Emblemata, cum aliquot nummis antiqui operis, Ioannis Sambuci Tirnauiensis Pannonii

131쪽

ODERAT hic cunctos, nec se, nec amatat amicos, Mama nomina digna gerens. Hoc 'vitium, morbus de bili nascitur atra, Oxiat haec, curas suppeditatque graues.

Quapropter cecidisse piro, fregisseque crura Fertur,'auxilium non petiisse malo. Suavibus a sociis,' consuetudine dulci Qui se subducunt, vulneras euaserunt. Conditis haec misera est, tristes suspiria ducunt, Cumque nihilcaus oh occubuisse velint.At

132쪽

si tu dum poteris, noto sociere sodali, Subleuet ast pressium, corque dolore discet. Quos nulla attingunt prorsus commercia, grato Ctquese talitio ubsidiis ue carent: ut Di sent proprij, cursalses peruertit inanes Sensus, ut hos olidos, ana ue corda putes. Tu Ῥero tandem nobis dialecticas Onte' Donata, in lucem mittito, sit memor es. 127

Voluptas

133쪽

VOVI nimis exercet Ῥenatus, ac sine fine , Haurit opes patrias, prodigit Inque canes: Tantus amor ni, tantus furor γsque recursat Induat Ῥt celeris cornua bina ferae. Accidit . elaeon tibi, qui cornutus ab ortu, canibus propriis dilaceratus erasia Quam multos hodie, quos pascit odora canum is,

Venandi studium conficit, atque ῬOrat. Seria ne ludis postpono, commoda damnis, Quod superest rerum sic Ῥt egenus habe. Saepe etiam propria qui interdum Ῥxore relicta Deperit externas corniger ista luit. Consue

I. IAMBVCI Voluptas aerumnosa.

134쪽

Consuetudo praua. RE Bus in humanis praepossera opinio vulgi, c sequitur morem, quem semel obtinuit. Scindit enim panem ferro, quid mollius illo 'Dentibus at duraue frangit ab ore nuces. Isa quidem, fateor, simi consuetudine secta, Si tamen excutias, quid nisi stultitia est 'Noxia paulatim repunt, nec protinus omne Funditur in lase corpore ,rus atrox.

135쪽

Insignia Mercuri) quid r

HAEC insignia nunci, Deorum

Sunt, quem Maia tulit, citum volucrcm. Eli caduceus anguster, crumena,

Cancer bra, elpa, gallus, ate, Hircus canis, haec notent quid audi: Promptus ingenio satis, memorque est. Prudentem eloquio, Tagum, Agacem Et surem, vigilem, ille fraudulentum ,

Dat rebus temerarium, acseucris. Hiscuss

136쪽

EMBLEMATA. 'Hircus,im eloquii monet stipendam, Serpentes, bra, pacis atque alumnum. Ne damnis cumulet canis loquelam: Reddat, est trutina, γsuum cuique: Est ferrum, insidias necemque ,retrousiis eloquio locus, foroque: punitur gladio scelus, nos que. Concors Ῥt bra, Ῥeritatis eius Verba γt consona sint, loquantur apta. Haec Atlantiadisseruntur ortu Natis munera parte non petenda. His mercator habens opus fruaturi Credo Mercurium praessse multis:

Namque haeclumbola habent suos sequacei, Et possunt sta usimul dicari,

Quod Turnebefacis, tuos monesque.

137쪽

Vita irrequieta. INDIA seri apodes, quos tantum sustinet aer, quam consittant, perpet o error agit. Parturiunt intra 'ventrem, si credere su est, Ingens diuini munem ii lud opus.

Ne sileant, σο ιαν qui profitentur, habent.

Qui requiete caret, curis nec edacibus unquam

Procit, hunc auibus dissimilem esse nouis. Temporis

138쪽

Temporis iactura. Ad pitulam. PARVULA cur altis iuuenes tuas nasecutos Zim reficis vires, munera num ue refers 'Retia dum Ῥolacrem faciunt, an viribus ῬsTu propriis extra limina silua fugis ZMox inuentaplaces, iterumque redempta moueris, i csolita toties isque redisque via. Aegris haud verita es certam spondere salutem, Quasnos priuas, inque furore noces. Exhauris numos, aliena laude triumphus Conueniunt nute, fictique verba tibi. Non haec lex obm pitulae, nec abusibus UlisCaupo tuam implebant atria trita manum. ut igitursumptus minua , tempora multis Restitue, aut nunquam Iusserat aura levem.

139쪽

I. SAMBUCI

IN terram pila quae iacitur conuisa re filias, Et leuat in medium se aera, prona redit. Excipit hanc densis quae apparet nubibus apta,

In caelum rapiunt consita Nota manu6.

In Superis qui quis selitus 1 em ponere curae udeat, en coeptis protinus ob fauenti

Simul

Dij coepta secundant.

140쪽

EMBLEMATA.

Simul& semel.

trum prius fuerit, grauis Incus, an duro qui verbere malleus illum Fatigat. Hanc discordiam, Nobis, quod caussu ignorat, prodit ineptum Haseus, nec audit candidos. Quippe Deus menti nostrae simul indidit Ῥμs, Poscebat illa cum duo. Omnia momento potuit perfectra creare, Dedit siimul minutula. Non spacium, aut tempus tum partibus intercesit, Cor, hepar item copulat. Ne nimis haec igitur curarum separet ardor, Noasi peret haec opinio. Tem p -