장음표시 사용
41쪽
inventum est anno ventesimo v gesimo fecundo redinante Domno BERENGARIUS REX IMPERATORS. AUGUSTUS anis Imperii VIII. DActione X. l . Richardo igitur ante Thebroldum lassiciendus est secundus hujus nominis Colup. XXVI. Colum Thebroldus: Thebroldum Anas surra Anastasium Alberieus excepit , de quibus in t
hulario Reatino certa sunt monumenta , & quidem ad eos annos, quibus eos collocavit Ughellius, etsi non magni momenti. Praetereundum de Alberico non est, eum ipsum dici , qui omnium primus exemplo non modum commendando anno V o Sancti Elpidii Reliquias ex quodam Marsorum Templo deductas The dorido Episcopo Metensi, qui fretus auctoritate otio vis primi , cujus erat consanguineus , Italiam Sanctis corporibus spoliabat, concessir sicuti etiam Satiati E Tichii Martyris corpuωδύ partem Sancti Maronis atque Martyris, quae In territoris Urbis Amiterninae eo=
Albericum secuti sunt Heuualdus , & Ioannes, de quo quoniam nullum Ughellius protulit, aut indicat documentum, ne cui de eo dubium aliquod suboriatur , certoque, qua aetate vixerit, constet, non inuti. te censeo eas hic innuere publicas literas , quas Gabriel Naudaeus tabularii Reatini monumenta describens de hoe Ioanne sic nobis insinuat - Infrumentum pro eariae quarumdam possessionum in territorio Plora, ubi es Melesia aedissena in honorem Mnesi Ioannis Baptisae in Deo , ui dieitur Praetorium factae Ioam ni Stυhano, di Benedicto Pres, ero in vitam eorum
a JOANNE EPISCOPO fu, anno 98a. 3 . Quis
Qui Colam laetiti sitit Epi copi Reatini sae
eula decim. α ιιemem quid egerit annos φ
42쪽
Ioanne in proxime exceperit, ex desectu monument rum ignotum est. Neque enim ullus occurrit ante o Pucundum anno Ioso. Ceterum Reatinam Ecclesiam
suis Episcopis hoc temporis intervallo non destitutam fidem faciunt publicae tabulae, quibus anno Iog I. Episcopo, & Canonicorum assentiente Collegio excolenda quaedam praedia ad tempus certis conditionibus
permittuntur , Episcopi nomine praetermisso i , de
quibus infra. XXVII. Theobaldum, nescio quem , Reatinum Episcopum ad haec circiter tempora memorat Vir CLDεν uia Ioseph Coppola Aquilanus quondam, nunc Stabiensis ciab, . Episcopus a . Templum enim vetustissi inum Sanctae seculo undaei- Mariae in valle Ocrina die a6. Octobris Leone IX. 2ω. Mi h Summo Pontifice, & Henrico Imperatore ex inscriptione ibidem posita dedicatum ab eo suisse testatur. Quo anno , ignotum dicit annus in ea fracto lapide desideretur. Id mihi non leve negotium faces.serat. Etenim animadvertebam universum Leonis IX. Pontificatum a Iucundo , & Gerardo Reatinis Episcopis, quemadmodum in Da videbimus, ita occupatum, ut Theobaldo locus nullus pro eo tempore reman ret . Cum vero eam inscriptionem per virum eruditissimum , & in rebus antiquis egregie versatum legendam diligentissime, & ad me traducendam curassem, Theobaldum illum ejus quidem Ecclesiae Curatorem, atque Rectorem , non vero Episcopum judi- cavi . Nullibi certe fuisse Episcopus dicitur. Templum quidem renovatum ab eo cognoscimus a iundamentis.
scientias Romae Concio natoris munus exercuit nou sine plausa, &Procuratorem Generalem esit egregie.
43쪽
Num ideo Epistonus 7 Non dissimulabo dubium ali- quod subnasci posse ex ultimis particulis , quibus Sacrationem ejusdem Templi ab eo saetam fuisse videtur nobis significari fui saltem licet interpretari J. Cum vero inscriptio facta fuerit eo miserrimo saeculo, quo nulla habebatur ratio significationi verborum, nihil
impedit, quominus per eas particulas procuratam M. Theobaldo intelligamus ejusdem Templi dedicationem. Neque- vero ullus est interpretandi aliter locus, cum certo certius sit , universo I .eonis IX. Pontifica- tu , eoque praesertim anno S mense, quibus iacta dicitur dedicatio, Kn Cathedra Reatina Gerardum sedisse, non Theobaldum. Etsi eni in annus fracto lapide desideretur, indictio tamen quarta, quae in ea inscriptione legitur non obscure , Octobri Mense Leone IX. Pontifice, annum con notat Io3o. I γ , quo certe, ut mox videbimus , Reatinam Ecclesiam Gerardus administrabat a Mense Martio, vel Aprili. Ut verum satear , non satis constare videtur ex eo lapide, facta ne suerit dedicatio eius Templi Leone IX. Summo Pontifice r quemadmodum constat, Templum ejusdem tempore renovatum : fierique sortasse potuisse , ut Templi renovatio & dedicatio diversis temporibus sub diversis Pontificibus absolverentur. Ita plane . Quemad modum vero idem Theobaldus est , qui Leone In
Τemplum renovavit, & qui ejusdem Templi Dei odieitur si ita legendum sit J Sacratiouem, sequitur ,
quod scuti Leone IX. Pontisce Theobaldus nec suit, nec esse potuit Reatinus Episcopus, ita neque cum Τemplum dicitur dedicavisse. Sed praestat, eam inscriptionem legentium oculis , judicioque subjicere.
IndictIonem Caesaream, sive .imperatorIam InteIIlae . Quod si velis intelligere Pontificiam , perinde erit. Annum enim indictio
Iv. denotabit ros t. quo certe Gerardus erat Episcopus Reatinus ut observabimus.
44쪽
r Plura notanda oecurrunt in hoc lapide . Primo non posse nisi Leonem IX. designari. Constat id certo , ex eo quod unus Leo IX. possit eum Henrico Imperatore componi . Itaque to . uo non ad annum Pontificatus , cum Leo vix quintum absolverit, sed ad Leonem referri unice potest . a . . Etsi an nust incarnationis ex Lapidis fractura desideretur, adesse tamen ultimi Romani numeri non obscura vestIgia, quae nobis X repraesentant. Hine annum illum 1ncarnationis fuisse fortasse , S probabiIiter sis iptum M XXX X.Quod facile fieri potuisse constat a simili de numero V . qui eodem Meulo apud Cli. Abbatem Trombellium se scriptus reperitur IIIlI. Consule eruditos. ejus lib. de arte Cognoscendae aetatis codierim antiquorum Cap. III. par. ε. Fuisse autem illum annum Ioso patet ex indicticine quarta, quae octo I mense eo anno currebat, cum esse probabilissime debuerit Imperatoria , ut alibi observavimus . 3 Q .particulam illam SECTE vel ita fortasse .fuisse scriptam ex oscitatione Sculptoris Pro FECIT, vel ita terenti visam ex nimia caracterum obscuritate & currupti ne . Scilicet animadverto pTO SEPTEM sumi non posse, eum nullus sit numerus supra Ioso. , cujus, ii u Itima nota sit Septem, possit cum indictione quarta componi. Itaque remanet, ut. intelligatur pro 'it'. praesertim cum hujusmodi menda in inscriptionibus iijius aetatis in Templis campestribus collocatis non sint infrequentia. Confirmatur etIam ex hoc Indictionem quartam anno 1 os
tribuendam, qui Leonis lx Summi Pontificis secundus fuit.
45쪽
. XXVIII. Ingens modo solvendus occurrit nodus , quem in silatum reliquerunt cum inhellio Lucentius, Coletus. Ughellius duos in eadem Romana Syn do sub Nicolao II anno ios; affirmat suis Episcopos Reatinos Arionem, & Iurun m. De Attone stam n fatetur se esse subdubium , propterea quod , et S ejus nomen legatur in decreto Nicolai, in eodice tamen eius Synodi Vaticano Jucundum non Attonem inven rit si ). Contra Coletus nulli bi in eo codice Iucundum legit : bene vero Arionem Martensem, & Gerardum Reatinum rex quibus qui Ecclesiae Reatinae tribuendus, eruditorum judieto eommittit a .
Tres igitur sunt, O imo quatuor , si Theobaldum, doquo superius, adjungas 3 qui huic Sunamitidi nupsit se
eodem anno, immo ex eodem Concilio seruntur: Gerardus, Atto, Iucundus. Nodus triplex, qui facit tamen rumpitur , si ad examen res revocetur. Et primo quidem quo sundamento usus Ughellius suerit, videamusia Testem vaticanum codicem voeat; sed vaticanum eum eodicem suis ipis oeulis intueri non debuit Ughellius. Cum enim eum habctamus beneficio Petri
Possini S. I. typis impressiun 3 , nullibi Deunia,
bene vero Attonis Reatensis, & Gerari Reatini no. men Occurrit. Nulla igitur a Iucundi nomine in ea Synodo confusionis, & erroris occasio. Quid vero dicemus de Atton' Reatensi, & Gerardo Reatino Ne duos in eadem Synodo, & Sede Reatinos Episcopos componamus, uter eorum recensebitur in hae serie tMe iudice collocandus in serie Gerardus. Etenim animadverto in Leonis IX diplomate, quo anno Ioso Gerardum Tullensem Episcopum inter Sanctos habe
ri jussit, inter alia Episcoporum nomina non legi -
3e sequentibus qui fueriae Epiceopi Reatini. Num allo, siua amm . num Iacundiai, Num
46쪽
tonem bene vero Gerardum Reatinens 18 i . cum igitur certum sit, a tempore Superiori ab anno nempe ioso Reatinae Ecclesiae praefuisse Gerardum, nullus GeraraG ab videtur dubio esse locus, Atto ne , an Gerardus Rea-οῦ ωουν. R., tinus pariter ellat Episcopus in Romano Nicolai II. x T Vgh' Concilio, in quo cum Attone Reatensii Gerardi etiam ι'' Reatini nomen occurrit. Atto vero ille Reatensis, sor-'tasse quis percunctabitur, quam Cathedram occupabat Cujus urbis erat Episcopust Ego eum fuisse censeo Episcopum Teatiuum non Reatinum , hoc est urbis Teates , quae Marrucinorum est caput, & princeps ad fluvium Aternum oti in Episcopalis , modo vero Clementis VII P. M. beneficio Metropolis. Suspicor, Attonem, cum in Concilio dixisset se, seripsis
tiro, siv a 'A setque Temensem pro Teatino voce iis temporibus non infrequenti, Ughellio teste, traducentium errore in pus T Reatensem fuisse conversum, quo nil probabilius. Ne-ηQR R μμη . que eonjectura ducor tenui . Praeterquam quod enim vocabula inter se non admodum distant, animadverto
iis ipsis temporibus Actium, sive Attonem Γ unum enim, R idem sunt 4 ex nobili is mis Marsoru in Comitibus ricleis Teatinae praefuisse ex monumentis apud Ughel- Iium minime dubiis a . Accedit, Attonem subscripsisse inter duos ejusdem provinciae Epistopos, Pamdulphum nempe Marsiensem , sive Marsorum , & Do.
minicum Habensem, sive Halpe inem . XXIX. Collocato vero firmatoque Gerardo , non ideo excludendus ab hac serie cum Attone Iucundus. h. l. b. ti bis. Ad annum eum statuit Ughellius Iob 9. ex monumenis . as,sllic to , quod in tabulario Reatino asserit asservari . Mo si. Cp.riori numentum tamen hoc diligentissime perquisitum om-bus Epitc pu ne in curam diligentiam omnem effugit. Non ideo
47쪽
tamen cessit irritus omnis labor. Repertum enim est aliud de Iucundo Episcopo monumentum, quod sic Naudaeus insinuat - Instrumentum cujusdam donationis factae Episcopo a germanis fratribus sub anno IOSO. , cujus verba prae Belusate legi bene non possunt. Cum ego per eruditum eumdem virum, de quo supra, legendum attente , observandumque in ipso Reatino Tabulario curassem hoc monumentum , animadversum est , non datum dici anno IO39- , quo certum est , Reatinum Episcopum fuisse Gerardum , ut observavimus, sed sic: Christi Milles o quinquaginta Inae Dione III. Domini Leonis M. anno II. Temporibus D. Erui Imperi Aui JUCUNDO SANCTAE SE
DIS REATINAE ECCLESIAE UENERABILI EPISCOPO i ) ; nullumque proinde dubium subesse
posse, quin anno I 3o is esset Reatinus Episcopus. Quod sit verum est , sequitur plane post paucos ab ea donatione dies obire debuisse Iucundum . Cum enim ea donatio facta suerit anno II. Leonis IX.; proindeque eodem anno IOSO Idibus saltem Februarii Jueundus adhuc esset in vivis a ), ante Majum Men-1em ejusdem anni jam vitam exuerat. Eo enim memse ejus anni jam Gerardum habemus Reatinum Pontificem in Romano Concilio , quod celebratum tune
est a Leone in Bastica Lateranensi post Pascha s 3 .
Inferre licet ex his , a superiori jam tempore, neque
sortasse modico, huic Ecclesiae praeesse probabiliter debuisse Iucundum , eumque sertasse suisse , de quo
a b Leo Ix inauguratus est summus Pontifex prIdla Idus Fe
bruarii anni ho s. ex communi omnium scriptorum consensu . HIne vel ea ipsa die , vel Idibus Februarii anni sequentis 1 oso. habere potuit initium II. annus ejusdem Pontificatus .
c Herm. Contract. ια ι ros. Consule Parium ad eum
48쪽
ann Le IX Roniae sy nodum habuerit de referendo inter sanctos Gerardo Talin Iensi Episeop a
qu inter erudiis eos est quaestio, praeeipue M hil lonium inter& Pagia na
atini Gerardctius ecti saerato undeeimo qui fuerin a Amiterna DIO eesis quando Reatinis Epis
iam possessionum factae aer consensu Episcopi , ct tam
nicorum Homulo , di Reatinae ejus uxori sub anno
ro t. I , in quo nomen Epistopi desideratur .
XXX. Romanum Concilium , in quo Patres Leci eonsuluit de Gerardo Tullensi Episcopo inter superos reserendo ad annum Io 9. retrhait Mabillonius sa ead annum Io3o. post Pascha protrahit Pagius ). Quam vero anteferenda sit Pagii sententia argumen to videtur certo Gerardus hic noster , qui eidem in tetalios interfuit . Cum enim certum sit ex dictis, annolo 9 Gerardum Reatinum Episcopum esse minime potuisse: Eamque solum sedem implere potuisse post Idus Februarii anni Ioso , sequitur necessario , ante
eum annum , & Mensem a Leone Romanam eam synodum minime ceIebrata me XXXI. Gerardum creditur proxime excepisse Rouerius hujus nominis primus: Raynerium Beninineas , de quibus plurima , eaque indubia in tabulario Reatino sunt Monumenta praeter ea , quae hahes apud Ughellium . Episcopum Benineasa fuisse patria Reatinum publicie nos docent tabulae in Tabulario Reatino affervatae , in quibus nescio quis ejusdem nominis , & familiae post filios suos, quique ex filiis nascituri essent generis masculini, haeredem instituit Reatinam Ecclesiam anno II o. Per id temporis administrandam ceperunt Amiternensem Ecclesiam Episcopi Reatini . De qua re eum nihil Ughellius, Lucentius nihil, nihil Coletus , . non abs re censeo me facturum , si aliquid proferam. Quo anno, quOVe Episcopo id factum primo fuerit, mihi inconpertum est. Cum vero postremus Amiternensis Episcopus, de quo fiat in monumentis Eccles inicis mentio sit Ludo
49쪽
siem , qui anno I 39. adsuisse legitur Coneilio Romano stib Nicolao II 8c anno IIIa : Eam Ecclesiam iam commendatam a superiori tempore cognoscamus Episcopc Benincasa , ut mox constabit , consequens est, ut aut Gerardo, aut Roneris aut Benineas iniistium novae hujus praefecturae tribuamus vel ad finem
undecimi , vel ad principium duodecimi saeculi. Procuratam suis. eam Ecclesiam aut a Gerardo , aut a Ray- Primus renerio , nulla quae sciam , suppetunt monumenta, nulla 2ν ζ': traditio . Reciam a Benineasa lapis ostendit in extima u-- misisse
Templi facie in oppido Popleti Amiternae Diaecesis, in ris Va,ret: quo ab Episcopo Benincasa Templum ipsum legimus
conseeratum in hunc modum. 4scunt inma.
ANNO MANENTE MILLENO . AC DUODECIMO CENTENOQVINTA NANQUE INDICTIONE . XPI AB INCARNATIONEsECUNDO PASCALI PAPA HvIvs PONTIFEX SACRATORSET RELIQUIIS SANCTORUM PETRI PAVLIQVE HIOANNIS 1TEPHANI PAPE ET URBANIANUΜI PATERNIANI NEREI DENIQvE AC PRIMI
suspicari fortasse quis poterit , Templum illud consecratuin fuisse a Reatino Episcopo Benincasa , non quod
50쪽
esset Amiternae simul, & Reatinae Dioeeess Episcopus, sed assentiente, & deprecante Episcopo Dioecesano . Quominus autem id suspicemur, recitanda mox prohibent monumenta , ex quibus tam evidenter evincitur , exercitam in Amiterna Dioecesi a Reatinis Episcopis jurisdictionem , ut in dubium vocari non possit. XXXII. Secuti sunt Episcopum Benincasa Teueto, Colus , Gentilis , de quibus sunt in tabulario Reatino
publica monumenta a Naudaro descripta ab anno III 4. ad annum II 33. Gentilem excepit Dodo ex Cistercien
sum familia , de quo Ughellius multa, & multo plura
ex tabulario Reatino Naudatus. Quandoquidem nos acta non agimus, ea solum, quae ad Amiternam Ecclesiam ab eo administratam pertinent , reseremus , ut quae supra diximus, confirmentur. Subiectam fuisse eum Dodoni, tum Superioribus Reatinis Episcopis eam Eccle
siam, Anastasii IV. Papae amplissimum diploma signifieat
ad eumdem Dodonem datum anno I I 13. In eo enitu oppidis recensitis, Templisque, quae Reatinum Episcopum venerabantur, Amiternam etiam Dioecesim memorat eamque cum Reatina ita confundit nullo facto discrimine , ut una , non d lex videatur e quo satis declaratum tunc fuit, unum fruisse utriusque Dioe
cesis Episcopum r . In eamdem rem faciunt lapides duo de duobus templis a Dodone ipso Reatino Epis