장음표시 사용
181쪽
CL A RORUM VIROR.87 Petrus Bunestus And. Cornelio pisc Brixiens s. V DIVI camillus, uir summa eruditione, rara probitate, ita mecum discedens egerat ciliaside re mea mplius deliberandum non esset cuius
C promissis impii μέ st tim a diseelsu istius Patauium sum profectui, tηm t fidem , quam is tibi
de me dederat iberarem, tu issi Helles, eruditi nis meae si modo usta est, pericvlμm facere posses Itaque domum tuum uenici cum Iosepho primum deinde cum Bernardino, optimis sine uiris,sum ollocutus Ioe restonsum tuli, eo die te minus recte ualere , de medicorum sententia, ne quid ad morbum accederet, a rerum grauiorum administratio ne in totum abstinere decreuisse neque vero dubitandum, quin tibi ratum, gratum I esset, quicquid Julius camillus de mercede mecum tuo Eoi con-s c siet redirem modo Venetiis, ab oratore, cuius uoluntatem semper excipies,m, de abitu impetrarem. tibi quidem certe meum d duentum expectatismum esse ut id te uelle confirmarunt, ita feci: iam libros meos in nauem imponere cogitabam, cum te Venetias, quas collucndi tu elusa, uenisse de
182쪽
ciundum putaui, quam ut te nimo quoque tempore quamhonorificentissime Rutarem . Ex eo congre,u coli fusticari, dicam aperte, ut mea fert na
tura, te malevolorum quorundum obtrectationibus
immutatum esse ita enim mecum locutus es, quasi dubia, C incerta plane adhuc essent omnia te scriptorum meorum nihil egisse quam longe per in suae Graecae studia processissem, nescire uehementer sane admiratus sum hae e tum demum abs te dici, cum integra mihi non essent omnia, cum iam in eum locum me demi issem, unde non facile exitum reperire possem. qaod cum neque familia Corneliorum, neqκ prudentia, neque uero de tua mihi dignum uideretur, totam hoc ab inuidis hominibus mundJe, mehercule non dubitaui facileq in
tellexi, quam rem apud te mihi adiumentum H d-turamsperarem, eum uel maxime contra me facere.
eommendatio non uulgaris Iuli cami ι, quae meispud te ingratis ponere debuit, magnus inuidiae procellus, quae nulta negocio hominem Galium in Italia obruere possent, excitauit et quidem uir mei amantissimus nihilpraetermist, quod meis ratio nibus conducere existimaret uerum ut nunc re ip-
183쪽
CL A RORUM VIROR. 3s experior, abundantia quadam amoris lapsus est, enim me invito ac recti mante scripsit, quae a ximam, ut temporibus istis, dicon landam inuidiam, multorum india concitanda vim habent.
Qus igitur mihi plurimum nodesse debuit, id
quorandam inrcluitat in perniciem meam conlier
sum si totum . illud tamen in hac mea infestetidie percommode cecidit, qηρ pritisquam penitus in familiam receptus spem ttiam csignoui tum ex uultu, itim ex sermone, me Occlille per cliniculos
a nescio quabus oppugnari semel enim admissus in
tuorum Emersim sine summo animi dolore est inon potui sem nune autem excludi me tum facile patior, tum etiam gaudeo quid enim missilis medici, aut singi potuisset, si in domum quidem tuum Ubem ingresspus, ex qua aut statim cum ignominia exeundat, aut, si in ea permanere ellem, perpetuo animi dolore eontabescendum esset ditant , Jelim
ubi stans iuro, apud me non sunt onmes omniAm divitiae equidem animi tranquillitatem mihi eripi nolo quam ut retineam, cedam inuidiae, cedam malevolentia, neque de hac re posthac me tibi offera quanquam enim tibi homini doctiss)mo, huma niss. satisfacere, nise fallor,polpum cornelio tam ,
184쪽
simulatio abesse debet, postulant, quae situ non ali
ter accipie , atque a me scripta plint, meam hanc querelam ad alios quosdam , ad te nuda ex parte pertinere iudicabis; geseaeteris in rebus meum olffciηm, veram, diligentium, obseruantiam ad ted ero, tuo placet, non eo minus, s Od apud te nouiuam me tuu esse existimabis Eq idc quecunq; tum sinctissim religionis Antistite, tum benignissimo tirerarum patrono digna erunt semper dete, sentiam, praedicabo bbenter Venetiis.
retrus Bunessus Carolo in S. D. N SI Petrus a Monte aureo te ualde amaret,
e nisi sabis tua mihi cur esset, nisi quam aut ego illi idoneris imposivissem, aut iste tam durum tui admonendi prouinciam pascepisset officium, sima optimo animo, tui, amantissim profectμm s. quod tu aliter si accipis , non facis ut te dignum est nos sitis certe, ut pro atroque tibiicilicear,
185쪽
CLARORUM VIROR. sset conscrentia , in quam partem acci id minlis laboramus. Nam quod tibi Petrus noster durior uisus est, ita comparatum natura spe certo sciri, ut qui granislsim rarotant, facere medicinam uo&tibus iraseantur . sed rursus idem morbo depulso vecuperatu .pristi letudine, se, quid ualeant, quod uiuunt, illis ipsi , i sibiissentea succensebunt, debere praeseserunt 'praedicant. QMd te aliquando faecturum nona ibitam δέ Nune quidem sit tibi acerbi sumus, istud uicissim tibisae in mentem
neniat, 1nos longe maiorem ex hac tua morum iu temperantia traxisse dolorem te ne Alienem Gallum, honesto inter tuos loco natum, literis tinctu , nunc non optima inter Italos conditione viventem, addo etiam, quod capAtest, christianum, meritricio umori deditum esse Quid attinet tam muru
lis det pietate christiana distulare ' ea, quae a 'imis illis nostrae religionis antistitibus de bene
uiuendi instituto truditu sunt, legere nisi uita, 'actionibus illorum praeceptu coneris exprimere Quod si tu dum talis quodammodo seruis, inopi a fecunia, ad has res turpes animum adiici cum te aliqua do in libertatem asperueris, in magna rerum
abundantia iid te facturam redibile est An ς M licta
186쪽
prae in hortis deum stiluremus . Iam tum isti prudentis o iuueni uitae tuae ratio suspecta erat: tu quasi male tibi conscius haesitantibus uerbis res ondere lus es . habeo alia multa minime dubi a limenta, o nonnustorum firma testimonia quibus sane utere si necesse esse ducerem sed ne
que te ego reum peragere in animum induxi neque tu ea pio comperta sunt ut puto negare audebis , ne ad priorem culpam impudentiae crimen adianxisse uideare tu quidem ut pulibre tibi con pulueris, ita ab de nobissatisfeceris si, animum tuum in coguntionibus impudicis cevatum d studia bona, pietatem colendum totum traduces. hoc a te omnes hi expectant, o religio christiana,
in quam Mnon ut uulgus solet sed praecipua θη dam ratione ingressu es , hoc inquam a te reqη
187쪽
CLARORUM VIROR. Dodiit. Nos qui tibi bene cupimus, qui te bonestissima
esse uestemzs, monemus, hortamur, obsecramus de
nique ut fidelissimis amicorum conjiliis pareas ,
er ne spolius hanc talem teterrimis uitsi improborum exemplo pNηocatus corrumpi patiare. Be ne uale. Venetiis. P. Pinellus Paulo Manuti s. D. Dc o mi paule Pataliis in pr entia ita lis n- ter uiuo, ut praeter tuam, e Rhamberti nostri'
vissimam eo uetudinem nihil adme zm desider8, simul interdum mihi succenseam, quod non relictis uestris paludibus , in quibus ocio P desidia marcebam , citius huc aduolarim, ubi paucis hisice diebus plane totus recreatus, in antiquum tη- tum pene restitutus mihi uideor italu totum Demem, nisi quis casius mea consilia perturbabit, cum libris mei, hie iucundisi e traducere deliberatum est ineunte aere si ita rationes nostrae postulare videbuntur, aliud consilium capiemus. Interima qnium ego domum tuam uentitire, O pomeridis nas horas, qAemadmodum venetiis solebam, ambulando, εν ρ ρ qtiendo onsumere non licet, literiserebro mittendis hoc incommodum sarcire uolo ,
188쪽
si modo, ut mibi in nostris sermonibus quicquid insuccam venerat impune effutire licebat, ita tu e ι potis nostra garrire, e interdum velpotius siemper hallucinari quo animo patiere . nam s tu meisliquid industriae in scribendo ponere voles, quod nihil nis elaboratum, tuorum scriptorum simile tibi legendum putes,praedico tibi, raras, alit etiam nullus a me posthae literas accipies . Quare ρ scium hoc literarum uulgare quidem, sed amicitia nostra minime indignum non astemaris,noli plus, quam aut ingenium meum, aut studia patiantur a me exigere . sic igitur tecum agam aes praesens essem quicquid in mente veniet, in epistolam coiicium neque, liam inter se cohaereant, mihi curae erit et quidem occurrit primum illud me plurimsi tibi deberes a te in meten cidprofecta innumerabilia, gratiam hoc tempore a me baberi posse referri non posse. Quo is tu memoria sol contentus es, nemo omnium qui vivant me in eapraestan da puperabit. Nolo pluribus tua meritu erga me commemorare, ne aut ego blandus a te existimer,dut amicitia nostra, Vae per se firma est, huiusmρ- di inepti s egere videatur. Tantum hae attin
gere uolui, ne tu lycia, quibus me obstrinxisti, ma
189쪽
te sposita aliquando existiniare posses verum de his hactenus sequitur illud . Quod tu mihi discedenti in mandatis de si dederas, curaui diligenter conueni hominem , sed is iam, ut mihi dixit, epso lassa ad Anianum miserat hortatus sum ut rion' nihil literarum ad te daret negauit se quicquam latine, eleganter scribi posse . t uide nemo in hoc genere me uno est faciliρr,alit, ut uerzus dicam, pultior . caeteri sua stripta prem int, nemine legi patiuntur, quod lente, soldi eq; ab eis elimatum est, rude, mi Olitum sibi excidisse queruntur neque vero haec a me ideo dicuntur, quasi sum in eo hominum genere ponam, quem ego et problim,
ductum noui sed punt ali ad πρ magis haec pertinent, quorum exemplo in hue artificii genere ego πρque fortasse aliquando non nihil pro
pciam tecum tamen, incum amicis, ingenise, candide, simpliciter agam . bases epistolam, Issae litdiligentiae parum, ita beneuolentiae plurimum mst shrat . ad quam tuoi uidebitur, cum per cisi licebit, rescribes et quid rerum nouarum babebis
certiores nos facies Vale. Honorato, Unli, tuo, vel si pateris nostro, ex me sudatem plurimam dicito Malij. X m. cal. Dee M. D. XXXm
190쪽
QV AE tecum acturus erum Patavi coram, spernegocia licuisset litin paue eonferam, haec sunt. Si grauius quid Rafaeli negio, affect iam seni, acciderit , sicias te uocatum ira in certamen certe periculosum: in quo dubium sit utrum uirtus an fortuna plus possi eum amici iam eo temporis ictori potius ornamento accedere foliant , quam periclitantipubsidio, amici, inquam, nostrates haec a me ut experto , tibis ut prudenti satis proinde
id agas, ut non modo fortissimum quenquessed etiaquamplurimos tibi adilingas. quippe, quod multorum est, dissicile obtinetur apaucis se ego bene te
novi, rem omnem ante capies, neque in tempus ceri minis quidquam differes,praeter occasionem memineris item nullum maius hae tempestate praes-dium homini spes esse, quam quod in animi fortitudine postum est,proprias virtutes. De Viduis Rhamnusio a meo, tibi omnia promitto, qui uirtuti plurimum tribuunt de reliquis autem quantum poterosartim enim gratia mouentur; partim caeca