장음표시 사용
51쪽
lione simul omnes milites deductos usque ad terbiam diei horam quietos in custris tenuit. Inde CoePta OPPugnatio ad mediam rursus noctem Perducta est: inter . missa deinde usquo ad tertiam dici horam. Fatigationem rati causam esse Aetoli non continuandae oppugnationis, quac et ipsos assecorat, ubi Romanis datum receptui signum esset, velut ipsi quoque hoc revocati, pro se quisque ex stationibus decedebant; nec ante tertiam dici horum armati in imiris apparebant. XXIV. Consul, quum nocte media intermisisset Op- Pugnationem, quarta vigilia rursus a tribus partibus summa vi aggressu S, ab una Ti. Sempronium tenere intentos milites signuinque exspectantus iussit, ad ea in nocturno tumultu, Unde clamor exaudiretur, haud dubio ratus hostes concursuros. Aetoli pars sopiti unsecta Iaboro uc vigiliis corpora ex somno moliebantur Τ; pars vigilantes adhuc ad strepitum pugnantium in tenebris Currunt. Hostes partim per ruinas iacentis muri transcendere conantur, partim scalis adscensustentant. Advorsus quos undique ad opem serendam occurrunt Aetoli. Pars una, in qua aedificia extra urbem erant, neque defenditur, neque ' oppugnatur:
sed, qui oppugnarent, intenti signum exs9ectabant;
Cap. XXIV. r. Aetoli para alii sopiat esseta uide ad V. to , n. ε
.... cor ora .ex somno moliebantur:
vide ad vi, O . n. s. u. Au opem feremiam sociar ne δvide ad XXI. 6 i. n. r. Concurrunt eod. Mogunt. quod magis piaeehat Dia Leuh. 3. Piars tina , in qua aediseia, ele. s. ad cap. 22. n. 4. To in delendum putabant Crever. et D ak. - Piartim Per semiruta , muros semirutos, quae,upra ruinas lucentis muri dicuntur, Drah. Alii p. per e eos; unde malim partim prorutos ad quos Aealis non opus erat); Geonov. . Transcendere, aris. Sempronius et milites eius oppugnare iussi. - Simul; vide ad III, 6 et . n. 4. - Al tria et odio; vide a II, I, n. 5. - Miles mercisus , releu- tua a praedandi lieentia; Ern. Cons.ltilia XXXIX, 32. - ree tis, sorte eremis; DraL. - Cir mutiet ad -- pem , ita quidem, iit ei retiindueti sub montium radicibus milites ad ruperueuiterentur atque evadureui. LEM.
52쪽
defensor nemo aderat. Iam dilucescebat, quum signum consul dedit; et sine ullo certamine partim per semiruta, partim scalis integros muros trascendere. Simul clamor, index capti oppidi, est exauditus, undique Aetoli, dese Ptis stationibus, in arcem sugiunt. Oppidum victores permissu consulis diripiunt: non tam ab ira, nec ab Odio, quam ut miles, coercitus in tot receptis ex potestate hostium urbibus, aliquo tandem loco Ductum victoriae sentiret. Revocatos inde a medio ferme die milites quum . in duas divisisset partes, unam radicibus montium circumduci ad Pupem iussit, quae, fastigio altitudinis par, media vallo velut abrupta ab urce erat; sed adeo prope geminata
Cacumina eorum montium sunt, ut ex vertice altero
coniici tela in arcem possint: cum dimidia parte militum consul, ab urbe oscensurus 4 in arcem, signum ab iis, qui ab tergo in rupem evasuri erant, EXSPectabat. Non tuIere, qui in arce erant, Aetoli primum eorum, qui rupem ceperant, clamorem, deinde impetum ab urbe Romanorum, et fractis iam animis, et nulla ibi praeparata re ad obsidionem diutius tolerandum ; ut pol congregatis seminis puerisque et imbelli alia turba in arcem, quae ix capere, nedum tueri, multitudinem tantam posset. Itaque ad Primum impetum abiectis armis, dedidePunt sese. Ti aditus in te ceteros principes Aetolorum Democritus est. qui Principio belli decretum Aciolorum, quo arcessendum Antiochum censuerant ., T. Quintio poscenti responderat : In Italici daturum , quum castra ibi Aetoli ρο-
53쪽
guissent. Ob eam sero iam maius victoribus gaudium traditus fuit. XXV. Eodem tempore, quo Romani Heracleam, Philippus Lamiam ex composito oppugnabat, circa Thermopylas cum consule, redeunte ex Boeotia, ut victoriam ipsi populoque romano gratularetur, EXCusaretque, quod morbo impeditus bello non intersuisset, congressus. Inde diversi ad duas simul oppugnandas urbes prosecti. Intersunt septem millia sermo passuum; et quia Lomia quum posita est in tumulo, tum regionem eam maxime despectat, oppido qua
breve intervallum videtur, et omnia in conspectu sunt. Quum enise, Velut proposito certamine, Romani Macedonesque diem ac noctem aut in operibus,
aut in pmeliis essent, hoc maior dissicultas Macedo-
Cap. XXV. r. Ex eomposito. Nimirum. ut notat marina. . Philippus
et eonsul de hae re inter se egerantaei convenerant . ut stati in addito e.
tea eum conante eougressus fuerat.
dere t el qtita Lamia quum Posita . . . ea maxima despeelial onidum . qua... sunt; quum enisa, est. Ex qua le-etione Sigon. quidem sensum . sed ipsa Ohaeuriorem . et Geon. hune eli. eit: hoe disseultatem aitulisse Macedonibus , quod unde maxime tentari ,rbs poterat, nempe qua parte brevisaimuin erat intervallum aeu spatium inter eollem , eui erat imposita,
et plana , in quihua tendebat Philip
Pns. ea regio odi via oppidania erat sub eertissimo oculorum ictu, ut nihil movere posse . quin animadverterent Oeeurrerentque Oh essi. atque eo compelleretur dolis subterraneis ogere, non supra terram moliti. Senis
utilia haee apta quidem . sed duritis expressa ; quod pluribus doeuit Duh. Idein et Drah. , quae hic leguntur.
-tila et eorrupta esse crede ne Inee tamen ea emendare conati sunt.
A nobis quoque nondum perspicua ae vera lectio restituta; et sorte leg.
intervallum pandittir inter Lamiam
Heraeleamque , et, etiam moenia Daconspectu stim, scit. Lamiae Herael ensi hua . et Beracleae Lamianis. Sie omnia reserenda sunt ad situm et propinquitatem tithium, cuius deseriisptioni etiam praesentia verborum tempora maxime eonventuut.
54쪽
LIB. XXXVI, CAP. 25, 26nibus erat, quod Romani aggere et vineis et omnibus supra terram operibus, subtus Macedones cuniculis oppugnabant, et in asperis Iocis silex saepe impenetrabilis serro occurrebat. Et, quum Parum Procederet inceptum, per colloquia principum oppidanos tentabat rex, ut urbem dederent; haud dubius, quin, si prius Heraclea capta laret, Romanis se potius, quam sibi, dedituri essent. suamque gratiam consul in Ob-
frustrata: confestim enim ab Heraclea capta nuntius venit, ut oppugnatione absisteret 4: aequitia esse, romarios miliari. qui acie AE cassent cum Aetolis, W-mta pictoriae habere. Ita recessum ab Lamia est, et propinquae clade urbis Vipsi, ne quid simile paterentur , effugerunt. XXVI. Paucis, priusquam Heraclea caperetur, diebus Aetoli, concilio Hypatam coacto δ, legatos ad Antiochum miserunt; inter quos et Thoas idem, qui antea, missuS est. Mandata erant, ut ab rege peterent Primum, ut ipse, Coactis rursus terrestribus navalibusque copiis, in Graeciam traiiceret; deinde, si qua ipsum teneret res, ut pecuniam et auxilia mitteret.
prodi socios, tum etiam ad incolumitatem regni, non
ne quia simile pateren rar. stigernn . evaserunt simile excidium. Mil. h. anno: nam Lamiti anno demum se
nis Opta est; Drah h. Sed rem aegerrime tulit Philippus; .ido lib. XXIX, 23 et 23. Cap. XXVI. t. misellio ruentam eoacto; vid. XXXII. I, n. έ. a. I tim QR dignitialem estis etc. vid. VI, 8, v. a.
55쪽
amere , Romanos, omni cura Dacuos, quum Ariolorum gentem sustulissent, omnibus cUiis in Asiam traiicere. Vera erant, quae dicebantur: Eo magis regem moverunt. Itaque in praesentia pecuniam, quae ad usus helli necessaria erat, legatis dedit: auxilia terrestria navaliaque assirmavit missurum. Thoantem unum ex legatis retinuit, et ipsum haud invito morantem, ut exactor Praesens PromiSSOrum adesset.
XXVII. Ceterum Heraclea capta fregit tandem animos Aetolorum; et post Paucos dies, quam ad bellum renovandum acciendumque regem in Asiain miserant lcgatos, abiectis belli consiliis, pacis petendae
oratores ad consulem miserunt. Quos dicere cxorsos consul intersatus, quum alia sibi praevertenda esse
dixisset, redire Hypatam eos, datis dierum decem induciis, et L. Valerio Flacco cum iis misso, iussit; et,
quae secum acturi fuissent, exponere, et si qua vellent alia. Hypatam ut est ventum, principes Aetolorum apud Flaccum concilium habuerunt, consultantes , quonam agendum modo apud Consulem soret.
ΙΙis parantibus antiqua foederum ordiri meritaque
rtim ordiri, . e. antiqua foedera,
stitia eausae. quae XXV l. 23 diaria tisis dicitur; Isuh. coli. eap. 35 .
et 37, 3. In ea asa. Diautitig. exponit: in defensione et ex satione eorum, quae fecissent; sive . tu reipsorum iii in; nam causa passim
de aequa et iusia ratione , qua quidsi. Vid. Ernesti Clav. Cie. LEN.
56쪽
in populum romanum, Absistere iis Flaccus iussit,
qtiae ipsi piolassent ac ruissent. Confessionem iis Uae magis promuturam, et totam in Preces Orationem Mersam. Nec enim in causa *sorum, sed in ρπuli romani clementia spem salutis Positam esse. Et se suρ-pliciter agentibus sis adfuturum 4, et Vud consulem, et Romae in senatu. Eo quoque enim millendos fore galos. IIaec una via omnibus ad Salutem visa est, ut in Idem so permitterent Romanorum Ita enim et senso landi supplices uerecundiam se i Osiluros ; et ipsos
nihilominus suae Potestatis fore, si quid melius fortu
XXVIII. Postquam ad consulem ventum est, Phaeneas legationis princeps longam orationem et varie ad mitigandam iram victoris compositam ita ad extremum si nivit, ut diceret, Aetolos se suaque omnia sdei
populi romani permittere Id consul tibi audivit ;is Εtiam atque etiam videto, inquit, Aetoli, ut ita dia permittatis , . Tum decretum Phaeneas , in quo id
3 Se supplieiter a. iis a9stimarem; videndum supra ad libram Illi cap. i , n. s. 4. Vt in silem ae permitterent Romanortim ; vide ad ea p. 28 . n. l. - Ita enim et illis inoliandi sumtiees verecundiam se impositti a ; vi-do ad Ill, 61. n. 8. vietor non stiperhiet, sed imitabiitie potius
animalia generosar non noeee leotarenti; ros itantistis noeel; Getiter. Imos nihilominus suae polestialis
fore; uide ad IlI, 62, n. 5. Cap. XXVIII. a. Se suaqua faei
P. r. Permitiere, ut mox non in semitti em , sed in fidem tuom nos
ar uiuimus; eotis. Pol)h. XX. 9, Io, qui iam monuit, Reiol ignoras ei quae huic sormulae, de qua vide ad VII, 18, nut. a. vis inesset. Aeceptosque suisse voee sdei , quasi spes eetia elementiae ea coniiueretur . quum potius fitii ali itissa permittera pomani Aleant pro Oimis ophitrio se permittere. . Idem tamen . quod Aetoli , sentietiant Galli, XXXIX, 5έ, de ἀκιsse se prius in fidem. qtiam in m estialem populi rem . et senatus ἱpse. XLil . 8, gravissime ititit. Ligures, quisa in fidem mmti rom. dediderant . a popillio eos. ipsos bonaque eo
rum venditos ae dileios es e. Dariter populus rom. eam ob caraaam
omnem iram in Faliseria plaeidamenta deposuit opud Val. 'laxim. vi. 5, t. Ceterum in suem Populi
romani venire non semper eadem
stanti etitione dici, doetii ad IIIl,
57쪽
diserte scriptum erat, Ostendit. et Quando ergo, in-
υ quit, ita permittitis, postulo, ut mihi Dicaearchum
is is cum praesidio ingressus ad desectionem compura Ierat , et Amynandrum cum principibus Athamara Num, quorum consilio ab nobis desecistis, sinera mora dedatis.1, Prope dicentem intersatus Romanum Phaeneas, e Non in servitutem, Inquit, sed in is fidem tuam nos tradidimus; et certum habeo ), te is imprudentia labi, qui nobis imperes, quae moris D Graecorum non sint M. Ad haee Consul, m c D hercle, inquit, magnopere nunc curo, quid Aetoliis satis ex more Graecorum iactum ESSE Censeant,
D dum ego more romano imperium inhibeam in deis dilos 4 modo decreto suo, ante armis victos. Ita-
υ que, ni propere sit, quod impero , vinciri vos iam
ra iubeora: af Ierrique catenas, et circumsistere lictores iussit. Tum fracta Phaeneae ferocia Aetolisque aliis est; et tandem cuius conditionis essent sensere; et, se quidem, Phaeneas, et qui adsint Aetolorum, Defacienda esse, quae imperentur, dixit; sed ad decernenda ea concilio Aetolorum Uus esse. Ad id petere , ut decem dierum inducias daret. Petente Flac
co β pro Aetolis, inducite datae; et Hypatam reditum
di. Dieaeariatim eisem Mestriam
58쪽
LIB. XXXVI, CAP. 28, 29 est. Vbi quum in consilio delectorum, quos Apocle
tos vocant, Phaeneas, et quae imperarentur, et quae ipsis prope accidissent, exposuisset, ingemuerunt quidem principes conditioni suae, Parendum tamen victori censebant, et ex omnibus oppidis convocandos Aetolos ad conci lium. XXIX. Postquam vero omnis coacta multitudo eadem illa audivit, adeo saevitia imperii atque indignitate exasperati animi sunt, ut, si in pace suissent , illo impetu irae concitari potuerint ab hellum. Ad iram accedebat et difficultas eorum, quae imperarentur: quonam modo enim utique remm Amynan
drum se tradere ρosse' Et spes sorte oblata, quod Nicander eo ipso tempore ab rege Antiocho veniens,
implevit exspectatione vana multitudinem, terra marique ingens parari bellum. Is duodecimo die, quam conscenderat navem, in Aetoliam, persecta legatione , rediens Phalara in sinu Maliaco tenuit . Indo Lamiam pecuniam quum devexisset, ipse cum expeditis vespera prima inter Maeedonum romana quo castra medio agro, dum Hypatam notis callibus petit, in stationem incidit Macedonum, deductusquoad regem est, nondum convivio dimisso. Quod ubi nuntiatum est, velut hospitis, non hostis, adventu
eant; vide ad I. 5έ, n. t. et XXXV. 34, o. a. Cous Pol3h.
Cap. XXIX. r. Si in pace fuissent, etiam si in paea risissent. Intellige r
nedum , multo magis . qtitam in hollo liam tune agerent; Bauer. Cons. ad v. St. n. r. - Ad iram ae debae. In qui his dana eodd. apud Drahenh. legitur aerandelat . unda Drah. Iegendum fortasse eoni ita iram accendetar. Sed hae Iecitoneaupprimitur ea ad , aut saltem mu landum est in M. Ntilio simplicius legitur ad iram ac uelal. LEN. I. Phalara in sinu Mali ea e
59쪽
T. LIVIImotus Philippus, accumbere cum epularique iussum 4, atque inde, dimissis aliis, solum vetentum, ipsum quidem de so timere quidquam vetuit. Aeto-Iorum prava Consilia atque in ipsorum caput semper recidentia accusavit, qui primum Romanos , deinde Antiochum in Graeciam adduxissent. Sed Praeteritorum , quae magis restrehendi, quam Coreli, possint, oblitum se, non facturum, ut insultet aduersis rebus eorum. Aetolos quoque sinire tandem aduersus se odia δε-bere, et Nicandrum priuatim eius diei, quo seruatus a se foret, meminisse. Ita datis, qui in tutum eum prosequerentur Α, Hypatam Nicander consultantibus de
XXX. M'. Acilius, vendita aut concessa militi circa Heracleam praeda , Postquam nec Hypatae pacata esse consilia, et Naupactum concurrisse Aetolos, ut inde totum impetum belli sustinerent. nudivit; praemisso Ap. Claudio cum quatuor millibus militum ad occupanda iuga, qua dissiciles transitus montium erant. ipse Oetam adscendit, II erculique sacrificium fecit in eo loco, quem Pyram, quod ibi mortale corpus eius dei sit crematum , appellant. Inde toto exemcitu prosectus reliquum iter satis expedito agmine secit. Vt ad Coracem y est ventum mons est altissimus
Mettiit, metuebat enim iram Philip pi, socii Romanorum. aut ne his dederetur. Sed Philippus Romanis minus iam lauehat. Cons. ad eas. ,6 sn. 4. In etitum ei m prosequerentur ;*id. V . 38, 33. 4. Cap. XX. r. PF m. tibi m ν- tale eorpus Herculis viae narum ; vide
sterii. ad Lueiani Timon. cap. 6.1. Ad Cor em . mrintem Aetoliae orientalia. Ostiae eonterminum, nior collipotin et Nati vitim ete. ἔ
60쪽
inter Callipolin et Naupactum , ibi et iumenta multa
ex agmine praecipitata cum ipsis oneribus sunt, et homines vexati. Et sacile apparebat, quam cum inerti hoste res esset, qui tam impeditum saltum 4 nullo praesidio, ut clauderet transitum, insedisset. Tum quoque vexato exercitu, ad Naupactum descendit, et uno castello adversus arcem posito, ceteras partes urbis, divisis copiis pro situ moenium, circumsedit: nec minus Operis laborisque ea oppugnatio, quam Heracleae, habuit. XXXI. Eodem tempore et Messene in Peloponneso ab Achaeis, quod concilii eorum recusaret esse, OP- pugnari coepta est. Etenim duae civitates, Messene et Elis, extra concilium Achaicum erant; cum Aetolissentiebant . Elei tamen, post sugatum ex Graecia Antiochum, legatis Achaeorum lenius responderant, dimisso praesidio regio, cogitaturos se, quid sibi faciendum esset. Messenii, sine vesponso dimissis legatis, moverant bellum; trepidique rerum suarum, quum
ad IX, 2, D. 5. - Tum quoque. Ite/i nullus obstaret hostis, Meraro exercitu ; Iae. Periet. Tam eoni. Cron. minus apte; ut et leetio edd. anti. Tum ergo M. Cap. XXXI. i. m. duae eiυitates , Messene et Elis, est, en rei iam corpus, foederatam rempubl. , συστημα ) Achaicum erant ; etim Aeololis sentiebant; eritis. XXX lX. 48 seq. et Dola b. XVI, 33. f. 3. obi
vales. mouet, causas, cur Messe
nil ab Rehaeis deseiverint, riserre Pati an . IV, 29 : inter Aetolos vero et Eleos e auaticinem iniereessisset
OxIlum enim, ex ptialetis Aetoli , auctoris Aetolorum, neraclidas iu
ote panda Peloponneso aditivisse.
et ab iis aeeopisse Elidem. Conser. Pausan. VIII, 49, et Sirtib. III. p. 35έ, 3bet; de Mes en iis autem et Dinoetate, qui eos ab Achaeorum foeteiate abstraxit , ius XXXIX , 48, 4s. Diut. Philop. p. 366 ; Po-hh. XXIV . 5 et ra. - Etenim
Atiae eisitates etc. Oratἱon Is nexusqn Aammodo iuvatur ieetione, quae est in vett. edd. etenim duae eisita- rea Messone et Elis, qtiae extra ennealium inhalatim erant. eum Aetolis serit Man . To One primus dele. ii Frob. anno xiab, quod in nullo codice comparere Drah. te latur. LEM. a. Trepidive remm suarum e vi inde ad v, al, n. 3.