장음표시 사용
541쪽
duco. Ita denique in praefatione tertii tomi profitetur aperte 'quae per clarissimos auctores aba erant, codegisse et in Unum rite coire corpus tu se. Etiam Morhinus, quo tempore suis discipulis recitabat doctunam de quinque ingeniorum formis, ex Richerri Ob- Retrice animorum, et quidem e cap. IV. g. 7. decerptam, ac nunc in Pobhisoris literarii
lib. II. cap. I. g. 2. Uo. OCCUrrentem, nondum constituisse videtur publicam emittere in lucem, quae tum calamis exeipienda praelegebat: libenter alioqui monstraturus fontem azmagistrum suum. Debet ergo hoc Morbosi furtum eundem in modum excusari, quo ipse causam dixit Berneneri, cum deprehendjsset, eum aliquid ad verbum descripsisse e Iac. Lectio. Ide, α) inquit, hasforsan extemporales et inter negotia deproperatas Orationes opis non
destinauit. Nam silius ilias post mortem viri citra controRersiae doctissimi edidit.
XLII. Veniamus ad doctos impostores, quos rectius illusores G Vocaueris., qui libros alienis sub nominibus cQmponunt, neo religioni sa solum, sed etiam historiae per-
- α) Polyhist. liter. lib. II. cap. 6. extremo. τ) Muretus Comment. ad Ciceronis Orat. II. Catil. eap. 4. hos appellari iubet librorum subiectores, quemadmodum isto loco Cicero voeauit aes amentorum subi ctores, qui salsa testamenta supponunt pro Veris. s) Huc reser pestilentissimum doctorum iniposto-
542쪽
uertendae animos hahent intentos. Tales ante ortam typographiam quo quidem tempore facilius erat, suas merceS CXponere pro alienis o fuerunt permulti, maxime primis Christianae religionis st) temporibus. Vnde tot scripta suppotititia, de quibus Rhinetus in Criatico sacro, et Fabricius in Codice apocrypho Novi Testamenti. Addantur, quae hic idem alibi tradit de libris Sibilinis, de oraculis Zoroastris, de scriptis Hermetis. Sanchoni thonis, in aer, Orpbei, aliisque huius furfuris turpissimis foetibus. Caeterum de doctis imposioribus singularis exstat Dissertatio Stri uti, cum qua iungatur caput XIII. libri quarti Bibliotheca Latinae Fabricii. Ae ipse iamdudum isingularem de huius f rinae hominibus edere volui libellum. Adeo multa M
Tum genus eorum, qui medicamentum mentiti lectori-hus suis venenum propinant. Hoc modo a. IVI. ali
quis edidit praescripto Comitis Boulgainuisierit nomine Refutationem Spinoetae , quae non est refutatio, sed aeeris rima Spinoetismi propugnatio. Ae supra iam cap. VL34. memoratii lpureissimum librum quendam, hoc in-sgnem titulo: D. Meurfir Elegantiae Latini sermonir. t Vid. Da eur lib. I. de usu Patrum cap. 4. Acta Philis P. VII. cap. i. β. Is. Conringius lib. I. de Herm. medie. eap. 4. p. 39. et cap. p. 44. 43 48- u 3 Inprimis commemorari meretiri cta eademque religiosa illusio Iesultarum, qua per debant non nullis Indiae Brachmanibus, ut fierent Christiani. Exponit eam Ricb. Simoinus T. II. Epist. ses. 32. P.
543쪽
supersunt, quae horum duumvirum Obseruationibus merentur allici.
XLIII. Literariorum horum illusorum x praezipuos quosdam nominabo. E priscis insignis est Iosephus Gorioides, Pseudo- Ignatius, Neud Dion ius Areopagita, Isidorus Mercator, et Stoicus ille Diotimus, qui Epicuro plures astinxit epistolas: quibus adiunxi socium in Ams et) Philosophorum auctorem epistolarum sub Hippocratis et Democriti nominibus editarum: qui quidem non diu solum imposuit orbi literato, sed tam etiam felici
licae ab antiqui illinis inde temporibus deductam serinone Indico . et chartae Pergamenae sumo inse 'ae inseriptam. Indi, antiquissimam religionem esse verissimam, persuasum habentes, simulque vetustatem chartae admirantes, statim victas dabant manus, suaque nomina profitebantur inter Christianos.
x Harduino Iesultae placuit, totum orbem literatum implere dodiis illusoribus. Sed hie nae facit intelligendo, ut nihil intelligat: ae scienter alii ostenderunt, ipsum eo ipso esse illusorem turpissimum. Vid. Uerlingius de Pyrrhonismo hist. cap. I. ID. y De hoe praeter caeteros vid. Mosieri Honio. nymoscopia Sect. II. cap. 2. 6. p. 232. sqq. et Basna
gius Hist. Iin, b. IX. cap. 6. 'γ Hc Iub nomine latere Rem dictum Levitam, suspieatur BAudelius apud Masrichtimn in Hist. Iuris.
544쪽
successu, ut Christ. Thomasius epistolis illis, salis scilicet ad sapientiae plenissimis, apponeret annotationes philosophicas. E viciniori aeuo habemus Annium Viterbiensem et Alphonsum Cicaretium s Silonium, cui Consolatio
Ciceroniana tribuitur, Georgium Ruxnerum, familiarum nobilium conditorem ; Curtium In hiramum; Gueuarum; Muretum, qui
sub Trabeae persona imposuit Scaligero; in ro mum Romanum de la Hiquera, qui Dextri Chronicon fabricatus est ; Francisicum Nodotium, qui Petronio fragmentum suppo- .suit; ira tum, effictorem α ) Historiae Seuarambicae s CFriacum 6 Anconitanum compositorem Inscriptionum Romanarum 3
') De hae fictilia consolatione multorum eruditorum virorum epistolas quarto suo libro de Gyinnasio Patauino inseruit Ant. Riscobonus. α) Hunc tamen erediderim laude dignum esse impostorem doeium, et Tumae Moro similem, cuius et ipsius rivia initio habebatur pro vera insula et rein publica: id quod resert iunior Thomas Morus in Vita eius p. 366. versionis Germanicae. a J Vid. Bumanni Praef. ad Gruteri Inscriptiones. Ea tamen huic viro laus debetur, quod priuitis omnium aggressus est colligere in unum corpus Inscriptiones priscas: cuius rei testis est Franc. Phile bus Epist. sol. 3s. b, et 36. a. Et a crimine doctae illusionis defenditur in Obseruat. misc. criticis novis T. ILI. p. I4s. R.
545쪽
ptionis. Adde mendacem auctorem epistolae Ioannis, Electoris Saxoniae , morti proXimi, de qua pererudita exstat Dissertatio Mart. Schwelzebi. Nec omitti par est ficta monumenta sepulcralia, quorum festiuam Copiam exhibui in Poecile ei mea. Illud vero summe mirum, quod Dupimius hunc voluit incensum referri, adoptans sibi atque edens pro sua di Basenagii viui adhuc spirantisque -- floriam Iudaicam. Etiam commemoratu dignum puto turpe facinus Leonardi Aretini,
qui Procopii Historiam belli Gothici a se Latine redditam pro sui ingenii foetu venditare non erubuit. En verba eius ex epistola ad
b) De hoe vid. Montesalconius in Recensione P Deographiae suae .VIII. Vid. tamen Acta eruditorum p. 627. e) T. III. p. 1 f. sqq. Addo nune Sardanapali fictilium sepulcrum e Brissonii lib. I. de regno Persarum 233 ; S. Martinae e Pagii Crit. Baron. ad A. C. 226ς Thomae apostoli e Croris Hist. Christ. Indiae lib. IV. p. 286 sqq. M. Furii Camilli ex Caroli Memorab. eccleslib. VII. cap. 44. p. 3 3. R. d) Vid. Misenetius in Praefatione editionis secundae , et lib. IV. cap. XI f. 2. et 3. p. 236. Vbi iudicat, simile exemplum impudentiae vix ullum occurrere praeterea in historia literaria. Sunt tamen, qui putarit, nee ego impetrare a me positam, ut aliter existimem, factum id esse insciente Dupinio a turpilucricupido bibliopola. Vid. Fabricii Bibliothecae Graecae lib. V. cap.
546쪽
ad amicum aliquem, in Balugii MiseeL laneis asseruata: Scripse noviter libros quatuor . de bello Italico, quod Belisarius et Narses,. Iustiniani duces , adueriss Gothos gesaere. M autem haec non translatio, sed opus a me compositum. Hanc historiam MEAM si tuis icere velis, Caetera.
XLIV. Ad Pseudo - Ignatium quod atti
net , est sane, quod mirer, esse adhuc erudi- tissimos viros , qui sputa eius lingant, neu agnoscant fraudem tot manifestis proditam indiciis. Vide, quaeso, quae dixi a. ITIO. in ' Actis eruditorum p Us sqq. Atque haec transcribere dignatus est in suos Commenta
rios descriptoribus ecclesiasticis e) Oudinus,
qui et caetera argumenta profert, quae Credere nos cogunt, epistolas illas nulla excepta esse foetus subdititios. Clericus quidem in
Arte sua Critica VI iudicat, Pearsonium eo,uccessu defendisse Epistolas Ignatii, ut bellum
isiud certa ac perpetua victoria confecerit. Verum tam acuti viri oculos, Credo, praestrinxit auctoritas Episcoporum Angliae, quo
rum animos dissensione sua οι offendere non sustia
547쪽
sustinebat. Contrarium edoceri potest, qui legere voluerit editas Rothomagi a. I674. Matthaei Larroquani ob eruationes in lan tianas Peamonii Vindicias: quas nuper O- .lerus recensuit in Bibliotheca sua OB theol gica.
XLV. Mihi quidem haec potissima videm
tur ac certissima τῆς νοθείας indicia : I. scin pus harum epistolarum, id spectantium, ut in immensum augeatur auctoritas ac maiestas
Episcoporum. Id quod indicio est, vel post prianum scripsisse illarum auctorem epistolarum. Ac obseruauit in Do esius, non esse ovum ouo similius, quam lanatianae totam C riani de episcoporum auctoritate ratiocinationem s c. silentium de .his epistolis per tria priora saecula; 3. cognomen Theophori in epistolarum harum inscriptionibus nomini lanatii adiunctum ; 4. fabulae iunioris aeui, e. g. in Epistolae adEphesios, g. XIX; s. ipsa peregrinationis O ratio, in qua scru. Plae
ductum ne, quando inusta haereseos nota Batavis cogeretur terris excedere, sperantemque , sore tum, ut sacri Angliae proceres se reciperent in sua tabernacula.
β Parte LXXI. p. Io I. sqq. . g) Differt. Cypr. VII. I3. et 33. Cons. Elaltius ad Opriani Epist. 66. p. 168.
hi Vid. Rivetus Critiei sacri lib. II cap. I. P. I s. Simili paene modo planus quidam composuit 'Vlagas Themimetis. l
548쪽
LITERARIAM. CAp. VII. 493ptae dicuntur hae epistolae. Addo, illud quoque esse indicium fabulae, quod Romam ibi
missus dicitur Ignatius. EcCur Vero Romam, quaeso λ An forte ciuis Romanus fuit Ignarius 8 Nam Plinius narrat, se Romam misisse Christianorum illos, qui ciues essent Romani. At nec Romanus ciuis fuit lanarius, nec ulla causa fingi potest, cur Romae potjus, quam Antiochiae, interfectum eum voluerit Tr ianus; 6. ipsa styli facies. Certe quotiescunque has legi epistolas, legi autem saepius, deprehendi, omnia in illis esse frigida, ieiuna, inepti tumoris affectataeque grandiloquentiae plena, et nimis vivide spirantia vanum ac planum Graeculum ; 7. auctoritas summorum Criticorum. Eusebius quidem i) eas epistolas, et quidem primus, venditauit progenuinis. Verum quis moueatur auctoritate hominis criticae prudentiae tam eApertis, Vivet Abgari et Christi mutuas epistolas pro ve-- ris amplexetur Τ Quis non potius eos ducat sequendos, qui post susceptum illarum epistolarum examen censuerunt, eas ad unam omnes a Graeculo quopiam declamatore confectas et confictas fuisse λ Dixerunt autem hanc sententiam Centuriatores Magd burgis Mart. Chemnitius, Io. Gerhardus, Kortho
γ) Ηist. eeeles lib. III. eap. 36. k) Is ita in notis ad Mari Epistolas p. Ios. renset:
549쪽
Blondesius, Salmosus, Dassaeus, inhisahe
rus, Rob. Cocus, Rob. Parherus. Sim. Ba fina ius, Albertinus, Matth. et Dan. Larr quant, Frid. Spanhemius, Lampius. Omnium vero primo loco poni oportet Photium, qui, dum in sua Bibliotheca Epistolas Ignatii non recognouit, tacitus clamat, sibi dubium haud esse, quin nomen eae gerant falsissimum.
XLVI. Operae quoque pretium fuerit, paucis inuestigare, an iure Got ridus 0
. Arnoldus habeat Io. Valentinum Andreae pro conditore pariter et eXauctoratore , Vel, si mauis, pro auspice pariter atque vespillone Fraternitatis roseae crucis. In Fama quiadem fraternitatis huius, a. 16I . edita, stylum
set: Argumenta certe, quae contra earum epistolarum γνησμτητα congessit sexaginta sex omnino Io. Dallaeus, ejusmodi sunt, ut neque Pearsonianas Vindicias , NeqNe. Hammondianas cinnes illis inciduse neri os exi timent, quotquot , Episcoporum causam agere , non multum intero Ut. Eodem modo D. Sudor. us se mereri iudicat, Hist. eces. T. I. p. 2I8. scribens , epistolaruni Huntii νοθείαν ad unam omnium tam clare demonstrasse Dahaetim , ut omnibus veritatis amantibus sati,secisse videatur, utque plurimum ei debeatur pro tam grauis erroris locupletissima refutatione. Nuper etiam Stollius, vir emunctae naris,
in sua Mysopia Patrum Ecclesiae assensus est, salsuiu in his epistolis loqui Ignatium.. l) Hist. eccles lib. XVII. cap. I8. et p. IV. Sere III. n. XI. p. 623. R. Cons Apologia illius Hist. ecel. suti
550쪽
lum esse simillimum stylo illius Valentini, non audet negare in Fischlinus. Ipse ille Valentinus riu reae . etsi nusquam se professus est huius libelli scriptorem, tamen et in Confessisue sua et in Turre Babel et in Theophilo p. esst et in Menippo cap. Ia. docet, totam illam rem esse fabulam siue Comoediam. Fraternitatemque illam duntaκat fictam i esse a Fama. Eius etiam insignia, Theophialo ipsius Lipsiae a i7O6. recuso praefiXa, crinrem habent rindreanam, in cuius interuallis singulis rosa iacet. Accedit, quod nemo alius a quoquam nominatus fuit huius fictio nis auctor. Nam quod de Ioacb. Iungis in Vira D. Lud. Fabricii p. Ir. et I 2. refert Heia. demerus , nemini fide dignum visum est, nec immerito fictum videtur a quopiam ad detrahendam hanc Valentino nostro infamiam.
R. et 377. sqq. Asientitur Arnoldo Butarius Disp. dealchemia V. 16. et irerum in Isagoge hist. theol. p. I366. itemque Chr/st Thomasius in Bishotheca Thon a lana T. I. p. 633. et uructerus Hist. philos Germ. T. VI. p. Ia3s.
, u Memor. Theol. Wiirtemb. P. III. p. ao2. α) Etiam Theologi Leidenses in edito a. I.Iudicio de secta Fratrum Roseae Cetieis quod exhibet insta Summa Controuers. p. iooI. sqq. Hornbeckius, sub finem ita scribunt: Hanc sectam, s non potius commemrum eti eapitis cuiusdam male feriati , Fraternitatem huiusmodi ementiti , caetera. ' φ