Adnotatio ad institutionum Gaji commentarios ...

발행: 1838년

분량: 165페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

vid. III , 60. is ensouore , inquit, δε Φροι- ά uintur. An inde Proficere possumus in restitutioris hujus loci, docuitque etiam uius dispensatores adhinc appellari libripende. Derique a vi pendere

et is ensare tam arcte conjuncta sunt, quaru Gajus hic videtur velle probare pq.IU Doeotu disserentia coemtionis et mancipationis conss. interpretum conjecturae in notis. Semri meon usonem. Pertinet ad mulierem, quae per coemtionem venit in nurarum. Haec non incidit in servilem conditionem , Potest igitur e coemtionatoris testamento capere , etsi non iubeatur esse libera. A parentibin uero manes fae. marum igitur

Siculi juris est in persona emorum Significat Gajus ea tempora, cum heredis servi institutio nondum tacite continebat manumissionem ipsam. - .

risaeem perbis a icipi acciyiantur , quibus se 'ν l. In verborum igitur diversa formula spectata fuit vis disserentiae manus et monesFii. In mancipatione servorum et filiorumfamilias pronuntiabantur verba in . IIs a Gaio commemorata. θυο non similiter fit in eoemtione. Nimirum in hac non ejusmodi verba , qua servitas coiulitionis urgumentum sunt, usurpantur, neque usurpari POS- sunt, quia mulier ipsa saei eoemtionem seque tradit in manum filius vero et servus etiam inviti mancipio dantur. Qua crero autem licet, an mulier quis , Postquam counitio cita manvin venit, id Diuitiae by orale

122쪽

erae causa viradicta ilia Iauiuiui let et seq. II 4ὶ,- ut sui viis evadat, dici uouiosan tu servitum ovili' ionem fuisse cducta. Ex h. l. sistis scribendi ostendi doctorum prima l. tri elementa ainio tradentem. Add. l. 142. io. Cur aqua et igni g. I sit. 'Oena uiatis Ivissini tum recte usurpata, cum rubis tei minis imperium sim batur. Remansit Postea, damnatique ab urbe in iunx recedere o uti, ut Oppianicus in Orat Ciceronis pro Cluentio. c. m. amittebant tamen omnia

civitatis jura, etsi non in alienam civitatein se contulissent. Augustus rudenti colafilio istiusmodi bominibus centum designavit locum, in quem deportarentur, Dio Cass. 5, 20 46, 27. unde dein factum, ut deportuito sere exceperit ipsam poenare, et nomen interdictionas aqua et unx quo Pei sinet Insit. I, 2. . . et I 16. g. 2.RHessicium et iax poenalis eximie dicuntur, delici, quod lege iudiciorum publicomam punitur. Me enim ratio patitur Late patet h. l. vocis ratio potestas Significatur iuris nomani indoles et elegaritia, qua ipsunt sibi nitrilice constat. In Insit. Just haec uris ratio non tam Perspicue signiticatur, quam apud Theophilum. Ab hosti a captus Florentinus etiam et Marcia LIN. nus et Ulpianus in libris Insum eundem locum tractant, et doctius illustrant, ut ipsae quaestiones ab illis positae declarent, quam diversam a Moviai ac rationem instituerint. Gaius magis studuit ei juris interpretationi, quae ex historia et antiqva tuis sae petenda.

123쪽

Virmn ea hoc te ore ubitari potera GH aetate adhuc agitata interdum videtur haec quaestio in scho-- lis actorum, nam aulianus Hadriani aequalis iam hiuli. 22 4 2 de aptis non dubitaverat asse malo

diceres existernatur Patre mortuo urima teu famulias, fiasse, cum Pater ejus in hostium otestatem perusUret. Add. Epit. I, 6, 2. et L. 15. D. M suis et legit. Quae sit quaqstionis gravitas eleganti exemplo docuit Theophilus, qui ninem hunc locum

Perspicue exponit. Pristina jura recipimus. s. L. Is C. de postlim. ρuoque bis in una enunciatione. q.IM. Proeurea exeunt. Procterea, nam exeunt etiam sine capitis diminutione supra laudati liberi mo tuorum etiam apud hostes Add. III, 119. Ut exemistae potestate, sic etiam dimittere in potestate 4 133. Flamines Diales. Ergo non Quirinales, Martiales pniam in III, II4. hi non memorantur. Inuugurari elevi verba solennia hac in re. Quod

tempus praesens usurpat Gajus, argumento est V terem I IOiem capiendi Virgines, nondurn Prorsus neglectum luisse.

q. l3I An potuit filius vel invitus jubente patre Erede potestate et in coloniam mitti' Codonia Latinis est regio in agro Latino , inquam coloniae deducendae causa cives Romani civitate cedentes se contulerant. Factos hos esse e

civit, is Latinos, docet Grius III, 36. sed cons. O. advig. in disput de jure et condit coloniamini p. Rom. Opusc. p. 284. ae XII abb. - his erbis. Ter venum aeuit.

124쪽

acero eluit de Orat. I, l. et in orat. pro caecina, in M. utitur verbo inisse de filiosamilias add. I. 39 l. 3. D. de viction pater scienssilium sumn ψωHesie: at vid. L. I. C. de liber caus et Paul I V1 I. Graecorum , ibus abhorrebat hoc vendendi et imancipa-diuus a Latini nominis sociis minorem .id. Livius inst. XI.I, 8. Cujacius ad Paul. Il excitat lege Mosco viae , in quibus patri ustribuitur quater vendendi filium. significata igitur est in XII vera venditio, in qua cemitur summim jus patriae potestatis, sed temperatum idem adjectis verbis de libertate, quam ipso jure ter venditus suadepturus. Atque ad hujusce legis sententiarn , vel Jeti vel ipsi mores et consuetudo nasisse et com firmasse videntur emancipationem, qua per trinam istam venditionem, quam XII iubent, repetitam, mori serio, sed imaginari filius vel uno actu et unodi dimitteretur e potestate prid. q. 4I.ὶ quaroe ice , Grilia et Ulpianus EF r. I. in minus apte in tractatione loci do emancipatione excitant legem XII de una mancipatione, neque 'bstat, ut nobis videtur, IV q. 79.

Una mancipatione. Nam in filiabus ah omni republica remotis et in liberis secundo ad positis non tanta emitu ris patriae potestatis atque eadem sexus differenti cemebatur in exheredatione, Π, IV.

124 et in successione ab intestat ΙΙΙ, 14. Eaque res ea agitur. initus mancipationis, quam lis in l. IIs describitur, hic etiam adhibendus. De H coniunctionis iis monuimus supita.

125쪽

anancipio dat . IV, 9. Muta, quem Theoptatis ad h. i. LMaiit. --

τινα vocat, in pilome rectius parri Euci io, qui nancisio aceωit lege manumittendi. U Gera nurnumittit. Est enim in causa ana esset servi loco habetur,4 IM. Eo facto revertitur in so Mem Heris. Hoc ni eum videri potest, facto vindictae, quae libertatem et suum jus 1licitiis animaisfrim reverti in potestatem, nam si Pater mancipio dedit ea let', ut sibi remancipetiis, non vindicta erit adhibenda, sed denuo mancipatio Theophiliis Institi. I, 2 6 serihi filium vindicta manumissum tacita quadam ratioIIe recurrisse ad Patrem σιωπηριν - λογον λά- . Is eum ueru----ψαλ δε est h. L pater n-xalis modo is significabat patrem fiduesarium I rum sive rursus mancipare est patris naturalis; ----ipare est fiduciarii, qui restituit patri naturali. qui mane*io aerae eidem ei alii, sed in au eri, ei rati Non susten, filivi tres subiisse mancipationes, sed ab ipso patre ter mancipio dein necesso

est. Remancipationes non computantur, nec refert, utrum ter eidem an diversis personis filium mancipio

det. Novus identidem est actus, da quo satis eo sint testibus adhibitis. In usu es Hoc est, magis obser tur hic, quaan alie modus Alia est vis vocis in . II 2. Simiatur invicia. Supple ex superioribus : uo facto. Eadem hic oritur dissicultas de vi et essectua linara i , ι--, neque eam tollit, sed bo

126쪽

magis auget Theophilus cum dicat filium denuo am

tris. An binus sic intelligendua interposita fiduciam nessu accipientem manumisisse quidem apud Haetorem, patrem vero, luxalanx ibi praesentem vindicasse stium in potestatem γ/in etiam manet et Jam ter venditus a patre quiadem naturali liber est, sed non a patre fiduciario, ni 1 hunc iam antea bis venditum in tertia tenet ma ei patione sive in ea a mancipii hoc igitur nunc manumittendus est; nam solent cogi actione ex contractu fiduciae, uno ex iis mollis. quos significatri. IV. et quidem eo, qui ei e Potest adlubere, nempe vindicta, cuius tertiae per vindie iam manumissionis jam non amplius is erit effectus, in re dicet pater, quiuibus mancipationibus amia

serit omne jus o vexi legis: M ter venum diale,

Uius liber esto, sed ut sui juris evadat nisi di at quis hic obstare, quod emancipatus sic non di recte a patre ipso aedis patre fiduciari libetretur

a pater tamen identidem singularum mancipationum auctor fuit, Et cum ultiat ae huic vinclicta certissime aderat, etiam ipsius manumissionis verast Linu abisse erus in notis non dubitat lacunam sic supplexe, ut filius ea istimetur teria mannip sonu desinere esse in potestato patris . Nec me prii et iuri IIpitoinen loceres fiduciarium remancipare de here naturali, ut is ipse 'numit

lato at non intelligo, qui Muciaece liber a patre possit denuo ab hoc emi, cui Min amplius veluti in inmercio eat, et tu adquisi, ut dure pMesisti

127쪽

emancipetur ab eo, qui jam desierat illum habere

in potestate.

In eausa mones i. Sequitur igitur posse filium

esse emancipatum ratione patris , in mancipio vero adhuc esse ratione fiduciarii, qui nondum ipsum

manu miserit.

3.134. intere entes monumissiones minae fiunt. Nimirum si adoptio, quae est alius modus solvenda. potestatis, sit imperio magistratus, veluti Praetoris,

filius ter a patre mancipatur, et ut tres mancipationes sic etiam tres intercedunt manumissiones. Dei e aut patri remanewatur istis jure ma

esWMur patri. Duplex sema significatur hoc loco enucleati disiciliori. Vide etiam finem hujus LBetari. Hoc est post alteram mancipationem , Postquam pater naturalis iterum mancipio dedit, et Pater adoptans iterum remancipat. Vine ein litis a sies Q. Vindicans est adoptans, qua coram Praetore, praesente patre naturali et filio ejus bis mancipato, hunc manu tenens vindicat in suam potestatem formula , quae est in libro II, 24. , solenni usus. Potuit quidem pater naturalis contra vindicare, sed dicendo se nosse et tacendo et iuro suo cedendo patitur filium hac tertia vice in misecipium dari, atque adeo e potestate sua exire. ad Uiei ur. Est vocabulum hac in re legitimum vid etiam II, 24 sed minime e sensu accipis

dum ut insta addictio III, IM. tu quaeris, quo-- inodo nunc distinguatur adoptans ab eo, qui in mancipio habeat, ut i q. IV. diversitas formulae in L lis et u 24. satis distinguit et diversum

128쪽

ius signifieat. Adoptans hic non emi , ut mancipio accipiens, sed vindicat, ut pater potestatem habens per in iure cessionen adquisitam. -υ-e m ei reuaepour Huschlcius conjiciendo supplet: απιDO viniacarui flι- ab eo, uua quem in tertia manes'Mione est. In niancipatione emancipandi causa videmus in Win quidem magis esse et obsera ari solere, ut idem identidem mancipio accipiat et emancipet, sed

Sse tamen patIem diversa II ancipationes cum dia

versis celebrare personis. Idem iuris h. l. In superiore adoptionis serma adoptans solus prima him vise mancipio accipit. In hac vero altera forma

accessit tertia persona eius, cui pater bis rema cipatum filium mancipavit et sic e suo iure litiusit.

Ab hoc igitur patre propter fiduciam fiduciario, apud quem filius in tertia mancipatione est, ado tivus nunc vindicat haud secus atme in superiore forma a patre ipso non conixa vindicante et duro

suo cedente.

Maeaan commodis est. Quia non requiritur inetem entio tertiae Personae.. tu seminudi minuriarenti Suppis ex superiore roindieare deinceps eum , qui adoptat, apud Praeto rem Parens tantum de patre naturali Potest usu Pari parer etiam de adoptivo.

visim et in pri---. Utraque in e forma adoptionis tum ea quae fit per emancipationem, tum quae per jum ma pationem. Non pertinet ad locum de adoptione filii, nec O S.IM.

129쪽

-HIS α' Lanespatione aut noxae datione ei is sed ad vendationem sive pretii captumst, sive alius rea moris sic contrahendae causa sit tam , ad

rendum arbitror II, L. M. 6. 60. III, 6 neehrevis spatii tempus hic cogitaturis hoc attingit propterea ut mat, quam late pateat jus potest iis avorum in nepotes, quando quaeritur de iis aut

emancipandis Bil in adoptionem dandis.

Post tertiam mancisationem. Postquam pater illum ier venum dedit, filiusque manumissus ad eo, is cuius mancipio est, liber est, sive sui juris. uatur. Conditio igitur infantis hie non pendet a natasiluis, sed a conceptione secundum regulami g. 89 in san. Ps. non adeo minodicelatis est, sed contrarium superiori exemplum opponentis. In ferti manematione. Quum ter jam manet

tus a patre adhuc in mancipio est apii eum, cui Pater mancipaverit, quaerere licet, an uxor martiatum filiumfamilias' sem aut potuerit aut delinerit 7

Inon nasiatur in avi posessau. Nam quum eoncia Piel a turi, avus iana II illum ter a se mancipatun omite jus patriae potestatis amiserat.

Sed eum Labeo quirim. Quod situ in v x

i exemplum Labeo, continet 'aete decem me sium spatium ; nam uxor , Mim in mancipio e n Britus, et ex eo concepit, et Peperit. Pro sed

130쪽

tate. Pendaeis jus ejus Et patris potestas in suspenso est. Itaque intei ea cito est, neque in mancipio mancipatoris, neque an Potestate Patris, qui, dum servi loco est, non potest haber Potestatem.

- Potire usit in ua. anxia diligentia quinquies repetit pronomen personale is, sed prius tamen ejus reserenduna est ad filium, alteriit ad patrem An ad exemplum filii impuberis pauis captivi ei interea tutor fuit datus' i viris Iu Etsi uni adline superstitem habet. Ceterum haud mulium dissimilis quaestio etiam ipso

jure Iustiniane usu venire potuit in emancipatione

filii uxore praegnante, vid. In tui I n. s. Quaeritur an filis nepotesque potuerint in huiusinodi esse πια - diuturiis, atque h. L sim

Matur.

supra tetimus. Vid. g. 32. quamquam hi agitur de mancipatione emancipandi causa, o etiam

dum illum restituere voluerit o Menete, vida. notae. non eonvenisset potestate parentis. Vidd. notae. Vellam docuisset vir praeclarus, GHum si a

diibentem seu plane his dicere in ea n enunciatione, et exemplis pro Metratinionem da lege laticovwHoruoue eonsulo denique initium hujus Ioci: uerum etiarn dubito an Satis aptum sit loco superiori, nisi dicas pertinere ad solutionem Patra' potest iis per eoumtionem matrimonii causa.

SEARCH

MENU NAVIGATION