장음표시 사용
21쪽
CODICES,SS. ORPHYRIONIS 31. Cod Monacensis electoralis 181 membranaceis foliis L formae q. d. Cod Μ.ὶ in solio constans, saeculo nono aut neunte decMo exaratus eo fere charaetere qui in libris Scoticis conspicitur, quippe quos o schola Alcuta seriptoria prosectos, non uer ab Alciano ipso propria manu exaratos dixi siue, ut alii dixerunt, consectos, id quod Tischnemus Nou. Quaesit Horati p. 9 Bemensem eiusdem generis librum Horatii antiquissimum describens praue intellexit. Ex eadem schola prodiisse Biblia scimus in monasterio quodam prope Romam a me detecta, quorum descriptionem in Flecha, amici pie defuncti, opere Wissens hasiliche Reis duro Italion etc. doposui. Dicendiini autem est in hoc Monacensi codice literas plures initiales Germanicum potius lineamentum siue ductum quam Scoticum ostendere. Hinc omnino quaestio intur, utrumne hoc exemplare, cuius historiam ignoramus, idem ducendum sit cum eo quod prima NOCHUS ASCULANU ille in maris Germanici insula Versus Septentrionem sub regno papae Nicolai V deprendisse atque in Italiam
transtulisse dicitur. Etenim Dolam Pisabosori in libri Storia dolla litteratura italiana Flox. 1779 8 Volumino XIV p. 215. 216 refert: Et dicech fragii eruditi, che da Nicolo furono inutati a talfino in lontani paesi, unos Eno da seoli, ii quale inoluato erasi fin ella Dacia, angi secondoalcuni fi Delia Candatio l) laltu lontana sola dei mar di Germania verso Settentrione, o quali nomi per non aprei accertare, quia prouinci intenda d'indieareicit Gelo Franciscus Philolphus in episti. III, 1 conseras Mura tori Script rerum ital T. III P. II p. 26 et Τ. XXV p. 282 de Nic. V. Vide quae de hac re scripsi iam a. 1830 in ahnia Annali. p. 460-462 . IlPAtia GDello cito oriatii di testici sommi pontifici Romani od Ven. 1543. 4. fol. 216, siue ed. lat. Colon. 1600 fol. 314 aggiunge, che a lui deest lascoperta de libri attribuiti ad Apscio, o det omento dimoissone sopra in A.
Haec italica nostrae aetatis scriptura Por son etiam romana erat, id quod noster reverendae vetustatis codox et hoc nomine et pluribus aliis verbia graecis probat, qualia mi inmisaurus hie transmittam atque innuens solum significem permulta latina . . formonsus et formosissimus, saturicae et
22쪽
satyrice, glaeua fleuitibus, tuos, Ruinum, Rivanorum uelle pro belle, uoca-uatur, uiuendi pro bib libius, ibus, querellis et querella cottidie deciens in lemmato, quotieris in lemmate, quoties in scholio hau pro haut in lemmate scholii se . II, 1, 17, Dur, inquid, scribtor, scribtus, Poenuria, paenitet,aepulis, braeui, quaes, quemcumquae plerumquae laboraent, hodiae uar-ronae, spetiae, hibridaem etc. , qualia ergo simistippum III, 16, 15 ut vet. cod. Acronis A ibidem et epist. II, 7, 9 et cod. Ροrph. R ad epist. II, 2 49. Vide Ang. Mai. ad Cic. r. in P. Clodium et Curionem Od. Modiol. MDCCCXIV d. XI not. 2 et ed. MDCCCXVII p. 65, qui hanc formam retinuit laudans Laud Ιin Valentin Sen. c. IX, Laud II o. XXV et Laud in Gratian ca VII. Contra omisit RIT ACHL audacior in his rebus professor in protegg. lauti Trin.
p. LXXXIX et XXIII, ubi scriptum est Philippi et Ρhilippei inissae III,
1, 41 ut Bemn. AC, ar. , Franeq. l. et jorvstae urbs, Prataras Ubias, inconsi tamen, ut ex earnim Π, 12, 22 et 23 patet. Fruges, non Ρhryges, tamen et Phryges et yrrhum aurium causa dicimus , declarat idem A. Mateodem loco pro Pyrrhi puri et in lemniat epist. I, 13, 14, quippe quae Ennii est scriptura. Vide Cici orator. XLVIII et A. Mai. l. l. p. 11. Sic vet. Bern Κ B. r. puga pro pyga Sermm. I. 2 l33. X nostr codice breuius adserofoebhe olo in lemmatibus et scholiis, bossoriis, soceu, bellerofon aristo- sanes, sysicam Dilaten, nisi fanis, telesum amfion, anforae, amfibolum, fantasia, delfi, sam fimcon pro pisim, quorum numerus adaugeri POSSet. Atque etiam post uitam IV incipientem Horatius Flaccus, poeta lyricus, libertino patre natus rei. quae ipsi adiudicanda est Porphyrioni, idem scriptus est principio libri carminum primi: POMPONI PORIURIOΝIS sic COMMNΤUΜ
Habuit orgo codex Ροrfurionis, utpote quae scriptura dici omnino principalis polost. Differunt autem ab hae plures quae deinceps sequuntur subscriptiones, ne prima quide in fine libri III posita haeceo: POMPONI si constanter PORFYRIONIS COMENTARIORUM sic h. l.)LIB UI EXPLICIT INCIPIT LIBER IIII eiusque fine illi similis haec: PORFYRIONIS
absque praenomine CO IN HORATI FLACCI ΙΗ IIII. EXPLICIT. INCIPIT EIUSDEM CARMEN DE ARTE POETICA. Contra carminis saec. inscriptioni praecedunt nutati Commentarias in Commentum haecce POMPONI PORFYLIONIS COOMENTUM IN HORATIUM DE ARTE POETICA XΡLICIT INCIPI CARMEN SAECULARE FELICITER.
Haec scriptura Porbriori, una cum syllaba finali graeca, etiam in scholiis, ut ad III, 4, Occurrit. Notandum autem est, neque Sermonibus qui eam. SRee. Xoipiunt, neque DISTULARU LIB I et II interpretis vetusti nostri
23쪽
Atqui in calco libri item a prima uum repesita nomina sunt se disserente scriptura ita:
POMPONI POR', PnYRIONIS CON . si MENTARIUS IN HORATIO 1. m. EXPLICIT FELICITER UTERE FELIX.
Manus multo recentior addidit: UIA PROBATE. Ad quod bonum q
HALMi Us, V. L. totum hunc Odicem aliquando qui exscripsit in usum
Gam. Orellii qui mihi copiam eius fecit pro variis motis in itinere ipsi
praestitis et paruam hane atque exiguissumam rem notare moluit et ΗΟRATIUM eorrectiorem Casum posuit, qui iterum obuiam se seri nobis infra sub n. 36 Τ). Dic tamen in scholiorum codicibus et accusativum et ablatiuum frequentius occurrere vel in epigraphis et subscriptiovibus Idem . D. saepe aliter legit uerba atque ego, ut unum pro multis ex contextu locum adferam epist. I. 17 8, ubi ille litera sistis sibi simillumas confundens exscripsit aliquorumimicorum et perrumacorum pro amicos. In ipsis inscriptionibus discrepantia lectionum est, ut ad artis poctieno finem, ubi Halmius dedit Pomponi Ροctyrionis commentarιus in Hor ete , equidem constantem scripturam POMPONI seruaui, uide pag. 14. HOC DERUS autem, reetor aliquando gymnasii Monaeonsis, in editione Artis poeticae, assau. 1824, 8, plus centum locis perperam lectiones nostri codicis rettulit atque homoeoteleutis deceptus, plura omisit, ut p. 180: Nam poeta soribturus aut secundum consensum debet - aliquid, seribere aut si historiam tamquam tritam non uult non attingere debet is conuenienter notam inducere). Codex praebet integrum Porphyrionem ad Horatilina, et quidem hoc ordine ad Carmina, Artem poetscam, Carmen saeculare, Em n librum, ad Sermones atque piatulas Satirae singulae tamquam ECLOGAE sunt
At enim Verum est a scriba ignarissum librum exaratum esse plurimis quidem mendis scatet atque erroribus maximi tamen aestumandus est tam ob conspicuum vetustatem quam ob eius auctoritatem. Ossumus utique
nobis gratulari non minus de uecordia scribae, qui quae scripsit omino non intellerit, id quod sexcentis omitur Oxomplis, verba tamen graecis literis uulgo reddidit, si exosporis ad arm II 6 3, ubi aselos pro απλως posuit ac de religione manifestaquo fide, qua noua nusquam inferre conatu est, id quod maioris est momenti in scholiastis quam in aliis scriptoribus emen dandis atque inprimis in antiquissumolorphyrionis exemplo, eae quo spin
24쪽
ramus fore ut promanet aliqua salus, ne dicam certa medola tot tantisque locis mirum in modum vexatis Sign. Μ - ad Porph. . Codices qui deinceps descripti sequuntur omnes ad saec. XV spectant. Cod A. 32. PETRI DANIEΙ,l apparatus qui codicibus mss. compositu est, quorum lectiones exemplari ed Basil. a. 1555 in bibliotheca civium Bernensium quod asseruatur, adscriptae leguntur. Quae lectiones duorum sim codicum, quorum alte p. 203 et p. 28b, et cod. P. Marsi nuncupatur. Hunc ipsum esse eundem cum cod. s. Bemensi N. 516, uide inferius sub hex eo concludo, quod in calce legitur: Petrus Marsua ritembri scripsit'. a. X. p. i. anno sal. 1472 ,- deindo quod utrique libro editionem dico a. 155b, et codici 516 Bovarmus ille, uir in literis praeclarus, a quo plurimi lique optimi codices Bemam traditi sunt, nomen suum anteposuit. Eadem Petri Danielis est manus, quae collationem in ed. a. 15b exhibuit, in illo codico passim correxisse uidetur atque in codice Acronis 223 eod. 1 superius n. 1lytitulos opodis dodit. Insignita sunt ab ipso Ρ. Daniel litera Alectiones hae uberrumae eaequ optimae quae per totum oratium ad finem epistularem usque patent. Sign. ad Porph. Atque hic locus est quo adiungendus uidetur modo dictus P. Marsi codex ad apparatum . Danielis pertinens ac primus eorum qui inserius tertium locum sub lit C occupant, quippeiorphyrionem simulque Acronem continentes Est autem Col. 2. 33. Od. Bernensia 516, chartaceis CLX foliis quatemis Commontarium integrum sere in Carmina, podos Carm. saec., remones atque D stulas praebens Vido descriptionem infra sub Sign. 2). Cod. 4. 34. Cod Romanus Vat. 1518 liber elegans foliorum membran. Vm in fol. q. d. cuius prima pagina secundum illius aetatis morem mala est, integros suppeditans Porphyrsonis Commentarios in Hor Carmina, Poe-triam, Carmen saec. Epodon, Semones atque Epistulas. Incipiunt autem post uitam IV Porphyrionis cum hae rubra inscriptione:,Ρorphyrionis uiri doctissimi in Lyrica Horatii Commentum incipit Deli iter. Contra libor III hanc breuiorem fori epigraphen qua interpretis nomine
caret: ,HORATII CARMINUΜ LIBER III. INCIPIT.
In Artis poetica inscriptionem iam . Ρoestria inrepsit: ,PORPHYRIONIS IN POETRIAM ORATII COΜMENTUM INCIPI FELICITER. Inscriptiones in media libri parte pauciores sunt, in postrema omnino desiderantur aeque enim sermones atque epistulae iis carent. anus eo
25쪽
rectrix hinc inde cernitur, quantum uideo, prima inde a solio XXXVIII manus secunda scribere perrexit. aut plava diligentia totus liber est conscriptus qui in orphyrione persaepo cum editionibus Ven facit. Contuli plures partes. Sign. 4.)Inde a solio ovusque ad CIIC Commentarius Cornufi in Perrium Flaccumpositus est eiusdem aetatis, inscriptione qui non gaudet. At enim uero neque do hoc dicondi nunc locus est neque de codice, Suetonra Tranquillido Grammaticis ot Rostoribus sic , qui a soli CLX usque ad CLXXIII tendit,
unde C. CORNELII TACITI Halogus de orMoermus Sequitur, qui exit cum Verbis: Quod ego ut Acompertum in medium relinquam finis. θελος sic . 35. Cod Romanus Vat. 331 foliis CCII chartaceis constans item in Cod. ο)formari. d. in folio ab una eademque manu exaratus, quo continentur Commentarii Porphyrionis in Carmina, Epodon librum, Carmen Sae . Art. Oef., Sermones atque Epistulas, quippe qui ut libri impressi exeunt cum verbis, , Qui es maturus senex. VOX atra FINIS postremo codice locum habet. Singula quaedam scholi erui. Sign. 5.)36 Cod Romanus Vallicollan Ε. 41 in bibliothoea eccles. St. Mar in Cod. ., Vallicolla , membranao foliis LII nitidis et laeuis satis diligenter On- seriptus offert Comm. in Carmina cum poris et carm. αec Descriptio in catalogo ita se habet: GHoratii Flacci duplex uita Item Pomponii Porphyrionis Commentaria in eius opera. Ῥraemissae sunt scilicet duae uita illae IIII et I quae in codd. Acronis inueniri solent. Atqui omnino scholia potius ad Acronem quam ad orphyrionem pertinent. Codex cuius primum solium in margine .litoraque initiali gaudet versicolore illius aetatis Ornamento, mutilus est exit cum scholio Acronis ad Carm. saec. V. 49 Bubus ueneratur albis ut hinc albi clytumne greges et aama taurus uictimia. per quam deuotionem romam uult intelligi religiosam. Nonnulla inde do-
liber Porphyrionis summa cum cura atque elegantia exaratus in membraniS nitidis. Non solum prima eius pagina est omnibus modis Ornata, et etiam literae initiales singulorum carminum siue poematum, inprimis principio libri cuiusque noui picta conspiciuntur. Insignia familiae nobilis praefiXae sunt, sub quibus scriptum legitur: ,Ia Pic de Castella Aragoniaque o beneficentia posuit. Praeterquam princeps pagina inter alia ostendit et ipsa papalia insignia, atque in pictura extat inscriptio: ENEAS IUS PAPA SECUDUS. In hoc pulcro libro recognouimus integrum illum uetustissumum Propis a ionem Monaeensem diligentissume repetitum, ita tamen ut in epigraphis suis et subscriptionibus quae Omnia plena sunt, nomen interpretis una cum PTM
26쪽
nomine constanter Scriptum sit hoc modo: POΜΡONII ORPHIRIONIS non
Pompon neque oriationis siue ororionis uel Porphrionis Deindo a Monaeotis differt in hoo ut eadem sere cum constantia noviens in titulis
scriba utatur uerbo pleno COMMENTARIORUΜ, ubi illum habemus alternantem, et quidem bis cum . COMMENTUM, quippe non solo in titulo libri I arminum set etiam ad Carm. saeculare, totiens tantum, ad libro II et ΙΙΙ, uot plenam formam OMΜENTARIORUw; semel fine libri IV, ostendit broesoromPORFYRIONIS CΟΜM. quod compendiunt Si quoque accipiendum uidetur, dum in epodorum, quos secundo loco carminum librum quintum nuncupat, capite ac fine breuiora posuit haecce, et primum quidem:
EXPLICIT LIBER CARMINIS SECULARIS INCIPIT EPODON. deinde: HORATI FLACC CARMINUM LIBER V. EXPLICIT S INCIPI SERMONUΜLIMI.At uero an in fronte libri, nominibus Xceptis et duobus uerbis extremis, omnino facit noster cum Monaeensi, ubi seruauit, Commentum in libri primi Carminum inscriptione: ΡΟΜΡΟΝΙ ΡΟRPHIRIONIS COMMENTUM IN HORATIUΜ FLACCUM AD MAECENATEM INCIPIT FELICITER quam in calce, ubi, abiectis auli apostoli uerbis iis quae a seriori manu addita lint, u com
EXPLICIT FELICITER UTERE FELIX:. - . . De gratias. Amen . .
Hunc bonum librum qui ex usu mihi erat, signaui T. Com. 8. 38 Cod. Florentis us Laurent. l. LII, 28, quem aeque ut permultos alios in tenelio MIT SCHERLICHIL V. D. desiderabis. In hoc Odie magnis CLXIV foliis pergamonis in Italia diligentius exarat pariter atque in praecedenti tateger Porphyrionis commentarsus in Horatiam continetus. In fine epistularum ut in alii uo τελέος posita est, non τέλος. Hunc librum melioris notae tam ad uitas quam ad ipsa scholia plurima contuli. Sign. 8). cod. s. 39. Cod. Florentinus Riceard. 628, chartae CC soliis constans, complectens Porphyrionis Grammatici expositionem in libros Caruitaum, Artem poeticam, Carmen saeculine, 'odos atque Sermones, ita ergo ut ea in epistulas absit montia luem haut indoctum Porsi intorpretem nouimus, liber hic olim erat, ut inuolucri pagina testatur, cui notitia data est haecce: Bartholomaei Fontii et amicorum N. 5b Plura eius adhibui Sign. gi.
Cod. x. 40 Cod. Florentiaus Riccard 654, chartac. CLXXVII foliorum in ., dilucido ab una manu ac diligenter quamquam celerius OnScriptus integer in t Porphyrsen, quainuis dicendum sit scribam fugitiva manu exarantem aliquotiens lapsum esse omittendo et tota scholia et singula uerba H calce
27쪽
scriptum es: FINIA Laus Deo. Est omnino inter bonos libros. Et vitas et plura quae grauiora uidebantur scholia contuli Sign. x).41. Cod FG emitatis mccard. 93, chartae in . PraeteririSeianum Cod. o. de ponderibus Petronii Fulgenti aliorumque scripta inde a folio XII habotComm. Ρorph in art. po sex folia complectentem. Rubro colore inscriptus est: Explanatio orisionis super Horatii Flacci poeθία. Incipit eodem
modo et exit quo edd. Vonetae. Est autem in Italia exaratus ab Exercitata manu atque haut indocta, quae plura collegit ut Petrarchae testamentum, Homeν uitam, io Perotti orationem de abdicando auro et purpura mulierihus ADt alnou. Leon. Areunt Omm rerum graecarum, Guariaum de diphthongis etc. Rubra et atra registri uerba in morem Italorum illius asetatis ad marginem conspiciuntur. In fine scriptum est: Finia . Pauca uotaui
42. Cod Pariaiansis I987, membranae. xxv foliis laeuis, candidis Cod . formaeque oblongae, in quo uitam IV, inscriptio cui praeposita est haec:,Vita oracii portorphιrionem , sequitur Commentarius Porph ad Carmina, Artem poeticam, Carmen saeculare Epodos, Sermones atque Epistulas integersere, Si Sermonum partem duosque uersus exceperis extremos. xit enim cum uerbis ad episti. II, 2 versum . antepentillimum pertinentibus: , iuuene lud*Metur. Hic codex licet cuiuscumque modi seateat mendis, quae partim ex negligentia scribae profecta sim qui latina quae scribebat uerba minime sapiebat, ex bono tamen libro ortus uidetur et optimas multas lectiones confirmat. Praeter Comm. artis poeticae totum plura alia contuli.
28쪽
EODEM VOLUMI ΝΕ ΟΝΤΙΝΕΝΤ. Cod. R. 43. Cod Parisiensis 7988 foliis CCIII membranaceis constans, liber splendidissumus, pictus a multa arte ornatus. Prima lit initialis uirginis ostendit imaginem diligenter adumbratam. Continet autem a soliis XLV Porphyrsonem, excepto libri primi epistularum fine, taleorum in Horatii opera
omnia. Distinctus quidem est liber arminum Secundus, tertius, singulae autem Odae continuis numeris significantur, ita quidem ut o gr. libri II daseeunda numeretur XL Ode ' Inscriptiones modo adsunt, modo numeri tantum, modo neutrum. Odae usque ad finem librio tendunt continuo numerorum ordine, ita ut sint III epodis nulli dati sunt numeri inscriptiones tamen conspiei intur. Oees graecae, quibus potissimum scriba lacuna reliquit, literis latinis scriptae sunt, perperam saepiSSime, nonnumquam rectius ut , potis aphroditis agro της Ἀφροδίτx M. Utcumque uitiis abundat atque ineptiis, praestans tamen habendus liber est, scholia plurimis locis manifeste emendans. At uero mirum utique istut est quod epistulis a prima manu rubro colore subscriptum legitur: Finis commenti super epistulis satisonendos ' Scriba honesta religione exarauit sane adtentius, id quod frequentia docent exempla quibus ipse se correxit, ubicumque lapAum se deprehenderit. Haec una res tamen hic notatu digna videtur, quippe post primi libri satiram primum usque ad sextam mutatum esse Ordinem ita ut Secundam quarta excipiat atque hanc quinta, tertia, sexta Sequantur, id quod etiamin et cod Monaeensi atque in aliis codicibus Porphyrionis animadvertimus. Post opistulam libri I decimam nonam excidisse pauca supplementi loco monendum est, at Secundus liber integer legitur. b Cum solio CXL adiunctus atque ab eadem manu Aa ratus sequitur, scroniis Grammatici Commentaritis in libros Carminum ratia', quibus podiet Carmen saeculare adnumerantur. Vita III et II item in hoc libro atquo in aliis plurimis raocedit ipsi Acronis expositioni, ut quarta Porphyrionis commentario Epodi insunt omnes praeter ultimum, cuius non nisi initium erant; et enim scriba simpliciter confitens: deficit expositio huius des totam illi paginam oliquit atque ad carmen saeculare transiit da etiam
29쪽
in hac codicia parte continuo numerantur Ordine, ita ut inde summa odarum CXXI euadat. Dissensio numerorum apud Porphyrionem eo explicatur quod in Aurone duae oda in unam contractae inueniuntur. Itaque enim haec de duplico hoc codice hic sufficiant. Otum contuli atque aecuratius examinavi. Sign. R.
44. Cod Romanus Ottobon. 1379 chartae foliis CLXX quatemis cono Cod. 3 intinens utrumque ueterem interpretem. ac primum quidem Acronem c folia
priora complectuntur, quae in das epodo et Carm. Saeo. Continent om
mentarium a variis manibus conscriptum Tribus singulis partibus subscriptio data est: FINIS . Cum folio cincipiunt commentarii Porphyrionis in sermones et epistulas a manu secunda exarati Sermonibus ab initio parua haecce atramento adscripta est epigraphe: Super sermonsius Horatia. Integer in sermonibus
liber ost exit enim commentum sat II, 8 non solum eum uerbo eaecsperetur,
set addit etiam plura quae claudunt cum glossa illa ad V. 86 in onom λ genus laneis RBφ2 nunc si A4 alii . Et hoc loco subscripsit: Finis . Epistulae singulae neque literis initialibus neque inscriptionibus gaudent, quippe
quae serius addendae erant. Item uero integrae sunt exeunt enim ut edd. impr. cum uerbis: matvirus seneae. In calce leguntur haecce: ,Laus de patri.
Ponponii Porphyrionis finis. Multa excussi. Sign. 3.)45. Cod Romanus Urb. 359 membranae CCXVIII foliis nitidioribus cod. h. praebens Comm. Porphyrionia ta omnia Horati opera ritegrum atque inde a folio CXXVIII Acronis et Carmis cum soris et Carmtae saecularc Atat hic vetustorum interpretum liber est omnium quos equidem inspexi longe splendidissumus, exaratus quidem in Italia omnibus ornamenti generibus adhibitis. Ecco autem, folio expositionibus praemisso, OSae instar, quippe huius floris forma adumbrata obuiam tibi missam hance pulcherrumam totius codicis inscriptionem:
30쪽
Quam generalem inscriptionem excipiunt singulis quibusque poematum generibus datae speciales, in quibus expositio Acronis uel commenti m ut principio carminum, ad epistularum tam initium quam finem, atque in calce totius libri dicitur, uel commentarhus, ut in fine lib. III et IV, dum v. ae-
hibetur, cuius a capite breuior existit epigraphe , INCIPI CARMEN SECULARE. Non possumus quin huc adponamus et principem libri inscriptionem :
GRAΜΜATICI super eptis ualde mendosi , utpote quam similem ae fere eandemiam ex cod. R cognouimus. Duo hos codices quibus alii eiusdem stirpis ut Rom. Urbin 398 u accedunt, ex eodem fotite fluxisse patet quoque ex continuo darum ordine quae distinctionis nulla per libros singulos ratione habita numerantur ita ut e. o. prima libri III sit Ode LX. Idem factum est in Acrone quem cum solio CVIII aperit inscriptio: ACRONI ORAMMATICI
COMMENTARIUS IN LIBROS CARMINUM ORATII INCIPIT, quam uitae illae III et I consueto Ordine sequuntur, intermissis et postpositis illis quae nota sunt parergis de metris et characteribus. Notandum est et ipsos epodos communem illum ordinem accepiSSe quo e. c. epodus Secundus interida tamquam CV refertur. Ut in plurimis sic etiam in hoc nostro pars epod. XVII posterior Quod obseratis te. mutilus est, manus autem prima margini adposuit haecce: de sic t eaepositio hum odae. In calce literis rubris maioribus scripta a. 1. m. Laec leguntur:
Duplico hunc codicem multis locis adhibui. Sign. h.) cbd et Cod. Bernensis i chartac foliorum CCLII Ad calcem haec subscriptio apparet: τελευς Petrus Marsus Perbia scripsit bonis iusius ysto ponisce imperante anno salutis 1472. Exhibet aut in foliis CLX Pors r nis commentarium sere integrum, et quidem hoc ordine in amnina epodos
et carmen saeculare, artem poeticam, sermone atque epistulas, in quarum ultima exit cum scholio ad v. 155 at si diuitiae, utpote quod non plane absolutum uerbis et minus reliquit. Quamuis hio Porphyrionis liber moti meliori gaudeat habitu externo, quippe cum priusquam Bernam translatus fuerit, humido quo olim asseruabatur, loco ad dimidiam usque partem singulis foliis pollutus atque tam miserabiliter laesus et laceratus sit, ut magna ipsius ligaturae pars humore consumpta ac putredine boleverit, tamen in optimao notae libris habendus atque omnibus partibus commendandus uidetur. Atonam cum longius foret hic de Petri Danielis codicibus disserere, non dubito