Vitae Italorum doctrina excellentium qui saeculis 17. et 18. floruerunt. Volumen 1. 20 auctore Angelo Fabronio Academiae Pisanae curatore

발행: 1780년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

α8 HENRICU sejus operibus eruisset, quod valebat ad proba dum, quidnam esset illud, quo Bajus Sc Noris usi inter se diri rebant. Libellus inscribitur: Re' sponsones P. Francisci Maceri adversus proposivia-nes parallelas D. D. a Guidicciola collectae ab Annibale Ricciq. Hanc vero caussam attulit Norictius, quare usus sit Macedi auctoritat atque testimoniis, quod non dubitabat plurimum ea ponderis, habitura apud amicum bcollegam ipsius Macedi qualem Gui dicciolum esse suspicabatur. Res interea vehemea. ter agitabatur apud Quaelitores Fidei, auctore maxime Card. Albitio, quem cum deditum obstrictumque, Sc ad quidlibet audendum er i enim vehemqnlia atque petulantia prope incredibili ) paratum haberent Iesu itae. eo architecto Sc machinatore maxime

utebantur ad traducendos judices in parte' suas , Sc ad discordiae atque invidiae flammam ubiquet disseminandam. Obstitere huium axime clarissima illa Romani Senatus lumbna, Columna, Casanata Sc AZolinius, neque

querelarum neque contumeliartam modum so-Iς praedicentes, si quod Patres olim sua sellaxqnitati adnitente maxime cardinali bona qu3

32쪽

ramo sanctior & prudentior fuit, comproba rimi, pro adversariorum libidine fas esset ad examen revocare 8 . Inδignantes Iesuit aede dilato judicio in vulgus edunt Germanita

res Iansenti O Grisii; & quod suspecta iis esset Romanorum judicum fides, adducunt in enam Humbertum Cartus anum Iesum Chri stum iis verbis alloquentem: Surge, Domine I judica caussam tuam . Quid plura λ Commini scuntur Norisium sua tandem agnovisse errata , & ipsum edito scripto quodam eadem retractare, & submisse veniam delicii pete. re. Praeter id liber vulgatur cum hac inseriaptione : Censura dei P. Enrico Noris Dpra ur posse raccolle dat P. Annibale Ricri in nomedet P. Macedo alte propositryoni parallela dei P. Gio. da Guidioriolo Leitore Nubilato Mn. Osferri qua re argutule quidem concludi volebat suimet poenituisse Norisium , quod Μacedi sententias male interpretatus ad suam caussa in ipsas transferre studuerit. Prodiit etiam in tua. cem retractatio P. Henrici Noris de calumnia

Semipelagianimi imposita S. Vincentio Lirinensi, di hujusmodi alia neque ea im singula reserre libet iisdem lacata ineptiis , It aspersa

33쪽

ΗENRICUS mendaciis. Tantam impudentiam adversariorum cogitanti Norisio saepe Cardinalis Bonae& ipsuis Magni Etruriae Ducis sententia veta& sapiens videri solebat , qui se semper ab

omni contentione ac dimicatione revocarunt.

sed quoniam ingresso jam stadium res in in te gio haud amplius erat . se ab iis contemniae despici minime sivit, praesertim cum c a in te sui existimatio ingenii , rectique in theo logicis disciplinis sensus ageretur. Itaque libellum edidit cum hoc titulo : Responsa. P. nancisci Macedi adseescs gerras Germanas Cet manitates Cornelii Iansenti O Henrici Norba eo lecta ab Annibale Riocio . Utile addita deinde est epillo la quaedam ad consutandum Fulgentium Risbrochium quis hanc persona in induerit ignoro qui omne contumeliarum

genus in Norisium tanquam haeselis reum jecerat, Sc ad ostendendum totam ex rebus

fictis es commentitiis constare epistolam post damnatum a Romanis Iudicibus Bisbrochii li-hrum vulgatam hac inseriptione: Henrici X ris siremitae Augustiniani ad suos fratres Gemi tanos epistola gratulatoria Italia manuscripta, O a quodam Concellita Latiae traducta O pubblis

34쪽

ta. r idem serme tempus de damnationaoperum Norisii Venetiis serventer loqui est coeptum. Habebat ille nonnullam invidiam , quod asseruerit Aquile jae Patriarchatum ab illius civitatis schismate ortum duxisse, quam sententiam tantum aberat esse ipsius Norisi propriam, sicuti contendebat Μacedus, ut eam communem non solum cum Lupo , sed etiam eum Baronio, Sirmundo & Bollando haberet. Res per summam fraudem & malitiam ad Iudices in Iesultas propensos Si cum Macedoeonjunc os delata primo vacillare Sc claudi.

ea re visa est; sed novo iis addito judice, opera praesertim Nanii Senatoris amplissimi,

euius multum apud omnes valebat auctoritas, nec non Ba donnae Cardinalis tanta accidit

commutatio, ut non modo nullum detrimentum existimationis secisse Norisium , sed ejus amplitudinem inimicorum injuria plurimum illustratam suisse aequi homines judicaverint 9 . conjectus est etiam in carcerem Μacedus , quod saepe, , sine caussa tumultuaretur. In hac turbulentillima tempestate a Gallis quoque de honore suo timere debuit ΝΟ - risus. Nam Ferriero, qui erat Regi a conses

35쪽

ΗΕNRICU sponibus, omnem movente lapidem , non solum cautum ne in Galliae regno Norisii opera ad rem theologicam pertinentia imprime

sentur, sed etiam mulcta iis typographis dicta, qui id facere instituerant. Surrexit etiam ad lacessendum vir Germanus , nisi quis alius. iit putabatur, latere voluit sub F. Brutionis. Neuiser nomine ; 8c in tanta librorum turba qui se in omni male distorum genere effundebant , nunquam Norilii constantia , animique

magnitudo debilitari potuit. Seopulum dixi

ses , a quo stangi oportebat vel magis tume- seentes fluetiis. Illi vero risum magis quam stomachum movere ei solebant ; cum tantis ipsum steteribus esse & factis notatum dicerent, ut Manichaeo , Lutherano, Sc Calvinilla , ceterisque hujusmodi pestibus detestabilior esse videretur. Cum autem invitaretur ad prodendos horum maledictorum miserrimos auctores

illam Plinianam sententiam usurpare solebat: Quisquis ille , qualiscumque , sileatur; quem ira ruire exempli nihil, non insignire humanitatis plurimum refert Io . Neque illa non mediocria

erant solatia, habiti honores , decreta virtutis doctrinaeque praemia, res gestae atque serrptae

36쪽

scripta prudentissimorum hominum judiciis cominprobata . Nulla est enim laus tam insignis , neque ad diuturnitalcm memoriae tam stabilis, quam ipse a doctissimis non solum Italorum , sed etiam Gallorum , atque Belgarum non reportaverit. Itaque sit illudere solebat adversarios suos , ut ostenderet non modo eos illius expertes esse prudentiae quam sibi asciscerent, sed ne viam quidem ac

halionem illius sibi comparandae nosse . Pati mur ita serme scribebat ad amicum 3 suriosos istos Se sordidos, qui se magistros profitentur. debacchari, pullos suos excludere in nido, qui evolent . clamatores odiosi ac molesti Horum quidem in humero minime ponebat Gamerium; quin immo se cum excellere ingenio & doctrina assirmabat, ut tertium post Petavium 1k Sirmondum ei locum concederet . Illud etiam addebat ingenue , se hilloriam Pelagianam minime editurum fuisse, stantequam ederet, extitissent Camerii Dissertationes de Mario Mercatore, quod e tant plurima in iis , de quibus, uti supra commemora vimus, cum illo ipse mirisce congruebat. Quae dam etiam eodem doctore corrigenda sibi

37쪽

34 Η E N R I C U 8 esse putavit , quorum in numero ponendistini, quae ad Runnum Aquilejensem pertinent . Sed cum postea animadvertis et plura iquoque fugisse Garnerium, in quibusdam ipsum peccasse atque diligentioribus alio rum pervestigationibus laudem non mediocrem reliquiise , co) sortat se laboris sui illum minime poenituit. Quam Ohrem nemo mirabitur si Maglial, hii hortatu nam neque auctoritate quemquam apud se plus illo valere posse dicebat, neque voluntate )Gnsuram edidit in notas L. Camerii ad inseristioncs i pistolarum XC. O XCII. inter Augustiniarias. IIae cpistolae missae fuerant ad S. Inno centium Pontis. Max. caussa Synodorum Carthaginensis G Mileuitanae , quae habitae sunt an . CCCCXVI. ad damnandam Pelagia norum haerelim . Prae se serunt illae quidem nomina Episcoporum, qui iisdem Synodis interfuere , sed quae eorum sedes fuerint id in media antiquitate retrusum atque abditum erudiitissimi viri semper judicaucrant. Quod igitur alii minime quaesierant, hoc a se novum prolatum esse gloriabatur Garnerius, consultis veteribus monuincatis, ac pracsertim

38쪽

codice canonam Desesiae Africanae, Parte prima collationis Carthaginensis , O Nothia Propinciarum irae edita a SimonD. Coercendum hominem putavit Norisius se se insolentius jactantem , quasi in suo regno versaretur. Scripta igitur ad Magliabechium epistola omni reconditiori eruditione ornata atque reserta, probavit Gamerium saepe peccasio in discernendis Africae civitatibus , multas ignorasse quasdam, ut ita dicam, excitasse, plurium Dioedesium jura ac limites confuse ει permixte descripsisse, neque in locorum solum , sed Scrersonarum ac temporum designatione hombhem ceteroquin . multis aliis rebus admirandum turpiter errasse . Ut in hoc certamen

descenderet quanquam salso audierat Gar- herium minime pcrpugnacem esse in dispu- tando , sed perfacilem in audiendo ) Ω-hit non invidia, sed veritatig atque Italiae amor. Liquebat enim a Gallis praesertim si ejudicari de Italis, quasi in hoc studioru in ge-

. nere hospites esse tu atque peregrini. Plurimum elata est haec epistola a doctissimis viris ; irnpressa quoque iterum fuit a Joanne

39쪽

3Ο Η Ε N R I C tr Sin Appendicem operum S. Augustini, quae lucem adspexit Antuerpiae an. MDCCIII. Biennio postquam haec Noriseus scripserat, Garinnerius cum in lucem proferret Liberati Bre viatium , huic Dissertationem adjecit , qua praecipua capita Dissertationis Norisianae de Synodo V. refellenda suscepit. Id autem prae-

sitit tanto eruditionis apparatu , tantaque argumentorum copia . ut eruditi fere omne S,

qui libenter iverant in Norilii sententiam, hanc deseruerint. Sed mira erat ars Gamerii in traducendis hominibus ad suas partes, dc in eo, quod intendebat, confirmando, & quod contra diceretur refellendo. Ipsa rerum vorietas Sc copia , digrelso a proposto non tam caulla delectandi , quam consciendi aliquid consirmationis, aut reprehensionis, reditus ad rem aptus 8c concinnus, distributio , prae munitio ad id, quod aggreditur, anteoccupa tio , ille magnificus eruditionis apparatus , ut vel illa, quae patent , in promtuque sunt omnibus , ejus interpretatione atque explica tione eguisse videantur , plurimum non solum apud mediocriter cruditos, sed etiam apud homines doctrina abundanti valebant. Cum

40쪽

probandum suscepisset adversus Notitam minime Origenis caussam cognitam judicatamque fuisse a Synodo V., novam ipse confingit

Synodum , quam a Menna Conllantinopolitano Episcopo habitam , ab eaque an. DXXXX re in illam totam consectam fuisse. ait. Id autem simile adeo vero videtur . ut Dupinius & Caveus qui quantique viril ) hujus

Concilii acta descripserint , eademque in Conciliorum corpus, quod Venetiis postreum edi, tum est , relata fuerint. Consta 2 quideri It stinianum . Imperatorem edisno suo damnasso Origenem, atque illud ad . Mennam mitiise, ea de caussa habitum. Constantesnapoli conventum quemdam; sed adeo abest ut sint pro- .pria hujus conventus , quae Evagrius V. Sy-- nodo tribuit in eo, quod pertinet ad Origenita atque Origen illarum catasiam, ut solus Cain e-rius sucum , quemadmodum ajunt, facere hominibus potuerit. Νos libenter sequimur Dalle rinios fratres, qui in contexenda dcsi si e Dissertationis Xori lanae , nec suum civem unquam deseruerunt, nec quidquam illius adversarii audaciae ii pauca quaedam , neque ea maximi momenti ci ab excipias) concestare. Ν

SEARCH

MENU NAVIGATION