De figmento legis regiæ epistola Martini Schoockii

발행: 1661년

분량: 193페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

δοῦλοι τοῦ α τοπων , contemptores opinionum

usitaturum diservi absurdarum non mi nus enim petulantis ingenii pruriginem, quam judicii defectum probant. quotquot applausum seculi ambiunt,

per novarum opinionum portenta , nullum favorem impetratura, nisi rentes eorum quam tenerrime educare instituerent, quae a prudentibus, ne publice nocerent, aut eX poni, aut ad torrentem deferri solent. Nec tamen omnes mustea opinones, absurda si-

et mul

12쪽

mul haberi debent. Praecedentia secula Minervat praesenti debent atque, ut paulatim disciplinae ad perfectionem suam contendutit, perpetuo novi quid iis superadditur, quod ipsum aliquando aeque antiquum agnoscetur, quam nova aliquando fuerunt dogmata quae antiquitatis praesidium si subducas caeteroquin quam tenui tibicine sufflauta sunt. Videre hoc est in omnibus di

sciplinis:in ipsa quoque Juri prudentia

Vestra: pro cujus sacerdote licet mei: Ongeram, ad Jus Romanum tamen subinde tanquam explorator accedo, pr

sdium Philologiae,Civili prudentiae, dc Historiae ab ea mutuaturus. Quicquid existiment quoqueilli, quos Doctoratus Juris titulus stipinat, fas putem esse omnibus, qui Romanae hi floriae illustrandae student, non minus praesidium implorare a Justiniano,quam ex probi notae historicis Romanis, Triboniani quo ministro in compilando Jure usui fuit Justinianus isos a notares. illius.

13쪽

Illius scilicet Triboniani, de quo sic

existimat Iconsuli summus Franciscus Hottomannus, in epist ante disputat. seud. Vbi ad Iustiniani imperium ventumen, tum vero planubio ter ac vere γγ Tribonianus exsiliit homofacinorosus, qui coactis aliquo operi ita legum Iconsuliorum libros circumcidit, ut ex copia illorum innumerabili, nihil nobis prater 'agmenta quadam reliquerit, uti ordine descripta:

sed ira con ac perturbat disiecta , ut qua si ibi folia esse rideantur EXemplo

Virorum summorum, nuper, non tam

e professo, quam incidenter hoc agere institui obiterque indicavi decantatam illam Legem Regiam,ad Sophis mala Pothica pertinere, adeoque Valde frustra illos esse, qui nimium quam se fatigant in inveniendis ipsius incunabulis Sententiam probarunt haut pauci ex amicis, quidem tales, quibus nasum esse, fateatur ipse Aristasechus. Improbarunt alii , suasque rationes modeste communicarunt. Non-

14쪽

nulli voluerunt fata gere, nec fuisJO-lum, sed sociorum quoque copiis in structi ex protrita quasi mea sententia, ploriam captare.Quod per omnes ei tentiam in animo roborari senserim

levibus argumentis nullo sui vestigio relicto, ultro resilientibus1distinctius illam troponeret astruere decrevi. Ergo Legis Regiae meminit ultinianus Instit tit. de Iure Na Gent.&Ci 3 6 sed siquod principi placuit, ouit)i si habet vigorem quum Lege Re-

fo ad hunc pura raphum hac currunt

15쪽

Meminit iterum ustinianus leg. I. h. 7. Cod. de vel Iure Enucleando, in hisce verbis: Cum erim antiqua Lege, qua Regia nuncupabatur, omne Ius omnisque potestas populi Romani in Imperatorium translata siti potestatem Item Ulpianus,prout est exhibitus a Triboniano, eg I. D. de Constit. Princ. Quod Principi placuit, Letis habet vigorem utpote cum Lege Regia, qua de imperiodus lata est, populus eici in cum omne suum imperium opotes la- temconserat. Nec in pluribusJuris Tex-tibus, nec apud ullum ex antiquis scriptoribus, ceu Grecis, ceu Latinis

hujusce Legis Regiae, Principem qua

s concernentis,amplius mentio occur

rit; cumque altum illius silentium notetur, apud illos, qui cum primis ejus dem mminisse deberent, quantum fidei ustiniano,cum suo Triboniano hic deferri mereatur, quaeritur Ego quidem audacter utriusque fidem quam sublestam esse pronuncio. Nec primus ita scisco, sed ante me Connanu3, c.

16쪽

edecumati judicii, libr. I. Comment. luris Civilis c. 16. num ita loquens:

Hinc elucidicari potest, quam verata sancta illa Lex Regiaest, qua sibi Romani principes summam in repub potentiam , etiam si diis placet, Juril- consultis nostris approbantibus, attributam esse jactant. At, si Legem de finivimus totius populi pactum occonVentionem quandam esse, iis autem, quee vi&coastia fiunt, nullus est consensus Lex illa Regia Lex non

est , neque ista Lege populus Romanustam concessit potentiam suam principi, quam ea se per vim spoliari magno suo dolore passus est. Qui post Augustum secuti sunt principes, plus uti minus potestatis sibi vendicaverunt pro sua bonitate aut aequitate quisquς

nemo tamen non tantum , quantuin voluit. Id enim eorum voluntatis bait.

non populi. Sed dum hoc populi con cessu volunt videri facere , occasio nem hujus Regiae Legis invenerunt Manl

17쪽

quam tyrannidi suae obtenderent, de sub ejus obtentu omnia gererent pro libidine animi sui. Jus itaque populo redderet ps quoque coeperunt, credo quod audiitent primos illos Urbis Reges,operam in eo suam civibus dedisse: tum vero ut squabilitate decernendiri audiendi lenitate,gratias sibi omnium conciliarent, extinguerentque pristinae libertatis desiderium , cujus formam quandam speciem aequitate constituenda praeberent. Neque Verode omnibus causis judicabant, sed de quibus visum, cum liberet, nunc

praetorum loco , in ipsorum tribu nalibus, nunc in senatu, aut domi.

Hactenus Connanimaeui succenturio AKNOLDUM CLAΡMARIUM L.

Politicum Doctorem egregium, qui ex parte idem existimat tib et Arcan. cap. Is ubi sequentia Gendo Pleraque regna vii bello, nonnunquam per scelera, occupantur, qui titulus

quandoquidem invidiosus est de vio-

18쪽

Ientus contultius estementiri Imperii

si ,, es saliena invitis extor- ou equae postea, omnibus alis posta ostentaturi, os,ut xx X Di ηοmnia taber, lauamn concessu populi. 1-

cia Quo certior sumi ligeinr iam quae dei aerio Principis lata dicItur, qua-Vepopulus ei,&ineum, omne Impe

te Vespasiani imperium nullam utile, vel si fuit aut emendicata est,aut V

quidquid alii sentiant velat

Sulla fretus exercitu ac legionibus r

libem admissus, Dictatorem se in an quinque lege Valeria creati Jus siv

fuisse legem. Sic Augustus consulat vigesino aetatis anno invasi admohostiliter ad Urbem legionibus, mistinue quisbinomine exercitus depol

19쪽

De Lege Regia. II

rent. Cum quidem cunctante Senatu, Cornelius Centurio Princeps legati nis, rejecto agulo, ostendens gladii capulum, non dubitasset in curia dicere: Si aciei, vos nonfeceritu. Tranquillusi in Augusto. Et Cosmus Medices post Alexandri caedem Senatum Florentinum coegit, ut se perpetuum ducem crearet. De donatione Constantini, nemo est tam bardus quin idem sentiat: Hac quoque lapinarius. Nec tamen,Clap- marium mihi ομο δεφον esse percinaciter contenderim quidem aperte innuit, Legem hanc Regiam φαρ κον, aut, si ita mais, Atini Politicum fuisse usuque ad tempora Vespasiani, atque pro hujus imperio confirmando, d

mum latam esse Mentem,ut tum com

mode proponere possim quidem

e profest hoc jam ago tum etiam sententiam 'uam nemini obtrud revolo, astruere ante omnia status controversa convenienter con

stitui debet. Eoque , putarim duas qua

20쪽

quaestiones hic distinguenda esse, simul quoque distincte considera

das. Prior haec quidem est, an popul tu, Romanus, qui olim imperium dabat ut cum Satyrico loquar' pii Imp

ratori, omne suum imperium, omneri

ue potestatem detulerit cistera hae est, an populus hoc professus fueriti simul fatendo semetipsum imperio abo dicasIS, lata certa lege, quae Regia dil ista fuerit Quod si verum fuerit, lat tam fuisse legem, hujus argumenti; Re iam quasi dictam: na: Verum quoqu esse debet, quod prior quaestio qua rit. At dato, Populum Romanum Ul tro renunciasse uri Comitiorum, at

que omne suum imperium iotes al

tem in Ata ustum transtulisse, mox inferre non licebit, populum Romanun legem quoque tu iste, quarte Regi

dicta fuerit: quumn ulla quoque leg lata,per solemnem quandam acclamat tionem, prout in castris saepe factur fuit, militibus, hoc illove sive eNaulae orato

SEARCH

MENU NAVIGATION