장음표시 사용
641쪽
fir origine idololatriae: Butengerus singulari libro Tom. I. opusculorum p. 29s . Gutherius IV, Ii sq. de iure Pontificior Ie. Morinus de sachis ordinationibus L et 34. P. Munius in Hist. Criticae xit im superstitiosor. p. 368 sq. Ioan/Clericus libro gallice edit de Lotterii, quem I. C. Sestsius germantee vertit cap. 9. Cangi ii iussariura Voce sortes Ja deum. D. Io. Georgius Neumannus in programmatibus Oeademicis p., too sq. Beriaeggerus in miscellaneis p. i8γιq.- Christianus Gottii eb Schwarta de sortibus Poetieis, Altdorf. Irta Memo riae litterariae Treuoltinae A. i i I. p. r 3s. Obseruationes Hallenses T. Oobseruatione t3. Tiraquellus de iure primogeniturae p. Isa R. I. C. Diete ricus in antiquitatibus Biblicis V. T p. 329 Rii Henrieus Bengelius de sortlibus veterum, Tomo I. Dissertationum eius, Franeos et Lipsiae ἔ74s, 4. iunctim in sorma quadripartita editorum p. 39 sqq. Ioan. Eeuherg diss de sortilegiis. Upsal. i7os,8. Willi. Christi. Iuli. Chrysander oratione de sortibus..Halae I 74o, 4. Mich. Christo. Hano uti dissertatio de elestione per sortem. Gedani I743. germanice versa a Georg. Christiano Trausoldo. Hamb. I 7s l,8.
Iunius in commentditionc de sorte, vemedio subsidiarias eatissas dubias dirimendi. Lips i 746, 4. De sortitionibus Hebraeorum Io. Clericus ad Leuitiei XVI, 8. et Numeror. XXV, is. Stephanus te Moyne ad Varia sacra p. 386, 9o. Martinus Mauritius, UOlbaeo-Marchicus, in libro de sortitione veterum, maxime Hebraeorum, Basil. I 692, 8. De sortibus Christianorum disseritur itithhsauro gemmar. antiquar. astriferarum Florentiae Ipsa. tribus voluminibus in solio edito, Vol. terito, occasione gemmae astriserae veterum Christianorum. De sortitionibus Veterum ac recentiorum Opus promissum Georgii Andreae Vinholdi, Rectoris Seholae ZRichauiensis, nondum luem vidit quod sciamus. De ritu sortitionis in eligendo Imperatore per calices Nicetas Chortata XX, 6. p. 64 . Sortiri prouincias atque inter se parare munera solebarit Romae quotannis magistratus. - Vide Festum in voce parare, et Io. Frid. Gr
Spondanomantia ex cineribus sacrificiorum. A. p. II 6. Sternomantia per daemones in eOrporibus obsessorum. A. p. ead.
Specula ria f. per speculum diuinatio. Agrippa p. 38. de vanitate scientiarum et Geusi victimae humanae Tom. I. pag. 3ss. Apuleius in Apologia. Ioan . Sarisberiensis II, 27. potieratici. Supra in Cato romantia. Divinatio ex flernutatione Vide Busaeum ad Epistol. 6s. Petri Iheserusis T. 24. Bibl. Patrum pag. I 327. Scaligeri lection. Ausonian. lib. I. cap. I 6. Meuisu spicueg. Theocritici p. 4s. Origenem IV. in Celsum p. 226. Plutar
642쪽
traehum in Themistocle T. I. pag. asa. Isaae. Vossium ad Catullum pag. Ios. Alexandrum ab Alexandro lib. 2. Geniat. dierum cap. 36: Plutarchum de G Dio Socratis L s 83. et s82. Apostolium XIII, 94. Prouerb. Iae. Mosanti Bri si epistolas p. 198 sqq. et et os. Eschenbachii dissertat. academ. pag. 369. Basetholini antiquit. danicas p. 67 . Morini differtationem de eo, quod sternuta eiu sausta exoptantur, Tomo quinto memor. Acad. inseriptiori.p. 429 sqq. Comstrantur seriptores qui suprap.s 44. a nobis sunt laudati. vide et quos laudant viri docti ad Petronium e. 98. Dixere quoque sternutationem strepitum qui ed, tur ab lumine, atque . exinde Lustum omen eepere. Notus locus Ovidii in Epistola Heronis ad Leandrum, vers. 2 r. . 'Interea lumen, pqfito nam scribimus illa, Sternuit, et vobis prospera Agna dedic Ecce merum nutrix faustos institat in ignes, Crosque erimus plures, inquit, et i a bibit.
f. fratcbiomantia. A. p. II 6. Decimantia ex selio fiet. Buten gerus lib. 3. eap. as. Divinatio per talpam, cuius corde vorato tura praesentire se posse expstimabant Magiae mystae. Vide Plinium XXX, 3. et Ruranidum scriptorem Pag. 2 4, . Divinatio de morbi euentu eoniiciendo ex illo temore quo quis dee huit. Vide Hermetis iathromathemati ea. et quae de illis dixi lib. r. Bita Graecae cap. si ubi etiam de Hippocrati et Galeno tributis scriptis eiusdem
argumentL Petosiridis Epistola de qua Lambecius lib. o. parte a. pag. 94 sq.
Thephiromantia, per eineres. Potterus P. 339. Archaeol. Teratoscopia diuinatio ex portentis, de quibus Iulius obsequens, Cone. Lyeosthenes et Ioach. Camerarius in libris de prodigiis. Cornel. Gemma in Cosmoeriticis, Be lingius denique in theatro, Voce prodigium. . Ex terrae motu. Vide Hermetis siue orphei versus de hoe argumento qui exstant ad caleem Anthologiae Epigrammatum Graeeorum, et Butengerum de terrae motu et fulminibus, Tom. q. Antiquit. Rom. ιαι, diuinatorii calculi, μαντικοι xkMοι. Hesyct. Erymol. et Suidas in
Tripudium sol imum, augurium e pullis pascentibus. Supra in pinoma tia, Angelus Causseus T. f. thesauri Rom. antiqv. p. 323. Begerus et Graemad Flori II, a. Plutarchus in Gracchis p 831. C. Gi uteri inseripi. pDCCLVILS. Similis cor comantia de qua Strabo lib. IV. p. 3Ο3 edit. Almelouem. ex Amtemidoro. et Tolandus T. a. opp. postumori P. 137 sqq. LIV
643쪽
ubi leon tympani Lapponici; Ioan. Scheserum in Lapponia. Dromantia , per caseum, cuius meminit Hesychius, nisi legendum pyro- 'mantia. Sed Aelianus quoque VIII, s. animal. memorat μαντευοντας τρος κοια- et Artemidorus II, 74. Oesrocritie. τυρομαντεων meminir, licet et ibi ignium vates' reddiderit Cornarius. I 6copia, siue ex urinis diuinatio. Thomas Bartholinus Cent. IV. histor. Medic. 79. t i De Arabum diuinationibus disserit Abraham Eeehellensis in Hiltoria Arabum quam Chronico orientali subiunxit p. 261 sq. interque infinita ario 'landi genera ipsis haee praeeipua esse notat p. 26s. Alyanebo augurium ab aui bus, Azbarebo a quadrupedibus, Atatioro ex volatu, Agagiam auspicium, assi isfaro ariolationem. A alafato diuinationem e vestigiis, Alpharasito ex vultuor corpore quam Graeci φυσιογνωμίαν voeant, et Arrambo, ex arena leu puluere Geomantiam. De mulieribus satidieis veterum Celtarum gentiumque septentrionalium, speetatim de Druidibus feminis, Volis, Genis, Almnis, Vel- Ieda, Aurinia, Ganna, Iettha ete. eruditam dissert tionem antiquitatibus suis septentrionalibus adiunxit Ioan. Georg. Mysterus pag. 369 sqq. De Alrunis Germanorum singularis est Godos . Chr. Rothii sententia in comment. de im gunculis Germanorum magieis, quas Alrunas vorant, Helmstadii I 37, 4. edita. Censet enim vir doetus Alrunas a Germanis amuletorum instar adhibi. os suisse. Sed respondit Rothio Ioan. Sam. Sehmidius in commentatione de Alrunis Germanorum, Halae I 39, 8. euulgata, ostendens, Alrunas suae seminas sagas, oracula reddentes, multarumque praetendentes rerum scie tiam; imagines autem atrunicas suisse eas leunculas saeras, quarum ope sagae istae arcana diuinarint, sata praedixerint, et vel fausta vel infausta a se inserti posse eonfisi sint. . . . .
III. Vt gentibus Vates sui, Sibyllae, Oraeula atque Diuini, ita populo
Iudaico sui fuere Prophetae, atque eundem Deum per utrosque sutura hominibus signifieasse, audacter affirmant quidam e veteribus ut Iustinus quaest. a. ad orthodoxos, Bileami exemplo pugnans. Conser Rich. Simonis pariem 3. Epistolarum selectarum, Epistola s. Sed ut veri Prophetae a solo Deo mitti Possunt, et qualidoque per eosdem monitae etiam haud dubie ipso dispensante Iimi gentes, sic sallacias et fraudes vatum oraculorumque Ethnicorum nemo sanus Deo tribuerit. .: Similiter parum credibile est Deum misisse Prophetis suos tantum pex συγκαταβασιν quandam, ae ne Iudaei Aegyptiorum scilicet diuinos ae salsa considerent oracula, ut persuasum Speneero III, a. de legibus
644쪽
eros Prophetas intelligerulos commendat scripta Ethnidotum saetentium ad
Onirocriticem et oraculorum interpretationem.' Sed aequum est existimare. Deum ex beneuolentia in genus humanum prius excitasse veros Prophetas ethonum seminasse semen , quam falsorum diuinorum propullularent Zizania. Itaque et primi mortalium et Patriarchae, Prophetarum titulo appellantur. De variis rationibus quibus Deus Prophetas edocuit, ut per somnium, visum,
admonitionem siue vocem, , p Pa spectaculum et reuelationem quam Spiritum S. vocant Hebraei, videndi Maimonides de sundamentis legis cap. 7. et in More Nevo chim II, 36 sq. Abarbanel prolegom. in Danielem, Chalcidius pag. 3 si seq. Eugubinus et alii ad Numeri XII, 8. Pricaeus ad Actor. IX, 2. Henr. Witsius in Miseell. Theol. lib. r. Molinaeus de vate lib. l. Sam. Ger a Melle differt. de eommercio Dei et hominum. Witteb. a I 2. Ioan . HenriH1nerus dissertationibus binis de Bathhol Ienae r 673 Ioan. Andr. Danaius in differt. de filia vocis nesenda Diuinae aemula. lenae III 6. Ioan. Gottiob. Carpetouius in introductione ad libros U. T. P. 3. c. I. S 6 et p. pag. I 4. seq. et in notis ad GoodWinum pag. 322 sqq. et Nicolaus Gurtlerus Basileensis, . Theologus Dordracinus in systemate Theol. Propheticae Amst. I Oa, lib. I. c. a. qui etiam eapite 3. disserit de notis quibus veri Prophetae a seisis discernuntur, de quibus consulendus praeter laudatum Witsium lib. r. Miseeli
Q. I s. Cotelerius at Hermae Pastoris mandatum Io. TOm. I. Patrum Apostol.
p. 97, 99. Ioan. Gersonis libellus de probatione spirituum, inter eius opera, et Tom. 3. Concilii Constantiensis p. 28 sq. Elias du Pin protegom. Bibl. T.ε. p. 38'. Io. Gottiob. Carpaouius in introd. ad libros V. T. P. 3.lc. 1. Fa O. M. a I. p. sa sqq. Dan. Griebneri disserti de characteribus Pseudoprophetarum
Hebraei numerant Prophetas XLVIII. vide BarisIoeeii Bibl. Rabbinteam Tomo 3. P. 4s6. A Christianis seriptoribus Prophetae LXX. Prophetites X.
obseruantur, ut notauit Cotelerius ad lib. 4. Constitur. Apostol. eap. 6. p. 293'.
illustrans sthedion Epiphanii de totidem Prophetis quod e MS. Regio ibi protulit. De praerogatiuis miraculorum et Prophetiarum Mosis prae reliquis Prophetis, Maimonides ad Codieem Sanhedrin TOm. q. edit. Surenhus p. 264. et in More Neuoehim II, 3 s. et Mn. Frider. Neubauer in dissertat. de Mosis Prae reliquis Prophetarum choro praerogatiuis singularibus. Gisiae 7734. De dono Prophetico intex primos Christianos, Herm Witsius lib. t. Misceli. e 24 Gurtlerus system. Theot Propheticampag. 428. Henri Dod ellus dissi a. ad Irenaeum, B. Behelius saecuLIV. Tomo a. p. 963 sq. Tob. Psannerus de donis miraeulosis Ecclesiae α s. et Gorefridus Amoldus in opere de primorum Christianorum Vita et moribus Germanice edito II. Pag. ἔ-sessi et Ioan. Lauri
645쪽
Moshemius in dissere. de illis, qui Prophetae voeantur in Novo Foedere. Heimstadii a 32. auctius recusa in Vol. secundo dissertati eius ad H. E. perti. nentium. Altonautae 743, 8, p. 127 sqq. . . omittimus alia quae de Prophetis veris selsisque disputant praeter lauda. tos Witsium et Gurtierum, Petrus Molinaeus in vate, seu de praecognitione futurorum et de bonis malisque Prophetis, libris 4. Lugd. Batav. 364o, 8. David Κnibbe in Historia Prophetarum, libris itidem IV. Belgiee et A. ἔτος, 4. Bernae Germanica etiam lingua editis: Antonius Borremansus dialogo de Poetis et Ρrophetis, Amst. I 678, 3. Petrus Petitus libris a. de Sibylla, Mericus Casaubonus de Enthusiasino cap. 2. quod est de Enthusiasmo diuinatorior Thom. Galeus ad Iamblichum de Mysteriis Aegyptior. sect. 3. Io. Spencerus diseourse eoneerning Vulgar Prophecies. Lond. I 66s , 8. Henricus Howard defensative against the polson of supposed Prophecies. Lond. I 62o. Christophorus Wittichius oratione inaugurali de oraculorum Diuinorum veritare et Gentilium salsitate, Lugd. BataV. I 682, 4. ad ealeem exeretrationum Theol giearum. Smithus disco tria os Propheey, et quos laudat Ioan . Christo. Wobfius Bibl. Hebri Vol. 2. Pag I39 sqq. et Vol. 4 pag. 37 sqq. quibus addantur dissertationes Io. Georg. Eindrim. Rostoch. 677. David. Clodii. Gissae 168s. et Ioan. Conr. Kesieri. Bremae 7 4. De Prophetissis vide praeter Witsium laudatum Ioan. Andri Schmidii dissertat. de puluillis et peplis Prophetissarum, reeusam in thesauro nouo disputationum Philologie. Tom. r. p. 9 2 sqq. ' De vestitu prophetarum eonsule Ottonis Nathan. Nicolai commentationem Mag.
IV. Molis Miraeula Iudaei numerant LXXVI. eeterorum Prophetarum LXXIV, quae videri possunt apud Menasse ben Israel in Conciliatore ad Dem. XXXIV, Io. quanquam Abarbanel et alii non plura quam LXXV. miraeula in
uniuersis Veteris Teium. libris relata esse opinantur. De miraeulis Mosaicisa Mose omissis videndus Ioan. Eusebius Nierembergius lib. 6. de Origine S. Scripturae cap. 3I, 32. Eliae miracula septem, Elisae quatuordecim computat Anastasius Sinaita siue Nicaenus quaest. 47. In Pirke Aboth Tom. . Mishnae Surentiusanae p. 467. legas decem haec miracula in templo Hierosolymitano obseruata esse: Nunquam abortivit mulier ab odore carnis quae in Ianctuaris immolabatur. Neque foetuit unquam caro illa Ianctificata. Non conlpina fuit musca in domo maectationis. Non accidit ensis noctvrnus Sacerdoti maino in die expiationis. Non extinxerunt pluviae linem qui erat insime si orum. Non vicit ventus eoiamnam sumi. Non repertum est usium vitium in Gomer et in duobus panibuti u in panitas faciemum. Stabant coartati et adorabant dilatati. Non Hh hai a . . . . . Mem
646쪽
cis CAPAXIL MIRACULA VERA ET FALSA.
uest inquam aliquem se rara et scorpio hi Hiemsedem. Nee dixit homo soriosuo, tangustior est mihi locus quam ut posita pernoctare Hieroselymis.
Messiam miraeula sacere debuisse impudenter negant reeentes Iudaei plerique, contra Propherarum atque veterum Hebraeorum et Abarbanetis aliorumque diserta testimonia, ut ostenderunt Grotius ad Matth. XII, 23. Huetius demonstrat. Evangel. Proposit. IX. pag. 8as seq. Vitringa lib. a. o, seruati. saer. eap. vlt. Georgius Elieser Edaardi ad Auoda Sara caput a. p. 336.
Matur. Veserius la Crose in dialogi eruditis Gallice editis p. 8i R. Christ. Sehoetigenius in Horis hebraicis T. a. p. l72, 37 64o, 6o I. et in libro sessus, ter P. 124, s 34. et 7S7. Christi Vero miracula quae plura ΦEuangelistae reserunt, quam a Mose et Prophetis edita nouimus, atque duoius exceptis s benefica omniab contra Ethnicorum, Iudaeorum et Atheorum Dei starumque obiectiones asserunt Guillelmus Ader de aegrotis Euangelieis Tom. 9 Critie. saer. Iac. Batelerius in vindiciis miraculorum, Amst. I 674, II. Io. Clerieus libro Gallice edito de incredulitate p. as 4 seq. Franciseus Braggeobseruationibus practicis in Christi miracula, vulgatis Angliee Lond. apor, 8..1saaeus Iaquelotus libro de Messia, itidem Gallica edito lingua pari. I. eap. s. Henrieus Wissius in metetematis Leidentibus dissert. s. Episcopius instituit. Theol. p. 427 sq. Nehemias Grew in opere erudito Anglico quod Cosmoloisgiam sacram inscripsit, lib. s. cap. 3. Marius Mersennus in sex prima capita 'Geneseos pag. s 37 sq. nostrisque temporibus doctissimi illr viri, qui .Thomae Noolstoni, fi optimi Seruatoris miracula praefracte negantis, Petulantiam s uere coercuerunt, quorum nomina scriptaque recensentur in luce salutari euangelii p. I 8o sqq. et ab Henrico Christiano Lemher in commentatione de satis et seriptis Thomae Woolstoni liteque ab eodem mota, Germanice edita Lipsiae r 74 8. cap. tertio p. 34 I sqq. Paulli Zacchiae libros 4. Phusicae eonis siderationis de miraeulis S. Scripturae memorat Hlatius in Apibus urbanis p. a14 sed illos nunquam vidimus. De miraculis discipulorum Christi et dono miraeulorum in primis Ee. etesiae saeeulis adeundi interpretes ad Marci XVI. et Actorum librum, Steph. Ie Moyne notis ad Varia sacra pag. Io43M Guil. Spencerus ad Origenem
ψ Vide simonis Episeopii institutionea Theot p. 38a sq. Io. Pearionium ad Symbolum
Apostol. p. Is , et Isaaeum laquetorum de Messia P. 3o ... - Non benefica sunt daemonum in poreos immissio Matth. VIII. et ficus arefacta Matth. XXl. Vide Cosmam Indopleustem lib. III. p. I 6s.' δη Impios inoolstoni libellos, in quibus miraeula Christi oppugnauit, concinne aeeurat que reeensuit desideratissimus Baumgarrenita in ren- η eintriain het. V v I .P. ore sqq. 1 . . . ., i
647쪽
eontra Celsum p. 6. B. Bebelius Antiquit. Eceles Saee. 4. Tom. 2. p. 9 8 seq. Tobias Psannerus in diatriba de charismatibus siue donis miraculons antiquae Ecclesiae, Francos 168o, Ia. DOdwellus dissa. ad Irenaeum et Golfridus Ar-- noldus in opere edito Germanice de primorum Christianorum vita et morbhus libro I. Haud omnino fide digna esse, quae de miraeulis post Apostolorum tempora in ecclesia perpetratis narrantur, euincere studuit Conyers Mid leton, Anglus, A. 7so. die a a Iulii denatus, tum in introductione 7 ad opuSuberius: M introd ory Discoube to a larger Nor , conce ing the miraculaus
niuers, Ghic, are Iunosed to have subsisted tu the Christian Chureb, Londini i 47. - 4. euulgata; tum in ipso opere uberiore, δη Londini i 49, sub hoe indice in lucem emisso: Asree Inquiu isto the miraculaus Polares, labicb are suppostura bases si ted in the Christian Church, stom the earlust Ages through Ievera successise Centurus. D Iphich it is fbebon, that me have nos olent reasen robelieis, von the Authorit of the primitive Fathres, that av juch Pomers iuero continued to the Ctarch, after the Dam of the Apostles. Haee igitur Middietonisententia quum nee omnibus sese probaret, nec probare posset, Anglorum inprimis Theologis nimium sere Patrum ecclesiae auctoritati tribuentibus, VMxiis illa seriptis, quibus ista Middietoni sententia oppugnata est, occasionem dedit. Quae omnia enarrare quoniam nec instituti nostri est, nee limites, intra quos conatus nostri coercendi sunt, permittunt, sussieit nobis lectores ablegare ad praefationem, quam Celeberrimus Windliemius interpretationi ger manteae libri Middietoniani, quae eum subiuncto examine prodiit Hanouerae 37s I, . praemisit: et ad Historiae ecclesiasticae Ienae sumtibus Hariungit evulgatae Tom. 3. Pag. I 49 I. edit. in Φ. editionis autem in duodecimo continuat. tertiae partem tertiam p. I9a7. ubi controuersia ista diligenter enarratur. Ceterum vel peruerso quodam purioris doctrinae defendendae studio, vel praeiudicatae opinionis seruore abreptum fuisse Middietonum, ut vel aperti sima et fide dignissimorum virorum testimoniis comprobata miracula in dubium vocaret, quiuis rem aequa iudieii lance ponderans haud difficulter per- spiciet. Neque enim sacculo tertio plane. iam desiit miraculorum perpetrandorum munus. quamuis enim, ut verbis uramur S. V. Ioan. Georg. Walchii H. E. N. T. p. Ioa7. in illis, quae de miraculis aeui huius a scriptoribus relata
habemus, multa vel salse, vel dubia ac suDem μή non Iolida tamen caussa videst,
omnia reiiciendi, aut ad mandi aetate hac plane nulla miracula facta esse. - Id enim si quis contenderet, aduersu tot veterum δενvtomum testimoma remere H h fili 3 . ag Rrastii gibliothera theologica p. xl x. p. 79 sqq. y Krastii Bibliothera theologica. Part. XLI. pag. 43 sqq. Io mi Britannique. Tomς ιι
648쪽
Tet. Saeculo autem quarto ex inconsideratae pietatis vel illiberalis quae- studio multa ficta sunt miracula; id quod ostendit idem Walaltius lib. citi
U. Verorum miraculorum loeo subinde ab imperitis habiti vel ab impostoribus iactati rariores effectus naturae et artis, adhibitae callidae fraudes, multa etiam conficta prorsus et ementita. Quod adeo non debet fraudi esse Veritati Religionis, verisque miraculis, ut haec toto testata Orbe terrarum, aduersariis eriam et hostibus assensum saepe extorserint, sella inter eos ipsos aruibus sunt iactata non inuenerini fidem, et neque modum et rationem nequenem aut effectum Deo dignum habere reperiantur. De veneficiis variis et φαρριακείαις Veterum earumque ritibus et damnata
superstitione videndus Cerda et alii viri docti ad Eelogam VIII. Virgilii, et Theoeriti Idy llion et . sue Pharmaeeutriam, Medeam Senecae et Horatii Epod. V. Lueanum VI, 3 8 sq. Lueianum in Nεκ-μαντεια, Apuleii Apologiam, Ouidi dium XIV. Metamorphos-278, 29 s, 3 oo. Propertium III, 4, 26.et Potterus II, 38. Arellaeol. p. 34o ' er IV, io. ubi de philtris. Adde Mich. Pie.
earri orat. de magia Veteri et recenti, oration. eius academie. Lips. 3634, 8.editar. p. at 3 sqq. Frid. Gotth. Freytagri dissi de incantationibus magicis. Lips. I Io. Sam. Ues leti di Is de magia veter. diis. eius in librum Iobi. Lond. i 736, fol. editarum p. 348 sqq. Frid. Menetii dissi de plantis, quas ad rem magicam Beere crediderunr veteres. Lips. I Tos. Petri Nicolai Bonam ii diis. de Magiae ad theologiam gentilem ratione, quae exstat in histori aead. Paris. in seription. T. 4 p. 34 sqq. ed. Amstet Od. Eliae Blancardi diss de exorcismis magicis, quae exhibetur T. VI. eiusd. historiae. p. 74 sqq. Scriptores recentiores de Magiareeensentur in Eberh. Dav. Hauberi Bibliotheca magica, quae tribus volum,nibus in 8. excusa est Lemgouiae I 738 seqq. De Iudaeorum operationibus Magicis et Amuletis Io. Wulserus in Theriaea Iudaiea p. a 3, 23, 7sq. 74 sq. Ioan. Gothosredus Lahemacherus obse uation. philologic. P. II. p. I 26sqq. Georg. Car. Petri dissertationes UI. de studio magico Iudaeorum. Witteb. t 727sqq. - Gustav. Peringeri Lilienblad dissertatio de amuletis Hebraeorum. Vpsaliae i68 s. et Sigism. Iac. Baumgarren eOnsliorum theologicorum collectione prima pag. 93sqq. De Orientalium Magis et zm P vide Dav. Millii dissertationestselectas p. 4i I sqq. edit. Lugdun. t 743, 4. De ligaturis et phylacteriis Magicis, Elmenhorstius ad Gennadium de dogmatibus Ecclesiastieis pag. ivs R. et tangit Glossar. in φυλακτ et φυλακτον. Rami resus cap. 33. pentecontarchi. Videnda etiam quae de fascinatione Plutarchus V. I. sympos et Leonhardus Uairius Beneuentanus et Io. Lazarus Gulierius scriptis de fastino, et de amuletis. Aug. Nai,
649쪽
Nath. Hubnerus in historia amuletorum. Halae r Io, A. Iulius Reictetua singulari diss et Iacobus Wolf in strutinio amuletorum, nec minus Io. Christianus Fromannus in libro erudito desistinatione, Norimb. I 67s, . De am
letis veterum Germanorum videatur Eckhardus Ton . I. rerum Francie. p.4I
et 439. et ReySlerus antiquitar. septentrional. p. 49r sqq. De amulctis Balili-dianorum Κircherus Tom. a. Oedipi pari. a. p. 439 sq. Io. Macarius de gemmis Basilidianis, Io. Chissetius in Abraxa Proteo, Godis. IVendetinus in Epus ola ad Chissetium et B. Thom. litigius in disi . de haeresiarchis Saeculi II. c a. lieet Magiea illa fuisse omnia haud constet. De amuletis' et perlaptis, apoITO-paeis, fascinis, phylacteriis plura dabit Theophil. Raynaudus in Christiano Christi patris et matris ecclenae filio. cap. s. p. 43 9 sqq. De a siue
more narra obtruncatorum Vel manus aut pedis extremitatem de collo suspem
dendi, Lud. Κuiferus ad Suidam in et μασχαλισΘbo . De Talismanibus siue telesmatis, στοιχωοις, imaginibus averruncis Astrologica et Magica arte eompositis videndus Iosephus Scidiger in Epistolis p. 3i r,4 io, 48s, 487. Eireherus Tom. I. Oedipi pag. 2 6 sq. et Tom. a. parte I. P. 379, 383, 39o, 3ssis et Parte a. p. 44s seq. 484 seq. Gassarellus incuriositatibus inauditis et in notis ad eum Gregorius Miehaelis, nee minus C. Sorellus libro Gallico quem de Talismanibus aduersus Gaffarellum composuit: Christoph. Adamus Rupertus ad Florum pag. 77 sq. ubi etiam de Palladio et- p. 79. de aliis pignoribus regnorum satalibus. Natalis Alex. aetate IV. Vet. Test. diss. 6. quo aduersus Marshamum probat serpentem aetaeum, quem statuit Moses neutiquam telesina eiusmodi Magicum fuisset Ioannes Gregorius obseruationibus sacris eap. 7. et 8. qui serpentem Mosis saltem occasionem dedisse Talismanibus conficiendis et excitandis disputat: Petrus Iurieu Historia Critiea dogmatum Iudaicor. Gallice scripta p. 4s I sq. . ubi de Teraphim quorum mentio Genes XXXI, l9. Zachar. X, 2. Reinesus in Variis Leth. D. 637 sq. Salmasus ad Vopiscum Tom. 2. p. 4 6 sq. Carolus Patinus introduct. ad Histor. numismatum cap. I 4. Seldenus syntagm. a. de Diis Syris, Hugo Grotius explicatione Deealogi p. 28 sq. 36. Motianus te Vayer Tom. 2. f. Sso R. P. Brunius in historia rituum superstitiosorum Gallice vulgata pag. 334 seq. Augustus Buehnerus Tom. 2. orat. r. de statuis Magicis. Antonius van Dale de diuinationibus Idololatricis Iudaeorum p. 67α ubi disserit aduersus Io. Spen-eerum: D. Valent. Ernestus Loescherus Exere. de Talismanibus, Witteb. I 697. Frid. Gotth. Freytag diss de statuis τετελεσμhetic veterum. Lips i r s. P, nardus in Memoriis Treuollinis A. t o7. p. i 246 sqq. Spiridion Poupari in iisdem Memoriis A. I l8. p. 4s6. Valent. Ern. Eugenius Cohausen in epistola de Talisinane Treuerico adiecta T. 2. Elter. amoebaearum I. H. Nunningliit et.
650쪽
I. H. Cohausen. Petrus Frider. Arpe libro singulari de prodigiosis naturae et
artis operibus Talismanes et Amuleta dictis. Hamb. I7I7, 3. Talisinanis aenei aduersus serpentes Parisis reperti mentio apud Gregorium Turonensem UIR a 3. Alterius aduersus scorpiones meminit Golius pag. I 27. ad Alfraganum. Contra Crocodilos Paullus Lucas in itinere suo Tomo I. p. 32, 6 a. et Wans- .lebius in relatione de Aegypto pag. 82, 379. Tale fuit αγαλμα τετελπιμενον quod Alaricum traiicere in Siciliam prohibuisse tradit olympiodorus apud
Photium Cod. 8o. P. I 6. et I 9. memorantur statuae argenteae τοτελεσι- λς βαρβαρων δεοκωλυσιν. De Apollonii Tyanensis Magicis telesmatis contra serpentes, icorpios et culices, Micia. Glycas p. 239. Annal De sigillis magieis conficiendis Cardanus cap. LXXXIX. de rerum varie rate, Tomo 3. Opp. atque ut plura summatim complectar, de omni genere Magiae Martinus Deirio in disquisitionibus Magicis saepius recusis, et Iulius Caesar Butengerus lib. de licita et vetita Magia Tom. I. Opuscular. et de Magia Hieroglyphica Aegyptiorum Κircherus Tom. a. Oedipi partea. P.437sq. et de Magis Hebraeorum, Arabum etc. P. 47I sq. , VI. De sancta iuris iurandi religione, ut de hae etiam nonnihil adiungamus, prae ceteris consulendus Ioan. Baptista Hansenius, Harlemensis, Pros. Tolosanus, in eapite singulari ex electis eius, siue Commentario de iure iurando veterum, qui Tolosae primum I 6I4,4. exeusus et deinde Tom. U. thesauri Antiquitatum Graeuiani insertus esh. In eodem Tomo pag. 869 seq. legitur Steph. Trellierii diss de iure iurando. Videndi praeterea Alexander ab Alex. II. Io. genialium dierum et ibi Tiraquellus: Io. Fileiacus lib. 2. electorum p. 7 2-. II 8. Ioan. Henricus Meibomius in Comment. ad iusiurandum Hippocratis c. a. R. et c. 22. Vbi etiam de periurii crimine. Iacobus Ebertus in Historix iuramentorum, Francos ad Viadrum Is 88, 8. Christiani Ludovici dissert. de praeeipuis iuris iurandi formulis, Hebraeis, Graecis et Latinis, Lips. 3692.
Ioannes Nicolai in diatriba de iuramentis Hebraeorum, Graecorum, Roman rum, aliorumque populorum Francos. IT , I 2. Andr. Cattenburgius inspecimine sapientiae Mosaicae pag. I73. Κοchius observ. miscellan. II. pag. 9OI. Crenius observ. philolog. I. pag. la6. Ierem. Setserus libris V. de iuramentis. Francos ad Oderam 16O8, 4. VII. De Hebraeorum sue Iudaeorum iuramentis videatur Codex Tal.
mudieus diu IU Tom. q. edit. Surenhus pag. 292. Maimonidis liber Latine edditus a Io. Frid. Miegio, Theologo Palatino: et lusto Christophoro Dith-
Rro, Hasso, qui notas etiam addidit Lugd. Batav. 37 6, 4. cum praes Iacobi. Pe i Zonii qua inter alia agitur de more iurandi tacto semore. Ioan . Henricus
Otto in Lexico Rabbinteophilologico: Seldmus lib. a. de Synedriis cap. 11.