Quaestiones Catullianae

31쪽

initii lioe in loco nulli rorum lenietuitatet a Cutullo, insigni versuuin laciendoruin artilice, perturbatain esse existitnui,inius Secus nobis videtur quam tuain quae

nuper proposita sunt scribendo esse Manlio tit et Sed pudicu Am, ornu illud inutile et irae viil gato languidum, hoc prorsus intulerabile est. Nilui ruinis puerulus matris pudicitiam ore indicet, id nulla alia re fieri quam quod patris similliinus est facile intellon itur. antuin abest igitor iit Mersutiva particula eo itationi poetae

congruat, ut eam penitus pervertat, simplex autein resepula necessario requiratur si uocirca eum istam qnideiunuiuerus restituendi rationem nullo niodo probare possetnite alia titutior succurreret multuinque de ea re cogit rein nescio quo pacto in talem aliquando delatus sum sententiam ut suspicare Catullum priores tris strophae νι avus nuuturi perpetuitato inter se coniunxisse, ut systema essent vel, si hoc navis, unus versiculus, deinde novo initio acto addidisse Priapeum, hoc iodo iii

Sit suo similis patri Manlio et facile inscias ο-

scitetur ab umibus, Et pud triam sua matris Ad et Ore. . . Sed mature tamen hane suspicionem abieci. Lubricum enim videbatur proliis unum aliquem versiculum novam nullo exemplo eum intendatam rem comminisci deinderam consimilis est glyconeorum versuum ortus inde Fem 'us Priapeus, ut nurarer hiatu eum vel brevi syllabaal, antecedentibus, inmeris . yconeis esse separatum et denique si haec meu eun rinatio Catullo placuisset, non usus esset, opinor, synaloephe eum diceret in car

mine XXXIV p. 18, 9 sy

32쪽

unare quid de illis carininis LX versibus statuenduin sit, intem in sint an, quod multo credibilius, depravati,

et qua ratione niendari debeant, entioribus diiudieandum relinquo. Etsi eniti nuindroruni continuatio iermutatis inter se duoruiu versiculoruin terni inutionibus ita

restitui posse videtur ut scribatur. 1

et facile o musius sestetur ab inscias, tu, quo laeto nseias substantivi sis nisi dationein asciscit, Iahinen intellego cuin orditie in ilii in libris verbas illocata sunt, ut sitatus, nagis est, ita etiani concinna iurationis venustate longe multu inque praestare.

fipddunt, tum m xime comparationes, quarum magna est Τμ Sapphq quibusdam ivse Ubus si inititudo . . Illud 'inm 4 'Mimodo ac dit L sum, ceteris Catullida Dibus, si ali exiguo versum ab aliis scrip toribus LRtinis conmemoratornii nurnero diseesseriti omnis critici .sum unius codicis, deperditi nunc, M libris latano et Santentano aliisque horum similibua diligenti uni exsesere pari, in singulis diversa expressi, laydamento nit tu atque a reliquis ibi tantum anxilium requirundam si ubi proborum exemplarium depravatio poniecturam postulat, in hoc un catinine ara issima accedit auctoreas

33쪽

eodicis Parisini regii 8071, antiquissimi illius item olim Thuanus, possedit. Ei exemplar accuratissime tum rideriei Di ineri , αρ, in .lentiae debeo possumque inde quaeata istinius ariesu bariis eoi rigero parthi accessionibus augere. Itaque scriptum est in odie mi hi p. I, 2. . Mois L . certo. 10. ncipient a secunda 19. 20. conplexu 2 credetius ευ-ndior et 38 15. iucunda 37, 25 eonubiae 38 25. --ἀλ--5. stu viri, ni i iuni Quotum est, e em p ut 8. . ,--- 10. Mimis 13. suo F id eat 18. Numquam 19 pedi Moteris,s rio miseri--π- prosect-η m. 'facetiam 2I. Hunnutu Urgotii multi coluere utienci 22. moris 23. agricuse nuta coluere 28. i. Imrum .iseriique ' Ieria mine aut i tilia et propterea lanium a me omniemorantur Fod tam vetus liber excutiendus videbatur totus nonnulla tamen in it satis memorabilia Nam eonirer te p. 37, 15 es c vinolis p. 38, 8 ruinis sera sunt ri emisHiri, squidem certe non deterita puto imIgato conrusus, Mnon mirer Isaacum ossim antiquissimi codicis auctori isti ineundam. Si utiliter hoc e M-Catullas

eontremi Omere taurus. Alteram autem illud cor .e, tae e verbo quin reliqui codices obtinent praest 1imus ridetis. 6--- insimos de ineundo Θ- tamine recte dici posse quis neget Sed cum accuratiss

aeonsidero hos versus

34쪽

in restituendum esse rio eri est, queris,d auidum loquitur Catullus earni LXXX T: p. 66, 21 , satis

par est. Quam conieci urm elegantem esse minimo

35쪽

stinos. Itaque praeter illum versum de quo disputo μει, tamdiu dii eius libro reperitur lx 403tit ilin imbis CX erit xi p. 75, 23 quod i onust mihi, o mentita inis a es.

Tertia pars patris est, lyars est data teris matri, sed N ei. h, v .a i, Qui laetum sit ut praetermitteretur rure Mitis amareti Praeterea meum praecedente vocabulo coniunctum sae

36쪽

Quem ad modum igitur ex eis quae codex Thuani suppeditavit probabilem veri- 63 emendationem elicuisse

nihil indignum est accurata consideratione quam retia quorum Manaenia riuua resutanda sunt, nisi ubi Mn-- si viii ridens depra am, .niecturam .-bmurii sive muto laciendam iam dudum factam, asilla quidem disero praetermittam, quod p. 37, scriptum nitur in Sant in iis su ire M in me, id ιυ -- ἀ- Miud alii rim t. Et putis. οeo endi verbum alica magis placere quam simplex illa uanuis quae reliquis libris ninibus eo ervata est ' i

Iianae orationis elegantia pervertitur. Nam hoc eoA verbo ita ut activae somnae intransitivam tribuerent significationen , quorum eundem rire potui, aliquanto posterius scriptores Latini nsi sunt. . Locutus est eo modo Luciliua Aetnae v. 469 Accensae subeunt in trum

37쪽

participii frequentior esse videtur quali alioruin anodorum

Delui i esse videmus, ut euin careret passiva Feriai forina

38쪽

-inus in prisco sermone anno articipii ratiotiem in-

Itaque eum videamus Thuani odicem re tibiquo ii ii praestare quae vera sant, putabimum neglegenduiu me

Nec mistim, penitus quae tota mente Iaborant. Nos in mentes, usi dis imus aures liquiis, ianum id r0-- ratis merito moriali sui ,--- error est min Laelia manni, verum exeoptorem quibus usus est reiecit Lachian innus Quidem an uno illo codice inveniri viderere

Thuaneum et alia exemplaria illum agnoscere ait, neseis evndem uti um mitiquos odiees dicat an aliquas editi no x auri reum , vim editio una quis mihi' pris Mint, duas Ald misera. l uidetvis taeuiplar Mii finis νὴ a. 1558 editum et AntRerpiens quod ex ossona chiratophon Plantini a. 1569 prodiit. Num

39쪽

mus eum Murotus protulerit atque ex ipso fortasse Thaani dice iiiii anteaciuit Claudii Puteani, unipserit illi indagabunt, si qui omnes editiones vetere institiere possunt: at lio certe intellegere milii videor, si invenitur illo versus in aliis etiali exemplaribus in quae ex Puteani sive livani codice eum venisse non credibile est, idem eius aliquanto augeri. Praeteriit hunc versum Iosephus Scaliger cum primum ederet Catiis carmina a se emendata postea mentionem secit eius, sed ut adderet 'abest hic versiculus a nostro libro Et prosecto nullam bonam Sententiam concipit. Suum librum, ut ex Scaligeranis

patet, Odicem dicit Catulli ibiilli Properti anno 1469

Seriptum, quem Nemaus inventuin Iacobus uincius ipsi Commodaverat. Tantum abest autem ut nullam nacVersum bonum sententiam concipere caligero credum,

ut mihi praeclarus esse thidque vincendi studium, quo puellas a se dissere iuvenes intellegunt, egregie illustrare videatur. Non frustra meditantur puellae neque mirum est si nemorabile aliquid proserent, cum tota mente in praeparando carmine occupatae sint: ecquid hac oratione magis aptum atques concinnui cogitari potest Et postulant paene ut tale quid antecedat ea quae adduntur Nos cluso mentes alis dissismus aures. V rum Lachmannus ut illui versiculum abiiceret eo id tu adductus esse quod perturbare videretur stropharum aequabilitatem quam per totum carmen a Catullo observatam esse iure suo existimabat. Etenim post versum unius arminis 3 cmsperus e risbo, πειales, abstulit nam Hieronymus Manlius versus aliquot deesse intellexit. Nam isti tres versus' inquit 'quorum priinus Nomqne tu addentu, dicendi sunt a maribus, quia

40쪽

-s dicendus est a puellis. Rectissime animadvertit inia neque caligerum sagit iniim ulla deesse. Isaa Meus, ininis Fi dux, eminus megis, uuintai qm utari pari dim tituit, valde admiramur, ita perveram me i

inperam possunt i Praeterea intolerabile est interpungii Ga li carmine post quinto xametri versus pedem