장음표시 사용
521쪽
6 DissERTATIO QUINTA titulo vulgo abstinuisse in litterarum inscriptionibus
Cassiandrum statuamus, eundem tamen ei passim ab aliis tributum, quod ille etiam innuit, & ab obnoxiis civitatibus cum ejus cssigie publico aere percussum. LLccat etiam in hanc classem adscribere antiquiorem adhuc Cariae Dynastam HI DRI EUM, quem ante Casis alidrum, cui Caria obtigit,& florente adhuc Persarum imperio, Caribus praefuisse tradunt seriptores antiqui, Diodorus, Plutarchus, Arrianus. Eum vero Regio o. tiam nomine abstinuisse, quod vulgo illi Gnecorum auctorum interpretes male largiuntur, liquet ex ant,
quo & insigni ejus Nummo, quem e Musto suo novissime protulit decus horum studiorum Se inus, in quo hinc solis erigies, illinc senex barbatus Bipenni de
hasta instructus, cum inscr. I Δ P I E Ω Σ. Quae firmat iterum Plutarchus, apud quem occurrit alicubi brevis Epistola ab Agesilao scripta etio. I Δ P I E Ατ Καρθα ad HIDRI EUM Carem, citra ullam Regis mentionem. Reliqua quae ad Nummum spectant, elaudato modo Seguino petat lector. Caeterum ut ad PERGAMENORUM Reges, quorum occasione instituta haec notatio, ac in specie ad ATTALOs rede mus , occurrit fateor quidam Nummus, quem hic habes depictum, hinc cum capite galeato, illinc cum Aquila supra Labyrinthum, duobus Pileis utrinque ac
522쪽
DE PRAEs T. ET USU NUMIS M. 7sAt vero nihil ad Reges Attalos adtinere hunc Nummum cui quibusdam tamen placuisse memini, sola n minis conjectura ductis facile equidem mihi persuadeo , qui & Regium nomen, quod hic abest, dicuntur gestasse, & alios, quam ejusmodi BIANO REM parentem habuisse, cujus filium Graecorum more innuit se iste Attalus nummo inscriptus. Accedit similis plane Nummus cum eisdem in utraque parte symbolis, quem notavi itidem in Gaza Christinae Augustae, ui cle superiorem iconem ex pressimus , qui jam non Atratum Bianoris, sed aliud nomen praefert vetustate femmc exesum, Φ Α I N I Π. Π o c. signati nempe illi & similes Nummi mea sententia in Insula Creta, & quiadem in Metropoli quondam ejus Cnosiis , ut colligo
cum ex Labyrintho, qui vulgo in Cnositorum nummis occurrit, quales plures habet Gaa a Medicea, unum Otiam cum stella praeter Labyrinthum, tum praeterea ex Aquila, quae ut Jovis ΚPHTATEN ΟΥΣ sicut vocatur in rarissimo nummo, quem vulgavit Tristanus, &Videbam nuper archetypum in Cimoliarchio Collegii Claromontani) ales, frequens in Numismatibus Cr tensium , qualem supra in Nummis Hierapyiniorum ejusdem Insulae insculptam etiam vidimus. Gemini autem illi Pilei & Stellae, juxta nota & familiaria in Nummis antiquis symbola, Dioscuros innuunt. N
523쪽
476 DissERTATIO QUINTAmina vero illa cum ATTALI BIA NORIS, tum a terius P H AE N I P P I, aut similis appellationis, totidem significant loci Praesides, sub quibus Nummi id genus apud Cnositos percussi: juxta morem nempe in Graecorum Numismatibus obvium, ac Cretensiis Hierapy-tnae exemplo supra etiam adsertum, quorum Nummi cum eodem symbolo, solo Magistratus nomine distincti occurrebant. Praesidiam cieteroquin id genus apud Dissert. lib. Cnositos meminit alicubi Arrianus, νηθίωα Κνωοσόων non ut ibi legitur ΚνωMωνθ ut declareris Praeses Cnosporum. Plures certe BIA NOREs, cujus filius stiperior Attalus, apud Graecos olim appellati,. iique alicujus dignationis homines , qualis aut ille Ad Eclog. Conditor Mantuae juxta Servium , divino vati com
-namque fulcrum Incipit apparere BIA NORIS; Lib.xxxiii. aut alter e primoribus Acarnanum apud Livium , -- ῖ chelaus er B IANO R, principes gentis Acarnanum ambo. Et in eo versabar, quum opportune incidit, adnot
tum mihi alium Nummum in eadem Gaza inclytae Reginae cum iisdem symbolis, capitis galeati nempe in anteriori parte, Aquilae autem in aversa, cum dum bus itidem Pileis, & inscript. ΑΠΑΜΕΩN MENE-κ Λ Ε Ο ΥΣ. Unde jam optio datur lectori, superi rem, de quo agimus, Nummum, aut Cnositis ob pri res conjecturas easque non contemnendas, aut vero Apamensibus adscribendi. 2,--sio. Mitto jam alia sexcenta, quae ad illustrationem H D
ab mi Quot R E G U M aut ILL Us TRIUM Capita in iis ad . 'i' expressia , quae partim nominis aut loci adpositione
524쪽
DE PRAEIT. ET USU NUMIS M. 77. ne nota, aut de quibus aliunde licet conjectiaram face- να singuiare, partim iisdem notis destituta, & ignota proinde ' etiamnum, in illustribus Cimeliarchiis occurrunt ρ Cujus postremi generis en tibi ectypum praeclari Nummi aurei Garae Ualatinae, cum imberbis & diademate revincti emie, illinc cu m capite turrito. An sorte Cappadocum, an Cypriorum, an Cretensium, an vero Commagenorum Rex, quod initialis illa littera K in aversa parte signaret, sicut alias A. A
givos, I Achaios, E. Epidaurios, &similia designant
in antiquis Nummis t Quam venustus itidem Nummus argenteus ejusdem Garae Palatinae, qui hinc Ma
tis caput galeatum, illinc dimidium Equum, selitum Carthaginensium symbolum exhibet. Cui haud dissimilem inter Dio NYs II Siciliae Π--
ranni Nummos relatum a Goligio & Paruta videas. Quot praeterea Gentium vel Urbium CONDIT RES aut HEROEs ex eadem supellcctile Nummaria eruuntur ac illustrantur Z Quam praeclarum in eo genere Numisma Mediceum, in quo hinc caput laureatum cum inscr. TEPHII cc En N, illinc figura semi-O OO 3 nuda
525쪽
ψ78 DIssERTATIO QUINTA nuda sedens cum paragonio, Vel clava, & epigraphe C. O Λ Υ Μ Ο C 8 Antiquus nempe Termessiensium Hs ros SOLYMus, a quo & promontorium supra Te messum, dictum Solymus, & ipsi Termessenses Soly-ὶLib. xiii. mi, ut Strabo jam olim vidit, &quem consulere ea de re poterit cruditus lς hor. Ad quem Heroem referri debet proinde illud . quod legebam nuper in veteri epigrammate inedito codicis quondam Palatini, jam Vaticani,
Donum T ERMEss I purae institutionu ergo Pietatis cultor hoc D Ε, o praemium dedicavit. Haud alius nempe ille
Termessi Deus, quam hic Solymus Heros ejus loci. Exsuperioris Nummi fide praeterea, aliorumque ejusdem loci, quales plures vidisse memini, inscriptos itidem
omnes TEPMHΣΣEn N, emendare licet corruptum
vulgo T Ε .R MEssi Lyciae, seu juxta alios Cariae U
bis apud varios auctores nomen: quemadmodum M:Lib. xii. inpud hunc ipsum Strabonem, cui indicato loco recte initici . alibi male, tum insuper apud Pau- Exe. leg. saniam, Τερμ ασεις 3 Stephanum '; Polybium, L ό i. τελμέ-ου; '' Arrianum τελειιοσολ & Τελ αια εις ιδε. Aristidem Tελμιασίως Gregorium Theologum, Τελ- Sac Serm. μ ιρσεων. Ex qua posteriori lectione passim a librariis r Io i .i .ih has VOCeS nempe τερμη A & Gentile ΤερμηΔrisci , Jul. p. ioo. in Tελμ εμος & Tελμιω cs mutatilibus , profectus itii. de Diqi- dem error, qui Ciceronem & Livium adhuc obsidet: Cicero quidem, Tum Coria tota praecipueque Telmessus, Lib.xxxxii. Paullo ante, Telmessus in Caria est , Livius autem, Te VP missium item nominatim escastra Telmissum, praeter agrum
qui Ptolomaei Telmissi fuisset , Item Rhodiis Lycia data extra eundem Telmi mo castra Telmissum. Vera enim hujus loci
526쪽
DE PR AEs T. ET USU NUMIS M. A. 79 Ioci scriptura Termessus, non vero Telmessus aut Telmissus, minus autem ut existimabat doctissimus Bochartus. Quid memorem rursus alium Nummum raritate & elegantia singularem, quem Thomae Clitia fletio, avitae &fraternae laudis aemulo, acceptum feret
Lector, qui eundem e Cimoliarchio Christinae Augis.stae depromptum ad me transmisit 'Qu am pulcre vero ille Commentarii vicem praestat d, vino Vati,
Sed qualem Telephidem prostravit ferro HEROAEURYPYLUM, multi vero circa Egum serit C E T E I 1 interfectismi muliebria propter Ana. Istam vero pulcherrimum vidi post Memnona divinum. Sc licet non idem solum oris decor, eademque HEROIs appellatio in superiori Nummo , sed praetcrea quod crudite etiam notav rat amicissimus Chimetius, litteris una cum transmis
se Nummi ectypo ad me datiso solutio inde eruenda illius aenigmatis, quae Strabonem fugit, dum ejusdem
527쪽
λυκα -- ibus quidem verbu anigrapolim nobis proponit, quam ut diserte aliquid exponat , Nam non consas uda os C ET EI os intelligere debeamus , neque quid Mi velint muliebria ilia dona. Grammatici etiam dum salesiis
adducunt, non tam fisunt quasiones , quam rationes commisiendo indulgent. Grammaticorum id genus de hoc loco expositiones videre adhuc hodie licet apud Eust thium, sed qui inter alia notat opportune, Celeios
hujus Eurypyli comites, dici quibusdam PergamenohPag. Iv7. δελοι-ονοησαν. Id vero egregie firmat
simul ac illustrat superior Nummus, quia Pergamenis tamquam Eury pyli quondam sectis vel adsectis, signatum cundem Heroa repraesentat. Neque vero obscura
crat ratio hujus appellationis, ex eo nempe profectio quod fluvius Cetius aut Celeius praeterflueret hanc Lib. v. eap. Urbem, ut Plinius diserte observat; longeque clarissimum Asia PERGAMUM, quod intermeat Selinus, praefuit C ET Ius, profusius Pin se morate. Hinc ergo Pergam ni , haud minus ac vicini alii accolae, Celeii: sicut notum varia jam olim exstitisse cognomina fluviis loca, & ab iisdem denominata, ac apud Siculos quidem se In voce quenter , quod Duris apud Stephanum de Urbibus docet, & firmat exemplis Syracusarum, Geia, Himerae, Selinuniis, Phoenicuntis, Erpis, Acragantis , & plurium id genus. At vero ne quid dissimulem, occurrit etiam similis plane Nummus in Gaza Modicea, cum iisdem symbolis nominibus, nisi quod loco. Π EP ΓΑΜΗ-N Ω N, legat in eodem eruditus ejus Cimoliarcha, H C R A MINI Ω N. Ita etiam ejusdem Reginae nummum, cujus Iconem, qualis ab amicissimo Chimetio traiicinisse, modo expressimus, legisse antea videbantur er
528쪽
DE PRAEs T. ET:Usu NUMIs M. q. 8 Iditi Urbis antiquarii, ex ea nempe, quae ad eos dimanaverat, Medicet Nummi scriptura. At quum jam Nummi ipsius archetypi inspiciendi accuratius non detur nobis facultas, lubricum videtur ac periculosae plenum aleae, his aut illis temere fidem abrogare. Sustragari quidem prima fronte videtur doctis Antiquariis Templum illud Veneris Paphiae, cum ejusdem nomine Π Α-ΦIA, in aversa Nummi parte signatum,cum meta veluti pyramidati in medio , quo habitu Venerem apud P phios cultam, Tacitus, ut notum, aliique describunt; Tacit H dfuerit singum initia religionis, Templi situm, formam 'Deae, neque enim alibi is habetur,paucis disserere; moXs -- lacrum Deae non essime humana, tantinuus orbis latiore initio tenuem in ambitum METAE MODO exfὼrgens. or ratio in
Astura. in superiori Nummo conspicua, eundem
proinde a Salaminiis Cypriis potius, quam a Pergamenis Ionibus percussum viderentura ere. At nia . .hilominus plura sunt longe&certiora, quae mihi suadent omnino, utjuxta expressam in superiori Nummo scripturam, Pergamenis eundem cum Chimetio assis tam . Primum quidem, quod in Graecis Numismatibus vetustate saepe exeta inscriptiones accuratissimos etiam nonnunquam fugiant, minus proinde in his
exercitatis, maxime ob vicinos variarum litterarum ductus crebro imponant, atque ita ad alia trahantur, cujus sexcenta exempla obvia in antiquariorum libris,
ει quorum etiam haud pauca suis locis in hoc opere notamus. Alterum, quod huic Eurypylo Heroi nihil commune legatur cum Cypriis exstitisse. Plures quia dem Eurypylos in ca Trojana expeditione legimus apud divinum Vatem, & quidem alterum ex Co Insula Inail. v. Herculis filium, alterum vero Euaemonis ex Ormenio Thessaliae oppido, eosque a partibus Graecorum stan-
529쪽
DIssERTATIO QUINTA res. Quibus alium insuper Eurypylum addere mihi li, ceat, cujus mentionem apud Apollonium Rhodium reperio,
Eur viam Asticae ferarum altricis in lenam,& quem Neptuni ac Celaenae filium, & Cyrenarum in Africa Regem observat ibi Gnccus interprcs, adducto etiam cana in rcin Callimachi testim io. Iste vero de quo agimus HERos EURYPYLUs, Priami e so rore &Teles hi filius, ac Telephides proinde Poetae in priori vcrsu paullo ante adlegato dictus, pro Trojanisub xuti dimicans interfectus. Si vero Strabonem consulamus, auctor ille Telephum Eurypyli hujus patrem, regnasse in ea regione, quae circa Teuthraniam est& Caicum. Paullo ante vero Teuthraniam dixerat sitam inter Elaeam, Pitanen, Ataneum, & Pergamum. Hinc itaque
Pergameni in parcntis Telephi, & postea filii hujus Eurypyli ditione,ac inde, ut jam intelligimus, & Str
3 bonem tamen fugit, illius ad Trojanam expeditionem comites, sub citra in nomine, quod innuit inter alia i Eustathius, a Poeta designati. At quod non vidit, se, x rem non observavit eo loco Eustathius, & mire tamen ad hujus rei & Nummi illustrationem facit, id apud Aristidum reperio, qui Telephum antiquissimum Pedi. gami conditorem docet: duas nempe deductas in eam Urbem Colonias, primam &antiquissimam ex Arc dia a Telepho, secundam, sed dignitate praecipuam ab
κιων Et quamquam temporis rationesecunda haec es Colonia, de Pergamo loquitus ὸ Graecia P o s T I L L Α Μ deae e quam ex Arcadia T E L E P AU s cium vi deduxit, ἀμgnitate
530쪽
DE PRAEST. ET USU NUMIs M. 83 Pitare tamen ac potentia omnium est antiquissima. Haud mirum itaque in hujus originis memoriam , primi Conditoris sui filium EUαYPYLUM nempe Tel phidem, ut vocat illum Poeta, publico aere a Pergam nis signatum. Tertium nec minus palmarium aut invictum argumentum, ΠΟΛΛΙΩ No C seu Pollionu nomen eidem Nummo adscriptum suppeditat, nempe
M. Inde vero sicut ex aliis scripturae indiciis, & Nummi ipsius intuitu ac elegantia, colligo eundem circa Hadriani vel Antoninorum tempora percussum. Ea vero aetate Pollionem quendam Asiae minori, in qua Pergamus, praefuisse, liquet mihi rursus ex Aristide, qui in sermonibus sacris factum suum quoddam nam
LIONE 'Vide Asiae. Id etiam pulchre firmat Num-pmus quidam Sabinae, Hadriani Conjugis, ab eisdem Pergamenis percussus, cum nomine ejusdem Pollionis, EΠICTPΑ. ΠΟΛΛin NOC A. sub P - In Caritore Pollione Pergamenorum. Quamquam ille Pollio, cujus Aristides meminit, sub M. Aurelio demum Asiae R g Proconsulatum gessisse videatur. Accedit postremo, extra Cyprum viguisse quoque cultum Voncris Paphiae , & in ejus rei fideis & memoriam, nomen ac si- .mulacrum ejusdem Π Α Φ I A C, ac etiam Templum s pe in aliarum Gentium ac Urbium Nummis expressum. Ejus rei exemplum illustre praebet Nummus in urbe Asiae itidcm minoris, nccita procul a Pergamo dissita, Sardibus nempe, &quod hic notandum, cim citer circa eadem tempora sub Hadriano nempe percusJus, cum eodem illo Templo & simulacro Veneris Paphiae, ac simili inscriptione Π Α φ I H, nomine autem gentili cApΔIANΩN. Exstat ille inter collectos a Si Pp p a mOnd