptio. mc 8strtu, quem Gessoriacum vocant. quicquam habent norim. RHENVS ab --φibm decidons, prope a capite duos iacvie cri, Henetum s- Acromtim e mox diu solidus , cor certo alveo LUM, haud procul a mari buc cst istac digergitur; sed ad stram amnis etiam tunc, est donec soluat , Rhenia: ad rix-L iij tram

Tructeri

99쪽

86 COMMENT RERUM GERM

rram primo angustinosui similis; post ripis longe ac late recedentibin , iam Inon amnis , sidingens lacm; v.s campos impleuit , Fleuo dicitAr ; eiusdemque nominis insulam amplexis it

Rerum arci;or, iterumque uim emittitur. G E R M AN IAhinc rapis euas usque ad se Φρου , a meridie ipsis Alpibuι ; aocmente Sarmatr arum confinio gentiAm ', sua Septentriouem

stetit, Oceanico bitore obducta est. Qui habitant, immanes Iuni azimu ct corporibm, ct ad insitam feritatem V e vir que exercent , bellando animos , sorpora ad tonsi,etudinω labo rum . Terea ipsa multis impessim fluminibus, multis montibus ' ra , ct magna ex parte istiuis ac paludibus mala. Paludam SVEsI A, MEsIA, & MELsIAGvM maxima. SUL arrem HERCYNIA, O aliqaot sunt qua nomen non habent : sidiga dierum sexaeinta ster occtipans, m maror ais, itas notior. - Montium alta mi siant TAvnvs ct RHETICO; ret;qtiorum nomina Vix est eloqui ore Romano Ammum iu alim gentes exeuntium, DAN UBIVs ct Rhoda-π- : in RHENVM M og N v s ct L v P 1 A : in Oceanum AMISI V s , Vis v RGIs ct ALBis ciarismi. per Albin CODANus ingens SINUS, magnid pam sique insulis refertus est. 1 Gre mare , quod gremio latorum accipitur, nusquam lut e pater, nec quam marr*mis , verum

aquis p si tote uentibu , ac sepe transgressis, vagum ac diffusum facie amnium sparaeitur , qna littora attingat, ripis con tentam insularum noxi longe ustantibus , est ubique pene tan- rodem, Ut angustum oe par freto , curuansque se, longo sipercilio inflexum est. In eo sunt CIMBRI & TEvΤONI: ethra, ultimi Germania HERMIONES. SARMATI A Q. - . itatu q am ad mare latior, ab qs quae siqnuntur riuola amne d creta; qua retro abit v I ad istrum sumen immittit. Insula septem sint mmoda contra Germaniam proiecta,rn rose

riuntur undis , mεdo nudassint, alim insiuia videπtur, abas una ct continens terra : in his sunt Oona qui ouis auium palustrium ct a uenis tantum alantur. TH VLE BERGA Ru M litto i

p ita est, si js O nostris celebram carminibus. In ea quod sol longe occasurus exsurgit, breuci utique noctω sunt, sed per hyemem sicut alibi obscura, astate lucidae, quod per id tempus

tam se altius euehens , quanquam ipse non cernatur, vicino tamen splendore proxima igustrat: per solstitium vero nulla,quod iam tam manifestior, non forem modo, sid sui quoque partem

maximam ostentat. Atque haec quidem Mela. Consequens nunc est ut Plinium quoque audiamus , tanto quidem at tentius, quanto ille rerum Germanicarum fuit peritior, ut qui ad lectionem priorum suas quoque contulerit obser uationes. Scripsit enim libros bellorum Germanicorum

viginti, quibus omnia quae cum Germanis gesserunt bella Romani collegit. Inchoauit illos quum in Germania militaret, somnio admonitus. Adstitit enirn quiescenti

Dr 1 Neronis effigies qui Germaniae latissime victor ibi

periit, commendabatque memoriam sui, orans ut se ab in iuria obliuionis adiereret Hi libri etsi perierint maiore nostro quam Drusi incommodo, tamen in ea quam habemus ab ipso editam historia naturali, multa spargit quae Iuuare pol sint rerum antiquarum studiosum. Nos illa colligemus. Sic ergo Plinius. Icter,inquit, in Vermania Des isto iugis mantis Abnoba oritur, ex aduerso Rauraci Vastia oppidi, Amymabis υbrβ , πιρρου misisbm, ac per innumervi lapsu, gentes Lib iri

Danubii nomine , immo o aquarum factu, O vni primWmta secum azit, Uer appessatus ,sexaginta amnibus recestis, med.' ferme nlimero eorum nauigabili, in Ponthm mastis βου minibus euo tur. Primum ostiam Tetices, mox ipsa Peu

100쪽

LIBER I

magna palude sorbetur. eoaem alueo O super Istropolim

lacus gignitur LV m. pag. ambitu, Halmyrim vocant.

tem ora tanta sunt, Ut prodatur is x L mistia pals lon itudinis vinci mare. 1 b eo in planum quidem omnos Scytharum stine gentes , varia tamen ut tori appositia tenuere, alim Getae, Daci Aomanis icti, alias Sarmatae , Gracta Sauromatae , eortimque

Hamaxobij, aut Aotii, alias SUthae degenere3 σ aberais -- ii, aut Troglod ta;nitae Alani o Roxalatii. Superiora inter Daκubium ct Her nium saltum, usque ad sannonica hiberna Carnunti, Germanorumque consulum , campos ct plana Iazu es Sarmata , moutos vero ct fasim pus ab his Daci, ad Pathii simum amnem a Moro siue is Dur1a eLt, a Sueuis re-onoque Vanniano dirimens eos: auersa Baniarne tenent,at quesnde Germani. 1 fgrippa totum eum rractum ab Istro ad Oceaanum bis ad decies centum m. pals is Io itud nem , quantummium quadringentis in latitudinem adflumen V ist uiam aneta sertis Sarmatiae prodidit. Scytharum nomen usique quase transit in Sarmataι atque Germanos. A ec aliys pn ca ilia duratist appellatio, quam qui extremi gentium Farum ensis prope ca-zib. IV. teris mortalibuι degunt. .Ante Scythiam est insulam quae ap- p δ3' phliatur Bani manna, eamque abese a Sc th a d ei cursu, inque illam teris temperie fluctibin electrum e3ci I imam prodidit. Reliqua littora incerta fionantur fama . Septentrionalis Oceanus. malchiam eum Hecatam appellat, a Farrami oamne qua Scythiam assuit, quod nomen eius gentis lingua Mnificat congelatum. Thil mon Morimaru im a Cimbris τοcari hoc est , mortuum mare , usque ad promortorium Rubeas, mitra deinde Croniam. Xenophon Lampsicenus, a littore S tharam tridui nauioatione in us m esse imme sae magnitudinis, B A L T 1 A M tνadidit. Eand m D MM auidiam nominat. Feruntur Oonae, in qu*bm Oata tum di auinis in I.

uant. ε glia, in quibus equinis pedibuι homin& nascantur, hippopodes appellati. Fansortim alta in quibu3 nada aboquin

corpora praegrandes ipsorum aures tota contegant. Incipis inde clarior aperiri 'ma ab gente Ingaevonum,quae ast pyrma Gemmaniae. SE vo mons ibi immensus , nee Rh phaen iregis minor, immanem ad Cimbrorum usique promontorum V cissianum, qui C o D A N v s vocatur, refertus inscitis; qu 'rum clarissima SCANDI NAVI A est, incomperta in nrtu-Anis , portionem tantum eius , quod sit notum, Hilleuionum gente D incolente pagis , qua alterum orbem terrarum eam apis

pellat. Nec est minor opinione Eningia. Qtiidam hic habiatari ad Vistulam que iuuium a Sarmatis, Venedis, Scyris, Hirris tradunt. Suum Clyti penum vocari, O in ostio

eius insuam Latrin. UMox alterum simum Lagnum , contem minum Cis bris. PROMON.ΤORIUM CIMBRORUM eΣcurrens in maria lange peninsidι m espcit, qua Cartris appellatur. Triginti tre3 inde infulae Romanu armis cognitae. Earum

b ciano militiae appellam. a barbaris Austrania , praeti reaque Actania. Toto autem hoc mari ad Scalium usque Dium GERMANICAE accolunt genici, haud explicabili mensera, tam immodica prodentiu disicordia est. Uraci ct quidam nistri

XXV cent .mrss. m p. oram Vermania tradiderunt Agrippa cum Rhatia ct Norico tineit dinem DCLXXXV I m. passium; latitudinem CCL xv II1 Oza, RHAETI AE prope Unius Cap. rri maiore latitudine , sane ciγca excessism eius pubisaeta. Ram GERMANI A multis potea annis , nec tota pereognita ept. Si coniectare permittitur, haud multum ora deerit Vraecorum opinioni, s longitudini ab Mur1ypa prodita. Germ.incrum Leπera quinqμ , VINDINI, quorum pars Burgundiones,Varr ni, Carinὶ, Guttones. Alterum genus IN G AEVO

SEARCH

MENU NAVIGATION