장음표시 사용
281쪽
R. nosti M. R. Salmau Dobrifchli. Edidit hie auctor, qui aetate rece tissima vixit, explieationem noxa ni Capitis primi Sechinathoum R. Diffae morenini, qu.ae s. t. M -ri seu liber deliciarum prodiit ex typograpoia bra sis ii Meur E eo Pragae i77 s. 4. Uid. Mos. Bibliotnec. hιbr. Tom. I. p. 4 I. num.
677. et Analecta mea ad hunc locum. Methodus, ad quam Auctor iste librum hunc adornauit, sere eadem est, quam celeb. Moser Mendefotaius in Commentario suo rabbinico in Ecclesiasen Salomonis sequitur, ita quidem, ut expositio v eum singulis segmentis Lechinata Olam subiem, et expositio rerum in ipso textu quaerenda sit. Ita praefatione libri huius Auctor vehementer de neglectu artis metaphysicae, literarum elegantiorum et Philosophiae practicae inter hodiernos
Iudaeos maxime conqueritur. Caeterv in Auctor in hoc scripto, cuius continuationem in lucem publicam edere promisit, magnam et plane singularem scriptorum Iudaicorum et Tahnudis, ex quo permulta loca in hoc tractatu adducuntux et explanantur, curissime prodidit. Vid. notitiam Nova literaris Erlangens a de A no I 776. Sid. VIII. Moses Amndet*hnius, Philosophus inter Iudaeos non scholae euidam addictus, sed philosophiae vitae et popularis acerrimus propugnator recentissimus, qui ob singularem doctrinae copiam et elegantiam, qua scripta eius se lectorum mentibus insinuant iisque sese maxime commendant, a Iudaeis pariter ae Christi nis magni aestimatur. Praeter seripta eius philosophica, quo spectant eius Pha don, scriptum de notione evidentiae metaphorcae cet. quae si uberius enarrarem, aseopo meo Analecta ad Bibliotheeam hebraicam conscribendi longius quam par erat aberrarem, idem Mendelsohnius versionein totiuS Veteris Testamenti germanicam molitus est, cuius operis Parg prior Pentateuchum Mosis comprehendens prodiit Berolini I78 I. in forma octava. Idem Interpres Iudaeorum sagacissimus
praeterea edidit commentarium Rabbinuum in Gheseth inseriptum n,rip rara qui Berolini ITTO. 8. prodiit, et centum paginas comprehendit, cuius uberiorem recensionem exhibuit b. Hirtius in Bibliotheca orientali et exegetica. Tom. Lnum. 6. yag. TI. 99. quem librum elegantissimum Auctor Mischnae germanicae. D. Iacob. Rabius Onoldi I 77 r. in forma quarta germanice translatum prodire cu-xavit, et recentissi ino aevo eius et sociorum doctissimorum eius cura prodiit Iiber Geneseos eum commentario rabbinico doctissimo Berolini II 83. 8. mai. R. Ruben, qui a Caelio Calcammo creatus est Doctor Medicinae. Scripta eiusdem varii generis reperiuntur in eiusdem Calcamisi operibus pag. 3 editionis Basileensis de anno Is 4 . indicata. Vid. Ephemerid. Goeuingens I783. Scid. I 28. pag. I 28s.
Raphael Chasem Basila, Iudaeus recentior, euius exercitationes crificas in diverstatem lectionis Hebraei codicis tam ab Euerhardo van der Horehi obferum tam pluribus commendavit S. v. 'ideris. Q eis. DresdiuI in prolusione peem
282쪽
liari Wittebergae I 74. edita, quam pluribus recensuis b. Hirtiari in Bibliotaue. orientes. et exegetis. Part. VIII. pag. 4 3. 416. R. Sabbathias Ambron. Auctor hie magno labore et studio conseripsit
Historiam omnium coeli systematum, quod opus leonibus centum et pluribus instruxerat. Cum vero huius operis impressio eius propter varia, quae in eodem tu dei Romano . catholicae adversari viderentur, tum ab Inquisitione Romae, ubi imprimendum erat, tum a Reformatoribus rei publicae Menetae prohiberetur, opus
suum transmisit Liysam, ut ibi imprimeretur. An vero factum sit, ignoro. lilia terim operis huius facta est mentio in Mi eo librorum novorum. TOm. III. Part. XXV. pag. co. Idem scriptor Iudaicus scribere voluit Libliothecam Rabbinicam, quae Bariolaccianam maxime superaret, de qua quaedam memorant Auctores
Musti ei tati Part. XXVI. pag. I I. sqv. R. Salomo Han iensis dictus ti zri. Liber huius Auctoris exstat sub titulo : 'mptari 'Ξ s. sundamentum punctationis hebraicae, editus prima vice Amstelodami I 3o. Hunc librum Esaias Misy, pastor eeclesiae Gallicae opetilius docti Rabbini Medi ei Francosuriensis, Ger Anshel Ulais Inrms dicti era, hinteo latine transtulit variisque rationibus, AElfingit, Ista muthi et Danzii vestigia
relegens locupletavit et illustravit, eum in finem, ut universae anomaliae ad regulam redactae, solis exceptis notis maforethicis , Opus rationale grammaticum, ve
humqueDei divina sic dignum sapientia,nee ab humano pendens arbitrio vel temporum Reeessione corruptum ostendant. Indicatur hie liber susceptus in Ephemeridibus Haviburgensebur literariis ad annum I 739. Scid. XXXIX. pag. 329. qui vero animpressus fuerit, me ignorare fateor. R. Secharia. Seripsit iste librum hebrateum s. t.:TYCI m, liber memoriae , qui varia de Iudaeis memoratu digna continet. Prodiit sine mentione anni Wilmersdorfit, quod memorat D. Chris. Wibilius in Collectione nouantiquorum theologicorum ad Λ. C. IT 3. pag. 2O. R. Tobias Metensis. Edidit iste seriptum s t. rem 7 π: Rabbinteum, in quo uniuersam Theologiam pariter ae Philosophiam Iudaicam exhibere studuit, quod praeter alias editiones prodiit Iessii iii I72I. 4. et I. Alphabet. septem et diamid. plagulas complectitur, quam editionem memorat vir doctus in Collessiora nouantiquorum theologicorum ad A. C. 1722. pag. 33 I. seqv. N ta Lublinenses. Quisnam hic fuerit Iudaeus, ignoro. Inte tim eius saeta est aliqua mentio in margine editionis Lublineus; de anno 3 9. C.
i s 99. I. Orach cu im, quam observavi in Analectis meis ad Tom. I. pag. 183. lim. f.
283쪽
II. In ex Alphabet clis Scriptorum Iudaicorum, qui Itineraria in Palaestinam vel mappas geographicas huius terrae consignarunt.
R. Abraham Mardochai Perizol. Prostat eius liber Rabbinteus s. r. M P AN, Itinera mutuli , de liuo plura in medium adduxit Wosvs Libliothec. elis. Tom. I. pag. 89. III. s s. IV. 767. ubi quoque Analec Ia mea ad
R. Benjamin sc Ionae , Tullensis. Notissimum opus eius est, quod inseripsit πνα seu Itinera. Uid. I g. Bibliotheci hebr. Tom. I. pag. 248. fetu. III. Is 2. fessu. IV. 798. num. 39s. et ad priorem locum Analecta mea. R. Iacob Zaddit sc Abraham. Reserente Moso Tom. I. pag. 6I2.
num. Io 97. idem mappa ampliore Aelineauit Palaestinam. Vid. Analecta mea ad istum locum. R. Moses Pelachias. Vid. Analecta nostra ad Molf Bibliothee. Tom. I. pag. 888. uum. I 63 s. et pag. 996. num. I 8 9. R. Samuel filius David Ie et Graeus. Vitam huius Geographi inter Iudaeos elarissimi enarravit Molpus noster Bibliothec. suae hebr. Tom. III. pag. i 8o. num. 2os . b. quo in loco etiam Vag. IG8 I. IO94. inserta leguntur excerpta nonnulla Itinerarii eiusdem, praeter quae nihil de hoc opere typis expressum exstati Equidem b. Conrad. Ilenius integram editionem huius itinerarii ad loea sancta terrae Israel, promiserat in lucem publicam edere, quam dissertationibus suis philologieo. theologicis postea a D. Hermann. Suatatis Vltrajecti IIIo. q. adiicere voluit, dira morte impeditus autem, quippe quae optimis literatorum virorum consiliis impedimenta intieere solet, consilio suo abstinuit, quod obseruauit b. Er. nesius Bibliothel. theologic nouissm. Tom. I. Part. V. pag. 473. In numero Iudaeorum doctorum, qui iter in terram sanctam suscenerunt. eolloeatur a Wolfo nostro R. brael ius Siesr. Fid. Bibliotheci hebr. Lom. I. pag. IIo. num. I 3 2. Mapparum quoque geographicarum Palaesinae delineationem exhibentium erebrior quoque in scriptis Iu aeorum fit mentio, quarum exempla nonnulla memorat D. Alberi. Fabricius in Bibliographia antiquaria Cap. V. pag. I9 . not.
II. Mantissa Supplementorum ad Tomum I. huius bibliothecae
novae hebraicae. Pag. II. Abraham ben Isaae Granatensis Appellatur hie doctor Iudaicus in libro Sepher habberith R. Abraham Merimon Hasphradi.
Pag. I 2. in fine paginae ad num. Io6. Tomi I. I si R. Abraham Levitast Iostyli. Seriptum eius Megilloth taanith non impressum est Amstelod. I 6 6..u Molpus hoc in loeo perhibet, sed potius A. C. I 6s9. cum annus aerae Iudaia
284쪽
eae 4 I9. expressus sit in hae editione. - Iterum editum est hue opustulum a Io.IDydro, qui illud editioni suae maiori tractatus de temporibus sacris et sellis Ebraeoruni Amstet. I 72δ. 4. adiecit. Pag. q. ad Wolf. pag. 83. num. 3. Sepher hata liboroth. Cod:cem manuferiptum huius libri Iudaici polle dit olim Ioseph. Scaliger, ex quo permulta latine traducta notis suis in Manilii olronomicon yag. 33 6. 3 7. inseruit. Pag. 19. Iri. g. edidit quae iterum typis descripta legitur in ciusdem opusculis novis theologicis et historicis num. X. pag. 23 . 273.
Pag. 22. ad finem narrationis de Elia Levita Memorat vir doctus in Ephemeridibus Goettingens literar. I 783. Scid. I 28. pag. l28 I. nepotem eiusdem Eliae fidem romanae ecclesiae amplexum fuisse, qui postea Romae in collegio quod ibi foret, hebraicas literas docuerit, et a P. m. Pio V. ad Coptos, deinceps au- Iem a P. m. Gregorio XIII. ad .Maronitas Pulaestinenses missus hierit. Pag. 26. ad U Olf num. as 4. pag. i53. R. Moses Elias de Vidas p, tius Elieser , eum nomen eius hebraeum sit Pag. 27. ad UOf. num. 33Ο. pag. a oo. Me binan non editum est hoe seriptum, uti I f. assirmat, 37o. C. I 6 Io. sed potius A. 37S. C. I 6 IS. q. quae editio constat 4o. soliis. Citatur hoc scriptum in pluribus quam iis, quos Mosus obseruauit scriptoribus. Pag. 34. lin. ante verba : Praeter Gallicam cet. Legantur quoque de hae Aec ii proinissa editione ea quae de eadem obseruauit vir doctus in literarifchen Musto. rim. II. Pari. IV. pag. VI . SI 8. Pag. 37. ad I f. m. I. num. Q 3. p. 28 I. sin. 2 C. Is I70 corrige ita C. ISI . eum tempus aerae Iud. 377. expressum sit. Pag. 38. ad I f. num. 477. pag. 29 I. David ben Arieli L Ser,ptis eius a Molpo memoratis adde V l Ῥυ, cuius eodex manu exaratus memoratur in Catalogo codicum manupriptorum bibliothecae V fmbachianae. C die. CXLV. Pag. 39. ad Moss. num. 49O. pag. 296. num. I. 8. minoris formae 'eti. constat quatuor plagulis.
Pag. 39. ad I olf .pag. 3o I. sim as. chronologiae Danzi0 eorriger Davidis Ganetii. Pag. 4o. ad Moy pag. 3o3. in Psalmου Praeter editiones memoratas proin diit quoque hic Commentarius Cremonae I 6 I. 8.Ρag. 42. ad Wolf. num. so . David de Lida, ad verba: Archisynagogus Amselod. antea Archisynagogus Moguntinensis. De seripto eius Berith Lehova adnexo eius Sod Iehoua. euius autor non
ipse, sed potius R. Mardochai ben R. AED Loem est, eonferas I f. Tom. Lpag. 789. ubi idem liber sub alio titulo, nempς MikWh Ischrael recensetur.
285쪽
Pag. ψ3. ad Wof. min. i s 6. pag. 3s r. Herbanu' Idem postea saeris Christianorum fidem dedit , et nomen Leo accepit, uti narrat Grege lirra
Ibi l. tin' s. exstat in biblioth. Vindobonensi) quod negat b. Fabricius ΓLHAthee. grare. Vol. IX. Pon I s. Pag. 47. ad Wof tiam. 6οῖ. pag. 37O. I. Uerdae adder anno aerae Iud. 6 2. C. IS92. sol. Ibid. ad II J. pag. 4o I lin. 7. a sne paginae ad verba: quatuorde sectionibus scribe potius: quadraginta et duabus. Ibid. lin. 3. a fine pag. Cra u. C. IS9 I. 8 potius in I amo. Pag. 49. ad Molf pag. 4IS. num. I a. ad verba: Lipsae I 6s6. po
Pag. ad molf pag. 37. num. 89 . lin. 6. editio Sabionetcnss) Idem molpus eundem librum Tom. IlI. pag. 4o I. Venetus A. C. IU . editum et pem peram trane editionem ad Sabionctam referri contendit. Interim tamen cel. D. Ben . Derestus in AEanasib. typo eram. hebr. Subsentiensis num. XXXI. pag. 4 q. edit. Erliva. qui ipse eandem pollidet, testatur, nullam in ea anni et loci mentionem repetit i, siquidem una tantum inscriptio auctoris libri ab eodem obseruata est, qui anno 3r . minoris Iudaeor. supputationis, C. Iri . operi huic colophonem imposivile dicitur. Ex quibus Uerosus optime colligit, Wolfum annum, quo conscriptus est hie liber cum eo quo lupis impressiis est permutasse atque ex mera coniectura ad Uenetias retulisse. Idem Derosus nihil certi de loco imprelsonis eius definiri poste contendit. Hinc dubium manet, utrum Venetiis an Sabisnetne tribuenda sit haec editio, de qua re auctor tacet, qui nunc Venetiis
nunc Sabionetae commoratus est.
Pag. 63. in medio adde: Ex loco Ios hi Antiquit. Iud. lib. XV. cap. I 4. edit. Colon. cap. II. edit. Hauerca . non cuinci posse templum aliquod tertium Hierosolymitanum, demonstravit b. Hirtius in opusculis noreissimis argumenti lusorici , exeget. atque theolog. Witreb. 3783. Exere. i. pag. 3. 24. smulque huie loco clarissimum ad iudit lucem. Ibid. lin 6. adde : Easdem causas flentii huius doclisi me obseruati it quoque A. I. Rousau in σφυlis suis pro veritate religionis eseisianae conscriptis Epis. III. p. as . est. Danov. simulque liquido demonstrauit, istud silentium au.ctoritati saerarum paginarum plane nullum adferre detrimentum. Pag. 64. ad Gy. num. 962. Fag. ss8. lin. s. ad verba : Sabismi. Ind. 349. C. Is 89. cum accessaeribvo unde orte pro repetita operis editione hie liber non est habendus, quod etiam negauit cel. Derastvs in rivalib. typograph. S Donetens num. XXVII. pag. 39. edit. Erlang. Pag. 6s. IV 4 Limchio In fine adde sequentia: Iampridem optarunt viri eruditi, ut paulo studiosius conserrentur et describerentur codices manuscripti .libro-
286쪽
rum huius Rabbini, ex quibus prae ceteris nominandi sunt Perat uina sis in Bibliotheca orientali et exegetica Part. VI. pag. 23 s. et vir duilus in Ephemeriaitas Gothanis literariis ad A. 178 l. pag. 79a. Codicem manu scriptum commentarii eiusdem in Canti eum Canticorum qui in bibliotheca Bodlejana Oxonii inter eodices Marelehalli latitat, iam observatum a LVolso nostro Tom. III. pag. 42 . vehe
menter commendauit cel. Brunsius, et Optauit, ut totus imprimeretur vel saltem excerpta ex eodem eonficerentur ad allegoricam Iiidaeorum circa hune librum interpretationis rationem accuratius pernostendam in Repertorio literat. bibl. et
Orient. Part. XII. pag. 28 3. Ibidem obteruat idem Vir cel. mentionem factam esse in Indice impresionanuscriptorum Bibliothecae Hatitanae, Rom. num. LXXXIX. Expositionis in Prouerbia Salomonis literatis mystieae et philosophicae a R. D. Ieph. Limchio et R. Iona bai R. Samuel consectae, quorum prior commentatus sita capite I-XXI, I 4. postericr hunc Cominent. ad finem perduxit, de quo si-
Oli ratione optat Gunsius, ut excerpta eius in lucem proferrentur.
Ad pag. 66. ad I f. num. 82. pag. Ian. 9. Sabis t. 3l 90 Obseruarunt quoque liane editionem praeter alios bifetonius in Libliotheca graeca et lubr. Horentin. Tom. II. pag. 296. seqv. et cel. Derossi in Aunalibus typograph.
hor. Sabioneteus num. VI. pag. II. selu. Prior memorat, ordinena quartum itu- ius editionis, quam tenet bibliotheca Medicaea serius publiei iuris saelum est.. Posterior simul notauit BartoIoccii crrorem , qui in Bibliotheca magna Rabbintea tantum duo posteriores ordines Sabionetae excusos fuisse affirmat, quippe qui priores certe ibidem impressos, cum totum opus imperante Gonetaga in domo Mae per Adellandum in fronte cuiuslibet voluminis editum fuisse dieatur. Schabbataeum contra, qui hanc unam editionem pro duabus reputat, in excessu peccavisse, idem vir literatissimus obseruat. Ibid. ad finem paginae: Alias duas editiones satis antiquas operis huius elarissimi antea Bibliographis prorsus ignotas, unam quidem Mantuanam seu Fe rariensim de anno C. I 476. quae eoiu plectitur priores duo ordines eiusdem, et Plebifaciensem, quae quatuor continet ordines, obseruauit et data opera deseripsit
idem Derosius tum in Trael. de hebr. tyyographiae Origine et primitiis pag. ia. I 4. 23. essit. Erlang. IS. I 8. 29. ubi simul editionem Soncinensem valde dubiae fidei esse docuit, tum in Comm. de Typograph. hebr. Ferrariensi pag. IO. stqv. edit. Erlang. 2. I I. seqv. Praeter has editiones idem in suo instructissimo librorum adparatu polidet editionem Vitistipon em de anno I 48 s. solius primi ordinis, et aliam omnium ordinum Fanensem a. I s I 6. quod ipse testatur in Annalib. typo. graph. labr. Sabio tensis lac. cit. pag. 1 2. edit. Erlang. latis. Spe in sedit quoque Schroe ferus in lucem edere translationem latinam SchiiLehau Arich tecte ZIassonio in Bibliotheca eritica. Tom. IV. F. Mq. se' quae num prodierit, me ignorare libemer fateor eum viro docto in Ephemerid. Goettingenν 3783. pag. 1233.
287쪽
Pag. I. ad mignum. Io67. I. En. s. Sationes. quae editio plane non existit teste Derupio Annalib. Typographiae Sabisnet. num. XV. pag. 2s. qui inde V olpum aeeidat, quod ex una editione duplicem confinxerit, eum potius
haec posterior ad annum aerae Iud. 3lc. sit reserenda.
Num. 2. Stheelata uischubhoth. Sabionet. 3I6. Ueretur Der ius, quod eum libro C hane editionem consuderit Schabiai, ex cuius narratione Mosiushoe in loeo hausit, in Annalib. typograph. Sabionet. num. XUI. Fag. 2S. 26. Pag. 73. ad I f. pag. 63o. num. 2. Sabisnetae Iliae 3 ii θ Pluribus editionem hanc, quam priorem librum hebraicum Sabionetae impressum esse perhibet, deseripsit Deroistius in Annalibus typographiae hebr. Sabionetessis num. I.
pag. I. sequ. very . latinae. Iia praefatione istius narratur, eo dieem manuscriptum huius operis suppeditatum esse ad eandem conficiendam ex hibliotheca R. Aaronis tauruiti Pisaurensis. Eandem laudat orassus, quod non prima tantum sit, sed etiam incorrupta et originalis, unde miratur, Iudaeos Sabionetenses a libro religi nem et priuei pes istius aevi maledictis laeessente typographiae suae cepisse primo dia. Nomen Iesu in loco quodam adducto ex DI IIo. non ausus est exprimere editor, relicto tamen spatio, ut lector illud vel subaudire vel calamo ad i icere queat, quo loco et omnibus aliis, in quibus Noetrim seu Christianorum secta est
mentio, Veneta et aliae posteriores editiones prorsus carent. Caeterv in haec editio in principio libri regnante Vespasiano in domo Tobiae Eoae A. M. s 3 i I. unde perperam D. Hem. Maius in vita Abarbanelis praeconi salutis adnexa pag. I
hanc editionem ad a. I 3. resert) sub initium mensis Sivan opera steteratis typis excusadicitur et absoluta die hebdomadis XXV. Abii anno Iud. aerae 3 Ir . In fine huius editionis reperiuntur duo poemata ebraica, quorum alterum R. Asariam de Rubeis, alterum vero edatorem huius editionis Iacobum hen Nesali Haccoheu Gazole em auctorem habet. Extat exemplar rarissimae huius editionis, quam rariorem esse editionibus Pentateuehi de annis Is 79. I 84. Iso4. quas Clement. Biblistaec. curiens des liures rarer. m. I. pae. 7. libris rarioribus adnumerauit. io bibliotheca Laurentiana, quod memorat Bisicionius in Bibliotheca graeca et hebr. Florentis. Tom. II. pag. I 3. δεῖ Pag. 8 o. ad Ing. Tom. I. num. I 2 6. pag. 66O. Sabionetae quam ed, tionem quoque memorant Deros, vI AEnac tyyogr. Sabio tensis. pag. 7. et BD scionius loc. cit. Tom. II. pag. 446. Titulus eius rabbinico charactere exaratus
hie est n, an ri,ata nri mn B h. ed Commentarius in librum Euth,
revelans myster iam liberationis. Pag. 8o. lin. ult. ad verba : edit. Husnages. qui tamen in Annali. typograph. hebr. Sabisnet. obseruat, hane editionem vel plane non existere vel procul
dubio ad annum Iso9. reserendam esse.
Pag. 8I . in medio pag. 673. apud Moss. ad verba Nd An huius operis ab auctore Anonymo in seripto minori Angliet idiomatis: twOhundred querier Lond. I 684. I a. promisia versio latina vere prodierit necne, Pars II. M in me
288쪽
me neteire cum viro docto in Ephemeridibus Goetthagens liferar. I 83. pag.
I 283. fateor. Pag. 82. ad Wolf pag. 687. num. 2. lin. 4. Sabionetae quam editionem quoque memorant Bisci ius et Dertistus in Annali. typograph. hebr. δε- Monet. num. III. Fq. T. 8. Prior commemorat duo editionis huius exemplaria bibliothecae Laurentianae, posterior autem ingenue notavit errorem Plantavitii, qui in Bibliothec. rabbin. pag. III. eandem male resert ad annum Isso. simulque eam, quam bari Accius Sabionetae IS9O. impressam esse pronunciat, pro spuria declaravit. Ansam huic errori sorte praebuit permutatio eum altera editione anni Is a. quam charactere quadrato foras ediderat Foa, et quae in fine operis die 26. mensis Marchesu an anni Is sq. finita dicitur. Pag. 8 . ad Mos. pag. 7o I. Sabisvetae 3a7. C. H67. 4.) quae editio absoluta est in domo Conti sub initium mensis Illul anni memorati, quod ad ealeem refertur. Comprehendit haec editio solia 38. et characler eius est quadratus.
Haee obseruauit eel. Dercssus in Annalib. typograph. hebr. Sabionetens num. XXVI. FV. 38. seqv. Uers latinae. Pag. 8 s. ad Wolf num. I 336. pag. 722. Scriptoribus hie a Wolpo me. moratis de hoe falso Iudaeorum Messia addantur Io. Seldenus de Diis Syris. Sy tagm. II. Cay. Vl. pag. yos. FUnaglut in Hisoire des Diff. ram. Ull. pag. 3 a. seqv. Sam. Easina ius in Annalibus positico - ecclesasic. Tom. II. pag. 76. seqv. Vid. quoque Inisum infra Tom. I. Fag. 9 s. num. I 8 I. Pag. 88. ad I O . num. 1.i3O. yag. 764. lin. s. a fine et IIJ. pag. 686. Subionetae Teste Grasso in Annalib. tyyogr. hebr. Subionctens pag. 43. num.
XXX. haec editio charactere quadrato exarata comprehendit solia 263. non aso. uti perhibet is olpus ram. III. et in s ne epigraphcs praefati unem excipientis a Conti opera minimi ex typographis lsraelis disroni Gas allensis, ineolae Gagolensis eu rata dieitur. Resert eandem Derosius ad annum II 67. quo restauratio typographiae Sabionetensis satia est vel subsequentem. De ehitione Ferrariensi linea prae
cedenti a Volso memorata conseras Derossium Comm. de typographia hebr. Amrariens pag. 32. et edit. Erlangens. pag. 3 6. Ibid. ad Wolf pag. 772. lin. q. a fine paginae. Errare videtur in hoc asserto una eum mnielmanno Molpus noster, cum in titulo huius libri auctor eius tantum per literas vla indicatur, et lectores remittuntur in eodem ad ea, quae R. Iothaia Habui florinita in peeuliari epistola ex Palaestina ad R. Abraham benDior missen de auctore huius scripti memorauit, ex quo fonte hic error Histit 1nuiuii et I si derivandus est iudice viro docto in Ephemerid. Goettingens lite rar. l783. Scid. I 28. pag. 283. Pag 9 r. ad Mos num. Isi 7. 2. Subionetari impressi per Comet. A. I. i id tu domo riae. Cotistat haec edicto 196. soliis ci noliris temporibus est raricsma ielle Dirosso Miac typogr. hebr. Sabimet. num. XII. pag. I s. ibid.
289쪽
Ibid. ad Wolf pag. 8o8. num. 4. Editionibus a Volato memoratis addatur Iesistimo de anno aerae Iud. 482. C. IT 22. 'ag. 9q. ad M'. pag. 827. lin. I. ad verba: R. Isaac optime nomen huius Rabbini eum Molpo exprimendum est per Isaac Sein non Satin, qua ratione istud expressit auctor catalogi codicum bibliothecae Bodlbanae, neque per Sciat ian, uti expressit Bartoloccius, iudice uel. Brunsto in Repertorio literaturae biblicae et oriental. Part. XII. pag. 2 2. Pag. 97. ad Wolf pag. 838 post medium paginae: Sabimet. - C. Is 9. Ueretur tamen Derossus in Annalibus typograph. hebr. Sahionetens num. XXIV. pag. m. 37. edit. Erlang. ne editio haec cum illa ipsa, quae hoe anno Rivae Tridentum teste Barioloccio prodiit, confundatur. Plura idem ibidem de editionibus
tractatuum mischnicorum observavit.
Pag. 98. ad I f. pag. 8 3. lin. 60 Editio Witteriana huius tractatus tantum comprehendit expositionem decem priorum huius uactatus capitum.
Pag. 99. ad Wolf pag. 847. Lib. XlV. cap. i. Translationem quoque latinam huius capitis Henricus mutynius appendicis loeo adiecit versioni suae latinae tractatus RUch haschanah, quae prodiit Amstelodami t 69 s. q. Pag. OI. ad Wolf pag. 8s7. num. 4. Sabisnet. C. Editionem
hanc praeter alios memorant et data opera recensent Siscionius in Bibliotheca graeca et hebr. Horent. Tom. II. pag. 383. eleel. Derolpus in Annalio. typograph. S bionetens num. IV. pag. 8. io. Posterior eandem hodie rarissimam et locupletiLsimam esse censet, quippe quam Buxtorsus in adornanda huius operis versione normae instar seeutus sit, quod in praefatione ipse testatur Buxtorsus. Simili ratione obseruat in suo exemplari non deesse in tergo folii I 6. verseu los perpaucos, sicut in Buxtorsi exemplari desuerint, unde eoniicit, aut locum huius lacunae
falso indicari a Buxtorso, aut solium istud in quibusdam exemplaribus prelo de nuo fuisse subie luna. Curata eli haec editio Uespasiano Gongaga ad gubernacula reipublieae Sabionetensis sedente, initio mensis Schebat a. 3 3. in domo senis praesulis Tobiae Mae, per Cornes. Mellinii e tribu Levi, qui typographus clarissimi nominis permultos libros hebraicos Venetiis imprimi curavit, quod in fronte libri memoratur. Folium tituli inversum continet perbreve poema R. Rophaelis Iosephi Treues Buxforsi versioni praefixum. Literae textus sunt ebraicae , commentariorum rabbinicae, totaque haec editio continet solia i 74. Caeterum s quitur haee editio. antiquissimam editionem huius operis a IMMO mg. 8 6. notatam, quae absque anni locique charactere quadrato eoque rudi prcdiit. Pag. I 3. ad Molf pag. 89o. num. 2. lin. 3. Furthi i7or. 8. Nota loci huius in titulo plane non extat. Forte Wolfius hoc tantum ex eo collegit , quod assii matur in titulo, prodiisse hane editionem ex ossi eiκa R. Modesii Onoldini, in qua etiam n QN N i inpressiim esse constat.
Mirandum est, quod ita concludat IVossus, hunc librum quoque prodiisse Hi M m et illi,
290쪽
thi, eum IIIodelius dictus pluribus in loeis ossicinas typographicas habere potuerit, in quibus libri ederentur, quod notavit vir doitus in Ephemeriae Gettingenis. literar. I 783. Sid. o 8. yag. l284. qui etiam in suo exemplari tempus anni Iud. ψ6l. C. ITOl. se non reperisse testatur. Vniuersum hoc seriptum septem se Iionibus constat, quarum sexta et septima continent compendium libri Pardummmmim. Pag. IO7. ad I f. pag. 934. num. 7. siu. 4. In praefat. - Pragae ex.essus quod in nonnullis exemplaribus in titulo legitur, teste viro di cto in Epheo merid. Gettingens. literari Dc. citato. Pag. I I. lin. p. a snep giliae.' referti l vium. Unus ex Iudaeis R ADν-jas in Meor En0im tu L. iis accessit, qui το Urim et Titum im aiunt fui sse lapides pectoralis, praeter quem Buxtorsius neminem Interpretum ludaeorum sere perilse testatur, qui hanc interpretationem diserte sit amplexus, quae tamen vulgo a Christianis reeipi coepit. Haee obseruauit L. Henrie Maius in differt. de imagine veritatis fatidiea et iuridica, sive Imrim et Thumim Hebraeorum Gissae r 696.
Pag. II 8. ad II of num. I 67. pag. 999. R. Levi Birsth In utroque libro huius doctoris Iudaiei vocatur iste non Hirsch, sed tantum Z hi, eum Hirschmera sit translatio vocis 'a Κ, cuius cognominis rationem sorte suppeditat locus biblieus Ieremiae III, I9. Ibid. lin. s. a fine numeri ad verba: Ante praefationem legitur Index At Brorumὶ , Aliter se rem habere testatur vir doeliis in Ephemeri tibus Gettingens literariis. I 783. Sciae I 28. pag. I 284. In cuius exemplari excerpta ex Sohar ed Cabbata iudaica sequuntur. Pag. Iro. ad Wolf num. I927. lin. 3. quaestiones et respons. adde: in
Pag. rar. ad Wolf pag. I 264. lim s. Sabionet. 3I7. C. Ips7. 4.ὰ quae editio Iet . soliis constat et publici iuris facta est a Tobia Foa obseruante Derossio in Gnalibus typographiae hebr. Sabio tensu num. XIX. pag. 3 2. seqv. ubi et alia quaedam de potioribus sex antiquissimis huius operis editionibus memorauit, quae omnes atque sngulae in Bibliotheca eiusdem Viri instructissima asseruantur