Herculanensium voluminum quae supersunt 5.2

141쪽

Lin. 4. Et seq. Auruis πεμβλου m x. m. x. Irridet eos fluetoe, qui philosophi vid Cupiente . Graecia in lantummodo pallium gestare nat hahebant, sapientis ero praecepta et inoniici audiro dei reetabant. Fortasse Romae tune degebat eum haec scribet et, Philodemus, nonnullo qui sua aetatis nobiles adoloseontes his verbis earpere volebat. Liti. ii. τω ακωδεν Artieuli 4 σω hoe loeo peo indefinito ris adhibori videlise; ut Propterea σω ακανε ι id om Rigniseet , ae σινει in , idest aliquis ratiἀro.

144쪽

nonnullis altius exordientibus pi euit, si quando ros tulisit, ad coria rectionem venire; sicut alii ex improviso, ac Praeter exspectationem omnia sanare putarunt. Illud vero omnibus est manifestum, utilem fore eum stimulum, qui aequitur, et omeli anticipatam damnationem.

145쪽

Lin. 3. mur' ἄρχωrrius iventicis, x. r. λ. ΗΘ loco, nisi nos sallit opinio, ea Philodemimen suisse videtur , Lapientes in reprehendendis erratis non eodem Paeto se gerere nonnullos enim altius rem exordipntes ad monendos tandem discipulos venire ; alios vero e r geudo ex improviso, ae praetor exspectationem, se facito eurare illos possin existimare. Quod autem adisii de stimulo antieipatam condemnationem emeiente , ad hune alterum corrigendi m dum reserendum potius videtur.

148쪽

FRAGMEN TUM XXXIII.

DPQ otiam quisquilias xistimaro ipsius hac do ro errorem, et do amoro, nec do singulis, quas iusta appellamus; sed aiebat do rum in aliis, ae simul honesta

tem caussam suturam esso, quamobrem sentiat se errare

Pa r. Vol. V. F. s.

149쪽

ADNOTATIONES

Lin. 4. et seq. ιι δε συ ετ αυρο x. m. M J De aliquo philosopho loquitur heie Noster, qui opin. ibo late litiud valde sollicitum sapientem esse oportere, si cliseipulus in errore de qtii-Lu dum robus versetur, ut de amore, oh de recto et aentio; quippe quum is facilitis pre de-eora ei honesta aliortim opera, quam per diccndi libortalem emendari Porro est minuit simum illud , quod o spicis excussis ei olat: unde Oritim Proveri itim nos τυ απιυ, no praxinum Vnivom, nae minιmtim qni m. Invenitur quoque proverbium καν απυ, 1 esto I minimtim, apud Erasmum Chil. I, cen . Io. φυν. IO. I in au. Drison A. Verbale επω Gησις in Omilibus adhue editis Lexieis minimo e

peritur.