장음표시 사용
261쪽
Cum secundum Apostolum, qui Altari servit, vivere debeat de Altari i & qui ad onus eligitur, repelli non debeat a mercede, patet a simili , ut Clecici vivere debeant de patrimonio Jesu Christi, cujus obsequio deputantur , ut ipsa nominis ratio persuadet. Cum enim a Cleras , quod est Bra , vel haereditas , Clerici appellentur . quia in sui ordinatione , vel assumuntur inhaereditatem Domini, vel assequuntur haereditatem in ipm , ut vero possint psallere cum Ρr pheta , dicente i Dominus pars haereditatis meae : dignum est, ut Ecclesiae stipendiis sustentem tur . in qua , & per quam divinis obseq iis adstribuntur . Licet autem Ρraedecessbres nostri odidinationes eorum, qui sine certo titulo pmmoventur,in iniuriam ordinantium irritas esse volu rint , & inanes: nos tamen benignius agere cupientes, tamdiu per ordinatores, vel successbres eorum provideri volumus ordinatis. donec per eos ecclesiastica beneficia consequantur . Inde est, quod cum G.lator praesentium a Praedecetare tuo fuerit ad subdiaconatum, nullo praesentante , promotus , mandamus. quatenus, si eum hi , quibus examinationem ipsius duximus committendam , te citato legitime , ut per te ipsem, vel idoneum responsalem intersis . & tam si- per idoneitate persisnae, quam etiam saper quantitatet, ac qualitate beneficii proponere tibi liceat , quidquid rationabiliter duxeris proponendum , idoneum esse repererint, tandiu ei vitae necessaria congrue siubministres, dones per te in Zamoren, Ecclesia , vel in alia fuerit competens beneficium ecclesiasticum assecutus: sciturus pro certo , quod si per examinationem eorum fuerit repertus idoneus , &tuci iuxta mandatum nostrum neglexeris providere, cum hoc nobis perliteras eorum innotuerit, ad id exequendum te per districtionem ccclesiasticam compelle
Transcriptae Decretales Episcopus . cum δε- fessione XXI. ut supra. cundum, innovatae, di ampliatae sunt a Trid. ut eap.IL
CapuT VI. Cuu TENEAMUR , ex Decretati Alexandri m. ignotum, exi refcripta. UM teneamur . ct infra . Si mandatum nostrum pro alicu; us provisione receperis . qui aliud beneficium habeat, de quo valeat eommode sustentarii nisi serte in literis ipsis de hoc mentici non habeatur ; aut si non potest, ei sine scandalo mvideri, aequanimiter sustinemus, si pro ea mandatum nostrum non duxeris exequendum. Haec Decretalis, admittens mandata de providen- cap. XXX. de Elect. Sectione cdo, abrogata eIi a Cone. Trident. ut supra not vi ac
C pur VII. RaνEREMTa , ex Decretati ejusdem Alexandri, ignotum , miseri a. R Eserenter I Presbytero, accepimus, quod cum duas haberet Ecclesias, Archidiaconus tuus ipsum altera spoliavit: & cuidam Presbytero G. nomine assignavit eandem : praedictus autem I sentiens, se in hac parte gravari, ad Metropolitanum videlicet Rhemen. Archiepiscopum , appellavit. Cumque de mandato ejussiem. Archiepistopi in praedicta Ecclesia restitutus fuisset, praefatus Archidiaci eundem I. pro eo quod ad praesentiam stam vocatus venire contempsit , vinculo excommunicationis adstrinxit. Nos auteni ipsiim a sententia, qua tenebatur , facientes abZlvi, tibi mandamus , quatenus praescripto I. de praedictis Ecclesiis, una, quam maluerit , relicta, alteram praefato G. si Ecclesiam non habet, non diGras assignare . Alioquin ipsam alteri persenae idoneae, beneficio ecclesiastico carenti, incuntanter assignes .
Haee Decretalis, permittens habenti plures Eccle- de reform. hane optionem prohibente , & extendentes as optionem dimittendi unam , & retanendi alteram , poenam captae Multa XX I. boe eod. tit. ad obtineω quam maluerit. abrogata est a Trideat. sessVII. eap.In tes beneficia , ex quovis capite incompatibilia. Ita Imo
262쪽
Idio idem Τ riden. fess. XXm eap. XVII. de reseri rici sustentationem , vel quando utrumque peribnalem declar,t, esse incompatibilia duo b eneficia, etiam sim- residentiam requirit .plicia, quando primum est susseiens ad honestam Cle-
SECTIO CCCLXIV.C Fur VIII. MAIOR Iaus , ex Decretali, desumpta a Can. I. Concilii Turonensis IV.
Μ joribus Ecclesiae beneficiis in sua integritate manentibus , indecorum nimis videtur, ut minorum Clericorum praebendae patiantur sectionem . Idcirco , ut sicut in magnis , ita quo lue in minimi membris suis firmatam Ecclesia habeat unitatem , divisionem praebendarum , aut dignitatum permutationem fieri prohibemus .
In hae meret ali prohibetur divisio , aut permo est ab Innocentio III. eam fieri permittente ex eausa istatio pracbendarum , & dignitatum. rationabili, ut ex sequenti eius Decretali. relata ii verum haec prohibitio, quoad divisionem limitata cap. XXVI. hoc eod. tit.
Vacante quadam praebenda in Ecclesia tua. duas ex ea constituens, ad illas de consensi capituli tui duos Canonicos assumpsisti: quorum altero viam universae camis ingresso, prahendam, quam defunctus habuerat, quidam Clericus , nomine Hippolytus, fuit auctoritate Sed. Apost. assecutus . Verum cum idem Hippolytus te sit per integritate pra ndae per quasdam nostras literas inquietet, & alius idem jus adversus te se habere proponat , quid facere debeas, requisisti. Super quo sic duximus respondendum , quod cum Turonen. statuta Concilii secti nem inhibeant praebendarum, teneris utrique de his, quae vacare contigerit, integrare praebemdam , nisi rationabili causa de vacante praebenda supradicta, duae fuerint constitutae, ac tot sitit utriusque proventus, quot per utramque sit utrique provisum in beneficio competenti.
Caeterum et rca diminutionem prebendarum , & bano Iu. . ut in eius Decretali, relata in eap. Rbeneficiorum vide notanda infra ad cap. unisum, et i situm, tit. de rerum permutas. textum nostrum, tit. Di beneficia sine diminutione conferantur. sit. Quoad permutationem vero haec permitis est , si Eadem permisso legitur in Deeret si Boni f.vIII. modo debito fiat, ac iusta superveniente cauta, ab Ur- relata eap. unie. Licet, eod. tit. de rerum perinst.
Licet in tua dioecesi aliqui auctoritate Apostolica beneficia proximo vacatura expectent: illos tamen, qui secundum sormam iuris sua beneficia in eadem dioecesi ad suam collationem spectantia permutare volentes , libere , ac sine fraude in maniqus tuis ipsa resignant: nolumus, occasione Praemissa aequitatem praeferentes rn hac parte rigori circa faciendam permutatio
nem beneficiorum hujusmodi quae alias minime resignassent ullatenus impediri.
Quamvis huie Decretali, prout admittit expectativas, & mamlata de providendo , derogatum fuerita Com. Trid. ut supra notavi ad eap. XXX. de Eleo . Sect. X. tamen quoad reliqua serio attendenda est, acadamussim servanda: non solum enim designat quaenam beneficia , praesuppositis conditionibus necessariis , ad resignandum , possint, ac debeant in manibus Episcopi, vel alterius respectivi Ordinarii. resignari: ea scilicet. quae in eius dioecesi , seu territorio leparato. sunt conlationiς eluciem; sed etiam exprimit modum , quo ipsa resignatio fieri debeat, nempe secundum sormam Iuris Icum enim beneficii resignatio sit legitima eiusdem dimisso a superiore admissa , fieri debet, servata iuris forma , ut subsistit. Petra tamen, an resignatio , gravi iniusto metu extorta . sit ipse iure nulla λ Negant Panormitanus ines. ωbas a. De Us , quaevi circ. nu. ι9. Flaminita Parisius de Resignat. Benes lib. 3 3. quoi. a. numer. 1.
Garaias de Peues, pari. II. cap. III. num. I. aliique
post Glolsam in cap. super eo V. de Ii nunciat. 6. signationis a si easium exeipias Clement. Mullorum, 1. s. sane de Paenis, quo nempe iniusta laicorum detentione, vel incarceratione . beneficium quis cederincompulsus fuerit: in quo R ipsi concedunt, resignati nem ipsb iure nullam esse, quia nullius omnino firmitatis esse, ibi ex prella decernitur, adeo , ut non valeat, etiam quoad renunciantem , ut ibidem exponit Glossa,
b ullus omnino. Ratio quoad alios casu, per ities
est, quia ex una parte eoacta voluntas adhuc est volumias, seque intervenit resignantis consensus , de trire
adhuc lassiciens: ut patet. cum quis renunciat ob com minationem gravioris mali, sibi Iusse factam ; in uir que enim calu resignatio fit ex libera eluetione mali minoris ad declinarisum maius: cum hoc totum dis i-mine, quod quando fit λ metum Iulle inculsum , resignatio non est rescindibilis Ibene vero eum fit ex metu
263쪽
injuste ineuta. Ex alia parte nullibi in iure habetur, quod resignatio taliter facta, nulla sit; sed tantum quod earere debeat robore firmitatis: quod beneficium possit resignanti rem tui,&similia; quae dumtaxat probant, resignationem in hisce casibus posse rescindi al inllantiam resignantis: ad initar aliorum actuum, metu extor torum, qui in iure exceptionem non habent . Verum contraria sententia est huic nostrae Decretali consormior , eamque expresse tenuit Romana dec. ala.
num. 3. par. I 6. & cum aliis pluribus Gontalea in eap. ad audientiam 4. De iis, qua vi, libertas enim ad resignationem manifeste requisita in hoc es. Licet, est quid plus, quam voluntarietas secundum quid , mererelicta in resignante ob gravem metiun . ipsi infuste imcurum et qui propterea non dicitur proprie resignare ex libera eleAione , sed ex voluntario, mixto cum in. voluntario, nam res gnatio ex electione uere , ac proprie libera, ea est , quae fit eum voluntarietate simpliciter tali , absoluta , di omnimoda, cum nihil sit magis contrarium consentui libero , quam metus. Hinc liberum , h est. verum omnino consensum exigit benefieii resignatio. Rota F. m. Deis. Ira. num. 22. seqq. paro 6. Nec obstat paritas de resignatione ex gravi metu iuste ineusso, cum enim haec vi legis , seu praecepti fieri debeat, sive velit, sive nolit beneficiarius. non exigitur . quod libere fiat, prout fieri debet in alio casu, ac sufficit voluntarietas secundum quid: in quo sensu coacta voluntas adhuc est voluntas .
Carur IX. RELATu M , ex Decretali Alexandri IV, A chiepiscopo Cantuariensi scripta .
R Elatum est & inWa. -igitur dignum est , ut postquam Magister I. in Eccle
sia tua Canonicus est institutus , & a te habuit in promissis de conserenda sibi praebenda cum in Ecclesia ipsa vacaret, ut debeat praebendae integritate gauder mandamus, quatenus, si idem i. in Ecesesia tua est canonice institutus, &in choro , ct capitulo, de aliis , quorum usus est communis , potestatem sicut Canonicus habet, ei praebendam , siqua nunc vacat, vel cuinibi primo vacaverit, secundum promissionem tuam concedas liberaliter , & assignes: quia non est congruu m, ut praebenda careat, qui in Canonicum noscitur esse receptus .
Haec Decretalis hodie loeum amplius non habet, eum nullibi in usu sit . ut quis recipiatur in Cknonicum supra numerarium sine praebenda canonieali cum proinmissione illi eonferendi proxime vacaturam . Sed circa venam eiusdem Deeret alis interpretatimnem , atterulenda est Ecclesiae disciplina , iuxta temporum di versitatem servata, quam ita hic Gontale et exponit, , Sciendum est, varia fuisse pro temporum di- , , verstate observata ,& statuta , circa promissionem, , beneficii, nondum vacantis. Primum tempus. fuit, . , quo , sicut hodie . beneficiorum plenissima potestas M ad Summum Pontificem spectabat, cap. Omnes 22. , , distin. eae. cuncta , s. quaest , ita ad Episcopum, , institutio in minoribus spectabat, eap. Omnes 16. qu. ,, T. S collatio praebendarum ad ipsum , vel eius capi-
M M , de Hect. Meundum tempus, filii Comitii Lateri ranensis , celebrati sub Alexandro III. quo prohibita is fuit pronii To eerti beneficii, nondum vacantis, deri qua in eap. Num a. de concess. praebend. ubi dice- , , mus. Tertium tempus, suit Innocentii III. ampliat ,, tis praedictam prohibitionem , ita, ut talis promissio is incerti beneficii non admitteretur . nisi sub illa ela
sula . cum potuero , Vel cum lacultas se obtulerit, is ut in eap. Ditictus 1 s. hoc tit. e . Ex te re , cap. ., Ad aures , de e nces Praebend. Sed quia sub
. . clausula illicitae fiebant pactiones, Bonifacius VIII., . omnino prohibuit promissionem beneficii, nondum, , vacantis, directe, vel indirecte . etiam sub illa ela , , sula factam, eap. a. De conces. Praebend. lib.6. iuxta, , quam temporum seriem facile hic textus accipitur, , , & adducta di multas dii solvitur; cum enim tempo- ribus Alexandri u l. tantum prohibita esset promis , , sio certi beneficii, nondum vac-mis, non vero inceris,, tae praebendae , ideo in praesenti specie proin imo fu- is turae praebendae incertae , mndum vacantis, sustine is tur. At vero in dicto eq. Dilectus 19. etiam talis, , promissio improbatur , quia iam damnata erat pers, innocentium III.
264쪽
P ARS L EX LIBRO M. DECRETALI UΜ
Capur XI. Sic Nir IcΑTuM , ex Decretati Alexandri IIL is Praepositum, e Capitulum L Hense in Belgio. Dxta mnetaea . σε non Insulense, ut legitur in prima colietaone , nee Infularum , tu pusat Antonius Augustinus in notis ad dictam collemonem. Significatum est nobis, quod cuidam sacerdoti praebendam unam in Ecclesia vestra commum voluntate dedissis, ita , quod Missam d e Sancta Maria nisi corporis infirmitate gravatus sit ) debeat quotidie celebrare ; S Ecclesiam iestra iri non nisi communi, tam Praepositi .
quam capituli assensii possit dimittere , vel cuiquam praebendae illius anniversarium delegareia, . am siquidem institutionem catenus confirmamus, ut praedictus Sacerdos, nisi infirmitat cicorporis fuerit impeditus , assidue debeat obsequium suum impendere Ecclesiae memoratae, M
quanto frequentius potest salva honestate sua , ct debita devotione Missarum se lemnia celebrare ; nec sibi liceat hoc illi subtrahere , sive causa voluptatis, sive se ad aliam Ecclesiam
trans serendo. Hanc Decretalem transcribo, non quod ei novἱ aliquid aecesserit k sed cum in ea , qu xl ad quintidianam Missae celebrationem . declaretur , hane licia te aliquando intermitti polie a Capellano. tum ob corporis infirmitatem , tum ob caulam honestatis , S d hitae devotionis, licet ex capellaniae fundatione hujusmodi quotidiano oneri sit obnox us; nec intermissio illa certis limitibiis eireumferibatur, indeque ortae sint variae huius textiis interpretationes , quot scilicet diebus
intra annum in utroque casu celebrationem intermittere possit, ideo eas in medium an ero . ut Capellanus , qui tenetur per seipsum celebrare si enim per se ipsum non teneatur , certum est teneri per alium satis lacere,
si ipse non possit. ut etiam declaravit c inigre g. Cone. 8. Septeni br. 1683. ex his eam seligat, quae citra omnem inordinatam siti affectionein , S conseientiae laxitatem magis sibi aequa videatur , ct consormior, tum allatae pontisiciae declarationi, tum I undatoris menti. Quod itaque spem t ad celebrationis intermissionem ratione infirmitatis, haec diversimode assignatura Sitnam illis ,& Canonistis, relatis a Caba sutio 'Iuris
qui pi iis aequo restringentes. limitant ad decem dumtaxat dies , & etiam pauciores, quibtis elapsis , si infirmitas duret, opinantur, sub antana esse a Capellano alterum , qui loco ipsius celebret. Alii latius eandem intermissionem extendentes, iuxta Decretum Concilii Mediolanensis VII. tit. de Mi s , mensem aegritudinis assignant, quo durante , integrum lupendium accipi polle putant, absque eo qliod Capellanus obstringatur celebrationem per alium implere . Alii tandent aequius ex interpretatione allati textirs ratiocinantes , eximunt eundem Capellanum ab onere satisfaciendi per alium , si ejus infirmitas quindecim tantum dierum spatio perduret, nixi naturali aequitati , secundum quam optime animadvertit Glosa in L. Oribss, De illa . f. de usu . non esse denegandum Iisurium famulo, qui exiguo tempore aegrotavit. Quam aequiorem sententiam amplexa est etiam Cong. Concian Romana celebrat. AIibyarum , in. Iunii io' i . do Pembr. 1697. quam S Capellanus huiuimodi onere gravatus, relictis aliis supra recensitis, sequi debet; cum declaratio Cong.Coiic. utpote quae in similibus db hiis Meldendis xuctoritate Papae pr cedit, omnino praeferenda sit cuicumque privatorum Doctorum opinioni. Si vero Capellanus ob aliquam infirmitatem redisditus esset omnino impotens , & aliunde non haberet , unde viveret , ac ordinatus fuisset ad titulum capellaniae , tunc , durante impotentia , neque per alium teneri latisfacere dcclaravit eadem Cong. iu Pistorien s. Feb. 363 o. ut in lib. Decretor. XIX. pag.24. quemadmodum ex iisdem circumstantiis exemit similem Capellanum in Patavina, et . . r. t 6 s. dicto lib. XIX. Quod autem spectat ad causam honestatis , & de. bitae devotionis, de qua in allato textu : Opinio multo rum est, & quidem magnae notae Canon illarum , α
Thologorum c scilicet Panormitani, Silvestri, Ange
sert Cabaisiit ius loc. cito n. 9. ac aliorum . relatorum
hic a Gonrale et ut hujusmodi Capellanus intermittere possit missae celebrationem semes in hebdomada: imo
Navarrus Consilio VI. de Praebendis . S Zerola arbitrantur , alterum etiam diem, praeter unum, in qualibet
hebdomada , interdum superaddi posse. Alii auten
hunc intermissionis numerum , omnino reprobant , tanquam nimis abhorrentem a rationabili interpretatione.
voluntatis Fundatoris, qui praesumi non potuit, vqluisse quotidianum stipendium Capellano assignare , ix simul privari tuffragio Missarum LII. quolibet anno.Sunt alii, qui putant, po se quidem tot diebus celebrationem intermittere , sed teneri eam per alium lupplere et Sciunt et lain . qui illum liberant ab hoc onere . Alii denique , inter quos laudatus Cabassitius lac.
eis. aequius allatum Alexandri textum interpretantes . indubitanter concedunt , uno die in singulis niensibus tuto intermitti polle celebrationem, honei latis,& dev tionis caula acriter impugnantes laxiorem illain lentemtiam . indulgentem intermissionem unius diei in qualibet hebdomada . Et merito quidem e cum enim , si de cauta honestatis agatur . haec non ex alio motivo desuini γ' sui , quam ex animae indispositione , c ut hic notat
265쪽
tat Glora , & Doctores communiter ratione peccati
mortalis . cujus se conscium noscens Capellanus , tune solum poterit celebrationem intermittere, cum copia
confessarii ei non suppetat: quod quidem raro eontingere potuit et alias, si qualibet hebdomada id eveniret. imput. Mum esset eius malitiae, ta habitui mala, quod rin detrimentum suffragii animae Fundatoris redundaret. . vero agatur de devotinae , animadvertendum est , anci hujus defectus oriatur ex ipsus culpa , qui tam saepe in spiritus fervore deficeret ,& non conaretur , oratione . v g. aliisque mediis, devotionis imped menta removere: S sic in utroque casu peccaret, di tenere tur per alium satisfacere.
In hoc opinionum conflictu ei rea numeri Missarum intermissionem ex causa honellaris, Sc devotionis Congreg. Conc. ne Capellanis habenas Iaxaret, abstinuit a declaratione , quot vicibus ipsis hi annum liceret haee
intermisso: propositis enim sbi sequendibus dubiis ab Episcopo Collissi sub die 1683. videlicet .
Episcopus Collensis , dioecesim visitando , eom perit , non sine maximo conicientiarum periculo plures abulus irrepsise in adimplendo mentem eorum, qui Millas celebrari mandarunt. Ad eos ergo tollerulos diis
scutiendum , atque rei olvendum videtur.
I. An Sacerdotes . obligati ratione beneficii .eapellaniae , legati, aut stipendii eelebrare quotidie Mipsam per se ips, , musint aliquando a celebratione v
II. inando & quoties a dicta celebratione vaca re possint δ' IlI. An diebus licitae vacationis possint Mittam pro se ipsis, vel aliis, praeterquam pro Fundatoribus colebrare ρ & quatenus affrmative . IV. An pro aliis celebrando , possint stipendium pro huiusmodi celebratione recipere pV. An illis diebus, quibus lieite Uaeant a celebratione , teneantur, Millam ab aliis celebrari facere juxta intentionem Fundatorum VI. An Sacerdotes, ut supra , obligati celabrare Missam quotidie, absque tamen cinere celebrandi perseipsos , possint aliquando a celebratione vacare Sacra dec. ad I. II. resim it a firmative , comcurrente aliqua rationabili ea uia . Ad II l. IV. & VI. negati ve . Ad V. dillulit resolutionem c&sub die 13. Novembris respondit , quod dabitur resolutio in casibus particularibus. Hee eadem dubia , & res nsa resert Benedictus XIV. lib. III. cap. III. de Saerificio Missae nκn . 7. Quibus attentis .*ipse abstinet sensi sin lirum aperire , cui ex allatis opinionibus , quoad numeri Musarum inte nussionem , sit deferendum . Nota. quod ex tertio Congregationis responis corruit etiam Opinio Caba sutii benigne favens Capellano, quam eii. num. 9. his verbis expressit - Ego vero latius illam devotionis causam exponerulam duco, ut interdum etiam sacrificet ob aliam, quam Fundatio, , nis causam , etsi rarissime id ei liceat: durissimum is enim, S indecorum ,&debitae devotioni oppositum nimis est, si Sacerdos tam iniquo vinculo aestringa- tur, ut totius vitae tempore non possit, nisi pro uno , , aliquo defuncto, nunquam vero pro seipso, nunquam, , pro sancta Ecclesia , nunquam pro urgentibus populi ,, calamitatibus , nunquam pro parentibus , aut fratri- , . bus defunctis Sacrum celebrare . Ex quarto S. Congregat. decreto similiter corruit seutentia eorum , qui dicunt, Sacerdotem, Iam ex juilitia alteri obligatum pro quotidiana applieatione . posse
in die Commemorationis omnium Fidelium Defunctorum ab alio accipere novum stipendium , dc lacnndum huius intentionem pro alio , vel aliis Sacrificium applicare ; Sacra squidem Congri expresse vetat alterius stipendii aeceptionem ; nee unquam declaravit, possie tali die quotidianum onus omitti, ut cum novo stipe dio pro alio, vel aliis celebretur. Hinc Michael Ca-
scite animadvertit decretum S. Rit. Congri diei 4. Akgusti 1663. In die commemoνationis omnium Idelium defunctorum Sarai elapessunt a Sacerdotibus celebra tibur applieari ad libitum, Diliret, vel pro omnibus stadelibus defunctis , .el pro aliquibus tantam , male ab iis intelligi, qui exinde putant,eessare ius Capellaniae, in suppositione, quod Capellanus applicet tali die pro omnibus defunctis ς mens Congr. non fuit haec , sed eos confutare , qui in omnibus celebrant as tali die i, rigorosam obligationem adstruebant applicandi Sacri cium pro omnibus fidelibus defunctis, adeo ut nemina liceret ipsum applicare pro aliquibus tantum. Ad quam sententiam refellendam S. R. Congri declaravit, pol Missam tui die applicari ad libitum celebrantis, vel pro omnibus fidelibus defunctis , vel pro aliquibus tantum is Caeterum quoad alterri iam obligatos ex iussilia , ratione Capellaniae , vel aeeeeti ilipendii, non egit s. Congri& he tale deeretum allegari non diuest ad eximendum taliter obligatum ab onere satisfactionis o Neque dicas,Ecclesiam optare quod tali die oretur pro fidelibus defunctis generaliteri nam Me fieri potest aliis modis vel etiam in eadem Missia hos commendando in genere ν& aliqiudis etiam in particulari. Attat imae Etaesia ilion obligat Missam applicare pro omnibus, illico clamat obligatio iustitiae . quod Saerificium pro anima illius applieetur, qui ad hunc finem etiam pro riissa talis diei integrum reliquit celebranti stipendium 3 hoc namque signum evidens est. quod voluit applicationem Misae etiam talis diei t quam intentionem profecto Eccles a non intendit defraudare , statimae liliaram Sue doti relinquit Milia applieationem . Et sis, quod talis
sit Ecclesiae intentio , etiam quoad unum , clare colli gitur ex universali decreto Clementis P P. XIII. fel. re gnan. incipiente Cum ex veteri, perpetuis futuris temporibus valitum . in quo die i9. Maia t76 l. bemgne concessit, ut Missa die predicta commemorationis Dein Dactorum a quocumque Sacerdote feeulari, vel euiss-
libat ordinis . O Instituti . resudari, celebranda gaudeat privilegio , as esset in uari privilegiato
celebrata , dummodo aeeipiat eleemo snam eonsu
tam Porro regula generalis est , quod privilegium Altaris, seu Missa in Altari privilegiato celebrata. ν leat tantum pro anima unius, ni sorte ex gratia speei 1-li, ac extraordinariissima privilegium fuerit in aliquo casu ad plures extensum , se enim habet a linItar indulis gentiae Plenariae , quae inter plures dividi nequit, nisi sit reipsi pro pluribus concessa tamquam plenaria. Pmpterea verba concessionis privilegii haae sunt i Anima. illa , pro qua celebrabit Oe. ergo uni soli a celebrλnte applicabile est , qui in casu, is erit, cui debetur Missae applicatio, eum hule sit annexum privilegium. Quoniam vero etiam nunc plures tutantur sententiam de va
lore Saetificii infinito extensive . hic non inficior, Sacrificium, uni ex iustitia applicatum cum stipendio, conditionate posse alteri simul applicari . vel etiam plia ribus , ac omnibus defunctis, ex virtute liberalitatis, pietatis , & charitatis; tunc enim ptimo nihil detrahitu
de eo fructu , qui ipsi debetur, sed solum intendin r
266쪽
,ss P ARS I. EX LIBRO III. DECRETALI UΜ.
aliis subvenire si,& quantum licet, eo plane modo,quo licet applicare Sacruleium alteri, si ei non prosit, ad
cujus animam dirigitur applicatio . Addidi tamen eon ditionate , eo quia, licet valde incertus sit ille valor i finitus etiam extensive . cum plures ipsum negent, inter quos Patres Concit. Lambetensis, celebrati sub aniano i 182. penes laudatum Cavallari tom. 3 . Oper. L r. r. cap. 28. Deeri pag. apud me I . inter alia haec habentis: Ne credat celebrans,se dicendo missam unam,
posse satisfacere pro d obus , pro qηo utroque ρνι misit speei liter, oe in solidum celebrare . . . Licet tuum, Saerificium , ood eli cristus , sit infinitae virtutis; non tinea in Saeνificio suae. immensitatis summam plenitu
dinem opeνatast, alioquin yrs Mus mortuo numquam
oporteret, nisi unam is Ityum duere ι operatur enim iah Ajusmodi vidisteriis distributione certa sua plenis udinis , qtiam ipse eisdem lexe infallibili alligaviit.
Quoniam vero , ut dixi , adhuc quam plures oppinsitum sent runt , nec ulla vel minima nota in contrarium eisdem impingitur ab Ecclesia 3 sub conditione , quod illa opinio vera sit apud Deum , potest etiam pro omnibus vivis, & mortuis fidelibus applicari ἔ quin tamen pro hae applieatione ullum vel in inimum aecipiatur ilipendium: non enim pro fructu ince rio accipi potest ilipendium certum praecipue cum iit a duplicis stipendii acceptio etiam pro applicatione diversi fructus sit omni.no interdi ista, ut patet ex octava propositione damnata ab Alexandro VII. Dιιρluatum stipendium potest Sa-terdos pro eadem Alisa licite accipere, applicando potenti partem etiam spe elatissimam fructus ipsim et e lebranti respondentem ; idque post decretum Orb. VIII. η deereto serit S. Inquisi is uis a . Septemb. 1663. Item ex Decreto S. Congr. Conta ad sequens dubium:
μου Sacerdos, qui unu MI Uye uitium acrepit pro celebratione Milla v. g. pro defuncto , se eum obligatione applieaiai ructum fatii fictorium; M aliud stipendium ρνο cete Bratione Missa v. s pro in 1πο, O se eam obligatione antis anta i fructum impetrato rium , possitu utea Missa utrique obligationi satisfacere . applicando defuncto fusisfactorium , σ infirmo impetratoriam
an boe ea' loeum habeat Deeretam fecundum Sacr. Vr. Cone. de cetibν. Missur. die 3. Decemb. I 63 ρ. S. C. C. respondit: quoad primam portem non posse satissaeere; quo vero ad secundam habere locum . Mul.
to minus potest aliquid accipi pro ipsam et applicatione privilegii; in primis enim , ut dixi , hoc se habet ad-
instar Indulgentiae, pro cuius applicatione S. Congregitio iam declaravit, nullum Ilipendium exigi posse . Deinde privilegium concessiim 1 olet adnecti tali Altari vel Missiae , tali die celcbratae in quocumque Altare. dummodo celebretur pro defunctis , prout diximus supra. agendo de Decreto Clementis I)apae XII l. ei statimae ibi Sacerdos celebr at, applicato pro taIi Sacrifieio , velit, nolit pri vilegium eii pro anima .illius , seu pro illa persona , pro qua Sacrificium applici. tum fuerit , suppositis in ea requisitis dispositionibus iunde nil potest pro illius applicatione praetendere, cum privilegium ab ipsis non pendeat. sed se la invitio operis . nempe celebratio .& applicatio Mistae , ad quam ex iustitia est iam obligatus, & quidem pro tali, vel
talibus, si eque nil aliud pro ea praetendere potest, eum iuxta communissimam Theologorum tententiam nil pro eo exigi licite possit, ad quod ex iustitia tenetur.
Capur XII. Da Movacuis , ex Decretali is exandri LV Episcopo
DE monachis, Vicarios parteciat Ium Ecclesiarum gravant, ut hospitalitatem tenere
non possint, eam providentiam habeas , quod ad praesentatiotiem monachorum, nullum recipias, nisi tantum ei de proventibus Ecclesiae coram te fuerit assignatum, unde jura episcopalia possint per bivere, & congruam sustentationem habere.
Ηaee Deeretalis ampliata est a CIemente III. alias ad Religiosos non exempto , ex sequenti Deere tali, re-Iv. dictam Alexandri sauctionem extendente etiam lata in ε .L boc eod. tiri in n.
Suscepti regiminis nos cura selicitat, ut utilitatibus subjectorum in iis praecipue , per quos
animarum saluti consulitur , nunc novorum editione jurium , nunc antiquorum innovationes
Elicite proxidere curemus. Sane fuit olim per Sedem Apost. provide constitutum, ut Dice cesDni locorum ad praesentationem Religio Brum nullum ad aliquam Ecclesiam recipiant nisi tantum ei de proventibus ipsius Ecclesiae coram eis fuerit asIienarum , unde jura episcopalia possint sol vere, & congruam sustentationem habere. Verum sicut nobis querela multorum freque net insinuat Religiosi exempti, de proventibus palochialium Ecclesiarum , in quibus jus obtinent
patronatus, seu Rectorum praesentatio pertinet ad eosdem , tantum percipiunt annuatim , quod Rectores ipsarum Ecclesiarum non possunt de residuo commode sustentati, de cpiscopalia iura persblvere , ac alia incumbentia eis onera supportare: propter quod saeste coii iugit . quod non inveniantur persenae idoneae , quae huiusmodi Ecclesias velint recipere , sicque frequenterminus idoneis conserantur , ex quo pericula imminent animarum. Nos itaque volentos super hoc salubre remedium adhibere , praesenti decreto statuimus, & mandamus, Constitutionem ν huius
267쪽
huiusmodi, quod omnes patronos Ecclesiarum , Religiosbs tam exemptos , quam non exemptos . & alios inviolabiliter observari , consueindine contraria non obstante.
Sanctus etiam Pius V. dii tricte statuit in sua Con- examinata , ae vera reperta , tum a Tridentino fe s r. svt. exequendam , data Kalend. Novem. 3 167. ut cap. . cum a sel. rec. Benedicto PP. XIV. in Consili. huiusmodi Rectoribus , seu Vicariis perpetuis , vel cum semper , i 9. Augusti i7 4. fabet omnem faculta- etiam ad tempus, animanam curam administrantibus , teni necessariam laciendi , ut sufficiens ab iis portio quae apud alios habitu residet ratione alicuius Ecclesiae assignetur : quoad hoe . minime suffragantibus quibus parochialis, ipsorum Ecclesiis, seu moli1lleriis , collo cumque appr ationibux , privilegiis, aut exemptio giis, aut locis piis olim unitae , assi netur certa pars nibus , ut i idem ait Benedic iis , subden, , quod si F fructuum , qua ipsi se i istentare. dc incumbentia onera clesia vacet, eiusdemque frumis pertineant ad Cam supportare valeant. Et si is , vel ii , ad quos spectat , ram Apostolicam , Epii copi est agere cum Collectoribia facere renuent vel sussicientem non assagnent, prom- bus ad ei inadem finem . Pium remedium est recurius ad Episcopum, qui re serio
ΡRaeterea de G. , qui in tua , ct Tolosana Ecclesia est Archidiaconus wnstitutus, & in utra
que Ecclesia regulariter professus , mandamus, quatenus eumdem altero, quem maluerit, Arctii diaconatu iacias esse coptentii in .
Haec Decretalis , permittens habenti plures Fc- elesia metropolitana . Biudegalensi videlicet ,& T clesias , seu beneficia . optionem dimittendi unum , de locina . id tribuendum eiac , notat hic Gonetalea , usui, retinendi alterum, abrogata est a Conc. Triden. . ut iam oli in vigenti in dictis Ecclesiis , quorum Canonici vibravi supra ad eap. VII. RUerente , Seri. CCCI. XIlI. tam regularem profitebantur , iuxta regulam Sancti Cum autem in hac Decretali asseratur, istum Am Auguilini .chidiaconum regulariter fuisse professum in utraque Ec-
CApur XIX. Dica crus , ex Decretali Innocentii m. Archiepiscopo , Archidiacono Senonens cripta. Dilectus filius T. Canonicus Linconicia. proposuit, quod cum de mandato C. Papae Praedec. nos . Linconten. Episcopus quamdam pri bendam assignavit eidem in Ecclesia Linconten. quia Capitulum ipsum ad eamdem recipere contemnebadi ct infra . Adistantiam Rheniens Archiepiscopi , tunc Episcopi Praenestinen. Apost. Sed. Leg. & auctoritate illius, talis inter elim,& Epis opum, & Canonicos Linconten..compositio inthrcessit , quod ipse ab eis recepto in Canonicum , de concesso sibi stallo in choro , & participatione qualibet Divinoriim , idem imitius P ct endae percipere non deberet, nisi loco proximo vacaturae & infra . Cum ergo dictum T.
in Canonicum recipi , canonicis non obviet institutis , ct vacaturam expectare praebendam LM teranen. Concilio non sit dubium obviare ; nos facto eiusdem Legati illicite reprobato , quod est licitum approbantes, quia videtur indignum , ut receptus in Canonicum praebenda: benesi Cio defraudetur ; mandamus, quatenus ditios Episcopum , & Canonicos, ut ei praebendam
cum se facultas obtulerit ) non differant alsignare. appel. postposita , compellatis I iacizntcscidem Portiones quotidianas , quae fiunt in gcclesia memorata , sine diminutione qualibet as signari. Κ κ
268쪽
laee meret alis , admittens expectativas in be- Orca receptionem in Canonicum supra numera nefieiis , abrogata est a Tri len. ut supra notavi ad cap. rium absiue assignatione praebendae eanonicalis . vide XXX, de Sect. X. notata supra ad eap. IX. , Seet CCCLXU.
CApDT XXIII. Tuis quAEsTio visus , ex Decretati ejusdem Inmeentii
Aruiepiscopo rescripta . TVis quaestionibus respondemus, quod Clericos in minoribus ordinibui constitutos , de pa trimoniaelibus bonis habentes, unde possint congrue sustentari , & si nondum fuerint M. neficium ecclesiasticum assecuti dummodo aliud canonicum non obsistat ad superiores pote
ris ordines promovere . Haec Deeret alis, relinquens arbitrio Episcopi pron dictum titulum non esse promovendos, nisi quos Epiro
morere Clericos ad sacros ordines ad titulum patriis scopus iudicaverit assumendos pro necessitate,vel commonii, limitata est a Trid. cap. U.fess. XXl. statuente ad moditate suarum Ecclesiarum.
Haec Decretalis , euhit prolixum textum tranagribere ommitto , permittens Episcopo conferre suis consanguineis heneficium vacans , etiam ex causa resiis gnationis. hodie correcta est a S. Pio U. Constit. tis x. Aprilis is 68. in cuius β. Praecipimus prohibetur Epit copis, ne beneficia, in eorum manibus resignata. suis , aut dimittentium consanguineis , affinibus . vel semiliaribus eonferant; alioquin irrita si collatio , ut notatum est ad cap. IV. , sectione Lxxv. Et haee prohibitio Plana habet locum etiam, quando agitur de Ecclesis parochialibus, seu beneficiis, curam animarum habentibus, quae per concursum ex Tridentino cap. XHIL Iess. XXIV. magis idoneis conferri debent; ut in Cremonensi anno Is 73. etiam ex sententia s. Congr. Cone . deelaravit Gregorius XIlI. ex lib. I. Decretor. ad talem annum pag. Ias'. & seq. Hinc praefati non sunt admittendi ad coticursum , si fuerint admissi , quamvis reperti fuerint magis idonei, beneficium, seu Ecclesia nemini ex ipsis conferri potest, ut patet ex eodem respons b, per ex nitim relato a Benedicto Pin xl V. de S a. Diae. lib.XIIi cap. XXIV. n. . oppositum tamen dicendum , si beneficium . aut Ecclesia non vacaverit per resignationum, sed per obitum ἔeum enim Bulla Plana loquatur In casu vacationis per resignationem, ad illum vacationis per obitum extendi non debet : praeeipue cum in hoc casu cessiet illa ratio suspectarum pactionum , & fraudum , quae in resignationibus facilius intervenire possunt . Atque ita occasione eausae Patavinae statuit Sixtus V. euius decretum die I s. Junii i 339. S. Conc. Cong. commendavit, S in posterum sic in casibus occurrentibus respondendum decrevit, ut videri potest apud eundem Benedictum ibid. num . .& 6. qui pariter animadvertit num. 9.& io. Planam Constitutionem complucti quidem, ac prohibere etiam beneficiorum permutationes, quae mali fide , ac fraudolenter curam ordinariis fiunt; eas tamen admittere , quae bona fide . ac seclusa omni sti de, uno ven , quae a sanonicis sat .ctionibus. R Apost iicis Constitutionibus permittuntur: quae nimirum respiciunt utilitatem , vel necessitatem Ecclesiae ; aut in quibus permutantium utilitas quodammodo vergit inutilitatem Ecclesiae . De quibus iam plura clix unus supra , caetera suo loco dicturi. Praeterea,cum dicta Decretalis permittat expectativas ad vacatura beneficia . correcta pariter est a Trid. ut supra notavi ad cap. xxx. de Eleti. See . X.
269쪽
CAν uet XXIX. Gaava Ni Mis, ex Decretali, desumpta ex Can. XXX. cintilii generalis Laterinensis IV. celebrati sis Innocentio III. an i Ei s. GRain nimis est , & absurdum, quod quidam Ecclesiarum Praelati, cum possint viros id
neos ad ecclesiastica beneficia pmmovere , assumere non verentur indignos , quibus nec morum honestas , nec literarum scientia suffragatur , carnalitatis sequentes affectiam , non iudicium rationis: unde quanta Ecclesiis damna p veniant, nemo sanae mentis ignorata V
ientes igitur nuic morbo mederi , praecipimus, ut , praetermissis indignis, idoneos assumant, qui Deo . & Ecelesiis velint, & valeant gratum impedere famulatum. fiatque de hoe in pro- , inciali Concilio diligens inquisitio annuatim, ita ut, qui post primam,& lacundam correlii nem suerit repertus culpabilis , a beneficiis conserendis per ipsium Concilium suspendatur, instituta in eodem Conc. perisna provida, & honesta, quae suspensi suppleat desectum in beneficiis conserendis. Et hoc ipsum circa capitula . quae in his deliquerint , observetur. Met olitani vero delictum Superioris judicio relinquatur,ex parte Concilii nunciandum. Ut autem haec salubris pmvisio pleniorem consequatur effectum , huiusmodi suspensionis sententia praeter Romani Pontificis auctoritatem , aut proprii Patriarchae, minimς relaxetur , ut in hoc quoque quatuor Patriarchales Sedes specialiter honorentur.
Haec Decretalis, quoad poenas contra ordinarios collatores in eadem statutas, confirmata est a Trident. cap. III. fess. VII. de reform. ac insuper ampliata , nullam declarans collationem saetam indignis ec inhabilibus . Onus vero inquisitionis quotannis iaciendae in eadem Decretali iniunctum Concilio provinciali , implendum esset, non quotannis , sed quolibet triennio , cum ex iure novissimo Tridentini cap. II. fess. XXIV.
de refor. satis sit Concilia provinei alia quolibet saltem
Verum, cum hodie neque celebrari seleant quolibet triennio ex rationibus asserendis ad cap. XXV. Sieueadim, tit. de Aeeusationib. oee. haec Decretalis, quoad hoc locum amplius habere non potest et sicuti neq se , quoad facultatem abibi vendi collatores, ei cortrafacientes, quatuor Patriarchis concellam , cum quatiirarpatriarchales Ecclesiae hodie ab Infidelibus Occupatae sint , ut notabitur ad cap. XXIII. Abliqua, de pri vilia
CAνur XXX. Ex TinpANDAE, ex Decretali, desumpta a cap. XXXV. ejusdem cintilii Lateranensis IV. EX tirpandae coii siuetudinis vitium in quibusdam partibus inolevit, quod scilicet paraeeialium Ecclesiarum Patroni, & aliae quaedam persenae pmventus ipsarum sibi penitus vim dicantes . Presbyteris, earum servitiis deputatis relinquunt adeo exiguam portionem, quod ex ea nequeant congrue sustentari: nam ut pN certo didicimus in quibusdam regionibus paraeciales Presbyteri pro sua siustentatione non obtinent, nisi quartam quartae , ides sextam decimam decimarum : unde fit, ut in his regionibus pene nullus inveniatur Sacerdos pamchialis , qui ullam , vel modicam habeat peritiam literarum . Cum igitur os Mois ligari non debeat trituramis ; sed qui Altari servis, δε Altari pipere debeat, statuimus, ut consiletudine qualibet Episcopi , vel Patroni , seu cuiuslibet alterius non obstante portio Presby teris ipsis fissiciens assignetur. Qui vem paraecialem habet Ecclesiam, non per Vicarium, sed per se ipsium illi deserviat in ordine, quem ipsius Ecclesiae cura requirit, nisi sorte dignitati, vel praebendae paraecialis Ecclesiae sit annexa : in quo cassi concedimus, ut qui talem habet praebendam , vel dignitatem , , cum oporteat, eum in majori Ecclesia deservire, in ipsa Ecclesia parochiali idoneum, S perpetuum habeat Uicarium, canonice institutum , qui ut praedictum est congruentem habeat de ipsius Ecclesiae pmventibus portionem ; alioquin illa se sciat auctoritate huius docreti privatum, libere alii conserenda, qui velit .& possit, quod dictum est, adimplere . Illud autem penitus interdicimus, nequis in fraudem de proventibus Ecclesiae , quae curam habere debet proprii Sacerdotis, pensionem alii . quasi pro beneficio, conferre praesumat. Κ h a Huic
270쪽
Hule Decretali , statue mi , Rectorem Ecclesiae , non obstante consuetudine favore Episcopi, vel patroni, debere sus ieientem habere portionem 3 S ex contrario sensu, valere consuetudinem, legitime praescriptam favore eiusdem Episcopi, vel patroni aliquid sibi vindicandi de fructibus Ecclesiae , ultra susscientem R et oris portionem , derogatum est a Trid. sest XXI cap.
IX. de reform. interdicente . ne patroni, tam ecclesiastici, quibus de iure communi id licebat ) quam laici
se quoquomodo ingerant in perceptione fructuum quo-
rtina cumque beneficiorum , sed illos libere. Rectori seu beneficiato distribuendos dimittant, non Obllante
quacumque contraria consuetudine.
s Iaec eadem. Dccretalis, declarans q. ωι vero , parochum non residentem, privatum ei se ipso iure parochia, moderata est ab eodem irridem. sely. III. cap. I. de reform. statuente , privandum, et se per sententiam, ad quam procedi debet eo modo, quo ibidem praescribis tur, ut notavi supra post cap. XI. Ex tuae, tit. de cier. nοκ reside M. Seet. CCCLIV. q. Praedictus autem oras.
Cλνur XXXII. Lic Er vox is , ex Decretati Honorii LV Abbati . P Dri Sanctae Genopefaescripta. LIcet vobis direxerimus scripta nostra , ut magistro N. Eboraceni Archidiacottis . in sacra Pagin cupienti studere, proventus suos ecclesiasticos faceretis integre ministrari . nolumus tamen , ut quotidianas distributioncs , quae tantum residentibus in Ecclesiis, &his, qui intersunt horis canonicis, exhibemur, ei tribui faciatis.
Haec Decretalis, indistincte indulgens Theologiae sudio operam danti, ut integros sui beneficii fructus,
exceptis quotidianis distributionibus . percipere possit in absentia a choro , limitata est ab eodem Honorio in cap. V. Supeν Decula, tit. de Magistris , restringente huiusmodi indultum ad quinquennium dumtaxat, cuius textum leges infra in cit. tit. in qua adnotabo alias declarationes , & accessiones. inita vero declarat hic Pontifex, eum lucrari non debere distributiones, interessentibus dumtaxat debitas. haec declaratio limitationem recipit a cap. L DE. V. oecap .m. fus. XXI. de refor. Cone. Trident. in vo ea su , quo Ecclςsia dissimctas nos habeat praebendas, seu frinctus, ut ajunt Groos , sed universi redditus in dictis dii tributionibus consillant, quae habentur loco praebet
darum tunc enim lucratur duas earum partes, omisa tertia, interessentibus accrescenda . Circa hane limitationem apposite, haec habet Fa-gnamis in hoc eodem eap. n m. 126. , , Verum, quia
, , in illis Ecelesiis , ubi nullae sunt distributiones , vel ,, ita tenues. ut verisimiliter neglicantur, Concilium, , Trid. Iubet, separari tertiam partem fructuum, &,, in distributiones eonverti, quae inter dignitates ob- , , tinentes caeteros, divinis interessentes dividan- , , tur, ut in eap. III. Iris. XXI. Propterea Sae. Congri, , postea semper dixit. in illis Ecelesiis , ubi redditus ν, omnes distributionibus constant, tertiam partem re , , tinere naturam distributionum , ita ut non intereisen--, tes i illam non percipiant: reliquas duas partes suc-eedere in locum praebendae, & deberi absentibus ex ,, legitima causa . Et num. Ias. in terminis absentiae causa studi rem is Cum in Ecclesia Anagnina Canonici nullas ha- ,, berent praebendas distinctas . sed tantum distributio is , nes quotidianas, quae dantur inservientibus tantiim , ,, S partim sunt certae , ut illae . quae ex redditibus Eeis clesiae colliguntur. partim incertae, ut mortuaria, &o alia similia: dubitatum fuit, an Canonico abienti ex is causa stiliorum, obtenta legitima licentia . de is rentur hae distributiones et Sacra Congr. censuit, ex-o ceptis ineertis illis , & quotidianis distributionibus ,ri quae tantummodo inter eos quotidie dividi solent. ,, qui sacris intersunt, reliquas debere dari iis, qui, , , obtenta legitima licentia , absunt ex causi studio-
In eo autem, quod concernit interessentes ad enfectum luerandi tam dictas distributiones, quam fructua praebendae , attendenda est ampliatio , quae huic incretali accessit ex Triden. eap. XII. Ies . XXIV. de reformia praecipiente , ne dum materialem oraesentiam , secletiam 1brmalem , hymnis nempe , ct canticis Dei nomen rererenter . distincte , devoleque laudando. Sectde hae fusius infra dicetur ad c . IX. Dolentes , Sectione DXCVLProhibitio vero de non gravandis pensionum onere Ecclesias parochiales , quae legitur in fine ejusdem huius mere talis , innovata est a Benedicto XlII. Constit. manta , 8. Idib. Septembr. I72q. qua etiam conmficinatur edictum Innoc. XII. idem prohibentis. sta