Epistolae clarorum uirorum, selectae de quamplurimis optimæ, ad indicandam nostrorum temporum eloquentiam.

231쪽

mnCLARORUM VIRO P. anon aere se quare Martio menst, qui preximus est, statui, rebus omnibus post bilis, me accingere a tque eo animo reliertar, At Venet siccxm , ac cum caeteris, quos mihi communia literarum studia conciliarunt, relicit lim omne aetatis meae temptis tranquille ducum Equidζm mi Rhamserte nisi in tot tantis irerum siue libμέ,4 ii vi sciebam meos fuisse uexatos, non accurrillsem, pr ic quam quodpem per uersatus essem in metii, i re poteram grauiter accusari quam meam cavsam , si nunquam dubitaui gaet deo tamen Decem atris summa humani late praeditis fuisse comprobatam quibus quoniam placuit, uiscribi , neminem prorsus substituere, usquam de meo reditu certiores fani agnosco Zmplissisimi ordinis grailitat m, qγitutemi; , atqlie in me, ut illum semper se texi, slim ueneratus, kon leuem benevolentiam unde debeo ei immorta liter, teus unice rogo, ut, ηam nemori, ac grato animo beneficium bρ insederit, apud eundem ordinem pro illius amplitlidine, ac maiestate uerbis ostendis honorificentissimis, mes breui a futurum meo no

νη ine pollicearis cur autem reditum non matura-tierim, ex alteris literis, multo quam hae prolixioribus, quas arbitror tibi rami pereditus jaci se potes intelligere

232쪽

quo discessi, nauigio recurrerem ante dies, ut constitueram, brumales stero tamen, vestro omnium ingenio, ac studio fetus, meaq; item solertia, nullum querelis futurum spe locum, ac neminem Me sirum doliturum ex hac paucorum mensium intermissione. duitur mi Rhamserte reditus ad iteras,

id i fet alacrius quanquam de te loquor uno damni ne aliquid tu e meo disic pik quidsi, ut uidere uideor, qκaestum potius Iecisti, riphonem nactus praeceptorem, patricium urra, uariu doctrina expolitum, desumma utruque omnes una uoce, cuisite essem, praedicabant probitate ornatum quin tibi, quem alioqui summe amo, pene inuideo δε- Ieos ante me discessisse, et iam aliquid ex eius leto, degustassem. sed liceat redire non committa, titsolus uiro fruari tam egregio, quem quoniam totum habet, 'ud petis quippiam Aiunde ' amabo te excipe omnia, Io possis, ubi fuero, benigηe emicum impertire. sed cupio tecum, quamlitiserio

233쪽

na a

haec scribam, coram iocari, cum Mario meo, elesdntissimo, ac modestiss. adolescente, cuius qEonium conpuetudine careo , uiuo , velim crederet acerbe unice dicerem a me istum amari, nisi spes tu, quo nemo unqη m fuit, aut futurus est mihi axior. Vale parenti bis tMisopi patris p plurimum salutem cesentiae. NI i. rcb. . D . XXX. Ant Thilesius Andreae Francisci seriba.-rum Principi S. D. V N QV Am ex quo a vobis dissessi fui non miser. nam principio cum necessitate coactus mum festinarem, quae ego non pertuli adGersi, de diuturna tempestate fatigatus unde pene nausia-gus, uix tandem ad meos pervectus, nihil inueni, quod duribus non bet, atque oculis iniucundum. Ad extremum omnia paraveram ut reuerterer, iamq; ante triduum Asic purus, ecce, nescio quonameo fato e duobus tantum scularum gradibus , re centi pluuia lubricis, delapsius, utriusque pedis talos ita intorsi, ut aliquot dι es ex eo essu decubue-νim, dolore affectus acerrimo. quo iam medicamen. tis, de die ipsa pedato, ulcus inpagenu in interiore parte

234쪽

guas. Aod ipsum esset non modo leue, sed turpe,

ac di gnum gratii reprehensione, atque etiam animaduersione enimuero tantum a priori sententiac Uum, ut, ubi fuero paulo firmior, luod breui, ut Ilito futurum est, locutis in multos annos rebus meis, At tum institueram , aut diuenditis, eo animo Venetius remigrem, ut uel diu uel ad ipsius uitae excessum sim apud uos permanseurlis interea poterit, si Decemuiris, quorum consilio, auctoritate. res geritur, uisum fuerit, aut uicarius mihi in pauicos dies suistitur: ut certus homo praeficiatur scribis iunioribus erudiendis, exadio tame hoc utemnos etiam atque etiam oro)mcnsi Octobri quo temtos noua sunt professortim rusticia quando ste-γem ante eam diem, nisi me pedum imbecillitas im, redierit, urbem istam amplissimam uidere. Vale.

cosentiae, XIII cal. Oct. M. D. XXX. Ant.

235쪽

S. D.

o mi Rhamberte, quam suauis est sermo itera

vvm tuarum non carci tamen aculeis, quibus par qtim me stimulas, ad ηρ Vt redeam , partim subiciaeusas, quod tandiarζditUm distularim utin. meo,uod liceret uiuere essem non inuitus quo me euaeus. sed non tantum etas, diciti imbecissitus, eur pus ualetudine aduersi Urccium 'ab itinese, Iprofitendi labore me deterrent sed multa me imp. diunt, quae non est hic scribendi locus aliae siem per ex aliis me premut molistiae, quibus vide timpraecludi profectionem quos meos labores futuroseum uelut e specula prosticerem, scripsi non semel ad scribarum maxim lim, uel uicar u substitueret, tie eertum hominem sibi pararet, quo iuuenes uestri erudirentur. πρdsi Opi d lipi, a quibus saepe sui hon stissima conditione ultro invitutus, literas profiterer, qzazis cui non permittitur uiuere, ut lit habere curi pes sino merito saltem rati nem invenire, cur me quasi velleres se is non modo Raguseis, qzicureis C. sis me publico decreto

236쪽

i is ipsi, i, qui urbi forentissimae, nescio unde

exoriuntur querela uideo mei desiderio eas nasci. xnutuum est, ibi crede, ac nustusfere dies sit quin doleam, me tibi sapienter, amice suadentixion parvisse an apli vos non cuperem uitam et xe e in humanitate ac lepore tuo acquiescere e

sed multa me prohibenti simul professionis dia ita me a lint, ut quiduispotius agendum mihi esse censeam, quam oneri molestissimo me postmbae denuo subiiciendum hases animi mei sensium. ema me. quod nisi feceris, ferreum te putabo. Maxiumq; meum, illustrem adolescentem, nostri mantis ubi me amando supera nihil enim mihi tam accidere posset iucundum, quam si intelligerem tua;

in me amorem non modo non minui loci de tempoxis interuasto,sed etiam augeri. quod Alfiat, in tuas enim manu, te summe rogo. Thelipolo uiro clarissimo, cuius ego doctrinam, inmorum sanctitatem nunquam non praedico, Marios eruditissimo salutem plurimam. Vale ut mustoli XII. Decemb. m. D. XXX i. 'Ant.

237쪽

Ant. Thilesius Benedicto Rhamberto S. D. LITER A tuae, quo sunt frequentiores, atque etiam longiore , eo mihi maiorem afferunt luptatem . quam j jμm mecum ipsi cogito, qui iam suauiter scribit, tam Fisse, tam amanter, eo me iuuene diu caruisse, ipse Vbe cariturum, non poJum non angi, μciari. qηρddesderium augent quereia, o moerores iii, illibus acerbe ferote plus nimio confici. qisorsum stlici tio ista pater inquis ob t. tibi ne soli id acciditZabsenti mihi

hoe, cima oculis non ali existi, minus dolendum de omnibus curus id uero debet consolari. Nam quod de matris ualetudine scribis, uideo te animo esse admodum leni. Me mi Rhamberte, te obfirma, cruo

silii ut reditu possit ista, si quam tempus adhue

non deleuit, aegritudinem funditus tollere Ego, ut ad me redeam, uitam ego sine an is, hoc est sine voluptate quas animi delicias scelus mihi eripuit, famulum dico, qui, ut aliasscripsi, ita me compiti xit, ut pene nudum eliquerit quas poenas futυrni iure, ac merito dedisse cur enim tuis ut consiliis non parui. Ecd suem meo contentus, ir

238쪽

permitterem rursussc temere eius humanitate priuarι Mario suauissimo atque oratori tirissimo si lute uerbis honorificis pronunciatam iterum uati Neap. XII. Apr. M. D. XXXI I. Ioannes Petrus Crassus Friderico Valerem s. D. QVANDI V ibi in rebus meis magnopere nostro internaei contenilis esse qui me de tuo stu-

239쪽

CL A ROMUM VIROR. Glis ma tui mentione accepi ut Iacue ppareret eis, eum id faceret de homine mihi charithmo , eiq; amant limo scribere . superiore vero anno , cum exactionu Gerbitate graurus in mea sacerdotiola, praesertim in illis Leonicentim,saeuiretur, cui rei non aliud, quam Uς otia mea, di eorum, per quos habebatur census, inii stitia causis dederat bincli nunt enim isti me ulla moderatione a se atque suis in alienos onera rediturAssii ad ueterem consue tu lenem meam, ut tibi de mei in c. mmodis perscriberem omnia: eb; ,scut ante banc diuturnam peregrinationem meam semper faciebam, in auxilium duoearem sed me illitis quo lire scribendi tempus, meo certissimo cum damno praetermis be nunc profecto, nunc uehementer delictat certis lima enim

haec tibi fides erit, maius hoc, de quo nunc scribo direptione rerum mearum mihi videri, putidum dissimulare potuerim, hoc non possim. lfugit emihi uidebar una cum illis locis ueterem quoque statibi notissisimam fortunae acerbitatem; omni si periorum temporum aduersa, obliuione altissim obrueram; cum mihi ex inopinato et emis locis ς tu tum malum, quod non modo conpenuisse, sed pigne extinctum, I pullum .espe hidebatur, nunc do nique

240쪽

exitium intentans, nec me quidem tam longe positum quiescere patitur Ludovicus Mereuntis,mearum aliquando, ut Midem ipse uoluit, me inuito ac nesiciente , ni triarum ulter, post Pud diis nitim factum, Ilio Patavi debacchantem perniciossim hominii licentiam compescuit: cui facto, blica tunc sonoram omnium uoce, non ulla iudiciorum animaduerso sed honestissima naemia, debebantur: posteaquam , in iudiciis re cognita. apud ipse denique Decemviros acta, ex illius summi magistratus auctoritate absolutus est nunc rursum duodecimo post anno in eiusdem facti unuidiam, atque in periculum uocatur. Hoc ita nub inusitatum , ita ab istius grauissimi magistratus

constanti consuetudine alienum videtur, ut non dubitem irritos omnino fore conatus eorum, quicunque bas contra Ludovicum procellas commouerunt

sed tamen quia in amicissmi om. dis metu nefas mihi esse ducerem non timere, iteras quam decuratisi me potvi tota de re ad claristimam uirum, mei amantissimum Antonium Sarianum dedi: qui praecipue ab inimicis contra Ludotileum inuam