Carmina clericorum. Studenten-Heder des Mittelalters. Edidit domus quaedam vetus. Supplement zu jedem Commersbuch

81쪽

60 Jejunant et abstinent Poetarum chori, Vitant rixas publicas Et tumultu sori, Et, ut opus faciant Quod non possit mori, Moriuntur studio

Subditi labori.

Tale vel Rus acto,

Quale vinum bibo: Νihil possum facere, Ni i sumpto cibo Nihil valent penitu SQuae jejunus scribo

Νasonem post calicem Carmine praeit)Ο. Mihi numquam spiritu SI'oetriae datur,

Nisi prius fuerit

Venter bene Satur, Cum in arce erebri Bacchus dominatur, In me Phoebus irruit Et miranda fatur.

82쪽

Unicuique ProPrium

Dat natura munus

Ego numquam potui Scribere jejunus Me jejunum vincere

Posset Puer I US,

Sitim et jejunium

Odi tamquam unus. Unicuique Proprium Dat natura donum Ego versus aciens Libo vinum bonum. Et quod habent purius Dolia cauponum Tale vinum generat Copiam Sermonum. Ecce, meae proditor Pravitatis fui, De qua me redarguunt Servientes tui, Sed eorum nullius Accusator sui, Quamvis velint ludere Saeculoque frui.

83쪽

Jam nunc in praesentia Praesulis beati Secundum dominici Regulam mandati Mittat in me lapidem, Neque parcat vati

Cuius non sit animus Conscius peccati. Sum locutus contra me Ouidquid de me OV ii Et virus evomui

Quod tam diu fovi:

Vita vetus displicet, Mores placent OVi, Homo videt aciem Corda patent Jovi. Jam virtutes diligo, Vitiis ira cor,

Renovatus animo Spiritu renascor, Quasi modo genitus Lacte OVO PISCOr,

Ne sit mihi amplius

84쪽

Electe Coloniae, Parce confitenti Fac misericordiam Veniam petenti, Et da poenitentiam Culpae poenitenti Feram quidquid jusseris Aninio libenti. Parcit enim subditis Leo, re serarum, Et est erga subditos Immemor irarum, Et vos idem tacite Principes terrarum Quod caret dulcedine

Nimi est ratarum.

Cum sit fama Hiltiplex De te divulgata, Veritati consonent Omnia prolata Colorare stultum estnene colorata, Et non decet aliquem Serere jam Sata.

85쪽

Raptus ergo specie Famae decurrentis Veni non immodicum Verba dare Venti S, Sed, ut rorem gratiae Dein profunde mentis Praecepit sed dorninus Trahat os serentis. Vide, si complaceat Tibi me tenere In scribendis litteris Certus sum Valere Et si sorsan accidat Opus imminere, Vice in dictamine Potero sul Plere. Hoc si recusaVeris, Audi quod attendas Paupertatis oneri Pie condescendas,

Et ad poenas hominis Hujus depellenda

Curam aliquatenus Muneri ina PendaK.

86쪽

Pater mi, tam sub brevi Multa comprehendi, Quia doctis decens est Modus hic loquendi, Et, ut Pror ii resecem Notam applaudendi, Non in verbo longiu Placuit protendi.

87쪽

A. ,1 1eus frater adjuVa, Quia mors est ProXima, Si concedis, crastinum

Faciam in monaChum. Festina succurrere,

Jam me vult invadere. Dona, frater, Patium, Da mihi con ilium. B. , mi delectissime, Quidam cupis agere Secus tibi consule, Noli relinquere. A. Tua frater, pietas Movet mihi lacrimas, Quia eris OrphanuS,

Postquam ero monachus.

88쪽

B. Ergo mane Paululum, Saltem post hoc triduum, Forsan hoc periculum Non erit mortiferum. A. Tanta est angustia, Quae currit Per viscera,

Quod est mihi dubia

Vita quoque craStina. B. , Monachalis regula

Non e t mihi cognita Jejunant quotidie, Vigilant assidue. A. , Qui Pro Deo vigilant, Coronari postulant, Qui pro Deo esurit, Satiari exigit.

B. , Dura donat pabula, Fabas ac legumina, Post tale convivium Potum aquae modicum.

89쪽

A. , Quid Prosunt convivia

Quidve dionySia, Ubi et pro dapibus

Caro datur vermibus ἰB. , , Vel Parentum gemitus Moveat te PenitUS, Qui te plangunt monaclium Velut hac vita mortuum.

A. Qui parentes diligit Atque Deum negligit, Reus inde fuerit

Quando judex venerit. B. , ars dialectica, Numquam SSe Cognita, Quae tot lacis clericos Exules ac mi SCIOS. Numquam magis videbis Quem tu tantum diligis. Diligis illum clericum Parvum et Pulcherrimum.

90쪽

A. , Heu mihi miserrimo Quid faciam jam nescio, Longo in exilio Sum sine consilio. Parce, frater, floribus, Forsitan fit melius,

Iam mutatur animUS, Nondum ero monachus