De Antigonae stasimo secundo [microform] : Dissertatio quam ...

14쪽

Lim entiano A, m altera manu emendatum practetae τιαι omisso ἁλός at neutra lectio antistrophae metro satis respondet quae difficultas tollitur, si aut primam obem delamus aut ultimam. Iam vero quaeritur, utrume atrio an ἀλος relinendum sit Atque mihi quidem suspieiosum videtur ἔλος, quod ne scholiasta quidem Iera, ni ad hune Ioeum addidit haec ομοιον ως sev σσσησι ποντιαις δυ*rvοοι urvοαῖς οἶδμα ρεβοι υ φαλον ἐπι Ράμη κ τ λ. exspectare enim debebas eum, eum singula verba ordinet το ἐξῆ0, non omisisse genetiv. ολός ad Onia addentam. Quocirca recte coniecisse vidἡntur Martin. Herm. , ex. Schneide . aliique, qui tensuerint, in glossis habendum esse λυς inprimis --

15쪽

tem hae interpolandi aussa fuit, quod eum lege r rovτἰας, hoe adiectivum genetiv άλος postulare videbatur: eiusmodi autem additamentum ommendabant quod-- modo Ioel illi Homeriei h cer. 14: Ihaa β λα- ω,h Ap. 417 αλιο ο ια. . .

Altera porro quaestio ritur, utrum ποντίαις ποντέας legendum sit αλος autem eiecto proveIas nullo modo ferri potest, at που τίαις etiam geholiasta tuetur cf. Martin. . Iam quamquam vota abundant quasi epithetis, tamen haud scio an Sophocles consulto et arto quadam πνοαις Dpr οι addiderit ποντιαις , ut quasi ventorum flatum depinga Primam alitem ο-oem deleri iussit Seid erus, quem secutu est Bergh in editione sua Sophocl. Lips. 1858): eontra Meinehi censet μοιο e88 8erVandum - id quod comprobo

eum nullam iustam caussam indagare Po88it, cur . quis ad ἴ- illud voeabulum addiderit: quin etiam idem suo iure, ut opinor, contredit, frigidum quas atque ieimium apparere οστε non posito ομοιον. At iden vir doctissimus artifieiosius quam verius uno Ioeum sanate studuit: ποντέαις enim ut emendationem graim. maiiei alleuius repudiat itaque legit ποντίας, essest autem ex eodem versu λο metri gratia eum ver propter πο-έας non prorsus mittere possit c λος, id ipsum eliciendum putat e seq. versus verbis ΟΙΔΜΑΔΥC unde levi mutatione scribere liceat ΟΙΔΜΑΛΟΩ, pro 'rvom autem in eodem versu scribit πνοαῖς denique, ne versu's . ubi omnes libri tuentur πνοαις, novae difficultates exoriantur, id ipsum ita e messio tollit, ut pro πνοοῖς seripserit ροαῖς - raeterquam quod λός suspeetum habeo, desidero etiam Usπνοοι=, quod epitheton ad de

16쪽

tempestatem aptissimum videtur esse. -- hino voeatur υφαλον, ni summae atque teterrima tenebrae signifi-eentur, quales esse solent violenta tempestate orta. l. Ge lii hose versieulos t

Triclinius voluit ερεβ υφαλ. esse deusatis. Me enim ille explicat: 'ri. ἔρεβος καὶ eo βαθος της αλὸς ὁραμιη καὶ ἐπέλθη o κυρια δηλονοτι atqui sine dubio hoc Ioeo ἐπιτρέχει eodem modo usurpatum est, quo apud Hom. d. 6 45. λευκὸν ἔπιωρομεν ιγλη ibid. 1 357. κακὸν πιδεδμlam ἄχλοι ut significet si er- fundi' inde sequitur, ut ερεβ. spax sit nominativus '

Vulgatam hoIum duorum versuum scripturam iam supra uiuinavimus. si potissimum de fundo maris intellegendum est; etenim vehementissima illa tempestas non solum summum sed etiam imum mare excitia haud secus atque V avissima alauntate non modo uictantur, qui primi e ametuntur, sed etiam posteri posterorumque nepotes. oriri similiter I explicat: Iid eri ἐν evam ερ κεκρυμμεν' κονιv. cf. Verg. Georg. 3, - - -- aestuat unda verticibus nigramque alte subiectat arenam.-Qui in seq. versu admittunt parsiculam δε eos coniungere uel se est ὁυιλιμον eum Aa, id quod soholiasta quoquo fecit, qui adnotavit: την υποτῶν ἀνεμ- ταραχθει- σας At nisi alia notio in hoe adiectivo inest quam haec, His, erecto, augetur, totius Ioel venustas, praesertim

17쪽

cum poeta modo tempestate excitarum mars viri itastavi

Multo melius vero quam vel Hesychii aut Sinda qui quidem δυ-vεμος interpretantur, υπαραχος, τῶ κακούς αvεμους εχου, exii explicatio mihi convenitnMG citis vento , vento difficilis aditu, quamquam υπαραχος eodem sensu aceim potest. Sicarietinius δυς κολως ποτω ονε acu avaτρεπo 1εν v. Ipsius verbi compositis autem ὁυς non repugnat ei explieationi, i suae magis

ἀοχαια adverbii vice fungi videtur, ita ut fere idem significet atque ἀρχῆ Sav. - οικω autem, id quod str phae metrum docet, corruptum est, exspectabas erum

Quod oro emendavit Meinek. ὁω φοβουμαι pro οἴκων ορω ιαι, quamvis per se ingeniosa conieetura videatur, tamen non probo, cum, ut ipse ille dat, a librorum scriptura longius recedat. Itaque scribas, Si placet, pro οἴκων urticip. κνων reformidans cf. i. 139, ubi

18쪽

pro φ ιμέ- hie , versus antlauophies numerus erit r

prior versus pars habenda est dipodia r h. ipse autem totus versus, eum dipodia trota. syllabam ancipalem admittat, reserendu est in Mynartem. -- iam veros sietis non Bolum de fratribus modo mortuis intellegendum erit sed in universum de omnibus iis et v. 596. m. , qui ex Labdacidarum stirpe oeciderunti Hase enim posita chorum dicentem facit hvideo, si quis Labdacidarum occidit, eius Meem statim subsequi nova mala L tenim Laii Meem secutae sunt foedissimae illae nuptiae, -- Forum malorum caussae post Oedipi mortem discordia fratrum periuciosissima exstitit iam illorum obitus A Monae mortifer videtur. Si autem singula eum singulis coniungenda Sunt aρχαια κvinv ρῶγιαι τα Λοβῆ πῆ-

19쪽

εσχο τ η περ ριγας potissimum de Antigonam tellegendum est, quae comparatur cum ultima radi imas ex tota quasi arbore Labdacidam ait reliqua Sis etiam Triel. το ὁ φοινια εα sev ερτέριον α ια κ καντὶ του τὴν Ἀσχάτη ρις α θεριζε ὐ Αιεν pra μεγαρ καλυψε 'Avτιγον η το α asyὸν Πολυνεικη traκovει, δια τουτ τεθνηξεὐα ψελλε - eontra spα vocaturi, e Moen, qui, quum Antigonam in matrimomum esset ducturus ipse tum expers mi illius; ultimae Labdacidarum proli spem salutemque allaturus esse

In seq. versu libri mues exhibent ρίζας raro iam vero, ut versus Strophae metro reSpondeat, opus est unubrevi syllaba simplicissima igitur atque verissima Mun ekii emendatio mihi videtur ἐτέτατο quamquam Herm. scholiasta auctore, qui adnotavit haec λειπε αξ ροv.

ἐσχατης πἐρ κης ἀντι τοῖ, περ ἔβλαστε κοτ λ.ι putat scribendum esse τετατο sed pronomen o tvia loci disturbat sensum cum enim seripseris στετατ φαος necesse erit referri ιν ad διχος id quod secus est. Et nequaquam opus eri pronomine quin etiam multo elegantius sine eo proeedit oratio, et ipsum illud asyndeton, quod oritur, aptissimum est, quo magis etiam opponatur, quod altera Sententia exprimitur i. e. a Ius - ei, quod ostendit altera i. e. exitium. Hermannus porro, cum librorum scriptnram κόνις diligentissime servaret, summopere enisus est, ut subtilissima argumentatione Verbo καταμα notionem qua8i obtruderet, quam inesse in eo non facile concedas a lov.

20쪽

vero de Marte viei pugnantes easdente testis est Ai-iulci 4 ψιλεῖ τα λαστα παvtὸς ἔξαμῶ στρατοῖ simili sensu hy quoque Modo usurpatur at si aliam Rasi catio in Hassu lavit καταμον non habet, ovi ἄμῶν minimodo dici potest a vero κοπις ἀματ. Refugiamus Igitur oportet, adas Wii ReisHii' vid. M . not.yeoniecturam, quam inter alio etiam selineidem Hevit Itaque tribuitur deis inferis gladius, id quod omprobatur multis simillimis Ioeis invide quae exempla eollegerunt' rLSehneideW ad h. c . Denique radix sane gladio demeti potest, lux autemve potius salus minime certe tum usus esset poeta nimis audaci metaphora Vix igitur in dubio relinquitur, utrum ἀμα referas ad ριζa an ad φαος at κοπι τερ- τερwv εω nillil aliud esse videtur nisi periphrasis possvea pro Αιδης, ανατος. sorici. ριζα Θερι ει ora ιδης schol. savaro καταλαμβαvει se Antig. Ceterum apud Euripidem Alc. v. 74. Θανατος gladium gestans inducitur et apud Hor. p. II, 2, 178: metit Oreus grandia eum parvis. - λόγου voi i. e. superbia illa atque pertinacia es. v. 483 sqq. , qua Antigona ausa est Creonti resistere ita enim Eumenides spρενει Ἐριvias imus sanam mentem perturbaverant, ut ante laurum ignoraret, recte ageret necne es II XIX, 87. Od. XV 23 3 quo laetum est, ut ipsa sibi pararet peralelam.

Quum inter omnes fere eonstet, τεα inusitatum esse tragicis poetis, accepi einehi emendationem avisa