장음표시 사용
181쪽
pars data Cariae , quae propior Rhodum insulam trans Maeandrum amnem est, πρία, Mici, castella , a i , qui ad Pisidiam resunt; nisi quae eorum omida in libertate fuissent, Pridis quam cum Antiocho rege in Asia pugnatum est. Pro his quum gratias egissent Rhodii, de Solis urbe, quae in Cilicia est , , egerunt:
Argis ei illos, sicut sese, Oriundos esse ἔ ab ea germanitate fraternam sibi cum iis caritatem esse. Petere hoc extraordinarium munus, ut eam ci Ialem exser Iule rema eximerent. Vocati sunt regis Antiochi legati, actumque cum iis est: nec quidquam impetratum , testante laedera Antipatro, adversus quae ab
Rhodiis non Solos, sed Ciliciam peti, et iuga Tauri
transcendi. Revocatis tu senatum Rhodiis, quum , quantopere tenderet Iegatus β regius, exposuissent Patres, adiecerunt: Si utique eam rem ad ciuitatis suae dignitatem Pertinere censerent modii, senesum omni modo e tignaturum Pertinaciam legatorum. Tum vero impensius, quam ante, Rhodii gratias ego-runt, cessurosque se potius arrogantiae Antipatri, quam causam turbandae pacis praebituros , dixerunt.
Ita nihil de Solis mutatum est. LVII. Per eos dies, quibus haec gesta sunt, legati
Massiliensium nuntiarunt, L. Baebium Praetorem . in provinciam mvaniam proficiscentem, ab Liguribus T. LIVII
A. C. 89. V. C. Stis. et Drah. videtor antem omnino leg. 11e et ah mmena H ah Rhodiis exceptus . se. ager ille isque a tua. Eia quo e his para cluea Cariae, quae propior Rhodiam ias. arans Me axmm e. respectu Phrrgiae est . Cariae enim longe quidem maxima pars inter Maeandrum et mare erat sita et haee lil, uti is data r alia paestillia Maeandrum . Phogium et Ly
47, N. I. - - ea germani ala, hane communem originem; vide ad I, , N. 1. s. nto eme tenderet Iega tis ς li. e. contra pugnarei et obniteretur. Vidis
182쪽
circumrentum ς magna Parte comitum caesa, uulner
tum *ψm, cum paucis, sine lictoribus, Massiliam μα- fugisse , et intra triduum exuirasse. Senatus, ea re audita, decrevit, uti P. Iunius Brutus, qui Propraetor in Etruria esset, morincia exercituque traditis uni, cui rideretur , ex legatis, pse in ulteriorem HisPaniam ρ scisceretur , eaque ei Prouincia esset. Hoc Senatusconsultum literaeque a Sp. Postumio praetore in Etruriam missae sunt; profectusque in Hispaniam est P. Iunius propraetor. In qua provincia prius aliquanto, quam successor veniret. L. Aemilius Paullus, qui postea regem Persea magna gloria vicit, quum priore anno haud prospere rem gessisset, tumultuario exercitu collecto, signis collatis cum Lusitanis pugnavit. Fusi sugatique sunt hostes r caesa decem et octo millia armatorum; tria millia trecenti capti, et castra expugnata. Huius victoriae fama tranquilliores in Hispania res secit. Eodem anno ante diem tertium Calendas Ianuarias Bononiam Iatinam coloniam ex senatusconsulto L. Valerius Flaccus, M. Atilius Serranus , L. Valerius Tappus triumviri deduxerunt. Tria millia hominum sunt deducta: equitibus septuagena iugera , ceteris colonis quinquagena sunt data.
Ager captus de Gallis Boiis suerat: Galli Tuscos expulerant. Eodem anno censuram multi et clari viri petierunt. Quae res, tanquam in se parum magni certaminis causam haberet, aliam contentionem multo
maiorem excitavit. Petebant T. Quintius Flamininus, Pis Cornelius Cn. F. Scipio, L. Valerius Flaccus, M. Porcius Cato, M. Claudius Marcellus, M'. Acilius
Males, ete. alia tradit Plist. Aemil. extr. et ad eap. 4 n. . - L. Via pag. 237. - Nn iam latinam co&- leritis Tisimus; vid. xxxv, Io, u. 5.miam, etc. ut iidem anuci superiore
183쪽
Glabrio, qui Antiochum ad Thermopylas Aetolos qu
devicerat. In hunc maxime, quod multa congiaria habuerat, quibus magnam partem hominum obligarat , favor populi se inclinabat. Id quum aegre paterentur tot nobiles, novum sibi hominem tantum pra serri); P. Sempronius Gracchus et C. Sempronius
Rutilus, tribuni plebis, ei diem dixerunt, quod P
cuniae regiae Praedaeque aliquantum, Captae in Antiochi castris, neque in triumpho tulisset, neque in aerarium retulisset. Varia testimonia legatorum tribunorumque militum erant. M. Cato ante alios testes conspiciebatur 4; Cuius auctoritatem , perpetuo ten re vitae partam, toga candida elevabat. Is testis, qua vasa aurea atque argentea, captis Castris, inter aliam
di. Quod multa congiaria hahiae l. ibus magnam parrem hominum Mitis gariar cita omnes NM. praeter Mn. et Lov. 3, in quibus est MIMoeraevoratio haud satis terea. Forte leg. eongiaria aede e vel exhi erat. qui Ma m. h. Ohligaret, etsi malim e-giaria dilargutia magnam ν. h. Obli. garae. Qtiando et ob quam eansam eongiaria sint data ah Aellio, non constat; sorte paulo ante eomitia, ut suffragia et favorem plebis consa queretur. Cons. ad XXV, 2, n. s. Di, heri nota eat: α Cruehius de Com. I, 3 ex r. resert hoe ad congiaria p ptilo ab Aellio data in triumpho, da quo vid. e. 46. Non suppetunt exempla huius motis, nisi ex posteriori-hua temporihus apud min. IV. 34, et ali . Congiariorum inter populum divixionem hae aetate nondum valde freqtientem Rixae eredo; sed tamen exemplum est xxv, a. Eodem reserti possunt viseerationes et epulae , in sutietibus et ludis funebri litiadaiae VIII. xa, XXXIX, έε . ei XLI,
x8. Intelligeham o Im Ioeum de praemiis militaribus, quibus militea interdum per ambitionem dueum levi simia da musis donatos inisse indieat GelL VI, 5. Sed ea eongiaria voeari non invenio, nee eum , qui illa dat. illa histore dici posse puto . . 3. Nootim sibi hominem in lanerim praesereia vide ad I, 3έ, n. 8. Hoe vult Liviuat quum viderent nobiles,
tanto maiorem esse gratiam hominis novi, ut solus videretur certo stiturus, quum ipsi satagerent dohiamque sdueium haberent; subornaverunt ducia trihonos plehia. qui diem ei dieetent, nee vexare hominem desi- alerent priua, quam ille petitioni renuntiaret; Gron. - Aeque in aeris-rtam retulissae e eod. Μogunt. mee
pii Drah. pro deliaisses; vide ad XX l. a , n. 3. 4. Cato ante alios leares e via sebatur; vide ad II. s. n. 8. - Togaeandi iis ale abiae. minuebat id, quod ipse competitor esset; vide ad III. at , u. 5, et IV, 25. n. 7.
184쪽
praedam regiam vidisset, ea se in triumpho negabat vidisse. Postremo in huius maxime invidiam desistere
se petitione Glabrio dixit, quando, quod taciti indi
gnarentur nobiles homines β , id aeque novus Competitor inaestimabili periurio incesseret. LVIII. Centum militum mulcta irrogata erat. Bis de ea re certatum est. Tertio, quum de petitione destitisset reus, nec populus de mulcta sussragium serre voluit, et tribuni eo negotio destiterunt. Censores
T. Quintius Flamininus, M. Claudius Marcellus creati. Ρ er eosdem dies L. Aemilio Regillo, qui classe prae
sectum Antiochi regis devicerat, extra Vrbe in in aede Apollinis quum senatus datus esset , auditis rebus gestis eius, quantis cum Classibus hostium dimicasset, quot inde naves demersisset aut cepisset, magno Consensu Patrum triumphus navalis est decretus. Triumphavit Calendis Februariis. In eo triumpho unde. quinquaginta coronae aureae translatae sunt: pecunia
nequaquam tanta, pro specie regii triumphi ); tetra- drachma Attica triginta quatuor millia septingenta,
s. Quando. quoniam, quod laetii indignarentur nMiles homines. Mil. se hominem Driuum tot nobilibus praeseres. id eompetitor, qui aeque moωus homo Mael. in estimabili peritirio Meessare , impugnaret. Inavisti maliti periurium , eui satia dignamuleta diei non potest, deuesus omnidiatrihtitione pecuniae , quae aestimari poterat, quum periurium, quo Cato raput avum obstAngebat. eiusmodi pretium cenaurae esset, quod aestimari nun poterat; Crever. Coul. ad XXXI, 3έ, n. a. Deasseret. Ce
supple. aeris gravis r id est. Meunis dum Creverianas ratioties, marcarum argenti paria. 35s, cum unciis a. LEN. - Μtile M irrogo is erat Aellio a les hunia. - M. Clatiuitis Mareellias
quinquies consulis sitos. Cons. Fasti Capitolini. et Plisti Quint. pag. 379.
a. Extra Vrtem in aeda Apollinis quum aenaeua dialis Hael Aemilio tvida ad VIII, 5, n. a , et XXVI. 23.
3. Pretinia nequaquam tanta prospeeia regii triumphi; .ide ad Vll. 33, n. I, et IX, Io , n. 8. V e. tanta dele; Geon. Crev. et Drah. - Suspi eatur mering. potius post dantia excidiase quantia , ut ait: translata quoquaeat pecunia . Led nequaquam tantia,
185쪽
cistophori centum triginta unum millia trecenti. Supplicationes deinde suerunt ex senatusconsulto, quod
L. Aemilius in Hispania prospere rempublicam gessisset 4. Haud ita multo post L. Scipio ad Urbem venit; qui, ne cognomini fratris cederet , Asiaticum se appellari voluit. Et in senatu, et in concione de rebus ab se gestis disseruit. Erant, qui fama id maius hellum, quam difficultate rei, suisse interpretarentur; uno memorabili proelio debellatum, gloriamque eius victoriae praefloratam si ad Thermopylas esse. Ceterum vere aestimanti Aetolicum magis ad Thermopylas bellum , quam regium fuit. Quota enim parte virium suarum ibi dimicavit Antiochus Τ Ιn Asia totius Asia
steterunt vires, ab ultimi Orientis partibus 7 omnium gentium contractis auxiliis. LIX. Merito ergo et diis immortalibus, quantus maximus poterat, habitus est honos , quod ingentem victoriam facilem etiam secissent, et imperatori triumphus est decretus. Triumphavit mense intercalario
s. Ne eognominifratris cederet: 3 Thermopoeias, ete. eous in XVI, ISS. exhibent eum editione Ald. et i Sos.
sequentibus, ne cognomine fratri ee. r. ab ultimi orientis partibus , al. I ret: vide supra ad IV, 3I, not. r. iaIlimis, prob. Grou. Vox Partibias in - Asiatictim se appellari voluit aut nullo siS., praeter Lov. S. reperta. Asis enem , graeca vocis forma. quae Ab ultim& o. MS. Hard. ab ultimis s.
186쪽
LIB. XXXVII, CAP. 59 pridie Calendas Martias. Qui triumphus spectaculo
oculorum maior, quam Λfricani fratris eius, fuit; recordatione rerum et aestimatione periculi certaminisque non magis comparandus, quam si imperatorem imperatori, aut Antiochum ducem Hannibali conserxes . Tulit in triumpho signa militaria ducenta triginta quatuor; oppidorum simulacra centum triginta quatuor δ; eburneos dentes mille ducentos triginta unum; aureas coronas dueentas triginta quatuor; argenti pondo centum triginta septem millia et quadringenta viginti; tetradrachmum Atticorum ducenta viginti quatuor millia; cistophorum trecenta triginta unum milua et septuaginta; nummos aureos Philippeos centum quadraginta millia δ; vasorum argenteorum omnia caelata erant mille pondo et quadringenta viginti quatuor, aureorum mille pondo vigintiquatuor et et duces regii, praesecti et purpurati duo et triginta ante currum ducti. Militibus quini viceni denarii dati, duplex centurioni, triplex equiti: et stipendium militare et frumentum duplex post trium-
mus verba extri cap. anno Iare post, quam eonstitatu abiit ἔ qtii tum tem
vide ad v, 3 . n. 4. - Te rad QAmoriam . . . eistophororum ι vide ade. 58, n. 3.3. mmmos aureos Philippeos ad XL millia εἰ nixi evm Cronou. Ieg. nummortim aureortim Phalineorum. Cons. tamen PeHE. ad Sanetii Min. IV, 8, pag. Tat. - Vasorum argente inmm, ete. eoni. Plin. XXXIIl, s aen 13. vhi nnmeros in eodd. omnem fidem excidere videtur, et in ed. Hard. vasis aureis plus tribuit ponderis. quam argenteis; Drah. Cotis Pigli.
ad a. 164. - Vasorum argente rum..
milia pondo et qnadringenta Miginti
. Militi a quini Disoni denarii. ele. haee est prima mentio denariorum . militibus ab imperatoribus trium phantibos divisorem ; quod deindasere semper sie saettim est: ante foe emptia iis eertus numerus aeria vel assium datus dieitur. Ita Peria. d. aere gravi, Is. - Qui . oleoni δε- narii , ex Crever. auetotilate, es ciunt
187쪽
pluran datum: proelio in Asia facto, duplex dederat.
Triumphavit anno sere post, quam consulatu abiit. LX. Eodem sere tempore, et Cn. Manlius consul in Asiam, et Q. Fabius Labeo praetor ad classem venit. Ceterum consuli non deerat cum Gallis helli materia V. Mare Pacatum erat, devicto Antiocho ;cogitantique Fabio, cui rei potissimum insisteret, ne otiosam provinciam habuisse videri posset, optimum visum est in Cretam insulam traiicere 3. Cydoniatae bellum adversus Gortynios Gnossiosque gerebant, et captivorum romanorum atque italici generis magnus numerus in servitute esse Per totam insulam dicebatur. Classe ab Epheso prosectus, quum Primum Cretae litus attigit, nuntios circa civitates misit, ut armis absisterent, captivosque in suis quaeque urbibusngrisque conquisitos reducerent, et Iegatos mitterent ad se, cum quibus de rebus Cretenses pariter Romanosque pertinens bus ageret. Nihil magnopere ea Cretenses moverunt. Captivos, praeter Gortynios, nulli reddiderunt. Valerius Antias ad quatuor millia captivorum, quia belli minas timuerunt, ex tota insula reddita scripsit; eamque causam Fabio, quum rem
erna argenti tineias nostrates eum
grauia II. LEM. - Mimndiam mitigare eis monetim δερι α ι vide ad XXXIX. I. u. a. Cap. LX. t. Cum sauia hetit -- aeria ; vide ad eap. 51. n. S. - α gitavitqtia Fatio Omnes HSs. praeter Nog. ex quo cogitanti Q. Fabio re editi Dia. Cogi ianti iliaque R eoni. Sipon. fide ad 1, 39, n. 7. u. In Cretam insulam traiieere,uhi saepe iniextinae erant diae Miao, et Gor ii Gnosii a modo societate inita ad dominatum in tota inavia adspirabant, modo vel inter M. vel eum aliis insulae eivitatihua bella
188쪽
nullam aliam gessisset, navalis triumphi impetrandi a ab senatu suisse. Α Creta Ephesum Fabius rediit: inde tribus navibus in Thraciae oram missis, ab Aeno et Maronea praesidia Antiochi deduci iussit, ut in
Iibertate eae civitates essent.
3. Moalis triumphi impetrandi; semper Maroneam vorari. Coivι dia .iA. XXXVIII. 34. n. 4. Profuisse serepantiae Musam in eo reperias mala Castrin. fiasse. Mox pro Ma- quod . tit monuit idem ad XXXI. O, ronea Creuer. Mamnia. quod quidem n. 5, apod Graecos in ala exeuntia in omnititia NSs. legitur: observat tirbium nomina, modo per ea, modo vero in L. vehem hane supra et Intia Peria erihuntur tu lingua latina. LEN.
190쪽
CAP. I et Amynander, in Aetolia exsulans, popularium Aetolo rumque ope praesectos et praesidia Macedonum expellit ex Athamania , et regnum recuperat paternum. - II; Philippus frustra Athamaniam recipere conatur. - III; Amynander legatos Romam et ad Scipiones mittit, petitque pacem. Aetoli Amphilochiam , Aperantiam , Dolopas et Ambraeiam ad deditionem compellunt; sed, certiores saeti de clade Anti hi et M. Fulvii eos. adventu, principes gentis eum Rhodiorum Atheniensiumque legatis ad pacem, nuper repudiatam, iterum petendam, Romam mittunt. - IV-VII; Fulvius Ambrueiam , et Perseus Philippi filius Amphilochiam sumina vi oppugnat; simulque Pleuratus, Illyriorum rex, et Achaei vastant maritima Aetoliae. - VIII; uine Phaeneas et Damoteles, principes Aetolorum, cum liberis mandatis veniunt ad Consulem , durasque pacis conditiones ad concilium gentis referunt. - IX a Simul Atheniensium Rhodiorumque legati pro Aetolis deprecantur, et Amynander pro Ambraciensibus. Ili regis consilio precibusque moti permittunt se Romanis; et iaAetolorum eoncilio omnes accipi pacem iubent. - X; Tum legati Aetoli, Rhodii et Athenienses. Romam proficiscuntur ad senatum, qui aures, querelis Philippi praeoccupatas. non Aetolorum quidem preeibus, at deprecatorum tamen praebet. - XI; Diu iaciali Aetoli tandem, ut conditiones pa- eis conveniant, issiciunt. -Xll; Cu. Manlius cos. , acceptis