장음표시 사용
531쪽
ees V at Tertullianus,9 de quibus Oaemur verissimum fert iudicium his verbis: D
Musae sunt generis muliebris, Amsio virilis r
Unus enim Musis praestat Apollo nouem
Plures exstant libri de doctis mulieribus, Μ nagii, Lehmii, Mimn Olearii, Pasichii, Scu teli, Paulini, I heri, Eberti, Meuisibeni Omeisi, Iae. Thomasi. Adde mea Philosopharum, et Θnaeceum haeretico anaticum 'ushingis, et Rotandi Maresi epiastolam set libri secundi. Nomina doctarum Italiae mulierum inde a saeculo XV. oque ad hane nostram aetatem proseruntur in Bibliotheque Italique T. II. p. 4 . sqq. Galliae doctarum mulierum catalogus exhibetur in RD. C. libro Gallico de virtutibus mulierum, Hagae 1733. edito, p. 28O. - 3II. De fausto imperio reginarum eruditarum duo programmata exstant L H. Stussis
auctor Epist. Heroid. v. 3- et Liuia lib. I. de arte am. v. 72. Medea Metam. VII. Is7; Lauio Theoxena XL. . Rursus Ouidius in epistola Hypermnestrae v. II .sen autem vocat auctorem. merobius lib. I. Somn. Sei' eap. XI. lunam vocat mortalium corporem et auctorem et conditricem. Atque Augustinus in Grammatica sua p. m. 233. dicere nos iubet hie et hare auctor, hi et hae au- res. Hae Oecasione et obseruo, Agrippinam, Neronis matrem, vocari conditorem Coloniae ratorum a Tacito Germ. eap. 28. et Virgilium Aen. X. 67. fata dixisse at Bores. Vid. et Ouidii Fast. V. i. et 249. de VI. TOP.
532쪽
XXXVII. Dignae sulit celebriores Mus rum cultrices, qVarum 'hio producantur nomina. E prisco igitur aeuo memorari meren
tur ein Theano, Sappho, Cleopatra, Arete, Leontium, Sulpicia, Zenobia; eX medio Pro- ha Falconis, mpatia, Eudocis, Theodosii II. Imp. uxor, altera Eudocia, Constantini Ducae
Obmpia Fuluia Morata, Arguta σ) Sta Ea Asia Sigaea, Rupeae, mater 8 et filia Elissabetha Ioanna Mestonia, Cassandra Fiadelis, Epobia, Maria Iarsa Gornacensis, Lucretia Marinella, Maria Sibbla Meriona
Helena Comara, Hulieriae, Schumannia, Magdalena Scuderia, Murauia Guionia, D. Eteonora Petersenia, Antonia Buri nonia
o Hanc etiam viris omnibus priorem scripsisse historiam aliquam philosophicam, obseruaui in Act/s Phia . T. I. p. 178. 1 De hae vid. Montefalconius Palaeogr. lib. I.
Alexit, patris sui, res gestas deseripsit sub titulo Alexi adis. Mirus error Ioannis Micraelii, in Praef. ad suum Syntagma historiarum ita scribentis: Annas Alexior, historicus, rer ab Alexio patre Impereatore gestas liabris xx edisseruit. g Vid. de ea Sechendo ur in Indiee Hist. Luth. et in Suppleni. Indicis β. 74. et Sall. Hist. Aug. Conflib. II. eap. 6. F. 7. Vitam eius a Io. Dautae Sobrisero descriptam inseruit o erus Supplemento Bibliothecae suae Theologicae p. 97s. sqq. H Sammarthanus Elog. lib. III. cap. 24.
533쪽
Adiungimus extra ordinem, quippe Lmmmo laudandas loco, tres Reginas, Si oberbam j gl iae. Margaritam hJ Valesiam Nauarrae, et cini finam Sueciae: quae certe qUidem non
honoris gratia ob qualemcunque literarum gustum, sed ob lingularem eruditionem, maximo merito relatae sunt in numerum mulierum ii teratarum. NOitra aetra accepit Mariam Ioan
nam 00 Heritiariam, Sidoniam Heduulem ibὶ Zeunemanniam, Elisabetham o Rou iam, Lauram Mariam citharinam d Bassiam
. α) Huius Vita exponitur in Muinis literariis KO,lianis anni 1734. p. 8 8, sqq. De hae vid. Meleri Minit-BUUlung, T. Ix. P. 337. sqq- .. . ' i De miris huius reginae in literis prosectibus legi meretur Vita figerii Aschami, quo ea magistro fuit vis. Digna quoque, quae hoc loco laudetur, est infelix illa Anglorum regina, Mna Graia, cuius de amore ergat iteras quod relatum legitur in .3Minoires liter. de la GraBretatne Τ. XVI. p. sI8. R. aeterna dignum est meis
hJ Vid. Elogia Sammai thani lib. I. cap. II. et Teiferis Elogia T. I. p. 38. sqq. 'μ) Huius a. t 34. exstinctae vita exponitur in Durnal des Scavans T. IO3. p. 29I.-3O3. s) Vid. Noblii Noua literaria IT3s. p. 79,. sqq. et Gotting. Gel. Zeis. II I. p. 78. R. e) Vid. Bi iotheque Britannique T. XIII. P. 29.
534쪽
sedetiam, Ioannam ci) Stephariam, Ludouiacam Adela undam Victoriam cho Gorisbediam, Traugon Christianam Dorotheam si) Loeberiam, Mnam Margaritam λ Ueferiam, Magdalenam Sibilam h Rregeriam, Doro theam Christianam smin Leporinam.
.. XXXVIII. Haud alienum fuerit, tribus v luti verbis attingere malae notae auctore' inter quos praecipui sunt plagiarii ac docti impostores: quorum illi aliena vindicant sibi, ii
sua venditant pro alienis. Scilicet etiam literarium coelum suos habet loles, lunas, stellas. et PlanetaS. . Planetarum nomen merentuc
docti impostores, vel potius planorum. Soleret stellae sunt, qui suapte luce radiant. az pr prii ingenii face illulirant orbem Iiteratum. Lunae denique literariae appellari possunt, qui nil propriae lucis habentes, aliena exsple
descunt, et aeque, ut naturalis illa luna, longe magis videntur, quam sunt, lumina mUndi. Hos vocare solemus plagiarios, quos tametam aequum
535쪽
aequum est distinguere in crassos et subtili res, hoc est, cautius peccantes. ' Posterioris generis sunt, qui e plurium libris Congorum, quicquid scribunt, descriptores verius, quam IcriptoreSI quglium scriptorum plenam esse nostram Germaniam, testis est utinam falsust sub Mon Zambani persona Pinendorsus in Praefatione. Hi graculo illi Aesopio similes, quam nudi et ridiculi euasuri sunt, sit pauo suas quisque pennas repetieriti XXXIX. Sed hos quidem dimittamus, et ad alteros Veniamus, qui totos aliorum libros inversiis vestigiis Caci instar Virgiliani faciunt suos. Hos inter famosiores sunt Georgius Becherus, editor Oratoris extemporanei: P trus αὶ Galatinus in Arcanis catholicae υe
ritatis; Macrobius; s) Laurentius a GL
k3 De hoe vid. Horamgreus T. V. Hist. eces. pz 98. sqq. et IV Sculter in Epist. p. 3π. edit. I6I2. I) Hunc perfrictae fontis plagiarium appellat Dupinius in Methodo sua studii theologiei. Cons. Buaerii Isagoge hist. th l. p. 13. et 34. Sed causam dieit pro illo Laurentio Andr. Sam. GOnerus in Syllage Re chimgiana p 762. R. manifestum faciens, eum tantum videri voluisse eouectorem et sinuit emendatorem horum libro
rum, ae laudabili dolo, ut scilicet Iegerentur a suae s ctae hominibus, eorum auctoris haeretici nomen subtraxisse. Hoc eodem modo excusare possumus Isidorum Clariu , perpetuum exscriptorem Seb. Munseri in suis ad V. T. annotatis: itemque Parisiensem illum typographum, qui, Busnagiis Historiam Iudaeorum recudebat praescripto Dupiniι nomine. Simili dolo utuntur typ
536쪽
lauincentio; Oxaelius in notis ad Minucium Felicem, I idorus Clarius in annotationibus ad Scripturam sacror. Incidi ipse aliquando in eiusmodi raptorem, CUm Dissertationem illam elaborabam, qua erroris Conuici
eos, qui credunt Friderici Imp. collo pedem imposuisse pontificem. Scilicet offerebatur mihi eodem de argumento Dissertatio M. Io. Danielis α Ariopaei, Lipsiae I 673. edita, quam et adducit Coo. Sagittarius Introd. ad Hist. eccl. cap. XXIV, 3. 39. p. 63I et ex hoc Struvius Bibl. hist. cap. Vil. ἔ. I 4. p. I 8. Quam quidem Disputationem perlegenti mihi statim apparuit, eius auctorem turpissimum commisisse plagium. Descripserat enim eam, . ViX verbis interdum . sed leuiter, mutatis aut transpositis, ex Io. Gerhardi Confessione Catholica, ubi in Praefatione eademque Dedicatione, libri secundi parti primae praefiὶXa, p. 336. 337. 338. et 339. editionis nouissimae tota illa Dissertatio reperitur. Artopaeus autem ille ne prooemium quidem de suo adiecerat, sed et hic Gerhardi compilarat scrinia: id quod cuiuis ex collatione manifestum potest reddi.
graphi Protestantes, eum librum aliquem sacere volunt etiam pontificiis vendibilem. Tum enim titulo inscri-hunt, Coloniae eum excusuin esse vel Antuerpiae.
') De hoe vid. Fabrieli Centuria plagiariorum eap. XIV. α) De hoe vid. Gebaueri Historia eollegii anthologici Lipsiensis p. 7s.
537쪽
Quo Vero magis illa fraus lateret, ne semel quidem fecit mentionem nominis Gerhardini Illud nimiae est impudentiae et plane inexetlsabilis, quod in fine suae Dissertationis DEO gratias agit pro concessis ad furandum scilicet in viribus. Memoratu etiam dignus est Donatus Acciaiolus, qui vitam Caroli M. ab 'inhardo compositam edidit pro suo ipsius opere; itemque Frid. Gladouius, de cuius Plagio Cum turpi ignorantia coniuneto exstat lingularis liber Herbstii anno 1718 editus; et, qui anno i 24 illustrem occupauit inter pla-gjarios m) locum, Maximilianus inretrowskius. Recentissimos tres plagiarios qui nosse
gestit, inspiciat bas oe u cve opster,
T. III. p. 734. sqq. . et Acta eraditorum in Nouis Supplementis T. V. p. 487. sqq. et Koblii Noua literaria anni IIa 3 p. 729. sqq. Est vero honorificum auctoribus, eos edidisse ingenii foetus, quorum alii haberi cupiant patres gloriae studio ducti. Quare voluptatLmihi fuit, cum et meas nonnullas meditationes alii
rbanis queritur Lummus in praefatione tertiae editionis Lucretii, eum esse impudentissimulti sutim plagiarium,ue tali uim non omnia, quae in sua editione habeat bona, e Lambiniana exscripsiste. Commemorat etiam, doctos aliquot viros hoc nomine satyras mordacissimas compositisse in G phanium. Anda . Scholius quam turpis plagiarius sit in Adetialibus sacris, non ita pridem demori- orauit Car. Heur. Langius in Haml . Hermistater RULT. Ι- p. a 3. sqq. . '
538쪽
alii viri docti pro suis venditare alissi sunt. Duos eorum indicaui in Poeciles meae Tomo II. p. 258 et Tomo III. p. I23. XL. Vnum tamen habeo plagiarium, cui nolim atram notam inurere, Cyprianum, Ma tyrem sanctissimum. Is paene totum suum de idolorum Danitate libRim hausit e fonte M nucii Felicis: verum . re non sibi gloriam, sed lectoribus suis utilitatem afferre studuit. Cum enim Minucii nec nomen nee libellum cognitum haberet ecclesia Africae, obscurique hominis scriptum attentos lectores cupido que librarios non videretur nacturum , non sibi religioni duxit martyr, eX eo deCerpere, quae illa tempestate ciuibus suis cognitu necessaria iudicabat, et sua iam facta singulari comcludere libello. Sanctus igitur viri scopus eius operam discernit ab eorum plagio literario, qui solam sui nominis gloriam habentes propossitam, alienas laudes impudenter in se transsundunt. Sollicet aegrotis mentibus mederi cupkns vir sanctus, sussicere putabat, si iis optimum propinaret medicamentum, licet non aperiret iisdem, quo in prato natae sint herbae suae, quoue in pharmacopolio praeparatae. Audiamus, quaeso, quae eodem de a sumento Io. Felius disserit, Oxoniensis episcopus, etsi excusatio eius ioco Videtur propior. Non est iiij mutandum, inquit in prima sua- rum ad istum libellum annotationum, plurima
e Minucio ad verbum huc esse traducta. Sed
539쪽
primis Christianis cor erat unum et anima una, et nemo eorum, quae pinidebat, aliquid suum esse dicebat, sed erant illis omnia communia, quemadmodum dicitur Actor. IV. Ita
Adeo nulla de plagio actio esse potuit M. Scriptores denique de plagio literario sob sunt
Iaci Thomasius, A elouenius, Fabricius, Abercrombius, Crenia, et, qui de hoc hominum genere philosophatur, Io. Conr. Schwa zius. Nuper quoque duas plagiariorum de- cades summa diligentia composiatas edidit Frid. Otto Menuenius in Novorum Miscellaneorum Lipsiensium Tomo primo p. 86. sqq. Catalogum item plagiariorum alphabisticum nuper S*mbρlis literariis Bremae editis inseruit Christianus Ludovicus Schlichterus T. I. Ρ. I. P. 43. sqq. et P. II. p. 64, sqq. XLI. Caeterum quam excusationem debemus literario Cypriani plagio, eadem digni mihi O, videntur ii studiosae iuuentutis doctores, qui non suae eruditionis specimen eduo turi
ut Eodem paene modo Augus inus lib. IV. de
doctr. Christ. cap. 29. eausam agis minus doctorum sacerdotum, iubens eos aliorum conciones memoriae maridare ae dein e eathedra ecclesiastica recitare. Eodem
modo Lutheri conciones usurpari iussit ritus taeterisus in Bibliotheca Reimmuniana P. 44l. soὶ Vid. Strtiuii Introd. cap. VIII. 6 2o. et MusMisci L f. T. I. p. 87.-93. oo) Eadem vero dignus mihi non videtur Ignatius Litola, Diuus ille canonicus, de cuius plagio manifesto vid. Saleii Hist. Λus. Cons. lib. V. cap. 3. P 77.
540쪽
turi, sed soli discipulorum suorum utilitati se Uituri. collectas ex pluribus scriptoribus theses et obseruationes iis proponunt. Ita Thomasius in Iurisprudentia sua diuina permulta ad verbum escripsit ex Pinendorsi meis hominis et ciuis: idemque in primo Philosophiae suae aulicae capite ob secutus est κατοι Geomii Hornis vestigia. Pari iure defendo tur Buddeus, qui Institutiones suas philosophiae eclecticae ex aliis composuit honae n tae libris, hoc ipso praestans se eclecticum, hoc est, hinc illinc optima quaeque instar apis col- ligentem. Ae ipse in Praefatione ad primum earum tomum rectissime: Ubi, inquit, aliquid ab aliis, quod cum veritate consentiat, dictum inueni, id assumere relectico more non dubia taui: nomina autem illarum indicare, instia ruti ratio et coy ditio elementorum non per m sit. Rursus in secundi tomi Prooemio; Prae
stanti mos secutus sum s auctores, quorum ubique indicare nomina seuperuacaneum fuisset, neque, ut id hoc loco fui, necessarium
Hoe ipsum iam conmiemoraui ac simul vitio ea-rere dixi in Actis philos T. I. p. Io s. Cons. excusatio plagii Capelliani in Placeti Theatro pseudonranorum
q) E. g. totum Caput seeundum Partis quintae Phi-Asiphiae thereeticae, quod inscriptum est de leg/bus motus eurumque susprHisne, paene ad verbum descripsit ex Bern. Comiori Gungelio Medici, et quidem a p. 38 - s8: ut vel hinc appareat, non esse tam malum, quam non- millis videtur, librum istum. s