장음표시 사용
781쪽
lumella, Plinius d. Aeli. und Tacitus; quintilian hat das Worigar nichi. Q Forma usitatior est colluvio. Lir. 4, 2 : eo luvionem sentium, perturbationem auspiciorum asserre. Tac. Ann. 2, 55: Quod colluviem illam nationum comitate nimia coluisset.
hominum faece J Cic. O. FUL 2, 9 med. : Apud illam perditissimam atque infimam Decem μνuli. distineor J Do rL Syn. ΙΙΙ, p. 299. EPISTOLA XXXV. Dum essesJ Scribere debebat eras. nu t. f. 506,
si alium rependereJ i. q. per Solvere, reddere. Rependere h. significatione apud solos poetas legitur. Vide For-- celi.
funditus evertas J Similiter Cic. Fin. 2, 25: funditus
in portum hunc literarum I Cic. Fum. 7, 30: Quae quidem ego non ferrem , nisi me in philosophiae portum
rem facereJ Cic. Tusc. IV, 4, 9: utrum igitur mavis 3 statimne nos vela facere, an quasi e Portu egredientes paullulum remigare cupiditati anyustos cancellas circumdedi I Cic. 0uint. 10: Me facile revocabitis, si extra hos cancellos egredi co-- n3bor, quos mihi ipse circumdedi. emolumentorum J cf. quae de huius Vocis signisc. et Origine enucleate disseruit Ruhnken. ad Veli. Put. 2, 87. nae J minus proba scriptura quam ne. cf. mire. ad
Sall. Catil. 52, 27. Ius. 14, 21. 85, 20.eintrema cum primis contexi J Cic. Fum. 13: Contexere extrema cum primis. Sec. Forcellini explic. efficere ut extrema eandem eum primis formam, Speciem referant. altius et oluris I evehuris , ascendus; Cic. Fam. 1, 48 -
782쪽
762 Annotatio in Epistolas Bunulli.
7 med. Quem illi esse in principibus facile sunt passi,
erolare altius certe noluerunt.
EPISTOLA XXXVI. Vernacula tinsua I i. e. sermone patrio, nativo. Cic. v. 1, 31: Sermone eo debemus uti, qui natus est nobis: ne, ut quidam Graeca verba inculcantes, iure optimo irri
Sermo vernaculus , Iinstua vernacula s. materna originem barbaram redolent neque apud ullum melioris notae Scriptorem reperiuntur quamquam Krebsius in libello egregio Anteituno tum Lutemschr. p. 616 et Grysarius in Theorie des tui. Stiis p. 326 has dictiones non respuunt. Addas etiam Iuni p. 1050.eintra iocum J Recte quidem l Cave enim dicas sine ioco. Iuni p. 1579. Cic. sum. 7, 16: Oro te, quis tu es sed mehercules eaetra iocum homo bellus es. EPISTOLA XXXVII. Suum rem usiJ m1 . s. I, 18, 84: Nam tua res agitur , paries quum proximus ardet in periculo et e 'Satur. Lumbin.) Cic. Manil. 2, 6. desiderio contabesco J Cic. Tusc. III, 31, 75: Aitemisia quamdiu vixit, vixit in luctu, eodemque etiam confecta contabuit. Jocose Plaut. Merc. 1, 2, 92: Edepol cor miserum meum, quod guttatim contabescit, quasi in aquam indideris salem. illibenter J Vox nullo loco obvia eam que ob caussam reiicienda. inconstantissimum J Senec. s. 99. med. : Populus in omnibus inconstantissimus. Geu. 13, 30: Accepit librum inconstantissimo vultu et maeStiSSimo.. Stat in eodem restisio J Auet. ad Her. 3, 15: stare in
783쪽
vestigio. Nos: Aus semer Stelle fest aleheu bleiben, nichivormseris noch rucstro D seheu. EPISTOLA XXXVIII. Senescentem - memoriam J Cic. Tusc. 2, 2: Oratorum laus ita ducta ab humili venit ad summum, ut iam, quod natura fert in omnibus fere rebus, senescat, brevique tempore ad nihilum ventura videatur. Vell. 1, 17: Studium
memoriam - rex'ovabuntJ Cic. ad Ouir. 3 med. : Frater unus erat, qui suo fletu desiderium mei memoriamque renovaret. Consulas etiam Doderi. 1, 185. EPISTOLA XXXIx. Alte radices mitJ Cic. v. 2, 12: Vera gl0ria radices agit atque etiam Propagatur.
mihi crede J MUL ad Episti. Rufinst. p. 198, 4: In
soluta oratione crede pariter Vitandum est, Sponis Sua: utrumque poetis relinquendum propter choriambum. Semper scribendum: mihi crede, sua sponte. Cf. Iani lex.phi L crit. p. 457 et 1582. Nouen. leae. Antib. p. 1608 sq.
hn. ad Tusc. 1, 31, 75 mihi credeJ, Formula asseverandi, ἐμοὶ Πιθου, πιθου μιοι. Observanda est autem haec Verborum collocatio, quam firmiter Cicero tenuit, ut evitaretur
exitus pentametri crede mihi. Cf. infra c. 43, 103. II, 4, 10. I m. VI, 2, 34. V, 30. Divin. II, 16. Cf. Rumsh. Lat. Gr. f. l97, 2 p. 628. Ed. ΙΙ. Alii scriptores, inprimis poetae, etiam c ede mihi dicebant. V. o sner Ecl. Cic. p. 231. Contra illos Beneste ad Cic. Catil. I. c. 3, p. 33 et Forbister Aufgaben gur Dildung des lat. Stiis, Tr. 4, 5 p. 8. Freundisa. WB. T. 1, p. 1064: Mihi crede, glaubemir, traue meinem Worte, ἐμιοὶ πιθου ein Ausdruch der Betheurung, Cic. Cutil. 1, 3. Moeb.; Verr. p. 4, 12; Mur.
784쪽
64 Anuotatio in Epistolas Bunelli. 19, 40; 38, 82. Clod. fragm. b. Ouintil. Inst. 8, 6, 56; de Or. 2, 17, 72; v. 3, 19, 75; Tusc. 1, 31; 1, 43, 103; 2, 4, 10; Fin. 2, 21, 68; 34, 113; 5, 30, 92; DG
τλ. 2, 16; Fum. 4, 10; 6, 13, 3; si id Am. 2, 2, 9; Hor. Sat. 2, 6, 93; Ammiun. Marc. 14, 10 ad sin.: Vgl. mit mihi credite, Cic. Catil. 2, 7, 15; Ayr. 3, 4 ad sin.; si M. Met. 15, 254. In gleichem Sinne aber seltener belCicero) aucti crede mihi: Cic. Att. 6, 6; 8, 14; 14, 15, 2; Sulpic. b. Cic. Fuim. 4, 5, 4; Orid. A. A. 1, 66; Met. 1, 361; Trist. 3, 4, 25; Hor. GL 1, 7, 35; 2, 3, 75; und crede igitur mihi, Cic. Fam. 10, 6, 2
, EPISTOLA XL. Memoriam animo afflaeam J Cic. Ver. 2, 5, 53. Causa in anima sensuque meo penitus aflixa atque insita. - - portum consedimus J Scribere debuit in portu, quum rarissime cum accus. et in iungatur considere. Cf.
quaecumque ea sit J Bectius est. Cf. Zumpi. g. 521. ebs. Αnlig. g. 297, p. 294. morbum inveterulum J Cic. Phil. 5, 11 extri Omne malum nascens facile opprimitur, invetratum sit plerumque
sectarum J Iuni p. 1549. digitum intendum J Cic. Or. 1, 46: Ut commonstrarem viam, et ut fieri solet, dissitum ad fontes intenderem. opinionum commenta J Cic. N. 2, 2, 5: Opinionum
commenta delet dies. eaearescent J Cic. Tusc. 3, 31: Illa opinio tum non appellabatur recens, cum VetuState exaruit. recrudescet J Cic. sum. 4, 6 med. Nunc autem hoc tam gravi vulnere etiam illa, quae consanuisse Videbantur,
785쪽
EPISTOLA XLI. Efflorescut J Cic. Amio. 27: Utilitas emorescit ex amicitia. Fin. 1, 20, 69: cum autem usus progrediens s miliaritatem effecerit, tum amorem tantum, ut, etiam si nulla sit utilitas ex amicitia, tamen ipsi amici pro
demortui J Cic. Verr. 2, 50, 124: Sanxerunt, no quiSemeret mancipium, nisi in demortui locum. Ib. 4, 5, 9: Lex iubet augurem, in demortui locum qui petat, in con
EPISTOLA XLII. Ouaedam pestes hominum J Cic. Fam. 5, 8: quaedam pestes hominum laude aliena dolentium.
Apellem J cf. o. G. Mulier Archaologie g. 141. Lysippum J Mulier s. 124 et 129.
Prorsus manes suntJ cf. Voss ad Viry. Geors. 4, 469. Ramsh. Syn. T. II, nr. 1352, p. 597, demiror I Ramsh. Syn. T. 1, Nr. 899, p. 249. EPISTOLA XLIII. Pr imo loco ponebas J i. e. pronunciabus , dicebas; Cic. Fum. 1, 9 med. Quam ob rem, ut paulo ante ρο- sui, si essent Omnia mihi solutissima, tamen, etc. Fiu. 2, 31: Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Lis.10, 9: Id ne pro certo ponerem, vetuistior annalium auctor Piso effecit. in visceribus haeretJ Cio. Phil. 1, 15: Aderant in medullis populi R. ac risceribus haerebunt. Id. Am 6, 1 med. Noli me putare illa tua abiecisse, quae mihi in risceribus haerent. Nos: seis Andenken ubi imLuneraten memer Gele, ist ues in memem Geddelimisερπ
786쪽
766 Annotatio. in Epistolas Bunelli.
nunquam ei obliviscors eius memoria animo afflina hae
perfrinstamus ' Translate illam primam agendi rationem significat, qua res cuiuscunque generi. ObstanteS, adversas ita quasi medias frangimus ac delenius, ut concidant, atque impedimento esse amplius non possint, L q. Superare, Vincere. Cic. Har. rem. 23: qui omnes angustias, Omnes altitudines, Omnium obiecta tela semper vi et virtute
malevolorum obtrectationes et invidias prosternet atque teret. Id. Caecin. 7, 18: Calumniam stultitiamque obtri--τit ac contudit. EPISTOLA XLIV.
tro atque' intus subducam ratiunculum quantillum argenti mihi apud trapegitam siet. Cic. Am 5, 21: Assidunt, subducunt: ad nummum convenit. Fam. 1, 9: rationibusque subductis summam feci cogitationum mearum. N. D. 3, 29: Medea et Atreus inita subductaque ratione nefaria Scelera meditantes. Consule etiam Ramsh. Syn. T. II, Nr.
damnum -- Sarcies J i. e. compensabis. Liv. 9, 23. med. Damna Vestra, milites, omnium qui defecerunt, PO-pulorum praeda Sarcientur. sitim e leam J Cic. Sen. 8. Diuturnam sitim e IerecupienS.
stili J cf. Iani p. 1621. Nouen. p. 1757. mindors ad Hor. Sat. 1, 10, 72. Ernest. TechnoL lat. rhet. p. 372. uidino ad Ouinctil. . p. 474 et 4, p. 136. Euendi ad Cic. Brut. 26, p. 76. Erebs Antig. p. 636. Matthiae Theorie d. Iul. Sthis 2. Grysar. p. 379. Wolf. ad 0uinctil. X, 3 in Frolach. editione p. 134. Rectius scribitur stilus, quum graece sit - στεἱλος vid. Grotes Gr. Lut. II, p. 175, 180.
787쪽
retundatur J Similiter ouinci. 10, 5: Mucro ingenii
quotidiana pugna retunditur. Plin. Ep. 3, 15: Hebetare et retundere aculeos iudicii. acui J Cic. Leyy. 1, 23 : Macuere aciem ingenii ad bona diligenda et reiicienda contraria. EPISTOLA XLV. Prae PauloJ si compares cum Paulo, in Vergleichung mit. Cf. Ges. B. G. 2, 30 : Gadlis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est. Nep. Eum. 10: Videbant, Eumene recepto, omnes prae illo parvi futuros. C c. Ast.2, 35: Homam prae sua Capua irridebunt atque contemnent. Fam. 4, 4: Non tu quidem Vacuus molestiis, sed
prae nobis beatus. Zumpi. f. Ramsh. 155, 1. Not. p. 308. Grysur. p. 448, 2. 'isereJ minus placere. cf Ernest. Din. techn. Iat. rhel. p. 182 sq. desponderantJ Ramsh. Syn. T. II, Tr. 1050, p. 383
pellicem J cf. Geli. N. A. IV, 3. Fest. s. V. p. 332. Amen. XIII, p. 556 sq. p. 6 sq. Schwelyh. Elym. Gud. p. 450. Opuscula raria de Latinitate veterum Iurisconsultorum edit. Dusteri, Lips. 1773, p. 135 sq. quos laudat Creuzer. Antiqq. Rom. g. 74. dimittere J Suel. Cal. 25: Matrimonia contraxerit turpius an dimiserit, non est sacile discernere. - Αdeas etiam Doderi. III, p. 287. Rumsh. Syn. Τ. 1, Νr. 105, p. 75. revomantur J recidunt, redeunt. Cic. Att. 13, 26: Itaque identidem in Tusculanum. philosophiae moralis J De Voce morali cf. Erebs Antig. p. 61 7 et Grysur. p. 331. Cic. Fat. 1: quia pertinet ad mores, quos Graeci UOCant, nos eam partem philosophiae de moribus appellare solemus. Sed decet augentem linguam nominare moralem. Senec. s. 89: Philosophiae
788쪽
68 Annotatio in Epistolas Bunelli.
tres partes esse dixerunt, moralem, naturalem et rationa
fusissime dilatata J copiosissime dicta. Cic. Tusc. 4, 26: De cuius excellentia multa quidem dici quamvis fuse lateque possint. N. D. 2, 7: cum uberius disputantur et fusius. Fin. 3 , 8: Fuse et copiose augere et ornare quidpiam. Dubito equidem num praeter hunc locum usquam legatur superlativuS. dialecticis J Cic. Fin. 2, 7: Latius loquuntur rhetores, dialectici autem compressius. Id. Fat. 6: Diodorus valens dialeclicus. architectum J Plaut. m. gl. 3, 3, 44: Assunt fabriarchitectique imperiti. Metaphorice: Cic. Fin. 1, 10, 32: Inventor Veritatis et quasi architectus beatae Vitae
sire loquatur J Zumpi. g. 522, p. 450. Trebs f. 315. in alienum irruereJ Similiter Cic. Or. 1, 10: In alienas possessiones temere irruere.
storiolue J Cic. sum. 5, 12: Et nosmetipsi vivi floriola
nostra perfruamur. Ib. 7, 5: Etiam hisce eum Ornes 9D-riolae insignibus. sionis collutis J Secundum Foroeli. explicationem collatis sionis significat congredientibus aequo campo integris aciebus sub signis et iusto proelio decertantibus. Nos dicimus formuch fechten. Cic. Manil. 23: Qui collatis stynia exercitus regios superare posse videatur. Liv. 2, 50: Aliquoties aequo campo collatisque fissuis certatum est. 38, 41: Proelio iusto, acie aperta, collatis signis dimican
quod sciam J Zumpi. g. 559. non insipii J Adiectivum insipidus rarissime legitur et dubiae est auctoritatis, nam Gell. 6', 1: Nihil est prorsus istis imperitius, nihil insipidius, qui opinantur etc., alii legunt insubidius.
789쪽
Da re ipsa toto caelo aberrat bonus noster Brinellus. Theologica enim usquequaque cum Philosophicis esse consocianda hodie nemo non ignorat nisi forte caecam fidem putat praeferendam esse cognitioni lucidae atque perspicum. Verius iam Clemens Aleae. Strom. IV, 499 et multis locis Ausustinus, de ver. rel. c. 5 et c. 8. docent non aliam esse philosophiam et aliam religionem. Egregie etiam Lumerus noster suo more libere in Ep. ad Melanth. a. 1521Scr. Opp. Τ. 1, epp. 360. Vehementer, inquit, et toto caelo errare censeo, qui philosophiam et naturae cunitionem inutilem putant.
Sententia ista ab Ambrosio de Abrahamo l. II, c. svi primum proposita de philosophia, theologiae ancilla iam dudum suo iure explOSa.
Philosophiam quidem dicimus, non formulariam illam,
quae argutias Venatur . et garrulitate magis quam disputandi subtilitate insignis est, neque scholasticam aut mysticam, ludentem imperitos obscuritate et mysteriis Verborum, quae . e etiam scholas theologiae academicas inVasit, sed Veram et sobriam , veri indagatricem, cui uni, ut Strabo ait, caussarum convenit cognitio, et propria haec Virtus est, ut mentem claris, perspicuis, enucleatus assuefaciat notionibus. S Eich-stsedi Or. de accurata doctrina Principum favore Ornata firmissimo dignitatis professoris praesidio. Jen. 1822 4. p. 14. Minime quoque te poenitebit consuluisse hos libros: Frider. Iacobs et ei m. Schri en. T. 1, p. 43 sq. Friei munuParaenesen. Braunschweig 1827, p. 130 sq. L. I. Ruckeri chrism Philosophie Od. philos. Geschichte Nnd Bibel nachthren muhren Beziehunyen tu einander daryestelli. ΙΙ volt. Lips. 1825. Tennemann m ch. der Philosophie, Bd. VILPhilosophie im Diensi der KDehe, et B d. V ΙΙΙ: mulitionder Philosophie una Theolossis oder scholastische Philosophie , et Troaeteri Viri amicissimi Vor sunω. lib. Ph los. Beria. 835. 8. p. 8. Quid sibi velint beati Schleierma- verba in libro, quem inscripsit, der christitolio Glutibe
790쪽
7 o Annotatio in Epistolas Bunelli.
nuch Gruniis. d. ex. Kirchs. B. 1, p. 11. equidem capere nequeo. Sed de his hactenus. in tota risu J Zumpi. f. 482. Bremi ad Praef. g. 5. Mutthiae ad Cic. I. Munil. c. 5, 12. Hermost. ad GES. D. C. 1, 12, p. 53. B. G. V, 55, p. 298. hner ad TuscuLIV, 13, 29, p. 314: Tirones observent, si Vox totuS referatur ad tempus, eam adiunctam habere praepositionem tu, Sin autem ad Spatium, praepositionem mitti. - Sic dicitur tota terra pro per totam terram, totis castris , totis campis, toto corpore, non in tota terra. At pro Ligar. ΙΙΙ, 7. in toto imperio populi R. h. e. tqtra totum imh.)ammeaera divelli J Viry. Aen. 8, 56S. Non esto nunc dulci a Dinu divellerer usquam , Nute , tuo, cet. libros suos referseruntJ Cic. N. D. 1, 13: Puerilibus fabulis refersit libros. in mentibus- insculpereJ Cic. N. D. 1, 17: Natura insculpsit in mentibus , ut deos aeternos et beatos habere
afflatu G Cic. N. D. I66: Nemo vir magnus sine aliquo usum divino unquam fuit. Id. de Orat. 2, 46: Poetam bonum neminem sine inflammatione animorum existere posse et sine quodam afflatu quasi furoris. EPISTOLA XLVI. Tandem aliquando J Beneste ad Cic. Cutit. 1, 1, 1.
in m. cvnuione consume J Cic. Finn. 1, 1: consumere Operam in Graecis legendis. incurrunt in reprehensionem J Cic. Fin. 1, 1: ut hic noster labor in varias reprehensiones inCurreret. EPISTOLA XLVII.