장음표시 사용
81쪽
rit autem Oxpositio psalmi: Qtricumque svu gastra eue, auis Omnia Opus eδι. . . ut exposuimus cod. L. I, XLIJ ubi de epistolis septem canoniciS.
4. Eiusdem liber amici et amati pro haeremitis in .: et Qua-v dam die contigit heremitam qui Rome commorabatur L 1Ι2-l28. Libro inditus etiam titulus de meditationibus totius anni quo nomine prodiit Ρarisiis anno 1505, et alibi , si ita quod a in Dei benedietiono et auxilio Blanquerna incipit hunc librum, quem in tot partes divisit quot dies in anno reperirentur s. Sub sino logitur: a Quoniam Blanquerna tractaturus erat de lis bro artis contemplationis, voluit ideo terminare hunc librumn amici et amati, qui explicit ad laudem 3 Anno quoque 1585 Parisiis editus est a libellus omnibus viribus spiritualibus non
v minus iucundus quam utilis, cum praemissis, quod Blanquernan alterius anachorete petitionibus acquiescens, 365 brevia verbas in libellum compegit, quem praelitulavit de amico et amato ;s sunt enim haec verba amoris et exempla abbreviata et declara- v tione egentia, quibus intellectus ascendit altius ad maiorem
sapientium flatini, graeci, nestorini, iacobinil inc.: a In quadam
s silva magna, sub umbra cui dum arboris pulcherrime .... D,
s. 128-l64. Prologum exeipit expositio : et Haeo digputatio qua- v tuor habet partes, quarum prima est de processione Spirituso sancti, secunda de Nestorinorum opinione, tertia de opiniones Iacobinorum, quarta et ultima erit de disputatione quae eritu cum Saraceno praedicto v. Sub fine legitur : et Auno incarna- tionis dominicae 1294 in civitate neapolitana fuit editum hoon opuseulum ad gloriam et honorem sanetae Trinitatis nopus Waddingus asserit Valentiae impressum, anno 1420. 6. Liber gynodalis ecclesiae remensis, editus a domino B. episcopo remensi, anno Do mini 1252, inci p.: et Quoniam in s
v cramentorum collatione episcopus et animaru regimine cau- 's totam multiplicem l65-189. . De synodico Thomas de Beli manso fotiam do Beu manere, de Bello-meso, de Beau- metis, de Becvmera, de Begumeis, de Beaumanotri archiepiscopi remensis annis 125l-l263, nihil exsisti in Gallia christiana. Diqitiam by Cooste
82쪽
Codex, duplici columna, cum titulis rubricatis, habet titulos numeror. I, 6 picturis et insigniis familiae Molin conspicuos.
RV mundi I ulli arbor multiplei. Incipit prologus: et In d , solatione et fletibus stetit RV mundus sub quadam arbore pul-D Ohra... D In opere, in Seripto quoque arbor scientias, vel de filiis et eorum remediiδ, omnium scienti strum traditur notitia. Arbor g neralis in sexdecim spe tales dividitur, nempe elementalem, veye- talem, δenyualem, imaginalem, humanalem, moralem, imperialem, apostolicalem, caelestialem, angelieaim, aeniternalem, matern Jem, ditinalem et humanalem, divinalem, Mempli alem, quaeδtionalem: quaelibet in partes septem : radices, truncum, branckM, ramox, Iosia, fores, fruetus. Editum opus Lugduni ann. 1515,1635, et alibi, habet sub fine colophonem: et Finivit et complevit 3 Raymundus hune urborem cum iuvamino et gratia Dei, quemn laudavit et benedixit . . . . o ut in codice, non autem metrum sine sensu quod in eodem codice : a Grate pro scriptore Vos legentes . v Qui periculis mundi ost fortunae v Patienter volens amare serentes o Christi bravium adhaerendo primaes Ardoniis ignis ut propter dogentes s Deum laudans et transeam impuneo De mundo isto ita dampnabilin Intrans in coelo tam laudabili v. Codex, duplici columna, cum litteris initialibus pictis, habet solia 22 I.
Antonii Galland apparatus pro Bubliotheea M. Patrum VeMetiis impressa, annis 1 65-1 8l, voluminibus quatuordeci in in solio. Insunt studia varia in saeculum primum usque Sextum. F sciculi quinquo.
84쪽
B. Hilarii opiscopi pictaviensis, de Trinitate libri duodecim. Titulo primi libri praeest Hilarius sedens cui plures viri, inscripti turba haereticorum, Osserunt librum : episcopus tenet schedulam qua legitur: Contundendas sunt adpersus Deum insolentes diu latio S. Codex soliorum II, duplici columna, extremo solio inseriptus est: δεω est liber magistri Adulberii Raneonis de Ericinio in Boemia.
tate 3Merdotali, in .: a Mihi quidem suerunt amiti certi et ami- citio iura scientes solideque servantes . . . . D Sunt libri Sex d. Ioannis Chrysostomi de sacerdotio ex versione mihi hand obvia inter plures oculis subiectas. Uodex soliorum 150, cum antiquis oporculis ligneis corio vitulino signato obductis.
S. Ambrosii doctoris, modiol. opiseopi, da o iis ministrorum. Codex soliorum centum, ita mendis scutens ut sensus aliquando minime erui possit, haec resert sub fino: a Scripsit Milos de Carraria apud urbem Neapolitanam, ad instantiam venera- η bilium et ortodoxorum monachorum prioris et GDVentUS san η cti Martini cariusiensis, extra muros Deapolitanos, anno DO-
85쪽
s mini millesimo quadringentesimo quinquagesimo. Matius Rci, quior addidit: Emi ego Gegar A. D.
Eiusdem victorum libri tres. Codex soliorum 131, nitide exscriptus cum litteris initialibus pictis, tribus vero uniuscuiusque libri principio coloribus ut auro gonspicuis, habet antiquiora opercula lignea corio vitulino impresso obducta.
B. Salviani episcopi, de pero iudicio et propidentia Dei, et ipgius gubernatione hominum et rerum huius mundi libri oeto ad ganctum Salonis ηι episcopum. Opus, cuius auctor presbyter maS-siliensis claruit a. 480, et de proτidentia inscriptum, pluries edi-
I. S. Ioannis presbyteri Damas eni traditio ceris oriodomae ei, capitulis dinisa centκm, a Bumundione laedice, stipe pisano, da graeco in latinum, domino tertio Eugenio beatae memoriae papatrantiatus, L 2- , cum capitulorum centum libris quatuor distributorum indice praevio. Ιnc.: α Deum nemo Vidit unquam, v unigenitus qui est in sinu patris, ipse enarravit. Ιnessabilis igio tur est Deus et incomprehensibilis. Nullus enim cognoscit pa-s trem nisi filius ... s De inedita versione ot interpreto sic Michael Lequien in Damasceni opp. Parisiis, III 2, I, in prooemiol: a Saeculo ecclesiae duodecimo .... liber eius de fide orthodoxa, B qui ceterorum praecipuus est Burgundione iudice, cive pi- v sano .... in latinam linguam tum primum redditus suit, sedo barbaro prorsus et indocte, quippe quem interpres iste, ut Ioan- v nis Comenis nurimbergensis dominicani verba usurpem, Vc is sione sun, no dicam inversione, Verbum o verbo reddens, do Dissiliam by Gooste
86쪽
v more suo foedavit, graeca boua et lepidissima sordidis latiniso immergens. Huius autem Burgundionis mentionem habemus s in secundo Anselmi havelbergensis episcopi dialogo, qui testas tur cum Constantinopoli intersuisso collationibus suis quas h η buit cum Niceta ni comediensi, sub Calo-Ioanne comneno im-v peratore, cum illic Lotharii Germaniae imperatoris orator a - ret B Ulterius vero pag. 119 : et Hac porro translationen usi sunt magister sententiarum, s. Thomas, aliique subinde v theolagi, donec decimo sexto saeculo ineuntΗ ...... Stig v tiorem aliam edere conatus est Iacobus Faber Stapulensis v, Requo ac alteram Iacobi Billii parisienses, pluries editam. Errat ceteroquin Fabricius qui in Bibliora. yri, IX, p. 696 interpretationem Burgundionis, nunquam publici iuris factam, eandem ac
2. Tractaus de anima in i p.: a Quoniam entia omnia aut ν sensu apprehenduntur, aut intellectu indagantur, noti iam v v ro rei quis sensu vel intellectu perscrutans finit vero: a Nam quemadmodum a Domino habet esse, ita et vitam Domin no coypostaseo habet corpori condonare v, s. I 85. Utriusque largi margines parati scholiis inscribendis. 3. Excerpta ex epistolis d. Hieronymi; commentario Rufini in symbolum apostolorum; d. Augustini ij bris Variis, sermonibus, homiliis, ex b. Gregorio Nagianzeno, s. 86-l53.
S. Ioannis presb. Damasgeni traditio eerta orthodo e Mei. Capitulorum centum tituli coloro rubro adpicti nullum reserunt seriei numerum. Nulla quoque librorum partitio, nisi quod a principio libri quarti legitur liber quartμε. Codex, duplici columna, habet soli a triginta.
Innocentii papao III, de missa libri quatuor, plurἱes editi,
uisi divisione varia, modo enim tu quinquo, modo in seX libros textus idem partitus. Di0jtiam by Gooste
87쪽
Codox soliorum 83, duplici columna. suli sine inscriptus: Visat Rambaldua in nomin/ telis, amen, ad quodam monBSD-rium revennatense Ape tablit. . q
Bartholomaei de Recanato, moralium dogma philo3opstorum, capitulis octo inoi p.: a Moralium dogma philosophorum per muses ta dispersum Volumina ... D s
Constat opus ineditum testimoniis veterum philosophorum, historicorum, Oratorum, poetarum ad Verbum sumptis, et in certa quaedam capita distributis, quibus auctor de suo alia semper adi eit. Ad saeculi decimitertii initium idem osse reserendum epistola nuncupatoria declarat ad Andreum Canalem primicerium mel siae s. Marci Venetiarum : quem quidem anno 120, ad eam dimitatem assumptum fuisse constat. Est vero inscriptio huiusmodi: et Geminae pulchritudinis, totius honestatis sormae, uni- v vorsi oleri specula rutilanti, domino Andreae s. Marci de Vos netiis primicerio, dotibus omnimodis insignito Bartholomaeus v de Recauato solo nomine dictus magister, de virtute provehis ad virtutom et Dominum in Syon lacie ad faciom intueri ... DLibrum primi rexio dum auctor offert, se, cum Venetiis d gens rerum inopia laboraret, ab eo adiutum et beneficiis auctum profitetur, ac in fine inquit: et Nec curemus invidorum latra- η tionibus respondere, praesertum cuidam simio de genere Py- v gmaeorum, nitenti ponere os in coelum, cuius lingua transitv super terrRm, cum ipse cum eis sicut sumus deficiat, et livoris B poena vertatur proprium in auctorem, ut in prologo quem s v cimus super versus disserentiales a nobis compilatos prohavis mus evidenter D.
COdeX cum notis marginalibus pluribus, habet solia 40.
88쪽
α Questio est de bono, secuudum communem intentionem boni; et queruntur quinque, quorum primum est: quid sit 8 s, L
. 3. Quinta pars summae, de resurrectione, in i p.: α Post hoc D querendum est de resurrectione v, s. 2 9-268. Prima et secunda pars tantum odita est Lugduni, inter opera Alberii Magni, tom. XVII-XVIII. lis summam theologicam minimo absolutam nunciaverat Tholemaeus de Luga Hist. eccl. nov. libr. 22, cap. 18J : a Hic AlbertusJ summam theologi acn inphoavit, sed nou complevit, secit tamen duo volumina, quae
v ad divinam naturam pertinent et emanationes creaturarum v.
Ludovicus a Vallo Oleti, Laurentius Pigraon et Eehard Seripi. oes. Praedieat., I, p. 1 9J inoditas dicunt tertiam partem de Christo et tirluctibus, quartam de meramentis et gloria re ructionis, quaa trifariam codex noster dividit. Albertus Grotus seu Magnus, lavingensis avovus, ordinis Praedicatorum, doctor parisiensis, a. l236 Coloniae habuit discipulum Thomam Aquinatem. Episcopus ratisbonensis a. 1260 r nuntiatus, ad monasterium coloniense rediit a. 1263, ibique obiit a. 1280. Codex, duplici columna, iussu facile Bessarionis Conscriptus, cuius insignia solio primo occurrunt. Litterae initiales cuiusque partis figuris coloribus et auro nitentibus ornantur.
Compendiaem sacrae taeologiae, rancti Thomae de Aquino. Est vero Alberti Magni eompendium theologiecta veritatis, libris septem, rectius ad Hugonem argentinensem reserendum, nomine tamen Alberti editum in huius oper. Lugduni, 16SI, tom. XIII, L I-l48. Sub filio tabulac librorum et capitulorum, L 294-316, iugitur : plicit tabula auper compendium Egidii, cui manus posterior addidit: res sancti Thomae, quod innuit varius de auctore Opi
89쪽
niones. Sunt qui d. Bonaventuram aut Ioaunem de Combis au
Codex solior. 31 orat ad uδum congregationis canonicorum regularium dipi sugustini, beryomentis.
' Idem eo enarum theologicae peritati3, libris septem. Codex soliorum 1 2, sub fino textus inscriptus est: EapAcit compendium theologi e peritatis aeriprum per me Paulum de sancta Maryarila da Traiecto operiori, dia ultima a usti 1430.
Folio I 43 perso exstat bulla Nicolai papas V fl44 -I455J
datu Romae Iacobo I de Si in episcopo trevirensi, qua conqueritur, quod, cum potestatem dederit monasteria ordinis Mendicantium reformandi, fratres conventuales ordinis uinorum in oppido Confluentiae violenter o coenobio expulerit, ae mandat ut expa sos ad eorum loca reducat.
Codex soliorum IM, duplici columna, solio 51 inscribitur: 1428 Seomptela peccat.
S. Thomae Aquin ., Summae theologicae para prima. Codex, duplici columna, cum notia marginalibus manus Sequioris, habet solia I 3I.
Eiusdsm, Summae petra prima. Codicem latiorum 248, duplici columna, non una manus exscripgit. Dissilia by Coosli
90쪽
Eiusdem, gummae prima para secundae petriis. Codicem soliorum 255, duplici columna, dono dedit monasterio s. Ioannis in Virid. Paduae, anno l455 Baptista de Liguaininct episeopus C eordiensis.
Codex, duplici columna, habet solia III.
Eiusdem, summae prima para Secundae. Codex soliorum 160, duplici columna, cuin indice quae3tionum centum tuordecim et articulorum sercentum tredecim sub fine, habet insignia cardinalis Bessarionis eum littera initiali prima ac ornamentis tituli auropietis, inseribitur autem in calcd: Iste liber est mei B. ordinalis 2 3culani, legati bouonienSis, seriptus hoo hanno I 453, eonstitit renis I 8.
Eiusdem, summae par3 se Mnda secundae partis. Codicem soliorum 289, duplici columna diligenter exuru- tum, cum ornamentis auropietis in titulo, Pederiora ammouuδscrip3it.