장음표시 사용
11쪽
antiquissima , 3c multis nominibus nobilissima in sua traditione sit constans, & S. Pro Mocimum sibi datum Episcopum saeculo primo , quod omnino non arbitror impossibile, veneretur. Quin etiam ex hac Eum serie delendum minime censeo. Neque enim ad Episto-pum ab aliqua sede movendum , in qua longo saecularum cursu locum habuerit, sat esse judico, ut osten
di non possit, in ea sedisse: sed praeterea illud requi
ri, ut non sedisse , certissime demonstretur. Porro traditionem de Reatina Eccletia per S. Pro Mocimum seculo primo landata non esse ab uno, aut altero saeculo, sed satis antiquam, argumento est ejusdem es5 ies pontificalibus indumentis ornata , 3c in rubra cera impressa, qua Raynaldus Reatinus quondam Episcopus decreta sua firmavit anno IIIo. leptimo Idus Martii cum circumductis in orbem his verbis re S PROSD I
Taιι forta δ. che si 'sero per quoicbe tempo; anei taIi Drono perta piu sti Apostoli medesimi e. Haec ab Eusebio Pamphilo accurato saeculi IV. Scriptore vir eruditissim ux facile acceperat, qui in hane rem ita scribit Hist. ReI Iib. I. cap. I . ApostoIoram Dise uurelicta patria peregre proficisceates munus obibant Evangeluarum, iis, εm fidei sermonem nondum audiviseην , christum praedicare , G Sa-eremm Gangeliorum Libros trodere ambitiose satagebant. Ii postquam in remotis qui, dam , ac barbaris regionibus sandamenta fidei jeceroni. aliosque Passores eo ituerant, noetiae Fautationis curam iisdem
vimitur pendens ex codice haedino , In quo scripta sun statuta Raynaldi Episcopi iii Tabul. Reatinae Eccl. Armar. r1. Fa
12쪽
6 III. Post Sanctum Pro ocimum Sanctum Probum ex Sancto Gregorio i reeenset Ughellius Antisti
tem hujus Ecclesiae saeculo quarto. Adeo vero fallum i , sinctum hunc Probum anno vixisse 33o., sicuti eo ti, quo assirmat Ughellius , ut Sanctus ipse Gregorius, cujus i0 rit. innititur auctoritati, non possit non esse contrarius. Etenim Sanctus Pontifex narrat, Probum proxime moriturum invisum de caelis fuisse a Sanctis Iuvenale,& Eleuterio Episcopis, adstante, & vidente pueros cujus custodiae commissus fuerat ad breve tempus aeger Episcopus. Haec se accepisse testatur a Probo Sancti Episcopi Fratris filio in monasterio Romae tunc com morante : Puerum vero ejus rei testem adhue esse, se scribente, superstitem a ). Facile est ex his judicare, quam immaniter circa Probi Episcopi aetatem erratum fuerit, cui morienti anno 33o. de coelo adstitit se dicitur Sanctus Iuvenalis eo anno non soluin vita non functus , sed nondum senex, & in Africa adhuc de gens s nondum enim venerat in Italiam, & multo minus Narniam, in qua primus suit Episcopus , obiitque anno 376. I J: & post tria ab obitu saecula vivere adhuc dicuntur, qui extremo ossicio perfuncti suerant erga morientem. Quid his absurdius Quare si acurem non tangemus, ad veritatem tamen propius cen sto nos accessuros, si dicamus: Probum ad dimidium circiter saeculi sexti Reatinae Ecclesiae praesusta , Id enim tempus convenire videtur aetati cum pueri, tum Fratris filii adhuc Sancto Gregorio haec narrante Vi
c 3 DiaIog. lib. IV. cap. XII. Ibi - Gus de re neque boe Fresia, qtiad Probus Oaen potes. ιli Dei famulus, qui sane in hae Phe monasterio praesto es, quod appellatur Reatum, de Probo Patruo suo Restitiae civitatis Priscopo
mihi aarrare consuevit dicens omnes uιtur ascenderunt domum . Datis G taxtummodo parvulus relictus est puer, quem nunc quoque
praedictus Probus aserit superule o c. Ex ejus aetis apud Ecel. Narnien . S Bollandianos rim. I. Maii od diem III.
13쪽
ventium i . Id ipsum autem in eam me suspieionem
adduxit, ne ex tribus, qui sub eodem, vel simili Pro. bi, Probini, Probiani nomine recensentur Episcopi Reatini ab Ughellio usque ad tempora Sandit Gregorii num. II. III, & VI, unicus fuerit, Isque, de quomodo supra. Adverto enim de Prohiano numero III nullum produci ab Ughellio monumentum: Imo etiam falsum ab Angelotto , Gratiano, Ciacconio, ut paulo insta videbimus num. H. Probinum , sive Probum saeculo sexto tempore saneti Gregorii unice inniti si fides Ughellio ) privilegio ejusdem Pontificis indui. to Monasterio Sancti Medardi in Galliis, cui dicitur subleripsisse: quod privilegium plane suisse confictum ,
inter eruditos vix est qui nunc dubitet. Quid vero, si inter cetera Episcoporum nomina nullum in eo dipi mate Probi ni Reatinae Civitatis Episicopi nomen occurrat Quo codice usus Ughellius sit, nescio. In Victorino, quo usi sunt Patres Benedieti ni Congregationis S. Mauri, quique unus est, in quo hoc diploma conistineatur , Probinus certe desideratur a ). Hinc Pro-
binum hunc censeo a serie esse delendum . IU. Itaque, S. Probo ex quarto ad dimidium caeculi sexti deducto, remanet, ut agmen Reatinorumis
Epistoporum Probianus ducat, si a Probo sit distinguendus , de quo magnum est mihi dubium. Vixisse Probianus dicitur ad finem saeculi quinti anno q9 Etsi vero nullus praesto sit Reatinus Episcopus, qui sit
Probiano superior, nunquam tamen in animum inducam Dialogos, proindeque historiam de Probo EpIscopo Reae
eonscripsit S. Gregorius anno 1ν φ . , aut 394. - Consule praefationem in Dial. eiusdem sum, XVIII. Est in ι m. II. ejus operan aedι t. a PP. Maurinis pag. l. edit. Velleta anni 174
c a J Consule nomina Episcoporum in eo diplomate ex eod ea Victorino Tow. II. Operam S. Greg. editor. a PP. Mauria. edit. Harσηαι 744. ia Anexaue σέ filis. S. Greg. col. 2841.
diversi. νειμαν Saeaeulo sext. vel non fuit Epis.
14쪽
Episcopi Reinatini utrum suinerint ante is evilum quintum
Seeundi saeis auli initio non iust Reatinu Epistopus no
cam meum , eumdem Episcopis omnibus se praeivi Gse, ut suerit omnium primus . Cum Cures , Nomentum, Forum novum celebres quidem olim urbes in Sabinis, Strabonis tamen aetate aevo Augustato ipso metteste, oppidula & vici suos nobis exhibeant a tempore superiori L hiscopos: Reatinam urbem in eadem Sabinensi provincia omnium tune caput, & Principem
non nisi post eas tempore Episcopum habui iis quis eredat In actis Sancti Eleuterii Episcopi, & Mar
tyris, quae a Reatina Ecclesia Papebrochius accepit, Episcopus quidam commemoratur Reatinus, nomine
Primus, qui ejus Martyris, & Antiat eiusdem Matris corpora dicitur tumulavi sis in suo praediolo mille ab ex urbe passibus dissito secundi saeeuli initio sub Hadriano Imperatore I . Dubium excitat Papebrochius a dictus ne suerit ille Episcopus Primus, propte rea quod nullum sibi in hac serie superiorem h bbue.
rit, an potius nomine proprio. Sed quorsum haec qua stio , cum , teste ipso met Papebrochio , ea acta tot scateant fabulis, ut oculis carere dicendus sit, qui ea conficta suisse non videat Caeterum cum ex Cod cum depravata lectione , ex librariorum inscitia, teste Dominico Georgio I , maxima sit orta confuso de Martyrii eorum Sanctorum loco ; pleraque vero nec pauca Martyrologia , & Kalendaria Roma: Sanctos Martyres pro fide occisos affirment: Nulla autem Reate praeter Codicem Reatinum omnium opinione damnatum , nullum video stabile sundamentum, quo loeus Primo inter Episcopos concedatur, sive dicatur fuisse Primus nomine, sive Primus in ordine.
V. Probiano suffectus dicitur Ursus omnium primus, ad Acta referuntur a PapebrochIo Noe. II. Aprilis ad diem, uti de Sa. Eleuterio, S Antia ejus Matre.
15쪽
mus, quem certo Reatinae Ecclesiae praesu: sse noseamus initio istuli sexti. Interfuit enim conciliis sub Symmaco celebratis anno SoI., & 3o . Ursum secutus est Probas, de quo satis supra e Probum Albinus non quidem fortasse proxime, sed intervallo non multo. Hunc enim Reatinum L piscopum suisse Sancto Gregorio Summo Pontifice, ex ipso met Sancto DO.ctore non obscure colligitur I ). Cum enim Petrus ejusdem Diaconus admiranda Sancti Equitii acta ab eo e gnoscere Vehementer optaret, & Sanctus Ponti sex ejus desiderio satisfacere non renueret, eorum quae dicturus erat, testem appellat Albinum Reatinum θι scopum , aliosque non paucos adhuc ea ipsa aetate viventes a). Vivebat igitur eo tempore, quo Sanctus Gregorius haec scribebat, Albinus, etsi admodum , ut videtur, senex, anno scilicet 393. , aut 39 ., quibus Dialogos a S. Gregorio conscriptos fuisse supra notavimus. Ideoque emendandus Ughellius, qui anno 33o
eum sedisse in hac Cathedra scripsit, ut egregie et ianv Mabillonius animadvertit 3 . VI. Probianus & Albinus S. R: E. Cardinalitia dignitate sui silla dicuntur a Ciaconio , Gratiano, &Angelotio, teste Lucentio. Et primum quidem gessisse titulum Sancti Eusebii, alterum vero Sancti Cyriaci, utrumque presbyteralem . Animadvertenti mihi , unde id laudati Scriptores accipere sortasse potuerint , primo occurrit Romana Synodus anno 193. sub
Magno Gregorio, in qua post Episcopos , qui ejusdem
decreta suo nomine confirmaverunt, inter titulares Ecclesiae Romanae Presbyteros legimus etiam nomen Albi-
16쪽
ni Episcopi in hune modum - AG laus Presbser Est copus tituli Sanctorum Petri, O MarcelliisI non Sancti Cyriaci . Occurrit & alia , sub eodem Sancto Gregorio anno 6o I. , in qua de Pro bino Pre mero Sancti Euri hia fit inter ceteros Patres mentio i ). Suspicatus sum , laudatos scriptores Probianum , sive Probinum, & Albinum , qui iis conciliis interfuisse leguntur, ab eo Probiano, sive Probi no, & ab eo Albino non distinxisse, qui fuerunt Episcopi Reatini: Ideoque & Cardinales Presbyteros, &Episcopos Rea. tinos fuisse, censuisse. Si vero tollas nominis similitudinem , quodnam est sundamentum, quo id affirmetur Nullum plane. Nec mirum , cum in oppositum clamet omnis antiqua traditio. Etenim dictos Cardinales eos Episcopos, quibus Ecclesiae Pastoribus viduatae ita committebantur, ut eae ipsae nulli possent alteri , nisi post eorum obitum commendari, pluribus probat Thomassinus ca). At vero Ecelesiarum Episeopos inter Ecclesiae Romanae Cardinales eo seculo, multisque sequentibus adnumeratos, non solum nullum est, quo id probari possit, exemplum; sed etiam vetitum lego decreto Romanae Synodi sub Stephano IV.; propterea quod sacris antiquis canonibus, decretisque Sanctorum Patrum adversaretur 3 . Cognoscebant jam tum siquidem, Cardinalitiam Presbyterorum, ScDiaconorum Romanorum dignitatem facile ipsis Episcopis invidendam, cum ex illorum caetu plerumque selisa consule Codieem Bleotianum Conei III habiti Romae anno
3ν s. apud PP. Benedict. Congr. S. Mauri Din. II. Oper. S. Gre-sονιι in γε pendite pag. rast . edit. Mael. Consule eandem Appendicem pag. 3197. , ubi est synodus Romana anni fio a. ex eo dicibus Vatie. Reg. Telleri Colbert. &c.
17쪽
seligerentur, qui Petri sedem implerent, Episcopis omnibus ab hac tanta dignitate remotis, prohibitisque, ut satis Formosi, 8c Stephani VI. acta significant i ) .
Erit sortasse, qui eam ipsam Romanam Synodum anno 393., de qua paulo ante, nobis obiiciat, in qua post Episcopos, qui ejusdem decreta suo nomine confirmarunt , inter titulares Ecclesiae Romanae Presbyteros legimus etiam nomen Episcopi Albini, ut supra diximus. Cum vero unus inter plurimos eodex sit Bi- otianus, qui Albinum , & paucos alios Presbyteros mul Cardinales Romanae Ecclesiae, & Episcopos nobis exhibeat, praeterea nullum, non muItum auctoritatis bule codici eenseo tribuendum . Non negaverim
tamen Probinum, & Albinum Reatinae Eccletiae praefici potuisse , cum essent Romanae Eeelesiae Presbyteri Cardinales, titulo tamen Presbyterati eum dignitate Cardinalitia relidae. Id enim infrequens quidem, sed tamen factum aliquando fuisse in vita Sancti Gregorii
Magni Ioannes Diaconus fidem saeit Σ . Sed est
redeundum ad seriem. VIL Probino deleto Albinum , de quo supra, Gaudiosus excepit: Gaudiosum Hadrianus, quorum series ex Conciliis, quibus interfuerunt, est certa, ut videre est apud Ughellium. Inter Hadrianum Concilio praesentem sub Agathone anno 68o. , R Hisermundum sve Hi semundum hujus nominis primum anno vi ven tem implanda patet non exigua lacuna. Immi B a nuit
18쪽
nuit hanc Teuto , sive Teazo hujus nominis primus , qui in Farsensibus monumentis tam frequenter Occurrit, ut mirum videri possit, latere tamdiu potuisse . Primum monumentum continet judicium latum a Teutone Discopo Reativo una cum Probato Ac Precone Tenae . . sive Gastaldio anno felicissimi regni Domini Has Elphi in Dei nomise V. Mense Augusti per Indictisnem VI. saeeuto octavo anno videlicet 733. contra Clericum Maurum proe es . . ''' Monasterio Farsensi. Lis erat de quodam Casura raniano , quod eo nomine sibi debitum contendebatClericus Maurus, propterea quod sibi collatum diceret a Bertone Gallaidio, sine dubio Reatino. Cum vero Adualdus ,& GOderisius Mon alterii patroni publicis productis literis ostendissent, Casale ipsum dono tempore superiori datum Monasterio a Spoletano Du-ee Lupone a ), confirmatumque ab Italiae Rege, ut puto , Ratchisio , Maurus iudicio succubuit a). VIII Alia plura de eodem Episcopo Teutone monumenta produxit ex Tabulario Farsensi Vir Cl. mihi amicissimus cum laude a me semper commem randus D. Abbas Petrus Aloysus Galletius ), quae nos faciunt de eadem ejus aetate certiores . Regnante, ut ibi dicitur, Domino nos,o Hasulpho Excellent INLmo Rege anno felici mo regni ejus in Dei nomine VII. , sed di viri magni ei Probati Gastalii CisItatis Reatinae mense Novembris per Indictionem VIII, anno videlicet 33, a Deo dilectus TEUTO EPISCOPUS per eonsilium , di voluntatem Sacerdotum Suorum concambiavit ea is , quI nominatur uvianus cum igis colono, qui residebat in i o casale nomine
19쪽
13 He uti eum omnibur quaecumque Misere videbatur mobilibus , vel immisilibus , eultum vel incultum
Suisai fimo Fuleo lis Abbui omnia, di in omniisus ;unde in sua nihil reservavit potesare. Actum adf-- farium in Sabineno territorio Mense ct Im
d Dione supraferima feliciter. EGO TEUTO RPI COPUS i γ. Interfuit etiam idem TEUTO REATINAE CIUITATI, EPISCOPUS una eum Alsredo
Civitatis ejusdem Gamidio aliisque cuidam judicio, quod a Gi sulpho Spoleram Duce m eadm Reatina urbe habitum est de quodam Sanini Anthymi Templo
Inter Amredum Exercitatem, atque Ioannem Coenobia Famensis Monaebum Mense Februario indictione XIRreinante Domno Desideris, di Adelebisso Filis ejus piissimis regibus ovo regnI eorum Deo prositis V, ct II. temporibus G ybi gloriosi Ducis anno Due ius ejus in Dei nomine II. , idest anno 76 i. a ). Reviviscit etiam ejusdem Teutouis visosti memoria ex eo judi eis, quod Ludovici Pii Imperatoris anno XVI. mense Januario indictione VII. latum est per Caesareos judices Iosephum Episcopum, & Leonem C
mitem Romae in Palatio Lateranensi contra Ponti filios ministros, qui nonnulla ejusdem Monasterii bona usu paverant. Inter enim plura diplomata Ingoaldus Abbas quasdam tunc prodidit tabul is, quibus patebat, Reginam Ansam Desiderii quondam Regis uxorem, facta bonorum quorumdam permutatione cum Teutoue
Episcopo Reatino , jus sibi acquisivisse supra euntem
Sara a Apud. Gallet. Ibidem S Murat. ubi supra , qui tamen hane
Teutonis permutationem ad annum collocat 334. Indictio vero octava annum signat 'ss. Rumdem annum confirmat Hais ulphi regis annua septimus Hai stuIptiva enim, ut probat ibidem Muratorius , solium ascendit anno 74s. ante mensem Iulium . Hinc an no 7ss mense No.embris annum agebat regni septimum.
20쪽
Sancti quam ipsa Filiae Anselbergae Abbatissae in
Monasterio Sancti Salvatoris Brixiae nunc a Sancta lulia denominatur permiserat: Anselbergx vero Farenti postea Monasterio concesserat I b. Itaque cum eo tempore vixerit Reatinus Discopus TEUTO, quo Anselberga Monasterium Sancti Salvatoris a se iundatum administrabat: Monasterium vero illud initium ha
buerit iuxta Sigonium anno sy. a ) , eadem quae
supra aetas Episcopi Teutonis confirmatur. IX. De hoc eodem Teutone Episcopo Reatino Oe currit mentio in alio Caroli Magni iudicio Spoleti habito anno 78I., in quo, cum quidam nomine Pando adversus Hildeprandum Ducem conquereretur , quod Monasterium Sancti Angeli Reate suburbanum sibi ab Amita sua, confirmante Uutprando Rege , concelsum
abstulisset, & Guicperto Reatino Episcopo tradidisset, Dux Hildeprandus objecit - Cur hoc praec tum nouosendisset, eum Frater ejus TEUTO Episcopus a perfus ipsum in praesentia Teadicia Dueis hae Mona serium ad petetem Palatii defensuret 2 Tandem cum Ramgambaldus Abbas Farfensis anterposito Saecramento fidem feeisset de eo Monasterio potestati Palatii , sive Regis olim ad judicato; & ipse met nudo conses.sus esset, se judicium illud a Teutone vi copo in extremis posito accepisse , & postea combussisse, quod sibi esset adversum, causa ceeidit 3 . Haec adiacum
suerint anno III., Sc Teutonem memorent Spoletano
Duce Teuticio, sive Theodicio, qui eum Ducatum inivit anno 76 a. ), viventem adhuc ostendunt Teu