장음표시 사용
21쪽
Auxilia Gratiae positive salutaria, ad finem supernaturalem perducentia, sunt intrinsech&quoad substantiam Supernaturalia: hinc tam Natura Innocens quam Natura lapsa, Indigent Gratia intrinsece Supernaturali, ad opera quibus vita aeterna in visione immediata Dei consistens , obtineri debet. Verum Natura lapsa, etiam cum huiusmodi Dono, debilior est csteris paribus quam Natura Innocens. XXXX. Non est de essentia Natura Purae quod Appetitus sensitiuus sit persecte subiectus Rationi. In statu Naturae lapsae elici possunt actus boni morales absque Gratia intrinsece supernaturali: sine qua tamen nec tota lex naturalis, nec diu, obseruari potest retiam Dilectio Dei Naturalis, super omnia, sine Giatia intrinsece supernaturali, impossibilis est morali. terr Similiter, cum auxilijs Gratiar ordinarijs , vitari non possunt omnia collective venialia. XXXXI. Iustificatio fit per Gratiam habitualem intrinsece inlis rentem :eaq; nodistinguitur realiter a Charitate habituali. Peccatu habituale dicit essentialiter priuatione Gratiς habitualis, tanquam constitutiuu n sormale: Sic peccatu originale dicit in omnibus Adami Posteris eo insectis priuatione m Iustitiae Originalis: contrahiturque in primo instanti generationis
XXXXII. Peccatum siue operatio mala, in ratione Culpae est maius malum quam Poena, siue Damni, siue Sensus, siue utraque simul, propter Peccatum inflicta. Ad Remissionem lethalis quod solum simpliciter Peccatum dicitus requiritur essentialiter infusio Gratiae, ita ut sine hac, etiam de potentia absoluta remitti non possit: verum sufficit ea Insu fio; non
enim stare possunt simul peccatum & Gratia habitualis, etia
22쪽
IS XXXXIII. In Adulto habente Lethale Personale, requiritur dispositio aliqua propria, ut Iustificetur de potentia ordinaria: do potentia Absoluta non requiritur. Actus Charitatis non , est Forma per se immediate Sanctificans. XXIV. De conceptu operis Meritorij,est contemptus quidam liber &aliqualiter arduus commodi alicuius temporalis,quod reij-ciatur propter honestatem simpliciter, aut propter peculiarem aliquam & excellentem honestatem sectandam. Ad meritum de condigno, Status vis necessarius est: imo & status Iustitiae habitualis, in eo qui apud Deum meretur .
XXXXV. Actus e3ternus praeci se, & actus impexatus praecise, nou auget meritum: Intensio tamen maior actus Interni, auget: debetque meritum esse tempore, vel natura prius quam praemium respectu Creaturae purae merentis; quae nec mereri
potest sormaliter per actus alienos, physice elicitos ab alio, sibique imputatos moraliter. XXXXVI. Motiuum Formale Fidei Theologicae est Deus Solus, quatenus cst Prima veritas Reuelans: Motiuum autem volendi Credere eadem Fide , essentialiter praesupponit euidentiam Credibilitatis. XXXXVII. Resolutio ultima actus ipsius Fidei Diuinae praecist, fit in prima veritatem Reuelantem: volitionis autem Credendi, fit in euidentiam prudentis Credibilitatis obiectorum, obligantem sub peccato ad Credendum; ac denique Resolutio ultima euidentiae praefatς, fit in signa sensii bilia miraculorum, propositionis extrinsecae Sufficientis ac legitiinc sub omnibus humano modo requisitis conditionibus. XXXXVIII. Fides Diuina ordine Naturae praecedit actus omnes Spei&Charitatis
23쪽
Charitatis Theologicae . Motiuum Formale adaequatum Spei, est Deus solus, seu est omnipotentia Dei quatenus promittentiS.IL. Charitatis motivum Formale adςquatum, est iterum Deus solus, seu eli Summa Bonitas quatenus sibi ipsi conueniens ., Augetur habitus Charitatis peractus quoslibet, tum suos,' tiun aliarum virtutum Supernaturalium; Intensionis, siueoi aequalis, siue minoris.
Potest Charitas imperare essicaciter actus caeterarum virtuturnullus tamen actus Charitatis potest absolute efficaciter ac omnino determinate imperari ab ulla alia virtute.
h steriu' Incarnationis est maxime conueniens, respe- LVI ctu Dei, quatenus in illo manifestauit nobis Misericordiar, & Iustitis ius thesauros infinitos: respectu nostri, quatenus nullum aptius esse poterat remedium post lapsum totius Generis humani ac denique respectu totius luniuersi, quatenus expediebat Creaturas ad Creatorem . quam Summe fieri poterat accedere; utique per unionem Verbi cum illa Natura quς est caeterarum compendium. 1 a LII. Su mina tamen ea Conuenientia non ita necessitanit Deum, ut absolute non potuerit Incarnationem non cilicere. Poterat, qui nullius indiget, nolle se ipsum omnino manifestare ad extra. Poterat, etiam ex hypothesi Orbis conditi, vel peccati actu commissi, relinquere humanitatem, cum sua subsistentia propria naturali. Verum supposta eleuatione no stra ad finem supernaturalem, Incarnatio ex natura Rei fu i necnssaria ad delendum peccatum. Malitia -
24쪽
LIII. II Malitia Peccati Lethalis non est infinita simpliciteri licet sit inadsquabi lis & incompensabilis de condigno per quςlibe topera purς Creaturae, quanislibet illa fuerint perti et onisti Intensionis:bonis enim operibus purae Creaturς inest vis inductiva bonorum cum limite, peccato vero Lethali vel unico, inest vis corruptiua eorumdem absque limite. LIV. Crescente Dignitate operantis, crescit & valor operis meritorij, & satisfactorii , caeteris paribus. Quo fit ut valor operum Christi, & Magnitudo Intensiua eorum , spiciat a i et prςcise secundum se, fuerit Infinita simplicitet. Magnitudo autem extenfiua , spectata secundum se prςcise, di in actu primo, etiam fuerit ii finita simpliciter: ai in actu secundo spectata, secundum intentioncm effcaccm Christi op rantis & determinantis, suerit limitata, & determinata. LV. Satisfactio a Christo Domino exhibita, fuit in toto illo rigore Iustitiae ad renus onem Peccatorum, qui secundum lustitiam Con mutatiuam intercedere rotcst, inter Dcum ex v-na parte, & laemines ex altera. v ere enim nomine nCstio, ex consensu Cicditoris, dolores nostros ipse tulit & languoi es nos: ros ipse portauit.
LVI. Incarnatio Christi, gratia sui primo principaliter decreta fuit a Dc o: hoc est, chris us a Deo jntcntus t st prin o ac principalitcr propter excellentiam propriam, & ut suboidinans is bi secundum se, reliquas exissentis sua causas finalc scκ- uti a Dcum. Inter quas, Remedium peccati hc iv inon, siue Rcdcmptio totius Ceneris humani est causa finalis extrinseca pi scisua, non tamen unica di adequata. LVII. Peccatum Originale fuit causa finalis partialis, magis praecipua incarnationis Christi, quam peccatum actuale cuiusq; C Personae
25쪽
Personae proprium. Vno eodemque virtualiter intrinsece Decreto, Incarnationcm omnesque eius circumstantias &effectus, Decreuit Deus: Non tamen, citra Reuelationem Specialem ex vi praesentis decreti, certo Scire possumus; virum futura esset eadem Incarnatio pro alio rerum Statu. Deus solus ipse nouit, & cui reuelare voluerit.
Nullum meritum praecessit, cuius praemium esset Incarnatio Christi, quoad Substantiam: quoad circumstantias vero lori, temporis, prosapiae, &c. etiam nullum praeccssit meritis proprie ac stricte tale. Pi arcessi igitur solum quaedam congruitas seu incritum aliquale de congruo, late di improprie dictum, absque omni causa litare proprie tali; nimirum
in Beatissima Virgine, di Antiquis Patribus. LIX, Solus Filius Diuinus Incarnatus suit vere at proprie: ita ut humanitas Christi unita fuerit immediate cum sola dersonalitate verbi; non autem cum alijs Personalitatibus I nequae, cum De.tate ipsa. Verbum assumpsit totam humanitatem , nimirum Animam Rationalem, & corpus ipsum humanum unitum cum Anima. Probabilissimum vidctur quod assumpserit immediate Sanguinem, aliosque humores. LX a Vnio hydostatica fundat communicationem Idiomati ina, inter Deum di hominem: ita ut attributa cuiusuis Naturae propria, ac praedicabilia in concrcto, vi unionis hyposiaticae
mutuo communicentur in concreto, dummodo in praedicatione includatur suppositum, vel saltem non excludatur. Praedicabilia in abstracto tantum , nullatenus communicantur. Usum vocum receptissimum praesertim attendas, vel loquere cum cautela de mysterio ineffabili. LXI. Verbum communicat Humanitati Christi Sanctitatem In sini- . tam sicuti de Deitatem; redditque eo ipso, etiam praecisis
26쪽
caeteris donis accidentalibas, Sanctam formaliter, Impeccabilem, Deo gratam, & dilectam supra quodlibet aliud
LXII. Ornatur nihilominus Anima Christi praeterea Donis superii turalibus: Puta Gratia habituali, siue Charitate habituali,& alijs virtutibus moralibus, ex Sanctitate praefata substan, tiali tanquam Radice ortis, eiusdemque speciei infiitis cum ijs quae in caeteris Iustis reperiuntur. LXIII. Non intelligit, nec vult formaliter, Anima Christi per intel- ira lectionem & volitionem Increatam. Habet Visionem immediatam Dei, sicuti& caeteri beatit habet Scientiam infusam, de intrinsece supernaturalem, qua omnia creata intuitiue videt simul, & comprehensive: habet Scientiam per discursum humanum: imo & sensuum experimento acquisitam. Nam huiusmodi omnia ornamenta Christo debebantur titulo Redemptoris, Principis, ac Magistri Vniuersalis. LXIV. Christus insensu composito unionis hypostaticae fuit impeccabilis, immediate ratione unionis, & non tantum ratione visionis beatificae aut Gratiar habitualis aliorumque donorum supernaturalium, quibus ornabatur; idque non tantum ex natura rei, sed etiam de potentia absoluta. Similiter &in sensu diuiso suit impeccabilis, etiam de potetia absoluta LXV. Humanitas actu existens ante assumptionem hypostaticam, ac destinata via Verbo assumatur, fuisset Impeccabilis; talem enim eo casu decui set, quantum conij cimus, extitisse Domum quam inhabitare debuisset corporaliter plenitudo Deitatis. Secus de Humanitate existente actu, post dimissionem unionis hypostaticae; tunc enim non Videtur ea vl- ialum habere amplius Ius ad I inpeccabilitatem , perinde ac α' si nusquam fuisset assumpta . C a Summus
27쪽
Summus noster Sacerdos ita fuit Segregatus a Peccatoribus ut nullum assumpserit Sanctitatis desectum proprie talem :puta non habuit fomitem precati prout importat tentatione niaternan k n,tam prauum ad illicit 1 i a ordinate trahente n. Nesilia uit Iga orantiam prout importat priuationen cogntio iis debitς statui proprio. Habuit tamen Corpus vere pa fioile, ijs obnoxium desectibus qui com. munes sunt omnibus homi nibus ς ut daret locum fami , siti, lassitudini, vulnerationi, Morti, &c. atque ita, nos redimeret. Habuit Jc motus Appetitus Sensitivi, Sed non ante uertentcs Iudicium Rationis.
LXVII. Nullum imponi potuit Christo Prςceptivnstrictξ tale et nem
pe com innatoriu n pceas, ita ut si non exequatur. Incuriat Iaim citiam Dei, aut dilationem consecutionis finis vlti ni, aut poenam aliam intuitu culpς infligendam . Hinc mandatum quod accepit a Patre de Morte subeunda, alijsque operibus meritorijs, cui vere obediens fuit, erat simplex prςceptum seu potius manifestatio pridefinitionis D minς. LXVIII. In Christo fuit absolute libertas indifferent : eaque adactus inςquales sibi possibiles, minus bonos aut meliores. Cum plenissitna dc persectissima libertate elegit Christus Mortem, tum quoad substantiam, tum quoad circumstantias; Habuit enim potestatem ponendi Animam, qui oblatus est quia ipse voluit nec aperuit os suum. LXIX. Voluntas humana Christi, fuit de facto semper, quoad omnia, & singula conlarmis voluntati Diu ins in iis quae ex Consilio mandabat: atque ita persecte dii posita crat per habitus omnium virtutum sibi in summo gradu communicatos , cum optima absque ullo dcsectu omnium eligibi. Eum
28쪽
lium coonitione, & integra Partis insertoris Subiectionc, ut necessitata fuerit moraliter ad eligenda semper optima & optimo modo,
LXX. Potuit mereri Christus per actus viatoris proprios ae deis facto sibi ipsi meruit , merito stricte ac de condigno, gl riam Corporis sui specialem, & Nominis sui specialem exaltationem; non tamen Animς suae Gloriam substantialem. Caetera Dona, praesertim illa quae obtinuit absoluto merendi tempore, puta Resurrectio Impassibilitas Ascenasio &c, fuerunt praemia meritorum ipsius, latiori acceptione nominis praemij, & meriti.
Meruit insuper omnibus hominibus, tum Reprobis , tum Praedestinatis, etiam Adamo ante & post lapsum, omni dona Gratiae & Gloriae Supernaturalia, & omnia ad id conducentia quae usquam habuerunt. Etiam Angelis omnibus tum Praedestinatis, tum Reprobis meruit omnia Summaturalia. Atque Vniuersim omnia Dona quae aliquando alicui Creaturae purae concessa sunt, ex Claristi meritis concessa sunt.
Sacramentum est similitudo Symbolica Sanctitatis, quam significat & cuius existentiam inducit. Idcirco ad significandam Antinae spiritualem purgationem Lauacrum Aquae
congruenter assumptum est; ad Nutritionem, Panis, & Uinum; ad Consortationem, olei Sacri Inunctio; & sie dGalijs, proportione aliqua seruata, inter effectus speciales Gratis interioris quae confertur, & Res externas significantes . LXXIII. Sacramenta nouae Legis constant intrinsece Rebus, de Verbis, tanquam Materia, & Forma; ex quibus, non in rigore physico, sed Moraliter solum vn;tis resultat totum aliquod Morale, ad certum aliquem finem &effectum ab illis ponen
29쪽
LXXIX. Aliqua Sacramenta per se conserunt primam Gratiam: Cha racterem aliqua imprimunt Indelebilem. Quilibet Viator est capax Sacramentorum. Sed adultus valide non suscipit, nisi ipse consentiat Saltem Virtualiter,
L A V S DEo. Distulabuntur in AEdibus Lancti Antonij Florentiae Auno MDCLXIX. Die Mensis