Lobeckii dissertationis de diis veterum adspectu corporum exanimium non prohibitis iterum editae pars altera [microform]

21쪽

Flexit aves illuc utque aether vidit ab alto

Exanimum, inque suo aetantem sanguine corpus Desiluit. Cruorem Nectare odorato spargit P.

Aut de Hyacintho:

otinus imprudens, actusque cupidine ludii Tollere Taenarides orbem properabat at illum

Dura repercussitan subjecit in aera tellus In vultus, 'acinthe, tuos expalluit aeque Ac puer ipse deus collapsos excipit artus Et modo te refovet, modo tristia munera siccat ). Cum autem Tantalus illo deos ad coenam invitasset, nihil adeo fraudis iis suboluit, ut Ceres paene totum humerum Pelopis comederet. Multo igitur sagacior ille Jamblichus est, qui cum iter aliquando saceret hians nescioquid, repente gradum inhibuit. Discipuli ejus mirantes quid esset, percontabantur, quare pedem referret. Tum ille funus adesse respondit. Discipuli vero, re examinata, cognoverunt, breViante funus elatum esse. Ad illos autem quod attinet, indarus quidem negat, hoc unquam ita accidisse, sed muliorum testimoniis ejus sententia, pia quidem sed minus vera convellitur. Ab hac enim origine horrendas illas elopidarum calamitates profluxisse constanter poeta tragici tradiderunt tum alii, tum inprimis Sophocles in Clytaemnestra, inedita adhuc tragoedia, cujus trecentos versus Matthaei, Musarum ille sospitator illustrissimus, quae est summa ejus liberalitas, mecum communicatus est. Prologum etiam agit Tisiphone, et inter varias illas causa etiam hanc

Commemorat:

l Metam. l. X. 17.m Metam. l. X. 184.

22쪽

quod pollo ex Corovidia corpore in rogum iam imposito Aeseulapium exseeuisse narratur . Nec minus hoc Alcaei memorabile est Mκριδος ἐν νέμεῖ, χρῶ νέκυν Erid o Νυμφαι κροκύδων sυσαν datis σφετέρων ' . Quid igitur enseamus ' Verbo dicam

δεοὐ illaisse si riet dvoco των σθένει. M Ovid. Metam. I. II 617 qq. o Anthol. LIII. p. 1 Steph. f. Metam L U. 325 sqq. Addiderim his visis a Deo h mali exemplum.