장음표시 사용
61쪽
quam homines in doctrina temporum plurimum versati hac de re se satisfecisse eruditorum desiderio gloriarentur , aliter tam ea visum est Norisio quaedam adhuc esse aisr-manti, de quibus nihil constitui posset, quod non incurreret in magnam aliquam dilficultatem. Ut interito sci posset quid ipse ex hoc aliisque monumentis eliceret. Scaligeri ac Peravit saepe sententias examinat , se interdum etiam emendat; A ne jejuna atque truda , sed adspersa atque distincta multarum rerum lucunda quadam varietate esset haee Disserta- Iio , morem ac ritum plurium Ecclesiarum in celebrando Pascha te explicat ;& illa ipsa pars, in qua marmoris explicatio pta. na est , videtur omnem doctrinam , quae ad Dionysianum criclum pertinet, continere 29, In, his consciendis scriptis magno illi erat ad jumento bibliotheca Magi labe chii , cujus dissicillimos mores Obseq:uo ac patientia mitigabat. Sed accidit res, quae hominem adulationis, blanditiarum, assentationis percupidum a se per aliquot
rinenses alienavit , ex quo magnam animo ce-
με molestiam . Cum iit: odium acerbissimum
62쪽
NORIS IUS. syis venisset Moneliae, quo medico Cosmus III
utebatur, omni injuria ab eo laceratus eli ;m alique hominis artes effecerunt, ut de ejus
moribus indigna ipse Cosmus suspicaretur. Ad repellenda maledicta in se aspere & ferociter Sc libere non modo diicta, sed etiam scri-rta, idoneas esto putavit clarorum virorum ac eorum praesertim, qui se sacris devoverant, laudes ic praeconia, non quae veritatem, sed quae turpem assentationem imitarentur. Ceurum usque collogit autographa obsignataque rublico signo , quae sancte testabantur nihil porsectius Ox titilla Magliahechio, hunc e caelo non hominem, sed Angelum, M quasi ali xum Messiam delapsum quamdam particulam esse Divinae sapientiae, Sc virum non integrum modo , innocentem Sc religiosum , sed etiam sancti istinum atque divinum ne nomen
quidem peccati nosse 3o . Haec, aliaque hujusmody stomachans Νorisius longissime ah-
fuit a vitillimorum assentatorum exemplo imblaudo, quod vehementer Magii ab echio displi- coit . Postea vero quam sedati paullulum lcrestincti fuerunt malevolorum sermones, Ma-gliabechius restituisse visus est Noricio vete-
63쪽
6o HENRIC Us rem illam suam benevolentiam , si tamen in nimo ambitioso ac vano, bc ad fingendum simulandumque nato ullus unquam amoris sensus potuit exiitere. Gratus quidem semper judicari voluit Norilius erga eum , quem OmniS fortunae ει gloriae suae auctorem praedicabat , cum quidquid esset, quidquid sciret commorationi suae in Etruria tribuendum esse diceret. Itaque minime est mirandum si invitissime ab ea se abstrahi sivit. Sedeb tium ad Ecclesiae Romanae clavum Innoceotius hujus nominis XII. qui quamvis omnis doctrinae expers esset atque omnino ignarus, litteras tamen litteratosque viros amabat, tuebatur atque fovebat. Hoc enim Principe dignum hoc ad publicam utilitatem m*xime conducere arbitrabatur. Cum ad ejus quoque aures fama perventilat Norisii , au
divisietquel a Christina. Suecorum Regina ,
quantum ex tanti viii opera sperare potuisset, ornamenti Sc commodi , nihil praetermisit quod ad avocandum illum ab Etruria adsequo alliciendum pertineret . Hujusmodi invitamenta non multum apud eum posse , cum saepe alias, tum maximo imperante In-
64쪽
N o R I S I U S. 6 inoeentio XI. P. Μ. cognitum fuit. Nam cum praemiis non modo offerebatur enim illi , quod multi optabant, honorificentissimum iabibliotheca Vaticana munus sed minis e-tIam ad deserendam Etruriam incitaretur .
ipse parere distulit , quoad Magni Ducis opera , quod multis & supplicibus verbis imploravit , enchim est, ut ei remanere liceret. Sed quo magis opinio de Norisii doctrina vel apud exteras nationes multorum sermone percrebuit , eo majus exortum est
desiderium illum Romae habendi; neque Μagnus Dux Pontificis voluntati diutius resistendum putavit. Videns Norisius non amplius fore sibi potestatem sila Romae excolendi studia , sine quibus nullam fere vitam esse ducebat, nullamque vel commodi vel honorum, qui proponebantur, rationem habens invitissime ab Academia Pisana discessit. Quanta machinatione studuerint Iesultae contorquere Pontificem ad odium in Norisium, non solum
veteres accusationes refricantes, sed nova etiam consingentes crimina, ex ipso Norisio intelliges, qui rem totam Basset to Canonicoc erat hic Cosmo Duci ab epistolis P narra-
65쪽
sia ΗΕNRICU svit 3 i). Minime quidem Pontifex se expugnari est passus, quamvis extremo tempore adhibita etiam Segneri eloquentia suerit. Itaque No- risius inis locum susticitur Emmanuelis Schele- stratii, qui primarii Custodis Vaticanae biblio.
thecae munus gesserat. Male narratur a nonnullis 3r praesectum ipsum quoque sui si e
Sacrario Apostolico , quod quidem munus antea sibi oblatum recusaverat , neque multos post dies, quam Romam advenerat, deinlatum suit I Odruo homini Belgae , qui in rerum divinarum scientia excellere putabatur 33). Plura alia Pontifex indicia dedit benevolentissimi animi sui in Norisum, quibus
nonnihil se acta est licentia adversariorum illius . Coepit etiam ejus opera in multis magnisque rebus adhiberi. Sed est incredibile quam illum hujusmodi occupationum taede rei recogitantem se omnino privatum otio, quod studiis sitis jucundi istinis romotus ab Oculis populi & aulae antea suppeditare consueverat. Tum maxime agitabatur de recola ciliandis Pontifici iis Episcopis, qui in conciliis Cleri Gallicani, quae habita sunt anno MDCLXXXII. carita quaedam, seu ut vocant
66쪽
N G R I S I U R . propositioni es, tanquam libertatis vindices a Gsensu scio comprobarunt. Quoniam his laesa
plurimum Romani Pontis eis auctoritas puta-hatur , declaraverat Alex. Vli I. eadem habenda pro irritis infecti que, haec ipsa declaratio exigebatur ab iis , qui ad Ecclesiarum gubernaculum accedere debebant. Res intoleranda visa est Ludovico I egi , & in acerrima ac diuturna disputatione viginti usque Dioereses suis carebant rectoribus. Huic malo considere satagebat Innocentius, ut pote qui palis erat amantiis mus ; itaque illud oneris imposuit Norisio , ut quid faciendum esset scripto mandaret 3 ). Non solum ei disputandi unerat cum ipsis Gallis , sed cum quibusdam Cardinalibus, ac praesertim Francisco Albanio, qui Segneri aliorumque Iesu itarum impulsa severitatem judicii nulla humanitate mitigandam suadebant. Veritus Norisius ne Pontifex a pristina sua voluntate discederet, narravit ei Hadriani II. exemplum , qui cum Nicolao I. successiit et , qui aspere & ferociter Galliae Episcopos tractaverat , jubens eorum concilia esse irrita, spolians dignitatu binos Archiepiscopα, & vel ips in Lot rium Regem di,
67쪽
Π E N R I C U s. 4ris devovens, tantum ab suit ab imitando hujusmodi exemplo , ut clementia , mansuetudine, atque aequitate illorum omnium pervicaciam vicerit. Augustini vero aliorumque SS. Patrum testimoniis exposuit quid sentiendum de iisdem illis capitibus, de quibus nimis iracunde Sc valde intemperanter multi Romae loquebantur. Probavit etiam Pontifici contra Segneri sententiam, verbis non redissideri in praescribenda sormula quadam , qua Episcopi aliquantulum remittere ex eo videbamur, quod in illo conventu statuerant. Quid Z Norisii prudentia dexteritateque omnino factum est, ut acerrima controversia dirimeretur, qua in re non tam Pontisci, quam
ipsi Galliarum I egi qui declaravit quanti illum aestimaret) cumulatissime satisfecit. Quod Magnus Dux pro Gallis intercesserat , Nori- si judicium metus aut studium visum est illius obire statoribus , quasi ipse pluris unquam potentium gratiam , quam ossicium libertatemque sententiae aestimasset. Sed Pontifex, qui jam expertus erat cjus integritatem,
fidem atque modestiam nihil enim faciebat nisi jussus, nec nisi vocatus ad Pontificem
68쪽
N o R I s et V s 68 Usirm accedebat) honorifica de eodem praeaditabat, multis magnisque in rebus ipsum adhibebat, seque omnia , quae ad ejus digni-
atem Rugendam pertinebant, magna cura suscepturum ac defensurum ostengebat . Iacam animadvertissent Iesuitae , quem tanto pere ac tam indigne offenderant, omni simu latione lenire curarunt: maxime enim VOrsbantur ne aequa atque salutaria is consilia daret Pontifici, quae ad prohibendos eorum temerarios conatus adversus Thyrsum Gon
interium valcrent. Quamvis ipse intentus es set ad fraudes cavendas. aliquam tamen dissem venit, fore ut iisdem hominibus in po storum uteretur paeatioribus vel ipsa cor scientia fretus omnium dictorum ac factorum norum: sel brevi se illusum sensit. Nam Uultor, ut Vocant , S. Osflati, D Sacroruta Rimum factus, eum in ore atque sermone coe pisset esse omnium, perinde ac si designatus su lia et Cardinalis, velis, ut ita dicam, remi'us homines implacabiles Summum Pontificem ab eo alienare studuerunt, quasi, illo Cardina te, obtinere se posse desperarent licentiam Mupilitatum suarum . Tum istud obtrectare
69쪽
εs A E N R I C U Anon inutile fore putabant, cum voluisset esse, minister accusationum non ille solum insulsus Minverecundus homo Diurius, sed & Cardinalis Lauria, qui sex supra quadraginta capita reperiri in historia Pelagiana, ac Vindiciis Augustinianis non solum dilputatione theologorum , sed
pene vinculis & carcere castiganda assirmabat. Res tota commissa cit judicio quin quo doctissimorum Theologorum, in quorum manus etiam pervenerunt omnia Lauriae scripta,
qui per illos dies mortem obiverat. Iudicarunt hi omnia pura ac liquida ex SS. Ecclesiae Patribus , ac praesertim Augustino hausisse Nori sinam, Sc quae objici obantur non solum putida , sed e etiam invidiae ac malevolentiae plena visum iri omnibus iis , quiveritate Sc divinarum legum norma, non Odio & praejudicatis opinionibus judicant. Hoc judicium Pontifex ad S. Offficii decuriam reser-ri jussit, quod cum ratum ipsa habuisset, amplissimum atque ornatissimum de Nortia scriptis decretum secit , malum minitans illis, qui Ten Vare accusationes auderent 33b . Porro
quid firmius ad defensionem Norisii, quid ad ejus laudem illustrius, quam ter usque ii
70쪽
N o n. t s I u s: istum subii in acria & severa summorum hoastinum judicia sine ullo existimationis detri.
mento, cum adessent accusatores potenti: Iimi, A ad omnem ultionem paratillimi Tum resedit omnis animo timor, tranquilliorem vitam aequissimi Pontificis praesidio se viiii T.rm Norisius confidens. Vix dum recoli secta, bini Iesultae adeunt Pontificem ipsum , ab eo emagitantes, ut sineret pronuntiatam sentem iam subjici cuiusdam examini, qui in e rum Societate theologorum princeps numerabatur. Nihil concessurus videbatur Ponti- sex eorum audaciae petulantiaeque. Fecit ta
men quod postulabant eo consilio , ut magis magisque emineret atque appareret Norisii in nocemia atque doctrina . Visus est ille Ignatianiis Doctor sentire lenissime, qui a jebathinos se tantummodo habere scrupulos, quos sibi evelli optabat. Si quan in aliquis scrupulus mentem movet, scribebat ad Reginum Comitem clarus ille Carthaginens s Ecclesiae Diaconus Perrandus , non sequaris facile sententiam pro
δ' riam, nec aliis persuadere coneris. Sed illo
sit rorum dictogam scrupulossi oras ac calumni se as discussor, ut ipsum Facundi IIermiane lis