De Nesiotarum republica commentatio [microform] : dissertatio philologica quam ad sollemnia anniversaria Gymnasii Regii Maximilianei celebranda

21쪽

Dubium igitur non est, qui in versu 13. , ωντανδρος 'et in versu 14 ἰλιτειον legendum sit. Tertiae autem urbis

nomen, quod in Versu 15 exaratum est, adhuc erat obscuroua'; nunc Ver non iam in quaestione versatur. Haec enim inscriptio, ut supra diximus Octogesima Octava olympiade exarata est. Tunc illa quae dicuntur 'Lωνμα γραμματα thenas nondum introducta erant id enim secundo anno olympiadis nonagesimae quartae Euclide archonte factum esse

accepimus. Quae cum ita sint, illud NEW nihil aliud ostnisi in IV Aeolico se Σω . - Videmus, nomen illius insulas certissimis testimoniis ex ipsa

antiquitate repetitis comprobatum esse Verum alia quoque Sunt recentiora illa quidem, nec tamen omittenda. In catalogis episcoporum urbis Mysiae Nesae mentio fit δ). Blo Nησα insulam esum significari arinus suo iure opinatur.

12 Conseras . Hieroclis synecdemus et notitiae Graecae episcopatuum ex recognition Gustavi arthey. Berol. 1866. In notitia ΙΙΙ. 115. legimus is Ni σης; idem e tu in notit. IX. 43. Verisimillimum est, id quod arinus pag. 112 monet, illud Νήσης populari Bygantiorum

sermone X antiquo nomine Nῆσος depravatum esse, ita ut pro is της ἐπαρχίας Λήσου Πίσκοπος diceretur is τῆς παρχως Νήσης επίσκοπος .

Addendum est, quod in alio cataIogo notit. I. 108 pro Ν σης δ υσης scriptum est. In notitia VII. 98 legimus τώ Νυσσης in notit. X. 162st XIII. 25 δ υσσης . In notitia III. 27 ὀχυσσης τῆς ἐτέοας . Altera enim Nysa in Caria erat. Mira est haec orthographiae variatio. Nec tamen unicum hoc exemplum est idem enim invenitur in nomine urbis Carica Nysa'. Nam in notitia ΠΙ. 238 scriptum est is Νησου , in notitia m. 271 et m. 368 ὀχεσων in notit. IX. 276 - Νοσου scriptum est, cum in notit. I. 316 δ υσων legamus. Magis etiam nomen illius urbis corruptum est in Hieroclis synecdemo, ubi pag. M. 13. ,πισαι invenituri Et plura eiusmodi exempla in synecdem et in notitiis opinor inveniri possunt. Num igitur mirabimur, nomen insulae Νῆσος adeo in notitiis depravatum esse Θ

22쪽

Accedit, quod nostra quoque aetate illa insula cum a L biis et ab iis, qui in continenti sunt, tum ab ipsi insulanis

Nησέ apellatur. Miror me in nulla omnium qua examinari tabularum nomen repperime, quod Graeci, qui nunc sunt, huic insulae dederunt. Earinus autem plane et aperte ammat, insulam nunc et ab incolis eius et a vicinis Nησέ nominari ).

Nos arino in ulla dubitatione fidem habebimus, quippe

cum ipse omnes illas regiones viserit. Illud Nησέ ex Νησων ortum est. Nec tamen idcirco ab antiquis insulam Nλησίον appellatam esse crediderim. Nullius enim momenti puto Stephani Byganti emo testimonium dicentis: Nησος ' η ἐν Θαλάσσy πους ὁ ταυτην οἰκῶν νησίτης, ως νωβος Κανωβίτης του ὁ νησίον νησιωτης και

13 la tabulis geographicis insula Νῆσος -σZOVνησιον ' Vel m-konnisi appellata est. Conferas h. exier description de Asie mi-neure . aris 1849. II pag. 212 . . . . Ous f Ournames queique temps dans leuor demosco-Nisi, our chercher te mines de Husleura petites villes de la cote . . . 'archipe domoseo-Nisi init appete dans Pant, quit .Hecatonneso parcem'i etait dedi Rapollon Hecateus On aper-ςoit, en ghors du ori u petit archipe de Ocher arides . Nomen ποσχοννήσιον Earinus inde ortum esse docet, quod nomen insulae tu titulo episcopi cuiusdam confusum sit. Quaeritur, num hoc verum sit; nam Minus in pag. 13 hanc sabulam affert:

Earinus haec ληρηματαμ appellavit, tamen puto, in iis aliquid veri inesse. inde enim talis fabula γ

23쪽

Nam in etymologicis antiqui haud bono versati erant nec temere ius in his credendum est ε). Quodsi omnia memoria comprehendemus, fieri non poterit, ut dubitemus, quin antiquis temporibus insula, quae nunc Nησι , Vocatur , Νησος appellata sit. Illud quidem concedo, dixerit aliquis, at miror, neminem vetorum scriptorum illius civitatis mentionem sacere Sed non ita est; evolvamus modo Strabonis librum XIII. pag. 619. Α; ibi legimus - πλησίον δῶ τουτων τεῖν Εκατον νήσων ἐστι και η Πορδοσεληνη, moti ὁμωνυμον ἐχουσα ἐν αὐτῆ ' καὶ προτῆς πολεως ταυτης αλλη νῆσος πολις μεέ co αυτῆς ὁμώ-

Si in omnibus libris manu scriptis legitur. Videm , π- rum contextum corruptum esse. Nam quid illud ,νῆσος πολις sibi vult Ne id quidem intellegere possumus, quid Verbis αυτῆς μωρομος ' significetur. Num hanc maiorem insulam vel urbem Πορδοσελήνην et ipsam appellatam me putabimus γQuibus causis adducti permulti eorum, qui Strabonis libros

ediderunt, illa verba sic mutaVerunt. D . . και προ τῆς πολεως ταυτης λλη νῆσος μείζων τῆς ' και πολις ' satis μος, ερθειος κ. T. P. . Dubium non est, quin hoc loco Strabo de civitate Nesiotarum loquatur Quare arinus sic scribendum esse censet: και προ τῆς πολεως ταυτης ἄλλη, Νῆσος, μείζουναυτῆς καὶ πολις μω-μO ... Ρutat enim illud ΝΗΣΟΣ non esse nomen appellativum

sed nomen proprium . - 14 CL Suidam a verb. νῆσος . Ibi ante Gaissordium legebantur

Haec verba Gaissord delevit. - Ad verbum ,νησίον Suidas haec adnotat: καἰ κροι-της ὁ ἀπο νήσου . - Contra L. Meyer vergleich. Grammatili V. P. 527.

24쪽

- 17 Nec tamen ei assentior quid enim, si eum aequeremur, illi, D ' sacerem Quonam pertineret Num ad antecedentia Verba: πολεως ταύτης , ita ut esset octa. 3 cotiς Quod si ita esset, hic verborum contextus esset: ,, .... a Ire τῆς rotico ταυτης auri scit. πολις l)Nῆσος, μείζων αυτης γ και πολις lὶ μωνυμος . . Nemo opinor sibi persuadebit, talem interpretationem veram

An illud αλλη ad vocem subsequentem A GOς reserendum esse putabimus Hoc si verum esset, aut sic scribi Oporteret: . . . αλλη νῆσος, Νῆσος, μείζων αυτῆς καὶ πως μευ-

νυμος . . .

aut illud ,Νῆσος simul nomen appellativum et proprium esset, quod dicendi genus aeque a Graeco atque a nostro Sermone plane alienum St.

Quid igitur laetondum Liceat mihi meam de hoc loco

sententiam dicere. Ante omnia subdificia illa verba και πολις verborum Ontextu remoVenda esse opinor. Nam in nullo bono codico inveniuntur. Iis igitur omissis Straboni Verba sic Sanare periclitatu Sum: D .... και rem Tῆοῦ πολεως ταυτης πιλλη νῆσος πολυγὶ μειζων, αυτης μω μος, ερ μος . . . . . . Nihil igitur mutavi, nisi quod illum quem dicunt grammatici spiritum isnom vocis . Y- in spiritum asperum converti. Vocem πολις autem, quae in libris manu seriptis anto,,μείζων posita est, aut omittendam esse censeo, aut in πολυ commutandam. Revera enim insula Nῆσος Omnes cetera Hecatonneso ambitu sic superat, ut si illae in unam insulam conglutinata essent, huius magnitudinem certe non aequarent.

Illo αυτῆς μω-ριος quid significetur, haud difficit in-

25쪽

tollegemus insula nomen ab ipsa ductum accepit ergo , σος

'Illud δειερὰν αγιον noucὐνος etiam Straboni aetate ervatum erat, tota insula deserta Magna ergo religione erat. Quaeritur num huc titulus a Bookhio c. i. r. num. 160 editus pertineat q). In eo vers. 8 legitur Auόμυνι τψ ασιωτ 3 et 12l13 , υπόλλcὐνος του Νασιωτα . In nulla alia inscriptione, in nullo libro hoc Apollinis cognomen invenitur. itulus est Chalensis, ut e Verborum contextu apparet tamen lapis non in illa regione inventus est, sed prope Sicyona Verisimile igitur, illi tomplum Apollinis Nasiotae fuisse q). Qui utrum Apollo ab insula Nes appellatus sit necne difficile est dictu. Restat ut examinemus, num praeter Thersippum in antiquorum scriptis vel in titulis adhuc effossis ullius civis estotae insentio fiat. In Luciani libro qui Φιλοφενδης inscribitur, cap. 18.

Verum ex compluribus titulis, nunc ab Hirschfeldio in libro . tituli statuariorum sculptorumque Graecorum Berol. 1871. collectis pag. 6 discimus, illo loco Luciani corruptos esse. Quare in editionibus nune recte scribitur: Κριτίου καὶ Νησιω- του et Κρέτιον καὶ Νησαυτην - 73.

Huius Nesiotae ' a linio inter aemulos Phidiae mentio fit

15 Lapis a DaWkinsio haud longe a Basilico prope sopum Sicyon. repertus et Oxonium translatus est. Tribus in lateribus inscriptus est cons. c. i. gr. num. 1567. et 594.16 Dico verisimile ; nam fieri potest ut lapis a nautis pro a burra in navi positus et sic trans mare vectus sit. An Delius Apollo erat γ17 cf. Rosa Κunstblati . 1840. num. 11. et 17. Rangabe iuntiqv. holisin. H. num 4 et 5.18 cf. de Nesiota statuario Brann Geschichte de grioch. linguer I p. 101. - Omen Νησιο της ' haud rarum misso videtur In inscrip-

26쪽

- άττικος appellatur.

Addo titulum qui in corp. inscript Atticarum num 357. pag. 182 exstat. Ibi logitur:

Certo illud Νησιωτης non nomen statuarii est, de quo supra locuti sumus, quemadmodum Ros et Rangabe censuerunt verum ad Alcibium pertinet 'i Alcibius citharoedus ergo Nesiota erat me fortasse ex insula es oriundus fuit; nec tamen id certum est. Nam aliae quoque urbe GOς

appellabantur'').Ιn titulo Cephallonio, qui in eo . i. Graee. Ol. ΙΙ. num. 1930. e. pag. 988 invenitur, nasimus quidam Nestotes appellatur. Sed illo nasimus certo Cephallenius erat. In Cephallenia enim urbem Nesum fuisse, a Livio docemur in lib. XXXVH 28 6. De hoc loco disserui in Blatter fila d aver. Gymnasiatichul-wesen vol. XVII. pag. 60. q.

27쪽

De es totarum decreto.

Titulo ab arino invento estotarum decretum continetur, quod in honorem Thersippi factum est. Is miotarum rempublicam permultis beneficiis sibi devinxerat Civem N iotarum eum fuisse opinor qui nisi fuisset, ei propter magna beneficia quibus Nesiotariam rempublicam assecerat, inter ceteros honor tunc ei decreto civitas quoque data esset. Sed civitatis in decreto nullo loco mentio fit. Nec dubium est, quin hersippi patria, ut in huiusce generis inscriptionibus assolet, in illo decreto significata esset, nisi ipse Nesiota fuisset.

Primi duo versus adeo utili sunt, ut quid in iis dictum

fuerit, coniectura nobis quaerendum sit. Verisimile est, ibi amicitiae, quae Thersippo cum Alexandro Magno erat, mentionem factam fuisse. Nam si hic Thersippus iden est, de quo Arrianus in lib. II. 14 4 loquitur, iam dubitare non poterimus, quin multum apud Alexandrum et eos, qui Alexandro Successerunt, valuerit. Ille enim memoriae prodidit, Alexandrum post pugnam, qua Darium apud Issum devicit, hersippum adiersarum regem legatum misime. Versus 16 sq. ut supra diximus iam in Orp. insor Graec. oditi sunt. Id ergo ab arino ad supplenda horum Verauum lacunas adhibendum fuerat Verisimillimum enim lapido hunc cum hi 16 versus primum describebantur, in sinistra parte minus mutilatum fuisse quam hodie.

28쪽

Vers. 3. ab arin et Cauero haud bene ,οτε suppletum

esse docemur vers. 33 οτακερο scribendum igitur o- .

Quod in versu 6 legitur ταμ βασιλείς mirum non St. Eodem modo in versu 30 τοὶ πάντα χρονον in versu 2 otia προτανείφ , in versu 2 τa πολιν ' legitur. Saepissime talis quae dieitur assimilatio in titulis invenitur i. Inde apparet, literam H in vulgari sermone ante , ' π , u in tu mutatam esse me mirum non est id solum notandum, illud tu

non modo promineiatum verum etiam Scriptum me.

Vers. 7 arinus recte βασJιλήεσσι supplevit. Conseras Αhrens de dial Aeolicis . g. 21. 3. - βασιλήεσσι invenitur etiam in corpore inser. Graec. ΙΙ. num. 166. c. 4 et 10. Sic legimus in hac de qua agimus inscriptione vers. 13. βασίληας vera T. βασιλήων Alia exempla habemus apud Congium Reis aes de Inse Lesbos 1865. ab. VIII. . vers. 9. Bechiel. p. 109. Non dubito, quin η digammate effectum sit ex βασίλερ-ος . Mirum est, in alia inscriptione et ipsa Lesbiaca, Conge l. l. pag. 29. vers. 18 Bechiel. p. 142 sel ασέλεως incisum esse. Quid quod in titulo, quem Conge in ab. XII didit, columna C. vers. 25 βασιλεος Gegimus. Vera, l8 στροτ αγοισι legendum est Aeoles enim non

στρατος, στρατηγος, στρατηγεο dicere solebant, Sed --ροτος,

το συνεστραμμένον πλῆθος - .1 Imprimis conforendum est foedu Smymaeorum et Magnetum Corp. i. Graec. Ol. ΙΙ. num. 137 pag. 691), ubi illa assimilatio etiam ante μ' invenitur, velut in vers. 27. εμ ΜαγνησιqΡ et vers. 269: μἐμμοι . Huc pertinet etiam των κατεστακοντων , quod in versu 1 tituli Nesiotarum exstat. Idem saepissime in aliis tituli legitur, velut in illo Smymaeo, de quo supra diximus. Cf. inscriptionem Megaricam corp. 1. Oraec. I. num. 10523.

29쪽

. 22 στροταγήσαντα cin inscriptione Mytilenaea, quae in corp. inscr. r. H. num. 189. cf. ibid. 3486 v. 2 invenitur, exstat. In alio titulo Lesbiaco, qui ibidem num. 2186 editus est, era. 12. legimus: στροταγω item in titulo Mytilenileo, quem Boeckhnum. 191 notavit vers. 3. In titulo Mytilenaeo quem Conge l. l. ab. VIII. . edidit Bechiel p. 109 vers. 7 - προταγ οι et vera. 13. προταγοις legimus. στροταγων exstat in Vediu inscriptionis, quam C. Curtius Mytilenis invenit et in Herm. VII. 407 s. edidit στροταγω legitur etiam in vers. 3. tituli Desii, qui a ottier et Hauvet,-B naul in bulleti de correspondanc hellentque 1880. num. 24. editu est. Addo, quod Keil in libello, qui inscriptiones hessalicae tres inscribitur, pag. 7. B. 1. στροταγJεντος supplevit. aud recte hoc fecit; nam aliud eiusmodi exemplum in titulis hessalicis adhuc repertis non invenitur i. a Boestos στροτος dixisse certum est63. Vers. . innua ,Μακεδονεσσιν supplevit nos cum Boeckhio Μακεδονεσσιμ legemus. Quid enim illud ν hic

plevit. Nec dubium est, quin recte hoc fecerit. Nam illius Cliti apud Diodorum etiam atque etiam mentio fit. Ex libro XVIII. 15. 15. apparet, eum in bello Lamiae classi Antipatri

2 CL Bechiel num. 19. aulo accuratius videtur titulus descriptus esse in Movσει- ο ρ δευτ ετ δε υτ καὶ τρίτ. 1876-78 p. 12.3 Cf. quae . v. d. sordien de dialecto Thessalica Monachii 1879. pag. 31. de hac re disseruit. 4 CL Beermann de dialecto Boeotica in Curtii Studien IX. 17. Tituli Boeotici nunc collecti sunt a R. eister in Bedrage gur unde der indogem. Sprachen ed. Bezgenberge Vol. V pag. 185. et VI p. 14. Μulta sunt quibus docemur, quant opere quae Graecis dialectis propria erant, magiis magisque obliterata sint. Sic in antiquis titulis Boeotieis

-στράτος ' invenitur, in recentioribus , ,στρατος saepenumero legitur; quid quod in nonnullis modo , στρατος modo is Ir96rOς exstat l

30쪽

praefuisse et elionem Atheniensem bis vicisse. Eiusdem libri cap. 39. docemur, Clitum ab Antipatro secundo anno olymp. 115 3 19 a. h. n. Lydiam provinciam accepisse. Ergo tune vicinus erat Nesiotis. Opinor, illas parva insulas et Lesbum ipsam ab Antipatro Cliti provinciae adiecta esse. Si enim intellegimus, quo factum sit ut Clitus estotis tributum imposuerit. In cap. 52. eiusdem libri Diodorus tradit Antigonum Clitum ex

provincia expellere conatum esse cap. 72. docemur, Clitum anno

fortio Ol. 115 318 a Chr. n. a Lysimachi militibus necatum

eme Quare haec contra Cyprum insulam expeditio plane alia est atque illa, quae anno secundo Ol. 118 30 a Chr. n. iacta est. unc enim Clitus iam undecimum annum apud in-

sero verstabatur.

Vers 16 17 nescio an arinus salso contextus lacuna expleverit. Scribit enim ita:

o- λέγω ς δαπανας εἰς μειρον συναγαγε χρονον . ὁ δε και te. Quod si fieret, illa verba oυκ λέγας arxάνας' ad συναγαγε referenda essent. Ergo casum accusativum pluralis numeri haberemus. Sed non ita est; sic enim non δαπάνας' in lapide exaratum esset, sed δαπάναις ' neque ἡολέγας supplendum esset, sed ὀλίγαις . Quare δαπάνας' ad 1rερὶ ε vera. 15 referendum est. Thersippus cum Clito egit de expeditione in Cyprum et de .... Sumptu . Scribamus: τας παλαJς δαπάνας . Primum legendum esse putavi: τῆς μεγάλας αα . quod idcirco reieci, quia hoc modo 33 litera in versu haberemus. Quid vero vers 17. aciemus Earini συνάγαγ ε χρονον .non intellego. Ort se sic legendum eat: εἰς μίκρον συνάγα ε

Vers. 18. σαδραπῶν legitur, quod nullo alio loco sic scriptum inveni. Au lapidarii neglegentia Verbum sic exaratum est, aut id quod verisimilius, revera eoles sic scribebant. Vers. 18 19 4s vocem εἰςαγωγα genetivus quidam,