장음표시 사용
221쪽
DE VIRIS ILLUSTRL ORO. PRAED. .
qui vel 1 coenobiis ues quoquo modo sese deo di cassent sic quidem ut ire:
Qua seue/ episcopis nec pontificibu*letiam maximis adlis bax mod ra uitiora sticorum omnium acerrimς uitia increpans.et Rd meliQxem 'iuerit Dira lima Alb. quanta poterat soleretia reuocare studens. Vnde'. anna Muthu datv en 1llorum numero qui non solent medentis manum i xxformidamium in Gesu laudibas efferretur a quibusda eria imaledictis incessarexigRqui turpitudine suam agnoscentes illius castigationes istri: qino pote t et Qdio pedi
Cur inter sequebantur . Hinc factu es ς pigri in arbitran n Q relatus; diuos suod uos plu rit cu de ipso quo in referend0 plurimus sermo, haher et quo tam pQxe beatricii iudicio tus Thomas eius quonda auditur catalogo sedctQrui adscriptu est Praece non fuerit dente tempore,cii Ratisponeta ecclesia pastorem suum perdidisset et inter relatus. se dissiderent quibus deligendi episcopi cura et potestas erat: hianti quae tu pontificem maximii rogaxunx ux ipse pastrarem sibi que: putaret optis m ti constitueret. Forte Pol tifex Opportune Magnu Albertum ad c uti cendos atqi rvilendos quos da ex reli R a Meluerat Nactus Igixur tanta iachrymas opportunitate satisfaciendi miisponensiti uoris pxaestilem illia declarauit re, Alber ..eps lactantem maxime et non sine ingenti dolore et lachrymisonu es proui, declaratur cliam eiusmodi detractatem. Hud postsi fama peruulgavit laxedibile di cita est quanto morrore in dolore Affecti sint quicunq; sub drui Dominici uexillo militabant, iritelligentes; quanta in eo uiro iacturam facerent APontificis Maximi consilium et tumione sequetatur: Cuius et sanctitatis et docinnae splendor iam totu orbe illustraret. Quare Humbertus qui tu vineralis erat praedicatorii magister ac moderator tali nuncio consternatus: Iitteras ad eu dedit. Quaru eκemplii ideo subscripsmus ut ex iis etia unuὐ quisq3 coiiciar quanti apud suos Albertus esset. Charissimci i christo fratri
Huberti Alberto lectori Coloniens frater Humbertus ord prae .seruus inutilis aeter/litterae ad na in coelo saltate et in terris radiare gloriosis meritas et exemplis. Rumor pNbertum quasdam litteras nuper evolans a Romana curia nostru attingens audituet nostri cordis uiscera penetrans nos in direptione interminabile funditus
prostrauisset nisi sed uia sancta et firma qua de uobis in omni bono gerumus restitisset Siquide accepimus i praedicta Romana Curia uobis mant datii,ut ad quanda pontificale dignitate accedatis. Quod quidem licet ex
parte Curiae no immerito credibile sit,attam e sp uos sentire possitis icredibile fit iis qui uos nouerint. Quis . n.credere posset ut in ultimo uitae uel
strae post rata gloria uestra et ordinis que uos gloriosum fecistis; istiusmodi nota ferre uelletifeQuis quaeso frater charissime et amatissime no selum de uestris sed de Oi religiosi genere pauperis posthac resistet si uos 1 his suci
cumbiti se et no potius caeteris excusando uos et onus deprecado Geptu in
heatis ρ Quis saeculariu no scadalizefiat illibet alius professionis huius hoc
222쪽
audies eredat nos amare paupertate et non potius existimet eam nos sustinete tandia donec effugere p*ssimus 'Non moueant uos obsecro consilia et preces dominoxu nostrotu de Curia quide emanantia In qua cito et farietie in sibilu atq; derisiim talia uerti sistent. Non frangant uos aliquae molastiae ordinis qui uniuersaliter omnes diligit et honorat et de uobis specialitet in domino gloria quae si grauiores etia essent si unil fuerint aut si tutae sint etiam si alios fatigarent atq3 deiicerent uestros. tamen giganteos
humeros hilariter portare quatum uos deceat non ignoratis. Nec nectati tuos praecepta papalia quae neminem efficaciter resistere uolente cogere co/sueuerunt. Nec sancta lituusmodi ad tempus inobedietis hominis famam laedere sed potius augere solet. Cosyderet circuspectio uestra quid accide iit illis qui ad similia se trahi permiserint quae fama eoru secuta sit qui fru ctus qui starias qui deni finis . Occurrat uobis si d1fficile si in regimine ecclesiaria Germaniae uel offensam dei uel holum declinare . Deniq; quo/modo pati poterit anima uestra tota die terrenis implicari negociis et in.pentalis peccatorum uersari quae adeo uehementer sanctas scripturas et conflscientiae paritate dilexiteQuod si fructus animarum a uobis quaeritu alte dite quaeso quomodo per huiusmodi status mutatione et animatum fru/ctus 1nnamerabilis quem no solam in Germania sed fere per totu orbem indubitanter facitis fama exemplo a s scribendo penitus peribit. Quem autem in eoiscopatu facturistis incertu est. Videtis etiam dilectissime fra ter torus ordo noster de tribulationibus maximis erutus maxima demuconsolatione repletus est. Sed quid esset si in alique prohindiorem moreo rem iterum ex aliquo uestro facto reducereture Vtinam dilectum fratrem meum potius audiam in pheretro Q in cathedra sublimari . ne sic amissa spe firmitatis at csistantiae in talibus aliis cum moerore de hoc saeculo nostu recedat. Flexis ergo genibus cordis per intemeratae uirginis et eiusdem filii humilitatem uos adiuro ne statu humilitatis uestrae dimittatis et quod
hostis sublimitas et subtilitas in plurimoria damnia et stadalii procurari
in eius caput uertatur atin redundet ad nostra et uestra duplicem gloria et honorem. Rescribite consolatoria quae nos et alios fratres nostros et uestros dilectissimos cosolen si eruat a moerore. Orate O nobis. Gratia do mini nostri Iesa κpi sit uobiscu Ame. Veru coactus a Pont Max. Alber tus ea coactione ac iussa que tuas redi fas no e fles ac gemes epale onus cuingenti suo et suoru o1um dolore subiit. Igit ad suti epatu ab eode Potit. Max. mimus est Qui postg i Bauaria paenit et ad Ratisponesem ciuitate post solis occasum ea ingressus est et ut humana pompa deuitaret ad Ccenobiu D sui Elass quod praedicatores inhabitant se se recepit ubi cum in genti patrum gaudio susceptus est. Die qui secutus est dum sacra celabra/
223쪽
DE VIRIS ILLUSTR. ORD. PRAED. .
rentur quae missa maior dicitu ad episcopalem ecclesiam se contui quo quidem cum toto clero populus ovicii gracia et ut metito honore nouupraesulem suscipere am conuenerat qui templum ingressius cum ingenti plausu et canticis excipie progressas , inter psallentiu turba ad aram quae maxima est aliquandia prostrarus huma suppliciter orationi phimum ita Alb. cum cauit.Mox cum effasa omniu laetitia canticis in episcopali cathedra lo/ingeti ap/ catur. N5 dici posset quato omnici fauore quato gaudio fuerit exceptus, plausa a qui facile intelligebat quam praesule soniti ement sanctitate, at doctrina populo in toti iam terrarum orbi notissimaa dilon est opus dicere quale se in eo pon/tispon. ex/ tificatu praestiterit unusquis facere coiecturam potest qui ex iis quae iam cipitur. scripsimus uitam moresin hominis tiouerit. Consuetam sibi in monastorio uitae austeritatem seruata tenui quo uestita contentus et cum loca suae dioccessi subdita Miseret in uenerabili comitatu suo qui semper ex gra/N ussi eps uibus et optimis uiris constabat unico tumento pontificalibus insignibus a priori ui otnato usus e. Negotia quoq; non spiritalia obatis uitis atq; fidelibus trata discessit cruda comisit ne terrenis occupatus actioniba,ab oratione et coreplatione
et a schbedis iis.quae prodesse hoibus possent frequerer abstraheret. Quo tem pore praeclaru illud in euagelio L ucae opus edidit in quo quide speciatu dono sancti spiritus magis si alibi usus uideti potest. Propria insup manu in sacram bibliam scripta glossemata reliquit quam qaide illius manu
in eade ciuitate in coenobio praedicatoria testatur eiusdem manu scriptus luber qui cum ingenti reuerentia uti res sacrae cosueverun bide asseruatur. Memoria sui qui mos plebis est in extruendis aedificiis relinquere nullam uolait aedificio contentus quod sibi landiu in caelestibus extruxerat.In ho/nore aute dies patris siti Dominici statuit ut in ratisponensi ecclesia sacruillius anniuersarium suo die quotannis celebraretur et ut libentius id fieret certam pecuniam eκ more Canonicis qui sua praesentia festu decoraret coestituit. Revirat magna cum laude integritatis eximiae aliquot annos iubponensem ecclesiam cum pertaesiis tanti onetas molestias atq; peticula cupiatimi nec ferre seueritate scioru morum at y censi iram possent nec ipse illorum uitia pati Decreuit d u relicto episcopatu ad pristinu redire ubuendi morti ait in monasterio quod erat uitae reliquia degere. Impetrata
Epata Al igitur a Clemente quarto Pontifice Max.huius sui C5s Ili uenia Coloniabertas abdi rediit ubi cum ingenti plausit a suis exceptus est. Ibi repetito pristino uiuerat. di instituto et more docendi et scribendi sanctissime uixit Oiu uixit qui quanto dignior grada sacerdotii factus erat et clatior tanto submissior at subiectior in omnibus erat sed in iis praecipue quae ad formulam uiuendi monastica pertinebant ranil unus ex minimis esset. Verum quato se matgis demittebat et abiectiore se facere studebat lato crescebat maior holum erga
224쪽
erga illum reuerentia et cum ipso cultu admiratio. Quare non caeleti solused et Coloniensis Archiepiscopus et alii Finitimarum urbium Antistites magno illum honore prosequebantur et illius opera quandoque ute/hanta quam ille quide benigne rogatus exibebat. Eximius erat pacis amator ait concordi erat Oratione uehemens et efficax quod quide exemplo quod asseremus facile constabit. Orta erat discord1a ingens inter Colo Quantus
niensem ciuitatem et Comitem montensem quem nunc montensem du/ esset cocorcem et Juliacesem nuncupanset ab infestis animis magnam aliquod ma/ diae et pa/lum imminebat. Hoc igittar cernens ibertus medium se inter utranq; par cis amatortem exhibuit nec ptius uehemeti studio et oratione destitit autoritate similiter qua plurimum ualebat,si eos ad pacem at concordiam reuocauit. iam senio confectus libram de corpore Christi pulcherrimum et tractatu,' quomodo adhaeredii deo utilissimu sc ipsi in quo assectus mitifice mouet ac de se documentum praebet si tenaciter ipse et si arcte deo inhaeserit. Ve/nerat ad ultimum iam uitae felix Albertus quod ne latere illum post et alma dei parens quam ille cultu praecipuo sicut ostendimus semper fuerat prosecutus praesagio quod adhuc iuueni ac monasticam uitam nuper ingressio et exire cogitanti futurum illa praedixerat, monuit. Profitebatur eκ niore die quadam Magnus R ibertus m Coloniensi coenobio admodum senex. Refertissimum erat ut semper auditorium. Cumi interlegendum multa ut fieri soleocolligeret ac rat nes addaceret quod illi antea nunq acciderat memotia lapsus est. Cum in dita re omnes obstupescerentetc 1lle ali Memoriasidiu reticuisset sic tandem quasi resumpto animo fati coepit. Scio miratos Albet. I, esse uos omneis auditores charissimi ac inusitato casu meo percitisses. Sed psus est. uideo multo magis mirataros libi scieritis quae causa fuerat ut ita accideret Diuinitus hoc facto est.Rech altius exolses ait Cu iuuenis adhuc essem aerecens diui partis mei Dominici factus miles magnu quide antiqui hostis
certame primis illis mensibus sum pas Ius tantia illud quide cu nimia p id
tempus hebetudine ingenii lάborare utrande decreuerim ad pristina uita abiecta monastica reuerti Sed afluit mihi pcipua generis humani tutela ca/stissima dei genitiκ quae blada oratioe sua labare animii c5firmauit ac fore praedirit di in philosophia qua me assequi posse desperauera uoti compos fere Cuin postmodu uereti coepissem ne philosophoria rationiba illaqueatus at deceptus a christi fide aliquado aberrare omne mihi eiusmodi merii ac dubitatione sustulit fore pollicita ut 1 nullo deficere et itegra fide ab hac uita discedere ne uetra fulcirci dubit re sigrasi side cci 1staret obitus mei dies pcessuru ut cu publice profiterer subito 1 memoriae lapsu 1cidere. Persoluit igit qd futuru pdixerat felicissima uirgo meque iminetis excesus mei admonuit. Et his dictis tatistim ex loco abii ast Ofessurus iatra no esset.
225쪽
Coepit autem omnes continuo stupor ingens et par moeror cum cerneret
quantum utrum mox essent amissari, Sed ante omneis Suffridia Colonii'sem antis idem qui mira charitate Alberto deuinctas erat qui tali perculsu, nancio lachrymas continere no potait. Ille contra hilari uultu ac laeto ani
mo diem sui excessas expectans et cum apostolo cupiens dimotui et essecti Christo abiecta iam prorsus omni cura legendi at se scribendi oti deo ut Rct. cabar et cotidie locum sepulturae suae invisens horarium pro se ibidem celebrabat defunctorum ossicium Sic tand in horas paratus ad exitu diem obitas siti praestolabatur.Quare interiecto breui tempore sarcina carnis abie
cra agitii secutus est. χν11. Calen.decembris cum aetatis ageret. lxxxvi. annii
Ferant illum die. qua obiit in cubiculo sedentem circunstantibus caeno bitis suis ac ubertim flentibus cum eos ad integritate uitae.ac religionis obiduomo seruantiam diligentissima et suavissima oratione hortarus esse multa de ex hac uita deo decν caelesti patria locutus e uita migrassae. Quod ubi per urbe uulga,
migrauerit tam est non dici posset quanto maerore aro dolore tota ciuitas perculsa sit. Igitur ad celebrandas summo cum honore ac reuerentia illius exequias non selum Collegia sacerdotum omnia et frequens populus couenit sed etiam primores urbium finitimarum apud quos nomen Alberti iandrice Apparatus lebre erat confluxere covocati a Su do urbis antistit a quo etiam cum exequiata ingen i honore ac retaerentia in aede praedicatorum Coloniensi ante aram Alberti. templi maximam 1epultus est. Miraculis autem beatus Albertus du adbueri ueret multis quidem claruit,sed eo- lycuria qui tunc uiuebat memo/riae tradita non sunt. Nec talia curabaris eius aetatis patres cu plurimi essent, qui miraculis clari haberentur. Nec in tantoonctorum hominum num: ro magni tunc res erat. Ita ut autor libri apv qui eius discipulas dita et aviditor fuit qiiiw illius uitam optime nouem όde miracusis eius in genere loquens particularia non recenseat ita inquiens. Dicimus quia miraculis cis Miracula ruit qu Heius meritum ostendiat. Non pauca tamen c6 memorabimus.quae quae illius post eius felicem obitum acciderunt et illitas sanctitate testari possunt. Cramorte se ui dolore capitis laborabat coenobita quispiam ex iis qui in eodem comOρcuta sunt. bio erant in quo beatus Albertas diem suum bierat. Igitur minime dinbitans magnis illum pollere apud deum meritis, tegmen capitis si b*etum uulgas appellat quo ille uiuens usus fuerat . suo capiti fiduciae, pilanus
Att. imposuit. 'lec uana fides fuit. Statim enim dolor ille abiit. Praeterea cum
Qualiter post longavi interuallum sepulchrum in quo iacebat inspectandi minudici ca/ tia. ut solent felicium corpora fuisset apertum eius sanctum cadat diuer Al/ uet; quod initio supinum ex more iacuerat orantis specie eo fere motberti in se/ do. quo inuens consueuerat inuentum est id quod loco miraculi est hae pulcro. bendu . Sed rem afferam multomagis admirabilem qua quide facile co
226쪽
hie si noluerit omnipotoe deus tanti uiri merita latere. Erat in eodem mo/mherio uir optimus nomine Gottifredus, quo Magnus Albertus socio. Manifesta et ministro plurimu fuerat usus. Is ergo post illius obitu assidue oration ta multis bus ieiuniis et lachrymis deum pro illo cui christianorum mos est preca/ modis globatui ut si forte poenis aliquibus illius anima esset obnoxia tali ope iuuare tia Alber. tui.At ille quide pietatis suae digna mercede assecutus est.Siquidem oranti illi post matutinu officium in ecclesia beatus Albertus se se conspiciendum praebuit. Ne somniu id fuit. Vigilabat Gottifredus et orabat. Vidit igis beatu Albertu cum inenarrabili splendore aede ingressum pontificiis ornatum insignibus mitral in capite gestate in cuius fronte gemma erat quae radios ex se se multos iaciens miro fulgore tota aede Illustrabat. Indumeta etia multis erat et pulcherrimis insignita lapidibus . At ille tam spectaculo stupis et Albertu side agnoscebat percuctari coepit; quomo secia agere Reae insit et ex si si cernis facere c6iectura porta est mes humana capax no es ut tanta animo complecti gloria possit. qua mihi summus ille retupater contulit cuius magnitudinem et claritatem gemma repraesentat qua
in fronte positam uides tantu ex sese lumen iacere lucis diuinae speciem. At lapilli caeteri quibus insigniri hoc indumentia cernis libri sunt qui par.
ita fidei defensionem continent partim scriptura sacram interpretantur
et uetitatis uia ignqris aperitit. Verum illud quo seito additu eme ingete gloriae meae cumulsi Siquide pius humani generis Redemptor mihi dedi
ut sex animarum milia sic meis adiuuentur meritis ut ne purgatorias quiedem poenas attingant. Et his dictis euanuit. exu ne cui mirum uideatur. Ate.
quod de animaru liberatione dicimus memiiserit mirabile esse in suis san/ Maxim uctis deum nec solere illis auare gratia sua et gloriam conferre. New res c ptiuilegiunoua deoput inusitata est. Scimus etiam quae de beato Laurentio uulgata Alb. cocersent et opinione recepta Peculiare priuilegiu esse illi a deo concessum ut stim. qualibet hebdomade die quam sextam dicut feria anima una ex purgato ni paenis eximat. Quod etiam Gregolii Turonensis episcopi firmat au/toritas qm rei huius in quodam sermone quem de beato Laurentio sta/ Gratia.B. psit meminit qui testimonium quo cuiasdam abbatis probatae fidei et Laurentio sanctitatis affert qui monasterio Diui Laurentii praeerat Scribit enim abi collata. tem illum precatum esse deum. ut sibi quanti esset meriti martyr insignis ape iret; et factum esse uoti compotem. Vidisse igitur illum con
tinuo ingentem terrae hiatum in quo innumerabilis animarum multitu/do in igne cruciaretur quae tamen non si1ne spe ueniae essent. Cum in diro spectaculo summa cu admiratione esset interus leuitam uidisse queda sole splendidiorem cu ingenti angeloru caterua descendentem in illa terrae uo Uginem.et inde cum ingenti Plausu animam una in caelum educentem et
227쪽
angelum ex comitatu uniam sibi dixisse, Abbas ne ignores. iste quem cernis leuita Laurentius est qui martyrium et 1gnem pro Christi nomine passus tanto hoc priuilegio insignatus est ut qualibet hebdomade anima una de purgatomo igne possit eximere. Illud quoque Idem Gregorius adiecit. beatum Laurentiu scio fauore ac defensione emcere ne antiquus hostis ei nocere possit,qui eadem quam dixi,feria sexta piis orationibus sui memor fuerit. Quare nemini quidem mirum uideri debet si ei Nodi priuilegio, deus beatum Albertum decorare uoluerit qui maximam,dum uiueret,animarum curam gesseri et eas incredibili pietate sit prosecutus. Sedet alios quot ad restandam Magni Alberti gloria testes adducemus. Illustris quaeda in Treueris matrona cui nome Domicilla no minus uirtutibus etiam ctitatis opinione si genere insignis ad octogesimum aetatis annum perudinerat. Habuerat haec praeclaru intreuerensi praedicatoria coenobio lectore note Theodoricia cui delicta xpiano more contexi cosueuerat. Huic igitur xv.die post obitu in suo cubiculo residenti.atch Iegenti cospecta est Domicilia mire splendens quae ipsum blande salutarum sic est allocuta, ut dicet xet a deo se misiamμt illum de quibusdam certum facere ac omnem drubitationem eximeret. Qui continuo illam percunctatus est qualem uitam ageret Felicem inquit Sempiterno etenim aeuo fruor. Tunc Theodoti,cus,Nosti ne Albertam insignem illum nuper inter praedicatores theolo gam qui Coloniae proxime decessit 'At illa.Maxime. Cumin is quaesisse ubi na esset Respondit illa,multo supra nos felicior et mox euanuit. Erat in Germania sancta quaedam formina quae uirginibus C1sterciensibus prae/erat moderatrix ad quas nonnunqua uiuens Albertus accedere consueue, rat,et sua doctrina et salubertimis consiliis instruere ac plurimum iuuare. Haec ubi decessisse illum cognouit, studebat assidue cum sals uirginibus opem illi apud deum ferre qualem defunctis Christiana religio ferendam costituit et erat illa maxime cupida scire qualem uitam is ageret. Facta est uoti compos . Nam cum se die quadam sbmno dedisse uidit illum ante altare tanqua paratum ut apud populum concionem haberet. Cum ita exorsus esset In principio erat uerbia et uerbum etc. eius ad eum locum peruenisset, Plenum gratiae et uerita is, subiecit Albertus ipse. et haec ego oculis meis indeo nimirum significas se in cospectu dei felice uitam agere. Fuit et alia Cistertiensis uirgo Mathildis nomine quae ab infantia uirginitatem suam deo dicauerat quam quidem duo uenerandi patres qui confi/tentem ex christiana traditione audire solebant, persancte assirmabant, nulla se unquam labe mortifera pollutam deprehendisse. Huic multa Deus arcana patefaciebat. Sed illa, ut eiusmodi amicorum Dei praeci puus est mos maxime se deiiciens et omnem deuitans humana laude talia
228쪽
dirimitissime occultabat nec illa nisi abiss qui ius meam haberet coacta pandebat. Sancta igitur uenerabilis haec uirgo affirmauit se ipsias beati Alberti.ac dicit Thomae animas uidissierane duos illas res principes caelueonscendisse. Vidie deinde caeli regem in scio throno consedisse duosque au/gusta forma et habita uiros ad eum accessiime in quom uestibus miro sple
re micantibus uerba inerant aureis inscripta litteris quae singula mirificia splendorem ac inenarrabilem odoris fragrantiam emittebant. Ambos aut
tem angeli dao cum accensis caereis diuinum lumen effundentibus praebbant donec ad sedentem in solio regem peruenerunt. post haec uocem uirigo audiui esse quos uidebat Albertii et Thoma qui diuino Limine in tero illustrati et spiritali mutui amoris igne fuerint accensi quod per angelos suos lumina praeferent significaretur. Per uerba autem aureis inscripta litteris et tantiam ex se fulgore emittentia significari eximia illorum doctrina relibros quos de Christi humanitate ac diuinitate conscripsiment ac do cuissent. Ex Ocioris aut tanti fragrantia et suavitate ostendi doctrinae suauitate et excellentiam quae torum iam orbem implesset similais effectos esse
se sanctis omnibuS quibus ob virtutu ac metitorum copia iure comparati
possent. Possem hic quorunda refellere stultitia,qui delyramenta sectantes Refellunt anilia fabulas de uiro sanctissimo quasdam commeti stant ut ii qui aliqua desytam
do affirmare sunt ausi illum a deo petisse ut decem dies purgatorici ignem in quoru/experirerur parum memores quae ille de grauissimis purgatorii panis olim clam et co/scripsisset quarum acerbitatem cuipse aliis persuadere maxime studuisset metam Alac diligentissime cunctos hortatas emet ut totis uiribus darent operam ut bertums,
ita purgati per poenas sibi sponte irrogatas ex hac uita discederent.ne pom bulosa. modum fato functi purgatorias expetiri cogereti tur si ridictatu foret assi mare illum eas sibi depoposcisse ut ii quoi qui fabulantur amasse illuni
aliquando regis gallorum filiam perperam interpretantes Omnia quae au diunPac peruertentes quae fabiala unde ortum traκetit ostedam. Erat puella genere nobilis ut pote Comitis Suavembergensis filia in monasterio uirginum educata. Haec rapi nocturnis quibus da horis a daemonibus consueuerat ac ita asportari ut non modo intractabilis ed etiam inuisibilis foret. Habebat illa ex iisdem parentibus fratrem qui unus ex diui Pracisci. minoritis erat. Hic aliquado daemoniba obsistere conatus e et sorore i gre mio et arctis amplexibus fouens daemonum audacter praestolabat adueri/tum. Venere illi quidem ex more et ui stibiatam puellam illo nequicquam reluctante asportauerunt. Beatus ergo Ribertus coram Parisiensi Pon/tifice , cum ibi disputaret huiusmodi rem ut gesta erat, atque ut ex aliis ipse audierat , narrauit. Hinc inepti . liel improbi quidam impridenter, uel maligne cuncta obuertentes Fabulam commenti sunt.
229쪽
DE VIRIS ILLUSTR. ORD, PRAED. .
Addet alii quoq; illud invulgarunnalium aliquado Roma ad cubiculuusin pontificis Maximi mometo temporis esse uectatu audito daemonucolloquio nouerat illia cci quada muliere esse rem tunc habituru et ut obhstaret uni ex iis daemonibus mandasse ut se corinuo Roma perferret longo
terraru spatio semotu . Quod ergo sancti Antidii fuit Alberto adscribunt. Na diuus quide Antidius uti memorant cu perponi ini Fluminis inabularet uidit caterua daemonia quae eκ iis an quiis gesserat, principi suo
narrante inter quos aetiope quenda conspicatus est sandalici id aurem tabciamenti genus est manu tenente ali iactante quod post diuturnam γε gna septimo demum anno pontifice maximu ad concubitu mulieris compulisset. Quod ubi Antidius audiuit continuo aethiopem illum adse uocauit et adiurationibus c5pulit ut se cofestim illaesum Roma pisuret Paruit daemon. Perlatus ergo ad cubiculti potificis Antidius rem illi ut ex daemonibuS cognouerat 'arrauit. Cuno ille factu negare aiunt Antidiu ostendisse sandalsum et monuisse pontifice ut ranti flagitii a deo uenia posce rei et eode daemone se revectante ad suam ecclesiam incolume redisse. Alia
quaeda similia memorantur quae quide quia indigna relata sunt ac metae nugae silentio praetereuda putauimus quae qua leuia si inania sint et mini me credenda ex iis quae de tanti uiri grauitate sapietia et sanctitare. fama Per totii orbem uulgata perscripsimus unusquisin facere coiectura potestris igitur omissis faciam finem dicendis prius innumerabilia pene illius Opera Per opera recesciero Haec istant quae Ipsit. Cometatia i tota biblia idest Albertum In Genesim. edita. In Exodum. In Leuiticum
In Iosue In Libru iudicum. In Ruth. In Libros qttuor regu . In EZechielem In libros Paralipomeno In Danielem In Libros duos Esdrae. In Osee. In Iohel.
In Librum Neemiae. In Prouerbia In Zachariam In Ecclesiasten In Malachiam. Iu cantica Canticorum In duos libros macha In Librum sapientiae. Beorum. In Ecclesiasticum. In Esaiam. In Hieremiam. In Baruch.
In librum Tobiae In librum Iudith. In Librum Hester' In L1brum Iob. In Psalterium. In Euangeliit Matthai In Euangeliu Marci. In Euangeliu Lucae. In Euangeliit Ioannis.
In epist. Petri et Iacobi In epist. Ioanis apost. In Amos. In Abdiam In epistAudae apostoli. In Ionam. In Michea In apocalypsim Ioapa In Naum In o1a opa et epistolas In Abacuch. Beati Dionysii are MIn Sophoniam. i latinuIn Ageum. Iara sunt uidelices
230쪽
in Libros de diurnis nominibus. In Librum-caelesti hierarchia. in Libru de ecclesia1ca hierarchia. in Librum de mystica theologia. in Librii de symbolica theologia. in omnes epissolas eiusdem.
In Theologia praeter ea quae dixi mus alia si plurima scripsi ut
summa theologiae Sup quattuor sentetiarum libros.
De quattuor coaeuia . De Homine.
De Parta hominis. De Formatione hominis. De Origine animae. De differetia spicitus et animata
De Vita spiritest. De Adhaerendo deo.
Defensertu mendicantiaret. De officio missae. . De Sacrameto altaris. De eode sacrameto sermora.xxxii
De M uliere forti. De Laudibus beatae uirginis. De Timore multiplici. De Oratione dominica. De Reparatione Iapsi. De Divinatione et prophetia.
De Unitate intellectus. Cotta aue istas quaestiones. De Diuersis quaestionibus. Quaestionu.κν. Iibrum unum. Paradisus animae. Orationes super euangelia. Orationes super sententias. sermones de Tempo . sermones de sanctis. De Natura deorum. re 4
De Moralli philosephia libros. xvi Summam philos phiae.
De Uniuerstabus librum utium. De Praedicamentis librum unum. De sex principiis librum unum. De Diffinitionibus Iibrum unum De Periarmenias libros duos. Priorum Iibros duos. Posteriorum libros duos. Topicorum libros octo. Elencorum libros duos. Phiscortim libros octo.
De caelo et mudo libros quattuor. De Natura Iocorum. De Causis elementorum. De generarione et corruptione li/hros duos.
De Metheotis libros quattu GDe Mineralibus De Anima libros tres. De Nutrimento et Nutribili. De Vegetabilibus et plantis. De Sensu et Sensibili. De Sensa, et Sensat . De Memoria et Reminiscentia
De Morte et Vita. De Causa longitudinis et breuitatis uitae. De Iuuentute et Senectute.
De Respiratione; et inspiratione. De Somno et Vigilia. De Somniis.
De Motibus animalium. De Animalibus libros.Vκ. .