Io. Baptistae Portae Neapolitani De humana physiognomonia libri IIII. Ad Aloysivm Card. Estensem.

발행: 1586년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

Prominens ipserius labrum. VI NV S inferius labrum prominebit magis , nonfere malum, quaquam plerunque anitates, my crassas cogitationes significabit, Polemon, 'H Adamantius. Inferius la-- brum foris excedens non animi malitiam sed impudentiam fero impruden iam msimplicitatem, e bertus sed ex Lino infert, tale labrum in paruo ore , laudis , , honorii flu-diumsignificare, Tu mentia labia ad incisorios dentes . IN 'r libri, Psilemon, oesi mendosus sit textus , dicit. Labia ad inciserios dentes tumentia , cinaedos ostendunt.

Tumentia labia inferiora ad caninos dentes. TVMENS labium inferius ad caninos dentes, Oeneno plenos ostendit, Polemon eodem loco Iortasse quod viperis, alipuserpentibus eiusmodis habeat. Labia multum deformantia. 0 Ν omittendum duximus, quod Aertus ex Loxo adducit. Cuius labia truces vul tus exagitant, insaniam ,,stultitiam iudicabunt, quod ego inplerisive animaduerti. Labia inferiora pendentia. L BI A cum stata ab ore dependent, ex humore erabundanti inordinato euenire, inertiam significare, e bertus protulit, haec enim in bobus, asinis, essenescenti uiluis iidere licet.

Labia pilosa. π BI A pilosa luxorioso tribuit Polemon sed ristoteles in eadem Aura nos ubia,sed pilosus dicit.

De ore. Gap. 16. OS ab oristotele animalium libro intra maristas, labia describitur,cuiuspartespalatum , fauces. CApuleius ait os esse animi vestibulum, orationis ianuam, cogitationis comitium,

virile os magnum demonstrandum lionis signram, s humanam bue demoduximus reportandam, ne quid exemplo eause Mideretur. Num

122쪽

Magnum os V I latum os habet, est bellicosus, s audax , oristoteles adeAlexandrum. Sed Polemon , oe Adamantius, magnum os Piros decet,quasi iriles sentat. Albertus. Ma Inuuios Piris, sty virilibus μminis conuenit. Paruum os,1 U SILLV M os eseminatum ostendit. Polemon, es Adamantius, quod tale formi- nas deceat , Mylbertus tam foeminas quam eseminatos viros. Helenam pusilla ore fuisse

memorat Dares.

Paruum os exterius protensum. S paruum prominens insidiarum, . reprobitatis nota, Polemon, o Adamantius. ego ad Pulpes, , serpentes referrem. Exertum os. EX ARTV M sis,me prominens dementiam ultiloquium, es aduentiam notat, Adamantius, textus Polemonis hiulcus est, stes non admittendus, Albertus nimia prominentia stultitiam, loquacitatem, oe audaciam ostendit. Urseo exertum, 'H oblongum os, ex Oppiano, infla ferme Suilli, labia crassis, ob udentibus retia non lacerant, expistarchos X , demens, , Torax. Ouidius.

is siui nisipondus iners,stoli afferocia mentis.

Crassum,

123쪽

valde exertum os, & labia Crassa, & rotunda. OVIBVS erpretenditur, labiaquesuntpraepinguidiora rotunda, oe extrinsecus inuersa , moribus, ctes operibus Funsuini, Polemon, sty damantius. b his EAlbertus, - Protensum os rotundum, retortum in cras is labi,s , ac si repandum sit extremum, immundum Doracem,sultum , morte epileptis uturum. Humile OS. HV MILE Os , timiditatis , oe mutabilitati ignum eAdamantius, actuc Polemonis textus lacunosis est,mex EAdamantis restituendus. Medium inter exertum, & humile os. OB id neque exertum , neque depressum lauda, damantius, innuens laudabile esse, quod neque exertum , depressumquefuerit. Mibertus, Optima oris forma,quae non nimis humilis . oris enim, in labiorum humilitas timidorum est, . malignorum.

rietis Osdiductum, er bumanum adduximus, quum quam asser remus opportunam iudicare nequisiemus.

Os valde

124쪽

os valde dissectum. VAST A O ii dilficiis olidissim crussi, es impi, hominis notas praebent. Talia nanq;

fiunt arietum ora. Φolemon. Manducones Odamantius, es in sipientes dicit, ηυ ad canes refert. CAlberius. Cum os ultra modum dilatatur, du diductum, es reficissum videatur, immitem, impium, bessicinum, ηυ Poracem notat, a Polemone marinis beluis, in monstris assignatur. Polemon, 'H damantius infigura alui improbi tribuunt ei os garrulum,m apertum, ut bifida facies videatur. Ego potius ad lupos, quam ad canes referrem, nam os matri dij tum habent, . ingluuies est luporum propria Sed carniuora animalia amplosunt oris ductu omnia. Lupus pistis Pastum habet os, gyguia deditus , ut natura ei tale dederit. ad optime vorandum. Lamia piscis largo est oris hiatu, nam voracissimus, des antropophagos, ut

integra mortuorum cadauera voret ab hac insigni inglu te ab Oppiam . Uτια χά ατα diciatur . Pi trici ranae os ampiam, os latum a istis ingenium, moresque per accommodatum,

eminentia sub oculis comicula mrbato limo exerit, ut assultantesplysticulospertrahens,donec tam prope accidat, 'et assiliat. Tragloditici boues, M qui luporum Uar carniuori sunt, omnibus ritilus usique ad aures dehiscit, ex Plinio. Et oelianus omne genus animalium ab eis invadi d xit . Tali ore villicus meuspraeditus es, oessimul loliditate, oe canina exuritione. Apertum OS.

AP ERTU M os stultitia signum dicerem, is ad apparentem decentiam. referrem. Plerique apud nos sunt hianti oreflantes, m incedentes, oe insipientes, oest issent.. Oristophanes in us ore hiantes, profluitis accepit. P

125쪽

Cauum OS, CAVV ad os, et eluti insessum, inuidentiae selerositatis, intemperantiae nota, Polemon , Ο damantius se rioris textus , misaepissime accidit corruptus es ,sed MLbertus ex eis ristotele , ut ipse refert , cauum os libidinosorum est sedintestigendum est, os cauum essepartem illam, quae inter nastum, oe mentum interiacet, cauam esse, qualem Socra-iem habui e ferunt.

Dedentibus. Cap. I7, DENT E S, flatim cum os aperitur, Pidentur. Plinius, homini continuati dentes, lati , m acuti, '' fui eos discriminant, eanini. Sunt rari, densi, nonnullis breues, pamui, ' recto ordine di sito, Dentes, fui utrinque uaterni, anteriores existunt , incisorios ,siue sicantes vocamus, sui utrinque duo ab hispositi visuntur,canini dicuntur, molares Poros imi ab utraqueparte ruini in ordinem digeruntur.

Sinistra tabellae pars in superiore maxilla dentes raros, s infirmos conspicuos ostensura , inferiori vero magnoi, firmos,olidos.

Rari dentes. FACI LE ex ist vitae diuturnitatem, oe breuitate diiudicare possumus,cum ex ceretro omtum habi a t. oristoteles in problematibus,detibus vitae inessepraesegia credidit: nε quibus rariores fuerint,haud ita diu luere opinantur. Indiciu hoc esse os capitis,cerebru ob id inualiam uia minus sit resti rationibus opportunu itaq; celeriter putre ut quod ua natura humidum fit,na m caetera quum non mouentur,neq; exhalat Iacile corrumpuntur,quo etiά sicut homo capite piisse sit maxime, mas,quam femina diutius vivi Muturarumsui capitis beneficio,ex quo

rariores,

126쪽

LIBER SECUNDVS. Hi

ra kres, cxlbi, o minus fortes, eo minus virtutis δε ermaticae, oe cerebrifortitudinis, ex quo tutis corporis debilitas uitur, ob id breuioris Cisae. Plinius ex e Aristotele breuis Pitae raros dentes indices esse dicit. Rha . Cuius dentes rari, debiles, o minuti totum corpus est debile. E. Hm Conciliator. Caesar oesi raros habuit dentes, mi Suetonius scribit, erant tamen validi, i, mi fuit enim interemptus anno aetatis 5bae LVII. dAugustus enim , si raros fabros, exiguos jortes tamen, oeperjt anno aetatis e. LX XVI,

Magili firmi, & spissi dentes. CONTRA vero ex praedi diis, qui magnos, firmos, oestssos habuerit, , qui dentium

ordinepraeditus seuerit numerosiore , diuturnioris erit et , )irorum exemplo, quibuspis res sunt, quam seminis, quo ipsem, , in caeteris conuisitur. Scotus. Dentes fortes, oe sit si hominem longae Pirae notant, comedonem, audacem , . fortem, ut equus . Herculem fuisse triplici dentium serie Ionis Chi,proditum monumentis edi. Continuati denteS .

V I continuatos habent dentes non aliter morati, quam pecudes, Arcades, m caprae. Plinius. lenae nullisgengiuis dente cotinuo. Refert Plutarchus,Pyrrho Q rotae πη,

cum offuisse dentium vice, lineis modo insuperficiesuppictum, dististitumque.

Dextra 'vero in superiore dentium elasse caninos dentes longos exertosque, inferiore acutos, S rectos babes in eadem tabella.

Canini dentes longi, exerti, & firmi. VIV S dentes canini longi, exerti, σfirmigulosio infitiabilis, m malus est, Thasis. Conciliator ab eo . Dentes sing rmi ad exterius porrigentes gulos, es insitiabiles no tant , relatos adsues, , canes. riiteles hippotamo, apro, , equo exertos dentes dicit , idest extra ossieporrigentes. Longi acuti, & sortes dentes. CVIV S dentes acuti, longi, rari, o fortes in opere, significant hominem inuidum, impium , gulosum, audacem , falsum, in elem, oes raciosem, Scotus. Ad serpentes ergo referrem. Portentosis dentibusvis Chrisiternus Daciae Rex, horridaque barba, sed mortalium immanis imus, , nefariae crudelitatis infamis. Acuti,& recti dentes. OMNE animal habens acutos, . recitos dentes es magna irae, , carniuorum, Pa

leo, canis, mursus e contra homo,steium. Scotus. χ

127쪽

Mixti denteS. MIXTI dentes, dentium ordo non seruatus,qui quidem ab risit alij tili , quidam rari , alijstissi, demonstrant sagacem hominem, iuenisum , audacem, inuidum , dediagno um, facile ad Ptrunque conuertibilem. o De lingua. Cap. I 8.

V AS in ipse ore suntpost dentes, lingua est, ea adloquelae 'sum utimur, vinculum

est illi frenum, quodsii moderato ordine constitutu uerit, )niuersae eius actiones opti-- maesunt, cum ipsi facultas intercipitur , eae facile iaduntur. Ipsa lata, angusta, stymediae magnitudinis est. Si latior es dum oris meatum plus nimio repletum reddit, tardo, ac inarticulatosermone erit ,si angusta, cum non satis dentibus inniti queat, Pitiato Ptetur eloquio, media eius forma, diciarumpassionum expers, optima habetur.

Blesi, balbi, & lingua haesitantes. BLE SIT AS est, cum literam quandam exprimere non posse, eamque non quamliber,

sed certam. Balbi mero literam praemittere, vel systabam. Haesitans alteram alteri syllabam iungerepropere non pose , quae quidem omnia imbecillitate eueniunt, lingua eni ubministrare intestigentiae non potest ,pueri,ut manibus, pedibus ete minus valentes ,sic linguae parucompotessunt, more brutorum animalium vociferantur ,sic sines, m vinolenti. occidit etiam balbuties, cum impetus dicendi praemit, anteceditque facultatem eorum, utpote cum animus vise sequatur,cum membra voci accommodata tardiora habeant, sic enim lingua haesitantes, qui

melancholico habitu constant, propere imaginatiouem sequi, non nisi melancholicum est. Pρ' test enim esse, ut calor efficiat, viprocaciores sint, utique stendendo adhaerent quasi in salebris, quomodo assci iratos homines nouimus, incenduntur enim, incitantur, anhelitant, qui stiritu redundant, igitur prae nimio caloris feruore. Haec EAristoteles in problematis. TNeoptolemus fuit bisus-magnus bestator, si Dareti credimus. 6Alcibiades etiam bl us lingua , es maximis fuit tiritus corporis, es animi. Scotus ait. Cuius lingua balbutit, horribilis, iracundus, ab ira conuertibilis, ob id Conciliator. Lingua ante dicitioni rotationem repetens saepiusprincipium,d

notat melancholicum.

Subtilis lingua. SVBTILIS linguasagacem hominem, ingeniosum notat alticem, oe insidiosum. Scotus. Ego ad serpentes r ferrem. Velox lingua. VELOCIS motus lingua, cum repentina verborum corruptionesiam impetuosum, iracundum notat. bonciliatori Targa

128쪽

LIBER SECUNDUS.

Tarda lingua. iΝGV A immMisis, velut lapis,pigrum notat. Conciliator. De anhelitu. Cap. 19. DI XI MV S de ore, is eius partibus, nunc de ist, quae ex eo exeunt , si licet anhelitu, risis, voce, sty loquela: γ prius de anhelitu, quia is prior, quam vox. Dicit Auer es in sῖis Colliget. liqui medici anhelitum facile cordis complexionem indicare posse imquiunt , si calidam, figidam, humidam siccam, es ex cordis complexione feri alterationem Pirtutum animae: nam si excedit in calido ortitudinem, , animositatem promittit ,si inste do pusillanimitatem, . imbecillitatem ,si vero temperata fuerit, oe temperatas virtutes. Fortis, velox, & spissus anhelitus. AN H A LITUS forti velox, oestios caloris excessum in cordis complexione ostem dis, dummodo via ,per quas egrediuntur minime angustae sint, scilicet pecitus, o pulmo.

Haec enim membra, o sicor caliditate non exceda re cordis nimia restigeratione, Pi rum angustia, velociori ,stis larique anhelitus reciprocatione utetur. Sed in calida complexione id raro accidit, nde latas vias habere oportet, cilicet pulmonem, oepectus. Polemon,-Ada manuus . Suando autem quis ex profundo, m vehemens res urat, rusticitatem, GH ebrietatem arguit, ideo multus anhelitu ortem ostendit, . ichael Scotus. nimal multi flatus, multae fortitudinis, es potus erit. Albertus. Gnhelitus frequens, m Pelox, oe calidus, cordis calorem arguit. Fortis, velox, spissus anhelitus, & corpus, & pectus macrum. SI cum praedicto anhelitu pectoris, ' corporis accidit macies, erit cordis complexio canda, oesicca. 'circo huismodi Piri, iracundi, m tarde sidabiles erunt. Dasiuntur enim cito , quia calida cordis complexio ,sedantur tarde, quia sicci . Polemon, damantius in figura amari tribuit ei loquelam ,-anhelitum vehementem. Paruus, rarus , & tardus anhelitus.

HAS C signas dictis opposita, undesigna sensigidae cordis complexionis, , t

miditatem arguunt. Polemon in figura timidi tribuit ei debilem resti rationem. e Ad mantius Ῥero indiWcretam ,siae tumultuoseam, vel raram. Ibertus. Contraria praedictis contrariam innuunt significationem scilicet stigiditatem. Paruus, rarus, & tardus anhelitus, & pectus paruum, & glabrum. SI cum praedicto anhelitu pectorisparuitas, cy' glabrities fisimul erit, hi erunt in ultima timiditate, cy' ipsiorum iuuentus as italusenectuti, essenectus morti.

Temperatus

129쪽

Temperatus anhelituS. A LDE temperatus anhelitus temperatam cordis complexionem innuit, mpe lus me I dioere inter magnitudinem, oe paruitatem, , caro nec macilenta, nec pinguis , is iue' anhelitus reperitur in his, qui in temperatis climatibus nasicuntur. Polemon, oe e gamantius. Spiritus facilis inegniter, mysine strepitu progrediens, bonam hominis mentem ostendit. Ubi notandum in Polemonis textu temporum iniuria literas aliquat excid1se,ait enim damantius Perly λ ον.

Anhelitus constanS.IN figura furtis Polemon, es e amantius tributini et anhelitum constantem. Facilis, & sine strepitu spiritus. SPIRITU S ita facilis, Pt homini, qui halitu careat ,similis videatur, cogitationum ple

num arguit. Luales autem cogitationes fuerint, ex oculis in s. Semper enim nos cogitamus , ad quae corporis complexione trahimur, ea enim oculi demonstrant. stat luxuriosi ad amores, auari ad lucra , dis adscientias. Polemon, m damantius.

Vt qui post: cursum anhelanteS. VI CVN LV E anhelant, qu madmodum ij, qui pstsi cursim, consillio carentes, omnia, quae aciunt, dicentes. Polemon, γ damantius. Alius densus, & facilis spiritus.

U I alte res irant, η, ipsis densus, oe agilis e naribus colatur, ius e auor, es mamror si alia cum his ignis concurrant , effeminatisunt, , cingi. Iidem. De suspirijs. Cap. 2 O. EST sustiratio anhelationis steries. Sus iratiosignum per sabetur amoris, vel ang

ris scilicet angustiae cordis, qui enim anguntur, animum totum ad rem,quae dolo=i est conuertunt. Jtaque animus ad id conuersus, quo osticitatur sui O fcij obliuisicitur. Cor l, tur cum per intentionempe toris aerem non capiat, quo ventilari, refigerariquepossit, nestranguletur, animam ad desertum ossi cium reuoc i, is ut copiam rigidi aeris capiat, quod vices minutae, crebraeque stirandi essen acturae, una ampliori restiratione subministrat. Suspiratio. S T sustiratio vulgare amoris signum, Pt diximus. Nouerca apud puleium ui priuigni amore flagrans, legitur inter amori In spiritus cruciatus. GPan apud eundem Psichem amore captam ex assiduo μὴ ratu con Cit. Horatius.

mantes languor, e dentium arguit, a laterepetitus imo seritus.

130쪽

LIBER SECUNDVS. III

Inuitus suspirans, & illa chrimans, frequentans in te visum, & cum

eum respicis terretur, & erubescit.

CV M videris hominem sequentantem in te Pisum, es cum resticis eum terretur, , ex

hoc erubefici maxime si inuitus suspirat, lachrimae apparent in oculis eius, hic disthgit , m timet te ,s vero contrariumsecerit, erit inuidus, . contemnit te. ristoteles ad olexandrum. Suspirantes cum capitis agitatione. Si qui Upirat Jmulcum capitis agitatione patratarum, vel diciEarum rerum memorpor nitentia premitur. Polemon, , damantius. Sed prior non dictarum, sedetiorum dicit. Suspirantes cum capitis agitatione, fixis oculis. SI autem id sat oculis resticientibus, patrata, vel dicta mala magis consilio Pharesatagit, quampoeniteat. Polemon, , damantius. Oscedo.

LEGIT V R a d Gellium. 6wm quidam in iure flaret, es clare nimis, oesonore

oscitauit , tanquam illud indicium et i animi foret, , hallucinantis, m fluxae, stes oper' taesecuritatis , oecum deierasset inuiti simum sese, oe repugnantem o citatione vinctum teneri eo vitio, quod seri appellatur, notae iam destinatae exemptus est. De risu. Cap. O, NO S hic dereliquitgraecorum doctrina, o ne Pacuus locus relinqueretur, quae e latinis, es nostris experientis emendicauimus, huc afrendum duximus. Possumus etiam non alio melius, quam e risi animi apientiam, oe ineptiam djudicare. Hippocrates libro de hominisstructura ait, esse viros, qui semper rideant, , qui tristentur, , huius rei causam ex elementis esse. ui autempuri anguinissent, quequaque rident, s ab ectu, F corpore floridi, nec non persicui coloris. Homerus ex caloris copia profuere iudicare dudetur Cybi γ .ατα ασβεστα v idest inextinguibilem riseum dicit, oe Grammaticii se deduci tradunt ab ,Ἀκ, idest calore. Physici dicunt, quod credidit etiam Lactantius laetitiae assectum sie in s lene, intemperantiaiue ridendi ex lienis magnitudine constare: Unde homini ex nimio iberaliorique cachinno doleant intestina, cogaturque impositis adfinistrum latus manibus coercere exultantem dolorem. Alexander ophrodisius lien non proprie,ac per si ed ex accidenti risis cause censendus est Eu diu enim est us, omninosaeculentum, , melancholicum succum ex tecinore trahit, atque itata a uispurus, m defaecatus totum corpus, cerebrumqueperuadit, naturam simul, , an mam , , non aliter, quam vinum oblectat, , exhilarat, inde risus excitetur. inquit C ar apud Tullium non pudet nefire, quo pacto risus concitetur ,etbisit, quomodo existat at-qde ita repente erumpat, ut eum cupientes tenere, nequeamus, quae ne ipsi quidem illi fiunt, qui

seire pollicentur. hocsucit illud Ter fanum.

Petulanti

SEARCH

MENU NAVIGATION