D. Aurelii Augustini Hipponensis episcopi Libri tredecim confessionum. Ad tria M. S. exemplaria emendati. Opera ac studio R. P. Henrici Sommalii è Societate Iesu

발행: 1608년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

11쪽

lo ei Naara MI ON MCmnia , te toto imples omnia et An quia nonpossum te. totum ea pere omnia, parte tiri capiunt,&eandem partem simul omnia capiunt An singulas singula, & maiores maiora , minores minora capiunt Ergo est aliqua pars tua. maior liqua minori An ubique totus es,& res nulla te totum capitZ

CAPUT IIII Dem omnibus donat, nihil amittens.

I. VI es ergo, Deus meus ZQuid ro-

fgo, nisi dominus Deus Θ Quis enim

Deus, praeter Dominum' aut quis Deus, praeter Deum nostrum Sum me, optime; potentissime; omnipotentissime, misericordissimo, &iustissimci secretissime, M pr sentissime;pulcherrime fortissime; stabilis, incomprehesibilis;immutabilis, mutas omnia;Nunquam nouus,nunquam vetus innovans omnia, Min vetustatem perducens superbos. nesciunt. Semper agens semper quietus; colligens,&non egens portans,in implens,&pro tegenS; creans, nutriens, perficiens: ouaerens cum nihil desiit tibi 2. Ama S, nec aestuas;zelas in securus es; enitet te,&non doles in sceris,&tran quillus es ; Opera mutas, nec mutaycon' Mium recipi quod inucius, de nunquam amit -

12쪽

amittis.Nuquam inops, gaudes lucris. Nunquam auarus,&vsura exigi S. Supererogatur cibi, ut debeas; quis habet quicquam non tuum iReddis debita,nulli debens;donas debita, nihil perdeIU. Et quid dicimus, Deus meus, vita mea, ut cedo mea sancta Aut quid dicit aliquis, cum de te dicita Et vae tacentibus de te;

quoniam loquaces, mutxsunt.

CAPUT. V.

tatem Dei Vrs Rhi dabisi acquiescere in te Quis mihi dabit, ut venias in cor meum,&inebries illud ut obliviscar m lamea, unu bonum meum amplectar te: Quid mihi est Miserere, ut loquar. Quid tibi sum ipse, ut amari te iubeas a me; sinisi faciam, irascaris mihi, min ris ingentesmiserias larua ne ipsa est, si non amem te)Hei mihi:Dla mihi per miserationes tuas, Domine Deus meus, quid nat s sis mihi, Dic aninue meae: Salus tua ego sum. Sic dic,ut audiam. Ecce aures cordis. mei ante re Domine peri eas &dic animae mea: Salus tua ego sum. Curram post 'al. 34, vocem hanc,m apprehendam te. Nol

13쪽

abscondere a me faciem tuan : Moriar,

nemoriar, ut eam videam.

et Angusta est omus animae meς: qtio venias ad eam, dilatetur abs te Ruinosa est,refice eam. Habet, quae ostendat ocum Ios tuos, fateor, scio. Sed quis mundabit earAut cui alteri, preteterieci clamabo , si is Ab occultis meis munda me Domine,&ht .m ab alienis pyrce seruo tuo DCredo, propter quod, loquor , Domine tu scis.

Nonne tibi prolocutus sum aduersum d , i .dς licta mea, Deus meus tu dimisi sti impietatem cordis mei Non iudicioco tedo tecum, qui veritas ess& ego nolo ς μι- fallere meipsum is ne metiatiir iniquit a mea sibi.Non ergo iudicio contendo te-fVi: cum: f quia si iniquitate obseruauens Domine,Domine quis sinniebit

CAPUT LUuod omnia beneficia receperit a Deo, ini, consermtur ab ipso.

I. ED tamen, sine me loqui apud mi sericordiam tuam,me terram lainerem:Sine me tame loqui, quonia ecce misericordia tua est non homo irrisermetis, cui loquor. Et tu fortasse irrides me, sed conuetius misereberis mei. Quid

14쪽

enim est, quod volo dicere, Domine Deus meus;nisi quia nescio, unde venerim huc, in istam dicam mortale vitam,an mortem vitalem, nescio i Et susceperunt me consolationes mi erationum tuarum, si cui audiui a parentibus carnis meae, ex

quo in qua formasti me in epore: nomenim ego memini. Exceperunt ergo G consolationes lactis humani Nec mater mea, vel matrices meae, sibi ubera implebant; sed tu Domincanthi dabas per eas alimentum infantiae, secundum institutionem tuam, &Viuitias usque ad fundum rerum dispositas. Tu etiam mihi tLibas nolle amplius, quam dabas; αnutrientibus me velle mihi dare quod eis dabas Dare enim mihi per ordinatum

affectum volebant, quo ex te abundabata. Nam bonum erat ei. bonum meum ex

eis: quod non ex eis, sed per eas erat. Exto quippe ona omnia Deus; ex Deo meo, salus mihi uniuersi. Quod animaduerti postmodum, clamante te mihi per haec ipsa, quae tribuis intus Toris Nan in isti,

tunc fugere noram, Haco uiescere dele vis, ctationibus Flere aute offensionςS carnis mete, nihil amplius. Posta ridere coepi, dormiens primo, deitide vigilans. Hoc enim de me mihi indicatum est

credidi, quoniam sic videmus cilioς

15쪽

infantes. Nam ista mea non memini. 2. Et ecce paulatim sentieba, ubi essem: voluntates meas voleba ostendere eis, ' per quos implerentur, &non poteram; quia illi; intus erat,soris aute illi;nec ulli, suo sens valebat introire in anima mea. . Itaq; iactabimebravi voces, signa similia voluntatibus meis, pauca quae pote ram, qualia poteram, non enim erant verisimilia. Et cum mi hi non obtempera batur, vel non intellecto, vel ne obesset;

indignabar non subditis maioribus, . liberis non seruientibus,, me de illis flando vindicabam. Tales esse infantes didici, quos discere potui;&me tale fuisses magis milii ipsi indicauerunt nescienteS,

quam scientes nutritores mei. Et ecce,

infantiarae olimmortua est, ego vi uo. Tinautem Domine, quiri semper vivis,&nihil moritur in te; quoniam ante primordia secutorii, lante omne quod vel ante dici poteri tu es, Deus es, Domminusque omnium, quae creasti: Et apud te rerum omnium instabilium stant causae , rerum omnium mutabilium im mutabiles manent origines: omnium irrationabilivmi temporalium sempiternae vivunt rationes Dic mihi supplici tuo Deus,&misericors misero tuo, dic

mihi, utrum alicui iam atauineae mor

tuae

16쪽

mortuae successerit infantia mea an illa es , quam egi intra viscera matris meae Nam&deiEa mihi nonnihil indicatuni est,&praegnantes ipse vidi foeminas. 3.Qaridante hanc etiam, dulcedo mea Deus meus Fui ne alicubi, aut aliquis Nam quis mihi dicat ista, 115 habe, nec

Pater nec mater potucrunt, nec aliorum experimentum, nec memoria mea. An

irrides me ista quaerentemae qui de hoc, quod noui,laudari te ante iubeS,4 confiteri me tibi cofiteor tibi Domine e li te me, laudem dices tibi de primordijs kinfantia mea , quae non memini; Ddedisti ea homini, ex alijs de se conij cere; α

auctoritatibus etiam muliercesarrimulta de se credere. Eram enim,&vivebam

etiam thic in signa, quibus sensa mea nota alijs facerem,iam in fine infanti 'aς- rebam Vnde hoc tale animal, nisi abs te Domine An quisquam se faciedi erit artifex Aut ulla vena trahitur aliunde, qua,

esse, vivere currat rin nos , praeterquaΠΣs

quo a facis nos domine cui esse& vi-riere, non aliud atque aliud est quia summe esse, atque summe viuere, idipsum es

Summus enim es, non mutarii; neque

peragit ut in te hodiernus dies, α tamen irae te peragitur, quia in te sunt Dista in ma.Nonianim haberent vias transeundi,

17쪽

watio ius contineres ea. Et quoniam anni tui non deficient, anni tui hodiernus dies. Et quiuia multi iam dies nostri4 patrum nostrorum, per hodiernum tuum traserunt; ex illo acceperunt modos, &4tcunque extiterunt si transibunt adhuc ath,&accipient,&utcunque existent Tu μ φλ autem Let ipse es & omnia crastina atquc ultra, omniaque hecterna, retro, hodiencies, hodie secisti. Quid ad me Si quisno intellisit,gaudeat ipse, dices: Quiclest hoc ZGaudeazetiam fic;&amettio Inueniendo inuenire potius, vim inu ruendo non inuenire te.

CAPUT VII.

I fantiam quoque peccaus se

obnoxiam x. T XA DI Deus. Vae pectatis ho- minum.Et homo dicit haec,&mi-M , reris eius quonia tu fecisti eum, peccatum non fecisti In eo. Quis mihi om- memorat peccatum infanti lineaeΘia uoniam nemo mundus a peccato coram te, nec infans , cuius est unius diei vita super terram. Quis mihi comemorati An quilibet tantillus nunc paruulus , in quo video, quod nomemini deme Quid ergovian

18쪽

LIBER PRIMUS. Imne peccabam An quia uberibus inhiabam plorans Nam si nunc faciam, non quidem beribus, sed esca congrueri an His meis ita inhians, derides br atque re- Prehedar iustillime . Tunc ergo reprehC-denda facieba sed quia reprehendentemiiuelligere non poteram, nec S Cpre liendi me, ii :cratio sinebat. Na&eui

Pana in ejicimus ista crescetes Nec vidiquequa scientem, cu aliquid purgat, bo-Ma projcere An prolepore etia illa bona Crant, flendo petere, etiam quod noxiudaretur; indignari acriter non subiectis

hominibus,tili cis maioribus, hisq; a quibus genitus est; multasq: pr terea prudentioribus no ad nutu voluntatis obte- Perantibus, scri cndo nocere niti, quantum potest; quia non Q ditarim periis,

tribus perniciose obccliretur Ita imbecillitas membrorum infantilium innocens est,no animus infantium Vidi ego. expertus sum,elatem paruulum knon dum loquebatur,ac intuebatur pallidus amaro aspectu collaetaneum suum. 2. Quis hoc ignoratὶ Expiare se dicunt ista matres atque nutrices, nescio quibus remediis. Nisi vero Mista innocetia est, in fonte lactis ubertim manante atq; abundante opulcrisimum opis egentissim v, Millo adhuc noulinaenuo vitam ducen

19쪽

tem,consortem non pati. Sed blandest in Ierantur haec, non quia nulla vel parua, sed quia aetatis accessu peritura si1nt. Quod licet probes, tamen ferri aequo nimo eadem ipsa non possunt, quado in aliquo annosior deprehenduntur Taitaque Domine Deus mea qui dedisti vitam infanti & corpus, quod ita ut videmus instruxisti sensibus, copegisti men bris, figura decorasti, proque eius ni

uersitate atque incolumitat omnes co-

dare te in istis,4 confiteri tibi, psallere nomini tuo altissime. tua Deus es . omnipotens de bonus, etiamsi sola ista fecisses , quae nemo alius potest fac re, nisi tu viae, a quo est omnis modus; formosissime, qui formas omnia,&lege.

tua ordinas omnia. 3.Hanc ergo aetatem Domine, qua me

vixisse non memini; de qua alijs crodidi; quam me egisse, ex alijs infantibus coieci: quanquam ista multum fida coniectura sit, piget me annumerare huic vitet meae, qua vivo in hoc culo. Quantum enim attinet ad obliuionis meae tenebras, par illi est, qua vixi in matris utero. Quod si cininiquitate conceptΚssum, ' in peccatis mater mea in ter me

aluit ivbior ieDeus meus,ubi Domine

20쪽

ego seruus tuus, ubi aut quando innocessii Sed ecce omitto illud tempus. Et quid mihi iam cum eo est, cuius nulta vestigia recolor

CAPUT VIII.

Descriptio pueritia.

et NNa ab infantia huc pergens, I veni in pueritiam vel potius ipsa in me venit, .successit infantia, Ne discessit illa, quo enim abijt Z&tamea

iam no erat. Non enim eram infans,qui

non farer,sed iam puer loquens eram. Ecmemini hoc; inde loqui didicerim, post aduerti. Non enim docebat me maiores homines, praebetes mihi verba ce

to aliquo ordine doctrinaci sicut pauli, postliteras essed ego ipse mete, quam de disti mihi Deus meus, cum gemitibus Scvocibus. varijs,ri varijs membroru motibus, Mere vellam sensa cordis mei, ut voluntati pareretur nec valerem, quuvolebam omnia; nec quibus volebam, omnia praestabam memoria, cum ipsi l. pren appellabant rem aliquam; cum secun laba dum eam vocem corpus ad aliquid mouebant, videbam, tenebam hoc ab eis. vocari rem illam, quod sonabant, cum eam vellent ostendere. a. Huc aut eos Iesse, eXi Otu corpo

SEARCH

MENU NAVIGATION