Conclusiones quaedam, pertinentes ad modum acquirendae scientiae, de quibus publicè quaeretur 12. Kl. Maij, in Academia Lipsica, asserente illas M. Georgio Salmuth Lipsiensi. ..

1쪽

LLUSTRI S S.C I P I S A C DOMINI, D.

D. D. Iohanni Goebetio, Dominoi suo obseruando.

inquit Hippocrates: nihil scilicet temere nex suscipi vult aut geri, non modo in medicationibus, verum in tota etiam vita. Cum igitur ad T. P. mittenda putarem Capita disputationis istius , visum fuit initio caussam consilii mei breuiter exponere. ne sorte hac ignorata tςmeritatis crimen subirem. Ego Vir. Clarisi. tam de his Capitibus quam in uniuersum de studiis meis, rationes coragnoscere cupio , non modo sum mprum &Medicorum &Philosophorum in Academia nostra, praeceptorum meo rum, Verum etiam aliorum simili laude excellentium,inter quos facile primas tenet praestantia tua,& celeberrima cum eruditissimo commentario de Thermis,tum vero inprimis admodum, sonorifico sapientis. Principis Electoris Augusti iudicio, qui curae integritatis, prudentiae, dexteritatis &eruditiois tuae, suam valetudinem tuto committi posse censuit, Tuae isitur cen ae Vir Clariis. subiicitur nunc istud in σοφή αfiop opea meae,& petitur studiose,ut si quando per occupationes uerit, hoc perlegere ne dedigneris. Quod si inlaperirassa fuerit praest. T. a se hoc quo p impetrari, ut aditus mihi ad eam pateat, & de hac parte doctrinae eruditae, ait adeo de studiis meis,quae sunt Philoso phiae& Medicinae sincerioris,tuam sententiam audire liceat,tanto me beneficio affectum putabo, ut maius gratiust mihi abs tua praestantia tribui vix posse existimem. T. P. bene valeat. Lipsiae D. x v I I. M. Aprilis. Anno 1 77.

2쪽

Arus Lusius Caesar, o refert Plutarum in Pericle, cons catus Romae externos quo dam, qui canum Simiarum, catulos, quos in deliri' haberem,sinu gestabant, interrogauito P quid apud Ag mulieres par rent 'arguensscilicet ignauiam eorum, qui ob docilitatem qualemcum sane or auentionem bruta a D

rantur. animum vero ος πτος το σιμειον

αυφαγαθον ικαλῶ, minime intendunt. II. Congruit ea sententia Caesaris, cum Platonis kib. Lubi Socratra Sine cegla aetas in sicut ιm,explicans Ahiomine animum,no corpuGnes ae corporissent inficio-

portere exisimat - αυνοῦ enim illa sum siquidem' o argute ibiide concludit,se Proclus de . daemo item Macrob. in m. late probant, Homo no compositum quiddam ea ex corpore or anima, se Usa anima σωματι,

III. . . Vnde etiam cum alibi, tum inprimis i. de part. Animal. ultimo. ripoteles uri nos cohortatur ad accuratam animae quarumcunI. animantium considerationem, quod natura illiu pro ut nobilioscillare Opraesantior ess, ita cognitu etiam di cilior. Os mediocriterpercepta, multo ta- . men maiorem exuscitat in animis nobis voluptatem, quam omnium rerum caducarum notitia, non aliter ris adamatae

putati extremos saltem digitos, vidisse iucundius, quam alios A a homines

3쪽

Isa de qua disi animae Usu perfectione, siue sapientiam

eam dica suessentiam, cum unum haec esse ex Proclo conmflet2 4 nianti σαωτον Φαν οικεῖον. i t vero de oro illiu remis endo neflat, an vero de nouo exi I in anima, tanta . inter Platonem or Arip. exi matur esse controuersia, ut AD ticus quidam censuerit leonibus cum viris, lupis cum ovibus melius, quam ristoteli hac in parte cum Magi o Platone

conuenire . VI.

, Se quicqui dicat uicus, nobis nisi nus acet,qui ' non vult nos mancipia esse tibi bis alienae, si rationum potius ex vir parte momenta, examine veritatis expendendaia esse censit,quam ais horitati vel huius me Aquis adhaerendum.

Eius igitur suas nos adducti, quid de hac controuersi ne magna aliquo utriuss Philosephi confiictu tuam sapient, Aes,pro ingeni, nostri modulo ac tenuitate, deinceps pers

4쪽

x VII. Noti)uem Ditur atim enunta chis enim modo utimur sine discrimine, cum quidema differre i plurimum, non ignorem tripliciter tum apudHaronem, tum t rist. usurpatam reperiri consato ante vino cum corpore, ἡνa istio, o demum μεταλλαγεισαν V ΙΙΙ. me corpus quidem extitisse Plato autumat animam

minam, vi ex Timaeo squi locus es Philopono idem hoc probare conanimus' is i et: DE VS ibi pater er opifex omni um craterem sumes stricitur eunt in quo animam mum di permisiendo temperauerato reliquias ex Sub nita, E dem es Diuerso texuisse,sta, minores gentium Deos esse Us

IX. e ita quidem parem flesiis numerum animarum, esse productum, cum Platone nunc loquimur, ne*de Chrisianis dogmatis quicquam pronuntiamin singuli finguis as vis subdito non sane τι multi opinantur, δ' Piat. propterea repraehendunt, quod reuera ibi alligentur, decepti scilicet Pythagoreo uis figmento, qui per signum cancri quasecatur vialantia, defendere animas voluit, refert CMacrob. v roseipsum Plato ex Dei, assuescere sic anim naturae seuelarum ,videlapsae in terram, pro vita ipsarum vel reuertantur ad Urum, vel mutentur in mulieres,vel demum in Du- . ta: Nuπηνέα in ν propterea vocarunt. As H -

5쪽

mnequamstolis nonnulli, de vera animarum hinc inde volumionco errore inexplicabili intellixerint ex hoc certo loco se b. i. quo an quipos esse clarior, haud scio, luculenter apparet: λεγω, inquit ad Socratem i scis. Ora ins νεύσομεν μεταγλωτὴ μια, το μῶσον έγω. συ δὲ τ ιλ.ώβ SHνο που παιδαγωγη πιαπο τῆς δὲ τῆς - δἐ ἐπ' ἐμοῦ π αιδαγωγέ ν X I. Rectius sane annotatur ab aliis, in Phaedro non dici, animam in bestia corpus commigrare,se inferinam vitam roris Timaeo infrinam naturam, non ferae corpus: quemadmodum etiam Io. de Rep. Thersitae animam non in Simiae corpus,sae Simiam mi ita intelligatκr habitus, vitae, polim, quam

seriei Mescor' commutatio. uid' Pod ex Phaedone se Dinom. manifesum flat, certis suppsin amo animas do

functorum, aut etiam praemise ornari, tantum abegi, vi pedipetuo errore Euagentur. XII.

cusus ceria momenti in calumnia, qua eris semientiam nat. di rasum, quasi animam ex Eodem, Diverse, o Essentia,nec non aliis oportionibus harmonici coagm-- rarit: vi enim taceam aliosprope innumeros Philop. I. de M. o Plutarch. lib. de An. ProduAL ex Eodem esse interpretantur, quatenus immutabilis eis, se ab omni corpore separabiles hau muneris functiones: exdiuerso uero, iuerorum ratione

facultatum.

6쪽

crob. qui anima rar π permen seselidum impleri mumeri Auidem soliditati unt, bis bina bis, terierna te vel omnia pariat simpar enim numerin mari ,par formina confertur et eidemum ut ex Phaedone appare proclivusit se propendeat ad Urtutes o mitia sese enim illissim loco: eorum ergo, qui animam harmoniam esse asserunt, quis qui num dicer esse animabus' hae citure vitium cst minutem p an aliam quandam consonantiam au dissonantiam ' concludens paulo rista: MD -η is XIV.

I ne i mei seris. s. de An. tex. Io. possΠlem, intelligentem formam in singulari existentem Ic inserpretaturi uer. lineae οταν ταθν comparauit, κεκλασμένη uero quando reuersa fueris,quaerendo το τι - εἶναι formae illim Z ac primo de M. rex. I. cum quidem, non esse magnitudinem circular probaret merebatur enim nes contingerent, si circulum intelligeret, adeo verborum erat interpres dum tandem Ombolicesubdit: ονῆς συεχῆς cis νοησις, ἡ

- τὸ με sis. XV. uam considerarie igitur Bambaliones vocet eos Scaliger, pit risulem verba tantumpraeceptoris super in xisse putant,i e viderit: cum Plutarchus'idem p. SI OLPhilop. I. de M. Simplicius passm clare te emur, hanc non fuisse Platonis mentem, cse ridiculum quidem putant, resiam prout apparent accipere, cum si quis occultam in illis in- resistentiam quaerere uelis, nilpossit esse diuinim. In Phaedonena plures aduersus harmoniam hanc Socrates adducis rationesi

7쪽

ii es quarum duubi in Dialogo γαί- βο Eudemo i esse osoresem Philoponus expresse scribit. e Themistio

quidem cur inuoluere tricis sam sententiam commerit Plato, de rebus uulgo non communicandis, resondebis ipsi Din. a. ad Dion OL is adHipparco

ristotelemporro eadem siensi ci ante ortum nimirum nostrum, imas πουπαρχειν, multa nos docent loca, claris D me vero qui a. de generat. animat s. habetur, ubi mentem solum extrinsecus aduenire,solami diuinam esse, egregie tentatur, se ex eo idconcludis, quod nihil cum eius actione communicet actio corporalis : econtra vero, ἰσων μυ' ἡ ενεργια σωματα , δῆλον ori ταυτας ανευ ἁλόα-

cundum ipsim D E VSH, inusitat, mirum cene B DEUS e emine nasiatur,si τυφλυ c ι γενιτῆς dubitarit. 6-niores multum, qui deo ecundo, quo ab obiecto extrinseco dependea interpretantur: ita enim ut Philop. arguit,quod est deterius, meliori esset melius, operatio enim esset separabilis, inusiectus vero inseparabilis. Auin eodem plane modo se sensitivam extrinsecus aduenire tuendum foret, cum ab extrinseco quos perficiatur obiecto cui tamen textus ibi re- clamat manifessi. X V IΙ Ι. . Fugam vero potius meditantur, quam Philosophicam in-uerpretationem, qui de intellectu quidem sermonem ibi haberi Gunt, attamensicundum φαντασίς tantum, quod colgata haec ani-

8쪽

Meammacum alis, parum aut initis oris materiae appareat: cum enim duae ibi habeanturpropositiones, negati- uacta matio, ut certe ilia de vegetante es sentientes cundum veritatem negat, illas extrinsecus aduenires omnino de intelli Iu scundum veritatem austrat illud idem ζο- portu. X I X. dquam i sotelis rationemalia se uerri commode refertur s. de An. rex. σ. Ω-ευλογον ἁυτ τω σωματι : ποῖος Ω ἄν τις ηοργανοντὶ Βη ωαπερ τω αιθητικω, n- άδεν εςιν. Cum enim antea rex. .. illum omnia intestigere dixisset, si mixtus, orginios. Et si hoc as excellanti obiecto Dderetur, quema odum defenseu a. de M. traditur, ius vero contrarium de Ego asse ritur s. de Ain. textu DX X.

Isihil autem hic facit Seni, e lexandri sectatorum

interpretatio, per immixtum corpori , intelligi esse inorganicum, interim educi de potentia materiae, cum risoteles ex hoc quod Dinorganicus a degenerat. An. it, eget: tantum abea,vide postilitate inusi Im ibistin accum illa sis eundas cies qualitatis r i soteles vero f. de M. rex. s. a. de . II. R. de M. Lex e e famatur,se de anima seu

sotia se parte ea tarum, quae inusitatio nomisa r. X X I. Anima ergo separatam is, aeteream os esst,rea δeoncludis nil p. senim cumsi parabilis non essit aurea, sedgenerabilis se corruptis ibis, pri quam fieret,ue eripo terri Minon: Sinon, ne facta quidem esset spoteras, mat B rialis,

9쪽

rialis, ita enim posse esse, vel nesse hoc qui am, materiae

eis. Si immaterialis, quae sunt a materi eparabilia no erunt. ex eo quod eis potentia ad id quod est ritu ,sed emper erunt M. Nec ualeret alia, ratio i risoletis contra Platonem A caeli tex. Ios. ctes sequenti quoden aeternum a parte poli, ea quoque aeternum a parte anter de serie perferita hu nonnulli intelligunt, at intellictin nostir corpus nequaquam informai, sedisii asi tr inresistentiae vero, se his credrmus, quo a sani orbibus, species non erunt: aut de intelli Iuno-sro idem concedendum fueris. quae si attentim confiderasset Carpentarius, facibus se ex rex. b. lib. M. Met. expiatisti. XXII. Vcleam ergo nugae ct λόγοι eorum, impotentia minis, animam minam inusiectivam produci putant , sub forma perfecta materiam ponentes imperfectam inepta adducti ratiuncula, monuo parente nihilominus sobolem procreari' umam: cum uerri enim se aliis φαντωδεκὴν adess cse fartui dare esse, confidenter asserimus, sed nobilistem uiam

mulso, quam in brutis, funde etiam P. Met. rex. I o. formae . cum numeris conferuntur siquidem x risules nostram s. de An. rex. ao. νουν π ηυιον nuncupat. Nec in quo Scotin Histiat, brutum ita gigni, cum clarum a. de gen. animal. s. 'i Philosophi textum habeat. ori μὰν ἔν EU Θροήικίαν εχουσι

competit enim tantum animam materialibus ut uocant, or

quae absi subiecto noo exsunt, utpote abra vitali vegetos, sentiens abis animalisliritu. Sic enim ctimederitiuam ma-

10쪽

uria esse,se insulem,etiam informare, o quod maximum mori, necessario omnino sequeretur.

anima cum ante ortum no rum extiterit, inerumini ilumstatuere acumpraesertim I. depart. I. 2 absumdum admodum foret ra. Mel. rex. 4. Hato ergo in Timaeo Hu τοῦ παν- φυσιν εὐθίς qui νομους ri r-μπεν ἀυτῶς. in phaedro explicans latim, animas alias aliorum Deorum in celo comites esse ait , ais in contemplam

peragere, tum super celum circa diuina, tum in celo circa celestia, tu ub μlo Mirca naturalia gra tim confideranda. XXV. Po autem dissutationis nostrae cursus i lucidior, dedisserent,sct natura Idearum, no videbitur esse alienum b. Lintersereresummam doctrinae Platonisae, er quae exi tele haberipotest, cum praeserti olida ligarum cognition , cardopropositae disiuisitionis vertatur. Varium ergo esse Ide rum apud Platonem depraehendimus: παροδειγματικssiit, cet in DEO O . mo. quo OMNIA disitur, ut Votinus er Proclus monent, quod intelligendo seipsum, - τω βουλε- formasnouas, illissimiles, non univocas tamen simpliciter,sedanaloga prompserit, illa Ah ut exserent nouo quodam modo contingenii fecerit. De quo Timaeus adinstar animalis sic enim H ris. ra. Met. tex. 3 p. Deum animal vocat, quod Ramm impugnet rectrare ansems, ipse viderit. Ipsa cerre scriptura membra DEO, καπ ἁδρωποποιιαν tributi Idealis factum esse mundanum animal, seu mentem sublimem, refert. s a