Jacobi, sive Actii Synceri Sannazarii, neapolitani ... Poemata ex antiquis editionibus accuratissime descripta. Accessit ejusdem vita, Jo. Antonio Vulpio auctore, item Gabrielis Altilii, et Honorati Fascitelli carmina nonnulla

발행: 1719년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

1oc EPIGRAMMA TON

Hic vici gemitus vel unus omnes , Omnes & simul omnium querelas. Mox quamvis cineri tuo decentem HI

Pontanus tumulum pararit, ac te Cognatas veneretur inter Umbras;

Qtiamvis & diuturnius sepulcrum, Quod nec saecula vincere ipsa possint, Divinis paret excitare chartis: SONostrum non tibi qualecumque munus Inter frigora, solitudinesque Cessavit; nec honore te supremo Fraudavi miseri hoc scit ipsa Tethys; Scit late Oceani unda Gallicani. v Stant arae tibi, stat videnda nautis Terreni tumuli pusilla moles; Et buxus super, & dicata quercus. Nam myrtum regio illa non habebat. Quae jussit pietas sacrare, ut esset 6ONaturae tibi terminus sepulcrum. XVI.

IGNES NOCTURNI ROMAE.ADspicis, ut pim vultus imitetur Olympi,

Certet & astriferos vincere Roma polos. Scilicet hos, Auguste, tibi largitur honores; Ne cupias magni tecta videre Iovis. Alta

272쪽

LIBER II.

Alta coronatae jactant incendia turres : SEt Vaticano fulmina monte tonant. Dumque palam tantos cupit ostentare paratus Urbs nimium in laudes ambitiosa suas: Vivant astra, inquit, summo contenta Tonante; Pareat Augusto dummodo Roma sit O. Io

XVII. DE T ΥRANNIS, ET BRUTO

Uum tot Tarquinios passim consurgere cernas ;Miraris, Brutum cur serat Italia e

x VIII. IN TUMULUM PUERI.

NAre, patris, matrisque amor, & sit prema voluptas, Accipe, quae nobis te dare par fuerat. Busta eheu, tristesque notas damus invida quando Mors immaturo funere te rapuit. XIX.

DE HERCULE, ET GANYMEDE . Ρ Alluit Alcides teneri Ganymedis amore:

Et vetus amissi cesserat ardor Hylae. Quid linquet nobis puer hic ρ ait Uxor: honores Eripuit quondam , nunc rapit ecce Virum. XX.

Non suruit, non paedicat, non irrumat Ufens: Ista olim: quid nunc e aut vomit, aut Comedit . XXI. Pisj Zed by Cooste

273쪽

168 EPIGRAMMA TON

XXI. IN DE GENERANTEM. Nomen avi, non facta refers: diceris ab illo Alter, sed juvenis tu , precor, ille senex. XXII.

DE IOVE, ET CUPIDINE.DE Veneris Nato questa est Dictynna Tonanti,

Quod nimis ille Puer promtus ad arma foret. Tum Pater accito ostendens grave fulmen Amori , Hoc tibi, saeve Puer, spicula franget, ait. Cui lascivus Amor motis haec reddidit alis: SQuid si iterum posito fulmine Cycnus eris e XXIII.

AEgrotat sedis vitio, & male Riccius audit . Qtiid, si esset surdis Riccius auriculis e XXIV.

DE DANAE, ET IOVE.

Formosam Danaen munibat ahenea turris :Et satis hoc vanus credidit esse Pater . Indoluit, tenerae miseratus fata Puellae Iupiter, & subito factus amator, ait: Ergo arcere potes Natam Divisque, virisque: SAt si non arces imbribus, imber ero.

274쪽

DE. LUCIO GRAMMATIS TA. Noctes, & noctes iterat dum Lucius, illi

Perpetuam noctem praebuit altus Mar.

XXVI. DE VULCANO, ET UENTRE. Horrida Caelicolis narrabat praelia Mavors,

Saevaque terribili capta trophaea manu: uod Venus audiret, doluit Vulcanus. &, Heus tu, Inquit, an exspectas, ut mea vincla canat e

XXVII. DE S E I P S O.

Μ Iraris, liquidum cur non disibivor in amnem, Quum numquam siccas cogar habere genas. Miror ego, in tenues potius non isse favillas, Assiduae carpant quum mea corda faces . Scilicet ut misero possim superesse dolori; sSic lacrimis flammas temperat acer Amor. XXVIII.

DE HERCULE, ET IOVE.ΡEndebat Phrygii Tirynthius ore ministri;

Delicias magno dum facit ille Jovi. Tum Pater, haud equidem favi, sortissime, dixit. Formosum rapuit quum tibi Nais Hylan.

D d XXIX.

275쪽

EPIGRAMMA TON

YXIX. DE VENERE, ET PALLADE.

I Nduerat thoraca humeris, galeamque decoro Aptarat capiri, Marte jubente, Venus. Nil opus his, Sol, Diva, inquit , sumenda fuerunt, Quum vos serratae circitiere plagae. XXX.

CATONIS TUMULUS. HIc, ubi Libertas, magni & jacet Umbra Catonis;

Quam melius poterant Caesaris ossa tegit XXXI.

DE VENETORUM SIGNIS.

Romanas Aquilae postquam liquere cohortes',

Magnanimus turmas ducit in arma Leo . - i v

DE ANDREA MATTHAEO A QUI VIVO,

DUCE HADRIAE. , Moesta Biruntinae duxerunt otia Nymphae, Nec Faunis solitos exhibuere choros. Scilicet optato quidquid sine Principe cernunt, Ingratum est, tantus Principis urget amor Nec satis est, positis arcum sprevisse sagittis, ' Questubus & totos continuata dies . ' Ast etiam nostris faciunt convicia terris r a i , Et nos Sirenas, Lotophagosque Vocant. - Uera

276쪽

Vera loquor : Divae, veniam date vera loquenti: Non amor hic certe, sed magis invidia est. Io

XXXIII. DE THELES INAE CRINIBUS.

D Um nectit flavos auro Thelesina capillos; Contraxit radios Phoebus, & erubuit. Mox haec ad Superos: En auro jungitur aurum :l Hoc est mortales, hoc superare Deos .

XXXIV. IN CALEATIUM CARACCIOLUM. HIppolyten, Leden, Thelesinam diligis unus:

Dic mihi, quid tota restat in urbe boni XXXV.

IN THEATRUM CAMPANUM. DIcite, Semidei, silvarum Numina, Panes,

Et siqua adventu es Nympha fugata meo: Cui licuit tantas saxorum evertere moles, Quas jam disjectas vix nemora alta tegunt e tΗisne olim sueta est clineis Campana iuventus S phitheatrales laeta videre jocose . Nunc ubi tot plaususque hominum, vocesque canorae, Tot risus, tot jam gaudia, tot facies e Scilicet, heu fati leges, rapit omnia tempus; - Et quae sustulerat, deprimit ipsa dies I

277쪽

Σ,Σ ΕΡΙ GRAMMA TON

DE FONTE MERGILLINES. f.' Si mihi rivo vitreus perenni

Fons, arenosum prope litus , unde Saepe discedens sibi nauta rorςs

Haurit amicos. -

Unicus nostris scatet ille ripis, SMontis immenso sitiente tractu, . Vitiser qua Pausilypus vadosum C

currit in aequor.

Hunc ego vitta redimitus alba , . 'Flore, & aestivis veneror coronis; r Quum timent amnes, & hiulca saeuuin Arva Leonem. Antequam festae redeant CaIendae Fortis Augusti, superantque Patri '. Qtiatuor luces; mihi tempus omni t3

Dulcius aevo.

Bis mihi sanctum, mihi bis vocandum, Bis celebrandum potiore cultu, Duplici voto, geminaque semper : . i. Turis acerra. ao Namque ab extremo properans Eoo ,

Hae die primum mihi vagienti Phoebus illincit, pariterque dias

Hausimus auraS. Hac Diuitiaco by Corale

278쪽

LIBER II.

Hae & insigni peragenda ritu

Sacra solennes veniunt ad aras; NaZari unde omnes tituli, meae tu Nomina gentis , Nazari vastas ctaalbentis undas Aequoris, saevosque domantis aeshis,

Qtiidquid & vani truculenta jussit Ira Neronis. C deis caeli, smul & tuorum, Rite quem parva Veneramur aede , Cui frequentandas populis futurix

Ponimus aras r

Si mihi pri nos generis parenteS, Si mihi lucem pariter dedisti: Huc age; & sontem tibi dedicatum Saepe revise .

XXXVII. DIVO NAZARI O NAtali quod, Dive, tuo lucem editus hausi;

uod tua nascenti lux mihi prima fuit: ius hoc riguo parvum cum sonte sacellum Dedico ; tu nutu fac rata vota tuor Ut quae Sextiles lux venerit ante Calendas Quarta, sit hic generi bis celebranda meo; Et quod solennes revocat tua festa per aras , Et quod natalem contigit esse meum.

I. II

x XXVIII

279쪽

EPIGRAMMA TON

XX XVIII. DE LAURO, AD N ERIT INORUM DUCEM.ΙLla Deum laetis olim gestata triumphis,

Claraque Phoebaeae laurus honore comae, Jampridem male culta, novos emittere ramOS,

Jampridem baccas edere deserat. Nunc Iacrimis adjuta tuis revirescit; & omne 2 sFrondiferum spirans implet odore nemus. Sed nec eam lacrimae tantum juvere perennes λ Quantum mansuro carmine quod colitur. Hoc debent, Aquivive, Duces tibi, debet & ipse Phoebus; nam per te laurea silva viret. I

XXXIX. IN TUMULUM COTTAE VERONENSIS .

SPerabas tibi docta novum Verona Catullum: Experta es duros bis viduata Deos . . Nulla animum posthac res erigat: optima quando Prima rapit celeri Parca inimica manu . Quae tamen ut vidit morientis frigida Cottae sora ; suum lassa est crimen, & erubuit. - . XL.

IN PICENTEM MEDICUM.

Uod noctu latras, quod sellas olfacis unus', Da veniam, Picens, hoc canis est vitium. Sed quia tu Cynicus vis diei, & Clinicus idem; Esse idem poteris Merdicus, & Medicus.. XLI

280쪽

XLI.

DE FERDINANDO JUNIORE.

SI merita audieris Ferrandi; Nestora credas: Si numeres annos; dixeris Antilochum. XLII.

IN Q UEM DA M. NE valeam, Superi, bene si facere hic pote, quem sors

Exsilio, & vinclis vexit ad imperium. Et peream, ni cuncta evertere jam volet hic, qui Nil meminit praeter vincula, de exsilium .

XLIII. TUMULUS, IN QUO PLORATUR

s I L I U S UNICUS. , C Ur heu Laetitiam salso dixere parentes, Tristitiam qui me dicere debuerante Natus erat miserae lux unica matris, ocellus Uilicur; hunc Lachesis noxia subripuit. I nunc, vel Nioben conser mihi; cujus habet Brs s. Hoc melius, fieri saxea quod potuit. XLIV. II N ' P I, C T U R A M. ANna Parens , cui caelestem sperare Nepotem Contigit, intactae Virginis, Anna, Parens: Ut tandem te te meliori in sede locares, Credibile est artes edidicisse novas. Sc

SEARCH

MENU NAVIGATION