Sacri, ac venerandi Iuris vtriusque Collegij Bonon. Responsum pro libertate eccelsiastica

발행: 1607년

분량: 41페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

a 3 consulando: idem Bart. In l. dudum, simpl. Io. Andr. in d.c.vlt.de immunit. intur Anchar. Gemin. & Franci nec disserperpendimus, de sent. excommunicat.

dicta perpendantur; eumq; sequitur Opui, num. 83.dicens, ante Cardin.idem qiyc. indaui.cassa, Barba in rub. de reb non, num. t 77. Omnes in d.c.Ecclesia Spraecipue Pelin. qui de communi testarecialup.in l. omnes populi, num.98. versbitatur,&c. sside iust.& tu. idemq; Bald.

su per statuto, quo prohibebantur vendsoluenti gabellam, respondet, illud no pdente Ecclesiae, tribus rationibus, quai si statu tum intelligeretur de locis Ecclestra libertatem Ecclesiae, & non valeret, ἰc. nouerint, de sent. Ac numicat. In cfin. lib. 2. licet dicat nolle decidcre hoc tamen pro Ecclesia esse comunem opinido de clericis eat pressa ti' acta esset, rvalere sta tutum, quoad clericos, apud Psub nu. s. vers.de bicetiam ut stipguo si consa r. in fin, de conssit.& barbat ops.

cons i3. in .cassar. A d oui uetuit manum. 31 Acroand. V q. de successi. grea num. o 8. vers deniq, leges,dio ubi tes se disponere, ne honaim nacbilia tras aut Ecclesias; nec quod res eis acquisitae alienarentur, nisi id fieret ex concession

22쪽

ne Papi; asser A ita In comiths Hispaniarum sancitum

Lisse, Clar. in prach. crina. quaest a. in F. statuto, inquit, quod ita tenent omnes, Petr.Pcch.de a morti E. bonorum cap. 6.Tira l. de legib. conub. l. 8. num. I a.

His ita firmiter aduersus priinum decretum stabilitis. ut eadem veritas, suamet firmitate consistens, clarius eluce scati operae pretium esse duximus, i Consul totum Reipub. fundamenta penitus euertere, quae quam leuia sint, & quam facilime resoluantur, ex subiectis apertissime cotistabiti i l .: Ad primim Citur, quod est, ut ob patareum bonum. ωhohestam intidheiri licuerit Principi seculari, inimis deti lateri iubdiu , ,lienationem absq; licentia praesertiis quando id non aduersatur legi veteris, vel noui testamenti; & concurrunt requisita ad essentiam legis, de qui bus in can. erit autem lex A. dist. & quod huiusinodi sta, tuta includant etiam clericos, ex pluribus instaruiis coireludentibus clericos in hoc communem habere cum lar. eis Rectorem, &Regem, Sot.de iust.& iur. lib. I. quaessio.art. a. Molin.de iust.& iur. disput. 3 i. quae sunt illationes a tertio Reip.Consultore deductae; quarumnos confutationem superius indicauimus. ao Respondemus, i non suis cere publicum bonum , dehonestam rationem, ubi deficit potestas legislatoris, qus deficit ubicunq: tollitur Ecclesiasticis,quod eis commuis ni i ure quaesitum est, Bald.in l. t .sub num. I. C. de sum. trinit.vbi improbans Bart.dicentem, quoddam statutum valere, etiam super clericis, quia aequum, & bonum; est. ista ratio non valet, quia per hoc non datur auctoritas statuenti,&c. Dec. In d. p. Ecclesia S. Mariae nu. 30. limnum. 89.Sc ind. s. diui, Ruin. sub num. a. Croti sub

cons. 3oi. nu. 26. dc deficiente hac auctoritate legisti toris, quae supponitur in d.canaerit autem lex, dici non potest, quod concurrant requisita ad legem necess aria, u

23쪽

ni prςcipuam esse lagista toris auctori refert Rcbus in proa . ad constit. Ial. rdata non sunt in aerarinis procedunt erblico la icorum,oc clericorum i sed hoc ceret publicum bonum i laicorum,& t

Praxerquam quod non est verum , iconditis a laicis clericoa ligari, quippe seruare vi rationis soliusa non legis ; noctandi ad obseruationem eorum; sed a clesiasticis, veli; a saltem consultis. DI Lad instructiones. C. de lacro LE .de in immunit. EcclesGuid.Papa decis 3. At

Q. in secundo. l

isDum vero dicitur, quod ' clerisi habRegem, & su petiorem cum lλω ocii duperioritatem cuiati uana, sed ran; uni sticinc naturali, ciet ici sint jub lagi ius, a

Iaici; conueniendi tamen miram ecclesia quo casu libertas Ecclesiastica non laedit Molin. d.disput. 3r. Sot. autem, quod vi non loquitur, sed tantum disputat, an inrtineat vitiorum omnium colubili', , L Amplius animaduertendum puta in uva a Q. proposito hoc tergumentum 1 quia1ς .utilitatem temporalem, cui innititur de utilitas publica ecclesiasticorum, ut crest ita ut possint augere numerum cligiosorficentius diuino lacunil, eci tui; quor c utpote concernens.iu s diei num, praeseri mus, C.delacros Eccles c. bonae memor praelat. & per haec iura Bal .in l. r.in . opsi. solui. matrim. quem alij D t. ibi sequo line lite: ae probat tex. in I. s. huius sci iur. ibi, publicum ius, in sacerdotibus

24쪽

ΣΤ sumus etiam praetensim ex aduerso publieam utinlitatem inficiari; quam Reip. consultores sundant in eo. quod Ec lesiastici in eorum bonis, ad munera, & collectas reddunt se difficiles; Respondetur enim, quod ii munera sunt realia, ad ea quoq; Ecclesiastici tencetur, qua do scilicet bona sunt affecta, antequam ad eos transeant placet, C.de sacro Ecclescan. placuit, I 6. q. r. quod si personalia sint, quae praestare publice interiit, adhuc retiagiosi tenentur, compellendi tamen a suo Superiore, ut

antea diximus, ex cit. l.ad instructiones,&d .c. non minus.

Dum secundo cam probant, quod maiestas Principiet consistat in subditis diuitibus ; pro comperto habemus,1 nusquam reperiri,.quod exercitium charitatis diminuerit diuitias, nec Imperium Graecorum declinauit; qua do Constantinus donauit Ecclesiae, sed quando cςperunt

Imperatores contemnere sanctam Sedem Apostolicam: immo edictum hoc, ut stabilia non transeant in Ecclesias; erit in carrsa, ut numerus religiosorum restringatur, ci. tunc plures mulieres nubentes in secuto ; quia non pol runt nubere in Domino, ainah extenuabunt diuitias familiarum, & plures fratres quorum aliqui sorte religionem profiterentur, si non esset numerus restrictus, manebunt in seculo,&distributis facultatibus in plura capiara. sordescet familiarum decor, qui potissimum in eo consistere videtur, ut in paucioribus bona unita consistant; conserunt ea, quae de rationabilitate primogeniturae scripsit Molina, de Hispan. primogenit. cap. I 8.

Secundum erat argumentum aduersariorum, quod

quemadmodum priuatus pacisci potest,ne bona alienet tur. in Ecclesiam; & idem etiam testator disponere; sic rq mulio magis statuentes ; Cui respondetur, immot pacta Privatorum non valere ad praeiudicium Ecclesiae, lictet

25쪽

as Secundo dicimus in huiusmodi pacto,hore de bonis proprijs, in hoc vero decreti disponere de rebus subditorum suorum,

iurisdictionem,& protectionem tantum, rci hac ratione non tenere argumentum dium; potest enim priuatus, de cuius intemittere iuramentum, quod tendit in sui isponsal. sed hoc statuto laicorum fieri notc.cum contingat, & c. vlt. de iureiur. Ale: in p.' Amplius possunt paciscentes remit nem, l. vlt.f. vlt. Q le tempor.appellat.d Iet statutum, ut appellare non liceat, c. vretur. I ertio, ex pacto Ecclesia vix laeditius acquirendi ab alijs, sed hoc statuto,p:

di de primo ad secundum non arguitur, chertate Ecclesiae non offendenda, ut coloione Cardin.in Ic.perpendimus, de secat. cuius tamen in hac re sentetiam satis bitramur, ut infir Et haec otiania sunt ex mente FeIirurnum. I. in . . c. Ecclesia Sanctae Mariae,num. 8 i. & R uin. num. 8 ι .in d. f. diui, Bald. inl.si quis ita, C.de paci. inter em ironens contra illam legem, autent cassa cedere in statutis, quae praesumuntur facium Ecclesiae, secus vero in pactis priuartolluntur, quae de prohibita alienationi Tuntur; quibus etiam in indiuiduo res P LS.diui, num.9 .& seq.dc Socin-iun. nTertio, pluribus probatur licereprae in acquirendis, & ideo valere statuta, vitis religionem, non transeaut in Monas clesia non praescribat contra laicunti Schs sol in particularibus quandoque praeli in uniueitumaeum scilicet statuit vi,i

26쪽

dantur, neue alio titi transferantur; ratio differentiae es . quia primo casu laeditur Ecclesia in illo casu particulari, remanente ei intacto iure quaerendi in cetteris; At secundo, cum tollitur ius quaerendum; tollitur etiam ius a quirendi stabilia, quod Ecclesiae quaesitum en, ut in te minis bene probat, tex. in c. i. de immunit. Eccle L in o. ubi prohibentur contra libertatem Ecclesiasticam imi mni taliae super bonis Ecclesiae acquisitis, vel acquirendis, di ita nec in acquire dis prςiudicari potc st Ecdicitae in ijs,

in quibus immunitas eius consistit; hoc etia sentit, Abb. concr s. in fin. lib. l. Etenim in iuribus quoque incorporalibus, ut est ius acquirendi. libertas Ecclesia uica laeditur, Alex. de Neuo in c. quae in Ecclesiarum, de constit. Num. ro. inquiens, statuta dici contra libertatem Eccle- si , pcr quae insertur damnum Ecclesiae superiuribus ad

eam pertinentibus,& ita indistincte de iuribus loquitur, 11 & ex his i differentia, an de quaesitis, an de quaerendis

agatur, in statutis laedentibus Ecclcsiae libertatem comis muniter reijcitur, Cagnol. in l. fin. num. 89. & Bolog. subnu. io s. ad fin. ibi, di differentia, i art. de iure qua sto,&c. C. de pact.

a 3 Quod vero dicitur de statuto, ' ne bona ingredientis

transeant in Monasterium, damnatur ab Angel.in d. l. fin. col. i. vcrs sed tu dic,&e. & quidem communiter, Dec. in d. c. Ecclesia Sanciae Mariae, sub num. 9. Cagno l. &Bolognet. in d. l. fin. loco supra citato, Alex. cons. t 3 9. num. I 3. in a.' Socii . cons. I 83. in sin. 2.col. vers. & licet in statuto, &c. in a.' Et quando contraria Opinio vcrior esset, nihilominus tali statuto non tolleretur in totum ius acquirendi, ut hic, & qua nutis in Gallia seruetur, ut M nasteria non succedant id tamen non est vi statuti coactiva, sed est consuetudine promiscua laicorum', & religiosorum, ut bene declarat Guil. Benedict. in c. Raynutius. vers. & uxorem,&c. sub num. 2 2 3. de testam.

Validicas alterius statuti de piaescriptione si sorte as

27쪽

rendi alijs modis, sed tantum praescriptic Instanti s filii, serui, & praelati non insis

in singularibus possint pra udicare non et urunt tamen tu uniuerium, patri, Dorae facultatem acquiretuli adimere. t In Ommittendit,quod licet pollit no acquire

de suo tenetur conseruare Eces .indemne I 2.q. q. in c. fin. l6.q.6. A bb.in c. i. nu.9

Quartum sundamentum innititur aeq30 qui1q, iuris, i ut quemadmodum Papa ana Ecclesiae non possint alienari in laicostia ; sic Princeps secularis statuere possit Tum,ab', eius licentia, alienentur in cie edictum relatiuum sit ad c. hoc consultis cles alien . vel non, in s . . , Sed nihil, aduersus Ecclesiam; quia dinii nam ideo non possunt clerici alienare perioris, quia sunt tantum administrato:

li, C.de sacros. E . laici vero sunt domit rum, l .in remandata,C.mand. Quod res fanae, eliquid odiosum ; quod profanar srab I e ; primum tendit ad desiniendum alterum vero ad construendum: Summiorena habet potestatu in clericos,& bona habeant Principes in bona subditorum ;ri esc sae, res ad sui naturam re riunturi uenerunt, i. si unus, S. pactus ne riteret, io ab Fcclesia in laicos bona transeam, . terminorum diuersitas inde nascitur, qu& ante cos, Barbat. d. concyo. in non argumctandi, dum conserunt bona subdde quibus e dictum loquitur, cum bonis tebat enim boo particularia Iucorum

28쪽

bonis propriis patrimonialibus clericorum; vel bona E clesiae, cum bonis Reipub. & tunc cognouit sent ex parte Ecclesiae seruari aequitatem edicti, quod quisq; iuris, non sci irari autem a parte Rcipubl. in hoc edicto; quia si b na Ecclesiae no possunt alienari sine licentia Summi Pontificis, qui est in terris Vicarius Christi, cuius sunt ipsa

bona; ita nec bona Ciuitatis, &Reipubalienantur de iu- .. re, sine licentia eius, qui Rei p. praeci , vel eCrum,qui totam Rem p. representa ut, i. finxtae vendend. reba tu ita lib. it. Locius de iure uniuersit. par. 3. capcl.quod dubi- .randum non est seruari apud D D. Venetos, qui summo studio curant Reipub. co Ieruationem. Si vero bona propria clericorum Ucetallant. Cos ultores, quemadmodum

Summus Pontili x permittit, ut in alienari po sint etiam in laicos, absq; licentia; ita quoq; ex aeqvi late huius ti- tuli, quod quisque iuris, Senatus pcrmirrere deberet, ut laici pollantabiq; licentia, in religiosos alienareia; i Ad quintum sunda inentiam, i quod utilitas publica,

ne laici nimis onerentur collcctis, praeserri debeat priuata clericorum ι Iam satis, superq; responsum est,quod ut bona ad Ecclesiasticos transeant, rei cit publicam utiliatatem; maxime si ad Ecclesias; quae utilitas presertur ut litati publicae profanae: & clerici si non grauantur colle Ois, quibus tamen quandoq; grauari probaui mus antea., grauatur saltem pluribus alijsoncribus Ecclesiasticis, d rectis ad bonum spirituale laicorum. 32 Sextum sundamentum, i ut ob diuitias, quas exsu cessu temporum, obtinuerunt Ecclesiae; reuocanda foret

priuilegia acquirendi. Non sustinet edictum: quia quo

. magis diuitiae crescunt, magis etiam crescit cleemosina-

rum Cnus, di cura multiplicandi qumerum religiosorum; Non enim potest dari excelsus diuitiarum in Ecclesia, in qua omnia immensitas, dicitur optima mesura, s. sumus, auth. de non alien . reb. Eccles. Praeterea edictum est generale, ita vi ctiam asticiat Ecclesias non abundantes optibua p

29쪽

bus : & quando superiores Eccles: is coaces Ecclesiae haberent stabilia,utiq; poterant haeduideri; ideo ni potest allegari nunc huiustae

tollendam concessonem, Alb. l. cons. . sub aedem quicquid sit, laicalis utiq; iurisdictionis irci prouidere, can. vidcntes, in fimi a.d. l. Septimum sundamentum, ia 'od i Respisubdi os disponere ad beneplacitum etiam, etur damnum Ecclesiae praeter intentionem i cdum priuatus in loco suo aedificare potest, praei ud icet alicri,dum tamen id non faciat a

nem; di quod plimacharitas incipii a seipsc . de serui . & aqua; de quemadmodum EcRe p. possit sua lucri iura; Non est dissicili 3 in primis, i quoniam in suo quis faccre potdamnum alterius . non quidem, ut tollat ic quare non licet vicino aliquid facere, percsci uitus vicino quesita, l. altius, C. de serui ulteriust vulgarccst, quem posse in loquod vult, dummodo non immittat in alieitcs p. poterit facere in suos subditos, dum sat subditos iurisdictionis Ecclesiasticae, vidi cando, quando de illis mentionem oposupra '. Pr terea istud argumentu procedit, daminis, hoc est concurrente priuata utilitatuata; Ccus cit concurrente priuata cum enim noti licet etiam in suo ad priuatam facere .cx quo sequatur Iesio utilitatis puto su intrat reg. l. praeses, de sertiat.& a priuileg. schol. prauit. 8. idem est, dato cevtilitatis profanae,& diuinae: cum eaderi

lationis, quae est inter priuatam, M publprofanam, sit etiam inter diuinam , ee rcam ; ut probauimus supra, ad prim iam

30쪽

as Nee ' potest dici ilIa ordinata charitas, perquam spiri

tualia postponuntur temporalibus; Tandem eodem mo-3 do datis paribus terminis una ' Resp. temporalis tuetur iura sua aduersus Rem p. temporalem; sed quod ten poralis Respub tueatur iura adiici sus Rem p Ecclesiasticam , non est admittendum; cum t Principes seculares non ad bene esse, ex quoddam ordine charitatis ut opinantur aduersari j led praecise & ex debito eorum ossicij, teneantur Ecclesiam lucri, can. principes, a 3. q. I. Vsq, adeo, ut deficientes ab hoc ossicio, possint a principatu deponi, A bb. in c. venerabilem, num. v. de electis

Quod i similia vigeant statuta pluribus in locis,& sei uentur ; Dicimus id elle de ficto, quod indicat Gail. qui

obseruat. 32. in a.' prius dicit esse communem opinionem , ut haec statuta non assiciant clericos; postea subdit contrarium in Germania seruari , Itaq; si communis opianio habetur pro veritate iuris , lux. not. in c. ne innitaris, de constit. ergo, quod in contrarium seruatur, est de socio , quod allegare, aliud non est, quam allegare inco uenientia, de quibus conqueritur Papa in c. clericis, de immunit. in 6. dicens, quod nonnulli Ecclesiarum Pra lati, Ecclesiasticaeq; personae trepidantes, ubi trepidam

non est, transitoriam pacem querentes, plus timetes maiestatem temporalem ossendere, quam aeternam, abutabus praeiudicantibus libertati Ecclesiasticae, non tam temerarie, quam improvide acquiescunt; Et in specie abi

sus Regni Lusitaniae, de quo per tertium Reip. consuli rem, fuit quidem ille ab initio improbatus. etiam usque ad excommunicationem Regis,& interdictum Regni: d

inoe rt uocatus, licet postea cum contensu Papae, noua

Icx facta fuerit, quam refert Molin. disputat o.dc de hoc scripsit Cςlius de liberi &ina munit. Eccles in s.unde in proposito non scruit haec lex Regni Ad t auctoritatein Zabaret. cons rq etia ex mute Ee

derici de len Respondemus Labat ei. nihil firmare; sed potias

SEARCH

MENU NAVIGATION