Vincentiii Mariae Santoli V.J. doctoris et archipresbyteri Roccae Sancti Felicis, De Mephiti et vallibus Anxanti libri tres : cum observationibus super nonnullis urbibus Hirpinorum, quorum lapides et antiquitatum relliquiae illustrantur

발행: 1783년

분량: 128페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

FRANCISCUS BARO RE

GALIS REFECIT A. 6o3. Caeterum Arcem istam celebrem reddidit Enricus , Fri-derici II. Imperatoria filius , qui A. D. 236 in ipsa fuit , Patre imperante, detentus si); quidquid de Te ra , vulgo dicta Santo Hes, in Lucania, super re ista Λntonini somniaverit Σ), rejiciem dum .i .XXXI. Scio Cluerium . Eclanum credidisse, Civitatem Frequentu' sa); psumque soquutum Camillum eregrinum quibus adversatus Holstentus, psiam credit fuisse juxta Civitatem ira bellam ,) cum Holi enio atres emne dictis io S. auro, 6 novissime , Pratillus ); wesset lingius 8). At Auctores praefati , ut suam quisque

tueretur ententiam , antiqua Itineraria mendis scatere edixerunt: ac proinde ipsa corrigentes , certas de Locis ad Loca statuerunt distantias quae caeteroquin a ter tu Itinerariis descriptae inveniunturi sic laudatus issellingius Antonini Itinerarium commentans scribit A. Benevento Hydruntum M. P CLV.

Eclano M. P. XV. sed in adnotationibus subiit Sura: sano M. P. XV. . . . . Resiqua Exemplaria hoc itinere clauom P. XXV. bent io . Pari eodemque modo Itinerarium hoc mendosum

92쪽

dicit Prat lus. ae proinde ipse scribit M. p. XV., si ea suas firmandas eirientia It incraria contorquentes i).f. XXXII. At ut inter praei aes scriptores, super antiquis Itinerariorum Exqmplaribu quae ii iiiii a fur necelle est . ut Eoulanum, ab Eclauo Urip ait tinguatur. 1 lippe de Eoulano Urbe nenita occurrit apud Ptolomaeum Hirpinomni

Urbes uni culanum , Abellinum a), ibi 'Aκουλανον Et apud Appianum uua culanum oppugnare cepit 3); Cives eu lanei os mena init Plinius praeterea idem Pratillus e fert lapidem , ubi . . R. P. ECULANE N . s); At lapis a nobis supra . XVII. relatus habet : COL.

ter refertur a Grutero 6); clanum Cicero men init ); ut reliquos praetermittam. Idcirco dicendum est , diversam fuisse Urbem culanum ab Urbe Eolano ; ac proinde Urbem cianum fuisse olim , quae nunc occa S. Felicis , atria mea , nuncupatur , quae Vere distat a Benevento . . XXV. ut supra f. IlI. Libri I notavimus; Eoulanum fuisse eam , quae ab Holsieni prope Mi- abellam indigitatur , quaeque a Benevento distat . P. XV ex quo Quintodecimum ipsam recte appellitarunt 8 . Ideoque dicendum. si legas in I tenariis

ECULAΝO M. . U. dic, Quinto decimum prope ira bellam , designatam; si legas, ECLANO M. P. XXV.

dic indicatam olanum, Patriam meam , ubi ia Domitia , cum Via Appia jungebantur Quod si in nrma ali-ὶuibus videantur adducta argumenta ad Vincendum de

93쪽

Urbis Eclanensis antiquo situ velim meminerint, quod si Samnium in ipso Samnio requiritu , nec inveniri possit ut loquitur Historicus, cui Titulus Miscellae, supra a nobis relatus, quid mirum, si de clan Urbe disputetur.

AB antedictis observationibus, qualescunque irae sint,

expediti , instituti ratio postulat , ut de Relligioso cultu Mephiti insano Deo olim tributo , aliqua , ut praemisi , subnectam . Et Mephitim ea n , sive Deum inepte creditum fuisse, ex Templis in ejus honorem erectis , S superstitioso cultu ei praeliit , luculenter Vincitura quod caeteroquin itioso more essectum , Cicero , etsigeat ili , testatur si h majores enim nostri non solum bonos quos sibi Unxerunt, eos coluere, sed etiam a0S malos .esse , posse Hon1inibus mala inferre crediderunt Sicut prosperis Diis Verba sunt Servii ut juvent,

ita adversis , ne ob in sacri candum est: et quem ritu ni

Cicero idens jebat Qui tantus error fuit , ut pernicios etiam rebus , non modo nomen Deorum tribueretur , sed etiam Sacra con siluerentur : Febris enim Fanum in Palatio , O O bonae ad aedem Larum , aram Malue Fortunae Exquiliis consecratam videmus ah. Et re quidem Vera jam supra monuimum, Vulcans S, Charoneasque Scrobes, portas Inferi ab inicis creditas; ideoque ut eos infernales sibi propritios redderent, Loca istiusmodi , tanquam sancta coluere, ibique praecipue inferias Manibus dabant.

f. lL Et ex hoc intelligi potest, cur antiqui Christiani

94쪽

8opertinaciter tenuerint , Vulcano Ver cum inferis comis naunicare quod eo uique precessit, ut Sanctissimi inter- ipsos eruditis mi viri , cum desperarent , posse dimovere ab hac credulitate Vulgum signanter priscorum fide-laum 'tripli, quati eandena opinionem adoptat sent simulantes, credulitatem illorum in usum meliorem converterunt: Sic Sanctus fionius, Sanctus atritius , Sanctus Philippus Eracleensis Martire, ignem Vulcanorum diνinum , ae Dei

Mini strum dixere , ipsumque cum inferni igne sociari U;

non secus ac jampriden nonnulli Chrisiani responderunt Elnicis quibus dani, quaerentibus ab ipsis, quo pacto anivehemens, tantusque ignis a Vesuvio potuisset erumpi sub Tito Vespasiano , ut circumpositam regionem , cum Urbibus deleverit responderunt inquam ex gehenna diabolo ejus Angelis , nec non peccatoribu impiis hominibus praeparata, illuvi ignem scaturivi se , ad peccaatiun correctionem , poenitentiam et): His accedit Tertullianus , qui Vulcanos appellat Inforni quaedam fumariola sa), quibus expressionibus , dicendum est usos fuisse Vitaro istos , morum sanctitate , doctrina fulcentes , ut ivi silibus Vulcanorum essenibus, iuvisibilem gehennam, ejusque cruciatus naelius credentes intelligerent, juxta ita lud Apostolici Invisibilia Dei , per ea , quae facta sunt, intellecta perspiciuntur 4): ideoque ad intensiorem Infernatas ignis vim indi candam. Tertullianus Vulcanorum ignes dixit Inforni fumariola nec aliter Vir Clari simus ibi debet intelligi; alioquin de to Vulcanis extinctis , vel debuisset judicare , portas Inferni ibi clausas, aut quam

aliam causam excogitare potuisset, non invenio. III. Scio Theologos non vulgares , ut Eminentissimus Baronius animadvertit, vere as eruis e Elnam , Vesuvium, Vulcanos notissimos , ora Inferni esse , at idem Baro

nius

95쪽

nius ipsis non assentitur , subnectens , Vulcanos in Orbe Terrarum tales esse , ut pro aliquali similitudine possint Inferorum igni coni parari ad peccantium scilicet correctionem , O poenitentiam , ut prisci supra relati Chri 1 iani

Et nicis inquirentibus responderunt. f. IV . Quibus adderem , quod Ecclesia Patres, ut possent paulatim ad idem converso a atriis superstitionibus deterrere, nonnulla, quae Fidem Catholicam non a Versabantur, blandior explicatione adlii bita, tolerantes , sustinuere . Sic divus Auguilinus in Libro de Civitate Dei ollendit, omnia regi divina gubernatione, voluntate quam si quis Fatum dixerit ait , nou erraserit melius enim duxit an tus Doctor Ecclesiae, de rei substantia Christianos instituere quam stiper Vocabulo in amem quae itionem mouere ubi vero Doctor idem Egregius depraehendit, fio suis adhuc temporibus, nonnulli Christiani nefandis superstitionibus, de mones venerabantur illos oeprehendit acriter ,

ad resipiscendum instruit Putant pravi homi res Jebret D. Augustinus quod hos demones prae, faut qu0 adoraut . . . timendum est, ne irati nocea et , ni Illo meus permittit Ipsi habent semper voluntatem no ea dici nec

rogentur demoues de qua noceres olle , 10 enior inal νolentiae illorum proprium est Ergo quid faeir , eos coloudo , ni ut Illum ostendas, si os sub , tu illorum potesatore uberis , qui nihil tibi o Lut facere , Illo tir-cato , faciunt quidquid volunt , Illo irato .ix Satius igitur fuit S. Eccletiae Patribus, suadere Christianis, haud dandas esse supes stitiosas manibus inferia, Infernium adesse ipsos edoceres, S in Fide confirmare parum facientes disquirere , Vulcani cum Liserno communicent nec ne quod sane inieri limum erat nihi enim tam antiquius Majores nostri in sua elligione habuere , quam suos quemque habere Manes , cultunaque ipsis debere in Locis praesertim , ubi cum Inferis comunionem esse falso

96쪽

ci edebant , quales erant Vulcani, sue Loca omnia sui phui ea pestiferas exalationes Vomentia, quod ex Homero colligitur si quem imitatu Virgilius , de Lacu

Averno cantabat

Unum oro , quando hic In furni ianua edis

Maenia conspicio , atque adverso fornice porta sa)

et in Lacu no1lro Erini ny in conditam jebat . . . . . . quCi condita riminys .... ; vae perniciosa anilis credulitas eo usque processit, ut etiam a Diis loca hujusmodi venerata sonaniarent Hos enim per Paludem Stygiam jurare consueviste inepte credi derunt i5 V. Mephitim igitur Deum, sive eam Infernalem malam , Majores nostri crediderunt , on alia certe de caussa , id sibi suadentes , nisi quia suis exalationibus animantes necabat ipsamque crediderunt unonem fuisse , quam aerom esse constat , Servius ait 6 Et ad rem facit Priscianus scribit en inici laque con stitutum est Numen , quod averteret nocuos alitu 7 Idem auctor vocem ephitis, credit ductant ex Graeca Voce με- σιτη; at caliger relatus a Ludovico Cerda ipsani credit Vocem Etruscam , a Syris acceptam , quae significat gravitatem, aut exalationem , sive flatum piritus 8 cui adsentiendunt censeo Guno enim recte exprimitur persae una spiritus , sive aerem Aer, ut Stoici disputant

97쪽

interjectus infer mare , s caelum ait licero Iunonis notamine consecratur , qua est Soror , se Conjux Iovis si). Porro Iuno Vulcani Mater singebatur, ideoqae Charon essistis praelidere , atque Montibus igniVomis credebatur: Hinc Iunonem jentem legimus Fleetere si nequeo superos , Acheronta movebo et)quo sensu crederem , Iunonem dictam Stygiam , atque ideo cum forcipe , Vulcani notissimo sinabulo , dextra tenentem depictam 3 . Et ex hoc Vincitur , cur in Lapide

Beneventano, relato ab Illustrissimo de Vita , Iuno Veridie dicatur Scimus enim in Lacu Averno Oraculum Mortuorum veneratum fuisse ; sicut in Lacu nostro Mephitico , ut mox dicemus : ac proinde cuni Mephitis , Aeris gravitas , idem sonent , a Juno , idcirco

ex Oraculis in Locis istiusmodi susceptis, fuit Iulio, cd tygia de Veridica salutata. , L At utcunque se res ista habeat , certulmest in honorem Mephitis suis e ab inicis Templa ex citata: Sic mephitis prope acum , de quo loquimur sedes habuit sacras : In Hirpinis Anxanti ad ephitis AEdem scribit Plinius Locum , quem qui utra Vere moriuntur 5). In Lacu Averno de dii tiras fuisse memoratur Strabo 6 In impria , Cariae Vico , Caronium

98쪽

eredebant Majores Florentissimae orbis errarum iavit tes, ad aerem noxium a Verrucandum, fetenti huic

ridiculoque Numini , Tenipla , Sacerdotesque dedicarunt: Sic Cremona , Vespasiani temporibus , incensa : Cum omnia Sacra, Profanaque in igne confesti 2nt solum Mephitia Templum selit ante maenia Loco, seu Numine defensum: ut Tacitus scribit si). VII. Iani diximus in Lacu Averno majores no

stros Edes sacras venerasses, auctore inter caeteros trabone, qui ibi oracula Homerica . sive ortuorum testa tur X cepta , at fraude Sacerdotum a Rege quodani deate Sta , sive , ut idem Strabo loquitur , cuni illi nequa quam successistet oraculi fides , Cimerios deletos sic enini appellabantur homines habitante ibi , in subterraneis a vernis dem ipsam diuinam tu alium translatam Io cum permanere et . At quoniam Regis istius nomen retaticetur, nec Locus , ubi Edes illa a Vina fuerit translata designatur hic opi nando dicerem , subterraneis accentasionibus dificia deleta , Cimeriosque , ibi habitantes in subterraneis inter se communicante oppressos , ut

Ephorus a Strobone relatus ait ah. quae nania in Rege

eos opprimente crederem designata Oraculum Mortuo rum translatum in Edes Mephitis An Xanti . sive tune teniporis Lacum Anxanti exurgisse , cum in Lacu Averno Edes ejus Sacrae ruinas passae fuerunt , quae qui deni accidere debuerunt plerosque ante Urbis conditae annos Jam enim Trojanos adversata Iuno , Furias infernales in illor uni ruinam expilaverat , utinoni erus hune

sequutus Virgilius fabulantur 5); in Lacu nostro ephitico Frina nym conditam idem Virgilius subjungit 6 :

1 Tacit. Victor. Lib. . CV, 33 et Strab. Lib. 5. Idem Lib. eod.

99쪽

tentem

At ex sollicitus monstris , oracula Fauni Fatidie genitoris adit , lucosque sub alta Consulit albunea', nemorum quo maxima sacrσFoute sonat , aevumque exalat opacam bitim i). Scio Cl. . a Rue, de Silva Albunea redidisse Poetam fuisse loquutum , quae Tiburim prope est , ubi Lacus excurrit aquarum sulphurearum, ad Anienem conafueritium , quique vulgo dicitur a Sol af0 item Lactantius subdit, Silvam istam dictam Albuneam, ab Aubunea iubilia Tiburtinaci Super altura montis, Tiburis ostendunt alii Silvam istam fuisse et L; quam Horatius

etiam memoratur h

Nec me Larissae perculsi campus opimae Quam domus Albunsae resonantis Et receps Anio O Tiburis Lucus , s uda Mobilibus pomaria rivis ah: At La cum nostrum ephiticum in supra relatis verasbus a Virgilio designatum contenderem: Iam enim exploratum est , vocabula Albuneam: Leucoteam ephi rim Iunonem, indiscriminatim tuisse usurpata , ad indicandum Deum , sive eam aeri praesidentem , quod Ser-Vius testatur quo paelo ac uni nostrum Albuneam dictum quoque, ephitim, unonem, .Leucoteam fateripo e , qui dubita rὸ orro si opographiam perpendanus, de Lacu nostro Poetam scripsi is , statuendunt est Ait enita , quod Albunea sono maximo Nemorum acro fontes A supra monuinius , quod Lacus noster nemoribu cingitur juges edit fragores saevamque Xalat Mephi

100쪽

.phitim infestam hominibus ad necem usque , nec atque suis alitibus volucres continuo: quod in Lacu Aver no aliquando accidisse , ad cnarum rumor erat, ait Sti'

Subdit inde Poeta , quod Locus , de quo scribebat frequentabatur ab Italis .ab Oenotriis Hinc Ita gentes , omnisque Oeno ria Tellus In dubiis responsa petit set in inferius ait , quod fama orta super Fauni responso, ferebatur per Urbes Ausonias: Haec responsa Patris Fauni, monitusque flenti Nocte datos , non Ipse suo preMrit ore Latinus; Sed circum late volitana jam sena per Urbes Ausonias tulerat s): Ex quibus verbis conjicerem, oraculum fuisse datum in

Ausonia , circa cujus Urbes fama volitans percrescebat: Scimus enim hanc florentissimam Europae partem, quam nunc Italiam dicimus , varios fines , Variasque denominationem, pro temporum Incolentium Variate, sortitam fuisse s ). At hic antiquam Italiam Poeda memorans, Illam secernit ab antiquis Oenotria, Ausonia Quippe sub nomine gentium Italarum Italae gente tinos Etruscq populos designavit quos antiqua talia complectebatur 3); sub nomine Oenotriorum: intriasque Oenotria ellus designavit Populos habitantes a fretu Siculo , usque ad Sinum Tarentinum ti Possidonia-tem 6 Et sub nomine Ausonum Per Urbes Ausonias: gentem Hirpinam , sive Samniticam indicavit , qui antiquitus Medii , inter Italos eaotrios, incoluerunt

SEARCH

MENU NAVIGATION