장음표시 사용
71쪽
semel iterumque proscriptus an. I623. a
que Degernis sensi ducatu patrimoniali destitutus est. Obiit autem ille ania' i post ina . Innoeentia f- XlI. Ruli'uerat is filiolum, uix
filioli ει infantia maiorem. LRNESTvM, peccare ne in pR scium. Cuius innocentia permovit Plu- . rirnos Germaniae principes: ut, de pacam do rege reconciliandoque principe puello,
soliciti essent; quod, patrum deli' in fi
liis uindicare, diuino eloquio minus ui- . deretur concinnum, accederetque; quod,
in gentilitio hoc ducam, causa sum dendi non a patre sit requirenda; sed a maiorum prouidentia: A parente ideo quemadmodum nulla succedendi; ira nec amittendi, principatus atmiti, legitima causa. Verum precibus suis nihil
proficere poterant, cum occasio, adue
1is sacris addictissimo principi, ualde op
portuna uideretur, BRANDENGRGICIS in
Si is principibus imponendi finem. Inter quae certamina ipse princeps ERNE- πει improlis obiit anno I6 2. Quo modi g. XVI. Nemo rerum iuriumque tuo an. Farus iam dubitare poterat; stirpe delinquentis aut inculpatae familiae, extin-
redit ad IAS RNDORFENSEM gentilitium duca-Brandem tum ad electorem Mandenburgicum, simul-
Mnxφm deuolutum esse; ut non solum
72쪽
i proprietas & dominium; sed ipsa etiam ii possessio eidem obuenisset. Nihil igitur
cere posset, ad agendum & urgendum ii iura manifestissima neque ullius dubitati- et onis umbrae exposita: sed obturaverant ili aures Austriaci administri, ob principisii electoris inuisam illis uiciniam. li . g. XIV. Nondum eo tempore en Susipenditii tinctum fuerat belli tricennalis, in Gemi mania, incendium. Igitur calamo magis, bellum. quam armis, in hoc iure, fuerat agendum. e Praesertim quod Austriaca domus Bran- i: denburgicae faceret spem; componenda in litem olim, post pacem Germaniae rest, it tutam, idque ex aequo & bono, causis
j rerum expensis idoneo tempore.
ii g. m. Winphalicae pacis arbitrii hoc argumentum, quodam iuris axioma-ji te, declinarunt: ne quid materia paciSsti,tiri is i esset, quod non fuisset causa belli. Prae- faciunti, sertim in te, Cuius spem facerent ipsi M., Aiaci adminii ri. ad sedandam, bona gratia, litem, finito Germaniae bello. ν g. XVl. Submonuerunt alictui: pa-Quae ten. I maiorum uelle; ut, si aliqua inter Bo tanda perii hemiae reges & mandenburgicos marchio a nes Oriretur contentio; illius compositio ii tentaretur per arbitros, Geirmani Aus, e gas dicimus, qua etiamnunc uia osset j eundum. Sed recusarunt compromittere' u a, Austri-
73쪽
64 SVPERPONDIVM Austriaci, quod malae causae tutius esset
Manis, g. XVII. Brandenburgici praetereastum iv administri, superflua iudicia fore, rePO- Σοῦ ' fuerant, in causa, ipso iure, liquida; Cui parendum potius, quam litigandum de
ea temere. Restituere, cum iniuria oCCUpatum, atauitum Patrimonium agnatis Brandeburgicis, iustitiam uelle, nulla iuris umbra temerandam aut inuoluendam,
conflictui forensi. Accedere, quod neque laudum aut iudiciaria sententia aliquid profecerit, in litigio cum potentiori: nisi, rerum ualidus, praesto sit eius executor. Frustra aperiri uiam, nisi pa- teat simul illius exitus; qui uideatur prae, clusus esse, ob aduertie partis paratam
Rεσositio g. XVIII. Etenim faciamus tamen ad expro argutiolarum eius generis periculum ali-: quod Z Aerem fibrahunt. iniquissimae I ' ' patroni, athletae inanes, in liberi iudicii tutique arena. Causae enim, ob
quas BRANDENBimGICAE gentis marchiones destituti iΑEGERNDORFENSI ATAUITO' PATRlMΟNio, duplicis fingantur. generis. Vnum sit, exprobrata Iohanni Georgio FE-LONiA, id est, perfidia uafalli, commissa in dominum: cuius adhaeserit ille fatali hosti merueritque ideo beneficiario ducatu ldestitui ac privari. Inanis opera esset si
74쪽
ΤΟΜ. III. RELIQUARUM. 6squis Causam agere uellet principis incusati & statim post defuncti, deleto, morte eius, omni reatu. Sed tamen filioli sui, moti infantilis aetas & innocentia ς meretur omnino apologiam. Graue est& iuri diuino incongruum, ob patrum . delicta in filios animaduerti, nulla labe Contaminatos. Sed humana etiam lege ς iniquum; proferre poenam, in Melaom- bona, propria, non delin-
quenti mitidi. Acceperat IOANNES GEOR- ,
i cius hunc in Silesia ducatum, non ut per- dem eum, contractu aut delicto; veruin quo uteretur fruereturque illo, ad nece
ρ iaria ad uictum A cultum, principe di- gnum. Reditibus igitur, si quid delique-
rat, priuari poterat, ad uitae dies: substantia studi, ut iureconsulti loquuntur, .s salua semper genti. Verum sit, quod dei heat sentire poenam obnoxii patris etiam n filiolus p Annon irarum & uindictae uelli: hoc satis p Contra agnatis collaterali- cinina. ii um gentillum, in domo Brandenburgis, Branii vid potuit criminis alieni imputari pCuius illi, nullo unquam modo fuerant ontems participes. illud igitur horrendum 8 execrandum omni aeuo ac orbi; quod, iI extincta rei, ut habebatur, principis polii steritate, HAviaeus Silesiae ducatus iAE-
li ELECTORiBri, hostilis instar spolii, iniqui
75쪽
SVPERPONDIVM 6s manifestique, praereptus &, uiolentissim usurpatione, detentus adhuc. III L.M. g. XIX. Alterum genus imputatureatus sit crimen laesae maiestatis, quod in ., omnino execrabile esse solet, in ciuili so- , Cietate; cuius uinculum est unicum COnseruatio fidei, a ciuibus ac subditis suo principi iuratae. Verum, hoc etiam fulmine, ruunt iterum rei tantum, non reorum posteri; quibus ea tunc negantUr,
quae in defuncti heredio. barbaro uerbo, libero fuerunt; salvis, post fiduciarii heredis mortem, siue ciuilem siue naturalem, fideicommissis gentilitiis succestari fideisommissario. Quod dicendum fuerat in gratiam principis infantilis EmNESTi. Verum quid etiam haec ad BRANDENBURGICUM ELECTOREM, gentilem CX la tere 3 Huic certe, mortuo facinoris im- putati reo eiusque filio Unigena, HAUD TUM PATRIMONIUM IAEGERNDORFENSE, nul- . lo iuris tegumento, poterat negari. ACerrimae aduersus hoc crimen leges sunt; sed in reos tantum & reorum posteros, necquicquam in consanguineos alterius' lineae. Non Romanus, non barbarus legislator hoc sanciunt. Vt adeo alius generis haec iurisprudentia sit, extra humanae mentis iustitiaeque sphaeram. Duendi g. XX. illud serum esset, in con-
76쪽
1s ducatus potuerit BRANDENBURGICIS ele- mctam
moribus olim deferri successbriis pactis p-
Nam agnouit hoc ipsum eo tempore Bo- i Iemiae rex , quo IOACHIMUS FRIDERICUS Hector an. 16O3. hoc eodem gentilitiae successionis iure, eundem hunc IAEGERNDOR-vENfEM ducatum in suam recepit potest,tem: idque bona gratia & pace regis re- pnique Bohemiae Silesiaeque ordinum. ' od supra dictum Cap. I. g. Io. NeqUe Cnim IAEGERNDORFENSIA, alia conditione aut lege, acquisiuit GEORGIus marchio, quam sub fudi alienabilis & testibilis indole,
sermone iureconsultorum. . . ,
3. XXI. Poterat ergo ultimus pos Fa lassestar thmgRNDostpENsis ducatus successbrem sibi suum nominare, pro suo libitu & eessibila hiarbitratu: uoluisse autem hoc facere eun
I6o3. inita, cum domo Brandenburgica, uin- Culo nexuque, aeternum duraturo. Quid p quod Brandenburgicus elector, IOACHI-Mvs FninERICvs illud, iure ipso usuque, probauerit. IAEGERNDORFENsi ducam, mortuo ERNESTO, domui illato, - quod commemoratum est supra Cap. F.
f. 9. sublataque alienandi facultate, nullo unquam tempore indulgenda posteris. g. XXII. Vltimum effugium, si quis Ipse in praescriptione & temporis interuallo, e sum-
77쪽
sumpserit, illud facile est, ad praecludendum. Principio enim regalis tabularii monumenta docent, postintionem limius iuris . nullo unquam tempore, fuisse intermissam; electoris Brandenbu gici legatis, ideo toties quoties instructis, ad
augustissimum imperatorem. Vt adeo argui nequeat Brandenburgica domus albcuius, iurium horum, neglectus. Et
quis bonae habuerit posses brem du-
Catus alieni, in tanta iuris claritate; hi- euentorumque luculentia; tot I bHorum numeris, memoriisque legatorum; imo numorum oblatione, semel iterumque repetita, pro redimenda hac lite 3 Vnde facile conuinci potin aduersa pars, de rei alienae frientia & Brandenbum gici patrimonii, Degernrirfensis ducatus. proterua usurpatione; habendi tantum causa, improba cupidine, continuanda porro. sine iuris ullius legitimo uel, inanium specie tantum, conspicuo argumento. Sed quorsum Austriacae domus administros non dimouit p concepta ue
sus Brandenburgicos principes, Sile euicinos, atra bilis l3. XXIII. . Non igitur iura; sed
praepotentia Austriacae domus, Augustali fulcro corroboratae, retinuit Brandenburgicam domum; quin uindicaret sibi, reipsa, atauitum, in Silesiae diaeatibus, patria
78쪽
, monium. Ε re autem, uel nunc, eriti tem-i pori inseruire sibique adserere omnino; i quod, integri seculi spatio,' alieno domi-I nio fuerat relinquendum: idque iustitiat admonente, si mitioribus remediis, quaei frustra olim tentata, uti non licuerit, fori tiori quoque manu. Si, quod aequumi ac iustum, sperare licet, credibile est, δε-i friacam nunc domum, ad reddendum & . . pacandum, aequiorem; memoremquei fore. Brandenburgicae do-l nisi Derit longaeua patientia; atque toti commodis & prouentibus se, tanto tem- , e pore, sensisse destitutum. Quae aerisi summae, si annuatim tot auri tonnas conis is fecerunt: seculi totius spatio, in quot u quaeso excreuerint myriades p Quod j cum ita sit; culpa omni uacabit, serio is nunc rem agi; cum iactura haec dissimulanda adhuc & serenda fuerit patienter, i, metu naufragii maioris a praepotenten domo. Fremant interim illi, qui moe- , u rent aliorum bonis ac incrementis, dubi e tantque restituere ea, quae per iniuriam ρ aliis lunt erepta & usurpata adhuc λ Iudi- ' cio certe prudentum, qui iure suo tempestiue utitur, iniuriam facit nemini.
79쪽
Regi Porusiae atque manden- burgheae genti & uindicatum.
Principio imis sensibus est notandum &
Piasteae stirpis, pniescires ac dominos olim fuisse; nulli humanae potestati addictos subiectosque; sed liberos poteritatuque instructos populi sui regnatores. Neque enim uel Pinniae uel Bohemiae regno paruerant illi, ulla ratione ac nexu uel obsequii uel clientelae. g. st Sua igitur liberrima uolunta-tate, neque iure obstricti neque coamper uim ullam, se populumque suum adstrinxere, ad fidem colendam Boiamiae regi, IOANNI, Luzenburgicae sirpis an. I329. Sod idem, re uerbisque, agnoscit. infiduciario libello, ipse rex. Idque formula, quae sequitur: Legnicenses duces obtulerunt terras suas Bohemiae regibus in fu- dum sponte receperuntque illas, pro se posteris
80쪽
is heredibus suis, ut sudum mere hereditarisum, cum omni iure ac libertate. 2ω patria imonium hoc heredium suum possederunt adpendii
disim, sis po deam etiam deinceps porro fine
f. III. Sicque facile est, ad intelligen- Inde arra dum; quam longe disserat haec patri-nonialis principatus oblatio tam a Roma- 2. Uiorum Clientelaribus quam a iduciaria lege Longobardorum Ceu gr 'iae seudis, quae data & beneficiata audiant iureconsultis. Nam accipit hic do-rainus nilque dat uel confert: contra, in altimis, nil habet vasallus, quod non graiae 8c indulgentiae debeat largitoris do-nini. Quantum igitur abest, dominum ua iactare uoluisse illaque conferre her libus vasalli & possessoribus quibuscun- lue: sic credibile est: contra, principem /ion subiturum fuisse funis iugum, nisi roprietate salua sui principatus. Iure-ronsultorum igitur praecepta clientelaria , aertenda hic sunt in gratiam, fidelitatis texu, cdnstricti principis. Vt adeo, araesertim in systematibus Silesiae iure- onsultorum, proprietatis suda dc sudatio inrimonia frequentissima sint, . inauditaicet ignotaque iura Communi. g. 1V. Verum enimuero, in m L n um principum clientela aestimanda,Ἀπ ae.quidem Opus est uerbis ac sormulis testaliis