De Pio et Ferdinando, utroque septimo, Napoleonis a tirannide liberatis, oratio, : in... Academia Hispalensi habita

발행: 1814년

분량: 21페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

Mesitu3 enim iuditatis Deus in de musis by

Refucere, quum mula nulla eSSe Permittere. S. Augustinus Enchiri. cap. a T. )

2쪽

I. cauamquam nihil certe homini ma

gis optandum , Re xDr AmpliSSi me, Praestantissime Praesul, Doctores Sapientissimi; quam proSpera , d qu bilis, perpetuaquos ortuna , jucundo Vitae Sine ulla offensione decursu , tamen , Si traΠquilla et placata

omnia fuissent, incredibili quadam, et pene divina qua nunc Dei optimi Maximi bd

nescio fruimur, laetitiae Voluptate Caruissemus. Quemadmodum enim bona valetudo gratior est eis , qui e graVi morbo recreati Sunt, quam qui nunquam aegritudine lab6rarunt, sic ea omnia, desiderata magis quam assidue percepta , delectant nobis. Suo cu jusque integra utendi potestas , quid habe ret voluptatis , Carendo magis intelleximus quam fruendo. Religio Sancta. mores institutdque majorum , qU3mquam mihi semper

clarissima visa sunt, tamen Cn nunc renOVa-

3쪽

ta clariora videntur, quam si Obscurata non

II. Multa praeterea utilia ex malis, quae sumus pes peSSi, Cola Sequia Sunt. Εve

sis enim honesti et justi legibus, quod quisque fuerit intus , id in luce , et in oculis

omnium manifestum apparUiti: omnium censa, OpinioneS , Singulorumque doctrinae patefactae, Cum nulliam esset tribunal, quod de his sedulo invigilaret : mores insuper cogniti sunt cujusquam, CUm effrenata luxuria, irreligio, ambitio, ebrietaS, alearum lusus, et caetera hujusmodi imperantium sulcirentur obsequio quos VirOS optimos habuimus aliquando, eos tunc licentiae praecones et propagatores, et in honestatem declamatores audimUS. Ressormationis causa nihil fuit, quod non aggrederetur hominum nequissimorum malitia . Omnia sunt a fundamentis eVerSa.

III. Sed quorsum haec disputo, Auditores Τ Ut intelligere possitis, neminem unquam tanta eloquentia fuisse, neque tam

divino atque incredibili genere dicendi, qui

4쪽

et labores , quos tolera VimVS , enarrare, et bona, quae Speramus, non modo exornare oratione , Sed nec enumerare tanquam pos

sit. Quoniam Vero nostri ossicii est, vobis obtemperare, qui me Vestra humanitate vultis, ob Pii et Ferdinandi reditum vobis congratulantem audire Primiam mihi videtur

de omnium malorum genere , VUae CX eo

rum captiVitate acciderunt; de honis dein de , quae e0rumdem libertate experimur, quaeque Sperare POSSUMUS et debemus, esse dicendum. IV. Ut autem inde oratio mea profici catur , unde haec Omnis reS ducitur, di apo

leo, natione CorSiCUS , ObSCUriS Ortus majoribus , natura petulans, ingenio AC ut Us, Victoriis insolens , Sine ulla prorSUS religione, quinque et triginta anno8 natus totius sere Europae imperio potitur decimo quinto Ca tendas Iunii anno ab orbe redempto, milles- Simo octingenteSSimo quarto, quo in genera, libus Gallorum comitiiS Imperator est re nunciatus. Hinc per Uni Versam Europam querelae, hinc gemitus luctusque bonorum.

5쪽

Qui Reipublicae bene gerendae periti erant,

multa et gravia orbi terrarum incommoda portendi intellexerunt. Quos sibi Νapole0, data dextra, intima devixorat amicitia, eos, ut imperii sui altius fundamenta jaceret, quovis dolo capere, et in suam poteStatem redigere coepit. In quibus, aliis praetermi SlS, Pius et Ferdinandus, uterque septimi βε

prae8ertim numerati sunt.

V. Sed ut Pii in profectione consilium perspicere possitis , Auditores , paulo lsu gius exordium rei demonstrandae repeten dum puto. Primus Reipublicae Consul N a poleo Creatust, per legatos quamprimVM certiorem secit Pontificem, se esse paratum optime de religione mereri. Quo nunci' magnopere delectatus Pius , Consalvum id gatum a latere Roma proficisci jubet; qqjPariSiorum urbem ingressus , magna se bonorum omnium exultatione, ac singulδ Solatio receptus. Praeclara tunc Napole00j' Oratio de religione ad eum: pax deni J Freligiosa inter ipsos confirmata est: qIJδ'

Dinnia legi possunt gallice et latine eo ι δ

6쪽

Parisiis anno millessimo octingenteSSimo Se

cundo.

VI. Templa deinde antiquis profana

tis nibus eXpiata, aperta sunt; et omnia in pristinum statum restitui coepta. LUX quae dam post tot Gallorum seditiones videbat UrQblata non Galliae modo, sed toti etiam si a ropae , omni prorsus belli timore sublato. Omnes enim gentes atque nationeS , qud europam incolunt, praeter BritannOS , et

Gallorum Rempublicam , et Napoleonem primum Reipublicae Consulem agnoVere. Britanni enim , licet icto foedere cum Ga lis in gratiam redierant, paulo post ΠOV Umeis bellum indixerunt. VII. Dum haec geruntur , Ut maXi-ymum Napoleo pignus Ecclesiae daret, Sed holicam velle religionem colere, Summo 'venti patosech ς se Caroli Magni eXem- p uim sequium imperii diadema ab ipso re ς'pere velle, quo facilius posset et SuiS PO pvsis religionis exempla praebere , et ejus Qui Causam validius dessendere. Magnis Vium Subdolisque pollicitationibus ex Italia

7쪽

e Vocat, Ut Coronationis ejus , quae postridie Calendas Decembris ejusdem anni millesimi octingentessimi quarti Lutetiae Parisiorum peracta est, non testiS modo , sed et conseCrator etiam exiSteret. Quot de religione omnino in Galliis restauranda , de Episcopis omnibus ab exilio revocandis, de bonis Ecclesiae restituendis, de haeresi extirpanda penitusque tollenda, de sacrarum aedium generali reaedificatione rursus Pontifici promissiones dataei Legatur hac dere , quae ejusdem Pii extat oratio, cum itineri se accingeret, ad SaΠCtae Romanae Ecclesiae Purpuratos habita. VIII. Pius tandem morem ei esse gerendum puta Vit, aliorum Pontificum vestigiis insistens, ut ipSe testatur. Prudens autem prosectionis consilium quis non videt 3Purae religionis in Galliis reparatio , errorum omnium, qui qua illa Versus dissemina ti essent, extinctio, fidelium in fide confirmatio, et alia ejusdem generis. His principiis reliqua consentiebant. IX. Non est hic praetereunda sacrile-

8쪽

gis Pii calumniatoribus responsio. Fuit enim semper in more positum, divinaque institutione firmatum , ut, qui Petri cathedram tenerent, nullis laboribus, nullisque incommodis palmerent , ut universo Christi gregi

sedulo invigilantes providerent, suoque PaStoris Universalis ossicio facerent satis. Galliarum vero regnum et religione olim , et litteris semper storentissimum Philosophastrorum Opera per quindecim annorum spatium a religione pene totum defecerat. Pius itaque et multa Praeterita malai redire timens, plura quoque bona eVentura credens,

in Galliam proficisci sciens, prudensque de

crevit.

X. Summis eum honoribus Napoleo Parisiis excepit, quos paulo post impie ac

perfide non modo denegare, Sed etiam au serre molliebatur , nisi Sceleratis ejus consi liis obtemperaSSCt. XI. Sed, o rerum humanarum Vicissitudinem' O bifrontis hominis Cruentam malitia mi Quem specie triumphi paulo ante receperat, eumdem POStmodum , consiliis

9쪽

suis obsistentem, ad ultimas Italiae oras perfidus relegavit; atque ea omnia, quae ei tota retro antiquitate jure optimo pertinebant, Ioaquimo Muratio, astini SUO, praedo sacrilegus tradidit; Vita etiam multare paratus, nisi ut de eo Simul cum religione christiana triumphum ageret, reserVasset. Sed de Pio Septimo satis mihi multa Verba fecisset videor , reliqua perSeqUamVr. XII. Principio itaque de rebus hispanis verba facturus, Ferdinandum Septimum, Augustum , Pium', Felicem, jure esse iacmerito Hispanorum Indorumque Regem, res est sole ipso illuStrior et Clarior. Eumenim decimo quarto Calendas Aprilis anno a Virginis partu, millessimo Octingentessimo octavo post Caroli Quarti abdicationem regni provinciaeque omnes, Napoleone inscio,

XIII. Eisdem sere temporibus cum

exercitus permagnos, qUibuSCUrnque ex gen tilius potuiSSet, Napol O ComparaSSet ; et se Britannis, ori S nostriS maritimis insidiantibus, bellum inferre simulasset, omnium

10쪽

earum est Urbium munitarum potitus, qua

Hispania ad Galliam vergit, praesidioque perpetuo ibi posito, velut in obsidione His

Paniam: tenere putavit : Regum deinde Lu- Silanorum fuga occasionem ad occupandam Lusitaniam oblatam sibi arbitratus, Ut ejus verbis Duces Gallorum memoriae prodiderunt: quo factum est,ut HiSpaniam nOStram, undique cinctam periculis, sine copiiS, Sine exerCitu, CaStellis etiam praecipuis et munitissimis occupatis, dessendi non posse arbitraretur. Unde Cognitum etiam est, innocentes laedendi causis fictis occasionem Sceleratis nunquam dessuisse. XIV. Tyrannus Vero Per SUOS EXPloratores certior factUS, Ferdinandum Hispaniae regnum accepiSSe , de Suis, quem habuit fidelissimum , ad Regem missit , ut ei

nunciaret suis Verbis , Se Mantuam Carpetanorum celeriter ad Venturum, ut ibi de rebus agendis amicissime Consuleretur. Ferili

nandus itaque insidiarum, quae ei parabantur , inscius, Burgis primum, Victoriae deinde occurrendum putavit. Hoc in oppido

SEARCH

MENU NAVIGATION