De formis enunciationum condicionalium apud Tacitum

41쪽

et invicem Ee anteponendo, nisi quod in bona Xoro tanto major laus quanto in mala plus culpae QSt. Copiosius d h. l. disputavit e sin Proleg.), qui putat,

id, quod timetur, Verbi et inDicem se anteponendo contiueri noceSS QSSe, et multa addit, quibus, quid cogitavori se dicor voluerit Seriptor, ense Xpliea-tUr, Uomodo conneXae in Sententiae, minus intolligitur Seeundariam autem nunciationem sitio dubio oo consilio addidit Tata, ut mitras Oeabulum re- Stringeret; Θnon miram tamen diXerim Coneordiam. Si reputo, quods et. Φ). tque Si addo, quod arbitratur ritZ, Aoorui etiamtum 1 1Venti Vide capp. 44,46 sorsitan gratificari voluisse T. et laudem sententiae inserere, hunc locum ad Similitudinem c0terorum, in quibaa pro nisi quod optime poni potest attamen, verumtamen facile referri neminem praetoribit. - gr. 16.

Nisi ut pro ut non D. 33 Stil . ad j 85 :

nisi ut invonitur etiam Ann. 3, 5 nee tamen repertum, nisi ut 5 4 Uid reliquum, D. H. - 4, 20 quid superesso, h. 5, 2 quid prosectum; gr.

15 nihil profici ).

Si quidem, quae particulae Ondieionem pSingularem et noeeSSariaimp Supponunt, in minoribus Soli Scriptis XAtat. G. 30. Agr. 24. D. 25 in aliquot dition. - Si modo in solo Dialogo 9. 10. Si forte sit 39. D. 27. - 2. - Si quando se in Anti et in minoribus scriptis nullo loco in HiAt. Ann. 2, 57. - 63. - 4, 6.-32. - 14 43. G. 6. - D. 0. - 29. - eerte H in apodos ob- Iam St. HiSt. , 58. - G. 33. - D. 19 0tsi): eerte Ann. 16,25 post in) D. l. Ideo Anti.

42쪽

13, 21. in apodoSi priorem locum obtinentem, 36. 12 39. - Formula si idcirco, neque idc , quae apud alio scriptore haud raro inveniuntur λ), apud Tae non reperi. - Neque in minu8, neqΗΘ magis si, Uam Ormillam restentiore pro pro sertim si saepius adhibero contendit Hand -), neque maXime si est and 3, 598 observavi. Saeptu autem Obviam Si quam si antecedente Omparativo. Quodni, quodnisi in Agr. tantum 16. - 26. 37 Quodsi in omnibus seriptis praetor Germ.), irciter ieies, inVOni. De particula sive pauca Xponere libet. De sormis vid DR EGER. Sti d. au. 29 Hist Synt , drittor Thoi pag. 43. Quod obServatum est, in Dialogo nulla formas nisi sine, sive quinquies in Una eademque periodo repetitur usurpari id otiam in

Germ. et Agrie ita valet, Ut aut sive sive aut κρυ - se opponantur praeter oeum Germ. 34, ubi legitur sive, sev). Ad tempora autem O modo quod attinoi nihil dicam nisi obServaSSe me, Tacitum variandi studio commotum aut ive eum alia partioula alterutro loco conjungere aut tempora Variare aut aliter alterutram Sententiam conformare

43쪽

Hac in sextrema pari de sententiis condicionalibus, in quibus ellipsis verbi esse locum habet, pavea expediam. Atqu0 llipsin illam in formulis

quibusdam locutionibus, quae in ODSuetudinem proverbii venissent, Latinis usitatam SSe ViX OPUS Stm Commouere'. Et Cicero quidem raro Verbum

omittit, in primariis tantum sententiis et sormas pro entis indicativi; qui quidem usus, apud Sallustium se Livium- sesequontior, aqud Tacitum latissimo

patet, ut, quo est illo Studio brevitati adduetus, verbum esse non Solum in indicativo modo se in primarii Sontentiis id quod prope in consuetudinem Se Vertit, se etiam in conjunctivo modo et secunda iis Sententiis haud raro omittat. Neque silentio praetereundum St, editorees, quum aliquem Oetam, qui omisso orbo offenderet, inVeniSSent, Contra RUQ-toritatem codicum verbum addidisse, ). Draeger Hist.

omissi orbi post particula postquam, donee, dum M. Unum OS si'. Anu 1, 28 eoitur conturio Cl0- mons o si alii grati in vulgus. Illi, quae inVeni, addantur: nn 1, 40 0 si ipsi salus vilis auditur: esset), cur haberet 2, 38 intondetur Soeordia, si ΠUllia se Se metus aut Spes aiad. erit - 12, 41 etiam libortorum si quis incorrupta fido, sepellitur tali occasion - 15,11 oditum si quis intogor longinqua et a Via vultierati 'Stra repetivere mi St. 4 13 cui sexcidium advontabat, Si rod intogratum et tum et inrupisson Annot. Essem, ubi VereeSL Condicionale numquam imittitur, miSi aut St

44쪽

modus oratiotii obliquae, aut altero Verbo in Soquenti partiS, quae per particulam et eum priore onjuncta St, quasi absorbetur. Cfr EX. Prolog. pag. 116. - 4, 29 et si quis audacia aut insignibus offulgens, ad totum destinabant i. e. OS, qui effulgerent, si qui orant - 4 46 a Si qui aliorum Xercituum, Soparatim adsistor jubot m. 10 si prohibuerunt, nulla onSiestatio, in permiSSUm, exigitur gr. 24 idquo etiam adversu Britanniam profuturum, Et Romana ubique arma, 46 Ei quis piorum manibu loeuS, Si XtinguuntUr - .EX verbo antecedent aut eadem aut alia ejusdem orbi forma audienda AtD Atin. 1, 7 - 4, 17, G. 0. 20. - 33. His odis indicativus in apodosi nunciationis condicionalis est omiSAUS: Ann. 2, 57. - 4, 6. 63 - 11 24. - 12, 7. - 37. - Hist. 4, 1 58. - G. 7. - D. . - l. Hi autem rotasis ondieionalem I aut II habet, in apodosi ollipsis Vorbi esse est Aun. 6, 4 Si Statim petiviSSot oppressa cunctantium dubitatio - 15, 8. - 42. - , Hist. 1, 89 gr. 23. Sompo in infinitivo futuri et perseeti, pleriam ille in gerundio esse omittitur. - In Annalibus et Historiis, quamquam participia, gerundiVa non ΡΟ-

sita Suntq), insolentius omittuntvi esse et fore. EXempla, quae annotavi, haec sero sunt: Esse omiS- Sum Si Ann. 1, 78. - at Si mare intretur promptam ipsis possessionem - 2, 14. - 83. 3, 6. - 33. - 4. - 47. - 4, 28. 6, 2. 22. - 14 3. - Hi St. I, 2. - , .

48쪽

la I