Coniectanea in Hippocratem [microform]

21쪽

12 Gulielmus Sehon noli,

II. De Fractis.

cum variarum observationum causa varios libros Hippocraticos atque eos, qui ad chirurgiam pertinent, perlegerem, obviam se dabat mihi locus sano notabilis in libro, qui περὶ ἀτμse inscribitur leguntur enim eo loco c. 26 p. 84. v. 11vol. II ad K. haecce ρὶ πρώτη περιβολη .... περεχετω bod buto tu θε et κ αὶ lud tu, et secundum apparatum criticum omnes codices h. l. ita exhibent interpositis inter duplex illud lud a voculis et και sed si quia aliquanto accuratius libros chirurgicos sunt autem hi do capitis vulneribus, s officina medici ras fractis, de articulis, vectiarius, de vulneribus, do haemorrhoidibus, s fistulis perspexerit, intelleget

hanc formam non quadrare in solitam utriusque Ivθε compOnendi consuetudinem, quod infra exemplis docebo, ubi semper interpositum invenitur και solum nulla eius generis exempla exhibent ii de cap. vuln. do haem. de Vuln. de fiat. Sed satis multa alia scripta chirurgica, quae supra commemorRVi. addam eandem coniungendi sormam etiam in particula Ivθα usu Venire, cuius rei pauca adiciam. I. do os . med. c. 12 39. 17.

II do fractis c. 13. 68 6 c. 13. 68 15 c. 13. 68 17 c. 25. 2. 10 c. 25. 2. 15 c. 25. 83 5 c. 25. 3. 11 c. 29. 89 17 c. 30 91. 14. c. 30 92 10 c. 48. 109 23 III. do articulis c. 3. 115. 6 c. 4. 153. 18-154. 1 c. 37. 157 6 c. 37. 158 4 c. 43. 169. 1. c. 45. 171 18 c. 46 175. 21; c. 7. 176 21; i. 47 180. 15; c. 72. 228. 19 c. 72. 29. 13 c. 78. 238 8 c. 80 241. 3.

IV. Vectiarius c. 38. 269 16. Ivθα de artic. c. 10. 127 9 c. 40 163. 3 c. 47 178. 16 c. 56. 200. 20 c. 74 232 5 c. 82. 242 6. Qui loci, opinor, sufficiunt ad Voculam τε quae in c. 26. 4. 11 salso addita est, etiam contra codicum auctoritatem expungendam. III. De praenotionibus. VI. ΙΙΙ. rae n. c. 12. 89 18 σημαίvει τὰ ἀσφαλεια καὶ et Μισημα θλιτοχροvιο ἔσεσθαι sic uehlewe inius hoc enun-

22쪽

Coniactans in nonnulla acripta Hippocratea. 13tiatum legi iubet sed num rectam cogitandi viam ingressus sit, valde dubito incertissimae sunt codicum scripturae: nam in codd. g et M articulus ante θσημα deest, qui libri stiam inter duo substantiva recte τε και exhibent'ὶ V praebet et voσημα λιτοχρογιωτερo sine extremo enuntiati vocabulo ἔσεσθαι quid hic iaciendum est hoc quidem pro certo habuerim nullo modo rectam ess lectionem ab editor novissimo commendatam, neque secundum codicum memoriam neque secundum loquendi consuetudinem ab auctor huius libelli usurpatam primum iuvat arcianum omisso articulo praestantiorem formam servasse, quam lectionem omnes editores uno

Kuehie einio excepto amplexi sunt cf. oes feci. II, p. 40; Linden vol. I, p. 456 Lith vol. ΙΙ, p. 140 Ermer vol. I, p. 138ὶ deinde codicem Vaticanum neglecto verbo ἔσεσθαι

rectam lectionem servasse mox apparebit quae omnia tum demum diiudicantur, cum accuratius in huius scriptoris in

hac quidem re scribendi morem inquisivimus perlegi igitur primum 1. de praen ipsum, deinde, iudicio, quod solo illo libro firmatur, adminiculo, similia scripta in corpore Hippocrateo tradita, dico praedictorum libros duos Li. V, p. 510-573;Li. IX, p. 1-75 et praenotiones coacas Li. V, p. 588-7333.

exemplis, quae quantum possum omnia afferam, confirmatur Primum a Verbo σημαιvει semper pendere substantiva sine

articulo posita, deinde nullum verbum illis substantivis adnecti. locos, quos nunc prolaturus sum, ita dispescam, ut ordiar ab illis, ubi unum substantivum cum verbo σηριαζvει coniunctum legitur, finem faciam ab illis, ubi duplicatur substantivorum

' os dissertationem meam Cura Hippocraticae I908, p. 94.

23쪽

σπασμb inqμαωουσι. g 487 694. παραφροσωγὶ σημαίγει καὶ Ndvους. 575. 18. povo' καὶ κωδυvo o qμαωεt. Quibus exemplis collectis omnibus affatim demonstratur, recte iudicare sic Iocum, in quo offendi, corrigentem oret μαίνε ταρα σφάλειά καὶ istia et μα χλιro χρι ut o v. VII. 2. Praen. c. 23, p. 104, v. - 15. Facere non possum, qui in hanc capitis vigesimi tertii partem fusius excurram: nam ab Ermori nato in discrimen vocata est, cui adstipulatus est uehlewe inius, qui totam explicationem, quae incipit a verbis Οἱ δὲ ταρταρε bvες ἐπικίvδυvot et terminatur verbis μη

24쪽

coniectans in nonnulla aeripta Hippocratea. 15

ἀποπν Trim. 64ωθρωπος cancellis ut subditivam circumscripsit.

equidem non intellego, qua deliberation adducti illi viri docti

de h. l. auspicionem moverint nam quas Ermarina tua attulit adsentantiam suam fulciendam non sufficiunt causa in utramque partem acuto examinanti ae audiamus illum ipsum es mi Lp. 1523: hanc Duncia intercepi, non quod certo sciam eam non ab auctor Prognostici ossa conscriptam, sed quia certus sum eam ad rognosticum non pertinere fortasso ad libriunchirurgicum aut therapeutici argumenti pertinuerit'. sanct mr gia demonstrandi ratio, si quis nullis certi argumentis allatiam mera opinione, quam sibi finxit, tantam capitia partem expunger velit immo alia via ingredienda est primum exami-nomus necesse est singulorum et capitum et sententiarum, quae antecedunt, conexum, utrum aliquid inconcinni in iis insit me omnia igitur deductio, quas incipit a viis 1 et finiis e. 23, uno tenor repetenda est in o. 21 auctor lamiturdo capitis doloribus cum fabro continentibus qui, si aliquamdiu commorantur, timendum est, ne sanguis ex naso erumPM.

a naribus in c. 22 transgreditur ad aures, ubi simili modo dolores eum febre coniuncti accidunt in c. 23 transit ad faucium morbum, quem febris insequitur, quo in capite complura exponuntur do anginarum varietato euiua capitis in calce optime, si quid sentimus, faucibus descriptis traducitur ad uvam, quae inest in faues a non sine momento est iam in faucium n bosaram description commemorari ruborem ut poriculosum mearumqua es. c. 23. p. 103 10. 13. 15. 16 17. p. 104. 1.2 63, id quod postea quoque, ubi de via res agitur, repetitur p. 104 6). prosecto non medico opus ea ad intellegendum totum intentiarum conexum nullam offensionis ansam praebere: nam finita Vitis eiusque partium aegritudinum description scriptor recte procedit ad faucium earumque Partium morbos illustrandos sed puto me eruisse, qua in Erme

rinsius in illud mendum incideret verti enim, haud dubio

Lindenii popularis, cuius editio pro vulgata adhibebatur, auctoritate commotus, vocabulum ταρταρεώ Latino verbo gurgulionis falso, nam, ut lingua emacula vocis Graecae significationem explicem, αρταρεώ sonat das a tam im Mundeμ, gurgulio autem quadrat in nostrum vocabulum, quod est G--

25쪽

16 Guil simus Sohona ori Coniectanea in Hippoeratem.

yel vol LMmμνεμ quod a significaretur, quivi medico Batavo concederet non certo ordine auctorem morbos descripsisse. vocabulum vere Latinum, qua Ermori natus uti debuisset, est uva quod Cornelii celsi, quem Hippocratis quasi sectatorem fuisse inter omnes constat, exemplis illusior mihi liceat duo asseram de med. I. I. c. 8 g 2: adeo increscit ac polypuH, uti post uvam concipi possit' hic uvam palati intolligendam esse nemo negabit alter locus est aptior, quia ad ver bum videtur e prognostico excriptus nam conser VII. 13 3. uva, si cum inflammatione descendit dolorique os et mihi u bicundi coloria, praecidi sine periculo non potest , . . et prog. c. 23. 104. - Οἱ δὲ ταρταρεῖυες ἐπικιvδυvota ποταμ vaci μαι. ... ἔστ' ἁ ἐρυθροὶ Ιωσι .... quam illorum medicorum dico brevitatis causa medicos, sed certo scio Celsum, ut Graeco loquar, non fuisse ἰατριv, sed φιλίαetpou similitudinem ut neque Ermerina tua nequo Darembergius, celat editor senserint, mirum est a qua digressione redeamus ad propositum postquam e sententiarum conexus explicatione et illam partem consummatam atque perfectam esse et Ermerinatum vertendo in avia aberrasse demonstravimus, non iam videtur necesse nos longius sermonem lacero de verbis, quae in illa capitis 3 parte usurpantur haec sussiciant, nihil magis Hippocrateum colorem prae se ferre, quam illam et capitis et saucium morborum descriptionem eamquo omnino non abhorrere a tota auctoria, cui l. do praen debetur, locutione postremo operas pretium os addoro illum locum primum ab Ermorin si asteriaco notatum osse: nam ex oliquia oditoribus nemo illam capitis partem non Oxhibet, velut o gaius

sectio U. l. 1. p. 453 Lindenius vol. I. p. 4673, Lithreus svoLm. p. 1783. item Fuchaius, qui corpua Hippocraticum in

linguam Germanicam convertit, in eo capite non offendit, quia in vol. I. p. 468 nullo in ulla annotation vituperationis verbo addito legitur itaque perstamus in ea sententia hanc partem mordicus tenendam essΘ.