장음표시 사용
11쪽
translati, institutio a quibus, & qua fini. sit facta ac de oppugnatione eiusdem. C A P. II. CAPUT IL
A Et eram diuina huius dissenset ionia ae Romani Ima per praeessentia non minima pars est stransati nem Imperi, monarchuι a Graias ad Germanos in perisna Caroli Magni; Septem uiralis dignitas ,stu ius opote- eligendi Rom. Regem, postmodum in Imperatorem promo zzz I uὸndum,ab Eeelesia Romana eretis principibus Germanis estn- - ιυμ taui quidem Septem uiratus,st Prinestum Electorum, a prima institutione adnostra ini tempora inconuul institus, es vineulis,quemadmodu omnervno ore prudeles rei censores Uimant, nec 'si quoque aduersarij inficiantur, o nexus fi M. Dr M. - missimis toti- Imperas: quo de medio facto, sublatoque - UL- Romano Imperio, tandem veniet Antichristus,CΗRNs Tr&membrorum eius aduersarius, & periculosa illa tempora instabunt,de quibusSaluator noster praedixit,& Α postolus ad Timotheum scripsit. νωπιπιω - uamuu autem rer hae ita se habeat,nihilominus tamen z reperiuntur nonnulli ct hi quidem Germani, qui eam veIμώ-
12쪽
uidem antagonisa diuersimode arcem bane Electoralem pugnatum eunt. tauidam enim originem tilius euertere eonam turr abj authores a primis veris . diuersos tuunt: nonnulgi decernendi potestatem eripere nituntur heis quibus eam in hoe negotro ratione commissi i muneris prae cunctis abjs eo μιι isse hactenm a nemine tradictumsuit: alij demum Prine, pes quosdam in Septemvirale album ab antiquo relatos, aut sagradu βιο omnino dejcere; aut a pristas ritis, adsecula nostro propinquiora relegare conantur. De quibus deinceps ordinci
I. Cirea originem Electorum duapotissmum opiniones HL OH milcare periuntur. Prima eorum, quι ad Caroli Magni tempora
eam reuerunt, quod a Gu. Iordanefactum ,sed non sis r non enim desunt alij quos adstipulatores, qui nescio q*em bbrum p. ν. u. Scabinorum Magde burgensium commemorant, in quo commentum hoc reperiatur. Et exstat in Iur. Saxon. ni. uilegium Otthonis Cas non III. ut Helia eribit de Anno Unisu.M. ἀII CCCC. XCI X. sed Anno DCCCCXL IX. in lingua no fra Germanica, ideos meritos ectum, cum Hestio ipsotest QM. A.ιν . e Ruri bus Imp.tandem Anno M CC. XCIII. lege publMeasanctuerit,ut deinceps omnia mandara, Edicta, Priuιlegia,snsrumenta is documenta alia,non Latinased Germanica limgua eonscriberentur in quo diplomate cirea . eiusdem narrasuri Cac. Orthonem constuuisse riuitati Metribuet. ct
inhabitatoribus eius tutorem,surum tinctiuHetum, Rom.
sarem una cum Imperj Electoribus Ecelesiastitas Oseeular, bis. Ernestas Comes LManfeldius in oratione de Henrieo Lottho Henrichi Aucupis pater, ea rerum gestarum laude floruit,ut post multas victorias, profligatis tape hostibus, Dux bello strenuus,& fortunatus habitus sit, atque inde non modo Magni cognomentum acceperit, sed etiam mortuo Ludovico Pio, affine suo Imp
13쪽
ris Romanum consensu Prineipum Electorum, M guntin Coloniensis,Treuirensis,&Palatini, qui tune ι---3ν . ex Caroli Magni costitutione Imperi j rebus praeerant λεσε ' Saxoniaeq,& Franciae statuum sumastis delatumia
assignans: quod rex Bohemorum Q nomo inter Electores loco functus est. dum tamen nullus in Electorum ludum unquam ab Imper ij translationis tempore, nisi Germanus receptus ac consecratus sit. st alio Aeo idem: M. . e p./δ. Hi agitur Germano per Carolum Magnum Germanum virtutis instinctu,& diis praesentibus rerum summa potiti sunt,ac tot annis retinuerunt,Vr nulla gens reliquo. Legibus etiam ae Electoribus constitutis aeternitata Imperij ita consuluerunt, ut ipsis proprium ac perpetuu nade sumserint. Verum error iste nulti negotio refutatur promum insecus i in Caroli Magni tabulis testamenti, in qui-bm Disius Imperij ct regnorum sivorumsuccessores reliquis:
deinde attentaeonsietudine, abi in Caroti obitu Gad 'Ludovicum iuniorem, siue IV. Arnu filium, annia tareite centum quatuordecim, para; quo toto tempore delato perseueremonem Imperio, sustus omnino loeus Electioni relictis sit. Ipse denique uentem .surus erroru immunem se prast r.ea . o. 3it um recepta ab omnibus verasententis, diaersis seri volo
tationem Gregorio V. Pont. Max. ct Otthoni III. ereptumeant: ct hi quidem exemplo suo darent, quam Hrὸ in olim dixerit ι το ψ είδ πολυρ--- -ν. Posteaquam enim homines isti commanem tritam se a tot secuis veniat. orbitam excedentes,commenιμμὼ -cabare carperent, mirum quam
14쪽
ut tot seresententiaae, quot capita numerare liceat. Harum aliquot ut breuiter attingamin sunt nonnulli qui LGregorij V. ct Othonis III. constitutione Gormanis Principi- ne iste iabin uniuersis ius designandi Caesarem eolgatum, concedunt qui dem; Septemviros autem longo post ista tempora interuasio in- iam ou.-stituto uisse commisscuntur. Ita Osinerus: quam praeclare de Germania Otho II l .cum agnato suo Gregorio V. δενου M. Pontifice meritus sit, inde pater, quod Germaniae proceres ius illud eligendi Caesaris continua possessione in hunc usque diem conseruarint. si ius eligendi Caesaris ab Ottone II La Gregorio P. Ger- I I. mania principibus indultum fuisse pernegant: se licet con- raron. viros. traria sententia, tanquam ipsa veritas, a plurimis viris doctis semper recepta fuerit; eam tamen carere aiune
fundamento. Contra vero liberam electionem Regis Germaniae, coepisse cum regimine germanico: & ab origine regni istius tanquam singulare medium ad conseruandam illorum libertatem. & ad praecauendam Monarchicam formam regni Latinorum sue Romanorum quae Germanis semper visa sit onus in tolle
rabile: ideoque quiescere nequiuerint, donec eam ex Germania prorsus profligarent. Et hanc quidem electionem liberam, ab uno Rege ad alterum continua l . serie durasse ; minime autem vigore Constitutionicalleuius seu Decreti ab Othone aut Gregorio V. proin mulgati, factam fuisse : sed ex singulari pretrogatiua Germanorum, quae usque in hodiernum quotiescunque casus contigerit in imperio observetur,&inessectum producatur. Neque solos principes Caesia remis
deligere, verum etiam populum uniuersum, aut loco
huius Iudices, Consilles&alios qui ad regni Comitia .
15쪽
s Da sae R. ROM. IMPERII mittuntur. Sed nee foeminas quoque ab hoc munere olim suisse exclusas. III. ' Nonnulli praeterea, non solis Germanis, sed aliis etiam exterarum Nationum Principibus ius electionis
IV. Aliqui sunt, qui temporibus CONRADI Salici siue- . V. cessoris Henrici sancti: Euidam ius liberae electionis, pro successione generis a Gregorio U II.quem 'er calumniam Hildebrandum Drannum indigerant, fluxisseper-VI. hibent. AL, FRID ERICII. plerique circa tempora FRNV1L DE Ric I II.nonnusti in C5cilio Lugdunensi: rursum a VIII. postConeilium istud,eirca imperium R v DoL PH I Ι. IX. qvirimetino istis omnino quinquaginta quinque anniux qui inter Innocentium III.& Innocentium I v.Ponitia I x fees intercesserunt: nonnulgi mim recentiori laeculo Electores coepisse proclamant.
Ationes autemst undamenta, quibus hi omnes tam variarum opinionum fabricatores nituntur ba fer siunt I. Primo nullum atant eiusmodi Decretum exstareaut
- productum hactenus fuisse, sed nec deinceps quidem 's' ' Vtiquam exhiberi posse, a Gregorio V. di Othone III. circa hoc negocium promulgacum. Sed nec apud Gratianum qui circa annum M. C.LI. D
16쪽
sEPTEM PI T . sereta,Constitutiones ct Matuta Pontificum collegit, ne vera hum quidem, nec unum iota ,s multo minus interigrum Decresum. aut quidquam tale Caesaris Othonis
III. vel Gregorii v. de libera electione . di confirmatione Caesaris reperiri.
Ipsum auos vocabulum Elector veteribus historiis licis in cognatum fuisse&Inusitatum. Nullum prater ea extare histori eum, Othoni III.& IRHenrico II. contemporaneum, qui vel minimam mentionem faciat eiusmodi sanctionis do Electoribus& Caesare eligendo: neque ullum scripsisse unquam . . quod aliquando ex aliis audiuerit, aut ipsemet legerit, Decretum eiusmodi in rerum natura fuisse: puruma igitur putum commentum esse.
Albertum Abbatem Stadiensem, se Martinum Po- mionum Innocens' m. paenitent rarium ,quorum uterque tem porιbus Caesens FRID ERICI. IL visit; annis nimirum
ducenι- quadraginta ct amplius, pos Othonem II L primos suilla qui scriptis prodiderunt, electionem Romani Caesaris penes septum ossiciatos Imperi j residere. opinionem vulgo receptam, quod nimirum Otho III. ULprimussit author ct fundator libera Elemonu Romam Casa-ru, ct Eliatorum in Imperio, natam fuisse quemadmo- . . dum praesumere licet ex verbis Martini Poloni perinperam intelIectis. Et licet,inquitille, isti tres Othones se per successionem generis regnauerint: tamen postvita fuit institiuum, ut per Officiales Imperi j imperat Dr eligere tur , quI sunt septem, videlicet prim i tres Cance, lari j, Mogunti nus Germaniae, Treuirensis Galliae, Coloniensis Italiae. M alchio Brandenburgensis Camtra
rius est,Palatinua Dapitor, Dux Saxoniae ensem Forrat, , B Rex
17쪽
15 DE saca. R M. Iuravit Rex Bohemiae pincernam agit,&c quae verba minime
reserenda ad Othonis III. tempora. Othones Caesares, non successione haereditaria, sed electione omnium principum ac populi, ure&miaret Germanorum recepto ad regnum peruenisse. Non carere admiratione quod illustrissimus Carudinalis Bellar minus veritati & conscientiae propriae tam rotunde eontradicat; dum scribit alteram Deci etiistius partem statim a morte Othonis I l I. vlu fuisse receptam. Nam usque ad illud tempus, non solos principes, sed uniuersum etiam populum ad electionem confluxisse. Abeo autem tempore, quantum quidem Bellarminus sciatὶ populum nunquam electioni in te esse solitum, sed decreto sancitum suisse, ut loli princi- Pes Regem eligerent. Recte antem obiici posse Bellaria
mino, quod Syrus ille apud Comicum ait: Tu nescis id quod scis, si sapis, Concessis enim quod populus post
rioribus temporibus sie ut antea electioni unli cum Principibus & regni proceribus interfuerit; conceden dum quoquo esse, quod praetensa constitutio Othoniana aut nulla sit'; aut ad effectum nunquam adducta . Quidquid vero Bellarminus scribit, populum Bh electione Henrici II. & aliorum deinceps Caesarum abstiis, nuisse, ut Constitutioni Othonis pareret: ideo solum modo scribi; ut hoc figmentum fidem inuemat. na probatio ex Dies mare petitur, hos modo a Cum electio noui regis fieri deberet, rogatum fuisse a Sia gesti dum Episcopum Coloniensem ab menrico Boisio ariae Duce, ut is voto suo iplum ad reguum Promo inuere vellet. Episcopum vero Duci respondisse: Quo melior & maior populi pars se inclinauerit, libentem assensurum. Idem resposum tulisse eundem a Theodo.
18쪽
rieo Loth ringiae Duce. Et hinc quidem constare eI Oionem Henrici peractam tuisse in generali Curia, seu Conticiatu Prurcipum dc populi: & quod eminentiores Stati stolici fuerant ad mlutatem populi, tanquam maioris pariis rulpicere et eidemque sese accommodare. Comparuisse autem inter Ecclesiasticos, duas Abbatissas, teste eodem Diet mar οἱ inter seculares autem a Duces, Marchiones, Comites & eunctos regni primo res. Et post tactam electionem, respondisse unum caete- Torum nomine misso Ducis Henraci: Elegisse illos Ducem Henricum in Regemr ac debere eum diuino a uinxilio, & iure haereditario esse Regem illorum e se quoinque velle eadem omnialer uitia sponte praestare. quod ipsum caeteri omnes,eleuatione manus dexterae,iestati sint. Ex praemissis autem duo notanda esse: Primum quod Misso Ducis Henrici, ut procuraret eius electio. nem, ab uniuersa congregationa responsum ; deinde quod ei indicatum sit, Ducem Henricum haereditario iure regem esse debere. quo ipso confirmetur antiqua conscietudo in eligend i er manicis Regibus Obserua ri litae nempe si defuncti Reges liberos aut cognatos haberent, qui ad regni curam idonei essenta; ut tunc stirpem seu cognationem defuncti non egrederentur id quod in electione Henrici quoque factum : sin vero an conlanguinitati, linea nullus reperiretur tali officio dignus; cum demum ex alia tamilia alium quempiam
Decima probatis: Defuncto Henrico II. sine haeredi. hurulurrogatum eidem fuisseConradum Salicum,nona Septem uaris, sed a cunctis Principibus & populo, qua electio ex mippone Conruri Cancellaria Ie aentibiu verbu
19쪽
ντ . DE SA. R. ROM. IM FERII Consedere Principes ; populus frequenter adstabar.
Archiepiscopus Moguntinus,cuius sententia ante alios Recipi edasuit, rogatus a populo quid sibi videre tur,a , undanti corde, hilari voce laudauit & elegit maioris aristatis Cu NON EM suum in dominu & rege atq; rectore de defensorem patriae. Hanc sententiam caetei Archiepiseopi & reliqui saerorum ordinum viri indubitante sequebantur. Iunior CvNO paululum cum Lolliaringis placitans, statim reuersius maximo fauore illum ad regem &dominum elegit, quem manu apprehendens tecit illum considere sibi. Tunc singuli de singulis regnis eadem verba electionis saepillime repetebant.bit clamor populi,omnes unanimiter in regis electione Principibus consentiebant; in illo persiste hannipsum cunctis dominantibus aihil haesitando prς posuerunt. Hactentu reippo pergit Chronolog-. O bseruaudam esse diligenter exactam hanc descriptionem C mitiorum,sive Curiarum regni, & eligendi Caesaris ritum, ab his, qui veterem morem atque processum Icire desiderant, cum eiusmodi paucae alibi reperiantur: lanotanda quaedam ex ea scitu necessarit . Primo quidem , locum conuentus 3 cum scribit Nippo ; quod Principes Ecelesiastici&sicculares, nec no illi quoque, qui de Civitatibus ec communitatibus missi fuerunta, Anno M. XXIV. cirea Autumnum in campo utrinq; iuxta Rhenum, in loco ad ractanda negocia idoneo intra Moguntiam & Wormatiam conuenerint, ac ibidem castra sua posuerint. Cum autem ad electionem procedendum esset,& eo in loco, in quo instituta con- sultatio, omnes congregati fuissent; consedisse Principes; milIos autem seu Nuncios Ciuitatum & commu
20쪽
ab antiquo obtinuit; interrogatum hunc fuisse a Nunciis Ciuitatum,quem ex Principibus regni in rege meligere vellet: illumque ad hanc interrogationem de toto corde,& hilari voce Ducem C v N R a D VM de Frauis
conia summoper8 laudasse. & elegita in Regem, rectorem ,& protectorem populi. III. Hoc factum I VAloguntinensis secutos fuisse caeteros Omnes Ecclesi
sti eos Principes in luci ordine & sessione. IV. Postea- quam electici ad seculare scamnum peruenit, in quo Duces Franeoniae & ad Rhenum primum locum te nuerunt; de electias ab Ecclesiasticis in suo Ioeo sedens permansiit, surrexisse Iuni Oiem Ducem Franconiae, C v N O N E M de Normalia, & una cum aliis Principibus Lotharingi et &ad Rhenum, secessisse ad locum album,ac pauli sper cum his colloquio habito , reuersu macum laetitia & applausu omnium .vocem suam, seu V tum dedisse confinguineo suo Duci CON RADO r qui
Eundem iuniorem Ducem manu adtractum iuxta aes sedere fecerit. V. Reliquos omnes regni Principer . consensisse huic voci, ac unumquemque eandem pro se suo loco & ordine repetiisse. UI. Missos Communitatum alia voce collocutos fuisse,omnesq; unanim lister Principi bus in electione Regis consensi ila: firmi tetin eadem perstitisse, mnique dubio remoto DNeemisCvN RA DV M cunctis aliis proceribus praetulisse. Ex quibus testimoniis claris perspici possit, quomodo a liquissimus proeessus, a Franeis Germanicis introdu 'ctus in pleno suo vigore semper permanserit;&quod in eligendis Imperatoribus nihil prorsus praetenta constitutioni Othonianae conforme factum gestum ue