Herculanensium voluminum quae supersunt 5.2

11쪽

citque a enia, qtio Iam sviens et tunsia cisi Nar reυ ore se non poteras inmitiari tile implicatus, set simul inconafamiae famam Derebatur: rogama, ininmitis, coactus ira natitia ad istum de trio scri id, ut omnes libidinos, Omnia arum, Omniti coenarum c Disiorumqtis generia, a I seria Henique ejus ela missimis Derasius dose seris III. Noe autem Ciceronis do Auctor nostro judicium Cl. interpres papyri Philodomi de Musisti X. Praef. haud a veritato alienum, quin t ex eodem de Musica volumino valdo comprobari existimavit; ex quo, ut ipse ait, transitices animvs salia ala honi ritem compa Ius, et ah imu eransis abhorrena. Quapropter mirari subit . cur s. IX. ejusdem Praes. Cl. Seriptor primus o rasci. codicibus Vaticano, et Barborino integrum

pro rons hoc Philodemi epigramma i

uo quidem epigrammate ad epulas anniversarias dis Epicuri natali Pisonemiscipulum voca Dat Philosophus, mirari, inquam, subit, cur ea penulti ini

sionem inalearent, ideoque earmen non ad L. Pisonem patrem , sed ad adoleseentulum filium suae disciplinae traditum, a Philodemo missum putaverit. Nam primo praeterquam quod nullum πουδερασσειας indie tum allata verba exhibent; ex iis, quae ad sextum versum Vir Cl. praeclare de aeroamatis adnotavit, quae ad coenam vocatis pollicetur Epicureus philosophus, facito advertere poterat, versum sequentem ad acroamata eadein referri . quae ut attente audiantur, ipse postulat. Deinde si tam aperte, atque in voreeundo in Urbo orbis terrarum princi ps sa pueros suas institutioni commissos deperira declarasset Philodemus, qui fieri poterat, ut Cicero, qui profecto Epicureae doctrinae erat insensissimus, eum non improbum, non impurum . sed tantum assentatorem iudicari vellet ' aut qua fronto ipso palam amrmaro ausus essot, suas sectao homines valde rigidos, et in soxpsos severos, pravos discipulorum mores corriuendos ac reprehendondos nimis fidenter suis etiam temporibus eo caro 'ὶ 2IV. Nec Porro obstat, quod Asconius comment. in Tullii Ficionis messo Philodomi poemata lasciva testatur, et hodie quoque inter vetera Graeea Epigrammata piusdem nonnulla lasciva numerantur: nam eredibilo admodum est, nostrum Auctorem Ea iuvenili aetate scripsisse, antoquam gravitatem induens philosophicam, adolescentes sapientia imbuendos susci-poret. Ceterum quidquid sit de privata Philodemi vita, nos hole loquimue

a doctrina, quam suis scriptis prostebatur, quaeque omnino lasciviae, et intemporantiae erat adveraa. Et sane praeter ea, quao e Fragmentis volum πιμ πα Μασιας in medium jam adduximus, quod ad amorem attinet, puerorum

praesertim, quem plures veteres philosophi haud damnabant, monti libidino

12쪽

iu in

vacaret; Noster contra, magistri vestigiis insistens COl. XIII. voluministae Musica illum esse ιυγα κακον magnum malum , nec unquam posse honestum evadere diserto pronunciat. Norunt senim eruditi, Epicurum adversus Stoicos, amorem amicitiae ah amore stupri distinguentes, contendissa amorem ad sensuum voluptatem lantum spectare. Qua quidem in quaestione illud maximo animaduertendum oecurrit, quod Cicero potius Epicuro, quam Stoicis virtutis magistris assentitur; sic enim serihil lib. I v. Tus Iane Ata magistros Obrutis Mi so flos Oeniamus, qui amorem negant rivri esse , et in eo IDigam cum Epicuro non miaram , tit Uinio mea feri ,

mentiense: qtiis est enim amor isse amicitiae 3 Cur neque deformem ad discenum quisquam amas, noetia formosum senρm p Sed et ex hae ipsa inter Stoicos, atquo Epicuri asseelas de amore eoncertatione haud temere

conjicero licet Philodemum , eum Fragmento XLVIII. paullo anto eitato declarat suae disciplinao hominos liberius discipulos αερι de praoacvidi te redarguore, et quosdam vituperat sapientes salum praeclaraeque indolis indicia eamdem vocantes; nomine . υ . , ois non generatim quamlia het animi vitiosam cupiditat m designare , sed solum amorem , Beuερ- χον, uti gum Col. V. de Musica appellat : et sapientum nomine, quieuindem satum, ac honae indolis indicia voeahant, adversarios Stoleos Aignificare volle. Atquo hactenus satis de Fragmentis voluminis πιμ παρρησιας praefati sumus.

16쪽

SERMONUM DE VITA ET MORIBUS

20쪽

. . . nam id quod sane eontingit, Di nonnulli nec sibi erratorum sint conscii , nequo intelligant , quod prodest, venia est dignum: ac g noratim loquendi libertato utitur vir sapiens, et philosophus, quod quidem conjiciens rationi eo ruen

ter. . . - .