장음표시 사용
111쪽
una cum opella de potentia Dei, expmplaribus impressis tercentis, opera Philippi de Lignamino, cum dedicatione Sirio papae IV.Codicem soliorum 68, nutu uessarionis, cuius insignia solio primo auro picta apparent, facile deseriptum credo. Editionem, quae supra, cum iusignis depictis Sixti IV, belle compactam, scri-mniis bibliothecae nostrae ex dono Bessarionis accessisse probabilo est.
Ioannis Maphaci, de Hectorum praede3tinatione ac reproborum damnatione dialogus. Libri duo. Incipit prooemium: a Quam- v quam superiori tempore eX quo isti ne a vobis reccssimus, littes ris meis, quemadmodum pollieitus fueram, te minimo ad seri- bendum invitaverim ... Auctor em abbatia diri Pauli perasini territorii, canonicus divi Georgii in Alga, patri Francisco Barbaro eiusdem congregationis canonico dicat opellam, qua inducit Benedictum a Platea, in omni genere doctrinae praestantissimum modos dissiciliores de praedestinatione ab Ioanne Maphaelo propositos solventem. Matthaeus Bossus veronensis laudat summopere condivis sui opus: Opera varia. Bononiae, I 62 , L, libro septimo epistolarum lepistola I 8 bi Romae data, ex aede virtutum, idibus ianuarii, ante annum 1490J, ita tamen ut non dissimulet fieri: et a-D gitatum Brcanum semper obseurius, et quod non tam animum v laciat, quam exterrent, et in perieulosiores semper scopulos in-
Codex soliorum 30 eum insigni is eleganter pictis cuiusdam familiae, in titulo, incip: Dyalogi de praesutinatione ac pra seientia Dei: Anit liber aecundus felicueri
Patris magistri do Barlecta, dialogus cui titulus : de ecclesiastica republiea, Dissimo et Philotheo colloquentibuδ. Incip: et Did. v Ardeo, perdocto Philoleo, incredibili amore sciendi rei publicae 'io od by Corale
112쪽
n egetesiasticae arcana ... v Capitula duodecim, cum solutione dubiorum emeryentium, sub sine eniusque capituli. Auctor sacrae theologiae doctor erimius, qui se duobus operibus editis fratrem paduanum de Cranis Barolitam, gymnarium domv3 magnae fui norum conventualiumJ Venetiarum rellentem Profitetur, opesiam, ut credo, autographam, pontifici aio nuncupat sol. 66:e Author haee de pedibus sedentis super solium, maiori qua y potuiJ diligentia et brevitate collegi, ad sancti patris et domini v nostri Pauli tertii pedes submissa. Finito libro, reddantur lau-n des Christo v. Idem post epistolam dedicationis operis Goncilium Auli Ρ. Morone cardinali mutinensi, gio: a Did. Nostris expletisv colloquiis de ecclesiastica republica, perdocte Philoleo, mihi in s mentem venit Pauli monimenta calcatius delibare v. Ioannes Hyacinthus Sbaralea in supplemento ad Waddingum, opellam, post annum 1534 certe exaratam, bis editam testatur, nempe Mutinae I 542, Venetiis 543;. hac tamen vico Rodul-pho Pio, cardinali carpensi nuncupatam. Waddingus, Sbaralea, Dat. Sigismundus a Venetiis Paduani Grani nomine auctorem appellunt. Codicem solior. 66 impressioni paratum habet, uti ex nota
OXtrema: a Visa de mandato rever. d. legati, et illam admiotimus v et approbamus. Petrus Menoctius lucanus auditor P.
Siceonis Polentoni, de confessione, ad patrem reverendissimum dominum Petrum Donatum, opiscopum paduanum II 428144 J liber quadruplex incip: a Levavi oculos meos in monto , B unde veniet auxilium mihi, hoc namque psalmisino vergu plas cuit ad te praesari, optime PRStor . . . PLiber minime editus frequenter manuscriptus in hibliothecis occurrit. Auetor paduanus pluribus operibus clarus, in hoc dialogisormam sumpsit inter Sacerdotem et Pereatorem in Dei templum accedentes et deambulando alloquentes caraiapripit diebuδ, quibus haes cinitas fPataviumJ Iururiatur, atque plena, ut Solet, com si nibus et lareis est: statim in prooemio asserit se Retatis suae anno seXagesimo proximum. Cetorum de eo logo Κstppium : De Me-
113쪽
eone Polentono, eaneellario sat pino, historiae litterariae 3aee. XV. in Italia instavratore. Lipsiae, I 33, 4.'Codox habet soli a septuaginta quMuor.
Eiusdem opus idem nomino eonfessionis ehristianae libri quatuor, Didem Donato nuneupati. Codex soliorum 58, cum operculis ex ligno, corio obductis et bullarum parte, scriptus ost eleganter a Nicolao Rieto, titulo et initialibus littoris minio renidentibus.
Eiusdem opus idem, Petro Donnio nuncupatum. Codicem soliorum Oofoginta memorat Tomasitius in Bibl. patav. ms., P. I .
Antonii Gaetii opuscula quatuordecim, nempe: I. De labe pereati, capitula triginta octo, L I-18.2. De mira ilibus moramenti congenionis τirtutibus, capitula. viginti quinque, L 23-35. 3. De renerabili eucharistiae sacramento, capitula viginti,s. 40-51.4. De viritali Melium armatura ad iugem et periculoδam cum daemonibus, ealbidi uimis ho3tibu3, dimicationem necenariam, capitula viginti duo, s. 55-65.5. De charitate, sirilitum omnium parente, unica, brevi Meertissima via statutis, capitula triginta, f. 58-82.6. De aestimanda frugi, et bonis operibus conferenda temporis pretiositate, brenis sed admodum utilis libellus, capitula decem, s. 85-89. . De contemnendis terrenis optibus et 'de peris aequirandis divinis, capitula viginti duo, s. 93-I03 8. De phisiei integritate et de perfecto medico, ad monarcham δα-
114쪽
pientiae Hieronymum de la rime zeronensem, praecut rem optimum, capitula quatuordecim, L 106Q13.
Ram, Copit. novem, L II -121. V. Volpi, Litareria, p. 8.10. De serrando sirpinitatis eandore, perutilis ad galutem con-δequendam tractatu3, quem Antonius sagiM . . . . ut Ilios ceteroqvo ad perpetuum caelibatum hortaretur, compilavit, et ipsum taram tyriacam voruit non immarito nuncupare, capitula quadraginta, L l23-142.11. De abnegatione et avi ipsius' contemptu, reu de pila pers eta suseipienda μmtilis tractatur, capitula quadraginta, L 144-163. I 2. De strato salis terras eondimento; de fruetvoso reuiset pra dicatore, capitulis triginta quatuor, L 165-I82. 13. De perutili avelorum nobis deputatorum ministerio, iugi salubrique eustodia libellu3, capitulis novemdecim, s186-l95.14. De inferno et aeternia impiorem suppliciis, capitulis triaginta, cum Agura totius ininerat tam propria quam improprie dicti, Iacta in plano, eum tamen sit rotunda, ad formam magni calicis in septem partes, iuria humerum reptem capitalium peceatorum dinisa, I. 19 δ 13.
Opuscula omnia haec, quae inedita esse reputo, ipsiusmet auctoris manu scripta et emendata sunt, adiecta in fine uniuscuiusque de scriptione eorumdem annotatione. Venetiis exarata sunt annis 149 -1501, ultimo excepto, cuius in fine haec Metius a scripsit: e Divino lavento numine, in sesto vel solemnitate cans didissimae ac glorio ae virginis ac martyris Catharinae, currens to anno Christi Domini 15 II, dum Budae infirmus ossem ogon Antonius Gazius, artium et medicinae professorum omnium v minimus, sacraeque theologiae discipulus utinam non inutilis, s de inferno et impiorum suppliciis praesens opus BhSOlvi . . . . DAuctor ortua Patavii a. 146l, laurea in medicina n. 1485 donatus, Europa universa peragrata, Sigismundi I rogis Poloniae
medicus f emeridi, II 6, p. 88J, decessit a. I528. Quae eius opera medica edita, quae inedita narrat Vodova in Biograsa δε- gli seritiori padopani. Padova, 1832, I, p. 44 446.
115쪽
1. Quaestiones theologicae ac philosophicae centum septu ginta novem, s. 45-503, praeeunte dupliei indice alphabetico rerum ae capitulorum, s. l-1 . Incip.: Quaestio I. An animae 3int clas eae euentia Dei. Utrum animaa rationales sint factaeer essentia Dei, Et disit Parmenides et Marcus Terentius Varro... Quaestiones centum viginti duae priores, s. 45-100, sunt extraolao sormaliter ex speculo quaestionum peregrinarum fratris Bartholomaei Sybillae monopolitani, ordinis Praedicatorum, Pluries editarum. Aliae ex d. Thoma Aquinate, Henrieo de Haraia, et Silaestro Prierate. A quaestione 164 usque ad dubium septimum qu stionis 169, t. 305-346, et omnia sunt extracta quasis formaliter ex dubiis dulcissimi fratris mei olim domini Richa s di lucensis, qui obiit Vercellis post festum annunciationis Ru v no Domini 1512, plenus odoris sanctitatis et clarus miraeum iis v. Simirum ita scripsit Petrus Recta lucensis, canonigus regularis , lateranensis, cuius elogium Rosinus exhibet in Lyceo laterane i, t. II, p. III. Petrus quoque ipse de suo non pauca in Volumen loca coniecit, quaestiones.videlicet et annotationes. Insuper alphabeta octo cum interpretatione latina posuit. s. 4 9480 : hebraicum cum declarationibus ; gradeum cum declarati nibus et si glorum explicationibus ; indicum, chaldaeum, Iacobitarem, Gristianorum de la Centura, arabicum, Christianorum P Iestinae ec Phoeniciae. Haec indicaro haud inopportunum fuerit; cum ex iis posteriora sex ab iis disserant quae Theseus Ambrosius ex Albonesti comitibus, papiensis, idemque canonicus regularis lateranensis in Introductione in elaMaleam linguam alia3que, Papiae anno 1530 impressa vulgavit. Ad quaestionem I 60, dubio quinto, quo inquiritur : an animal ponit ripere eae solo odore vel aere, epistola seris integra e stat e Andreae artium medicinaeque doctoris, domini archiepisco-v pi mage urgensis, ducisque Saxoniae Disici Ogregio insignisv doctrinac viro d. Hieronymo de FlorenZOla, artium nec non et v sacrae medicinae doctori sumosissimo , hononiensi in gymnasio v publico phisitam profitenti, suo praeceptori dignissimo, de qu Diuisitos by Cooste
116쪽
v dam virgine quadraginta et octo annorum quae non, comedit, v noquo bibit quicquam undecim iam annis, ne se geris, neo su-B dat, nec expuit, nec urinat aut aliquid huiusmodi superfluitas tum de corpore eius, ut ceterorum hominum, manare Videtur, v seu experitur. v Ad quam epistolam, quae de muliero Augustae degente ngit, .Petrus Recta adscribit: a Nota quod anno Dos mini 1510 temporo quadragesimae, legatus papae, qui erat in v Alemannia apud imperatoremse scripsit suo fratri, qui erat bo- η noniensis, litteras quibus ei aperiebat multa do praelata muli D re, et inrmabat verum esse, quod ipsa per undecim annos nis hil penitus comederat aut biberat, et quod cum ipsa suerat los cutus. Item multi alii itali et praecipue medici hoc scripseruntn cx Alemannia, prout continetur in littera praecedenti. Items Ioannes Franciscus comes Mirandulae in 5 libro, 3 distinction ne praenotionum, cap. 4. testatur se suisse per interpretem al-s locutum hanc lautonicam foeminam v, s. 271-2 l.
Primo capitulo dubii decimi, L 2 3-274, legitur quaestio δε convinctione marima trium planetarum, Martis, Iotis et Saturni anni 1503. Folio 3 9 Potrus Recta scripsit: A qua ratione 1 1 usque ad Me dubium Idecimum quaestionis I 2J omnia sunt aerepta fodi
maliter eae Rosa aurea magistri Misestri de Prieris, ordinis Pra dicatorum. Silvester Magolinus, sacculo decim exto ioeipiente, scripsit Rosam auream in Mangelia totius anni, pluries editam. Foliis 386-393 exstat sermo brenis totam historiam eo I eleas et acerbitatem passionis et doloris Christi breniter enarrans, m di so historiali urmons Gabrielis B et spirensis, scholastici, praepositi murtembergensis. Ηuius sermo pluries estitua est, primum saeculo decimoquinto ad finem vergente. 2. De humani arbitrii libertate. Dialogus d. Leonisdi Ven ti, canoniel regularis incip : e Perdissicilem esse ae perobscuram, in theologia quaestionem de humani arbitrii libertate vDialogus est inter Valerianum et Leonardum, qui absolvit Romae in s. Maria de pace, in solemnitate sanctorum angelorum, dio 29 septembris I 55l, s. 50 535. Haec pars codicis regentius c.
117쪽
Petri Ciuadellas tractatus da gratia Dei. Libri sex.
Auctor patavinus, a primigenia patrum suorum fide desciscens, virorum protestantium placita, maximo Lutheri, Erasmi, guinglii, publice professus est et in opus suum intulit. Propterea
in carcerem coniectus est, unde dimissus opera familiaris sui Francisci Bottoni, cl. iurisconsulti. ceterum quae in vulgus de eo sententia efferretur, eius epistolae comprobaui: n. cuidam Franciscano, Fosse Clodiae concionanti folodiae, cal. dec. 1524J: h. Bemardino Franciscano, da τoluntate Cei; e. Ioanni Andreae, cui mittit opus Lutheri: de semo arbitrio scal. tui. I 540J ; d. Fra cisco Bonaefidei, eum de haeresi insimulanti sex Cittadella, cal. martii 1542J. Quod confirmat epigramma fini operis quasi cor nis impositum : et Haec si sorte vel legatus pontificis, vel alia visu maior damnaverit, caesarem, cui non tantum hoc de gratia Dei v opus, sed duos quoque de panione Domini libros, et aermonums tres dedi eo, ac vocandum in Domino concilium appello nam v conciliabula et concilia malo vocata non agnoseoJ Doc alio ids consilio frestor DeumJ facio, nisi ut errantes Christi oves suis erroris Bdmonitae resipiscant, et, cognita veritate, Et cau-v Iam Domini sui tandem revertantur, ad quod ego cum Bliosv omnes, qui Dei et Christi gloriam quaerunt, tum clarissimosn Venetiae principes imploro s. Auctor addidit: et Extremum v huic operi manum imposui 1542, 16 cal. nov., 30 abhine annis v Et eo amplius incholato v. In codice solior. 286, non una manu EXScripto, Occurrit Dequenter nomen Italici, anteriori Glicdellae eraso.
Eiusdem tractatus de gratia Dei, libris sex. Α principio leguntur odo monocolos et tri colos Uiltadullae, sub fine quaedam excerpta ex Luthero, Erasmo, guinolo. Exemplar magna ex parte autographum crediderim ab offl-cio patavinae inquisitionis sacrae Consilio decemvirum, qua re-Disitiam by COOste
118쪽
probandum, Oblatum. propter minime publici iuris factum, etsi eius opera: , De modo contemplandi I Epistolae trag condotatoricar Satyra una: De laudibus Virginis. Cusualium et pediborium seriones: Breviarium verborum : De constructione τemborum: De fundamentis grammatirae, Venetiis, anno l535 ; annoque proximo 1536, ibi alia eius opera prodierint: Satyrae duaer Somnia duo: Lialogi tres: Prostymnasmata ; sero omnia Iosepho Ova IJ ignota, qui tria tantum meminit: De arte grammatica e Carmen Deus homo r Epistolae metricae ad amisos fit. Codex, tuitio mutilus, habet solia 263
Bernardini Scardeonii patavini, da eraditate libri septem, impressi Venetiis ab Andrea Arrivabeuo, an I542, cum emendationibus manu eiusdem auctoris. Eas post annum Ib56 additas nuntiat vocabulum canonicus subditum, quibus locis Scardeonius Presbyter legitur, eo enim anno, canonicus putavinus dietus est. Ceterum sub fine legitur: et Recognitum a proprio auctore et B castigatum anno I 565, die 19 mali, anno Domini 16 3, dios 24 ianuarii v. Quaedam alia manu addita sunt aevo sequiori.
Cythicii Sanctis, de disina praedestinations, ad Danielem
Barbarum Aquileiae patriarcham designatum discursus incie a Dos divina praedestinatione verba sacere, Vir illustris, tametsi ress ardua ne perdissicilis ... B. Cur auctor lucubrationem Danieli Barbaro, quem Ioannes Grimani patriarcha nquileiensis sibi stygium adsciverat anno 1550, eodem nuncupaverit; ipse enarrat in prooemio: a Cum optima-ο tum quorumdam pregibus refragari minime possem, pauca haeco ex ipsis patribus et ex d. Thoma potissimum excerPSi . . . quon et hinc sortasse pateat, quid veri, quidve dubii praeseserauto littoruo illae rever. patriarchao nostri aquil. Ioannis Grimani,sIJ Biogrosa depli scritiori Fadorans. Pad ova, 1832, I, 26 l.
119쪽
, quao de hac materia elapsis hisco diebus ad nos servetiere f. Liquet Leonardum iuniorem, utinensem, ordinis Praedi eatorum, o suggestu collegiatae utinensis in hanc abiisse sententiam: Prae-dratinatum a Deo, damnatum nullo modo erae pone, etiamδi co tingat ipsum peccare, quia quantumcumque cadat in leccatum,
Deus illum ab illo emtrahit, ita ut in Ine debeat satae seri, et ελ
militer praesellum a Deo damnari neeerae esu. Vicario suo utinensi propositionem deserenti Ioannes patriarcha epistolam rescribit eam leges in appendice Historiae de avriliis, a Iacobo Hyacintho SerVJ qua partes concionatoris in suspieionem haereseos vocati suscipit, et abstrusiora divinae praedestinationis arcana saepius declarat. Exinde suspicio corruptae tu co doctrinae adeo invaluit ut, etsi se se purgaverit impacto crimine, et insons a patribus tridentinis declaratus suerit, tamen, ob haereses fortasse ea tempestate grassantes, cardinalis a Pio IV adlectus minimo renuntiaretur, inique Sixtus V pallium, in congregatione diei 4.
tobris 1585 solemniter uegaverit flJ. Modo cum Daniel Barbarus magno illi fuerit in angustiis f2J solatio, patet eum auctorem suisse dissertationis exarandae, quae finit: e Prosecto nihil remanetv dubitandum, nihil dissmum ab orthodoxis, nihil. non admitten-v dum et approbandum, vel tu illo quod tuetur, vel in illo quod D asserit patriarcha ipso Grinianus rever. in suis illis de praede- v stinatione. Atque haec hactenus absque omni diximus pertis natia ad Dei gloriam s. sal. Auetor Utini natusi a. 1530, ordini Praedicatorum in co s. Potri martyris coenobio foui annis 1563-l 582 pracsuitJ adscitus, sacrae theologiae doctor, ciusque professor in streUgymnasio patavino, obiit a. 1584. Codex habet solia 2 l. .
120쪽
Augustini Valerii, de con3olatione eccleriae libri δω, ad amplissimum eardi Ieru Alcanium: in nari. Inei p.; 4 8Super- 'vacaneum fortasse alicui Videri potest de consolatione . . . v idit Romao anno 1 95 Hyacinthus Pometti ex Mographo privatas bibliothecae Pii pupae senti, in quo primo libro prooemium accedit in nostro codico desideratum. Codri cum emendisionibus autographis habet solia I22.
Ιonnuis Nicolai Maurocordati, da O iiν liber inelp.: a Im- misit Deus hominis naturae seminis virtutis 3 unde qum in Πο-s bis ost ratio ceteris, qua animantibus, praestamu8, honestus monot - 1 2 . - 2 . . . 9 ῖ .i: i λ . 3AP . t θῖ-0 . h. iIoannes Nicolaus Alexandri Maurocordatis 1 d Stadiati, Valachiae princeps, bonis litteris apprime in patavino archigymnasio excultus, legationibus vindobonensi et cmoloincinna m arduo pacis negotio conspicuus, Samulo medio decimhseptim6 opus graeco conscripsit concinnarum tum dirim , dermonibis τε rum, qui sapientia et pietate magnam conraculi 3unt laudem, eum marime puro divinarum scripturarem ornamento, eapitibus qui dem novemdecim; quod Bukarestit anno Q Ι9, graece tantnm; Lipsino eum versimo latina Stephani Berglori, curis Thomae Fridicli, Anno 1 22 prodiit. Nicolaus Foriosi a neapolitanus, eustos bibliothecae caesarino vindobonensis, a die 16 iantia. 1 23 usque ad II aprilis 1 58, qua dio obiit, dedit hanc versionem, quam ignorat omnino Mosel, qui de sius operibus p. 15s operis: σω resticho der k.ist. HosibliotheA ga Miam mon, I 835, disserit. det paginari 162 eleganter est exserimus. ι M o . . l . . .