Catulli Veronensis liber;

91쪽

CATULLUS XXXV XXXVII 19

XXXVI

Annales Volusi, cacata charta, votum solvite pro mea puella.

nam sanctae Veneri Cupidinique vovit, si sibi restitutus essem de fissemque truces Vibrare iambos, electissima pessimi poetae scripta tardipedi deo daturam infelicibus ustilanda lignis. et haec pessima se puella vidit locosi lepide vovere divis.

nunc, o Caeruleo creata Ponto,

quae sanctum Idalium Uriosque apertos quaeque Ancona Cnidumque harundinosam colis suaeque Amathunta quaeque Golgos, quaeque Durrachium Hadriae tabernam, acceptum face redditumque Otum, si non illepidum neque in Uen UStum St. at vos interea venit in ignem, pleni ruris et inficetiarum annales Volusi, cacata charta.

XXXVII

Salax taberna vosque contubernaleS, a pilleatis non fratribus pila, solis putatis esse mentulas Vobis,

solis licere, quicquid est puellarum,

Confutuere et putare ceteros hircos tan, continenter quod sedetis insulsi centum an ducenti, non putatis ausurum me una ducentos irrumare sessoresciat qui putate : namque totius vobis frontem tabernae Sopionibus scribam.

92쪽

CATULLUS XXXVII XXXIXpuella nam me quae meos sinus fugit, amata tantum quantum amabitur nulla,

pro qua mihi sunt magna bella pugnata, consedit istic hanc boni beatique omnes amatis, et quidem, quod indignum est, cis omnes pusilli et semitari moechi; tu praeter Omnes une de capillatis, cuniculosae Celtiberiae fili, Egnati, opaca quem bonum facit barbae dens Hibera defricatus urina. o

XXXVIII

Malest, Cornifici, tuo Catullo, malest, me hercule, et laboriose, et magis magis in dies et horas. quem tu, quod minimum facillimumque est, qua Solatus es allocutione irascor tibi. sic meos amores paulum quid lubet allocutionis, maestius lacrimis Simonideis.

XXXIX

Egnatius, quod candidos habet dentes,

renidet usque quaque se ad rei ventum est subsellium, cum orator excitat fletum,

renidet ille si ad pii rogum fili

lugetur, orba cum flet unicum mater, renidet ille quicquid est, ubicumque est, quodcumque agit, renidet. hunc habet morbum, neque elegantem, ut arbitror, neque Urbanum. quare monendum te est mihi, bone Egnati. si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs o aut parcus Umber aut obesus Etruscus aut Lanuvinus ater atque dentatus

93쪽

CATULLUS XXXIX XLII aut Transpadanus, ut meo quoque attingam, aut qui lubet, qui puriter lavit dentes, tamen renidere usque quaque te nollem nam risu inepto res ineptior nulla est. nunc Celtiber es Celtiberia in terra, quod quisque minxit, hoc sibi solet mane dentem atque russam defricare gingivam, ut quo iste voster expolitior dens est, hoc te amplius bibisse praedicet loti.

Quaenam te mala mens, miselle Ravide, agit pracipitem in meos iambos qui deus tibi non bene advocatus Vecordem parat excitare rixam tan Ut pervenias in ora vulgi Θquid visci qua lubet esse notus optas teris, quandoquidem meo amores cum longa voluisti amare poena.

Ameana puella defututa tota milia me decem popoScit, ista turpiculo puella naSO, decoctoris amica Formiani. propinqui, quibus est puella curae,

amicos medicosque convocate non est Sana puella, ne rogare, qualis sit, solet aes imaginosum.

Adeste, hendecasyllabi, quot estis

Omnes undique, quotquot Stis omne S.

94쪽

CATULLUS XLII XLIII iocum me putat esse moecha turpis et negat mihi vestra reddituram

pugillaria, si pati potestis.

Persequamur eam, et reflagitemus.

quae sit, quaeritis illa, quam videtis turpe incedere, mimice ac moleste, ridentem catuli ore Gallicani. circumsistite eam, et reflagitate, moecha putida, redde codicillos, redde, putida moecha, codicillos.' non assis facisci o lutum, lupanar, aut si perditius potest quid esse. sed non est tamen hoc satis putandum. quod si non aliud potest, ruborem

ferreo canis Xprimamu Ore. conclamate iterum altiore Voce

moecha putida, redde codicillos, redde, putida moecha, codicillos.' sed nil proficimus, nihil movetur. mutanda est ratio modusque vobis, siquid proficere amplius potestis; iudica et proba, redde codicillos.'

XLIII

Salve, nec minimo puella naso nec bello pede nec nigris ocellis nec longis digitis nec ore sicco nec sane nimis elegante lingua, decoctoris amica Formiani. te provincia narrat esse bellam tecum Lesbia nostra comparatur to saeclum in sapiens et infacetum l

95쪽

CATULLUS XLIV XLV

XLIV

O funde noster seu Sabine seu Tiburs, nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est cordi Catullum laedere : at quibus cordi est, quovis Sabinum pignore esse contendunt sed seu Sabine sive verius Tiburs, fui libenter in tua suburbana villa malamque pectore expuli tu SSim, non inmerenti quam mihi meus Venter, dum sumptuosas appeto, dedit, Cenas. nam, Sestianus dum Volo esse conciva, orationem in Antium petitorem plenam veneni et pestilentiae legi. hic me gravedo frigida et frequens tussis quassavit usque dum in tuum sinum fugiet me recurari otioque et urtica. quare resectus maximas tibi grates ago, meum quod non es ulta peccatum. nec deprecor iam, si nefaria scripta Sesti recepso, quin gravedinem et tussim non mi, sed ipsi Sestio erat frigus, qui tunc Vocat me, cum malum librum legi.

Acmen Septimius suos amores tenens in gremio mea inquit Acme, ni te perdite amo atque amare Porro

Omne sum assidue paratu annos

quantum qui pote plurimum perire, solus in Libya Indiave tosta

Caesio veniam obvius leoni. 'hoc ut dixit Amor manu sinistra dextram sternuit approbationem.

96쪽

CATULLUS XLV XLVIIat Acme leviter caput reflectens o et dulcis pueri ebrios ocellos illo purpureo ore saviata sic inquit mea vita Septimille, huic uni domino usque SerUiamus, ut multo mihi maior acriorque 15 ignis mollibus ardet in medullis. hoc ut dixit Amor, sinistra ut ante, dextram sternuit approbationem. nunc ab auspicio bono profecti

mutuis animis amant amantur. 2o

unam Septimius misellus Acmen mavult quam Syrias Britanniasque :uno in Septimio fidelis Acme facit delicias libidinesque. quis ullos homines beatiores asvidit, quis Venerem auspicatiorem

XLVI

Iam ver egelidos refert teporeS, iam caeli furor aequinoctialis iucundis Zephyri silescit aureis. linquantur lirygii, Catulle, Campi

Nicaeaeque ager uber aestuosae ad claras Asiae volemus UrbeS. iam mens praetrepidanS Uet Vagari, iam laeti studio pedes VigeScunt. dulces comitum Valete Coetus, longe quos simul a domo profectos diverse maria et viae reportant.

XLVII

Porci et Socration, duae sinistrae Pisonis, scabies famesque mundi,

97쪽

CATULLUS XLVII- 23 vos Veraniolo meo et Fabullo Verpus praeposuit Priapus ille tuos convivia lauta Sumptuose de die facitisci mei sodales quaerunt in trivio vocationes t

Mellitos oculos tuos, Iuventi, siquis me sinat usque basiare, usque ad milia basiem trecenta, nec mi umquam videar Satur futurus, non si densior aridis aristis sit nostrae seges osculationis.

XLIX

Disertissime Romuli nepotum, quot sunt quotque fuere, Marce Tulli, quotque post aliis erunt in annis, gratias tibi maximas Catullus

agit pessimus omnium poeta, tanto pessimus omnium poeta, quanto tu Optimu Omnium patronu S.

Hesterno, Licini, die otiosi multum lusimus in meis tabellis,

Ut convenerat esseri delicatos scribens versiculos uterque noStrum ludebat numero modo hoc modo illoc, reddens mutua per iocum atque Uinum.

atque illinc abii tuo lepore incensus, Licini, facetiisque,

ut nec me miserum cibus iuvaret.

98쪽

26 CATULLUS L LIane somnus tegeret quiete cellOS, rosed toto indomitus furore lecto versarer cupiens Videre lucem, ut tecum loquerer, Simulque Ut CSSem. at defessa labore membra postquam semimortua lectulo iacebant, is

hoc, iucunde, tibi poema feci,

ex quo perspicere meum dolorem. nunc auda cave sis, precesque OStraSoramus caVe despuaS, ocelle, ne poenas Nemesis repOScat a te. oest emens dea laedere hanc caveto.

Ille mi par esse deo videtur, ille, si fas est, superare di VOS, qui sedens adversus identidem te Spectat et audit dulce ridentem, misero quod omnis eripit sensus mihi : nam simul te, Lesbia, aspexi, nihil est super mi

vocis in ore. lingua sed torpet, tenuis sub artus flamma demanat, sonitu Suopte tintinant aures, gemina teguntur lumina nocte.

Otium, Catulle, tibi molestum est: otio exultas nimiumque gestis. otium et reges prius et beatas perdidit urbes.

99쪽

CATULLUS II LV

Quid est, Catulles quid moraris mori' sella in curuli Struma Novius sedet, per On Sulatum perierat Vatinius :quid est, Catullest quid moraris emori t

Risi nescio quem modo e corona, qui, cum mirifice Vatiniana meus crimina Calvos explicasset, admirans ait haec manu Sque tollens, di magni, salaputium disertum '

Othonis caput, oppido est pusillum

Heri rustice ; semilauta crura, subtile et leve peditum Libonis, si non omnia, displicere vellem tibi, et 'ificio seni recocto.

Irascere iterum meis iambis inmerentibus, unice imperator.

Oramus, si forte non mole Stum St, demonstres, ubi sint tuae tenebrae. te campo quae Si Vimu minore,

te in circo, te in omnibus libellis te in templo summi Iovis Sacrato,

100쪽

28 CATULLUS LV LVI in Magni simul ambulatione.

femellas omnes, amice, prendi, quas vultu Vidi tamen Sereno.

vel te sic ipse flagitabam,

Camerium mihi, pessimae puellae.' o quaedam inquit nudum reducta pectus,

en hic in roseis latet papillis.'sed te iam ferre Herculei labos est. non custos si fingar ille Cretum,

non si egaseo ferar Olatu, IS non Ladas ego pinnipesve erseus,

non Rhesi niveae citaeque bigae adde huc plumipedes volatilesque,

Ventorumque Simul require cursum :quos iunctos, Cameri, mihi dicares, o defessus tamen omnibus medullis et multis languoribus pereSUS essem te mihi, amice, quaeritando. tanto ten fastu negas, amice dic nobis ubi sis futurus, ede 25 audacter, committe, Crede lucet. num te lacteolae tenent puellae is linguam clauso tene in re, fructus proicies amori omneS verbosa gaudet Venus loquella. ove si vis, licet obsere palatum, dum nostri sis particep amoriS.

O rem ridiculam, Cato, et iocosam dignamque auribus et tuo cachinno. ride, quicquid amas, Cato, Catullum res cst ridicula et nimis iocosa. deprendi modo pupulum puellae strusantem hunc ego, Si placet Dionae, protelo rigido meo cecidi.