장음표시 사용
191쪽
omni Libyae pars, cuius descriptionem 3IE-Ro Do Todum, hucusque exhibuimus, hQdie Bambariae phellatur quo nomine venire torum Asricae tractum ab Aegypto id fretum Gaditanum, qui mari mediterran*o, Atlante monte Libyaeque desertis conclωitur, et quo regna Varoccae, e sae, Algerae Tunni et Tripolis continςntur, no tum est. Gentes Libyae maritimae, quas exposuimus, non nisi eam regionem te'ebant . qua hodis regna Tuneti et Tripo lis constituuntur. Carthago enim antiqua in Tunet ultima Libyae urbs est versus occasum, cuius in ora Libyae maritimae de criptione meminit HERODOTVS. Quae vero a Carthagine versus occasum sita est ora Libyae maritimae pars, HERODOTO non innotuit, Conc LXlI.ysi a Columna ereulis Libyca recesseris, et loco Maonymo, extra eam siro, promontori que Misente, HERODOTo e Carthaginiensium reis
latione notis, quorum ille regno Fus e adludia candus videtur, hoc Maroceae regno.
193쪽
tura serent, colore nigro denique, hanc urbem magnum praeterlabi fluuium, a Vespera ad Ortum solis fluentem, in quo conspicerentur Crocodili. Hactenus HERODOTVS. c
Quo in loco ne verbum quidem de Nigro
mine occurrere, probe vidςmus. Verum si quidquam huic narrationi inesse statuere velimus, quod a sana ratione non plane abhorreat, necesse est. ut fluuii istius nomine Nigrum indicari affirmemus a, Populum huncce Pygmaeis h), annumera dum esse, hoc est, hominibus corporis et brevia tare et exilitate praeditis, non est, quod ulli dubitemus. Breues enim et exiles sunt, quicunque nimio sole premuntur. Verum caue cogites de istis
Pygmaeis, qui et Nubae appenantur, quique in Aethiopiae supra Aegyptum finibus australibus habistabant, iis, inquam, prope quos Nili sontes oriuntur ab A RisTOTELE Histor Animal lib. I c. Ceterum dari nec integras Pumilioniim nec Gigantum nationes, nemo nescit. Ergo nec Pygmaei non in Aethiopiam selum, sed etiam in Indiani et extremam Scythiam a priscis auctoribus trans-'lati, eiusmodi minutum hominum genus habendi sunt
ab Romano omnem oram Meeani meridi'nalem
194쪽
195쪽
erant a) Aethiopibus orientalibus videatur
Aethiopibus supra Aegyptum indolentibus sub
terraneas domus dat ERODOTVS lib. III. cap. 9 . quae erant in ora sinus Arabici, quae rodilodytices ornine venit. Hinc ipsi Auctori nostro lib. IV cap. 83. laudatur Troglodytae Aethiopes, οἱ Τρωγλοδυτα Αἰθιοπες bo eosdemque l. i. omnium hominum celerrimis pedibus esse, serpentibus, lacertis, aliisque id genus reptilibus vesci lingua nulli alteri simili uti et vespertilionum instar stridere firmat e .
s. 'xX. D Aines Acthiopiae supra Aegyptum Fluvius. Quod attinet ad Mes Aethiopiae supra Aem
tum, quinam ii sint versus septemtrionam facile
intei a Vid. Avenκnxva Tom. III. pag. 333. not. 47. Q Troglodytarum retio a τρωγλαις, caueFnu, uas habitaculorum loco habebηnt, dicebatur. jusmodi speciis in variis regionibus commemorantur, in Aethiopia interiore, in Athmoniaca, in Scythia. Sed omnium notissimae sunt in Aethiopia supra Aegyptum et ad sinum Arabicum, quaadiaud dubie innuit Hanonoet Vs De nowodytis in uniuersum vide quae collegit Ion. v DoLFus in commentario admistoriam suam Anthiopicum pag. I99. m. Quas vero denrident eorum lingua narrat HRRODOTVS, ea refert etiam APPRRV pag. 6as. Cuius rei tionem confirmat vROLEvs I. c. pata I . hunc sermonem ipse audiuit a tali barb ro, qui Apectaculi caussa in ollandia et Germania tria eumducebatur.
196쪽
intelligituri tenim ab 'Elephantine superiora A thiopes incolere tradit ipse ΗΕRODOTus lib. II. cap. 29 Cave igitur, ne sorte a Tachbimps in fimis, 3. LXXll: quaesta est in Nilo quatuor dierum nauigatione supra Elephantinem, ea de causa Aethiopiae initium sumas, quoniam alteram eius partem Aegyptii tenuisse perhibentur, alteram Adithiopes. ΗΕ RG D OT. l. c. orientalis Aethiopiaes pra Aegyptum rerminus sinus est Arabicus versus meridiem vero et occidentem incerti sunt termini; Libyae regiones ipsae, quae adiacent, parum
De Nilo ab lephantine ad Automolos, hoc est, Ita dierum ter supra Aegyptum adeoque in Aethiopia supra eam sita cognito, exposuimus su
Atque haec quidem generaliora sunt, quae de Aethiopia supra Aegyptum hoc loco commeminranda nobis erant. Accedimus iam ad specialiora, in quibus recensendis et explicandis . cum paucissima sint, quae huc spectant, ex HERODOTO. haurienda, hunc seruabimus ordinem, ut a seintentrione initio sumto in meridiem pergamus. Hunc ordinem ecce ipse. ΗΕ.Ro 'o TVS nosse seruauit lib. II cap. q. o. eumdemque sequi eo minus dubitamus, quo esse certius deprehenditur, Auct rem hostrum phaeter ea, quae loci laudatis occurrunt, nihil attigisse, quod ad specialiorem Aethim piae
197쪽
piae nostrae Geographiam pertineat, si a MDorbe recesseris, de qua variis rationibus, quas recensere hie nihil attinet, inducti, primo loco exponere
Vrbs haece disertis verbis ab HERODoro lib.
II cap. 46 ponitur υ,ερ Αἰγυπτου ἐν τη- ιοπιν,
in Aethiopis supra Aegyptum, et lib. ΙΙΙ. cap. 97. Aethiopes Aegypto contermini περ ηυ την ' ψην circa Nysam saeram, incolere dicuntur. Vrbem viro aque loco intelligendam esse satis perspieitur. Quaeritur autem in quanam Aelbiopiae nostra sita ea sueriti Nos quidem, quamquam explicandae huic quaestioni diu insudauimu. et vix quidquam omisimus inexpertum , unde lux peti posset et Nysae nostrae situs definiri, satemur ingenue, quaestiqnem istam quantum videmus, solui omnino non posse. In caussa est magnus nnmerus urbium Nisarum, Psarum et Nysiarum, quae antiquis scriptoribus m morantur. In caussa etiam sunt poetae, qui, cum ipsis ad Orgya Bacchi, diuersis in locis enarranda, opus esset monte in quo illa agerentur, Nysam aliquam ubique intulere. si BL HEYN ad Aposiodor pag. 564. Adde, ubd prope montem Deo cuidam sacrum saepissime etiam urbs erat, cognomen eidem monti, ut iacile credas, nullam forte in Aethiopia nostra fuisse urbem, Nysae nomine insignitam. Nec quidquam multum impedit ne ipsa quidem historica FRODOTI fides, quominus hoc statuamus, siquidem Auctorem nostrum in Aethiopia non fuisse, certum est. Vid. ΗΕRo. DOTI lib. II cap. q. Quod cum ita sit, nec hoc poetae antiqui loco, io Dono Si CVLo lib. I. pag. q. L pag. o. Ab memorator
199쪽
HabItabatur urbs nostra in mula Meror, quem vocant. de qua licet eius apud ERODOTUM nulla exstet mentio, pauca tamen Ommemorare animus est. Antiqui scriptores ad unum omnes Meroen ansulam dicunt, stabor et Mapo fluuiis circumdatam. Adstipularemur sane illis, modo constaret, Astaboram hod Tagace et Astapum versus meridiem confluere, quod dubium facit D AN vi LLI Vio. Meroes insiliae descriptionem debemus Dio DOR et STRABONI, quorum ille quidem a Meroe, Cambysis matre, hic a sorore Cambysis nomen ei inditum esse memorat. Vterque Meroen clypei figuram referre, in longitudinem 3ooo, et in latitudinem roo stadiis patere affirmat; virique in ea odinae auri, argent , ferri, aeris et varia pretiosorum lapidum genera dicuntur. Verum regenda sunt integra hommscriptorum loca f). g. LXXIV. . De Automotis.
Antonioli, hi Λυτιμολοι, hoc est, Transfugae, Nili accolae, 6 dierum nauigatione supra Meroen urbem habitantes. Vopantur ab M RODOTO 'Aer i a , quae vox quid significet idem aperit
200쪽
possit hoc uocabulum in Graecorum lingua deae . quod ab ini ira manu rei a sent s. Automosi hi coloni erant Aegyptii, quorum Olim 24O,ooo a Psammticho, Aegyptiorum rege, in Aethiopiam transsegerant h), cuius transfugii caussa exi hΗEuo DoΤo discenda. His ipsis Automotis M.thiopes, qui meridionalem Aethiopiae supra Aegyptum partem tenebant, Aegyptiacis moribus im buti, adeoque mansuetiores facti sunt c).
g. . LXX a se Aethiopsius Macrobiis.
Aethiopia ab iis, qui Μακροβιοι, hoc eis, si gaevi ppellantur, habitata, HERODOTO Ostroversus meridiem sita, iis vero, qui Arabiam essecem hoc est, terram Iemen incolunt, versuSme
ridiem, et ἐσχατη των οἰκεομενων a), terrorum habitarum ultima, nec non τα ἐσχατα της γης b),
extrema orbis terrarum dicitur. Ipsos aurem de thisper, hanc regionem requentantes, Africam ad mare australe incolere irmi HERODOΥV o, unde apparet, Aethiopes hosce loca Indico et Erythraeo mari finitima tenuisse. Mi
ιν Automolos trans pugas esse ipsum nomen indicat. Nam αυτοιαοMιν est transfugera o Hanono T. lib. IL cap. so. a Lib. III cap. 114. FLUib. III cap. s. Lib. c. cap. 17. 114. .